1
WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA
INSTYTUT OPTOELEKTRONIKI
LABORATORIUM DETEKCJI SYGNAŁÓW OPTYCZNYCH
GRUPA:
……………………………..
PROTOKÓŁ DO
Ć
WICZENIA nr …......
Temat
ć
wiczenia:
Badanie noktowizorów
Skład podgrupy nr .....
1. .…………………………
2. ………………………….
3. ………………………….
4. ………………………….
5. ………………………….
6. ………………………….
7. ………………………….
8. ………………………….
Data wykonania
ć
wiczenia
…………………………...
Prowadz
ą
cy
ć
wiczenie
…………………………….
Ocena
…………………………
Podpis prowadz
ą
cego
ć
w.
……………………………
Tabela 1 Dane urz
ą
dze
ń
pomiarowych
Lp.
Nazwa urz
ą
dzenia
Marka
Typ
1
Urz
ą
dzeni testuj
ą
ce NVT1
2
Noktowizor pasywny
3
Noktowizor aktywny
4
Kabel zasilaj
ą
cy do noktowizorów
5
Zasiacz 12V
6
Komputer z oprogramowaniem Nightmet
2
1
CEL
Ć
WICZENIA
Celem
ć
wiczenia jest zapoznanie studentów z zasad
ą
działania
noktowizorów oraz zbadanie ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
2
OPIS UKŁADU POMIAROWEGO
Ć
wiczenie podzielone jest na dwie cz
ęś
ci: symulacyjn
ą
i
eksperymentaln
ą
. W obydwu cz
ęś
ciach badana jest rozdzielczo
ść
noktowizora. Polega ona na okre
ś
leniu grupy testu USAF 1951 o
maksymalnej cz
ę
sto
ś
ci przestrzennej, przy której wszystkie elementy
danej grupy testów paskowych s
ą
rozró
ż
nialne.
Cz
ęść
symulacyjna
ć
wiczenia
wykonywana
jest
w
specjalistycznym programie Nightmet firmy Inframet
1
. Na rysunku 1
przedstawiono widok okna głównego programu.
Rys. 1 Widok okna głównego programu Nightmet
Przy u
ż
yciu dost
ę
pnych opcji, istnieje mo
ż
liwo
ść
regulacji poziomu
o
ś
wietlenia testu oraz wyboru modelu badanego noktowizora.
Procedury okre
ś
lenia rozró
ż
nialno
ś
ci pasków przeprowadza si
ę
na w
widocznym w centralnej cz
ęś
ci ekranu te
ś
cie. Na podstawie tabeli
okre
ś
laj
ą
cej warto
ś
ci cz
ę
sto
ś
ci przestrzennej ka
ż
dego z elementów
testu USAF 1951 wyra
ż
onych w liniach na milimetr mo
ż
na
scharakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci danego
noktowizora.
Poprzez
przeprowadzenie procedury powtórze
ń
pomiarów dla jednego
noktowizora mo
ż
na równie
ż
oszacowa
ć
predyspozycje danego
u
ż
ytkownika do przeprowadzenia bada
ń
testuj
ą
cych noktowizorów.
3
W tym przypadku głównym parametrem b
ę
dzie powtarzalno
ść
wyników pomiarów.
Cz
ęść
eksperymentalna wykonywana jest na stanowisku
składaj
ą
cym si
ę
z urz
ą
dzenia NVT-1, zasilacza, dwóch badanych
noktowizorów
oraz
woltomierza.
Podstawowym
elementem
stanowiska pomiarowego jest urz
ą
dzenie NVT-1 zbudowane z
kolimatora, testu USA 1951 i o
ś
wietlacza. Na rysunku 2
przedstawiono widok urz
ą
dzenia.
Rys. 2 Widok urz
ą
dzenia NVT-1
Ź
ródło
ś
wiatła, za pomoc
ą
przesłony z otworami i matówki, zapewnia
regulacj
ę
nat
ęż
enia i utrzymanie jednorodno
ś
ci o
ś
wietlenia testu
USAF 1951. Pomiar nat
ęż
enia o
ś
wietlenia testu dokonywany jest za
pomoc
ą
luksomierza, a regulacja nat
ęż
enia odbywa si
ę
poprzez
zmian
ę
stopnia poło
ż
enia osiowego
ś
rednicy otworów w dwóch
przesłonach.
Jednorodnie o
ś
wietlony test znajduje si
ę
w płaszczy
ź
nie ogniskowej
kolimatora, co umo
ż
liwia jego pó
ź
niejsz
ą
obserwacj
ę
za pomoc
ą
przyrz
ą
dów noktowizyjnych.
Dane techniczne dotycz
ą
ce zestawu NVT-1 zawarto w tabeli 2.
4
Tabela 2 Parametry zestawu pomiarowego NVT-1
Parametr
Warto
ść
Apertura wyj
ś
ciowa
90 mm
Ogniskowa kolimatora
750 mm
Typ testu
USAF 1951
Nat
ęż
enie o
ś
wietlenia testu
Regulowane w zakresie
(2
⋅
10
-5
÷ 300) lx
3
PRZEBIEG
Ć
WICZENIA
3.1 Symulacja komputerowa
1. Uruchomi
ć
program Nightmet
2. Dla pi
ę
ciu ró
ż
nych noktowizorów (Tube no 1÷5), reguluj
ą
c
nat
ęż
enie o
ś
wietlenia testu okre
ś
li
ć
numer grupy i numer
elementu testu USAF 1951 o maksymalnej cz
ę
sto
ś
ci
przestrzennej, dla której wszystkie pionowe paski testu s
ą
rozró
ż
nialne. Operacje powtórzy
ć
trzykrotnie i dla ró
ż
nych
o
ś
wietle
ń
testu.
3. Wyniki zapisa
ć
w tabeli 3.
Tabela 3 Rozró
ż
nialno
ść
pasków testu USAF 1951 zaobserwowana podczas
symulacji komputerowej
Noktowizor
(Tube no)
O
ś
wietlenie
.....
O
ś
wietlenie
.....
O
ś
wietlenie
.....
test
poziomy
grupa/
element
test
pionowy
grupa/
element
test
poziomy
grupa/
element
test
pionowy
grupa/
element
test
poziomy
grupa/
element
test
pionowy
grupa/
element
1
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
2
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
3
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
4
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
5
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
5
3.2 Badanie
rozdzielczo
ś
ci
noktowizorów
przy
u
ż
yciu
urz
ą
dzenia NVT-1
1. Wł
ą
czy
ć
urz
ą
dzenie NVT-1 – wł
ą
cznik na tylnym panelu
przyrz
ą
du
2. Sprawdzi
ć
, czy w centralnej cz
ęś
ci ekranu noktowizora
wy
ś
wietlony został obraz testu. Przeprowadzi
ć
ewentualn
ą
korekt
ę
poło
ż
enia noktowizora wzgl
ę
dem zestawu NVT-1.
3. Sprawdzi
ć
działanie luksomierza
4. Wł
ą
czy
ć
zasilanie 12V do noktowizora
5. Ustawi
ć
noktowizor współosiowo w obszarze apertury
wyj
ś
ciowej kolimatora zestawu NVT-1.
6. Okre
ś
li
ć
numer grupy i numer elementu testu USAF 1951 o
maksymalnej cz
ę
sto
ś
ci przestrzennej, dla której wszystkie
pionowe paski testu s
ą
rozró
ż
nialne dla dwóch warto
ś
ci
nat
ęż
enia
o
ś
wietlania.
Regulacj
ę
nat
ęż
enie
testu
przeprowadzi
ć
za pomoc
ą
pokr
ę
tła znajduj
ą
cej si
ę
na
pokrywie górnej urz
ą
dzenia i według wskaza
ń
luksomierza.
7. Wykona
ć
przez ka
ż
dego obserwatora po pi
ęć
pomiarów dla
ka
ż
dego badanego noktowizora i wyniki zapisa
ć
w tab. 4.
Badania przeprowadza
ć
cyklicznie, jeden obserwator -jeden
pomiar, a nast
ę
pnie zmiana obserwatorów na stanowisku
badawczym.
Tabela 4 Rozró
ż
nialno
ść
pasków testu USAF 1951
Typ
Noktowizora
O
ś
wietlenie .....
O
ś
wietlenie .....
O
ś
wietlenie .....
test
poziomy
grupa/
element
test
pionowy
grupa/
element
test
poziomy
grupa/
element
test
pionowy
grupa/
element
test
poziomy
grupa/
element
test
pionowy
grupa/
element
aktywny
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
pasywny
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
6
4
OPRACOWANIE WYNIKÓW
4.1 Symulacja komputerowa
Na podstawie tabeli 3 i tabeli 9 wyznaczy
ć
rozdzielczo
ś
ci badanych
noktowizorów wyniki zapisa
ć
do tabeli 5.
Tabela 5 Rozdzielczo
ść
symulowanych noktowizorów
Noktowizor
(Tube no)
O
ś
wietlenie.....
rozdzielczo
ść
pozioma/pionowa
O
ś
wietlenie.....
rozdzielczo
ść
pozioma/pionowa
O
ś
wietlenie.....
rozdzielczo
ść
pozioma/pionowa
1
/
/
/
/
/
/
/
/
/
2
/
/
/
/
/
/
/
/
/
3
/
/
/
/
/
/
/
/
/
4
/
/
/
/
/
/
/
/
/
5
/
/
/
/
/
/
/
/
/
Wyznaczy
ć
warto
ść
ś
redni
ą
i niepewno
ść
standardow
ą
wyników
pomiaru
rozdzielczo
ś
ci
otrzymanych
dla
poszczególnych
noktowizorów przy najwi
ę
kszym o
ś
wietleniu. Wyniki oblicze
ń
zapisa
ć
w
tabeli 6.
Niepewno
ść
standardow
ą
wyznaczy
ć
jako
eksperymentalne odchylanie standardowe
ś
redniej.
Tabela 6 Wyniki pomiarów rozdzielczo
ś
ci symulowanych noktowizorów
Noktowizor
(Tube no)
Rozdzielczo
ść
Niepewno
ść
standardowa
pomiaru rozdzielczo
ś
ci
pozioma
pionowa
poziomej
pionowej
1
2
3
4
5
7
4.2 Badanie rozdzielczo
ś
ci noktowizorów
Na podstawie tabel 4 i 9 wyznaczy
ć
rozdzielczo
ś
ci badanych
noktowizorów wyniki zapisuj
ą
c do tabeli 7.
Tabela 7 Rozdzielczo
ść
noktowizora aktywnego
Typ
Noktowizora
O
ś
wietlenie .....
Rozdzielczo
ść
,
lp/mm
O
ś
wietlenie .....
Rozdzielczo
ść
,
lp/mm
O
ś
wietlenie .....
Rozdzielczo
ść
,
lp/mm
pozioma
pionowa
pozioma
pionowa
pozioma
pionowa
aktywny
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
pasywny
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
…..…
Wyznaczy
ć
warto
ść
ś
redni
ą
i niepewno
ść
standardow
ą
wyników
pomiaru
rozdzielczo
ś
ci
otrzymanych
dla
poszczególnych
noktowizorów przy najwi
ę
kszym o
ś
wietleniu. Wyniki oblicze
ń
zapisa
ć
w
tabeli 8.
Niepewno
ść
standardow
ą
wyznaczy
ć
jako
eksperymentalne odchylanie standardowe
ś
redniej.
Tabela 8 Wyniki pomiarów rozdzielczo
ś
ci noktowizorów
Rozdzielczo
ść
,
lp/mm
Niepewno
ść
standardowa pomiaru
rozdzielczo
ś
ci
pozioma
pionowa
poziomej
pionowej
Noktowizor
aktywny
Noktowizor
pasywny
8
4.3 Napisa
ć
komentarz do otrzymanych wyników
We wnioskach nale
ż
y zawrze
ć
informacje o przedmiocie bada
ń
i
otrzymanych wynikach. Wypowiedzie
ć
si
ę
na temat rozdzielczo
ś
ci
noktowizorów w funkcji o
ś
wietlenia.
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………….
9
5
PODSTAWOWE WIADOMO
Ś
CI TEORETYCZNE
5.1 Noktowizor
Noktowizor jest urz
ą
dzeniem umo
ż
liwiaj
ą
cym nocn
ą
obserwacj
ę
obiektów
o
ś
wietlonych
tzw.
szcz
ą
tkow
ą
ilo
ś
ci
ą
ś
wiatła
pochodz
ą
cego od gwiazd lub ksi
ęż
yca.
Zbudowany jest z obiektywu, wzmacniacza obrazu, układu
steruj
ą
cego, układu zasilania i okularu. Na rysunku 3 przedstawiono
budow
ę
przykładowego noktowizora.
Rys. 3 Budowa noktowizora
Noktowizor pracuje w nast
ę
puj
ą
cy sposób.
Ś
wiatło emitowane od
nieboskłonu posiadaj
ą
ce szersze widmo emisyjne od szeroko
ś
ci
widma czuło
ś
ci oka pada na elementy scenerii. Mi
ę
dzy innymi odbija
si
ę
od nich i cz
ęść
odbitego
ś
wiatła pada na układ optyczny
noktowizora. W ognisku układu optycznego znajduje si
ę
wzmacniacz
obrazu, który przekształca powstały obraz na strumie
ń
elektronów.
Analogicznie jak w telewizji analogowej elektrony kierowane s
ą
na
luminofor powoduj
ą
c jego
ś
wiecenie i w konsekwencji powstanie
obrazu. Uzyskany w ten sposób obraz obserwowany jest przez
u
ż
ytkownika za pomoc
ą
okularu. Na rysunku 4 przedstawiono
zasad
ę
działania noktowizora.
10
Rys. 4 Zasada działania noktowizora
Noktowizory u
ż
ywane s
ą
przede wszystkim w technice wojskowej.
Słu
żą
do nocnych obserwacji terenu zast
ę
puj
ą
c konwencjonalne
lornetki, a przymocowane do karabinów pełni
ą
funkcj
ę
przyrz
ą
dów
celowniczych. Gogle noktowizyjne u
ż
ywane s
ą
równie
ż
przez załogi
pojazdów lub statków powietrznych.
Noktowizory znalazły równie
ż
szerokie cywilne zastosowanie.
U
ż
ywane s
ą
przez my
ś
liwych na polowaniach, przez filmowców
realizuj
ą
cych filmy przyrodniczych w warunkach nocnych bez
płoszenia zwierz
ą
t sztucznym o
ś
wietleniem oraz wspomagaj
ą
nocny monitoring wa
ż
nych obiektów.
5.2 Wzmacniacz obrazu
Podstawowym elementem noktowizora jest wzmacniacz obrazu.
Posiada on cylindryczn
ą
zamkni
ę
t
ą
obudow
ę
, w której umieszczono
fotokatod
ę
oraz
ekran.
Z
wn
ę
trza
wzmacniacza
obrazu
wyprowadzone s
ą
przewody zasilaj
ą
ce. Na rysunku 5 przedstawiona
została zasada działania wzmacniacza obrazu.
11
Rys. 5 Schemat wzmacniacza obrazu: 1) układ optyczny obiektywu,
2) fotokatoda, 3) płytka mikrokanałowa, 4) korpus obudowy, 5) ekran pokryty
luminoforem, 6) układ optyczny okularu
Fotony nios
ą
ce informacj
ę
o obrazie obserwowanej scenerii
ogniskowane s
ą
na fotokatodzie wzmacniacza obrazu. Padaj
ą
c na t
ę
fotokatod
ę
wybijaj
ą
z niej elektrony, które rozp
ę
dzane zostaj
ą
w
bardzo silnym polu elektrycznym. Elektrony te uderzaj
ą
nast
ę
pnie w
ekran pokryty luminoforem. Efektem tego zjawiska jest lokalne
roz
ś
witlenie punktu ekranu w miejscu uderzenia elektronu.
Jednoczesna transmisja elektronów z całej powierzchni fotokatody
powoduje rozja
ś
nienie płaszczyzny ekranu i otrzymanie w rezultacie
obrazu.
Luminancja powstałego obrazu jest kilka tysi
ę
cy razy wi
ę
ksza w
stosunku do luminancji obrazu nocnej scenerii obserwowanej tzw.
„nieuzbrojonym” okiem.
Wzmacniacze obrazu, w zale
ż
no
ś
ci od swych parametrów i aplikacji,
mog
ą
by
ć
przystosowane do pracy w ró
ż
nych zakresach widma
optycznego od bliskiej podczerwieni a
ż
po
ś
wiatło widzialne. S
ą
one
bardzo czułe na promieniowanie widzialne i bezpo
ś
rednie
skierowanie obiektywu w stron
ę
nawet tak stosunkowo słabych
ź
ródeł
ś
wiatła, jak ksi
ęż
yc lub odległy reflektor mo
ż
e spowodowa
ć
trwałe ich uszkodzenie.
Technika otrzymywania obrazów w noktowizorach uniemo
ż
liwia
rozró
ż
nianie
prawdziwych
barw
obserwowanych
obiektów.
Wszystkie barwy maj
ą
na ekranie jednakowy np. zielony kolor, a
szczegóły obiektów mog
ą
by
ć
wykrywane jedynie na podstawie ich
jasno
ś
ci. Kolor zielony charakteryzuje si
ę
najwi
ę
ksz
ą
ilo
ś
ci
ą
odcieni
ze wszystkich barw
ś
wiatła, co w efekcie umo
ż
liwia wykrywanie
obiektów niewiele si
ę
ró
ż
ni
ą
ce od siebie. Dzi
ę
ki temu wzrasta
kontrast i widoczno
ść
szczegółów.
Noktowizory w zale
ż
no
ś
ci od zastosowanych wzmacniaczy obrazu
dziel
ą
si
ę
na cztery generacje.
12
Noktowizory pierwszej generacji wzmacniaj
ą
ś
wiatło kilka tysi
ę
cy
razy umo
ż
liwiaj
ą
c dobre widzenie w ciemno
ś
ci. Gwarantuj
ą
one
jasny i ostry obraz przy niskiej cenie zakupu. W czasie u
ż
ytkowania
noktowizora I generacji mo
ż
e by
ć
lekko słyszalny piskliwy d
ź
wi
ę
k,
obraz mo
ż
e by
ć
nieco rozmyty na brzegach, a po wył
ą
czeniu
urz
ą
dzenia luminofor mo
ż
e jeszcze przez pewien czas dawa
ć
po
ś
wiat
ę
.
Generacja II urz
ą
dze
ń
noktowizyjnych jest głównie u
ż
ywana przez
słu
ż
by
mundurowe
i
adresowana
jest
do
zastosowa
ń
profesjonalnych. Główna ró
ż
nica mi
ę
dzy urz
ą
dzeniami I i II generacji
sprowadza si
ę
do zastosowania płytki mikrokanalikowej we wn
ę
trzu
wzmacniacza obrazu. Płytka ta, znajduje si
ę
tu
ż
za fotokatod
ą
i
składa si
ę
z milionów krótkich równoległych rurek. W wyniku
przej
ś
cia elektronów przez te rurki luminofor pobudzany zostaje do
ś
wiecenia wył
ą
cznie w obr
ę
bie „działania” rurki. Noktowizory
pierwszej generacji s
ą
bardzo wra
ż
liwe na działanie silnego
ś
wiatła,
które spowodowa
ć
mo
ż
e chwilowe maksymalne rozja
ś
nienie całego
ekranu i powolny powrót do poprawnego działania. Konsekwencje
takiego działania mog
ą
by
ć
bardzo gro
ź
ne podczas działa
ń
wojennych. W przypadku o
ś
lepienia noktowizora drugiej generacji,
dochodzi do nasycenia ekranu jedynie lokalnie. Pozostała cz
ęść
ekranu
pozwala
na
dalsz
ą
obserwacj
ę
.
Ponadto,
płytka
mikrokanalikowa umo
ż
liwia zwielokrotnienie ilo
ś
ci elektronów
poruszaj
ą
cych si
ę
w kierunku ekranu. Wi
ę
cej elektronów w
przetworniku powoduje wi
ę
ksze wzmocnienie systemowe. Dzi
ę
ki
zastosowaniu płytki MCP wzmocnienie w przetworniku drugiej
generacji mo
ż
e si
ę
ga
ć
a
ż
50 000 razy. Tak du
ż
e wzmocnienie
zapewnia poprawn
ą
prac
ę
np. w bezksi
ęż
ycow
ą
noc.
Do noktowizorów III generacji dodano arsenek galu do fotokatody,
aby uzyska
ć
ja
ś
niejszy i bardziej ostry obraz w porównaniu z
noktowizorami II generacji. Równocze
ś
nie tub
ę
wzbogacono o
warstw
ę
bariery jonowej dla zwi
ę
kszenia jej
ż
ywotno
ś
ci.
Najnowszym
rozwi
ą
zaniem
jest
IV
generacja
posiadaj
ą
ca
wzmacniacz obrazu z automatycznym bramkowaniem. Technologia
ta ma na celu zapewnienie optymalnego działania i minimalizacji
po
ś
wiaty podczas skanowania zarówno w bardzo ciemnych
obszarach, jak i obszarach lepiej o
ś
wietlonych. Noktowizory te staj
ą
si
ę
najbardziej efektywnym rozwi
ą
zaniem dla działa
ń
miejskich i
zapewniaj
ą
najlepsz
ą
ochron
ę
w miejscach, gdzie mog
ą
by
ć
jasne
ź
ródła
ś
wiatła takie jak
ś
wiatło uliczne, reflektory samochodów itp.
W Polsce prawo zabrania sprzeda
ż
y noktowizorów III i IV. Na
rysunku 6 przedstawiono przykładowe obrazy ilustruj
ą
ce jako
ść
odwzorowania scenerii za pomoc
ą
czterech generacji noktowizorów.
13
Rys. 6 Obraz symulacyjny odwzorowania scenerii za pomoc
ą
czterech generacji
noktowizorów
Podstawowymi parametrami wzmacniaczy obrazu (noktowizorów)
s
ą
:
1. Czuło
ść
–
zdolno
ść
systemów
noktowizyjnych
do
wykrywania
ś
wiatła i tworzenia obrazu. Zwykle, im wi
ę
ksza
warto
ść
czuło
ś
ci tym lepsza zdolno
ść
postrzegania rzeczy w
coraz to ciemniejszych warunkach.
2. Rozdzielczo
ść
– zwykle mierzona jako rozdzielczo
ść
ekranu.
Wi
ę
ksza jej warto
ść
zapewnia lepsz
ą
zdolno
ść
do
prezentowanie ostrych obrazów.
3. Zasi
ę
g – zrównowa
ż
ona funkcja wzmocnienia systemu,
rozdzielczo
ś
ci, powi
ę
kszenia obrazu i ilo
ś
ci dost
ę
pnego
ś
wiatła w otoczeniu. Najbardziej skuteczny zasi
ę
g w
wi
ę
kszo
ś
ci wzmacniaczy jest osi
ą
galny przez zestaw
soczewek, posiadaj
ą
cy minimalne powi
ę
kszenie (<3x).
4. Jako
ść
obrazu
–
funkcja
kilku
parametrów
m.in.
rozdzielczo
ś
ci, zniekształce
ń
, kontrastu, zakłóce
ń
i in.
5. Powi
ę
kszenie i pole widzenia
5.3 Metoda pomiaru rozdzielczo
ś
ci przyrz
ą
dów noktowizyjnych
Rozdzielczo
ść
jest
definiowana
jako
maksymalna
cz
ę
sto
ść
przestrzenna wzorcowego testu paskowego, przy której paski testu
s
ą
jeszcze rozró
ż
nialne przez do
ś
wiadczonego obserwatora.
Rozdzielczo
ść
wyra
ż
ana jest w parach linii na milimetr [lp/mm]
(lp/mm - lines pair per milimetr).
Jako obraz wzorcowy jest wykorzystywany standardowy test
trójpaskowy USAF 1951. Jest on najcz
ęś
ciej stosowanym i
spełniaj
ą
cym norm
ę
MIL-STD-150A testem słu
żą
cym w ocenie
rozdzielczo
ś
ci przyrz
ą
dów optycznych. Test ten wyst
ę
puje zarówno
w wersji pozytywowej i negatywowej. Na rysunku 7 przedstawiono
widok takiego testu.
14
Rys. 7 Widok testu USAF 1951
Test stanowi
ą
naprzemiennie rozmieszczone trzy białe i czarne pasy
o
ś
ci
ś
le okre
ś
lonej długo
ś
ci i szeroko
ś
ci. W celu szybkiego i
relatywnie łatwego okre
ś
lenia rozdzielczo
ś
ci przyrz
ą
dów optycznych
i optoelektronicznych na jednej płytce naniesionych zostało wiele
takich elementarnych testów zaszeregowanych w grupy. Jedna
grupa zawiera sze
ść
elementów składaj
ą
cych si
ę
z umieszczonych
poziomo i pionowo testów elementarnych. Stopniowanie rozmiarów
umo
ż
liwia okre
ś
lenie rozdzielczo
ś
ci odnosz
ą
c si
ę
jedynie do numeru
grupy i numeru elementu, którego test paskowy jest jeszcze
rozró
ż
nialny przez obserwatora. Warto
ś
ci mierzonej rozdzielczo
ś
ci
odczytuje si
ę
z tabeli 9.
Tabela 9 Cz
ę
sto
ś
ci przestrzenne testu USAF 1951 wyra
ż
one w liniach na
milimetr
Element
-2
-1
0
1
2
3
4
5
1
0.250 0.500 1.00 2.00 4.00 8.00 16.00 32.0
2
0.280 0.561 1.12 2.24 4.49 8.98 17.95 36.0
3
0.315 0.630 1.26 2.52 5.04 10.10 20.16 40.3
4
0.353 0.707 1.41 2.83 5.66 11.30 22.62 45.3
5
0.397 0.793 1.59 3.17 6.35 12.70 25.39 50.8
6
0.445 0.891 1.78 3.56 7.13 14.30 28.50 57.0
1
http://www.inframet.pl/computer_simulators.htm
Numer
grupy
Numer
elementu