background image

10

Żywność dla zdrowia

Żywność dla zdrowia

11

 

Niestety  taki,  wzorowy,  „pokazowy”  ekosystem 

jelitowy  człowieka  występuje  tylko  teoretycznie,  gdyż 

w rzeczywistości podlega on dużej zmienności. Na zespół 

mikroflory jelitowej wpływają zarówno czynniki endogen-

ne jak i egzogenne. Do pierwszej grupy zaliczamy czynniki 

związane  z  funkcjonowaniem  przewodu  pokarmowego, 

czyli  interakcje  między  różnymi  gatunkami  mikroflory  jeli-

towej. Poszczególne gatunki oddziałują na siebie hamująco 

bądź  stymulująco.  Do  drugiej  grupy  zaliczamy  czynniki 

środowiskowe, z których szczególnie istotne to rodzaj spo-

żywanego pokarmu , antybiotyki, różnego rodzaju leki oraz 

czynniki fizjologiczne, m.in. wiek, stres, choroby. 

ZALEŻNOŚĆ ZMIANY LICZEBNOŚCI

FLORY JELITOWEJ OD WIEKU 

 

Wraz  ze  starzeniem  się  organizmu  ogólna  liczba 

drobnoustrojów  nie  podlega  zbyt  dużym  zmianom.  Na-

tomiast  występuje  istotna  zmiana  udziału  różnych  grup 

drobnoustrojów.  Obserwujemy  narastanie  liczby  entero-

bakterii,  Clostridium  i  enterokoków  oraz  bardzo  wyraźny 

spadek  liczby  Lactobacillus  i  Bifidobacterium.  Należy  pa-

miętać, że są to właśnie te dwie grupy, które są uznawane 

za korzystne dla zdrowia człowieka. Trzeba się zastanowić, 

czy nie jest to jeden z powodów zwiększenia częstości wy-

stępowania zaparć u osób starszych. 

OSOBNICZE ZRÓŻNICOWANIE MIKROFLORY 

 

W  układzie  jakościowym  i  ilościowym  mikroflory 

jelitowej  zdrowego  człowieka  przeważają  mikroorganizmy 

korzystne dla zdrowia. Układ ten może jednak ulegać zmia-

nie, a nawet zniszczeniu pod wpływem leczenia chemiote-

 

Przewód pokarmowy to nie tylko zbiornik, w któ-

rym gromadzą się resztki pokarmów, ale jednocześnie pe-

łen życia układ, w którym znajdują się ogromne ilości mi-

kroorganizmów.  Zależnie  od  odcinka  przewodu  pokarmo-

wego (jelito cienkie, grube, odbytnica) występuje tu od ok. 

10

6

 do10

12 

drobnoustrojów w

 

1 g treści. 

MIKROFLORA JELITA GRUBEGO

 

 

Szczególnie  aktywna  jest  mikroflora  jelita  grubego, 

nie tylko dlatego, że stanowi bardzo liczny zespół, ale także dla-

tego iż składa się z różnorodnych grup mikroorganizmów. Uwa-

ża się, że znajduje się tam od 500 do 1000 różnych gatunków, 

należących  do  45  rodzajów  i  17  różnych  rodzin  drobnoustro-

jów.  Około  80  %  suchej  masy  kału  stanowią  drobnoustroje. 

Drobnoustroje te są najczęściej bezwzględnie beztlenowe lub 

względnie beztlenowe. Przemiany metaboliczne przez nie pro-

wadzone mają charakter procesów fermentacyjnych. Głównymi 

produktami fermentacji bakterii jelitowych są krótkołańcucho-

we kwasy tłuszczowe – związki chemiczne bardzo istotne dla 

funkcjonowania nabłonka przewodu pokarmowego. 

Wiedza  na  temat  zespołu  ekosystemu  jelitowego  jest 

w dalszym ciągu bardzo mała. Jak twierdzi E. Isolauri i wsp. 

(2004): „Mikroflora jelitowa to wciąż nieodkryty ekosystem”.

 

W  przewodzie  pokarmowym  znajdują  się  mikro-

organizmy,  które  są  dla  nas  bardzo  ważne  i  pożyteczne, 

ale zamieszkują tam również organizmy szkodliwe, często 

niebezpieczne dla naszego zdrowia. 

 

Jeżeli spojrzymy na grupy drobnoustrojów występu-

jących w jelitach, to zauważymy, że w większości prezentują 

one dwa oblicza: korzystne i niekorzystne dla naszego zdrowia. 

Jedynie  dwa  rodzaje  drobnoustrojów  można  ocenić  jedno-

znacznie jako korzystne - są to bakterie z rodzaju Bifidobacte-

rium, które występują w liczebności średnio 10

10

–10

11 

oraz Lac-

tobacillus, występujące w liczebności 10

8

–10

10

 w 1 g treści jelita.

Mikroflora jelitowa, rola probiotyków w żywieniu

prof. dr hab. Zdzisława Libudzisz 

Instytut Technologii Fermentacji i Mikrobiologii Politechniki Łódzkiej

background image

10

Żywność dla zdrowia

Żywność dla zdrowia

11

•    rekonstrukcji składu i liczebności mikroflory jelitowej 

po różnego rodzaju schorzeniach jelitowych i stosowa-

niu antybiotyków 

•    obniżenia poziomu cholesterolu

•    stymulacji układu immunologicznego

•     zwiększenia perystaltyki jelita grubego/udział w zapobie-

ganiu zaparciom 

•    obniżenia aktywności enzymów fekalnych, które są odpo-

wiedzialne za karcynogenezę 

•    utrzymania ciągłości błon śluzowych jelit 

 

Szczepy probiotyczne można stosować w postaci

farmaceutyków,  o  gęstości  komórek  około  10

10

/1  g  pre-

paratu  lub  suplementów  żywności.  Najczęściej  stosuje 

się  suplementację  bakteriami  probiotycznymi  produktów 

mlecznych  lub  warzywnych.  Ponadto  bakterie  dodaje  się 

do paszy w celu poprawy stanu zdrowia zwierząt. 

 

W  tej  chwili  panuje  opinia,  że  najkorzystniejszym 

nośnikiem  bakterii  probiotycznych  są  produkty  mleczne. 

Po  pierwsze,  jest  to  naturalne  środowisko  występowania 

bakterii  fermentacji  mlekowej  i  jest  z  nimi  skojarzone  eko-

logicznie. Po drugie, łatwość podania dość wysokiej liczby 

żywych  bakterii  mlekowych.  W  jednym  gramie  jogurtów 

probiotycznych  powinno  znajdować  się  co  najmniej  10

bakterii,

 

co oznacza, że spożycie 100 g porcji produktu daje 

już  znacznie  powyżej  10

10

  bakterii  –  żywych,  aktywnych 

i  sprawnych  metabolicznie.  Ponadto  dzięki  wprowadzeniu 

bakterii do organizmu razem z żywnością następuje buforo-

wanie treści żołądkowej podczas pasażu, czyli zmniejszamy 

ryzyko  zabicia  mikroorganizmów  w  niekorzystnych  warun-

kach  środowiskowych.  Obecność  laktozy  w  produktach 

mlecznych, która jest substratem wzrostowym dla bakterii 

mlekowych, stymuluje ich rozwój. O wiele korzystniejsze dla 

zabezpieczenia żywotności bakterii są też warunki przecho-

wywania  produktów  mlecznych  (chłodzenie  i  stosunkowo 

krótki  okres  przechowywania).  Dodatkowo  konsumentom 

o  wiele  łatwiej  zaakceptować  obecność  żywych  bakterii 

w  fermentowanych  produktach  mlecznych  -  o  wiele  lepiej 

zdają się rozumieć ich rolę w tego rodzaju żywności.

rapeutykami, infekcji wirusowych czy bakteryjnych. Zmienia 

się  również  pod  wpływem  rodzaju  diety,  stanu  zdrowia, 

wieku  czy  stresu.  Jeżeli  zastanowimy  się,  jaka  jest  rozpię-

tość występowania poszczególnych grup mikroorganizmów 

w  przewodzie  pokarmowym,  to  na  podstawie  literatury 

można stwierdzić, że różnice w liczebności poszczególnych 

rodzajów mogą sięgać nawet 7–8 rzędów wielkości. Również 

znacznemu  zróżnicowaniu  podlega  liczba  bakterii  korzyst-

nych  dla  naszego  zdrowia.  Zależnie  od  człowieka  poziom 

bifidobakterii w 1g treści jelita może wynosić 10

5

,

 

podczas 

gdy

 

u innych 10

13

. Wiedza dotycząca zmienności ekosystemu 

jelitowego  i  korzystnej  roli  bakterii  fermentacji  mlekowej, 

w szczególności z rodzajów Bifidobacterium i Lactobacillus

stały się podstawą koncepcji probiozy. W zasadzie jej wyjaś-

nienia, gdyż sama koncepcja liczy już ponad 100 lat. 

PROBIOTYKI

 

Probioza  polega  na  spożywaniu  w  odpowiedniej 

ilości  żywych  mikroorganizmów,  które  wywierają  korzyst-

ny wpływ na zdrowie człowieka. 

 

Mikroorganizmy  uznawane  za  probiotyczne,  to  naj-

częściej  gatunki  należące  do  bakterii  fermentacji  mlekowej 

z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium. Są to grupy bakterii 

endogennie związanych z mikroflorą jelitową, czyli występują-

ce jako grupy typowe w przewodzie pokarmowym człowieka.

Należy jednak pamiętać, że probiotykiem jest szczep bakte-

rii a nie gatunek. W świecie mikroorganizmów, tak jak w ca-

łym  świecie,  zróżnicowanie  między  różnymi  osobnikami 

jest ogromne. Można to obrazowo porównać do właściwo-

ści różnych ras psów: są rasy psów obronnych, pasterskich 

i wiele innych. Każda z ras ma inne cechy i inne przeznacze-

nie. Podobnie jest w przypadku probiotyków. Jest to cecha 

szczepu,  a  nie  właściwość  gatunku.  Wobec  tego,  tak  jak 

nie  każdy  pies  jest  odpowiedni  do  wszystkich  zadań,  tak 

i nie wszystkie szczepy danego gatunku bakterii wywołują 

identyczne efekty poprawy stanu zdrowia człowieka. 

 

Procedury badań szczepów probiotycznych, kryte-

ria jakie muszą spełniać, zostały ustalone w 2001 i 2002 roku 

przez  grupę  roboczą  FAO/WHO.  W  opracowanych  przez 

tę  grupę  dokumentach  dokładnie  określono  procedury 

badań  oraz  oceniono  efekty,  jakich  możemy  oczekiwać 

po spożywaniu bakterii probiotycznych. 

 

Procedury badań ujęte w tych dokumentach są w tej 

chwili  obowiązujące  dla  naukowców,  którzy  izolują,  badają 

i wprowadzają szczepy probiotyczne do żywienia człowieka.

Zgodnie z wytycznymi FAO/WHO niezbędna jest:

•     dokładna identyfikacja szczepu

•     ocena bezpieczeństwa stosowania szczepu

•     ocena cech funkcjonalnych szczepu (czy jest odporny na nie-

korzystne warunki przewodu pokarmowego, czy jest zdolny 

do działania antagonistycznego w stosunku do mikroflory, 

którą ma hamować, czy też jest zdolny do wywoływania 

efektu zasiedlania przewodu pokarmowego)

•    przeprowadzenie  badań  klinicznych  na  zwierzętach 

i na ludziach, dokumentujących korzystne dla zdrowia 

efekty stosowania probiotyku. 

 

W  tej  chwili  w  zależności  od  szczepu  probiotycz-

nego możemy oczekiwać: 

•    hamowania rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych 

w przewodzie pokarmowym