background image

 

WYDZIAŁ TRANSPORTU PW                                        Zakład Sterowania Ruchem 

LABORATORIUM   PODSTAW  AUTOMATYKI III 

 Rok akad. 

2015/2016

 

Data wykonania ćwiczenia 

2015r.

 

Uzyskane

 

punkty

 

za:

 

Specjalizacja 

Imiona  i  Nazwiska  studentów 

przygotowanie  

i realizację  

zaliczenie 

poprawę 

zaliczenia 

. . . . . . . . . .  

1. 

 

 

 

Zespół 

2. 

 

 

 

 

3. 

 

 

 

 

4. 

 

 

 

 

5. 

 

 

 

 

Ćwiczenie  nr  1 

Temat ćwiczenia: Badanie obiektów dynamicznych z zastosowaniem programu MATLAB 

 

Cel ćwiczenia 

 
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie studentów z rozwiązywaniem problemów z zakresu automatyki z 
użyciem programu MATLAB oraz Matlab Simulink.  
Matlab  to 

program  komputerowy będący interaktywnym środowiskiem  do  wykonywania 

obliczeń naukowych i inżynierskich, oraz do tworzenia symulacji komputerowych. 

Simulink jest  częścią  pakietu  numerycznego MATLAB firmy  The  MathWorks  i  służy  do 
przeprowadzania symulacji komputerowych. Simulink pozwala budować modele symulacyjne przy 
pomocy  interfejsu  graficznego  i  tzw.  bloków.  Przy  pomocy  Simulinka  można  przeprowadzać 
zarówno symulacje z czasem  dyskretnym  jak i  ciągłym.  Simulink znajduje głównie zastosowanie 
(poprzez  to,  że  umożliwia  symulacje  w  czasie  ciągłym)  w cyfrowym  przetwarzaniu  sygnałów, 
analizie obwodów elektrycznych i teorii sterowania. 

 

Niezbędny zakres tematyczny obowiązujący do przygotowania się do zajęć 

 
Pojęcia:  obiekt  dynamiczny  ciągły  i  liniowy,  moduł  transmitancji,  kąt  przesunięcia  fazowego, 
obserwowalność,  sterowalność,  stabilność  (oraz  kryteria  i  wyznaczanie  obserwowalności, 
sterowalności i stabilności – Nyquista, Bodego), układu dynamicznego i układu regulacji, równanie 
charakterystyczne  i  wielomian  charakterystyczny,  stała  czasowa  w podstawowych  członach 
dynamicznych, 
Charakterystyki  układów  dynamicznych  –  charakterystyki  skokowe  i  częstotliwościowe, 
interpretacja charakterystyk, sposoby wyznaczania charakterystyk, obliczanie modułu transmitancji 
i przesunięcia fazowego. 
Wyznaczanie zapasu stabilności.  
Układy regulacji i parametry oceny regulacji. 
Równania wektorowo-macierzowe układu dynamicznego. Macierze: stanu, wejścia i wyjścia.  
 

Zasady współpracy z programem MATLAB  

 

Wykonanie ćwiczenia  należy rozpocząć od uruchomienia programu matlab - skrót na pulpicie. 

Następnie  za  pomocą  paska  narzędzi  wybrać  File/Open/cw_automatyka.m,  a  następnie 

zainicjowanie  go  przyciskiem  run 

.  Po  zainicjowaniu  programu  wyświetlone  zostanie  okno 

dialogowe 'Matlab editor'. Należy wybrać opcję 'Change Folder'. Następnie uruchomiony zostanie 
programu simulink, oraz okno nawigacyjne wykonane w interfejsie graficznym. 

background image

 

 

Rysunek 1Okno programu simulink 
1)wymuszenie  -  skok  jednostkowy,  2)węzeł  sumujący  (domyślnie  bez  sprzężenia  zwrotnego), 
3)współczynnik  proporcjonalności  kp,  4)człon  inercyjny  (domyślnie  wyłączony),  5)obiekt  n-tego 
rządu (pierwszego, drugiego lub trzeciego), 6)zakłócenie 

 

 

Rysunek 2 Okno interfejsu użytkownika 
1) współczynniki wielomianu charakterystycznego, 2)współczynnik członu proporcjonalnego (kp) i 
całkującego (ki), 3) pierwiastki wielomianu charakterystycznego, 4)zakłócenie (domyślnie zerowe) 
 

 

Wykonanie ćwiczenia  

 

4.1  Wyznaczenie charakterystyk skokowych. 

Korzystając z interfejsu  użytkownika wygenerować odpowiedź na skok jednostkowy obiektów 

pierwszego,  drugiego  i  trzeciego  rzędu  w  otwartym  układzie  sterowania.  Zidentyfikować  wpływ 
stałych  czasowych  oraz  współczynnika  proporcjonalności  (kp).  Zarejestrować  przykładowe 
charakterystyki, potrzebne do uzasadnienia działania współczynników.   
 

 

1) 

2) 

3) 

4) 

5) 

6) 

1) 

2) 

3) 

4) 

background image

 

4.2  Wyznaczenie charakterystyk amplitudowo-fazowych, kryterium Nyquista 

 

 
Kryterium  Nyquista  pozwala  na  badanie  stabilności  jednowymiarowego  układu  zamkniętego  na 
podstawie  przebiegu  wykresu  funkcji  G  (  jω)  o  układu  otwartego  na  płaszczyźnie  zmiennej  
zespolonej.  
Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:  
1.  Układ  zamknięty  jest  stabilny  asymptotycznie,  przy  założeniu,    że  równanie  charakterystyczne 
układu  otwartego  ma  k  pierwiastków  w  prawej  półpłaszczyźnie  i  n-k  pierwiastków  w  lewej 
półpłaszczyźnie,  wtedy  i  tylko  wtedy,  gdy  charakterystyka  amplitudowo-fazowa  układu  otwartego 
przy zmianie pulsacji ω od -∞ do ∞ obejmuje w kierunku dodatnim k razy punkt (-1,j0)  
2.  Układ  zamknięty  jest  stabilny  asymptotycznie,  przy  założeniu,    że  równanie  charakterystyczne 
układu otwartego nie ma pierwiastków w prawej półpłaszczyźnie zmiennej zespolonej, wtedy i tylko 
wtedy, gdy charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przy zmianie pulsacji ω od -∞ 
do ∞ nie obejmuje punktu (-1,j0).  
3. Na płaszczyźnie zmiennej zespolonej punkt (-1,j0) nazywamy punktem Nyquista.  
W pewnych przypadkach wygodniej jest posługiwać tzw. regułą lewej strony, która mówi, że układ 
zamknięty jest stabilny, jeżeli przy wzroście ω od 0 do  ∞ , punkt (-1,j0) znajduje się w obszarze po 
lewej stronie wykresu Go(jw).  
W praktycznych zastosowaniach kryterium Nyquista jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy 
układ otwarty jest stabilny. Można wtedy korzystać z przebiegu charakterystyki G ( jω) o układu 
otwartego zdjętej doświadczalnie, co pozwala na badanie stabilności także układu,  
którego opis matematyczny nie jest znany. 
 
 
Przyjmując  wartości  stałych  czasowych  zadanych  przez  prowadzącego  zbadać  stabilność  obiektu 
dynamicznego, korzystając z kryterium Nyquista. 
Następnie sprawdzić odpowiedź obiektu dynamicznego w układzie zamkniętym.  
Czy odpowiedź układu w układzie zamkniętym jest zgodna z oczekiwaniami?   
Zarejestrować odpowiedź na skok jednostkowy, charakterystyki częstotliwościowe oraz pierwiastki 
równania charakterystycznego układu otwartego i zamkniętego. 
 
T0  T1 

T2  T3 

kp 

ki 

p1 

p2 

p3 

Kryterium 
stabilności 
spełnione 
(TAK/NIE) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

background image

 

4.3  Wyznaczenie zapasu stabilności 

 

Zapas stabilności – Nyguist 
Zapas  wzmocnienia  Gm  –  odwrotność  długości  odcinka  wyznaczonego  przez  początek  układu 
współrzędnych oraz punkt przecięcia wykresu Nyquista z ujemną półosią Re(G(jω)). 
Zapas  fazy  Pm  –  kąt  między  półprostą  wychodzącą  z  początku  układu  współrzędnych  i 
przechodzącą przez punkt przecięcia wykresu Nyquista z kołem jednostkowym. 

 

Wyznaczenie zapasu wzmocnienia i zapasu fazy na podstawie wykresów Bodego 
Zapas wzmocnienia Gm (ang. gain margin) – wartość wzmocnienia, dla którego faza osiąga - 
180°. Jego wartość oznacza o ile można zwiększyć wzmocnienie zanim stracimy stabilność. 
Zapas fazy Pm (ang. phase margin) – wartość fazy dla częstotliwości, przy której wzmocnienie 
wynosi 1 (0 dB). Jego wartość oznacza o ile można zmniejszyć przesunięcie fazowe zanim 
stracimy stabilność. 
W celu wyznaczenia zapasu fazy należy wyznaczyć tzw. pulsację odcięcia, tj. pulsacje ,która 
spełnia warunek 20lg M(ωo)=0 a następnie określić fazę Φ(ωo). Zapasem fazy określa się 
sumę _f= 180 - Φ(ωo) [deg] Jeśli jest ona dodatnia układ jest stabilny z zapasem fazy _f, 
który mówi o tym, o ile można zwiększyć fazę układu otwartego bez zmiany jego 
wzmocnienia, aby układ pozostawał jeszcze stabilnym . Zapas modułu można wyznaczyć 
określając ω dla której Φ(ω -Π) = -180 deg a następnie pomierzyć dla tej samej pulsacji 
moduł Lm(ω -Π) . Jest on równy zapasowi modułu, gdyż właśnie o tyle można zwiększyć 
moduł w układzie, aby przy niezmiennej fazie pozostawał on stabilny. Aby wyznaczyć, o ile 
można zwiększyć wzmocnienie układu otwartego, należy skorzystać z zależności: Lm=20lgK 
 

background image

 

 

 
 
4.3.1 Wyznaczenie zapasu stabilności w układzie zamkniętym z regulatorem proporcjonalnym  
Wartości  stałych  czasowych  przyjąć  podane  przez  prowadzącego.  Wartość  współczynnika  kp 
dobrać tak aby układ był: stabilny, niestabilny, na granicy stabilności. Wyznaczyć zapas stabilności 
korzystając z kryteriów Nyquista i Bodego. Zarejestrować otrzymane charakterystyki. 
T0=...., T1=...., T2=..., T3=..... 
 

Nyquist 

Bode 

 

kp 

Gm 

Pm 

Gm 

Pm 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

układ niestabilny 

 

 

 

 

 

układ na granicy stab. 

 

 

 

 

 

Jaki jest wpływ współczynnika kp na zapas stabilności?  
................................................................................................................................................................
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
............................................................................................................................................................... 
................................................................................................................................................................ 
 

 

background image

 

4.3.2 Wyznaczenie zapasu stabilności w układzie zamkniętym z regulatorem całkującym  
Włączyć w układ szeregowo człon całkujący. Wartość kp ustawić na 1. Wartości stałych czasowych 
przyjąć jak w poprzednim punkcie.  
Wartość współczynnika  ki  dobrać tak aby  układ  był: stabilny, niestabilny, na  granicy stabilności. 
Wyznaczyć zapas stabilności korzystając z kryteriów Nyquista i Bodego. 
Zarejestrować otrzymane charakterystyki. 
T0=...., T1=...., T2=..., T3=..... 
 

Nyquist 

Bode 

 

ki 

Gm 

Pm 

Gm 

Pm 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

układ niestabilny 

 

 

 

 

 

układ na granicy stab. 

 

 

 

 

 

Jaki jest wpływ współczynnika kp na zapas stabilności?  
................................................................................................................................................................
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
............................................................................................................................................................... 
................................................................................................................................................................ 
4.3.3 Wyznaczenie zapasu stabilności w układzie zamkniętym z regulatorem proporcjonalnym 
i całkującym  
Wartości stałych czasowych przyjąć jak w poprzednim punkcie.  
Wartość  współczynników  kp  oraz  ki  dobrać  tak  aby  układ  był:  stabilny,  niestabilny,  na  granicy 
stabilności. Wyznaczyć zapas stabilności korzystając z kryteriów Nyquista i Bodego.  
Zarejestrować otrzymane charakterystyki. 
T0=...., T1=...., T2=..., T3=..... 
 

Nyquist 

Bode 

 

kp 

ki 

Gm 

Pm 

Gm 

Pm 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

 

układ stabilny 

 

 

 

 

 

 

układ niestabilny 

 

 

 

 

 

 

układ  na  granicy 
stab. 

 

 

 

 

 

 

Jaki jest wpływ współczynników ki oraz kp na zapas stabilności?  
................................................................................................................................................................
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
................................................................................................................................................................ 
............................................................................................................................................................... 
................................................................................................................................................................ 
 

 

background image

 

4.4  Regulacja układu członem proporcjonalnym 

 

 

uchyb  statyczny  (ustalony)-  w układzie  regulacji jest  to  różnica  między wartością  zadaną sygnału 
oraz wartością sygnału wyjściowego w stanie ustalonym.
 
czas regulacji - czas od chwili - czas o chwili pobudzenia do chwili gdy uchyb przejściowy zmaleje 
trwale poniżej 5% wartości maksymalnej 
przeregulowanie  -  jest  stosunkiem  początkowej  maksymalnej  wartości  uchybu  przejściowego  do 
największej wartości uchybu o znaku przeciwnym (y

e2

/y

e1

*100%) 

 

Z układu wyłączyć człon całkujący. Wartość ki ustawić na 0. 
W polu 'zakłócenia' wprowadzić wartość 0.2. Zniwelować uchyb, korzystając ze współczynnika kp.  
Czy możliwe jest zniwelowania uchybu statycznego? (wartość zadana =1)  
Czy możliwe byłoby w układzie otwartym? 
Zarejestrować odpowiedzi na skok jednostkowy. 
Następnie zmienić wartość zakłócenia na 'rand(1)' i ponownie wykonać regulację. 
Czy możliwe jest zniwelowania uchybu statycznego? 
 
4.5  Regulacja układu członem całkującym  
Włączyć do układu człon całkujący, powtórzyć regulację korzystając ze współczynnika ki. 
W polu 'zakłócenia' wprowadzić wartość 0.2. Zniwelować uchyb, korzystając ze współczynnika ki.  
Czy możliwe jest zniwelowania uchybu statycznego? (wartość zadana =1)  
Czy możliwe byłoby w układzie otwartym? 
Zarejestrować odpowiedzi na skok jednostkowy. 
Następnie zmienić wartość zakłócenia na 'rand(1)' i ponownie wykonać regulację. 
Czy możliwe jest zniwelowanie uchybu statycznego? 
 
4.6  Badanie jakości regulacji  
W  układzie  zamkniętym  z  członami  proporcjonalnym  oraz  całkującym,  i  stałym  zakłóceniem 
wykreślić  co  najmniej  4  odpowiedzi  na  skok  jednostkowy.  Dla  zarejestrowanych  przebiegów 
wyznaczyć: uchyb statyczny (ustalony), czas regulacji oraz przeregulowanie. 
 
 

 

background image

 

 
5 Zakres sprawozdania 
 
Sprawozdanie powinno zawierać następujące nagłówki i odpowiedzi na poniższe pytania: 
1.  Sterowanie w układzie otwartym 
-  jaki  jest  wpływ  poszczególnych  stałych  czasowych  oraz  współczynnika  wzmocnienia  na 
odpowiedź obiektów n-tego rzędu na skok jednostkowy? 
2.  Kryterium Nyquista 
-  należy  zamieścić  równanie  transmitancji  badanego  układu  otwartego  oraz  zamkniętego.  Dla 
obydwu układów zamieścić charakterystyki: odpowiedź na skok jednostkowy oraz charakterystyki 
częstotliwościowe. 
- należy przestawić nanieść pierwiastki wielomianu charakterystycznego na płaszczyznę zespoloną. 
Co można powiedzieć o stabilności układu na podstawie położenia tych pierwiastków? 
3.  Wyznaczenie zapasu stabilności w układzie zamkniętym z regulatorem proporcjonalnym  
-  co  to  jest  zapas  stabilności  i  jak  się  go  wyznacza?  jaki  jest  wpływ  współczynnika  kp  na  zapas 
stabilności?  czy  przy  zastosowaniu  różnych  metod  wyznaczania  zapasu  stabilności  otrzymano 
jednakowe wyniki? Jeśli nie dlaczego?  
4.  Wyznaczenie zapasu stabilności w układzie zamkniętym z regulatorem całkującym 
-jaki  jest  wpływ  współczynnika  ki  na  zapas  stabilności?  czy  przy  zastosowaniu  różnych  metod 
wyznaczania zapasu stabilności otrzymano jednakowe wyniki? Jeśli nie dlaczego?  
5.  Regulacja układu członem proporcjonalnym 
Jakie  jest  regulacyjne  członu  proporcjonalnego?  Czy  możliwe  jest  zniwelowania  uchybu 
statycznego?  
W układzie zamkniętym lub otwartym? 
6.  Regulacja układu członem całkującym  
Jakie jest regulacyjne członu całkującego? Czy możliwe jest zniwelowania uchybu statycznego?  
W układzie zamkniętym lub otwartym? 
7.  Badanie jakości regulacji  
Jaki  jest  wpływ  współczynników  kp  i  ki  na  uchyb  statyczny  (ustalony)  czas  regulacji  oraz 
przeregulowanie? Jaka jest zależność między przeregulowaniem a zapasem stabilności? 
8. Badanie sterowalności, obserwowalności i stabilności 
Dla  układu  wyrażonego  poniższą  transmitancją  wyznaczyć  stabilność,  sterowalności  i 
obserwowalność: 

0

1

2

2

3

3

)

(

T

s

T

s

T

s

T

kp

s

G

 

Wartości współczynników przyjąć jak na laboratorium. 
Czy układ jest sterowalny, obserwowalny i stabilny dla dowolnego kp? 
 

 

background image

 

6 Literatura pomocna do wykonania ćwiczenia, przygotowania sprawozdania i przygotowania 
się do zaliczenia: 
 
1.  Brzózka J., Ćwiczenia z automatyki w MATLABIE i SIMULINKU, Mikom, Warszawa, 1997. 
2.  Dębowski A.: Automatyka. Podstawy teorii, WNT, Warszawa 2008. 
3.  Frelek B. i inni, Laboratorium podstaw automatyki, W PW, 1984. 
4.  Mrozek B+Z, Matlab 5.x i Simulink 2.x, Wydawnictwo PLJ, Warszawa 1998. 
5.  Nowacki  P.,  Szklarski  L.,  Górecki  H.:  Podstawy  teorii  układu  regulacji  autonomicznej.  Tom  I, 

PWN, Warszawa 1970. 

6.  Pełczewski W., Teoria sterowania, WNT, Warszawa 1980. 
7.  Żelazny M., Podstawy automatyki, PWN, Warszawa 1976. 
8.  Badania  obiektów  dynamicznych  (z  zastosowaniem  programu  MATLAB)  -  Przykłady 

programów  do  wykonania  w  czasie  zajęć  laboratoryjnych.  Opracowanie  WTPW,  Warszawa 
2002.