Obiektowe Bazy Danych (obd)
– własności charakterystyka (obd) ; wielowersyjne bazy danych, metody zarządzania
obiektowymi bazami danych.
Około 90% obecnie występujących baz danych to bazy relacyjne (Oracle, Progress, DBase, Informix, FoxPro, Access,
Gupta
). Przed nimi były baza hierarchiczne i sieciowe. Zaletami relacyjnych są: prostota struktur danych, nieproceduralny
język zapytań (co ma być wyszukane, nie jak) – deklaratywny. Na standardzie SQL’a., niezależność fizyczna i logiczna
danych (logika
– aplikacja, fizyka – nośnik),optymalizatory zapytań, ochrona danych
Prostota może być jednak także wadą, czasami proste związki nie wystarczają, wymagane są złożone struktury (zwłaszcza
ich związki) (np. obrazy graficzne, zasłanianie i odsłanianie powierzchni). Przy danych tekstowych chcielibyśmy operować
różnymi metodami.(np. analizy leksykograficzne).
Występują 2 trendy rozwoju:
wzbogacenie relacyjnego o inne, bardziej złożone związki lub możliwości (np. Informix), gdzie użytkownik może
definiować swoje relacje np. graficzne
obiektowe bazy danych
Relacyjny model danych ma 2 nieadekwatności: statyczną i dynamiczną
Statyczna
– relacje na ogół odzwierciedlają rzeczywistość. W tabeli chcemy zapisać najważniejsze cechy, atrybuty modelu.
Tabele później możemy modyfikować. Może powstać tabela nie odzwierciedlająca rzeczywistości. (Przy użyciu prostych
semantyczne związków możemy utworzyć bezsensownie strukturę)
Dynamiczna
– dane powinny być kojarzone z operacjami na nich wykonywanymi, powinny stanowić całość. Te bazy nie
łączą tabel, relacji z metodami, funkcjami DBMS (np. wyszukiwanie danych). Wyeliminować można to przez powstanie baz
obiektowych. Obiekty (atrybuty i metody) są proste i złożone. Istnieją hierarchia kompozycji obiektów i hierarchia
dziedziczenia metod.
Obiektowa baza danych
– występują obiekty z metodami i 2 hierarchie: kompozycji i dziedziczenia metod. Obiekty należą
do klas. Obiektowe BD zapewniają:
ochronę danych,
współbieżność
oddzielenie struktury fizycznej i logicznej
spójność bazy danych (nie może powstać stan dwuznacznych danych po operacji)
Istnieją 3 rodzaje obiektowych baz danych:
1) Cechy baz danych dodano do obiektowego języka programowania (Gem Stone). Dane w obiektach należą do klas.
(Między nimi przesyłane są komunikaty: nazwa odbiornika, nazwa metody i parametry metody)
2) Do cech systemu baz danych mających język programowania nieobiektowego dodano obiektowe podejście (Ontos na
C++). Cechy
– prosty zapis struktury połączonych z metodami.
3) Podejście obiektowe dodane do relacyjnych BD. Niekoniecznie muszą to być relacje, mogą być obiekty (IRIS). Bardzo
rozbudowane, język SQL także rozbudowany do OSQL (obiektowego). Są obiekty i są funkcje. Popularnym przykładem
jest także O2 – obiektowy. Działamy na zdegenerowanych obiektach do postaci relacyjnej. POET – baza z dość ciężkim
interfejsem wyszukiwania danych (trzeba pisać program w C++ by móc na niej pracować, nie ma select’a)
Obiekty mogą być powiązane różnorako, Przez przynależność do klas i ... Przy modyfikacji atrybutu obiektu musimy wziąć
pod uwagę, czy nie jest komponentem bardziej złożonego obiektu. Metody blokowania muszą dotyczyć hierarchii
dziedziczenia i kompozycji. Struktury
– drzewa kompozycji muszą być zapamiętane. Modyfikacja i algorytm bardzo
skomplikowane. Współbieżność – algorytm wydłużony – operowanie może być tradycyjne. Występuje w dużym stopniu
problem spójności danych – także rozbudowany algorytm. Ponadto występują kłopoty z indeksowaniem.
Wielowersyjne BD
np. proces projektowania samochodu przez kilka zespołów, w pewnym momencie projekt musi być
widoczny dla innych zespołów. Muszą występować warianty historyczne, w algorytmie podejmowania decyzji ważną rolę
grają stare wartości. Są dwa typy takich baz:
z wersjami obiektów – historyczne
z wersjami obiektów – wariantowe
W systemie baz danych istnieje wiele wersji obiektów, nie muszą być ze sobą spójne. Mogą istnieć elementy nie tworzące
kompletnej wersji (wariantowe), wielowersyjne zaś:
z wersjami obiektów
z wersjami baz danych
Z wersjami baz danych występuje problem redundantności, z reguły występują systemy z wersjami obiektów. Wśród
obiektów wyróżnia się obiekt generyczny – ostatni, aktualny. Do hierarchii kompozycji, dziedziczenia dochodzi hierarchia
wariantów (wersji). Może to być postać rozbudowanego grafu skierowanego (drzewo wywodu wersji - dla każdego obiektu).
W drzewie wywodu wersji wszystkie muszą być blokowane w wypadku blokady. Powinno się też eliminować powtarzanie
informacji w wersjach.
Każdy obiekt musi mieć identyfikator. W przypadku wersji – także jej identyfikator. Nie wszystkie obiekty muszą mieć
wersje.
Wersje z bazami danych. Blokujemy obiekty w całej wersji – jest to o wiele prostsze jeśli chodzi o redundancję. Przy
blokowaniu wykorzystujemy drzewo hierarchii wersji. Transakcje są realizowane w jednej wersji, a także w innych
wersjach: obiektowe
– wewnątrz jednej wersji BD a bazowe – na wielu wersjach
