BratSiostra0.30

30.

AK BYĆ ŚWIADKIEM

OśEJ MIŁOŚCI

Cel

• zapoznanie się z Janową wizją miłości
• umiejętność praktycznej aplikacji Janowych wskazówek odnoszących się do miłości braterskiej

Metoda

• niedokończone zdania
• gwiazda
• reklama

Materiały

• formularz „Janowa wizja miłości” (zał.30.1)
• gwiazda „Świadek BoŜej miłości” (zał.30.2)
• Z. Domaszkiewicz, „Jak radzi sobie reklama religijna” (Gazeta wyborcza z dn. 3.12.2006)

PROWADZENIE BIBLIJNE

Pierwszy List św. Jana zawiera wiele tematycznych podobieństw do Czwartej Ewangelii. Swoim

kształtem  odbiega  od  formy  listu  (nieobecność  np.  wstępu  i  zakończenia,  nie  jest  określony
adresat),  przez  co  część  biblistów  uznaje  go  za  rodzaj  homilii.  Wskazywałyby  na  to  np.
charakterystyczne dla homilii zwroty: „umiłowani”, „dzieci moje”.

Struktura Listu

NiezaleŜnie od powyŜszych rozstrzygnięć, kwestia gatunku literackiego przekłada się na

trudność ustalenia kompozycji listu. Zdradza on pewną troskę autora o stworzenie nierozerwalnego
ciągu myślowego, w którym brak jest wyraźnych przerw. Nawet gdy jakaś myśl zostaje ukończona,
w  jej  zakończeniu  pojawia  się  słowo,  które  będzie  stanowić  temat  następnego  fragmentu.
Ostatecznie  moŜna  zaproponować  (za  polską  Biblią  Paulistów)  następującą  strukturę  listu:  prolog
(1,1-4), następnie trzy części – Bóg jako światłość (1,5–2,28), człowiek dzieckiem Boga (2,29–4,6),
Bóg jako miłość (4,7–5,12), wreszcie zakończenie (5,13-21).

Cel Listu

Cel listu zostaje wyraŜony w 5,13: „O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna

BoŜego,  abyście  wiedzieli,  Ŝe  macie  Ŝycie  wieczne”.  List  zatem  jest  skierowany  do  ludzi
wierzących w Jezusa Chrystusa. Nie ma on na celu skłonienie ich do wiary, gdyŜ ta jest zakładana
przez autora. Raczej zastanawia się on nad tym, jak wiarę czynić Ŝywą w codziennym Ŝyciu i jak ją
umacniać. Jest to moŜliwe tylko poprzez trwanie w łączności z Bogiem, który  jest sprawiedliwy  i
wierny  (1,9),  jest  światłością  (1,5),  miłością  (4,8.16),  Ŝyciem  (5,1.12),  prawdą  (5,6).  Ta  więź  z
Bogiem ma być tak głęboka i intensywna, by właściwości Boga stały się udziałem zjednoczonego z
Nim chrześcijanina.

Miłość – temat wiodący Listu

To zjednoczenie dokonuje się przede wszystkim na płaszczyźnie miłości. PrzynaleŜy ona do

istoty Boga, który jest miłością (4,8.16). PoniewaŜ miłość pochodzi od Boga, nie jest ona czymś, co
moŜna sobie zdobyć. Ona jest uprzednia wobec wszelkich naszych działań: „nie my umiłowaliśmy
Boga, ale On sam nas umiłował i posłał swojego syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy”
(4,10). Ta miłość stwarza naszą ścisłą więź z Bogiem, która czyni nas „dziećmi BoŜymi” (3,1). Ona
teŜ w konsekwencji sprawia, ze jesteśmy jedną wielką rodziną ludzką, której Ojcem jest Bóg.

Trwając w miłości Boga, jesteśmy powołani do naśladowania Jezusa, który jest modelem i

fundamentem chrześcijańskiej miłości. Wierzący w Boga ma postępować tak jak Chrystus (2,6), tak

jak On oddać Ŝycie za braci (3,16), stawać się podobnym do Niego w świętości i sprawiedliwości
(3,3.17; por. 4,17). Jezus pozostawia nam przykazanie miłości, które wprawdzie nie jest nowe, bo
istnieje od dawna (2,7; 3,11-12), a jednak jawi się jako nowe (2,8) właśnie dzięki Jezusowi, który
umiłował nas do końca (J 13,1; 15,12). Stąd teŜ w 3,23 zostaje ono poszerzone o relację wiary w
Jezusa: „Przykazanie Jego jest takie: abyśmy wierzyli w imię Jego Syna Jezusa Chrystusa i
miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał”.

Dzięki zjednoczeniu z Jezusem miłość Jego ucznia zostaje wyzwolona z lęku (4,18) i umocniona

Jego Duchem (3,24; 4,13). Miłość do braci nie jest w tym wypadku jakimś nakazem narzuconym z
zewnątrz, gdyŜ wyraŜa najgłębsze pragnienie serca zanurzonego w BoŜej miłości. Miłość bliźniego,
wzajemna miłość staje się w praktyce sprawdzianem, na ile „Bóg trwa w nas i na ile miłość ku
Niemu jest w nas doskonała” (4,12). Dlatego teŜ w wielu miejscach list powraca do praktycznych
wskazówek dotyczących miłości bliźniego (por. 2,9-11; 3,11-28; 4,7-12; 4,20–5,3).

ONSPEKT SPOTKANIA

I. Janowy traktat o miłości

• Praca w grupach

• Metoda „zdań niedokończonych”

• Formularz „Janowa wizja miłości”

II. Dlaczego świat odrzuca miłość?

• Dyskusja: co jest warunkiem urzeczywistnienia się Janowej wizji miłości?
• Praca w grupach

• Problem: jak być świadkiem miłości Boga?

• Metoda „gwiazdy”

III. Jak zachęcać do miłości?

• Praca w grupach

• Metoda „reklamy”

• UłoŜenie haseł wspierających dobro w określonych sytuacjach Ŝyciowych (szkoły, rodziny,

ulicy)

CENARIUSZ SPOTKANIA

I. Janowy traktat o miłości

• Praca w grupach

• Metoda „zdań niedokończonych”

• Formularz „Janowa wizja miłości” (zał.30.1)
Zadaniem grup jest zapoznanie się z wybranymi fragmentami listu, by następnie w oparciu o te

teksty uzupełnić formularz „Janowa wizja miłości”.

ANOWA WIZJA MIŁOŚCI

1J 2,3-11; 3,1-3; 3,10-24; 4,7-19; 4,20–5,3; 5,14-17

Bóg jest miłością!

Zostaliśmy obdarzeni miłością Ojca, która...

Poznaliśmy miłość Boga po tym, Ŝe...

Trwać w Chrystusie znaczy...

Prawdziwa miłość bliźniego polega na miłowaniu...

Miłując braci, przechodzimy z...

To jest przykazanie od Boga, by...

Kto miłuje Boga i zachowuje Jego przykazania, ...

Nie lęka się ten, kto...

• Prezentacja pracy w grupach
Uzupełnienie powyŜszych zdań moŜe być róŜne. Przedstawienie na forum ogólnym

poszczególnych propozycji ma słuŜyć wzajemnemu ubogaceniu.

Przykład interpretacji „Janowej wizji miłości”

Bóg jest miłością! (4,8.16)
Zostaliśmy obdarzeni miłością Ojca, która czyni nas dziećmi BoŜymi (3,1).
Poznaliśmy miłość Boga po tym, Ŝe On sam nas umiłował i posłał Syna swego jako ofiarę

przebłagalną za nasze grzechy (4,10). On oddał za nas swoje Ŝycie (4,16).

Trwać w Chrystusie znaczy postępować tak jak On (2,6) – tak jak On oddać swoje Ŝycie za braci

(3,16)

Prawdziwa miłość bliźniego polega na miłowaniu nie słowem i językiem, ale czynem i prawdą

(3,18).

Miłując braci, przechodzimy ze śmierci do Ŝycia (3,14). Kto nie miłuje, kto nienawidzi swego

brata, trwa w ciemności i w śmierci (2,11).

To jest przykazaniem Boga, byśmy wierzyli w Jezusa i miłowali się wzajemnie tak, jak nam On

nakazał (3,23).

Kto miłuje Boga i zachowuje Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim (3,24), narodził się z

Boga i zna Boga (4,7)

Nie lęka się kto miłuje, bo doskonała miłość usuwa lęk (4,18).

II. Dlaczego świat odrzuca miłość?

• Dyskusja: co jest warunkiem urzeczywistnienia się Janowej wizji miłości?
• Lektura 1J 3,1 i 1,1-4.

Sugestie dla prowadzącego
Pierwszy tekst wskazuje, iŜ świat nie poznał, Ŝe Bóg jest miłością. Problem poznania Boga jawi

się jako moment decydujący w urzeczywistnianiu się w świecie BoŜej miłości.

O poznaniu Boga mówi drugi tekst będący prologiem Listu. Poznajemy Boga, Jego miłość

objawioną w Jezusie Chrystusie dzięki naocznym świadkom Jego Ŝycia (oni ujrzeli, usłyszeli,
dotykali własnymi rękoma). Zatem poznanie Boga ma dokonać się dzięki świadkom Jego miłości.

• Praca w grupach

• Problem: jak być świadkiem miłości Boga?

• Metoda „gwiazdy” (zał.30.2)

Grupy otrzymują planszę z pięcioramienną gwiazdą. Na końcach jej ramion znajdują się pytania,

na które uczestnicy mają odpowiedzieć w oparciu o dokonaną analizę listu:

Kogo miłuje?

Dlaczego miłuje? Co robi?

Dzięki czemu miłuje? Dla kogo jest?

• Prezentacja
Grupy kolejno zawieszają swoje prace na tablicy i omawiają swoje propozycje.

III. Jak zachęcać do miłości?

• Praca w grupach

• Metoda „reklamy”

• UłoŜenie haseł wspierających dobro w określonych sytuacjach Ŝyciowych (szkoły, rodziny,

ulicy)

• Wprowadzenie
Mówi się, Ŝe dobro nie potrzebuje reklamy i rozgłosu. A jednak wobec zalewu zła, przemocy,

wręcz promocji negatywnych postaw, potrzeba mówienia o dobru, rozgłaszania go i wspierania.
Stąd propozycja wejścia w rolę chrześcijańskiego copywritera (autor tekstów i sloganów
reklamowych).

KaŜda z grup otrzyma do opracowania strategię promowania dobra (np. przez ułoŜenie haseł

wspierających i popierających pozytywne postawy) w jednym z trzech podanych niŜej środowisk:

a) szkoła – zjawisko przemocy;

b) rodzina – brak jedności, komunikacji, spotkania;

c) ulica – brak kultury osobistej (rzucanie śmieci, przekleństwa, itd.)

Świadek BoŜej

miłości

Sugestie dla prowadzącego
Ta aktywizacja moŜe przełoŜyć się na rzeczywistą próbę propagowania właściwych zachowań

np.  w  szkole.  UłoŜone  hasła  mogą  pojawić  się  na  gazetkach  szkolnych.  Mogą  stać  się  równieŜ
grupową  reakcją  na  negatywną  postawę  jakiegoś  członka  klasy  (np.  hasło  wypowiadane  wspólnie
przez klasy jako reakcja na niewłaściwe zachowanie: Tylko dobro – zmieni świat!).

W kontekście chrześcijańskiej kampanii reklamowej moŜna przywołać przykład „Kampanii

Boga” z Singapuru (Z. Domaszkiewicz, „Jak radzi sobie reklama religijna”, w: Gazeta wyborcza z
dn. 3.12.2006).

Największą legendą religijnego marketingu stała się „Kampania Boga” w

Singapurze,  choć  chrześcijanie  stanowią  tam  tylko  19  proc.  społeczeństwa.  W
2000  r.  organizacja  zrzeszająca  150  luźno  powiązanych  kościołów
chrześcijańskich  zwróciła  się  do  agencji  reklamowej  Ogilvy  z  zadaniem:  „Bóg
ma problem z wizerunkiem. Czy moŜecie pomóc?”.

Autorzy kampanii postanowili przybliŜyć wszystkim obywatelom Singapuru

chrześcijańskiego  Boga  jako  wyrozumiałego,  przyjaznego  ludziom  i
przemawiającego  zwyczajnym  językiem.  Zamysł  wymagał  odświeŜenia
„wizerunku  Boga”  wyobraŜanego  dotąd  najczęściej  w  roli  gniewnego  i
surowego sędziego. Jak pisali fachowcy: „Boga trzeba było repozycjonować”.

Kampania wypadła imponująco, mimo Ŝe władze po dwóch tygodniach

zakazały  emitowania  spotów  telewizyjnych.  Bóg  zwracał  się  do  ludzi  z
billboardów,  autobusów,  gazet  (wykorzystano  tylko  komunikaty,  Ŝadnych
wyobraŜeń).  Pocieszał:  „Nie  martw  się,  jeśli  przegapiłeś  dzisiejszy  wschód
słońca.  Jutro  mam  dla  ciebie  następny”.  śartował:  „Nietzsche  umarł”.  Z
dziesiątków plakatów w przejściu podziemnym przypominał: „Jestem tutaj”. W
niedzielę rano wysyłał nawet ludziom SMS-y z zaproszeniem: „Czy zamierzasz
wpaść dziś do mnie?”.

• Zakończenie
Po prezentacji haseł wspólne odczytanie 1J 3,1-3 i odmówienie Modlitwy Pańskiej.