Microsoft Word - MJL_A1

Wpisuje zdający przed rozpoczęciem pracy

PESEL ZDAJĄCEGO

Miejsce na nalepkę

z kodem szkoły

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Z JĘZYKA ŁACIŃSKIEGO

I KULTURY ANTYCZNEJ

Arkusz I

Czas pracy 90 minut

Instrukcja dla zdającego

1. Proszę sprawdzić, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 7 stron. Ewentualny

brak należy zgłosić przewodniczącemu zespołu nadzorującego egzamin.

2. Pracę należy napisać czytelnie.
3. Proszę pisać długopisem lub piórem z czarnym atramentem. Proszę

nie pisać ołówkiem.

4. Nie wolno używać korektora.
5. Błędne zapisy należy wyraźnie przekreślić.
6. Wszelkie notatki należy sporządzić w brudnopisie, który nie będzie

oceniany.

Życzymy powodzenia!

Wpisuje egzaminator / nauczyciel sprawdzający pracę

Nr zadania

I 1 I 2 I 3 I 4

I 5 I 6 I 7

III

SUMA

Maksymalna
liczba
punktów

4 4 1 3 4 5 4 2 3

Uzyskana
liczba
punktów

Strona 2 z 7

Zadanie 1 (30 pkt)
Temat: Literatura, sztuka i filozofia antyku ukazują różne postawy człowieka wobec

cierpienia – przedstaw je, odwołując się do zamieszczonego poniżej materiału
tekstowego i ilustracyjnego, oraz skomentuj odniesienia do nich

w przytoczonym tekście współczesnym.

Owidiusz, Metamorfozy, ks. VI 302-313, przekład Anny Kamińskiej

Wśród trupów synów i córek, męża – osierocona Niobe od nieszczęść kamienieje.

Żaden już powiew w odpowiedzi włosów nie poruszy, twarz bez krwi pobladła, źrenice
w słup stanęły w kamiennych powiekach, posąg bez życia. Nawet język sztywnieje
w twardym podniebieniu, w żyłach krew zastygła.
Nie

może ugiąć szyi, ruszyć ręką, stąpać krokiem. Wewnątrz także jest z kamienia.

A jednak płacze. Wicher potężny porywa ją i niesie w pędzie do ojczyzny. Tam ją zostawia
na szczycie góry. Do dzisiaj, teraz jeszcze, marmur płynie łzami.

Grupa Laokoona

Strona 3 z 7

Marek Aureliusz, Rozmyślania, ks. IV 49, przekład Mariana Reitera

Podobny bądź do skały, o którą się ciągle fale rozbijają. A ona stoi, a koło niej usypiają

bałwany wody, „O ja nieszczęśliwy, że chociaż mnie to spotkało”. – Ależ nie tak! Lecz: „O ja
szczęśliwy, że chociaż mię to spotkało, żyję bez smutku, nie gnębi mnie teraźniejszość ani nie
boję się przyszłości”. To bowiem każdemu przydarzyć się mogło, a nie każdy potrafiłby żyć
z tym bez smutku (...) Pamiętaj zresztą przy każdym zdarzeniu, które cię do smutku
przywodzi, o zasadzie: To nie jest nieszczęściem, owszem, szczęściem jest je znosić
wzniośle.

Z.Herbert, Pan Cogito a Perła

Czasem przypomina sobie Pan Cogito, nie bez wzruszenia, młodzieńczy swój marsz

ku doskonałości, owe juvenilne per aspera ad astra. Otóż zdarzyło mu się pewnego razu, gdy
spieszył się na wykłady, że wpadł mu do buta mały kamyk. Umiejscowił się złośliwie między
żywym ciałem a skarpetką. Rozsądek nakazywał pozbyć się intruza, ale zasada amor fati –
przeciwnie, znoszenie go. Wybrał drugie, heroiczne rozwiązanie.
Z

początku wyglądało to niegroźnie, po prostu doskwieranie i nic więcej, ale po

jakimś czasie w polu świadomości pojawiła się pięta, i to w momencie, kiedy młody Cogito
mozolnie chwytał myśl profesora rozwijającego temat pojęcia idei u Platona. Pięta rosła,
nabrzmiewała, pulsowała, z bladoróżowej stawała się purpurowa jak zachodzące słońce,
wypierała z głowy nie tylko ideę Platona, ale wszystkie inne idee.

Wieczorem przed udaniem się na spoczynek wysypał ze skarpetki obce ciało. Było to

małe, zimne, żółte ziarenko piasku. Pięta była, przeciwnie, duża gorąca i ciemna od bólu.

Strona 4 z 7

CZYSTOPIS

.......................................................................................................................................................

Strona 5 z 7

.......................................................................................................................................................

Strona 6 z 7

.......................................................................................................................................................

Strona 7 z 7

BRUDNOPIS

.......................................................................................................................................................

.....................................................................................................................................................