background image

Bugzilla

uproszczona instrukcja użytkowania

TOMASZ ŁUKASZUK

STRESZCZENIE: 

Dokument zawiera podstawowe informacje dotyczące użytkowania systemu 

zarządzania   błędami   Bugzilla.   Opisane   są   podstawowe   funkcje   produktu   z   punktu   widzenia 
użytkownika. Przedstawiony został także graf prezentujący cykl życia błedu.

1. WPROWADZENIE

Bugzilla jest systemem zarządzania błędami. Aplikacje tego rodzaju pozwalają 

osobom   indywidualnym   oraz   grupom   utrzymywać   porządek   w   błędach   i   zadaniach. 
Napisana w Perlu, Bugzilla jest uznawana za de-facto standardowy system zarządzania 
błędami,   do   którego   porównuje   się   wszystkie   inne.  W   tym   momencie,   Bugzilla   jest 
używana w bardzo wielu firmach do pomocy przy rozwoju ich własnych aplikacji.

Bugzilla jest bardzo stabilną aplikacją i oferuje wiele zaawansowanych funkcji. 

Między innymi:

Zintegrowany, oparty na produktach schemat bezpieczeństwa

Zależności między błędami i możliwość tworzenia z nich grafów

Zaawansowane funkcje związane z raportowaniem błędów

Szybki, stabilny system RDBMS

Ogromne możliwości konfiguracji

Bardzo wygodny i naturalny system rozwiązywania błędów

API do E-maili, XMLa, konsoli, i HTTP

Możliwa integracja z automatycznymi aplikacjami konfiguracji zarządzania, takimi 
jak Perforce czy CVS (przez interfejs e-mail Bugzilli oraz skrypty zapisu/odczytu)

… i wiele innych funkcji.

Wbrew   nazwie   (zarządzanie,   monitorowanie   błędów),   systemy   typu   bugzilla 

służą raczej do monitorowania wymaganych zmian - czymkolwiek by były (błędami do 
usunięcia,   rozszerzeniami   do   dodania,   operacjami   administracyjnymi   do   wykonania). 
Mają one następujące podstawowe zastosowania, które mogą być ze sobą łączone:

w trakcie trwania projektu - rejestracja rzeczy, które mniej lub bardziej warto zrobić 
ale nie ma na to na razie czasu - warto jednak by gdzieś ten pomysł został;

testowanie  - usprawnienie przebiegu informacji o błędach wykrywanych w trakcie 
testów i zapewnienie, że żaden wykryty błąd nie zostanie zapomniany i że każdy trafi 
do właściwej osoby;

po wdrożeniu  - ułatwienie osobom świadczącym wsparcie techniczne rejestrowania 
zgłaszanych   przez   klientów   problemów   i   wymaganych   zmian   -   wraz   z 
automatycznym   powiadamianiem   o   nich   odpowiedzialnych   za   poszczególne 
komponenty;

jeśli   nasi   klienci   są   tym   zainteresowani  (i   im   na   to   pozwolimy)   -   mogą   oni 
bezpośrednio wprowadzać opisy problemów a także obserwować co się z nimi dzieje 
(w szczególności być powiadamiani o rozwiązaniu lub odrzuceniu problemu). 

background image

Bugzilla   stwarza   także   możliwość   generowania   efektownie   wyglądających 

raportów typu "liczby zgłoszonych i usuniętych błędów tygodniowo".

2. TWORZENIE KONTA UŻYTKOWNIKA

Aby używać Bugzilla'i użytkownik potrzebuje własnego konta w serwisie. Na 

stronie głównej należy kliknąć „Open new Bugzilla account”, następnie podać swój adres 
mailowy i, opcjonalnie, pełne imię i  nazwisko, potem  kliknąć  „Create Account”.  Po 
momencie użytkownik powinien otrzymać na podany adres wiadomość zawierającą login 
(zazwyczaj identyczny jak adres mailowy) i hasło. Hasło jest losowo generowane, ale 
później możliwa jest jego zmiana na łatwiejsze do zapamiętania.

Po założeniu konta użytkownik może się zalogować. Bugzilla używa cookies do 

pamiętania o logowaniu, dlatego dopóki cookies nie zostaną unieważnione albo adres IP 
zmieniony nie ma potrzeby ponownego logowania.

3. ANATOMIA BŁĘDU

Najważniejszym   elementem   Bugzilla'i   jest   ekran   wyświetlający   informacje   o 

błędzie. Zawiera on następujące pola:

Product   and   Component   –   określenie   jakiego   produktu   i   komponentu   (elementu 
produktu) dotyczy błąd,

Status   and   Resolution   –   definiuje   aktualny   status   błędu,   począwszy   od 
niepotwierdzonego   błędu,   poprzez   błąd   w   trakcie   rozwiązywania   aż   do 
potwierdzonego rozwiązania błędu,

Assigned To – osoba odpowiedzialna za poprawienie błędu,

URL – url związany z błędem, element opcjonalny,

Summary – jednozdaniowy opis problemu,

Status Whiteboard – krótka notatka dotycząca błędu,

Keywords – administrator może zdefiniować słowa kluczowe, które można użyć do 
etykietowania i kategoryzowania błędów, np. krytyczny błąd, itp.,

Platform and OS – środowisko, w którym błąd został wykryty,

Version – wersja produktu lub/i komponentu, do których odnosi się błąd,

Priority – używane do priorytetowania błędów,

Severity – określenia jak poważny jest błąd, od uniemożliwiającego poprawną pracę 
aplikacji do trywialnego,

Target – numer przyszłej wersji produktu, która będzie pozbawiona rozpatrywanego 
błędu,

Reporter – osoba opisująca/zgłaszająca błąd,

CC   list   –   lista   osób,   która   otrzymają   maila   z   informacją   w   momencie   gdy   błąd 
ulegnie zmianie,

Time Tracking – śledzenie, estymowanie czasu naprawy błędu,

Attachments – pliki dołączone, powiązane z błędem (np. przypadki testowe, patch'e, 
inne pliki),

Dependiences – określone jeżeli błąd nie może być naprawiony dopóki inne błędy nie 
zostaną naprawione (depends on), lub rozpatrywany błąd blokuje naprawę innych 
błędów (blocks), wyliczone są numery błędów,

background image

Votes – „głosy” oddane na rozpatrywany błąd przez użytkowników, mogą mówić o 
ważności naprawy błędu, 

Addiotial Comments – każdy użytkownik może dodać swojw zdanie do dyskusji na 
temat błędu.

4. CYKL ŻYCIA BŁĘDU

5. WYSZUKIWANIE BŁĘDÓW

Strona wyszukiwania Bugzilla'i jest interfejsem gdzie można wyszukać raporty o 

błędach, komentarze lub patch'e aktualnie znajdujące się w systemie.

Strona wyszukiwania udostępnia pola służące do określenia możliwych wartości 

background image

dla wszystkich elementów opisu błędu. Dla niektórych pól możliwe jest określenie wielu 
wartości jednocześnie. Bugzilla zwraca błędy, których elementy opisu pasują do wartości 
określonych przez użytkownika. 

6. RAPORTY I WYKRESY

Bugzilla pozwala na prezentowanie nawet złożonych zapytań w postaci raportów 

i wykresów.

Zapytanie   określa   się   w   postaci  Field  Operator   Value.   Możliwe   jest   łączenie 

zapytań za pomocą operatorów „And”, „Or” lub poprzez użycie przycisku „Add Another 
Boolean Chart”. Wynikiem może być wykres liniowy, słupkowy lub tabela z wartościami. 

Politechnika Białostocka
Wydział Informatyki
Katedra Oprogramowania
ul. Wiejska 45A
15-351 Białystok

10 maja 2006