background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-1

EKSTRAPOLACJA ITEROWANA RICHARDSONA 

 

Do obliczenia pewnej wielkości stosuje się metodę numeryczną z 
parametrem h
. Wynikiem jej działania jest F(h). Wartością dokładną jest 
F(0).
 Trudności obliczeniowe rosną, gdy h maleje. 
 
Zakładamy, że znamy postać rozwinięcia (

....

p

p

p

3

2

1

<

<

....

h

a

h

a

h

a

a

)

h

(

F

p

p

p

3

2

1

3

2

1

0

+

+

+

=

 

 
 

F(0) ekstrapolujemy na podstawie kilku obliczonych wartości  

F(h

0

),  F(q

-1

h

0

),  F(q

-2

h

0

),  F(q

-3

h

0

)... q>1 

 

Ekstrapolacja iterowana Richardsona pozwala na utworzenie ciągu 

funkcji 

),....

h

(

F

),

h

(

F

),

h

(

F

3

2

1

, którego n-ty wyraz ma rozwinięcie: 

....

h

a

h

a

h

a

a

)

h

(

F

n

n

n

p

n

,

n

p

n

,

n

p

n

,

n

n

2

1

2

1

0

+

+

+

+

+

+

+

=

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-2

 

Sposób obliczeń:   dana  wartość początkowa  h

0

 i liczba q>1, stosuje się 

wzór rekurencyjny
 
 

....

,

,

n

,

A

)

h

(

F

...,

,

,

k

,

q

A

A

A

A

...

,

,

m

),

h

q

(

F

A

n

,

n

n

p

k

,

m

k

,

m

k

,

m

k

,

m

m

,

m

k

4

3

2

3

2

1

1

2

1

0

1

1

0

1

1

1

1

0

0

=

=

=

+

=

=

=

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-3

Schemat obliczeń: 

1

1

1

=

Δ

k

,

m

k

,

m

A

A

 

 
 

k 0   

m  

1

1

Δ

p

q

 

 

)

h

(

F

A

,

0

0

0

=

 

 

 

)

h

q

(

F

A

,

0

1

0

1

=

 

+

1

1

0

0

0

1

p

,

,

q

A

A

)

h

(

F

A

,

0

2

1

1

=

 

)

h

q

(

F

A

,

0

2

0

2

=

 

+

1

1

0

1

0

2

p

,

,

q

A

A

= 

)

h

q

(

F

A

,

0

1

2

1

2

=

 

)

h

q

(

F

A

,

0

3

0

3

=

 

+

1

1

0

2

0

3

p

,

,

q

A

A

= 

)

h

q

(

F

A

,

0

2

2

1

3

=

 

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-4

 

k 0 

 

 

 

m  

1

1

Δ

p

q

 

 

1

2

Δ

p

q

 

 

1

3

Δ

p

q

 

 

A

F h

0 0

0

,

( )

=

   

 

 

 

 

 

A

F q h

1 0

1

0

,

(

)

=

  +

A

A

q

p

1 0

0 0

1

1

,

,

A

F h

1 1

2

0

,

( )

=

   

 

 

 

A

F q h

2 0

2

0

,

(

)

=

  +

A

A

q

p

2 0

1 0

1

1

,

,

A

F q h

2 1

2

1

0

,

(

)

=

 

+

1

2

1

1

1

2

p

,

,

q

A

A

)

h

(

F

A

,

0

2

2

2

=

   

 

A

F q h

3 0

3

0

,

(

)

=

  +

A

A

q

p

3 0

2 0

1

1

,

,

A

F q h

3 1

2

2

0

,

(

)

=

 

+

1

2

1

2

1

3

p

,

,

q

A

A

)

h

q

(

F

A

,

0

1

3

2

3

=

 

+

1

3

2

2

2

3

p

,

,

q

A

A

=

)

h

(

F

A

,

0

4

3

3

=

 

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-5

Zastosowanie do różniczkowania numerycznego 

+

+

+

+

=

+

)

x

(

f

!

h

)

x

(

'

'

f

!

h

)

x

(

'

hf

)

x

(

f

)

h

x

(

f

)

(

0

3

3

0

2

0

0

0

3

2

 

 
Różnica progresywna 
 

+

+

+

=

+

=

)

x

(

f

!

h

)

x

(

'

'

f

!

h

)

x

(

'

f

h

)

x

(

f

)

h

x

(

f

)

h

(

D

)

(

P

0

3

2

0

0

0

0

3

2

 

 
 

...

,

p

,

p

,

p

3

2

1

3

2

1

=

=

=

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-6

Różnica centralna 

 

+

+

+

=

=

+

+

+

+

+

+

=

=

+

=

)

x

(

f

!

h

)

x

(

f

!

h

)

x

(

'

f

)

x

(

f

!

h

)

x

(

'

'

f

!

h

)

x

(

'

hf

)

x

(

f

)

x

(

f

!

h

)

x

(

'

'

f

!

h

)

x

(

'

hf

)

x

(

f

h

h

)

h

x

(

f

)

h

x

(

f

)

h

(

D

)

(

)

(

)

(

)

(

C

0

5

4

0

3

2

0

0

3

3

0

2

0

0

0

3

3

0

2

0

0

0

0

5

3

3

2

3

2

2

1

2

 

 

...

,

p

,

p

,

p

6

4

2

3

2

1

=

=

=

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-7

?

e

dx

d

x

x

=

=1

    

h

e

e

e

dx

d

h

x

x

+

=

1

1

     h=10

-n

   

-12

-10

-8

-6

-4

-2

0

-9

-8

-7

-6

-5

-4

-3

-2

-1

0

1

n

lo

g10(

b

la

d)

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-8

 

h

e

e

e

dx

d

h

h

x

x

2

1

1

1

+

=

     h=10

-n

 

-12

-10

-8

-6

-4

-2

0

-12

-10

-8

-6

-4

-2

0

n

log10(

b

la

d)

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-9

Z Ekstrapolacji Richardsona 

 

0.2

0.4

0.6

0.8

1

-14

-12

-10

-8

-6

-4

-2

h

log10(

bl

ad)

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-10

Całkowanie numeryczne 

 

Kwadratura: 

=

=

b

a

n

k

k

k

)

x

(

f

A

dx

)

x

(

f

0

 

KWADRATURY NEWTONA-COTESA 

uzyskane przez interpolację wielomianem z węzłami 

równoodległymi  

n

a

b

h

,

n

,...,

i

,

ih

a

x

i

=

=

+

=

0

 

)

x

(

P

)

x

(

f

f

,

f

ns

a

b

dx

)

x

(

P

dx

)

x

(

f

i

n

i

i

b

a

n

i

i

i

n

b

a

=

=

=

=0

σ

 

 
 
 
 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-11

n 

σ

i

 

ns 

błąd nazwa 

1   1     1 

)

(

f

h

)

(

ξ

2

3

12

1

 

wzór trapezów 

2   1     4    1 

)

(

f

h

)

(

ξ

4

5

90

1

 

wzór Simpsona 

3   1     3    3    1 

)

(

f

h

)

(

ξ

4

5

80

3

 

wzór "trzech ósmych" 

4   7   32  12  32    

90 

)

(

f

h

)

(

ξ

6

7

945

8

 

wzór Milne'a 

5  19  75  50  50   

75  19 

288

)

(

f

h

)

(

ξ

6

7

12096

275

 

6  41 216 27 272 

27 216 41  

840

)

(

f

h

)

(

ξ

8

9

1400

9

 

wzór Weddle'a 

h- długość przedziału,  

ξ

- punkt pośredni 

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-12

Obliczenie współczynników kwadratur Newtona-Cotesa: 

Dane są węzły  x

0

,x

1

,..,x

n

. Chcemy, by kwadratura całkowała dokładnie (na przedziale [–1 

1])stałą:

1

1

1

1

1

1

1

1

1

0

0

0

1

1

0

0

0

)

(

x

dx

x

x

w

x

w

x

w

n

n

=

=

=

+

+

+

 

oraz funkcje x, x

2

, …x

n

2

1

1

2

2

2

1

1

1

1

2

1

1

1

1

1

1
0

0

)

(

x

dx

x

x

w

x

w

x

w

n

n

=

=

=

+

+

+

 

………………………………… 

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

0

0

+

=

+

=

=

+

+

+

+

+

n

)

(

n

x

dx

x

x

w

x

w

x

w

n

n

n

n

n

n

n

n

W postaci macierzowej: 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-13

+

=

+

1

1

1

2

1

1

1

1

1

1

2

1

0

1

0

1

1

1

1

1
0

0

0

1

0

0

n

)

(

)

(

)

(

w

w

w

x

x

x

x

x

x

x

x

x

n

n

n

n

n

n

n

 

transponowana macierz  Vandermode’a 
 
 
 
 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-14

 

 
Kwadratura Newtona-Cotes’a o n+1 węzłach obliczy dokładnie całkę wielomianu 
stopnia n
. Można zmienić układ węzłów, tak by zwiększyć stopień wielomianu 
całkowanego dokładnie przez kwadraturę korzystającą z n
 węzłów.  
 
Kwadratury Gaussa pozwalaja na dokładne całkowanie wielomianów stopnia do 
2n-1
 przy n węzłach.

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-15

Kwadratury złożone  

n

a

b

h

,

n

,...,

i

,

ih

a

x

i

=

=

+

=

0

 

Wzór prostokątów   

)

h

(

R

)

h

x

(

f

h

dx

)

x

(

f

n

i

i

b

a

=

+

=

1

0

2

 

Wzór trapezów  

[

]

)

h

(

T

)

x

(

f

)

x

(

f

h

dx

)

x

(

f

n

i

i

i

b

a

=

+

=

+

1

0

1

2

 

⎥⎦

⎢⎣

+

+

+

+

+

=

2

2

)

b

(

f

)

h

b

(

f

)

h

a

(

f

)

a

(

f

h

)

h

(

T

 

Oszacowanie błędu obcięcia

(

)

)

(

'

'

f

h

a

b

)

h

(

R

dx

)

x

(

f

b

a

ξ

2

24

1

 

(

)

)

(

'

'

f

h

a

b

)

h

(

T

dx

)

x

(

f

b

a

ξ

2

12

1

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-16

+

+

+

+

=

6

3

4

2

2

1

h

a

h

a

h

a

dx

)

x

(

f

)

h

(

T

b

a

 

Metoda Romberga= 

=złożona kwadratura trapezów+ekstrapolacja Richardsona 

q=2,   p

i

=2i 

 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-17

 

Kwadratury adaptacyjne 

background image

Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne w Inżynierii wykład 5

 

 

W5-18