Praca, moc, energia mechaniczna, zasada zachowania energii mechanicznej.
Plan zajęć
1.
Rozkład sił na równi pochyłej.
2.
Definicja i sens fizyczny pracy, jednostki w układzie SI i pozaukładowe.
3.
Interpretacja geometryczna pracy w oparciu o wykres F
x
(x)
4.
Definicja i sens fizyczny mocy, jednostki mocy w układzie SI i pozaukładowe.
5.
Energia mechaniczna, rodzaje, jednostki.
6.
Zasada zachowania energii mechanicznej.
7.
Zastosowanie zasad zachowania energii i pędu do opisu zderzeń.
8.
Rozwiązywanie problemów z praktycznym wykorzystaniem w/w pojęć
fizycznych.
Zad.1. „ Ruch w górę równi” Samochód z wyłączonym silnikiem wjeŜdŜając na drogę
nachyloną pod kątem 15
0
do poziomu miał prędkość v = 10m/s. Jaką przebył on drogę do
chwili zatrzymania się, jeŜeli współczynnik tarcia kół o drogę µ = 0,4.
Zad.2. „ Wbijanie pala” Młot o cięŜarze 200N uderza z prędkością 5 m/s w pal i wbija go w
podłoŜe na głębokość 2cm. Oblicz średnia siłę oporu, jeŜeli młot nie odbija się od pala. Pomiń
cięŜar pala.
Zad.3. „ Diabelska pętla”; Z jakiej co najmniej wysokości musi zjeŜdŜać bez tarcia wózek z
pasaŜerami w wesołym miasteczku, aby mijał bezpiecznie najwyŜszy punkt pętli w kształcie
okręgu o promieniu r.
Zad.4. „Ruch na równi”; Samochód o masie 5t jedzie z prędkością 36km/h po drodze
nachylonej do poziomu pod kątem 30
0
. Współczynnik tarcia między kołami a drogą wynosi
0,2? Jaką moc powinien mieć silnik tego samochodu.
Zad.5. „Klocek” Jaką pracę naleŜy wykonać, aby przewrócić z boku na bok sześcian o
krawędzi 0,1m i masie 1kg?
Zad.6. „Walec na równi” Na szczycie równi pochyłej o długości l = 10m i kącie nachylenia
30
0
znajduje się pełny walec o promieniu r =10 cm. Walec stacza się bez poślizgu. Znaleźć
prędkość środka masy walca u podstawy równi, jeŜeli współczynnik tarcia podczas toczenia
się µ = 5*10
-4
m. Jaka byłaby prędkość walca gdyby nie było tarcia i walec by się ślizgał?
Zad.7. „Tarcie sanek o śnieg”; Sanki ześlizgujące się z górki o wysokości h zatrzymały się
w odległości d, mierzonej od punktu A’ będącego rzutem wierzchołka A górki na płaszczyznę
poziomą. Oblicz współczynnik tarcia sanek o śnieg.
Zad.8. „Ruch skrzyni po poziomym podłoŜu”. Na skrzynię o masie m = 40 kg działa siła o
wartości 100N, pod kątem 30
0
do poziomu. Współczynnik tarcia kinetycznego wynosi f
k
=
0,2. Oblicz pracę przy przemieszczaniu skrzyni na odległość 1m wykonaną przez:
a/siłę zewnętrzną,
b/ siłę tarcia,
c/ siłę cięŜkości,
d/ wypadkową wszystkich sił działających na skrzynię.
Zad.9. „Zderzenia centralne spręŜyste i niespręŜyste” Oblicz prędkości dwóch kul o
masach m
1
i m
2
po ich centralnym zderzeniu spręŜystym. Kule poruszają się z prędkościami
v
1
i v
2
w tę samą stonę.
Równia pochyła – jedna z
maszyn prostych
. Równia to płaska powierzchnia nachylona do
poziomu pod pewnym kątem. W
XVII
wieku
Galileusz
wykorzystał obserwacje staczających
się po równi pochyłej kul o róŜnych cięŜarach, do sformułowania rewolucyjnego na owe
czasy wniosku, Ŝe prędkość
spadającego swobodnie
ciała nie zaleŜy od jego
masy
. Przeczyło
to przyjmowanym wtedy powszechnie (a spotykanym równieŜ obecnie!) poglądom
Arystotelesa
, Ŝe ciało spada tym prędzej im jest cięŜsze. Na podstawie tych obserwacji
Galileusz sformułował teŜ swą regułę spadku swobodnego:
w jednakowych odstępach czasu spadające swobodnie ciało przebywa drogi będące
ilorazami
kolejnych naturalnych
liczb nieparzystych
Przyjmuje się powszechnie, Ŝe równie pochyłe posłuŜyły do budowy
piramid
w
staroŜytnym
Egipcie
.
Energia mechaniczna — suma
energii kinetycznej
i
potencjalnej
Jest postacią
energii
związaną z ruchem i połoŜeniem obiektu fizycznego (
układ
punktów materialnych
, ośrodka
ciągłego itp.) względem pewnego
układu odniesienia
.
Rodzaje energii mechanicznej:
•
energia kinetyczna – skalar - pojęcie względne— dotyczy ciał będących w ruchu
postępowym, obrotowym lub obu równocześnie
względem przyjętego układu odniesienia,
•
energia potencjalna – wielkość skalarna — pojęcie względne, związana z wzajemnym
oddziaływaniem ciał lub układów ciał:
•
grawitacyjna
(ciała w polu grawitacyjnym),
•
spręŜystości
(ciała odkształcone spręŜyście)
Energia zwi
ą
zana z ruchem układu mechanicznego jako cało
ś
ci lub
poszczególnych jego cz
ęś
ci wzgl
ę
dem siebie (energia kinetyczna, energia
potencjalna).
Wszystkie zasady zachowania są bardzo uŜyteczne i pomocne z
zrozumieniu wielu problemów. Zasada zachowania energii mechanicznej
ułatwia rozwiązanie wielu problemów fizycznych. Jej zaletą jest to, Ŝe
układ fizyczny opisywany jest za pomocą wielkości skalarnych (energie są
skalarami),a to powoduje, Ŝe równania sprowadzają się do równań
algebraicznych. Zamiast posługiwać się kinematycznymi i dynamicznymi
równaniami ruchu w postaci wektorowej moŜna spokojnie zapisać bilans
energetyczny, a ułoŜone równania w wielu wypadkach niemal od razu są
rozwiązaniem problemu fizycznego.
1. Praca
1.1. Definicja
Praca jest iloczynem skalarnym działającej siły i wektora przesunięcia
stycznego cały czas to toru ruchu (krzywej po jakiej porusza się ciało).
2.Moc
Moc jest skalarną
wielkością fizyczną
określającą
pracę
wykonaną przez układ fizyczny w
jednostce
czasu
. Z definicji, moc określa równanie:
gdzie:
P – moc,
W – praca,
t – czas.
Wzór ten jest prawdziwy, gdy praca wykonywana nie zmienia się w czasie. W przeciwnym
wypadku powyŜszy wzór określa moc średnią. Aby obliczyć moc chwilową naleŜy skorzystać
z innego wzoru:
Jednostką pracy w układzie SI jest dŜul;
J =N*m = kgm
2
s
-2
Jednostka mocy
Jednostką mocy w
układzie SI
jest
Wat
(W). Moc jest równa 1 wat, jeśli
praca
1
dŜula
wykonywana jest w czasie 1
sekundy
.
Często uŜywane wielokrotności:
1 mW = 0,001 W = 10
-3
W
1 kW = 1000 W = 10
3
W
1 MW = 1000000 W = 10
6
W
Pozaukładowe jednostki mocy: erg/s, kGm/s, koń mechaniczny KM
3.
ENERGIA MECHANICZNA, RODZAJE, JEDNOSTKI,
ZASADA
ZACHOWANIA ENERGII MECHANICZNEJ
Energia kinetyczna – E
k
=
2
2
mv
; energia potencjalna cięŜkości - E
p
= mgh ;
energia potencjalna spręŜystości E
ps
=
2
2
kx
; ∆E
m
= W
z
;
∆
E
k
+ ∆E
p
= W
z
E
mechaniczna
= E
potencjalna
+ E
kinetyczna
E
potencjalna
+ E
kinetyczna
= constans
Kiedy energia mechaniczna jest zachowana?
Gdy siły zewnętrzne nie wykonują pracy nad układem ciał (W
z
= 0)
∆E
k
+ ∆E
p
= W
z
; ∆E
k
+ ∆E
p
= 0