background image

POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

 

 

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 9

DO UŻYTKU WEWNĘTRZNEGO

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

2

A) Cel ćwiczenia 

 

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową, właściwościami podstawowego 

wzmacniacza mocy klasy AB, jego charakterystykami i parametrami. 

 
B) Program ćwiczenia 

1. Wykreślenie charakterystyki dynamicznej wzmacniacza U

wy

 = f(U

we

) przy f = 1 kHz 

2. Wykreślenie charakterystyki częstotliwościowej (pasmo przenoszenia) U

wy 

= f(f) 

przy U

we 

 = const. 

3. Pomiar zniekształceń nieliniowych w funkcji mocy h[%] = f(P

0

4.  Określenie wzmocnienia napięciowego k

u

 

5.  Określenie sprawności wzmacniacza w funkcji mocy wydzielanej na obciążeniu 

η = f(P

0

) dla f = 1 kHz 

 

C) Część pomiarowa  

Przedmiotem badań jest układ wzmacniacza mocy klasy AB.  

 

 

 

Rys.1. Schemat ideowy badanego wzmacniacza 

 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

3

1.  Charakterystyki dynamiczne wzmacniacza U

wy

 = f(U

we

) przy f = 1 kHz 

 

GENERATOR

V

V

U

wy

U

we

U

Z

we

wy

T

3

R

L

U

CC

OSCYLOSKOP

we

Y

 

 

Rys. 2. Układ do zdejmowania charakterystyki dynamicznej U

wy

 = f(U

we

), oraz

  

częstotliwościowej U

wy 

= f(f) 

 

Ustawić częstotliwość generatora na f = 1000 Hz, zmieniając wartość napięcia 

wyjściowego generatora od zera do takiej wartości, gdy na obciążeniu R

0

 = 10

Ω i 4,7Ω 

przebieg napięcia wyjściowego obserwowany na oscyloskopie zaczyna być 

zniekształcony. 

Przy zmianach napięcia wejściowego U

we

 należy pamiętać,  że f=1kHz=const. 

Wyniki zanotować w tabeli. 

 

Tab.1 

Charakterystyka dynamiczna wzmacniacza U

wy

 = f(U

we

) przy f =1000 Hz = const./ R

0

 = 10

Ω 

U

we

  [V]  0,01 0,02 0,03 0,05 0,07 0,1  0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 1 

U

wy

 

[V] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

k

U

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tab.1a 

Charakterystyka dynamiczna wzmacniacza U

wy

 = f(U

we

) przy f =1000 Hz = const. / R

0

 = 4,7

Ω 

U

we

  [V]  0,01 0,02 0,03 0,05 0,07 0,1  0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 1 

U

wy

 

[V] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

k

U

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykreślić charakterystyki U

wy

 = f(U

we

) na wspólnym wykresie dla dwóch wartości R

0

 

 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

4

2.  Określenie wzmocnienia napięciowego k

u

 = f(U

we

 

 

Określić wzmocnienie napięciowe wzmacniacza k

przy f = 1 kHz = const. korzystając 

z charakterystyk dynamicznych wzmacniacza (p-t 1, Tab. 1a i b).  

 

 

 

 

              k

u

 = 

Uwe

Uwy  

Wykreślić charakterystyki k

u

 = f(U

we

) na wspólnym wykresie dla dwóch wartości R

0

 

 

3.  Charakterystyki częstotliwościowe (pasmo przenoszenia) Uwy = f(f)  

przy Uwe  = const. 

 

 

Układ do zdjęcia tej charakterystyki przedstawiono na rys 2. Napięcie generatora 

ustawić na wartość  U

we

 = 500 mV, przy częstotliwości f = 1 kHz. Sprawdzić przy 

pomocy oscyloskopu przebieg sygnału na wyjściu wzmacniacza i jeśli jest 

niezniekształcony przystąpić do pomiarów. 

Zmieniając częstotliwość generatora w granicach (jak w Tab. 2 i 2a) przy U

we

 = 500 mV 

= const, odczytywać wskazania woltomierza włączonego na wyjście wzmacniacza 

jednocześnie obserwując przebieg oscyloskopowy na wyjściu wzmacniacza. 

Wyniki pomiarów zanotować w tabeli. 

 

Tab.2 

Charakterystyka częstotliwościowa wzmacniacza U

wy

 = f(f) przy U

we

 =500 mV = const./ R

0

 = 10Ω 

[Hz] 20 30 60 100  200  300 600  1000  2000  3000  6000  10000 20000 30000 

U

wy 

[V] 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

[kHz] 

60 

100

200 

300 

400 

 

 

      

 

U

wy

 

[V] 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

 

Tab.2a 

Charakterystyka częstotliwościowa wzmacniacza U

wy

 = f(f) przy U

we

 =500 mV = const./ R

0

 = 4,7Ω 

[Hz] 20 30 60 100  200  300 600  1000  2000  3000  6000  10000 20000 30000 

U

wy 

[V] 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

[kHz] 

60 

100

200 

300 

 

 

 

      

 

U

wy

 

[V] 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

 

Wykreślić charakterystyki U

wy

 = f(f) przy U

we

 = const. (skala logarytmiczna) 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

5

UWAGA: 

Kontrolować przebieg oscyloskopowy napięcia wyjściowego. Przebieg ma być 

niezniekształcony. Na wspólnym wykresie narysować charakterystyki częstotliwościowe 

wzmacniacza dla obydwu wartości R

0

. Określić na nich pasmo przenoszenia 

∆f = f

- f

d

Gdzie: f

d

  - dolna częstotliwość graniczna 

           f

g

  - górna częstotliwość graniczna 

Napięcie wyjściowe należy przeliczyć na dB i określić 3dB częstotliwości graniczne. 

 

 

4.  Pomiar zniekształceń nieliniowych w funkcji mocy h[%] = f(P

0

 

GENERATOR

V

V

U

wy

U

we

U

Z

we

wy

MIERNIK 

ZNIEKSZTAŁCEŃ 

NIELINIOWYCH

h [%] 

T

3

R

L

U

CC

OSCYLOSKOP

 

 

 

Rys.3.  Układ do zdejmowania charakterystyk h = f(P) przy R

0

 = 10Ω i 4,7Ω  

f = 1 kHz = const. 

 

Częstotliwość generatora ustawić na f = 1 kHz. Regulując napięcie wejściowe U

we

 

tak, jak przedstawiono w tabeli poniżej, odczytać zniekształcenia wskazywane przez 

miernik zniekształceń przy każdym U

we

 oraz obliczyć P

0

 i P

Z

. Kontrolować przy każdym 

pomiarze wskazania oscyloskopowe. Pomiary wykonać przy dwóch wartościach 

R

0

.= 10 

Ω oraz 4,7 Ω 

 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

6

Dla R

0

 = 10 

Ω Tab.3 

U

we

 

[V] 

0,1 0,15 0,3 0,5 0,6 0,7 1  1,3 

U

wy

 

[V] 

        

[%] 

        

U

Z

 

[V] 

        

I

Z

 

[A] 

        

P

Z

 [W]  I

Z

 · U

Z

 

 

 

 

 

 

 

 

 

P

0

 [W] 

0

2

R

U

wy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dla R

0

 = 4,7 

  Tab.3a 

U

we

 

[V] 

0,1 0,15 0,3 0,5 0,6 0,7 1 

U

wy

 

[V]         

[%]         

U

Z

 

[V]         

I

Z

 

[A]         

P

Z

 [W]  I

Z

 · U

Z

 

 

 

 

 

 

 

 

P

0

 [W] 

0

2

R

U

wy

 

 

 

 

 

 

 

 

Gdzie: U

Z

 = napięcie zasilania, I

z

 = prąd zasilania, P

Z

 = moc dostarczona z zasilacza, 

 

P

0

 = moc na obciążeniu, R

0

 = rezystancja obciążenia.  

Moc wydzieloną na obciążeniu R

0

 = 10Ω i 4,7Ω obliczyć z zależności 

0

2

0

R

Uwy

P

=

Moc dostarczaną z zasilacza obliczyć odczytując prąd i napięcie z miernika 

umieszczonego w zasilaczu. 

 

UWAGA: poprosić prowadzącego o zademonstrowanie obsługi miernika zniekształceń. 

Wykreślić charakterystyki h = f(P

0

) [%] na wspólnym wykresie dla obydwu wartości R

0

 

 

 

 

 

 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

7

5. Sprawność wzmacniacza w funkcji mocy wydzielanej na obciążeniu 

η = f(P

0

dla f = 1 kHz 

 

 

 

 

                 

Z

P

P

0

=

η

 

 

Tab.4 

η = f(P

0

)

 przy f =1000 Hz = const. dla R

0

 = 10 Ω 

P

Z

 

[W] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

P

0

 

[W] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

η 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tab.4a 

η = f(P

0

)

 przy f =1000 Hz = const. dla R

0

 = 4,7 Ω 

P

Z

 

[W] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

P

0

 

[W] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

η 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gdzie: P

0

 - moc wydzielana na obciążeniu 

           P

Z

 - moc dostarczana z zasilacza 

 

Wykreślić charakterystyki 

η = f(P

0

) dla f = 1 kHz na wspólnym wykresie dla dwóch 

wartości obciążenia R

0

 

 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

8

 

D) Wyposażenie 

Elementy układu: 

Tranzystor 2N3055  

1szt. 

Tranzystor BC140  

1szt. 

Tranzystor BC560  

1szt. 

Tranzystor BC550  

1szt. 

Dioda 1N4007  

4szt. 

Rezystor 10 kΩ  

2szt. 

Rezystor 1 kΩ  

1szt. 

Rezystor 2,2 kΩ  

1szt. 

Rezystor 10 Ω  

1szt. 

Rezystor 4,7 Ω  

1szt. 

 

Sprzęt pomiarowy: 

Cyfrowy miernik uniwersalny   

2szt. 

Miernik zniekształceń  

1szt. 

Oscyloskop dwukanałowy  

1szt. 

Źródła zasilania: 

Zasilacz pojedynczy  

1szt. 

Generator funkcyjny  

1szt. 

Akcesoria: 

Płyta montażowa  

1szt. 

Komplet przewodów  

1szt. 

 

E) Literatura 
 

1.  Baranowski J., Czajkowski G.: Układy elektroniczne cz. II. Układy analogowe nieliniowe i 

impulsowe. WNT, Warszawa 1998 

2.  Nosal Z., Baranowski J.: Układy elektroniczne cz. I. Układy analogowe nieliniowe. WNT, 

Warszawa 1998 

3. Wawrzyński W.: Podstawy współczesnej elektroniki. Oficyna wydawnicza PW, Warszawa 

2003 

 

background image

Opracowali: dr inż. Jerzy Chmiel, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel 
Wydział Transportu PW, WARSZAWA 2008 

9

F) Zagadnienia do przygotowania 

1) Klasy wzmacniaczy mocy z interpretacją graficzną. 

2) Określenie pasma przenoszenia i częstotliwości granicznych. 

3) Schematy i zasada pracy wzmacniaczy mocy: 

 

- oporowy klasy A 

 

- transformatorowy klasy A 

 

- przeciwsobny klasy B 

 

- z tranzystorami komplementarnymi klasy AB 

4) Parametry wzmacniaczy mocy. 

5) Zniekształcenia we wzmacniaczach mocy. 

6) Charakterystyka częstotliwościowa wzmacniacza mocy.