Bazy danych 

    

  EWSIE

     28.11.2010

KURSORY

W   PostgreSQL  kursor  jest   wskaźnikiem  tylko-do-odczytu  do   zestawu   wyników   zakończonej 

instrukcji SELECT. Kursory zazwyczaj stosuje się w aplikacjach, które utrzymują trwałe połączenie 

z serwerem PostgreSQL. Poprzez utworzenie kursora i utrzymanie połączenia do jego zestawu 

wyników, można w bardziej efektywny sposób decydować o tym, które wiersze mają być pobrane z 

zestawu   wyników   w   różnych   sytuacjach,   bez   potrzeby   ponownego   wykonywania   zapytania   z 

klauzulami  LIMIT oraz  OFFSET.  Ponadto  kursory stosuje  się  w  celu  umożliwienia  w  obrębie 

interfejsu programowania aplikacji wykonania wielu zapytań do tego samego serwera, śledzenia ich 

i przetwarzania oddzielnie oraz uniknięcia konieczności zapisywania wszystkich wyników poprzez 

aplikację.   Kursory   można   również   tworzyć   i   wykorzystywać   bezpośrednio   za   pomocą 

standardowych instrukcji SQL.

W języku SQL mamy cztery instrukcje obsługujące kursory: 

1. DECLARE  – definiuje i równocześnie otwiera kursor: zdefiniowanie kursora w pamięci, 

następnie wypełnienie go informacjami zwróconymi w wyniku wykonania zapytania.

2. FETCH – pozwala pobrać wiersze z otwartego kursora.

3. MOVE – przesuwa bieżące położenie kursora w obrębie zestawu wyników.

4. CLOSE – zamyka kursor i zwalnia przydzieloną pamięć.

DEKLARACJA KURSORA

Instrukcja DECLARE powoduje zarówno utworzenie, jak i zainicjalizowanie kursora – czyli jego 

„otwarcie”. Kursor można zadeklarować jedynie wewnątrz istniejącego bloku transakcji, dlatego 

przed jego zadeklarowaniem należy wykonać instrukcję BEGIN. 

DECLARE nazwa_kursora [ BINARY ]  [ INSENSITIVE ]   [ [ NO] SCROLL ] 

CURSOR 

[ { WITH |  WITHOUT } HOLD ]

 

FOR zapytanie;

nazwa_kursora – nazwa kursora, który ma być utworzony;

1

Bazy danych 

    

  EWSIE

     28.11.2010

BINARY – opcjonalne słowo kluczowe, które powoduje, że uzyskany wynik ma format binarny 

(standardowym formatem jest ASCII). 

INSENSITIVE – zapewnia, że żadna z danych pobieranych z kursora nie będzie modyfikowana 

przez inne kursory lub połączenia. Ponieważ w PostgreSQL lursory muszą być definiowane w 

obrębie bloków transakcji, takie działanie jest domyślne. 

[ NO ] SCROLL -   pozwala na  przemieszczanie się do tyłu (BACKWARD) po zbiorze kursora. 

Zadeklarowanie kursora jako  NO SCROLL blokuje przechodzenie po kursorze do tyłu. Jeżeli w 

definicji kursora nie zostanie jawnie użyte ani  SCROLL ani  NO SCROLL, wówczas, jeżeli plan 

zapytania jest prosty i niezbyt kosztowny, kursor będzie się zachowywał jakby użyto  SCROLL i 

pozwoli   na   przechodzenie   po   wierszach   w   obie   strony.   Może   się   jednak   okazać,   że   tak 

zadeklarowany kursor pozwoli jedynie na przechodzenie w kierunku FORWARD, a BACKWARD 

będzie niedostępny.

WITH HOLD – pozwala  na używanie kursora nawet wtedy, gdy transakcja, w której go utworzono, 

zostanie pozytywnie zakończona (COMMIT). 

WITHOUT HOLD – mówi, że kursor nie może być użyty poza obrębem transakcji, w której został 

utworzony. Jest to domyślne działanie kursora, jeżeli ani WITH HOLD, ani WITHOUT HOLD nie 

zostanie jawnie użyta. 

UWAGA: Kursor z opcją HOLD jest zamykany albo w wyniku polecenia CLOSE nazwa_kursora, 

albo z chwilą zakończenia sesji.

zapytanie -  określa zapytanie do wykonania. Zestaw wyników tego zapytania będzie dostępny za 

pośrednictwem kursora.

PRZYKŁAD 1

BEGIN;

DECLARE wszyscy_pracownicy CURSOR FOR SELECT * FROM pracownik;

W  przykładzie   1  rozpoczęto   blok  transakcji,   a  następnie   otwarto   kursor  zawierający wszystkie 

informacje o pracownikach.

2

Bazy danych 

    

  EWSIE

     28.11.2010

POBIERANIE DANYCH Z KURSORA 

         FETCH [ FORWARD | BACKWARD ]

[ # | ALL | NEXT | PRIOR ]

[ I N | FROM ] nazwa_kursora;

Kursor zawsze wskazuje na bieżącą pozycję w zestawie wyników wykonanej instrukcji. W celu 

określenia kierunku „przesunięcia” kursora stosujemy słowa kluczowe:

FORWARD – w przód (działanie domyślne)  lub

BACKWARD – w tył.

Następnie określa się liczbę zwracanych wierszy:

# - w postaci stałej całkowitej,

ALL – wszystkie wiersze,

NEXT – następny wiersz w stosunku do bieżącej pozycji kursora (działanie domyślne) lub

PRIOR – pojedynczy wiersz poprzedzający bieżącą pozycję kursora.

W przypadku słów kluczowych I N lub FROM, należy wybrać jedno z nich.

PRZYKŁAD 2

FETCH   4   FROM   wszyscy_pracownicy;

FETCH   NEXT   FROM   wszyscy_pracownicy;

FETCH   PRIOR   FROM   wszyscy_pracownicy;

FETCH   NEXT   FROM   wszyscy_pracownicy;

PRZESUWANIE POZYCJI KURSORA

Kursor   utrzymuje   pozycję   w   zestawie   wyników   skojarzonej   z   nim   instrukcji   SELECT.   Aby 

przemieścić go do określonej pozycji wiersza w określonym zestawie danych stosujemy polecenie:

        MOVE [ FORWARD | BACKWARD ]

[ # | ALL | NEXT | PRIOR ]

[ I N | FROM ] nazwa_kursora;

PRZYKŁAD 3

MOVE   FORWARD   10   IN   wszyscy_pracownicy;

3

Bazy danych 

    

  EWSIE

     28.11.2010

ZAMYKANIE KURSORA

CLOSE nazwa_kursora;

Kursor   zostanie   również   zamknięty   pośrednio,   jeżeli   blok   transakcji,   w   którym   kursor   został 

zdefiniowany, zostanie zatwierdzony za pomocą instrukcji  COMMIT  lub anulowany za pomocą 

instrukcji ROLLBACK.

PRZYKŁAD 4

CLOSE wszyscy_pracownicy;

COMMIT;

4