background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

1 | 

S t r o n a

 

 

1.  Opisz  procedurę  postępowania  (krok  po  kroku)  w  metodzie  ekstyrpacji  mortalnej  miazgi 

wykonanej w zębie trzonowym drugim dolnym. W koronie zęba znajduje się płytki ubytek klasy I 
na powierzchni policzkowej. W opisie uwzględnij anatomię zęba trzonowego drugiego dolnego 
(morfologie  jam  zęba),  wszystkie  wykonywane  kolejno  czynności,  używane  instrumenty  oraz 
zastosowane leki i materiały. 

WIZYTA I 

1.  Wywiad – badanie podmiotowe (pytanie o alergie, dolegliwości, choroby, brane leki), badanie 

przedmiotowe  (zewnętrzne:  stan  węzłów  chłonnych,  opuchlizny;  badanie  wewnątrzustne  – 
opukiwanie:  reakcja  dodatnia),  pacjent  skarży  się  na  długie  samoistne  bóle,  z  krótkimi 
intermisjami, ból nocny, promieniujący, wzmożona reakcja na temperaturę. 

Stan ogólny pacjenta dobry, brak alergii. 

2.  Badanie żywotności miazgi chlorkiem etylu (metoda termiczna na zimno, izolacja od dostępu 

śliny, osuszenie, nasączoną chlorkiem etylu (po izolacji i osuszeniu, w 1/3 przydziąsłowej, po 
stronie policzkowej korony) obserwując reakcję pacjenta – ząb przyczynowy, dwa sąsiednie i 
ten sam w drugim łuku zębowym (przeciwległy). 

3.  Wykonanie i analiza zdjęcia RTG pod kątem: obszerność komory, przebiegu korzeni i kanałów, 

grubości sklepienia, nieprawidłowości w budowie zęba. 

4.  Wstępne oczyszczenie powierzchni zęba pastą z pumeksem i wodą za pomocą szczoteczki na 

kątnicę o kształcie kielicha. 

5.  Izolacja od dostępu śliny – koferdam. 
6.  Dezynfekcja leczonego zęba oraz zębów sąsiednich. 
7.  Dokładne oczyszczenie ubytku, całkowite opracowanie ubytku. 
8.  Zamiana narzędzi na jałowe. 
9.  Opłukanie solą fizjologiczną oraz osuszenie ubytku jałową watką. 
10. Trepanacja  korony:  kulka  na  turbinę  z  chłodzeniem  wodnym,  po  przejściu  przez  szkliwo 

różyczka  na  kątnice  z  chłodzeniem  wodnym.  Punkt  trepanacyjny:  na  powierzchni 
podniebiennej do tyłu od podłużnego zgrubienia szkliwnego powyżej podstawy trójkąta brzegu 
siecznego. 

11. Ubytek przemyć woda utlenioną lub podchlorynem sodu i osuszyć. 
12. Założenie opatrunku dewitalizującego – bezpośrednio na miazgę za pomocą wyjałowionego 

zgłębnika, wielkości ziarenka gorczycy, unikając nacisku, a następnie przykryć tamponikiem z 
waty.  Paraformaldehyd  w  postaci  past:  Devipasta,  Parapasta  (oprócz  działania 
dewitalizującego  paraformaldehyd  mumifikuje  miazgę  i  powoduje  wytworzenie  linii 
demarkacyjnej pomiędzy martwą i żywą tkanką). 

13.  Założenie szczelnego opatrunku czasowego – fleczer. 

WIZYTA II (po około 14 dniach)  

1.  Izolacja zęba od dostępu śliny (koferdam). 
2.  Przemycie ubytku oraz osuszenie (70% alkoholem izopropylowym o jednoczesnym 

działaniu dezynfekującym) (za pomocą kulek z waty i pęsety). 

3.  Zniesienie sklepienia komory za pomocą wiertła diamentowego w postaci kulki na 

turbinę (150-200tys obr. na minutę) 

4.  Amputacja miazgi komorowej (różyczka na kątnice 30-40tys obr. na minutę) 
5.  Opracowanie komory i ujść kanałów (long-neck na kątnice) 
6.  Ekstyrpacja miazgi kanałowej (miazgociąg najcieńszy, ostry, jałowy; wchodzimy do 

oporu,  ale  nie  dalej  niż  długość  orientacyjna,  wycofujemy  się  1  mm,  obracamy 
miazgociąg w prawo nabijając miazgę i wyjmujemy ją z kanału. 

7.  Określenie długości roboczej kanałów za pomocą endometru oporowego. 
8.  Opracowanie biomechaniczne i chemiczne kanałów. 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

2 | 

S t r o n a

 

 

 

Kanał niezainfekowany poszerzamy wprowadzając do niego trzy kolejne pilniki 

 

W kanałach bardzo wąskich dążymy do uzyskania optymalnej szerokości (pilnik nr 35)  

 

Kanały zainfekowane poszerzamy zawsze maksymalnie 

 

Ustalenie początkowego pilnika IF. (K – reamer, ruch obrotowy w prawo w zakresie 180*, ruch 
piłowania góra-dół) 

 

Jeśli narzędzie, którym zaczynamy pracę wchodzi do kanału zbyt luźno zmieniamy je na jeden 
rozmiar większe i oznaczamy jego długość
  

 

Wszystkie narzędzia wprowadzamy na taka sama długość 

 

Narzędzia wprowadzamy bez pomijania jakiegokolwiek rozmiaru 

K-reamer 15 (IF)  plukanie NaOCL, H202  K-reamer 20  plukanie NaOCL, H202  K-reamer 25 
 plukanie NaOCL, H202  K-Reamer 30  plukanie NaOCL, H202  k-reamer 35 (MF) 

9.  Osuszenie kanału sączkami papierowymi o grubości narzędzia MF nasączonymi Canal 

Dry,  przepłukanie  70%  alkoholem  izopropylowym,  ponowne  osuszenie  sączkami, 
odtłuszczenie ubytku eterem 

10. Wypełnienie kanałów metodą konwencjonalną: 

  Dobór ćwieka głównego [równa długości roboczej, równa grubości MF]. Włożenie ćwieka do 

kanału, oznaczenie długości (zaciśnięcie pęsety na ćwieku), wyjęcie ćwieku z kanału. 

  Wypełnienie kanału pastą Igła Lentulo z małą ilością materiału wprowadzamy do kanału na 

długość  robocza,  wycofujemy  igle  o  2-3mm  i  ruchami  pompującymi  wypełniamy  cz. 
wierzchołkową. Obroty w prawo, na kątnice i najniższych obrotach. Do kanału wprowadzamy 
igłę, którą się nie obraca, wyjmujemy rotującą. 

  Wprowadzenie  do  kanału  ćwieka  głównego  Ćwiek  wprowadzamy  na  określoną  wcześniej 

długość powoli, dając możliwość wypłynięcia nadmiarowi pasty. 

  Wprowadzenie do kanału ćwieków dodatkowych 
  Wykonanie zdjęcia RTG 
  Obcięcie ćwieków na poziomie ujścia kanału za pomocą rozgrzanego ekskawatora 
  Usunięcie z komory nadmiarów pasty przemycie alkoholem, osuszenie jałową watka 

11. Założenie  podkładu  izolacyjnego  glassjonomerowego  Ketac-Endo  nakładaczem 

kulkowym. 

12. Szczelne  wypełnienie  adhezyjne  ubytku  (jedyna  możliwość  zachowania  idealnej 

szczelności w ubytku). 

13. Odbudowa korony zęba. 
14. Ściągnięcie koferdamu. 
15. Okresowa kontrola kliniczna i radiologiczna. 

 
Ząb trzonowy dolny drugi: 
Średnia  długość  zęba  –  20mm;  Liczba  korzeni    2  (84%);  Kanały  boczne  –  w  dnie  komory;  Delta 
korzeniowa  – często w korzeniu bliższym; KANAŁY: Mezjalne: Policzkowy i językowy; Zwykle leżą blisko 
siebie 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

3 | 

S t r o n a

 

 

2.  Opisz  procedurę  postępowania  w  metodzie  ekstyrpacji  przyżyciowej  miazgi  wykonywanej  w 

siekaczu centralnym górnym. W koronie zęba od powierzchni wargowej znajduje się prawidłowe 
wypełnienie V klasy. W opisie uwzględnij anatomię kła górnego (morfologię jam zęba), wszystkie 
wykonywane kolejno czynności, używane instrumenty oraz zastosowane leki i materiały. 

 

1.  Wywiad – badanie podmiotowe (pytanie o alergie, dolegliwości, choroby, brane leki), badanie 

przedmiotowe  (zewnętrzne:  stan  węzłów  chłonnych,  opuchlizny;  badanie  wewnątrzustne  – 
opukiwanie:  reakcja  dodatnia),  pacjent  skarży  się  na  długie  samoistne  bóle,  z  krótkimi 
intermisjami, ból nocny, promieniujący, wzmożona reakcja na temperaturę 

Stan ogólny pacjenta dobry, brak alergii. 
2.  Badanie żywotności miazgi chlorkiem etylu (metoda termiczna na zimno, izolacja od dostępu 

śliny,  osuszenie,  nasączoną  chlorkiem  etylu  (po  izolacji  i  osuszeniu,  w  1/3  przydziąsłowej,  po 
stronie policzkowej korony) obserwując reakcję pacjenta – ząb przyczynowy, dwa sąsiednie i ten 
sam po drugiej stronie 

3.  Wykonanie i analiza zdjęcia RTG  pod kątem: obszerność komory, przebieg korzeni i kanałów, 

grubość sklepienia, nieprawidłowości w budowie zęba 

Rozpoznanie: pulpopatia nieodwracalna przy zamkniętej komorze, miazga żywa 
4.  Wykonanie znieczulenia nasiękowego 
5.  Wstępne oczyszczenie powierzchni zęba pasta z pumeksem i woda za pomocą szczoteczki na 

kątnice o kształcie kielicha. 

6.  Izolacja od dostępu silny 
7.  Dezynfekcja leczonego zeba oraz zebow sasiednich. 
8.  Dokladne oczyszczenie ubytku, Trepanacja korony: kulka na turbinę z chłodzeniem wodnym, po 

przejściu  przez  szkliwo  różyczka  na  kątnice  z  chłodzeniem  wodnym.  Punkt  trepanacyjny:  na 
powierzchni  podniebiennej  do  tyłu  od  podłużnego  zgrubienia  szkliwnego  powyżej  podstawy 
trójkąta  brzegu  siecznego.  Kształt  poszerzenia  endodontycznego:  kształt  owalu,  przesunięty 
nieco bliżej punktu siecznego, niż szyjki zęba 

9.  Opłukanie solą fizjologiczną oraz osuszenie ubytku jałową watką 
10. Zmiana narzędzi na jałowe 
11. Ranimy miazgę, obserwujemy surowiczo-krwisty wysięk  
12. Znosimy sklepienie komory różyczką z nietnącym końcem na kątnicę z chłodzeniem wodnym 
13. Amputacja miazgi komorowej różyczką na kątnicę 
14. Opracowanie komory i ujść kanałów różyczką lub long-neck 
15. Przemycie komory wodą destylowaną 
16. Tamowanie krwawienia suchą watką nasaczona zawiesina wodna Ca(OH)2 
17. Lokalizacja  kanałów  –  pathfinder  i  sprawdzenie  ich  drożności  i  szerokości—kanały  drożne  i 

szerokie 

18. Ekstyrpacja  miazgi  kanałowej  miazgociągiem  najcieńszym,  ostrym,  jałowym;  wchodzimy  do 

oporu ale nie dalej niż długość orientacyjna, wycofujemy się 1 mm, obracamy miazgociągiem w 
prawo nabijając miazgę i wyjmujemy ją z kanału 

19. Określenie  długości  roboczej  kanału  endometrem  oporowym  wymagający  zwilżenia  kanału 

(elektrodę bierną umieszczamy na wardze pacjenta, elektrodę czynną mocujemy na narzędziu 
znajdującym się w kanale) 

20. Opracowanie bio-mechaniczne i chemiczne kanału metodą tradycyjną . 

 

Kanal nie zainfekowany poszerzamy wprowadzajac do niego trzy kolejne pilniki. 

 

W kanalach bardzo waskich dazymy do uzyskania optymalnej szerokosci (pilnik nr 35)  

 

Kanaly zainfekowane poszerzamy zawsze maksymalnie. 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

4 | 

S t r o n a

 

 

 

Ustalenie poczatkowego pilnika IF. (K – reamer, ruch obrotowy w prawo w zakresie 180*, ruch 
pilowania gora-dol) 

 

Jeśli narzędzie, którym zaczynamy pracę wchodzi do kanału zbyt luźno zmieniamy je na jeden 
rozmiar większe i oznaczamy jego długość
  

 

Wszystkie narzedzia wprowadzamy na taka sama dlugosc. 

 

Narzedzia wprowadzamy bez pomijania jakiegokolwiek rozmiaru. 

K-reamer 15 (IF)  plukanie NaOCL, H202  K-reamer 20  plukanie NaOCL, H202  K-reamer 

25  plukanie NaOCL, H202  K-Reamer 30  plukanie NaOCL, H202  k-reamer 35 (MF) 

21. Osuszenie  kanału  sączkami  papierowymi  o  grubości  narzędzia  MF  nasaczonymi  Canal  Dry, 

przepłukanie  70%  alkoholem  izopropylowym,  ponowne  osuszenie  sączkami,  odtluszczenie 
ubytku eterem.  

22. Wypełnienie kanałów metodą konwencjonalna: 
  Dobór cwieka głownego [ rowna dlugosci roboczej, rowna grubosci MF ] Wlozenie cwieka do 

kanalu, oznaczenie dlugosci ( zacisniecie pesety na cwieku) , wyjecie cwieku z kanalu. 

  Wypelnienie  kanalu  pasta  Igle  Lentulo  z  mala  iloscia  materialu  wprowadzamy  do  kanalu  na 

dlugosc  robocza,  wycofujemy  igle  o  2-3mm  i  ruchami  pompujacymi  wypelniamy  cz. 
wierzcholkowa. Obroty w prawo, na katnice i najnizszych obrotach. Do kanalu wprowadzamy 
igle, ktora sie nie obraca, wyjmujemy rotujaca. 

  Wprowadzenie  do  kanalu  cwieka  glownego  Cwiek  wprowadzamy  na  okreslona  wczesniej 

dlugosc powoli, dajac mozliwosci wyplyniecia nadmiarowi pasty. 

  Wprowadzenie do kanalu cwiekow dodatkowych 
  Wykonanie zdjecia RTG 
  Obciecie cwiekow na poziomie ujscia kanalu za pomoca rozgrzanego ekskawatora 
  Usuniecie z komory nadmiarow pasty przemycie alkoholem, osuszenie jalowa watka. 
23. Założenie podkładu izolacyjnego glassjonomerowego Ketac-Endo nakładaczem kulkowym 
24. Szczelne  wypełnienie adhezyjne  ubytku (jedyna możliwość  zachowania idealnej szczelności w 

ubytku) 

25. Odbudowa korony zeba. 
26. Okresowa kontrola kliniczna i radiologiczna 
 
Kieł górny – komora obszerniejsza, mniej splaszczona w wymiarze przedsionkowo-podniebiennym, 

miazga ma jeden rog, 1 korzen typu I wg Weinea, czasem 2. Punkt trepanacyjny – znajduje sie 
na srodku powierzchni podniebiennej. Poszerzenie endodontyczne powinno miec ksztalt owlu 
przesunietego nieco bluzek punkty stycznego niz szyjki zeba. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

5 | 

S t r o n a

 

 

3.  Opisz procedura postepowanie (krok po kroku) w metodzie leczenia zgorzeli miazgi wykonywanej 

w  siekaczu  centralnym  górnym.  W  koronie  zęba  od  strony  mezjalnej  znajduje  się  prawidłowe 
wypełnienie  kompozytowe.  Na  powierzchni  wargowej  korony  zęba  stwierdzono  zmianę  o 
charakterze  Caries  incipiens.  W  opisie  procedury  uwzględnij  anatomię  siekacza  centralnego 
górnego (morfologie jam zęba), wszystkie wykonywane kolejno czynności, używane instrumenty 
oraz zastosowane leki i materiały. 
 

Siekacz  centralny  gorny  miazga  komorowa  splaszczona  wargowo-podniebiennie,  miazga  ma  3  rogi 
odpoiadajace zabkom na brzegu siecznym. Jeden stosunkowo szeroki kanal typu I wg Weinea. Punkt 
trepanacyjny  na  srodku  powierzchni  podniebiennej,  poszerzenie  endodonytczne  ksztalt  trojkata  o 
mocno zaokraglonych katach, zwroconego podstawa w kierunku brzegu siecznego. 
 
Przebieg leczenia 
I Wizyta 

   wywiad ogólny 
  badanie podmiotowe i przedmiotowe 
   badanie żywotności miazgi – dotykamy watką nasączoną chlorkiem etylu (po izolacji i osuszeniu, 

w  1/3  przydziąsłowej,  po  stronie  policzkowej  korony)  obserwserując  reakcję  pacjenta  –  ząb 
przyczynowy, dwa sąsiednie i ten sam po drugiej stronie 

  wykonanie  zdjęcia  RTG  w  celu  oceny  kształtu  komory,  sklepienia,  umiejscowienia,  liczby  i 

przebiegu  kanałów  i  korzeni  oraz  ewentualnych  nieprawidłowości  mogących  utrudniać 
postępowanie 

   oczyszczenie zęba (szczoteczka na kątnicę i pumeks) i osuszenie zęba ( dmuchawka) 
  Izolacja od dostępu śliny ( wałki ligniny, pęseta, koferdam) 
  Dezynfekcja ubytku 
  Opracowanie  ubytku  z  uwzględnieniem  poszerzenia  ułatwiającego  (nadanie  kształtu  który 

zapewni widoczność wnętrza ubytku i prawidłowy dostęp narzędzi do kanałów) w kształcie owalu 
przed-pod (kulka diamentowa na turbinę). 

  Zniesienie sklepienia komory (różyczka na kątnicę i wiertła o nietnącym końcu) 
  Usunięcie rozpadłej miazgi komorowej(ekskawator) 
  Opracowanie komory i ujść kanałów (Long-neck, Gates- glidden, Largo, Peso, Davies) 
  Usunięcie rozpadłej miazgi korzeniowej (miazgociąg) 
  Ustalenie długości roboczej (endometrem lud wykonanie zdjęcia RTG z narzędziem w kanale) 
  Biomechaniczny i chemiczne opracowywanie kanału (metoda step- back) (pilniki Kerra, NaoCl i 

H2O2) 

  Kanał należy opracować maksymalnie w celu całkowitego usunięcia mas zgorzelinowych, kolejne 

narznie wprowadzamy gdy poprzednie luźno pracuje w kanale, nie pomijamy żadnego narzędzia, 
pomiędzy narzędziami należy płukać naprzemiennie NaOCl i H2O2. Pracować stosując lubrykanty 
(Endogel) 

  PILNIK POCZĄTKOWY = INITIAL FILE(IF(od rozmiaru pierwszego narzędzia, które da się jeszcze 

swobodnie wprowadzić na długość roboczą do kanału zależy stopień opracowania okolicy otworu 
fizjologicznego)
 

  KOLEJNY PILNIK (o numer większy wprowadzamy na tę samą długość, co IF) 
  KOLEJNY PILNIK (o dwa numery większy wprowadzamy na tę samą długość, co IF) 
  PILNIK GŁÓWNY = MASTER FILE(MF(o trzy numery większy wprowadzamy na tę samą długość, 

co IF) 

  KOLEJNY PILNIK (o numer większy od MF wprowadzamy o 1 mm krócej niż MF) 
  KOLEJNE PILNIKI (wprowadzamy do kanału zawsze o 1 mm krócej od poprzedniego) 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

6 | 

S t r o n a

 

 

  OSTATNI PILNIK (zwykle, w zależności od długości kanału wprowadzamy o 2-6 milimetrów krócej 

niż wynosi ustalona na początku leczenia endodontycznego długość robocza czyli długość MF) 

  OPRACOWYWANIE KANAŁU KOŃCZYMY PILNIKIEM GŁÓWNYM (MF) 
  Usuwamy warstwę mazistą (15% EDTA) 
  Ostateczne płukanie kanału NaOCl, H2O2 i na koniec H2O przy pomocy igły z bocznym otworem 

na strzykawce 

  Osuszenie kanału – sączki papierowe (o rozmiarze jak MF) 
  Czasowe wypełnienie kanału wodnym preparatem wodorotlenku wapnia 
  Szczelny opatrunek czasowy (tlanek cynku z eugenolem, nakładacz kulkowy) 

II Wizyta (po 7 dniach) 

1.  Badanie podmiotowe i przedmiotowe 
2.  Izolacja od dostępu śliny (wałki ligniny, koferdam) 
3.  Dezynfekcja (watka z H2O2 na pęsecie 
4.  Usunięcie opatrunku czasowego z ubytku, komory i kanałów (różyczka na kątnicę) 
5.  Dalsze opracowanie biomechaniczne i chemiczne 
6.  płukanie kanału NaOCl, H2O2, i ostatecznie H2O, igła z otworem bocznym 
7.  Osuszenie  kanałów  –  sączki  papierowe  (o  rozmiarze  jak  MF)  –suchy  bezwonny  sączek  i 

ustąpienie objawów klinicznych upoważniają do wypełnienia na stałę.  Jeśli objawy nie ustąpią 
leczenie przedłuża się. 

8.  Wypełnienie kanałów metodą kondensacji bocznej gutaperki na zimno (ćwieki gutaperkowe, 

uszczelniacz Endomethasone N, K-reamer, Spreader, pęseta, ekskawator, palnik) 

9.  DOBÓR  ĆWIEKA  GŁÓWNEGO  (Długość  ćwieka  mniejsza  o  0,5-1  mm  od  długości  roboczej, 

grubość ćwieka równa grubości ostatniego pilnika, który dochodził do otworu fizjologicznego 
(MF)
 ) 

  Włożenie ćwieka do kanału  
  Oznaczenie długości (zaciśnięcie pęsety na ćwieku)  
  Wykonanie zdjęcia Rtg  
  Wyjęcie ćwieka z kanału 

  WPROWADZENIE  DO  KANAŁU  PASTY  K-reamer  z  niewielką  ilością  pasty  wprowadzamy  do 

kanału  na  długość  roboczą,  obracamy  wokół  osi  w  lewo  o  360º  i  obracając  narzędziem 
wyjmujemy z kanału ) 

  WPROWADZENIE  DO  KANAŁU  ĆWIEKA  GŁÓWNEGO  (Ćwiek  -  obtoczony  w  paście-

wprowadzamy na określoną wcześniej długość ) 

  KONDENSACJA  

  Odpowiedniej grubości rozpychacz (Spreader) wprowadzamy do kanału na głębokość 

1-2 mm krótszą od roboczej  

  Poruszamy rozpychaczem ostrożnie we wszystkich kierunkach przez ok.1 min. 
  Wyjmujemy rozpychacz z obrotem  

  WPROWADZANIE DO KANAŁU ĆWIEKÓW DODATKOWYCH  

  W przestrzeń utworzoną dzięki ruchom rozpychacza wprowadzamy ćwiek dodatkowy             

o grubości o 1 rozmiar mniejszej niż grubość rozpychacza.  

  Wprowadzamy  wyczyszczony  rozpychacz  o  1  mm  płycej  i  ponawiamy  proces 

kondensacji.  

  Wyjmujemy rozpychacz z obrotem 
  Czynności  wprowadzania  dodatkowego  ćwieka  i  rozpychacza  powtarzamy  aż  do 

całkowitego wypełnienia kanału  

  Kontrola radiologiczna wypełnienia kanału(ów) 

 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

7 | 

S t r o n a

 

 

  OBCIĘCIE ĆWIEKÓW  

  Dokonujemy tego w poziomie ujścia kanału za pomocą rozgrzanego ekskawatora  

  USUNIĘCIE Z KOMORY NADMIARÓW PASTY 

  Obcięcie ćwieków oraz wypełnienie komory i ubytku (rozgrzany ekskawator) 

  Wypełnienie komory –  
  Założenie podkładu na ujścia kanału (glassjonomer, nakładacz kulkowy). 
  Aplikacja wytrawiacza z aplikatora i totalne wytrawianie tkanek zęba przez 30s.  
  Dokładne spłukanie wytrawiacza przez 30s. (woda ze strzykawko-dmuchawki). 
  Wysuszenie  ubytku(  delikatny  stumień  powietrza  z  dmuchawki  lub  sucha  jałowa  watka  na 

pęsecie) 

  Aplikacja systemu wiążącego typu Bond na powierzchnię ubytku( pędzelek). 
  Zdmuchnięcie nadmiaru bondu sprężonym powietrzem z dmuchawki. 
  Naświetlanie bondu w czasie podanym przez producenta np. 20s. 
  Wypełnienie  ubytku  –  nałożenie  szczelnej  cienkiej    (do  2mm)  warstwy  materiału 

kompozytowego na dno komory – nakładacz kulkowy. 

  Naświetlanie w czasie podanym przez producenta lampą polimeryzacyjną przeważnie 40s 
  Nałożenie  kolejnych  warstw  kompozytu  i  spolimeryzowanie  ich  (nakładacz  kulkowy,  lampa 

polimeryzacyjna) – kondensacja na warstwowa. 

  Opracowanie wypełnienia –  krążek ścierny na kątnicę. 
  Polerowanie wypełnienia – gumka na kątnicę i pasta polerska. 
  Okresowa kontrola kliniczna i radiologiczna 

 
4.  Przykrycie pośrednie 

 

- Pulpopatie odwracalne – bezobjawowe towarzyszace glebokim ubytkom 
- Zlamanie korony bez obnażenia mizagi 
 
Leczenie jednoseansowe 
Ubytek oddzielony jest od miazgi cienka warstwa zdrowej zebiny 
1.  Wywiad 
2.  Badanie podmiiotowe i przedmiotowe 
3.  Wykonanie zdjecia RTG – ubytek gleboki drazacy do miazgi 
4.  Badanie  zywotnosci  miazgi  (izolacja  od  dostepu  sliny  –  reakcje  prawidlowa/nieznaczenie 

przedluzona); Brak dolegliwosci ze strony miazgi, slabo nasilony bol samoistny. 

5.  Wstepne oczyszczenie ubytku wydrazaczem/ wiertlem. 
6.  Wykonanie znieczulenia nasiekowego 
7.  Izolacja zebow od dostepu sliny za pomoca koferdamu 
8.  Odkazenie korony leczonego zeba oraz zebow sasiednich 
9.  Oczyszczenie i uformowanie ubytku wg przyjetych zasad – zaleznych od materialy wypelniajacego 
10.  Wymiana narzedzi na jalowe 
11. Opracowanie sciany dokomorowej 
12. Przemycie ubytku woda utleniona, 0.9% NaCl, osuszenie jalowymi tampoinikami z waty 
13. Zalozenie  stalego  opatrunku  biologicznego  na  dno  ubytku  w  miejscu  sasiadujacych  z  miazga  – 

cement WWS Life. Wykonany opatrunek nalezy przykryc klasycznym cementem podkladowym, 

14. Zalozenie podklady – cement glassjonomerowy Ketac-Endo 
15. Zalozenie wypelnienia stalego 
16. Okresowa kontrola kliniczna oraz radiologiczna.  

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

8 | 

S t r o n a

 

 

Leczenie dwuseansowe 
Na  dnie  ubytku  znajduje  sie  przebarwiona  zebina,  czesciowo  odwapniona.  Cel:  remineralizacja 

odwapnionej zebiny. 

1.  Wywiad 
2.  Badanie podmiiotowe i przedmiotowe 
3.  Wykonanie zdjecia RTG – ubytek gleboki drazacy do miazgi 
4.  Badanie  zywotnosci  miazgi  (izolacja  od  dostepu  sliny  –  reakcje  prawidlowa/nieznaczenie 

przedluzona) 

Brak dolegliwosci ze strony miazgi, slabo nasilony bol samoistny. 
5.  Wstepne oczyszczenie ubytku wydrazaczem/ wiertlem. 
6.  Wykonanie znieczulenia nasiekowego 
7.  Izolacja zebow od dostepu sliny za pomoca koferdamu 
8.  Odkazenie korony leczonego zeba oraz zebow sasiednich 
9.  Oczyszczenie i uformowanie ubytku wg przyjetych zasad – zaleznych od materialy wypelniajacego 
10.  Wymiana narzedzi na jalowe 
11. Opracowanie sciany dokomorowej 
12. Przemycie ubytku woda utleniona, 0.9% NaCl, osuszenie jalowymi tampoinikami z waty 
13. Zalozenie na dno ubytku czasowego opatrunku biologicznego z pasty WW lub ZOE / na okres kilku 

tygodni do kilku miesiecy/ 

14. Czasowe szczelnie zamkniecie ubytku. W przypadku ZOE mozna caly ubytek nim wypelnic. 
 
WIZYTA II – gdy dane z wizyty i testy kliniczne wykazuja prawidlowy stan miazgi 
1.  Izolacja zebow od dostepu sliny za pomoca koferdamu. 
2.  Usuniecie czasowego wypelnienia i czasowego opatrunku z materialem odontotropowym. 
3.  Kontrola dna ubytku pod katem remineralizacji pozistawionej odwapnionej zebiny. 
4.  Wymiana narzedzi na jalowe 
5.  Opracowanie sciany dokomorowej 
6.  Doczyszczenie dnia ubytku. 
7.  Ponowne zalozenie opatrunku biologicznego z materialu WWS (podklad leczniczy) 
8.  Nalozenie podkladu izolacyjnego glassjonomerowego – Ketac-Endo 
9.  Zalozenie wypelnienia stalego. 
10. Okresowa kontrola kliniczna. 
 
5.  Przykrycie bezpośrednie 
Pulpopatie odwracalne, bezobjawowe o etiologii prochnicowej z przypadkowym obnazeniem miazgi 

nie wiekszym niz 1mm2.  

Pourazowe obnazenie miazgi nie wieksze niz 1mm2. 
Glownie w zebach stalych niedojrzalych. 
 
1.  Wywiad 
2.  Badanie podmiiotowe i przedmiotowe 
3.  Wykonanie zdjecia RTG – ubytek gleboki drazacy do miazgi 
4.  Badanie  zywotnosci  miazgi  (izolacja  od  dostepu  sliny  –  reakcje  prawidlowa/nieznaczenie 

przedluzona) 

Brak dolegliwosci ze strony miazgi, slabo nasilony bol samoistny. 
5.  Wstepne oczyszczenie ubytku wydrazaczem/ wiertlem. 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

9 | 

S t r o n a

 

 

6.  Wykonanie znieczulenia nasiekowego 
7.  Izolacja zebow od dostepu sliny za pomoca koferdamu 
8.  Odkazenie korony leczonego zeba oraz zebow sasiednich 
9.  Oczyszczenie i uformowanie ubytku wg przyjetych zasad – zaleznych od materialy wypelniajacego 
10.  Wymiana narzedzi na jalowe 
11. Opracowanie sciany dokomorowej 
12. Przemycie ubytku woda utleniona, 0.9% NaCl, osuszenie jalowymi tampoinikami z waty 
13.  Po stwierdzeniu obnazenia miazgi nalezy zatamowac krwawienie oraz delikatnie usunac skrzep. 

Tampowanie  przeprowadza  sie  jalowymi  tamponikamu  z  waty  nasaczaona  woda  utleniona, 
zawiesina  wodna  wodorotlenku  wapnia  lub  1-2%  podchlorynem  sody,  Skrzep  najlepiej  usunac 
jalowym tamponikiem z waty. 

14. Na  obnazona  miazge  zaklasa  sie  opatrunek  biologivzny.  MTA,  Biodentine,  WW  Biopulp.  Po 

naniesieniu pasty za pomoca nakladacza kukowego nalezy ja delkiatnie rozprowadzic upychadlem 
lub tamponikiem z waty. Opatrunek powinien byc zalozony bez nadmiernego ucisku, ale tak, ale 
uzyskal kontakt z powierzchnia miazgi. 

15. Opatrunek z WW –najpierw przykryc podkladem cemetu WWS, a nastepnie nietwardniejaca pasta 

WW. 

16. Zalozenie podkladu izolacyjnego na bazie cementu glassjonomerowego – Ketac –Endo 
17. Obudowa powierzchni korony 
18. Okresowa kontrola kliniczna. 
 
6.  Amputacja przyżyciowa  
Odciecie  calej  miazgi  komorowej  z  pozostawienie  odpowiednio  zaopatrzonej  materialem 

odontotropowym  miazgi  korzeniowej.  Pulpopatie  odwracalne  bezobjawowe  z  prochnicowym 
obnazeniem miazgi, pourazowe obnazenie miazgi. 

1.    Wywiad 
2.  Badanie podmiiotowe i przedmiotowe 
3.  Wykonanie zdjecia RTG – ubytek gleboki drazacy do miazgi 
4.  Badanie  zywotnosci  miazgi  (izolacja  od  dostepu  sliny  –  reakcje  prawidlowa/nieznaczenie 

przedluzona) 

Brak dolegliwosci ze strony miazgi, slabo nasilony bol samoistny. 
5.  Wstepne oczyszczenie ubytku wydrazaczem/ wiertlem. 
6.  Wykonanie znieczulenia nasiekowego 
7.  Izolacja zebow od dostepu sliny za pomoca koferdamu 
8.  Odkazenie korony leczonego zeba oraz zebow sasiednich 
9.  Oczyszczenie i uformowanie ubytku wg przyjetych zasad – zaleznych od materialy wypelniajacego 
10.  Wymiana narzedzi na jalowe 
11. Opracowanie sciany dokomorowej 
12. Przemycie ubytku woda utleniona, 0.9% NaCl, osuszenie jalowymi tampoinikami z waty 
13. Zniesienie sklepienia komory za pomoca kulki diaentowej na turbnie, 
14. Amputacja miazgi koronowej (ostry wydrazacz, wietlo rozyczka na katnicy, kulka diament na turbine 

– pamietac o zasadach ochrony miazgi przed przegrzeniem – obfite chlodzenie) 

15. Kontrola i zahamowanie krawaienia i usuniecia skrzepu. 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

10 | 

S t r o n a

 

 

16. Zaopatrzenie  miazgi  dokonuje  sie  po  ustapieniu  krawienia.  Opatrunek  biologiczny  o  dobrym 

przyleganiu do miazgi na kikuty ( a w przypadku wielokorzeniowych na cale dno). Na bazie Ca(OH)2, 
MTA, Biodentine 

17. Nalozenie podkladu izolacyjnego za pomoca nakladacza kulkowego 
18. Ściągnięcie koferdamu 
19. Odbudowa korony zeba 
20. Okresowa kontrola kliniczna i radiologiczna. 
 
Badania kontrolne przebiegu gojenia po zastosowaniu leczenia biologicznego: 
  proces tworzenia mostow zebinowych 
  stan tkanek okolowierzcholkowych 
  postep w zakresie formowania korzenia/resorpcji fizjologicznej 
  obecnosc ognisk patologicznych resorpcji wew/zew 
  stan przyzebia okolowierzcholkowego i brzeznego 
 
 
Metoda klasyczna crown-down 
1.  Pomiar czesciowej dlugosci kanalu i badanie droznosci w obrebie prostej (przykomorowej) czesci 

kanalu 

2.  Opracowanie prostej (przykomorowej) czesci kanalu  

 

wykonywazne przy pomocy pilnikow H 

 

pierwszy, a zarazem najgrubszy dostosowany do srednicy ujscia kanalu 

 

kolejne, kazdy o numer mniejszy od poprzedniego wprowadzamy coraz glebiej, az do konca czesci 
prostej kanalu 

 

kazdy wprowadzamy bez nacisku na taka glebokosc, na jaka wchodzi bez oporu 

 

wykonujemy ruchy typu gora-dol 

 

konczymy na pilniku nr 35 lub nr 45 

3.  Badanie droznosci przywierzcholkowej czesci kanalu 
4.  Pomiar dlugosci roboczej kanalu 
5.  Opracowanie przywierzcholkowej czesci kanalu 

 

wykonywane przy pomocy pilnikow Kerra 

 

znamy dl robocza kanalu i dlugosc jego (juz opracowanej) prostej czesci 

 

znamy  dlugosc  pozostalej,  przywirzcholkowej  czesci  kanalu  –  przyjmujemy  okreslony  rozmiar 
pilnika glownego (MF) np.: 30, ktorym opracowywac bedziemy czesc przywierzcholkowa 

 

aby  spelnic  ten  warunek  pracujemy  pilnikami  o  rozmiarach  40,  35  i  30  przy  czym  kolejny 
wprowadzamy o 1-2 mm glebiej 

 

pilnikiem glownym pracujemy dluzej i tylko on osiaga wierzcholek fizjologiczny 

 

wygladzamy sciany kanalu pilnikiem H wprowadzonym na pelna dlugosc robocza (MF) 

 
 
 
 
 
 
 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

11 | 

S t r o n a

 

 

ANATOMIA ZĘBÓW I PUNKTY TREPANACYJNE (PT) 

1)  Siekacz górny przyśrodkowy (11, 21) 

Korzeń: 1 Kanał: 1 Komora: spłaszczona, trzy uchyłki 

2)  Siekacz górny boczny (12, 22) 

Korzeń: 1 Kanał: 1 Komora: spłaszczona, dwa uchyłki 

3)  Siekacz dolny przyśrodkowy (31, 41) 

Korzeń: 1 Kanał: 1 (60%) lub 2 Komora: spłaszczona, dwa lub trzy uchyłki 

4)  Siekacz dolny boczny (32, 42) 

Korzeń: 1 Kanał: 1 lub 2 Komora: spłaszczona, dwa lub trzy uchyłki 

5)  Kieł górny (13, 23) 

Korzeń: 1 Kanał: 1 Komora: obszerna, jeden ostry uchyłek 

6)  Kieł dolny (33, 43) 

Korzeń: 1 Kanał: 1 lub 2 (2-gi kanał to k. językowy) Komora: obszerna, jeden ostry uchyłek 

7)  Przedtrzonowiec górny pierwszy (14, 24) 

Korzeń: 2 (80%) 1 (19%) 3 (1%) – podniebienny + policzkowy (przedni i tylny gdy 3 korzenie) 
Kanał: 2 – podniebienny + policzkowy 
Komora: wąska mezjalno-dystalnie, szeroka policzkowo-podniebiennie, 2 guzki i 2 uchyłki 

8)  Przedtrzonowiec górny drugi (15, 25) 

Korzeń: 1 (75%), 2 (24%) 3 (1%) 
Kanał: 1 – rzadko 2 
Komora: wąska m-d, szeroka policzkowo-podniebiennie 

9)  Przedtrzonowiec dolny pierwszy (34, 44) 

Korzeń: 1 
Kanał: 1 (75%) może się rozwidlać; 2 (25%) policzkowy+językowy 
Komora: poszerzona policzkowo-językowo, jeden uchyłek do guzka policzkowego 

10) Przedtrzonowiec dolny drugi (35, 45) 

Korzeń: 1 
Kanał: 1 (90%) 
Komora:  spłaszczona  m-d,  obszerna,  dwa  uchyłki:  wyższy  w  guzku  policzkowym,  niższy  w 
językowym 

11) Trzonowiec górny pierwszy (16, 26) 

Korzeń: 3 (85%) policzkowy bliższy, policzkowy dalszy, podniebienny 
Kanał: 3 lub 4 (policzkowy bliższy dodatkowy) 
Komora: obszerna, 1/3 wysokości komory, uchyłki odpowiadają liczbie guzków 

12) Trzonowiec górny drugi (17, 27) 

Korzeń: 3 (80%) podniebienny, policzkowy tylny i przedni 
Kanał: 3 podniebienny, policzkowy tylny i przedni 
Komora: trójkątna – gdy 3 guzki, a gdy 4 guzki to taka jak w zębie 16,26; liczba uchyłków=liczbie 
guzków 

13) Trzonowiec górny trzeci (18, 28) i Trzonowiec dolny trzeci (38, 48) 

Zróżnicowanie morfologiczne 

14) Trzonowiec dolny pierwszy (36, 46) 

Korzeń: 2 (bliższy i dalszy) lub 3 (bliższy, dalszy językowy, dalszy policzkowy) 
Kanał: 3 (dystalny, mezjalny policzkowy, mezjalny językowy) 
Komora: w 2/3 bliższej zęba, 4 rogi miazgi 

15) Trzonowiec dolny drugi (37,47) 

Korzeń: 2 (84% bliższy i dalszy) 
Kanał: 3 mezjalny policzkowy, mezjalny językowy, dystalny Komora: podobna do 36,46 

background image

Endodoncja przedkliniczna rok 2 

12 | 

S t r o n a

 

 

Punkt trepanacyjny – miejsce na powierzchni koron zębów najdogodniejsze dla dotarcia do komory 
(niewielka warstwa twardych tkanek zęba) i zapewniające optymalne dojście do ujść kanałów i dalszą 
pracę w obrębie jamy zęba. 
 
Położenie punktów trepanacyjnych 
siekacz  górny  przyśrodkowy  -  na  powierzchni  podniebiennej  w  miejscu  największej  wklęsłości  pod 
guzkiem  zębowym;  poszerzenie  endo:  o  zarysie  trójkąta  o  zaokrąglonych  kątach,  zwróconego 
podstawą do brzegu siecznego 
 
siekacz  górny  boczny  i  siekacze  dolne  na  środku  powierzchni  językowej;  poszerzenie  endo  siekacz 
górny boczny: o zarysie trójkąta o zaokrąglonych kątach, zwróconego podstawą do brzegu siecznego; 
poszerzenie endo w siekaczach dolnych: owal przesunięty w stronę brzegu siecznego 
 
kieł  górny  na  środku  powierzchni  podniebiennej    do  tyłu  od  podłużnego  zgrubienia  szkliwnego, 
powyżej  podstawy  trójkąta  brzegu  siecznego;  poszerzenie  endo:  owal  przesunięty  bliżej  guzka 
siecznego 
 
kieł dolny nieco bliżej brzegu siecznego niż w kle górnym; poszerzenie endo: owal przesunięty w stronę 
brzegu siecznego 
 
przedtrzonowce  górne  i  przedtrzonowiec  dolny  drugi    w  środku  bruzdy  na  powierzchni  żującej; 
poszerzenie endo: owal spłaszczony mezjalno-dystalnie 
 
przedtrzonowiec  dolny  pierwszy  -  na  powierzchni  żującej  w  połowie  odległości  pomiędzy  guzkami, 
dystalnie od grzebienia szkliwnego łączącego guzki; poszerzenie endo: nieznacznie spłaszczony owal, a 
jeśli dwa kanały, należy go wydłużyć w kierunku policzkowo-językowym 
 
trzonowce górne i dolne - w bruździe, na środku powierzchni żującej; poszerzenie endo w górnych: 
czworobok,  bok  najkrótszy  od  strony  podniebiennej  równolegle  do  bruzdy  centralnej,  drugi  co  do 
długości  bok  policzkowy,  bok  najdłuższy  mezjalny,  trzeci  co  do  długości  dystalny;  dolny  drugi 
trzonowiec: trójkąt lub trapez