Czas lustrzanki

Czas lustrzanki

Cyfrowa rewolucja trwa i za kilka lat tylko nieliczni bądą zanosić negatywy do fotolabu.
Czy to koniec zmian w najbliższym czasie? Po tym, jak dostrzegliśmy zalety

powszechnych już dziś cyfrowych kompaktów, przyszedl czas na kolejny krok. W modzie
jest teraz mieć lustrzanki z ''krzemową duszą''.

Dzięki wzrastającej popularności fotografii cyfrowej i
zwiększającej się z roku na rok sprzedaży urządzeń, obniżają się

koszty produkcji, a w efekcie także i ceny cyfrówek. Pierwsze
aparaty SLR (angielski skrót oznaczający lustrzankę), które

zamiast filmu były wyposażone w elektroniczną matrycę, pojawiły
się już na początku lat 90. Ich cena oscylowała w granicach 20

tys. euro, co było barierą nie do pokonania nie tylko dla
fotohobbistów, ale i większości osób żyjących z wykonywania

zdjęć. Pod koniec XX w. cyfrowe lustrzanki staniały na tyle, by
mogły sobie na nie pozwolić większe agencje i wydawnictwa

prasowe. Zalety cyfrowej fotografii jako jedni z pierwszych
dostrzegli bowiem fotoreporterzy, dla których niezwykle ważne

jest jak najszybsze dostarczenie ilustracji do serwisów i
najnowszych wydań gazet. Kilka lat temu wraz z wejściem na

rynek modeli określanych jako półprofesjonalne (takich jak Canon EOS 30D czy Nikon
D100) cyfrowa lustrzanka zaczęła się stawać dostępniejsza dla szerszej grupy fotografów

oraz zamożniejszych hobbistów - "aparat marzeń" można było mieć już za 8-10 tys. zł.
Dwa lata temu na rynku cyfrowych lustrzanek miała miejsce "rewolucja" cenowa. Pojawił

się pierwszy tani cyfrowy aparat z wymienną optyką w cenie dobrego aparatu
kompaktowego. Tani, to oczywiście rzecz względna - za cyfrowe body EOS 300D trzeba

było zapłacić ponad 4000 zł. Mimo to była to mniej więcej połowa ceny obecnych już na
rynku półprofesjonalnych lustrzanek (np. EOS 10D). Od kilku miesięcy jesteśmy

świadkami kolejnych zmian cen, które szczęśliwie dla konsumenta stają się coraz niższe.
Canon EOS 300D przestał być już jedyną tanią lustrzanką - od czasu jego premiery

doczekał się następcy (EOS 350D), dwóch wersji niedrogich Nikonów (D70 i D50), a
także porównywalnych cenowo produktów Pentaksa (seria "*istD"), Olympusa (E-300) i

Minolty (Dynax 5D). Zaczyna się walka o klienta w segmencie tanich lustrzanek. A jest o
co się bić - jak wynika z badań przeprowadzonych w Polsce przez firmę Kinoulty

Research, aż 8% osób zainteresowanych zakupem aparatu cyfrowego zadeklarowało chęć
zakupu lustrzanki.

Zakup cyfrowego body to najczęściej początek inwestycji
konsumenta w produkty danej firmy. Do lustrzanek bowiem jest

co dokupić - fotoamatorowi przyda się kilka obiektywów, lampa
błyskowa czy chociażby uchwyt do zdjęć pionowych. Gdy już

zgromadzi pokaźny i kosztowny zestaw akcesoriów danej firmy,
trudno będzie w przyszłości podjąć decyzję o zmianie systemu.

Raz "złowiony" klient stanie się prawdopodobnie wiernym
użytkownikiem marki, dzięki czemu łatwiej będzie mu sprzedać

np. korpus kolejnej generacji czy nowe dedykowane do fotografii
cyfrowej "szkło".

Skąd bierze się aż tak duże zapotrzebowanie na aparaty z

wymienną optyką? Czy tylko niska cena zachęca do nabycia
luksusowego gadżetu? Czy faktycznie wydatek na cyfrowe body

jest uzasadniony i przyniesie znacznie większą satysfakcję
użytkownikowi cyfrówki?

Wybierając cyfrowy korpus,

zwróćmy uwagę na wielkość

akumulatora. Zdarza się, że

różnice mogą być spore - w

modelu Canon EOS 350D

akumulator jest prawie

dwukrotnie mniej pojemny niż

w lustrzankach Minolty czy

Nikona.

Łatwy w użyciu wyłącznik

autofokusa. Rezygnując z

niego można ustawiać ostrość

za pomocą pierścieni

mechanicznie poruszających

soczewki obiektywu. W

niektórych przypadkach, na

przykład przy słabym

oświetleniu, ręczne

ustawianie ostrości jest

skuteczniejsze.

Zamiast Zenita cyfrowy kompakt

Na początku tego wieku, kiedy miał miejsce wyraźny postęp w rozwoju cyfrowej

technologii zapisu obrazu, wielu entuzjastów fotografii odstawiło swoje Zenity, by
wykonywać setki "darmowych" ujęć za pomocą kompaktów wyposażonych w matrycę

CCD. Producenci prezentując kolejne, udoskonalane modele obalają panujące w
niektórych kręgach mity, że cyfrowym zdjęciom jeszcze bardzo daleko do tych, które

rejestrowane są za pomocą slajdu czy negatywu. Można powiedzieć, że jakość obrazu z
dobrego cyfrowego kompaktu jest już porównywalna do fotografii zapisanych na

małoobrazkowym negatywie. Dla wielu osób, które przygodę z fotografią rozpoczęły
jeszcze w dobie Zenita czy Smieny, a teraz, porzuciwszy sprzęt analogowy, używają

dobrego cyfrowego kompaktu, jakość fotografii jest w pełni zadowalająca. Wbrew
pozorom nie brakuje im pikseli nawet wtedy, gdy powiększają swoje zdjęcia do formatu

A4. Czy oznacza to, że kompakt z dużą matrycą CCD i rozbudowanymi funkcjami
zapewnia już wszystko, czego potrzebujemy od sprzętu fotograficznego?

Niezupełnie.

Liczy się czas reakcji

Cyfrowe kompakty ze względu na swoją budowę charakteryzują się sporą wadą, która w
znacznym stopniu ogranicza ich funkcjonalność. Problemem jest zbyt długi czas reakcji

aparatu. Drażniące opóźnienie zaczyna się już w momencie włączania aparatu -
użytkownik cyfrowego kompaktu, by móc zacząć fotografować, musi "swoje" odczekać (w

starszych modelach czasem nawet dobrych kilka sekund), aby jego cyfrówka była gotowa
do działania. Bardziej dokuczliwe - i niestety powszechne - jest

jednak opóźnienie, jakie ma miejsce między przyciśnięciem
wyzwalacza migawki a rejestracją zdjęcia. Cyfrowy kompakt

długo "zastanowi się", zanim podpatrzony przez fotografującego
kadr zostanie zarejestrowany. Jeśli wykonujemy "ustawiane"

zdjęcia pamiątkowe, fotografując się na tle zabytków, można to
przeboleć. Gdy jednak chcemy utrwalić ciekawą i niepowtarzalną

scenkę rodzajową, grymas twarzy portretowanej osoby czy
zwierzę w ruchu, cyfrowy kompakt może nam sprawić kłopot.

Niezbędny jest do tego aparat, który charakteryzuje się
zdolnością błyskawicznego wykonania pomiaru oświetlenia,

dobrania właściwych parametrów ekspozycji i możliwością
szybkiego ustawienia ostrości. Takie funkcje zapewnia właściwie

wyłącznie lustrzanka. Sam przekonałem się o tym, gdy
wybierając się w daleką podróż, w ramach eksperymentu,

postanowiłem po raz pierwszy nie zabierać lustrzanki. Aby nie
nosić ze sobą zbyt ciężkiego sprzętu (głównie obiektywów),

zabrałem tylko jeden z najbardziej zaawansowanych cyfrowych kompaktów. Jak zwykle
podczas podróży po egzotycznych krajach, pojawiła się potrzeba utrwalenia w kadrze

zwyczajów i wizerunku tubylców oraz piękna miejscowej przyrody. Takie reporterskie
podejście do fotografowania niestety zmusza do szybkiej reakcji. Gdy uruchamiałem swój

kompakt i rozpoczynałem długotrwałe manipulowanie elektrycznie sterowanym zoomem
oraz powolnym w porównaniu z lustrzanką autofokusem, na ogół

nie było już co fotografować. Tubylcy zdążyli się już zorientować,
że ktoś ich "podgląda", a dziko żyjące zwierzęta znikały w

zaroślach...

Lustrzanka czy jednak kompakt?

Na rynku pojawiło się wiele ciekawych modeli SLR oraz wyraźnie

spadły ich ceny. Coraz więcej osób decyduje się na zakup

Dwa sposoby na lustrzankę;

w zależności od potrzeb
użytkownika producenci

oferują korpusy różnej

wielkości. Duże, ciężkie i

bogate w dźwigienki i

przyciski korpus Minolty (z

lewej), dobrze sprawdzi się w

rękach fotografa. Znacznie

lżejsza i mniejsza konstrukcja

Pentaksa (po prawej) może

okazać się wygodniejsza w

podróży.

Małe nie musi być mniej

wygodne. Na zdjęciach widać

rękojeści dwóch niewielkich

amatorskich lustrzanek. Z

lewej strony słabo

wyprofilowana i ''płytka''

rękojeść aparatu Canon EOS

350D. Obok świetnie

wyprofilowany uchwyt

Pentaksa *istDL.

cyfrówki z wymienną optyką. Wśród nich dużą grupę zapewne stanowią posiadacze
kompaktowych cyfrówek. Tym, dla których nowo zakupiona lustrzanka ma być pierwszym

aparatem i nie będzie się "uzupełniać" z kompaktem, który wbrew panującym opiniom
nie zawsze jest gorszym rozwiązaniem (mały i lekki, można mieć go zawsze ze sobą),

warto przypomnieć podstawowe wady i zalety tych dwóch różniących się narzędzi do
fotografowania. Przedstawiliśmy już jedną z najważniejszych zalet lustrzanek, jaką jest

niezwykle krótki czas reakcji na polecenia fotografującego. Oczywistą zaletą jest również
to, że aparaty te (z wyjątkiem kilku starszych modeli Olympusa) pozwalają na wymianę

optyki. Jeśli dysponujemy zestawem obiektywów danego producenta (lub kompatybilnych
z danym systemem), które były używane w korpusach analogowych, możemy je

stosować także w korpusie cyfrowym. Pamiętajmy jednak, że występuje tu pewna
pułapka - aparaty cyfrowe wymagają optyki wysokiej jakości. "Szkło", które świetnie się

sprawdzało w aparatach naświetlających negatywy, niekoniecznie musi dobrze współgrać
z matrycą cyfrowego body. Mówiąc w dużym uproszczeniu, do cyfrowego body

potrzebujemy bardzo dobrej jakości obiektywów. Jednym z nich musi być "szkło" o
bardzo krótkiej (jak na standardy aparatów małoobrazkowych) ogniskowej, by móc

wykonywać ujęcia szerokokątne. Ze względu na różnicę w wymiarach matrycy i
tradycyjnego materiału światłoczułego, aby objąć ten sam plan w aparacie cyfrowym,

musimy użyć obiektywu o ogniskowej ok. 1,6 razy krótszej. Dobrej klasy optyka,
niestety, nie jest tania. To chyba największy minus systemu SLR. Jeśli zdecydujemy się

na zakup kompaktu, producent wyposaży go co prawda w niewymienny, ale za to
zazwyczaj dobrej jakości obiektyw.

Zakup cyfrowej lustrzanki jest oczywiście dobrym rozwiązaniem, mimo że często
wymusza poniesienie dodatkowych kosztów. Jeśli fotografujemy ludzi lub przyrodę,

niezbędny okaże się sprzęt, który będzie w stanie szybko wykonać nasze polecenia. Jeśli
zaś swoją aktywność w fotografii ograniczymy tylko do

wykonywania fotografii przedmiotów, które wystawiamy na
internetową aukcję, to nigdy nie wykorzystamy potencjału

systemu SLR.

Wybór cyfrowej lustrzanki

Obok prezentujemy opisy popularnych na naszym rynku
cyfrowych lustrzanek. Właściwie każda z tu przedstawionych,

mimo że można się w niej doszukać pewnych wad, jest godna polecenia. Różnice, jakie
występują między poszczególnymi modelami, nie są aż tak wielkie, by na przykład

rezygnować z możliwości wykorzystywania kompletu wymiennej optyki, jaki już
posiadamy. Warto jednak rozważyć wszystkie za i przeciw, zanim rozpoczniemy

kosztowną inwestycję w system wybranego producenta.

Wsakzówka
Jeżli masz już kilka obiektywów do swojej analogowej lustrzanki, wybierz kompatybilny z nimi cyfrowy korpus.

Canon EOS 350D

Następca ''trzysetki'' - pierwszej, niedrogiej i
niezwykle popularnej lustrzanki.

Trzystapięćdziesiątka jest obecnie jedną z dwóch tanich
lustrzanek, z matrycą o rozdzielczości 8 mln pikseli.

Konkurencja - prócz Olympusa - wprowadzając swoje nowe
modele, wyposaża je w układy zdolne rejestrować obraz

składający się maksymalnie z 6 mln punktów. Czy zatem
zdjęcia pochodzące z 350D bardzo odbiegają jakością od

wykonanych sprzętem konkurencji? Okazuje się, że nie.
Fotografie charakteryzują się dobrą dynamiką i ostrością

Parametry techniczne i wyniki

testów

(pod warunkiem, że nie używamy taniego obiektywu z zestawu). Jednak, gdy porównamy
je ze zdjęciami zrobionymi konkurencyjnym Nikonem D50 z matrycą 6MP różnice w ilości

szczegółów będą znikome.

Konstruktorzy wyraźnie przebudowali korpus starej trzysetki. Body 350D wykonano z
solidniejszego "nietrzeszczącego" pod palcami plastiku. 350D jest lżejszy, co dla

niektórych użytkowników (szczególnie pań) może być korzystne, ale za to bardziej
podatny na wstrząsy. Odchudzenie korpusu odbyło się niestety kosztem rękojeści, która

w nowym wydaniu jest mniej wygodna, a co gorsza, mieści akumulator o pojemności 720
mAh (zamiast 1500).

Dane techniczne
Producent Canon
Model EOS 350D
Cena zestawu z obiektywem 4299 zł
Rozdzielczość (piksele) 3456 x 2304
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba kl./s (maksymalna ilość klatek w serii) 2,8 (14 JPEG)
Obiektyw w zestawie EF-S 18-55 mm 1:3,5-5,6

+ duża rozdzielczość matrycy
+ bardzo dobra jakość zdjęć
+ zdjęcia seryjne - aż 3 kl./s
- niewygodna rękojeść
- akumulator o małej pojemności

Pentax *istDS

Obok Canona 350D jest to najmniejsza cyfrowa lustrzanka z wymienną optyką
na rynku.

O ile lustrzankę Canona można nazwać "małym mocarzem"
ze względu na wysoką jakość rejestrowanego obrazu, o tyle

aparat Pentaksa określimy tym mianem za dopracowanie
rękojeści oraz przejrzysty układ przycisków sterujących.

Konstruktorzy zaprojektowali bardzo mały korpus, który w
przeciwieństwie do body EOS 350D bardzo dobrze leży

nawet w dużej dłoni fotografującego. Wpływ ma na to
rękojeść, która jest odpowiednio gruba i bardzo dobrze

wyprofilowana, szczególnie od strony obiektywu. Jej
kolejnym atutem jest to, że została powleczona

antypoślizgowym tworzywem.

Aparat w porównaniu z innymi lustrzankami jest skąpo
wyposażony w dźwigienki, przełączniki i przyciski. Może się

to nie podobać użytkownikom, którzy lubią mieć większość
funkcji "pod ręką", by móc za pomocą dedykowanego

przycisku błyskawicznie ustawić żądany parametr. Tym zaś,
którzy raczej ograniczają się do pracy w trybach

automatycznych, mała liczba przycisków powinna
odpowiadać - trudno się w nich pogubić. Jakość obrazu

rejestrowanego przez lustrzankę Pentaksa może nie jest aż tak wysoka, jak zdjęć
pochodzących z najnowszych modeli ze stajni Canona czy Nikona. Różnice te są jednak

stosunkowo niewielkie.

Dane techniczne
Producent Pentax
Model *istDS
Cena zestawu z obiektywem 3750 zł
Rozdzielczość (piksele) 3008 x 2008
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba kl./s (maksymalna ilość klatek w serii) 2,8 (po 8 JPEG)
Obiektyw w zestawie DA 18-55 mm 1:3,5-5,6ED lub DA 50-200 mm F4-5,6 ED

+ solidna budowa
+ duże powiększenie w wizjerze
+ zasilany typowymi bateriami AA (paluszkami)
- zbyt dużo funkcji ukrytych w menu (np. zmiana czułości)

Pentax *istDL

Po udanym modelu *istDS Pentax wprowadził do sprzedaży jego ''odchudzoną''

tańszą wersję.

Aparat, choćby ze względu na rewelacyjną cenę, ma duże

szanse stać się hitem na rynku tanich lustrzanek. Nowa -
trzecia już - wersja "ista" nie została "odchudzona" na

szczęście w zbyt dużym stopniu, a przynajmniej w tak
dużym, jak mogłoby to wynikać z różnicy w cenie. Jedną z

podstawowych zmian w stosunku do wersji DS jest
likwidacja tradycyjnego pryzmatu pentagonalnego, zamiast

którego pojawia się pełniący jego rolę system zwierciadeł.
Użytkownik *istDL nie będzie już mógł korzystać z

jedenastu punktów autofokusu - zredukowano ich liczbę do
trzech. Wymienione wyżej ograniczenia widocznie mają

większy wpływ na koszty produkcji, mniejszy jednak dla
przeciętnego fotoamatora.

Aparat zachował wyjątkowo bogaty w informacje

wyświetlacz w wizjerze optycznym. W najnowszej
lustrzance Pentaksa do podglądu wykonanych zdjęć

zastosowano większy, bo aż 2,5-calowy ekran LCD.

Za pomocą tego aparatu nie zrobimy zdjęć, które
przewyższą jakością fotografie z ośmiomegapikselowego Canona. Ale gdy użyjemy dobrej

optyki, obrazy z Pentaxa z pewnością spełnią nasze oczekiwania.

Dane techniczne
Producent Pentax
Model *istDL
Cena zestawu z obiektywem 3546 zł
Rozdzielczość (piksele) 3008 x 2008
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba kl./s (maksymalna ilość klatek w serii) 2,8 (po 5 JPEG)
Obiektyw w zestawie DA 18-55 mm 1:3,5-5,6 ED lub DA 50-200 mm F4-5,6 ED

+ wygodnie leży w dłoni
+ dużo informacji wyświetlanych w wizjerze
+ zasilanie bateriami AA
- zbyt wiele funkcji ukrytych w menu (np. zmiana czułości)

Nikon D50

''Pięćdziesiątka'' otwiera nową serię niedrogich cyfrowych lustrzanek Nikona.

Pierwszy naprawdę niedrogi korpus tego producenta jest
uproszczoną wersją D70. Mimo kilkumilimetrowej "straty"

w jego długości i wysokości, D50 trzyma się w dłoni
pewnie i wygodnie.

Aparat, mimo że pojawia się na rynku później niż

konkurencyjny EOS 350D czy Olympus E-300, nie
dorównuje im pod względem rozdzielczości matrycy. Czy

jednak musi? Niekoniecznie. Okazuje się, że do
zastosowań amatorskich rejestrowanie kolejnych milionów

pikseli nie jest niezbędne. Wykonaliśmy serię zdjęć
porównawczych, zarówno w studiu, jak i w plenerze, i po

raz kolejny okazało się, że 6 MP powinno być w zupełności
wystarczające dla większości fotoamatorów. Na wydruku

fotografii A4 z trudem można było doszukać się różnic na
korzyść bogatszego o 2MP Canona - nie pojawiło się więcej

szczegółów, były one tylko nieco lepiej odwzorowane.

Prócz mniejszych wymiarów tańszy model prezentuje także
ograniczone możliwości migawki, mniej dokładnie jest w

stanie mierzyć światło i nieco wolniej rejestruje zdjęcia seryjne. Ograniczenia te nie
powinny jednak mieć większego znaczenia dla fotoamatorów - przy wykonywaniu

absolutnej większości zdjęć aparat sprawdzi się tak samo dobrze jak droższy D70.

Dane techniczne
Producent Nikon
Model D50
Cena zestawu z obiektywem 3699 zł
Rozdzielczość (piksele) 3008 x 2000
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba kl./s (maksymalna ilość klatek w serii) 2,5 (12 JPEG)
Obiektyw w zestawie AF-S DX Zoom-Nikkor 18-55 mm 1:3,5-5,6G IF-ED lub AF-S DX Zoom-Nikkor 55-200 mm
f/4-5,6G IF-ED

+ solidny i wygodny w obsłudze korpus
+ bardzo dobra jakość zdjęć
- producent nie przewidział uchwytu do zdjęć w pionie

Olympus E-300

Pierwsza, stosunkowo niedroga, cyfrowa lustrzanka
Olympusa

Koncern zaproponował zupełnie nowy, niekompatybilny ze
starszym (manualnym systemem OM) standard wymiennej

optyki nazwany "4/3". Jest to system obiektywów
przystosowany do współpracy wyłącznie z aparatami

cyfrowymi.

Lustrzanka E-300 jest oryginalnie zbudowana. System
zwierciadeł pełniący rolę pryzmatu znajduje się nie nad

obiektywem, lecz z boku - lustro wychyla się więc nie z

dołu do góry, lecz na bok. Takie rozwiązanie miało teoretycznie pozwolić na zmniejszenie
wymiarów korpusu. W praktyce można mówić tylko o zmianie kształtu - aparat jest

niższy. Wykonany z metalu E-300 jest duży i bardzo solidny. Niestety, jego rękojeść nie
należy do najwygodniejszych - jest naszym zdaniem za "płytka".

Inną cechą budowy E-300 jest brak dodatkowego wyświetlacza. Wszystkie ustawienia

można kontrolować wyłącznie na 1,8-calowym ekranie LCD.

Jakość zdjęć wykonanych oceniamy bardzo dobrze, jest porównywalna do jedynego
konkurenta w segmencie 8MP - EOS 350D. Olympus za to słabiej wypada jeśli chodzi o

zdjęcia seryjne. Na wykonanie serii 10 zdjęć potrzebuje aż 25 s.

Dane techniczne
Producent Olympus
Model E-300
Cena zestawu z obiektywem 3799-3999 zł
Rozdzielczość (piksele) 3264 x 2448
Formaty plików zdjęciowych JPEG, TIFF, RAW
Liczba klatek na sekundę 2,5
Obiektyw w zestawie ZUIKO DIGITAL 14-45 mm 1:3,5-5,6

+ dobra jakość zdjęć
+ solidny, mocny korpus
- niewielka w porównaniu z konkurencją liczba oferowanych obiektywów
- słabe możliwości trybu zdjęć seryjnych

Konica Minolta Dynax 5D

Jedyna niedroga cyfrowa lustrzanka z funkcją stabilizacji obrazu.

Cyfrówka spod znaku Dynaksa została wyposażona w

sześciomilionowy przetwornik CCD. Jest solidnie
zbudowana, co prawda nie z metalu, lecz wytrzymałego

włókna szklanego, i mniejsza od poprzedniczki, ale nie na
tyle, by konkurować z Canonem czy Pentaksem o miano

najmniejszej lustrzanki. W dłoni leży bardzo dobrze -
umożliwiając porównywalny komfort pracy jak Nikon D50,

Canon 20D czy Pentax z serii "*ist". Przyciski sterujące
aparatem zostały rozmieszczone logicznie, dzięki czemu

obsługa podstawowych funkcji nie stwarza problemu.

Podobnie jak 7D aparat nie został wyposażony w
dodatkowy wyświetlacz LCD, pokazujący ustawienia

aparatu. Jego rolę musiał przejąć duży, 2,5-calowy
wyświetlacz LCD, służący do podglądu wykonanych zdjęć.

Mimo imponujących rozmiarów, nie pokazuje obrazu

wysokiej jakości. Producent, chcąc zaoszczędzić, wybrał
panel o niskiej w stosunku do powierzchni rozdzielczości

(115 tys. punktów).

Dynax 5D, który trafił do naszej redakcji, był modelem przedprodukcyjnym - aparat
powinien pojawić się w sprzedaży we wrześniu.

Dane techniczne
Producent Konica Minolta
Model Dynax 5D
Cena zestawu z obiektywem 3999 zł
Rozdzielczość (piksele) 3008 x 2000
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba klatek na sekundę 3
Obiektyw w zestawie AF 18-70 mm 1:3,5-5,6 (D)

+ korpus wygodny w obsłudze
+ zastosowano system stabilizacji obrazu "Anti-shake"
- brak dodatkowego wyświetlacza
- główny LCD zbyt małej rozdzielczości

Konica Minolta Dynax 7D

Solidna cyfrowa lustrzanka dla średnio zaawansowanych użytkowników.

Co ciekawe, Dynax 7D nie jest pierwszą cyfrową lustrzanką
Minolty. Firma ta, we współpracy z Agfą, już dawno

wprowadziła na rynek pierwszą cyfrówkę z wymienną
optyką. "Siódemka" jest natomiast pierwszym aparatem

cyfrowym współpracującym z systemem Dynax, czyli
optyką i akcesoriami do lustrzanek na film małoobrazkowy

(35 mm).

Aparat ma duży, solidny i wygodny w obsłudze korpus.
Znajduje się na nim wiele przycisków i różnego rodzaju

dźwigienek, za pomocą których można sterować
ustawieniami aparatu. Niektóre z nich wyglądają tak, jakby

wzięto je "żywcem" z klasycznej, analogowej lustrzanki. W
przypadku 7D należy wspomnieć także o rzeczy niezwykle

istotniej: zastosowaniu bardzo dużej matówki. Fotografując
cyfrowym Dynaksem, ma się wrażenie jakby to był aparat

analogowy - w wizjerze widać niespotykany w innych
aparatach tej klasy wielki podgląd kadru.

Niestety, prócz wielu zalet w budowie korpusu 7D można

dostrzec także i wady. Jedną z nich jest niezastosowanie dodatkowego wyświetlacza
prezentującego bieżące ustawienia. Jego rolę przejął duży i energożerny LCD. Aparat,

mimo że dysponuje matrycą o rozdzielczości tylko 6 mln pikseli, rejestruje obraz dobrej
jakości.

Dane techniczne
Producent Konica Minolta
Model Dynax 7D
Cena korpusu 4899 zł+
Rozdzielczość (piksele) 3008 x 2000
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba kl./s (maksymalna ilość klatek w serii) 3 (12 JPEG)
Obiektyw w zestawie AF 17-35 mm 1:2,8-4,0

+ bardzo wygodna obsługa
+ niezwykle duży obraz w wizjerze optycznym
+ zastosowano system stabilizacji obrazu "Anti-shake"
- brak dodatkowego wyświetlacza LCD

Canon EOS 20D

Szybka cyfrowa lustrzanka doceniana przez fotoreporterów.

Popularna wersja półprofesjonalnej lustrzanki Canona,
mimo pojawienia się na rynku nowszych modeli

konkurencyjnych, wciąż jest jedną z najlepszych w swojej
klasie. Po pierwsze, dysponuje dopracowanym pod

względem ergonomii korpusem, dużej rozdzielczości
matrycą CMOS (8 Mpix) oraz bardzo wydajnym

procesorem pozwalającym na wykonywanie w krótkim
czasie dużej liczby zdjęć.

Konstrukcję korpusu wykonano ze stopu magnezu.

Materiał ten jest stosowany w aparatach reporterskich, a
więc tam, gdzie liczy się duża wytrzymałość. Z tyłu aparatu

wprowadzono nowy element - miniaturowy dżojstik służący
między innymi do nawigacji po menu. Drobiazg, ale w

dużym stopniu usprawniający obsługę aparatu.

Konstrukcyjnym niedociągnięciem w 20D jest umieszczenie
włącznika on/off pod ekranem LCD, co praktycznie

uniemożliwia włączenie aparatu, gdy mamy go przy oku.

Jakość zdjęć, jakie rejestruje dwudziestka, można ocenić
bardzo dobrze. Obraz z EOS 20D należy do najczystszych, nawet gdy ustawimy dużą

czułość matrycy. Jeśli nie

skusi nas obiektyw dodawany w zestawie (18-55 mm) i zastosujemy optykę lepszej
jakości, aparat odwdzięczy nam się doskonale ostrymi zdjęciami o wiernych barwach.

Dane techniczne
Producent Canon
Model EOS 20D
Cena zestawu z obiektywem 7399 zł
Rozdzielczość (piksele) 3504 x 2336
Formaty plików zdjęciowych JPEG, RAW
Liczba kl./s (maksymalna ilość klatek w serii) 5 (23 JPEG)
Obiektyw w zestawie EF-S 18-55 mm 1:3,5-5,6

+ bardzo dobra jakość zdjęć
+ solidna i wygodna obudowa
+ duże możliwości trybu seryjnego
- niewygodny włącznik on/off na tylnej ściance

Norbert Gajlewicz