Slajd 1

Istota wydatków publicznych

Ostatecznym skutkiem fiskalnej aktywności państwa jest wydatkowanie zgromadzonych
środków pieniężnych.

Wydatki  są  ponoszone  na  realizację  zadań  publicznych,  w  celu  zaspokojenia  potrzeb
zbiorowych i/lub potrzeb indywidualnych, których ranga jest na tyle wysoka, że władze
publiczne  decydują  się  na  całkowite  albo  na  częściowe  ich  finansowanie  ze  środków
publicznych.

Środki publiczne mogą być przeznaczane na:



wydatki publiczne,



rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego:
– spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów;
– wykup papierów wartościowych;
– udzielone pożyczki;
– płatności wynikające z odrębnych ustaw, których źródłem finansowania są przychody z prywatyzacji

majątku Skarbu Państwa;

– inne operacje finansowe związane z zarządzaniem długiem publicznym i płynnością;
– płatności związane z udziałami Skarbu Państwa w międzynarodowych instytucjach finansowych.

Definicja wydatków publicznych

Przez  wydatki  publiczne  należy  rozumieć  wydatkowanie  środków  pieniężnych  przez
podmioty  sektora  publicznego,  czyli  państwo,  i  inne  związki  publicznoprawne  w  celu
zabezpieczenia  potrzeb  publicznych  –  na  zadania,  których  realizacja  umożliwia
funkcjonowanie państwa jako całości oraz jest związana z usługami świadczonymi przez
samorządy terytorialne na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.

Wydatki budżetowe to wszystkie kwoty podjęte z rachunku bieżącego związane
z realizacją funkcji, celów i zadań władz państwowych i samorządowych.

• Z ekonomicznego punktu widzenia sens wydatków publicznych

polega na tym, że w ich wyniku następuje wykorzystanie części
produktu krajowego brutto na cele związane z zaspokajaniem
zbiorowych potrzeb społecznych oraz cele wyznaczone
w polityce społecznej i gospodarczej państwa.

• Pod względem prawnym wydatki publiczne odzwierciedlają

realizację funkcji, celów i zadań władz publicznych wynikających
z przepisów prawa i programów politycznych oraz planów
finansowych sektora finansów publicznych.

Cechy wydatków publicznych



arbitralność decyzji dotyczących rozmiarów i kierunków wydatkowania środków

publicznych (może to powodować lepsze lub gorsze zaspokajanie niektórych potrzeb); są
one ustalane w sposób arbitralny, tzn. decyzją organów politycznych;



niebezpieczeństwo marnotrawstwa środków publicznych - wydatki mogą

podlegać presjom politycznym;



niebezpieczeństwo nadużyć i korupcji podmiotów wydatkujących środki

publiczne.

Cechy wydatków publicznych - ustawa

Wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:

1) ustawie budżetowej;

2) uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego;

3) planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.

Wydatki publiczne powinny być dokonywane:

1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad:

a) uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów,

b) optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów;

2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań;

3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań.

Wydatki oraz łączne rozchody – stanowią nieprzekraczalny limit.

Rodzaje wydatków publicznych

Ze względu na funkcje państwa i samorządu (kryterium zadań realizowanych przez
podmiot publiczno-prawny) można wyróżnić wydatki związane z:



klasycznymi funkcjami publicznymi państwa – działalność niezbędna dla

funkcjonowania państwa (obrona narodowa, bezpieczeństwo wewnętrzne, wymiar
sprawiedliwości, administracja publiczna);



socjalno-kulturowymi funkcjami władz publicznych (oświata, służba zdrowia);



ekonomicznymi funkcjami państwa - wydatki na gospodarkę w celu zapewnienia

równomiernego wzrostu gospodarczego (dotacje przedmiotowe i podmiotowe, wydatki
inwestycyjne).

Rodzaje wydatków publicznych

Ze względu na ostateczne wykorzystanie PKB:



Wydatki realne (rzeczywiste, nabywcze) – w ich wyniku następuje zużycie

elementów PKB w drodze zakupu towarów i usług przez jednostki należące do sektora
publicznego. Wydatki nabywcze tworzą więc w sposób bezpośredni popyt na dobra
i usługi, co ma istotne znaczenie dla funkcjonowania gospodarki (zamówienia
publiczne).



Wydatki transferowe - dokonywane na rzecz innych podmiotów, w tym:



transfery wewnętrzne dokonywane wewnątrz systemu finansów publicznych (nie zmienia

się ogólna wielkość środków publicznych, a zmienia się struktura ich finalnego wydatkowania)



transfery zewnętrzne, czyli na rzecz podmiotów spoza sektora publicznego (zasilanie

podmiotów prywatnych w pieniądz pochodzący ze środków publicznych).

Rodzaje wydatków publicznych

Z punktu widzenia kryterium powiązań z zagranicą wydatki publiczne dzielą się na:


wydatki krajowe;



wydatki zagraniczne – np. zakupy rządowe dokonywane poza granicami kraju lub

transfery dokonywane na rzecz zagranicy (np. obsługa zadłużenia zagranicznego).

Ze względu na możliwość oddziaływania władz publicznych na wydatkowanie środków
istnieją:


wydatki sztywne – muszą być poniesione, gdyż ich brak mógłby zachwiać

wiarygodnością władz, np. wydatki na obsługę długu publicznego, na dofinansowanie
funduszu ubezpieczeń społecznych; ulegają zmianie w dłuższych okresach czasu,


wydatki elastyczne.

Wydatki bieżące i majątkowe

Wydatki bieżące związane z codziennym funkcjonowaniem jednostek organizacyjnych,
w tym:

1) wynagrodzenia i uposażenia osób zatrudnionych w jednostkach budżetowych oraz
składki naliczane od tych wynagrodzeń i uposażeń;

2) zakupy towarów i usług;

3) koszty utrzymania oraz inne wydatki związane z funkcjonowaniem jednostek
budżetowych i realizacją ich statutowych zadań;

4) koszty zadań zleconych do realizacji jednostkom zaliczanym i niezaliczanym do
sektora finansów publicznych, z wyłączeniem organizacji pozarządowych;

a także subwencje i dotacje dla jednostek samorządu terytorialnego.

Wydatki majątkowe, np. wydatki inwestycyjne, tj. zakup i objęcie akcji oraz wniesienie
udziałów do spółek prawa handlowego, wydatki inwestycyjne jednostek budżetowych
oraz dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

Rodzaje wydatków publicznych

Według szczebla wydatkowania wydatki publiczne dzieli się na:



wydatki szczebla centralnego (państwowe, czyli rządowe),



wydatki szczebla regionalnego (państwowe lub samorządowe, czyli

województw),


wydatki szczebla lokalnego (samorządowe, czyli gmin i powiatów).

Według kryterium formy funduszu publicznego wyróżnia się:



wydatki budżetowe – budżetu państwa i budżetów samorządowych,



wydatki publicznych funduszy celowych.

Ze względu na podmioty wydatkujące środki:



wydatki jednostek budżetowych,



wydatki jednostek pozabudżetowych.

Wydatki budżetu państwa przeznaczane są:

1) utrzymanie i funkcjonowanie organów władzy publicznej, kontroli i ochrony prawa,

2) zadania wykonywane przez administrację rządową,

3) funkcjonowanie sądów i trybunałów,

4) subwencje ogólne i dotacje dla jst,

5) środki wpłacane do budżetu UE, zwane „środkami własnymi UE”,

6) subwencje dla partii politycznych,

7) dotacje na zadania określone odrębnymi ustawami,

8) obsługę długu publicznego

9) finansowanie programów i projektów, na realizację których uzyskano środki z budżetu UE, zwane

„współfinansowaniem”,

10) realizację wspólnej polityki rolnej.

Wydatki budżetu państwa dzielą się na:

1) dotacje i subwencje;

2) świadczenia na rzecz osób fizycznych;

3) wydatki bieżące jednostek budżetowych;

4) wydatki majątkowe;

5) wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa;

6) wpłaty środków własnych Unii Europejskiej.

Przyczyn wzrostu wydatków publicznych

czynniki socjologiczne – im bardziej aktywne są podmioty publiczno-prawne, tym silniejszą
mają tendencję do rozszerzania działalności;

czynniki historyczne – historyczne obciążenie długiem publicznym, którego obsługa
powoduje ciągłe zwiększanie wydatków;

czynniki polityczne – wiążą się ze zmianą doktryn politycznych;

czynniki ekonomiczno-społeczne – postęp techniczny, proces urbanizacji, poszerzenie
potrzeb życiowych.

Prawo  Wagnera  mówi  o  stałym  wzroście  wydatków  publicznych.  Sprowadza  się  to  do
obserwacji,  że  mechanizm  rynkowy  nie  jest  w  stanie  sprostać  potrzebom  ludzkim,  gdyż
potrzeby  publiczne  rosną  szybciej  od  potrzeb  indywidualnych.  Przyczyny  to  m.  in.  wzrost
liczby ludności i coraz bardziej skomplikowane struktury państwowe.

Racjonalizacja wydatków publicznych

Zasoby jakie mogą być wykorzystywane w sektorze są ograniczone.
Problematykę racjonalności finansowania budżetowego rozpatrywać możemy
w 2 płaszczyznach.

 racjonalnego rozdziału środka (alokacji), które z natury rzeczy są
ograniczone pomiędzy uznane za najpotrzebniejsze w danym państwie i na
danym terenie;

 racjonalnego wykorzystania rozdzielonych środków przez poszczególny
podmiot budżetowy.

Jest to potrzebne dla spojrzenia z punktu widzenia mikroekonomicznego
(racjonalizacja

finansowa

konkretnych

podmiotów

tej

gospodarki)

i makroekonomicznego (racjonalizacja funkcjonowania całej gospodarki
publicznej w kraju).

Metody racjonalizacji wydatków publicznych

Podstawowym  narzędziem  kształtowania  wydatków  publicznych  jest  ich
planowanie.  Konieczność  planowania  wydatków  wynika  z  samej  natury
gospodarki  środkami  publicznymi,  która  wymaga  przyjęcia  ex  ante
i planowanych dochodów, i planowanych wydatków. Plany wydatków stanowią
integralną część budżetu państwa, jst i funduszy celowych.

Kształtowanie  wydatków  publicznych  dokonuje  się  przez  planowanie,  ale  jest
ono  tylko  zewnętrzną  formą  tego  procesu.  W  istocie  chodzi  o  to,  co  jest
podstawą  kształtowania  wydatków  publicznych,  a  więc  jakie  szczegółowe
kryteria  można  zastosować  oraz  jak  te  kryteria  mają  się  do  podstawowego
kryterium,  którym  zawsze  jest  efektywność  wykorzystania  środków
publicznych.

W ujęciu teoretycznym można wyróżnić 5 metod kształtowania wydatków:

Metody racjonalizacji wydatków publicznych

metoda historyczna – wydatki publiczne danego okresu są
zdeterminowane poziomem i strukturą wydatków w okresach
wcześniejszych. Zaleta – prostota, Wada – petryfikacja istniejącej struktury
wydatków (nie zawsze efektywnej).

metoda  popytowa  –  opiera  się  zgłaszanych  przez  beneficjentów  budżetu
potrzebach.  Wada  –  potrzeby  są  nieograniczone,  rywalizacja  między
obywatelami  czy  społecznościami.  W  przypadku  niektórych  usług
stosowanie  tej  metody  może  kolidować  z  istniejącą  bazą  materialną
i kadrową.

metoda  podażowa  –  środki  publiczne  mogą  być  alokowane  zgodnie
z  istniejącą  bazą  materialną  i  kadrową.  Podejście  to  jest  wyrazem
stosowania  zobiektywizowanych  kryteriów  przy  ustalaniu  wydatków
publicznych.

Metody racjonalizacji wydatków publicznych

metoda quasi-rynkowa – system zamówień publicznych, który jeśli dobrze
funkcjonuje  ogranicza  możliwości  korumpowania  gestorów  środków
publicznych  oraz  sprzyja  wyborowi  najlepszej  oferty.  Jedynym  kryterium,
które  musi  być  brane  pod  uwagę,  jest  kryterium  efektywności
ekonomicznej oraz społecznej wytwarzanych dóbr.

metoda ekspertów – jej istota sprowadza się do tego, że specjaliści
z danych dziedzin kształtują wydatki na podstawie wiedzy oraz stanu danej
dziedziny w kraju, w regionie, w zbiorowości lokalnej.

Z przedstawionego przeglądu metod kształtowania wydatków w skali
makroekonomicznej wynika, że trudno było by oprzeć się wyłącznie na jednej
metodzie. W praktyce konieczne jest posługiwanie się wieloma metodami.

Cele regulacji zamówień publicznych

Ustawa z 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych

(tj. Dz. U. z 2010 r. nr 113, poz. 759)

(dalej - Pzp).

Zapewnienie aby zakupy dóbr i usług obywały się w sposób

optymalny z ekonomicznego punktu widzenia, zapewniając jak

najlepsze wykorzystanie środków publicznych.

Ochrona interesu publicznego przy zawieraniu umów realizowanych

na potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

Zapobieżenie uprzywilejowaniu albo dyskryminowaniu niektórych

przedsiębiorców przez przedstawicieli aparatu administracyjnego

(wprowadzenie zasad uczciwej konkurencji).

Pojęcie zamówienia publicznego

Pojęcie jest definiowane poprzez wskazanie stron umowy i jej
przedmiotu:

• „umowy

odpłatne

zawierane

między

zamawiającym

a wykonawcą, których przedmiotem są usługi, dostawy lub
roboty budowlane” - wg Pzp;

• „umowy o charakterze odpłatnym zawierane na piśmie pomiędzy

jedną lub więcej instytucjami zamawiającymi a jednym lub więcej
wykonawcami, których przedmiotem jest wykonanie robót
budowlanych, dostawa produktów lub świadczenie usług” - wg
Dyrektywy 2004/18/WE

Przedmiot zamówienia publicznego

– Roboty budowlane - wykonanie albo zaprojektowanie i wykonanie

robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane, a także realizacja obiektu budowlanego w rozumieniu
ustawy Prawo budowlane, za pomocą dowolnych środków zgodnie
z wymaganiami określonymi przez zamawiającego;

– Dostawy - nabywanie rzeczy, praw oraz innych dóbr, w szczególności na

podstawie umowy sprzedaży, dostawy, najmu, dzierżawy oraz leasingu;

– Usługi - wszelkie świadczenia, których przedmiotem nie są roboty

budowlane

lub

dostawy,

są

usługami

wymienionymi

w rozporządzeniu Rady Ministrów z 28.01.2010 r. w sprawie wykazu
usług o charakterze priorytetowym i niepriorytetowym, wydanego
z uwzględnieniem postanowień dyrektyw 2004/18/WE i 2004/17/WE

Wartość zamówienia

– Ustawy Pzp nie stosuje się do zamówień i konkursów, których wartość nie

przekracza wyrażonej w złotych równowartości

14 tys. euro

– Podstawą ustalenia wartości zamówienia jest całkowite szacunkowe

wynagrodzenie wykonawcy, bez podatku VAT, ustalone przez zamawiającego
z należytą starannością.

– Zamawiający nie może w celu uniknięcia stosowania Pzp dzielić zamówienia

na części lub zaniżać jego wartości.

– W przypadku dopuszczenia składania ofert częściowych albo udzielania

zamówienia w częściach wartością zamówienia jest łączna wartość każdej
części.

– Średni kurs złotego w relacji do euro, stanowiący podstawę przeliczania

zamówień określa co najmniej raz na dwa lata rozporządzenie Prezesa Rady
Ministrów (4,0196 PLN/EUR).

„Progi unijne”

• Wartość „progów unijnych” dla zamówień:

udzielanych  przez  zamawiających  z  sektora  finansów  publicznych,  w  rozumieniu
przepisów o finansach publicznych, z wyłączeniem uczelni publicznych, państwowych
instytucji  kultury,  państwowych  instytucji  filmowych,  jednostek  samorządu
terytorialnego oraz ich związków, jednostek sektora finansów publicznych, dla których
organem  założycielskim  lub  nadzorującym  jest  jednostka  samorządu  terytorialnego,
a  także  udzielanych  przez  zamawiających  będących  państwowymi  jednostkami
organizacyjnymi  nieposiadającymi  osobowości  prawnej,  jest  równa  lub  przekracza
wyrażoną w złotych równowartość kwoty:

a) 130.000 euro - dla dostaw lub usług,
b) 5.000.000 euro - dla robót budowlanych;

udzielanych  przez  zamawiających  innych  niż  określeni  w  pkt.  1,  z  wyjątkiem
zamówień,  o  których  mowa  w  pkt  3,  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną  w  złotych
równowartość kwoty:

a) 200.000 euro - dla dostaw lub usług,
b) 5.000.000 euro - dla robót budowlanych;

sektorowych jest równa lub przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty:
a) 400.000 euro - dla dostaw lub usług,
b) 5.000.000 euro - dla robót budowlanych.

Dokumentacja w postępowaniu

1. Ogłoszenia

2. Specyfikacja istotnych warunków

zamówienia (SIWZ)

3. Protokół postępowania o udzielenie

zamówienia

Ogłoszenia

– Ogłoszenia zamieszcza się w:

• Biuletynie Zamówień Publicznych (na stronach Urzędu Zamówień

Publicznych);

• Dzienniku Urzędowym UE (po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji

Wspólnot Europejskich).

– Zamawiający musi udokumentować zamieszczenie ogłoszenia w BZP lub

w Dzienniku Urzędowym UE.

– Ogłoszenie musi być zamieszczone w siedzibie zamawiającego w miejscu

publicznie dostępnym oraz na stronie internetowej oraz może być
opublikowane w inny sposób (np. w dzienniku lub czasopiśmie).

Ogłoszenia - Dziennik Urzędowy UE

– Dziennik Urzędowy UE ma formę zarówno elektroniczną jak i

dokumentu

drukowanego

–

ogłoszenia

można

przekazywać

elektronicznie, pisemnie lub faksem (preferowana jest forma
elektroniczna).

– W Dzienniku Urzędowym UE ogłoszenia umieszcza się według jednego

z 15 wzorów dostępnych na Portalu Zamówień Publicznych Unii
Europejskiej (www.simap.europa.eu).

SIWZ

– Specyfikacja

istotnych

warunków

zamówienia

jest

jednym

z podstawowych dokumentów w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego i jednym z głównych dokumentów, na podstawie którego
wykonawca przygotowuje swoją ofertę.

– Stanowi szczegółowy wykaz istotnych warunków zamówienia, które

wykonawca musi spełnić, aby złożyć w postępowaniu ważną ofertę.

– Specyfikację istotnych warunków zamówienia przekazuje się

zainteresowanym nieodpłatnie (opłata może jedynie pokrywać koszty
druku i przekazania).

– SIWZ udostępnia się także na stronach internetowych od dnia

zamieszczenia ogłoszeń do upływu terminu składania ofert.

Przetarg nieograniczony

Przetarg nieograniczony to tryb udzielania zamówienia publicznego,
w którym w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o zamówieniu oferty
mogą składać wszyscy zainteresowani wykonawcy.

Zamawiający

wszczyna

postępowanie

trybie

przetargu

nieograniczonego,  zamieszczając  ogłoszenie    o  zamówieniu  w  miejscu
publicznie  dostępnym  w  swojej  siedzibie  oraz  na  stronie  internetowej
(ewentualnie  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  bądź  przekazuje
ogłoszenie  o  zamówieniu  Urzędowi  Oficjalnych  Publikacji  Wspólnot
Europejskich).

Wadium

Wadium  stanowi  swoistego  rodzaju  zabezpieczenie  przy  postępowaniu
o  zamówienie  publiczne.  Pełni  funkcję  zabezpieczająco-rekompensującą  dla
zamawiającego i gwarantuje udział w postępowaniu uczestników rzeczywiście
zainteresowanych zawarciem określonej umowy.

Wadium  jest  obowiązkowe  po  przekroczeniu  „progów  unijnych”,
w pozostałych przypadkach jest fakultatywne.

Wadium  w  wysokości  nie  większej  niż  3%  wartości  zamówienia  wnosi  się
przed upływem terminu składania ofert.

Forma  wadium:  pieniężna,  poręczenie  bankowe,  gwarancja  bankowa,
poręczenie SKOK, gwarancja ubezpieczeniowa.
O formie wadium decyduje wykonawca.

Wadium

Wadium  jest  zwracane  wykonawcom,  których  oferta  nie  została  wybrana
niezwłocznie  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  lub  po  unieważnieniu
postępowania.

Wadium  jest  zwracane  wykonawcy,  którego  oferta  została  wybrana  po
zawarciu  umowy  oraz  wniesieniu  zabezpieczenia  należytego  wykonania
umowy, jeśli jest wymagane.
Zamawiający  zatrzymuje  wadium  jeżeli  wykonawca,  którego  oferta  została
wybrana:

 odmówił podpisania umowy na warunkach określonych w ofercie;
 nie wniósł zabezpieczenia należytego wykonania umowy;
 zawarcie umowy stało się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie
wykonawcy.

Przetarg ograniczony

Przetarg ograniczony to tryb udzielania zamówienia publicznego,
w którym, w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o zamówieniu, wykonawcy
składają

wnioski

dopuszczenie

udziału

przetargu,

a oferty mogą składać wykonawcy zaproszeni do składania ofert.

Jest to tryb postępowania dwuetapowy. W pierwszym etapie wykonawcy w
odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o zamówieniu składają wnioski
o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, na podstawie których określona
ich

liczba

jest

kwalifikowana

dalszego

udziału

w  postępowaniu  (zależnie  od  stopnia  spełniania  warunków  udziału
w  postępowaniu).  Zakwalifikowani  wykonawcy  są  zapraszani  do  złożenia
oferty, spośród których jest wybierana oferta najkorzystniejsza.

Obowiązują  takie  same  zasady  publikacji  ogłoszeń  oraz  zasady  wnoszenia
i zwrotu wadium jak w przetargu nieograniczonym.

Przetarg ograniczony

Zamawiający zaprasza do składania ofert wykonawców, którzy spełniają
warunki udziału w postępowaniu, w liczbie określonej w ogłoszeniu
zapewniającej konkurencję, nie mniejszej niż 5 i nie większej niż 20.

Jeżeli

liczba

wykonawców,

którzy

spełniają

warunki

udziału

w  postępowaniu,  jest  większa  niż  określona  w  ogłoszeniu,  zamawiający
zaprasza  do  składania  ofert  wykonawców,  którzy  otrzymali  najwyższe
oceny  spełniania  tych  warunków.  W  przeciwnej  sytuacji  zaprasza
wszystkich.

Wraz z zaproszeniem do składania ofert zamawiający przekazuje
wykonawcy specyfikację istotnych warunków zamówienia oraz wskazuje
termin i miejsce opublikowania ogłoszenia o zamówieniu.

Wybór najkorzystniejszej oferty

 Wykonawca może złożyć jedną ofertę, której treść odpowiada treści SIWZ.

 Wykonawca może, przed upływem terminu do składania ofert, zmienić
lub wycofać ofertę.

 Z zawartością ofert nie można zapoznać się przed upływem terminu
otwarcia ofert.

 Otwarcie ofert jest jawne i następuje bezpośrednio po upływie terminu
do ich składania, z tym że dzień, w którym upływa termin składania ofert, jest
dniem ich otwarcia.

Wybór najkorzystniejszej oferty

 Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów
oceny ofert określonych w SIWZ.

 Kryteriami oceny ofert są cena albo cena i inne kryteria odnoszące się do
przedmiotu  zamówienia,  w  szczególności  jakość,  funkcjonalność,  parametry
techniczne,  zastosowanie  najlepszych  dostępnych  technologii  w  zakresie
oddziaływania  na  środowisko,  koszty  eksploatacji,  serwis  oraz  termin
wykonania zamówienia.

 Kryteria oceny ofert nie mogą dotyczyć właściwości wykonawcy,
a w szczególności jego wiarygodności ekonomicznej, technicznej lub
finansowej.

Zawarcie umowy

Zamawiający zawiera umowę w sprawie zamówienia publicznego, w terminie:

 nie  krótszym  niż  10  dni  od  dnia  przesłania  zawiadomienia  o  wyborze
najkorzystniejszej oferty, jeżeli zawiadomienie to zostało przesłane faksem lub
drogą  elektroniczną,  albo  15  dni  –  jeżeli  zostało  przesłane  w  inny  sposób  –
w  przypadku  zamówień,  których  wartość  jest  równa  lub  przekracza  „progi
unijne”;
 nie  krótszym  niż  5  dni  od  dnia  przesłania  zawiadomienia  o  wyborze
najkorzystniejszej oferty, jeżeli zawiadomienie to zostało przesłane faksem lub
drogą elektroniczną, albo 10 dni – jeżeli zostało przesłane w inny sposób – w
przypadku zamówień, których wartość nie przekracza „progów unijnych”.

Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia jest zamieszczane w BZP lub jest
przekazywane Urzędowi Oficjalnych Publikacji WE (po przekroczeniu „progów
unijnych” wartości zamówienia)