,,Dwutakt”- rzut z biegu po kozłowaniu - podstawa w 

koszykówce

 

Dwutakt - zawodnik posiadający piłkę może po dowolnej liczbie kozłów wykonać dwutakt, 
czyli jeżeli biegnie może przestać kozłować, przebiec dwa kroki i oddać rzut kosza. Dwutakt 
bez kozłowania możliwy jest tylko, kiedy zawodnik będący w biegu otrzyma piłkę i wykona 
dwa kroki. Nie można zrobić dwutaktu, jeżeli zawodnik stoi, otrzymuje piłkę i nagle 
wykonuje dwa kroki nie robiąc przy tym kozła. Jest to błąd nazywany krokami. 

Jak wykonać dwutakt z prawej strony? (Zawodnik w miejscu).

1. Po otrzymaniu piłki należy wykonać, chociaż jednego kozła prawą ręką (w zależności od 
tego jak daleko jesteśmy od kosza).

2. Po koźle złapać piłkę (dwoma rękoma, po chwycie piłka powinna znaleźć się na wysokości 
głowy) i nie zatrzymując się zrobić dwa kroki zaczynając od prawej nogi (tzw. prawa-lewa).

3. Z lewej nogi odbić się mocno w górę (nie w przód, jest to duży błąd poprawiany przez 
każdego trenera) i rzucić prawą ręką do kosza.

Jak wykonać dwutakt z lewej strony? (Zawodnik w miejscu).

1. Po otrzymaniu piłki należy wykonać chociaż jednego kozła lewą ręką (w zależności od 
tego jak daleko jesteśmy od kosza).

2. Po koźle złapać piłkę (dwoma rękoma, po chwycie piłka powinna znaleźć się na wysokości 
głowy) i nie zatrzymując się zrobić dwa kroki zaczynając od lewej nogi (tzw. lewa-prawa).

3. Z prawej nogi odbić się mocno w górę (nie w przód, jest to duży błąd poprawiany przez 
każdego trenera) i rzucić lewą ręką do kosza.

Jak wykonać dwutakt będąc w biegu?

1. Wbiegamy na kosz (bez piłki), w momencie otrzymania podania musimy być gotowi do 
prawidłowego wykonania dwutaktu (z prawej strony prawa-lewa, lewa strona analogicznie).

2. Dostaliśmy piłkę, bez kozła wykonujemy dwutakt.

Ważne uwagi:

1. Dwutakt staramy się wykonywać dynamicznie

2. Pierwszy krok dwutaktu staramy się wykonać jak najdłuższy! Drugi jest krokiem 
hamującym- krótkim, wybijamy się w górę – mamy czas na wymierzenie i oddanie rzutu 
celnego, bądź szykując się do ewentualnej zbiórki!

3. Piłkę trzymamy nad głową! Pomaga to w przedzieraniu się przez przeciwników i ułatwia 
uzyskanie faulu!

Zasłona- istnieje kilka rodzajów zasłon:

 

   Zasłona zwykła- jest to najczęściej stosowany rodzaj zasłony. Polega on na odcięciu 
obrońcy od atakującego (posiadającego piłkę). Zasłonę stawia kolega z drużyny (staje na 
dwóch nogach i odcina obrońcę od możliwości pobiegnięcia w jedną ze stron), zawodnik 
posiadający piłkę wykorzystuje zasłonę i obiega swojego kolegę za plecami i próbuje 
zakończyć akcję albo podać do innego kolegi. Stawiający zasłonę robi odwrót na jednej nodze 
w stronę kosza (w ten sposób powstaje luka w obronie). 

   Zasłona od piłki- jest podobna do wyżej wymienionej zasłony z tym elementem, że zasłonę 
stawiamy zawodnikowi nieposiadającemu piłki. Celem takiej zasłony jest wprowadzenie 
zamieszania w obronie przeciwnej drużyny i uzyskanie czystej pozycji przez naszego 
zawodnika. Zasłona ta wygląda tak, podajemy piłkę w jedną stron (np. lewą) i biegniemy do 
zawodnika po przeciwnej stronie (np. prawej), stawiamy mu zasłonę, (mimo, że nie ma piłki). 
Zawodnik, któremu została postawiona zasłona wychodzi na czystą pozycję, my odwracamy 
się do kosza, dalej uczestnicząc w ataku. Dodatkowym plusem tej zasłony jest fakt, że 
zawodnik posiadający piłkę zyskuje wolną przestrzeń w miejscu skąd poszło podanie. 

 1            

 2              3 

   Zasłona za piłką- prawie to ssamo, coprzykład wyżej tylko z tą różnicą, że podający 

biegnie za podaniem i stawia zasłonę adresatowi podania. 

   

Ważne uwagi do wykonywania zasłony: 

   Zasłonę stawiamy stojąc na dwóch nogach (nie ruszając się), rozstawienie nóg musi być 
dość szerokie, aby utrudnić minięcie nas przeciwnikowi. Pamiętajcie, zasłona musi być 
ustawiona na "rękę" przeciwnika (nie na plecy). Robiąc zasłonę powinniśmy zachować kilka 
centymetrów odstępu miedzy nami a przeciwnikiem. Przeciwnik powinien na nas wpaść 
(możliwy faul przeciwnika). Odwrót powinien być szybki i zdecydowany jednak trzeba 
pamiętać o przytrzymaniu obrońcy przez kilka sekund. Ręce trzymamy przy sobie (nie wolno 
machać, pchać itp. itd.). 

   

Zasłona a obrona: 

   Zasłona wykorzystywana jest w ataku bardzo często. Dlatego na to zagranie wymyślono 2 
podstawowe rodzaje obrony. 

   Pierwszy dość prosty (zależy od umiejętności indywidualnych), polega na ominięciu 
zasłony przez obrońcę. Najlepiej zasłonę ominąć jak najbliżej atakującego. Czasami jest to 
nie możliwe, więc dopuszczalne jest minięcie z tyłu zasłony (zasłona jest pomiędzy 
atakującym a obrońcą, czyli nami). 

   Drugi sposób, skuteczniejszy przy dobrej zasłonie, to przekazanie. Jednak ten element 
wymaga dobrej komunikacji w obronie i zgrania zespołu. Gdy przeciwnik postawi zasłonę, 
obrońcy zmieniają zawodników, których kryją (posiadającego piłkę, przejmuje obrońca 
kryjący do tej pory zawodnika stawiającego zasłonę, analogicznie obrońca odcięty przez 
zasłonę przejmuje wolnego zawodnika) 

Postawa koszykarska

   Podstawowa (do odbioru piłki)- jest, musi być i powinna być pierwszą postawą, jaką 
przedstawimy młodemu koszykarzowi. Musi on nauczyć się utrzymywać równowagę, przy 
dość szerokim rozstawie nóg (nigdy nie ze złączonymi stopami jest to duży błąd). Ważny 
element stanowi usztywnienie korpusu i ramion, te dwa elementy stanowią duży błąd, który 
trzeba od razu eliminować. Ręce do odbioru piłki powinny być uniesione na wysokość miej 

więcej twarzy a dłonie powinny tworzyć koszyk (tak zwane 10 palców, wystawiamy lekko 
ugięte palce przed siebie). Ta postawa jest punktem wyjścia do wszystkiego! 

   Postawa w ataku (podobna do tej wyżej wymienionej)- ciężar ciała równomiernie 
rozłożony na obie stopy ustawione równolegle w jednej linii; ciężar ciała spoczywa na 
obydwu stopach, co umożliwia szybką zmianę kierunku oraz szybkie ruszenie. Nogi lekko 
ugięte, tułów pochylony do przodu dla zachowania równowagi. Ręce mogą szukać podania 
(wystawiamy je w górę), mogą wypychać obrońcę, my jednak uczymy się podstaw, dlatego 
ręce powinny być pochylone lekko w dół, powinniśmy stać jakbyśmy chcieli zacząć biec. 

   Postawa w obronie (krok dostawny)- postawa taka jak w ataku, z kilkoma zmianami. 
Nogi trochę szerzej (poruszamy się krokiem dostawnym), ręce szeroko (nie machamy nimi 
jak łopatami jest to duży błąd, przesuwamy się na nogach i ewentualnie przy błędzie 
przeciwnika spróbować przejąć piłkę. Nigdy nie łączymy nóg.

   

Częste błędy koszykarzy:

 

 
1. Zła postawa w obronie. 

2. Zła postawa przy rzucie. Pamiętajcie, aby stać pewnie na nogach i mięć jak najbardziej 
stabilną pozycję do oddania rzutu.

3. Brak zastawienia przeciwnika podczas zbiórki. Najpierw trzeba uniemożliwić zbiórkę- 
zastawić przeciwnika, a potem dopiero zbierać. Piłka może poczekać przeciwnik nie.

4. Drugi krok w dwutakcie wykonujemy w górę nie w przód, tak, aby mieć możliwość 
oddania pewnego, celnego i wymierzonego rzutu lub ewentualnie zebrać piłkę po rzucie.

5. Po rzucie ręka z ugiętym nadgarstkiem powinna być uniesiona do momentu dotknięcia 
przez piłkę obręczy bądź też tablicy.
 
6. Nie patrzymy na piłkę podczas rzutu i kozłowania, cały czas obserwujemy sytuację na 
boisku i szukamy podania do partnera na wolne pole, aby zdobyć łatwe punkty.

7. Patrzymy się w oczy przeciwnikowi, ewentualnie na numer, na koszulce.

8. Po zbiórce w obronie przytrzymujemy piłkę przez kilka ułamków sekundy (szukamy 
podania długiego – wyprowadzenie szybkiego ataku, albo krótkiego do rozgrywającego).

9. Staramy się patrzeć jak "najszerzej" na boisku tak, aby dostrzegać kolegów z drużyny.

10. Nie wstydzimy się rozglądać.

11. Komunikacja na boisku jest podstawą dobrej gry zespołowej. Więc nie boimy się 
krzyczeć. 

12. Po niecelnym rzucie biegniemy na zbiórkę, po nieudanej zbiórce natychmiast wracamy do 
obrony.

13. Po zasłonie odwracamy się pivotem w stronę kosza, tzw. pick'n'roll.

14. Nie podajemy piłki górą nad wszystkimi zawodnikami z jednego boku na drugi bok 
boiska. Nie podajemy piłki przez,,trumnę’’- jest wówczas łatwa do przechwycenia.

15. Podajemy szybko, pewnie i dokładnie.

16. Chwyt piłki zawsze musi odbywać się oburącz i pewnie. Nawet jak łatwiej jest chwycić 
jedną! Dzięki temu nie stracimy piłki przez nieuwagę!