QPrint

EPLS 83

Od momentu, kiedy będzie dostępny odpowiedni sprzęt
oraz wykwalifikowany personel medyczny należy
zastąpić podstawowe zabiegi resuscytacyjne
wdrożeniem zaawansowanych metod.

Członek personelu medycznego najbardziej
doświadczony w resuscytacji pediatrycznej powinien
kierować resuscytacją dając jasno do zrozumienia, że
będzie przewodził zespołowi.

Polecenia powinny być wydawane tylko przez niego,
aby uniknąć zamieszania. Członek zespołu, do którego
zostało skierowane polecenie, powinien je powtórzyć,
aby potwierdzić, że w pełni zrozumiał zadanie, jakie ma
do wykonania.

Każde wykonane zadanie należy zameldować
kierownikowi zespołu.

Idealnie byłoby, gdyby mógł on nadzorować
resuscytację kierując zespołem i koordynując jego
pracę.

Zapewnia i gwarantuje on bezpieczeństwo zarówno
personelowi jak i dziecku.

Porozumiewa się z innymi członkami zespołu, co do
objętego celu i decyzji, jakie podejmuje.

Tak szybko jak to jest możliwe, szef zespołu zbiera
krótki wywiad (AMPLE) i informuje rodziców o
resuscytacji i możliwym rokowaniu. Informacja musi być
szczera, jasno powiedziana i przekazana wszystkim
zainteresowanym. Jeśli zarówno zespół jak i rodzice się
zgodzą, mogą oni pozostać z dzieckiem podczas
resuscytacji (patrz. Rozdz.13).

Ostatecznie kierownik zespołu podejmuje decyzję, kiedy
zakończyć resuscytację.

Weźmie on również udział w spotkaniu, na którym dana
resuscytacja zostanie omówiona i przedstawi on pełne
sprawozdanie z przeprowadzonej akcji.

W czasie resuscytacji dziecka muszą być wykonywane
określone czynności. Powinny one być przeprowadzone
zgodnie ze schematem ABC i mogą zawierać poniższe
procedury

Ocena stanu świadomości

Drożność dróg oddechowych (A) i

Drożność dróg oddechowych (A) i
oddychanie (B)

oddychanie (B)

Udrożnienie dróg oddechowych

Podanie 100% tlenu w wolnym przepływie

Stabilizacja szyjnego odcinka kręgosłupa

Odsysanie nosa i gardła

Wentylacja 100% tlenem za pomocą worka
samorozprężalnego z maską

Intubacja dotchawicza

Umocowanie rurki intubacyjnej

Odsysanie z rurki intubacyjnej

Odbarczenie odmy prężnej

Krążenie (C)

Wykonywanie uciśnięć klatki piersiowej

Podłączenie monitora (elektrody do EKG, czujnik
saturacji, ciśnienie tętnicze krwi, pomiar końcowo-
wydechowego CO

)

Przyniesienie defibrylatora i postawienie przy łóżku
pacjenta

Wykonanie defibrylacji lub kardiowersji

Założenie dostępu donaczyniowego

Pobranie próbek krwi do badań

Zamówienie koncentratu krwinek czerwonych
(KKCZ)

Przygotowanie i podaż płynów

Przygotowanie i podaż leków do podawania w
bolusach

Cele:

Po przeczytaniu tego rozdziału czytelnik
powinien:

Zrozumieć rolę, jaką pełni kierownik
zespołu resuscytacyjnego.

Wymienić kolejno zadania, jakie należy
wykonać, aby przeprowadzić
resuscytację dziecka

Znać rolę każdego z członków
zespołu.

Rola Zespołu Resuscytacyjnego

ROZDZIAŁ

KIEROWNIK ZESPOŁU

KIEROWNIK ZESPOŁU
RESUSCYTACYJNEGO

RESUSCYTACYJNEGO

ZADANIA

Rozdział 8 Rola Zespołu Resuscytacyjnego

EPLS 84

Przygotowanie i podaż leków do podawania w
ciągłej infuzji

Założenie sondy do żołądka.

Każdy członek zespołu musi zostać przydzielony do
wykonywania określonych zadań wyznaczonych przez
kierownika zespołu.

Nie ma idealnych zaleceń, co do liczby osób, ale
kierownik zespołu plus trzy lub cztery osoby stanowią
odpowiednią liczbę do przeprowadzenia resuscytacji.

Jedna osoba odpowiedzialna jest za drogi
oddechowe, inny członek zespołu może jej
pomagać (np.: w udrażnianiu dróg oddechowych,
stabilizacji kręgosłupa szyjnego, odsysaniu dróg
oddechowych, podawaniu rurki intubacyjnej,
umocowywaniu rurki i ocenie oddychania...)

Kolejna osoba lub dwie odpowiedzialna jest za
uciskania klatki piersiowej, wykonywanie
defibrylacji i ocenę krążenia

Jedna lub dwie osoby zajmują się uzyskaniem
dostępu dożylnego lub doszpikowego,
przygotowaniem i podaniem leków i płynów

Rolą czwartej osoby jest notowanie kolejności
działań, które mają miejsce podczas
przeprowadzania resuscytacji.

Natlenienie i wentylac

Natlenienie i wentylacja

Należy udrożnić drogi oddechowe i wentylować
pacjenta dodatnimi ciśnieniami z tlenem o
maksymalnym dostępnym stężeniu.

Podłączenie monitora

Należy ocenić rytm serca przy użyciu monitora lub
poprzez zastosowanie łyżek defibrylatora (patrz Rozdz.
6). Powinno się jednocześnie zbadać tętno na tętnicy
centralnej, poszukiwać oznak krążenia i oceniać rytm na
monitorze. Jeżeli istnieje taka konieczność, należy
rozpocząć uciskania klatki piersiowej postępując
zgodnie z algorytmem (patrz Rozdz. 2 i 6). Członkowie
zespołu wykonujący uciskania klatki piersiowej powinni
zmieniać się co dwie minuty (podczas tej przerwy
wykonuje się szybką ocenę rytmu na monitorze) aby
zapobiec zmęczeniu i zmniejszeniu skuteczności
uciśnięć.

Dostęp donaczyniowy, płyny i leki

Dostęp donaczyniowy należy zapewnić w czasie
nieprzekraczającym pięciu minut od momentu
rozpoczęcia resuscytacji. Jeśli nie da się uzyskać
natychmiast dostępu dożylnego obwodowego lub
centralnego, konieczne jest wprowadzenie igły
doszpikowej. Leki oraz płyny wypełniające łożysko
naczyniowe mogą być podawane tą drogą w zależności
od wskazań i stanu klinicznego dziecka (patrz Rozdz. 4 i
5).

Ponowna ocena

Ponowna ocena dziecka powinna być wykonywana
wielokrotnie przez kierownika zespołu, aby porównać ją
z informacjami otrzymanymi od członów zespołu
przeprowadzającego resuscytację. Jeśli istnieje taka
możliwość należy w sposób ciągły oceniać tętno na
tętnicy udowej, aby kontrolować jakość uciśnięć klatki
piersiowej.

Komunikacja z rodzicami, zespołem i oddziałem
Intensywnej Opieki Pediatrycznej powinna być
zainicjowana przez kierownika zespołu jak tylko będą ku
temu możliwości.

ROLE

SCHE

SCHEMAT ABC

MAT ABC

KOMUNIKACJA

Podsumowanie

• Kierownik zespołu resuscytacyjnego koordynuje

i dowodzi akcją resuscytacyjną.

• On też informuje rodziców lub opiekunów.
• W czasie resuscytacji dziecka jest do spełnienia

wiele zadań. Powinny one być wykonywane
zgodnie ze schematem ABC.

• Każdy członek zespołu ma wyznaczoną jedną

rolę podczas resuscytacji i o swoich działaniach
powinien informować kierownika zespołu.

• Idealnie byłoby, aby co najmniej kierownik

zespołu plus trzy osoby stanowiły zespół
przeprowadzający resuscytację.

•

EPLS 85

1. British Medical Association. Decisions Relating to

Cardiopulmonary Resuscitation: a joint statement from the British

Medical Association, the Resuscitation Council (UK) and the Royal

College of Nursing. J Med Ethics 2001;27:310-316

2. Dowd, M. D., C. McAneney, et al.. Maximizing the sensitivity

and specificity of pediatric trauma team activation criteria. Acad

Emerg Med 2000;7:1119-1125.

3. Hourihan F , G Bishop , K M Hillman , K Daffurn. The Medical

Emergency Team: a new strategy to identify and intervene in high-

risk patients. Clinical Intensive Care1995; 6:269.

4. Lanoix R, Golden J. The facilitated pediatric emergency

resuscitation room. J Emerg Med 1999;17:363-366.

5. Palmisano, J. M., O. A. Akingbola, et al. Simulated pediatric

cardiopulmonary resuscitation: Initial events and response times of

a hospital arrest team. Respiratory Care 1994;39: 725-729

6. Sugrue M, Seger M, Kerridge R, Sloane D, Deane S.A

prospective study of the performance of the trauma team leader. J

Trauma. 1995 Jan;38(1):79-82

7. Tibballs, J., S. Kinney, et al. Reduction of paediatric in-patient

cardiac arrest and death with a medical emergency team:

preliminary results. Arch Disease Childhood. 005;90:1148-1152

BIBLIOGRAFIA