Gotowość szkolna dziecka
Gotowość szkolna dziecka
CHCĘ BYĆ MĄDRY!
•
Pytaj mnie każdego dnia, co robiliśmy w
przedszkolu, co się działo? Nie tylko o to, czy
wszystko zjadłem.
•
Rozmawiaj ze mną na różne tematy, kiedy
tylko nadarza się ku temu okazja! To rozwija mój
język, poszerza mój zasób słów.
•
Oglądaj ze mną telewizję, tłumacz mi rzeczy
niezrozumiałe. Dzisiejsze bajki i programy dla
dzieci- nie zawsze są dla nas dobre!
•
Zapisz mnie do biblioteki! Chodźmy tan razem.
•
Czytaj mi codziennie książki i rozmawiaj ze
mną o tym, czego się dowiedziałem.
•
Gdy przechodzimy przez ulicę, utrwalaj mi nawyk
prawidłowego
wykonywania
tej
czynności-
wkrótce będę chodził do szkoły sam!
CHCĘ BYĆ MĄDRY!
•
Oglądaj ze mną książki, albumy i filmy edukacyjne na
interesujące mnie tematy! Tak rozwijają się moje
zainteresowania i poszerza zakres mojej wiedzy.
•
Zaczynam się interesować literami i czytaniem,
pomagaj mi, podawaj nazwy liter o które pytam.
•
Graj ze mną w gry planszowe, one bardzo dobrze
rozwijają mój mózg!
•
Sprawdź, czy dobrze liczę przedmioty, bo często to
robię. Wymyślaj dla mnie zadania!.
•
Organizuj dla mnie wycieczki. Nie muszą być dalekie,
ale spędzaj tak ze mną czas.
•
Pokazuj i objaśniaj mi różne zjawiska, to dla mnie
bardzo ciekawe.
CHCĘ BYĆ SAMODZIELNY!
- Nie wyręczaj mnie podczas czynności
związanych z samoobsługą, nawet jak
się śpieszymy, pozwól, bym robił to sam!
W szkole nikt mnie nie wyręczy,
będzie mi źle, gdy wszyscy inni sami się
rozbiorą, ubiorą, a ja nie będę potrafił.
- Pomóż mi w
nauce samodzielnego
wiązania sznurowadeł.
Przyda mi się ta
umiejętność,
zwłaszcza w szatni
i podczas lekcji
gimnastyki w szkole.
CHCĘ BYĆ SAMODZIELNY
•
Pozwól pomagać sobie w kuchni! Nawet
jak trochę nabrudzę, ćwiczę swoje ręce
i paluszki, a przy tym wiele ważnych
funkcji, przydatnych w szkole.
•
Potrafię
nakryć
do
stołu.
W
przedszkolu uczę się posługiwania nożem
i widelcem! W ciągu dnia zjedzmy
przynajmniej jeden wspólny posiłek- całą
rodziną!
•
Pozwól mi pomagać w czynnościach
porządkowych w domu! Nawet jak nie
zrobię tego tak porządnie jak ty, za
każdym razem zrobię to lepiej.
•
Od czasu do czasu przydzielaj mi
odpowiedzialne zadanie!
Pochwal mnie, gdy się z nich dobrze
wywiążę.
CHCĘ BYĆ SPRAWNY!
•
Wychodź ze mną każdego dnia na spacer lub na plac zabaw.
•
Pozwól mi biegać, pokonywać przeszkody, wspinać się i
korzystać z drabinki. To wzmocni mój kręgosłup, który niedługo
będzie dźwigał ciężki tornister do szkoły.
•
Graj ze mną w piłkę! To wyrabia mój refleks, sprawność rzutu i
chwytu, a każda z tych zabaw wspomaga pracę oka i ręki. To tak
ważne w przygotowaniu do nauki pisania i czytania!
•
Naucz mnie jeździć na rowerze! Organizuj rodzinne wycieczki
rowerowe.
•
Rób dla mnie ścieżki zdrowia,
pokonujmy je razem.
Zrobi to dobrze i Tobie i mnie.
CHCĘ BYĆ SPRAWNY!
•
Pozwól mi się samemu ubierać i rozbierać. Wiem, że robię to
bardzo długo, ale z każdym dniem będę lepszy. Pomóż mi,
abym sam sznurował buty.
•
Ćwicz ze mną całe ciało, nie zapominając o dłoniach i palcach.
Przed nimi nauka pisania.
•
Zwróć uwagę, czy prawidłowo trzymam kredkę, ołówek.
•
Zwracaj uwagę, czy siedząc przed telewizorem, komputerem
czy przy stole zachowuję prawidłową postawę! To bardzo
ważne dla mojego kręgosłupa. Niedługo będzie musiał
prawidłowo utrzymać moje plecy w ławce.
•
Sprawdź, czy nie za dużo czasu przesiaduję przed
komputerem czy telewizorem! Pamiętaj, że to Ty jesteś dla
mnie wzorem.
CHCĘ MIEC SPRAWNE RĘCE!
•
Urządź mi kącik w domu, w którym będę
rozwijał umiejętności manualne. Czasami
w nim trochę naśmiecę, ale to ważne, bym
miał sprawne ręce, nim zacznę pisać.
•
Kup mi nożyczki, plastelinę, kredki, farby,
ołówek.Wyposaż mój kącik w papier i
gazety.
•
Baw się ze mną
w wycinanie.
Ze starych gazet
możemy wycinać
wszystko!
To rozwija moje
dłonie, ale również
wyobraźnię.
CHCĘ MIEC SPRAWNE RĘCE!
•
Pozwól mi lepić plasteliną mimo, że
czasami przyklei się do podłogi.
Plastelina wspaniale rozwija pracę
palców.
•
Pozwól mi malować farbami na
starych papierach, gazetach. Na nich
można wymalować wszystko.
•
Zadawaj mi do rysowania szlaczki!
Pamiętaj o dużej liniaturze i o ich
stopniu trudności.
•
Baw się ze mną w gry i rysowanie na
dużych arkuszach papieru. Gra w
Kartofla
przypomni
Ci
Twoje
dzieciństwo.
CHCĘ PIĘKNIE PISAĆ!
•
Pozwól mi na aktywność w kąciku manualnym w domu, bym wycinał,
lepił, malował, rysował do woli. Dopilnuj, bym później posprzątał i pochwal
mnie za to.
•
Dostarczaj mi motywacji do kreślenia szlaczków i innych wzorów. Mimo,
że nie od razu mi wyjdą, chwal mnie za najmniejsze postępy.
I.
Na początku daj mi duże arkusze papieru i pozwól kreślić nieregularne
linie, wypełniać przestrzenie kolorem czy farbą.
II.
Następnie mogę próbować rysować ołówkiem lub kredką linie proste, od
lewej do prawej, odwrotnie, z góry na dół, z dołu do góry.
III.
Kolejnym etapem jest kreślenie linii prostych w liniaturze. Nie może to
być zeszyt! To musi być duża kartka i szeroka liniatura. Będę kreślił linie
proste od lewej do prawej strony.
IV.
Następnie mogę zacząć rysować zygzaki i fale. Gdy je opanuję, kolejne
wzory.
V.
Na końcu uczę się rysować wzory pętelkowe, przypominające litery.
Ciągle jednak rysuję wzory w szerokiej liniaturze.
CHCĘ PIĘKNIE PISAĆ!
•
Przed pójściem do szkoły,
z dobrze opanowanymi
wzorami
stopniowo
możesz mi zmniejszać
liniaturę.
•
Przez cały czas tych
ćwiczeń sprawdzaj, czy
siedzę prawidłowo przy
stole, czy dobrze mam
ułożoną
kartkę
i
czy
przybór
do
pisania
trzymam w odpowiedni
sposób.
CHCĘ DOBRZE CZYTAĆ!
•
Czytaj przy mnie gazety i książki - pamiętaj, że
uczę się przez naśladownictwo.
•
Pomagaj mi w opanowaniu kierunków, czyli
odróżnianiu strony prawej od lewej.
•
Baw się ze mną w kodowanie obrazków i
odczytywanie kodów- to już elementy czytania!
•
Rozwiązuj ze mną rebusy i zagadki, układaj
puzzle- rozwijają moją spostrzegawczość.
•
Urządźmy wyścigi, kto znajdzie więcej szczegółów
lub różnic na obrazku?
•
Sprawdź, czy dobrze orientuję się na kartce
książki i potrafię wskazać np. jej prawy dolny
róg?
•
Baw się ze mną w sylabizowanie, bym dzielił
wyraz na sylaby, liczył sylaby w wyrazie, łączył
sylaby w nowe wyrazy.
•
Pomóż mi w opanowaniu głoskowania! To dość
trudne i wymaga wiele czasu. Muszę wykształcić
umiejętność wyodrębniania głosek w wyrazie,
łączenia głosek w wyraz, określania pierwszej,
środkowej i ostatniej.
CHCĘ WYRAŹNIE MÓWIĆ!
•
Baw się ze mną w teatr w domu. To
doskonale wpływa na rozwój mojej mowy.
•
Proś bym ci mówił wiersze, śpiewał
piosenki, których się nauczyłem w
przedszkolu.
•
Wyjaśniaj mi niezrozumiałe słowa.
•
Jeżeli moja mowa nie jest prawidłowa,
odwiedźmy logopedę - on na pewno mi
pomoże. Nie będę miał później problemów
w szkole.
CHCĘ DOBRZE LICZYĆ!
•
Sprawdzaj, czy dobrze liczę! Pozwól mi liczyć
na
palcach,
lub
wskaż
przedmioty
do
przeliczenia. Nawet do 100!
•
Baw się ze mną w dodawanie i odejmowanie
przedmiotów. Ale na razie tylko do 10, bo dalej
nie potrafię.
•
Sprawdź, czy odróżniam pojęcia: na, pod, za,
przed itp.
•
Zwracaj uwagę, czy w dobrej kolejności
wymieniam dni tygodnia, pory roku i nazwy
miesięcy.
•
Urządźmy wyścigi, zobacz czy potrafię określić,
kto przybył do mety pierwszy, drugi czy
trzeci?
•
Rozwiązuj ze mną zagadki matematyczne.
•
Zobacz, czy prawidłowo szereguję przedmioty-
np. od największego do najmniejszego.
•
Układaj ze mną rytmiczne kompozycje- to
fajna zabawa!
•
Zrób ze mną grę, wymyślmy reguły i
zagrajmy całą rodziną!
CHCĘ MIEĆ PRZYJACIÓŁ!
•
Zwracaj uwagę na moje zachowanie w domu i na podwórku -
względem kolegów, rodzeństwa, osób starszych.
•
Jeżeli stanę przed sytuacją trudną, rozmawiaj ze mną i
wyjaśniaj, co zrobiłem źle, a pochwal mnie zawsze, gdy
zrobię coś dobrze.
•
Podkreślaj mi często wagę koleżeństwa, przyjaźni, podawaj
dobre przykłady- postaram się je naśladować.
•
Rozmawiaj ze mną o moich kolegach.
•
Nie krytykuj przy mnie innych- będę robił to samo.
•
Pilnuj, bym nie krzywdził zwierząt, kiedyś mógłbym
skrzywdzić człowieka.
•
Bądź konsekwentny w tym co mówisz i robisz- jak coś
obiecasz, dotrzymaj słowa. Nawet, jak ma to być kara.
PODZIAŁ WYRAZU NA SYLABY:
•
ZACZYNAMY OD
BARDZO KRÓTKICH
WYRAZÓW:
•
1 sylabowych:
•
2 sylabowych:
•
3 sylabowych:
•
DZIECKO
KLASZCZE,
MÓWIĄC WYRAZ:
•
ul, las, lis, dom, kot,
•
ma-ma, ta-ta, lo-dy,
ko-ty, la-la, me-ta,
•
sa-mo-lot, ce-bu-la,
ba-na-ny, la-ta-wiec,
PODZIAŁ WYRAZU NA GŁOSKI
•
ZACZYNAMY OD BARDZO
KRÓTKICH WYRAZÓW:
•
2-3 głoskowych
Gdy dziecko opanuje umiejętność
głoskowania krótkich wyrazów,
można przystąpić do głoskowania
dłuższych.
•
4 głoskowych
Gdy dziecko opanuje umiejętność
głoskowania 4- głoskowych
wyrazów, można przystąpić do
głoskowania dłuższych.
•
5-6 głoskowych
w zależności od umiejętności
dziecka
•
DZIECKO KRÓTKO
WYMAWIA GŁOSKĘ:
•
u-l, l-a-s, l-i-s, d-o-m,
k-o-t, o-k-o, u-ch-o
•
m-a-m-a, t-a-t-a, l-o-d-y,
k-o-t-y, l-a-l-a, m-e-t-a,
•
s-e-l-e-r, l-a-l-k-a,
c-e-b-u-l-a, b-a-n-a-n-y
WYODRĘBNIANIE GŁOSEK:
•
ZACZYNAMY OD BARDZO
KRÓTKICH WYRAZÓW:
•
Co słyszysz na początku wyrazu
UL?
Gdy dziecko opanuje umiejętność
wskazywania pierwszej głoski,
można przystąpić do wskazywania
ostatniej.
•
Co słyszysz na końcu wyrazu
LAS?
Gdy dziecko opanuje umiejętność
wskazywania ostatniej głoski,
można przystąpić do wskazywania
środkowej.
•
Co słyszysz w środku wyrazu LIS?
• DZIECKO KRÓTKO
WYMAWIA GŁOSKĘ:
–
U
–
S
–
I
GŁOSKOWANIE!
UWAGA!
NIE NALEŻY Z DZIECKIEM GŁOSKOWAĆ
WYRAZÓW O ZŁOŻONEJ, BĄDŹ
TRUDNEJ WYMOWIE:
•
autobus, auto, jabłko, automat, eukaliptus,
itp.
•
WYRAZY TE INACZEJ WYMAWIAMY, A
INACZEJ PISZEMY.
NAUKA LICZENIA:
•
Niech Twoje dziecko zawsze liczy na
konkretach, czyli na przedmiotach: palcach,
klockach. Niech dodaje przedmioty, odejmuje,
ale nie wymagaj, by robiło to w pamięci.
•
Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko liczy
prawidłowo. To, że liczy pamięciowo i
wymienia w kolejności liczby np. do 20, to
jeszcze nie liczenie. Jeżeli przeliczy 20
kasztanów, czy cukierków, wskazując każdego
po kolei, dopiero możemy powiedzieć, że
posiada tę umiejętność.
PISOWNIA SZLACZKÓW
•
NA OPANOWANIE SZLACZKÓW DZIECKO MA CZAS DO WAKACJI.
WAŻNE, BY :
•
STARAŁO SIĘ TRZYMAĆ WZORU,
•
PISAŁO OD LEWEJ STRONY DO PRAWEJ,
•
KRESECZKI STAWIAŁO Z GÓRY DO DOŁU,
•
KOŁA KREŚLIŁO W KIERUKU PRZECIWNYM DO KIERUNKU WSKAZÓWEK
ZEGARA,
•
NA POCZĄTKU MOŻE PISAĆ WOLNO, ALE Z CZASEM POWINNO
WYRÓWNAĆ TEMPO,
•
TRZYMAŁO SIĘ LINIATURY.
•
ZWRACAMY UWAGĘ NA UŁOZENIE KARTKI, SPOSÓB TRZYMANIA
PRZYBORU ORAZ NA STOPIEŃ NACISKU OŁÓWKA (jeżeli dziecko zbyt
mocno naciska, kupujemy mu ołówek z serii B, jeżeli zbyt lekko, z serii H).
•
JEŻELI DZIECKO DOBRZE RADZI SOBIE Z KREŚLENIEM WZOROW, MOŻNA
ZMNIEJSZYĆ – ZWĘŻYĆ LINIATURĘ.
KIEDY DZIECKO NIE JEST GOTOWE, ABY
PÓJŚĆ DO SZKOŁY?
GDY MA TRUDNOŚCI EMOCJONALNE:
•
W zabawie reaguje gniewem, złości się, obraża.
•
Łatwo wybucha złością, płaczem, reaguje bardzo
impulsywnie.
•
Okazuje lęk, wycofuje się.
•
Stara się przebywać blisko nauczyciela lub innej osoby
dorosłej w stopniu utrudniającym zabawę i naukę
w grupie.
•
Unika sytuacji wymagających samodzielności.
•
Gdy ma zaburzone procesy poznawcze.
•
Napotyka na trudności w spostrzeganiu oraz
klasyfikowaniu.
•
Koncentracja uwagi jest chwiejna, bardzo podatna na
rozproszenie.
•
Ma trudności z zapamiętywaniem informacji.
KOLEJNOŚĆ WPROWADZANIA
SZLACZKÓW
1.Linie proste pionowe, poziome i ukośne.
2.Linie łamane, zygzaki.
3.Linie faliste, zaokrąglone i koła.
4. Pętelki i ślimaki.
•
5.Szlaczki literopodobne.
WYBÓR SZKOŁY
– na co zwrócić uwagę?
•
Atmosfera panująca w szkole. Warto brać
pod
uwagę
zdanie
dziecka
i
jego
samopoczucie podczas zajęć adaptacyjnych
w szkole. Opinie rodziców dzieci, które
uczęszczają już do tej szkoły.
•
Warto
odwiedzić
wybraną
szkołę
i
porozmawiać z wychowawcami Państwa
dzieci.
Porozmawiać
z
rodzicami
najmłodszych
uczniów,
którzy
już
uczęszczają do tej szkoły – zapytać ich o
wrażenia na temat warunków nauki.
•
Ważne są wyniki jakie osiągają dzieci na
zakończenie szkoły, a nie tylko bogata oferta.
WYBÓR SZKOŁY
– na co zwrócić uwagę?
•
Pójście dziecka do szkoły jest dla niego
ogromnym przeżyciem i stresem (tak jak dla
nas pójście do nowej pracy). Należy ten stres
minimalizować poprzez uczestnictwo dziecka
w dniach adaptacyjnych.
•
Szkoła, oczywiście, powinna kłaść nacisk na
jak najlepszy poziom edukacji, ale równie
ważny jest program wychowawczy szkoły
oraz wartości jakie przekazuje dzieciom.
PAMIĘTAJMY!
•
Dzieci potrzebują spokoju. Nerwowość i
rozdrażnienie działają na nie jak wiatr na
wydmach.
Małe drzewka źle rosną tam, gdzie
wieją huragany.
•
Dziękujemy za uwagę i życzymy powodzenia!