Aleksandra_Bachanek
Ilona_Niewęgłowska
OŚ 1
Sprawozdanie z ćwiczeń nr 1
Na podstawie danych synoptycznych dla miasta Wrocław z lat 1959-1962 przeprowadzono szeroką analizę
warunków pogodowych. Wykorzystano następujące parametry: temperaturę, wilgotność, prędkość wiatru
i zachmurzenie.
Temperatura [
C
]:
średnia arytmetyczna: 8.4625
C
odchylenie przeciętne: 6.1640625
względne odchylenie przeciętne: 0.728397341211226
odchylenie standardowe: 7.07213967441736
względne odchylenie: standardowe: 0.835703358867635
minimum: -3.8
maksimum: 20.2
amplituda: 24
Średnia arytmetyczna dla stacji głównej znajdującej się w Łodzi dla parametru temperatury wynosi
8,46°C. Wartość odchylenia przeciętnego i amplitudy wynoszą odpowiednio 6.16 i 24. Porównując wartość
średnią do wartości odchylenia przeciętnego widzimy, że wartości te są do siebie bardzo zbliżone (różnica
wynosi 2,3). Jednakże amplituda temperatur wynosi 24 stopnie w przeciągu 4 lat. Maksymalna
temperatura w tym okresie wyniosła 20,2 °C, natomiast minimalna wyniosła -3,8 °C. Porównując amplitudę
do średniej widać dużą rozbieżność.
ROK
1959
1960
1961
1962
średnia kolejnych lat
8,85
8,4833
8,9
7,6167
min. kolejne lata
-2,5
-2
-3,1
-3,8
max. kolejne lata
20,2
17,1
17,5
17,3
amplituda kolejne lata
22,7
19,1
20,6
21,1
2
Wartości średnich temperatur na przestrzeni analizowanych pokazują, że przebieg tych temperatur
jest podobny. Podobieństwa widać w przypadku zmian temperatur na zbliżone wartości w określonych
okresach czasu. Największe wartości temperatury przypadają na miesiące letnie (lipiec, sierpień, wrzesień).
Natomiast temperatury najmniejsze występowały w miesiącach zimowych.
Możemy zaobserwować, iż na początku każdego roku średnia temperatura była najniższa i zawsze
spadała poniżej 0°C. Wraz z biegiem miesięcy temperatura stale rosła, aż do maksymalnej wartości w
granicach 17-20°C w okresie wakacyjnym. Następnie występował stopniowy spadek temperatury wraz ze
zbliżającym się końcem roku. Nieznacznym odstępstwem od opisanej prawidłowości był rok 1962, w
którym ma miejsce załamanie temperatury, a w pozostałych latach jej wzrost jest nie zaburzony.
Różnica między średnimi wartościami kolejnych lat danego wskaźnika nie jest znacząca. Dzięki temu
mogą one służyć jako jeden ze wskaźników pomagających określić zmienność danej cechy na przestrzeni
czasu.
Wilgotność [%]:
średnia arytmetyczna: 78.625
odchylenie przeciętne: 5.55729166666667
względne odchylenie przeciętne: 0.0706809750927398
odchylenie standardowe 6.71494047121156
względne odchylenie standardowe: 0.0854046482824999
minimum: 64
maksimum: 90
amplituda: 26
3
Średnia arytmetyczna dla wartości wilgotności dla stacji głównej wynosi 78.625%. Wartość
odchylenia przeciętnego i amplitudy wynoszą odpowiednio 5.56% i 26%. Wartość odchylenia
standardowego pokazuje nam jak duża może być rozbieżność w wynikach. W naszym przypadku wartość ta
wynosi 5.56% co jest stosunkowo niewielką rozbieżnością przy wilgotności w granicach 80%.
Średnia wilgotność przez okres 4 lat utrzymywała się mniej więcej na tym samym poziomie.
Wykazuje zmienność sezonową, podobną w kolejnych latach. Najwyższa jest na przestrzeni miesiący
jesienno-zimowym (wrzesień-marzec), zaś w miesiącach letnich była najniższa (kwiecień-lipiec). Roczne
amplitudy mieszczą się w granicach 20-23%. W poszczególnych latach wartości ekstremalne były do siebie
zbliżone i wynosiły odpowiednio około 65% (minimum) i 90% (maksimum). Jedynym wyróżniającym się
rokiem był rok 1961, w którym wartość minimalna wyniosła 70% (kwiecień). Różnica między średnimi
arytmetycz-nymi w kolejnych latach jest niewielka.
ROK
1959
1960
1961
1962
średnia kolejnych lat
75,4167
79,1667
80
79,9167
min. kolejne lata
64
65
70
66
max. kolejne lata
87
87
90
89
amplituda kolejne lata
23
22
20
23
4
Wiatr [m/s]:
średnia arytmetyczna: 3.325
odchylenie przeciętne: 0.453125
względne odchylenie przeciętne: 0.136278195488722
odchylenie standardowe: 0.640312423743285
względne odchylenie standardowe: 0.192575165035574
minimum: 2.1
maksimum: 5.2
amplituda: 3.1
Średnia arytmetyczna dla wartości prędkości wiatru dla stacji głównej wynosi 3.325 m/s. Wartość
odchylenia przeciętnego i amplitudy wynoszą odpowiednio 0.64 i 3.1. Wartość odchylenia przeciętnego
pokazuje nam jaka może rozbieżność między wartością średnią a wartością podaną wyżej. Różnica ta
wynosi niecałe 3 m/s. Jest to różnica odczuwalna przez człowieka. Porównując amplitudę do średniej widać
bardzo małą rozbieżność. Jednak w przypadku amplitudy może dojść do przekłamania wartości, ponieważ
wartość z 1960 roku wynosi zaledwie 0,9 m/s.
ROK
1959
1960
1961
1962
średnia kolejnych lat
3,275
3,25
3,325
3,45
min. kolejne lata
2,4
2,8
2,6
2,1
max. kolejne lata
4,8
3,7
5,2
5,0
amplituda kolejne lata
2,4
0,9
2,6
2,9
5
Wartość prędkości wiatru przez okres zbierania danych utrzymywała się mniej więcej na tym samym
poziomie, tj. w granicach 3,3 m/s i nie wykazuje zmienności sezonowej. Głównie w miesiącach jesienno-
zimowych, maksymalna prędkość wiatru dochodziła nawet do 5,02 m/s. Nieznacznym odstępstwem od
opisanej prawidłowości był rok 1960, w którym maksymalna wartość prędkości wiatru wynosiła zaledwie
3,7. Również w tym roku widzimy znacznie odbiegającą amplitudę od pozostałych wartości i wynosi ona
zaledwie 0,9. W pozostałych latach różnica między tymi wartościami była niewielka i wahała się w
granicach 2,6 m/s.
Chmury [1/8]:
średnia arytmetyczna: 6.49375
odchylenie przeciętne: 0.85625
względne odchylenie przeciętne: 0.131857555341675
odchylenie standardowe: 1.04115448401016
względne odchylenie standardowe: 0.160331778095886
minimum: 4
maksimum: 8.5
amplituda: 4.5
Średnia arytmetyczna dla wartości zachmurzenia dla stacji głównej wynosi 6,5 w skali zachmurzenia
(od 0 do 8). Wartość odchylenia przeciętnego i amplitudy wynoszą odpowiednio 0.85 i 4,5. Wartość
odchylenia przeciętnego dla zachmurzenia wskazuje na fakt, że niebo było teoretycznie cały czas pokryte
chmurami. W przypadku amplitudy, można wnioskować że niebo było zachmurzone w co najmniej
granicach 4/8, a maksymalnie osiągało 8/8.
ROK
1959
1960
1961
1962
średnia kolejnych lat
5,9417
6,6417
6,55
6,8417
min. kolejne lata
4
5,4
4,8
5,4
max. kolejne lata
8,5
7,7
8
8,1
amplituda kolejne lata
4,5
2,3
3,2
2,7
6
Na przełomie lat 59-62 w mieście Wrocław pochmurność wahała się w granicach 6-6,5 oktanów.
Najwyższa wartości obserwujemy w okresie zimowym (listopad-marzec), a najniższe zaś w letnim
(czerwiec-wrzesień).Roczne amplitudy są dość zróżnicowane i wahają się w granicach 2,3-4,5 4/8. Wartości
minimalne i maksymalne w kolejnych latach wykazują duże zgodność, podobnie kreślą się średnie
miesięczne zachmurzenie, które waha się do 6/8. Najmniejsze zachmurzenie wynosiło 4/8 w 1960 roku, a
najwyższe 8,5/8 w roku 1959.
Opad [mm]:
średnia arytmetyczna: 44,35825
minimum: 1
maksimum: 116
Średnia arytmetyczna dla sumy opadów dla stacji głównej wynosi 44,36 mm i znacząco rożni się o
wartości minimalnej oraz maksymalnej. Porównując amplitudę do średniej widać bardzo dużą rozbieżność.
Amplituda jest sumą dwóch wartości – najmniejszej i największej.
ROK
1959
1960
1961
1962
średnia kolejnych lat
31,075
52,333
50,4417
43,5833
min. kolejne lata
1
17,8
14,1
14
max. kolejne lata
113,1
116
95
77
amplituda kolejne lata
112,1
98,2
80,9
63
7
Wrocław, otoczony od północy Wzgórzami Trzebnickimi, zaś od południa i południowego zachodu
krawędzią Przedgórza Sudeckiego, położony w osi Niziny Śląskiej, należy do miast o opadach niskich.
Średnia kolejnych lat wacha się w granicach 30-50 mm, co daję dużą różnicę 21,258mm. Opad wykazuje
dostrzegalną zmienność sezonową, choć nie jest ona tak wyraźna jak np. w przypadku temperatury.
Okresami o najmniejszej intensywności opadów są miesiące zimowe (styczeń-marzec), najwyższe
natomiast w poszczególnych latach pojawiają się w różnych okresach od maja do września. Roczne
amplitudy są znaczne i mieszczą się w granicach 63-112,1 mm.
Pokrywa śnieżna [mm]
średnia arytmetyczna: 3,27075
minimum: 0
maksimum: 22
Średnia arytmetyczna dla wartości pokrywy śnieżnej dla stacji głównej wynosi 3,27 i znacząco rożni
się o wartości minimalnej oraz maksymalnej.
ROK
1959
1960
1961
1962
średnia kolejnych lat
3,3333
3,0833
2,9167
3,75
min. kolejne lata
0
0
0
0
max. kolejne lata
18
22
15
15
amplituda kolejne lata
18
22
15
15
8
Zmienność pokrywy śnieżnej można określać tylko dla miesięcy zimowych, ponieważ w innych
przypadkach takie zjawisko nie występuje. W przypadku miesięcy zimowych największa pokrywa śnieżna
występowała przeważnie na przełomie lat. W każdym kolejnym roku średnia wartości pokrywy śnieżnej
poszczególnych lat były do siebie zbliżone i sięgały około 3 mm. Dzięki czteroletniej obserwacji można
wywnioskować, że grubość pokrywy śnieżnej na przestrzeni lat wacha, rośnie i maleje naprzemiennie. Na
wykresie z przebiegu średniego z 4-lecia widać duży rozrzut w ilości zalegającego śniegu. Największa
grubość pokrywy śnieżnej wystąpiła w 1962 roku. Minimalna grubość pokrywy śnieżnej wynosiła
0 w każdym roku, gdyż w miesiącach letnich opady śniegu nie występują ze względu na dodatnią
temperaturę. Natomiast maksymalny opad wyniósł 22 w 1960 roku i znacznie różni się od pozostałych.
Podsumowanie
Wrocław jest położony w strefie klimatów umiarkowanych średniej szerokości geograficznej,
w typie klimatu przejściowego, podlegającego wpływom oceanicznym i kontynentalnym. Na pogodę
panującą w tym mieście duży wpływ ma położenie miasta w dolinie Odry i na przedpolu Sudetów.
Na podstawie powyższej analizy parametrów meteorologicznych dla Wrocławia na przestrzeni
czterech lat, przeprowadzonej za pomocą wykresów oraz tabel wywnioskować można, że część czynników
pogodowych wykazała wyraźną zmienność sezonową. Temperatura jak i opady są zależne ściśle od pory
roku, stopień zachmurzenia ma związek z wilgotnością powietrza, a prędkości wiatru nie wykazuje
żadnego powiązania. Śnieg natomiast pojawia się wyłącznie w okresie zimowym i jest zależy w dużym
stopniu od temperatury. Według tabel widać wyraźnie, że każdy z parametrów ma zbliżoną zmienność w
przypadku względnych odchyleń – przeciętnego i standardowego. We wszystkich przypadkach względne
odchylenie standardowe jest nieznacznie większe od względnego odchylenie przeciętnego.
Dzięki analizie z 4-lecia można określić jedynie pobieżnie podstawowe cechy klimatu Wrocławia, ze
względu zbyt krótki czas trwania pomiarów parametrów meteorologicznych.