background image

WYKŁAD I 

Późne średniowiecze: początek – wstąpienie na tron Kazimierza Wielkiego – lata 30. XIV wieku; koniec – 
hołd pruski, krzyżacy, bunty i rewolucje o charakterze ustrojowym, tj. lata 20. XVI wieku. 

Lata  panowania  Kazimierza  Wielkiego  –  nowa  epoka  w  sferze  polityki,  kultury  prawnej  i  pisma,  do  XIV 
wieku wykształcone jest tylko wyższe duchowieństwo, elity intelektualne i nieliczni ludzie; w XIV wieku – 
lata 30., 40. – mniej więcej kończy się proces chrystianizacji ziem polskich, następuje wzrost roli szkół i 
rolnictwa. 

Polska – granice terytorialne po II pokoju toruńskim, Śląsk – raczej sąsiad niż centrum zainteresowania. 

Kultura  umysłowa  –  poglądy  wyznaniowe  w  danej  epoce  i  klimat  kulturalny  (emocje),  mentalność, 
wrażliwość postaw; nie jest zjawiskiem jednolitym, trzeba traktować niektóre kręgi bardzo indywidualnie. 

PODZIAŁ SPOŁECZŃSTWA WEDŁUG LUDZI ŚREDNIOWIECZA: pracujący, modlący, broniący. 

ŚRODOWISKA I FORMY KULTURY: 

1.  Ludzie wiedzy: 

a.  Uczeni uniwersyteccy (osiągali najwyższe stopnie naukowe) 
b.  Profesjonaliści  słowa  pisanego  (zatrudnieni  w  kancelariach,  notariusze,  nauczyciele, 

kopiści ksiąg) 

c. 

Praktycznie wykształceni, np. lekarze i aptekarze 

d.  Studenci uniwersyteccy i scholarze (tzw. „ubodzy wykształceni”) – grupa przechodnia, 

student mógł stać się np. uczonym 

2.  Kler świecki: 

a.  Biskupi 
b.  Kardynałowie 
c. 

Kanonicy 

3.  Klasztory: 

a.  Zakony mnisze (benedyktyni, cystersi) 
b.  Zakony mendykanckie (dominikanie, franciszkanie, bernardyni) – żebracze, prowadzą 

szkoły w miastach 

4.  Miasta i mieszczaństwo: 

a.  Podział wg klas podatkowych: 

 

Główne  miasta  (około  15  tys.  Mieszkańców)  :  Kraków,  Gdańsk,  Poznań, 
Toruń, Elbląg, Lwów 

 

5000 – 1500 mieszkańców: lublin, Płock, Sandomierz, stara warszawa 

 

100-1000 mieszkańców 

 

300-500 mieszkańców 

b.  Mieszkańcy: kupcy, rzemieślnicy, mieszczanie, rolnicy i ludzie wierzy – społeczeństwo 

bardzo zróżnicowane, pod każdym względem 

5.  Dwór i życie dworskie – bardzo zacofane w stosunku do krajów zachodniej Europy 
6.  Szlachta – bardzo zróżnicowany stan 
7.  Chłopi 
8.  Margines społeczny 

 

WYKŁAD II 

Poziomy kształcenia w Polsce późnośredniowiecznej: 

 

Uniwersytety 

 

szkoły katedralne i kolegiackie – powstawały przy kolegiach i kolegiatach 

 

szkoły parafialne 

 

nauczanie domowe 

 

szkoły miejskie – odróżniające się tym, że uczono w językach rodzimych; były tylko w 
największych polskich miastach; powstały aby uczyć przydatnych rzeczy, jak księgowość itp. A 
nie śpiewania psalmów, które zwykłemu człowiekowi było wtedy niepotrzebne 

 
Szkoły katedralne – nauczanie oparte na analizie tekstów biblijnych i sakralnych (psalmy); rozkwit w 
epoce renesansu karolińskiego, bo jest wtedy wielkie zapotrzebowanie na duchownych 
1179 rok – Sobór laterański III 
1215 – sobór laterański IV  - sobory nakazywały zakładanie szkół przy katedrach biskupich i zalecały 
tworzenie szkół przy parafiach; 
 
Hipoteza – pierwsze szkoły katedralne powstają za panowania pierwszych Piastów 
 
NAJSTARSZE (największe, najlepsze i najbardziej znaczące) SZKOŁY KATEDRALNE: Gniezno, Poznań, 
Kraków (najlepsza!)  
 
PROGRAM SZKOŁ KATEDRALNYCH (dla całej Europy): 
7 sztuk wyzwolonych :  
trivium (gramatyka, retoryka, dialektyka) i quadrivium (muzyka, arytmetyka, geometria, astronomia) 
 
Etapy kształcenia: modlitwy (w 1-szej kolejności, najważniejsze!,  sylabizowanie, czytanie i podstawy 
łaciny  - pierwszy podr „Ars Minor” A. Donata (IV w.), nauka pisania „Dystychy moralne” Kotana, 
„Antigameratus” Frowinusa (kanonika krak; 1320 r.), „Doctrinale peurorum” Aleksander de Villa Dei 
 
II p. XV wieku – wszystkie parafie mają szkoły!! Najsłynniejsza jest ta przy kościele mariackim 
 
Stereotyp – miejscy księża są niedouczeni, leniwi, wymijający się z obowiązków 
 
WYKŁAD III 

Uniwersytet – wspólnota uczących się i  uczonych, posiada autonomię i nie  podlega lokalnym 
władzom świeckim ani duchownym; najwyższą władzę sprawuje rektor; 2 najstarsze – Bolonia i 
Paryż (modele do funkcjonowania kolejnych, zaczęły formować się spontanicznie przy szkołach 
parafialnych i katedralnych); uznawany był za trzecią władzę (po papieżu i cesarzu); 
 
UNIWERSYTET  PARYSKI-  1150/1211,  spowiednikiem  Ludwika  IX  i  fundatorem  kolegium  na  UP 
był Robert Sorbon (1201-1274) i od niego wzięła się nazwa;  

 

luźna federacja 4 wydziałów – sztuk wyzwolonych (rektor wydziału miał władzę; aby 
móc  studiować  na  innych  wydziałach  trzeba  było  ukończyć  ten  wydział,  stąd  był  on 
najliczniejszy; najniższy stopień na całej uczelni – BAKAŁARZ SZTUK WYZWOLONYCH), 
prawa kanonicznego, medycyny i teologii (najbardziej elitarny wydział) 

UNIWERSYTET BOLOŃSKI – 1085-1155; powstał z przywileju Barbarossy. 

background image

FUNDACJE  UNIWERSYTECKIE  NA  TERENIE  KRÓLESTWA  POLSKIEGO  I  RZESZY  NIEMIECKIEJ:  
Praga  (1348;  I  w  Europie  Środkowej);  Kraków  (1364),  Wiedeń  (1365),  Heidelberg  (1368;  medycyna), 
Erfurt (1379/1392), Kolonia (1388), Lipsk (1409), Rostock (1419) 

Karol  IV  Luksemburg  rozpoczął  panowanie  w  1346  roku;  cesarz  rzymski,  król  Czech,  mający  cele 
intelektualne; dzięki niemu wiele miast włoskich otrzymało przywileje uniwersyteckie 

1386  r.  –  w  Polsce  podjęto  próbę  złożenia  uniwersytetu  w  Chełmnie;  papież  wydał  bullę,  która  na  to 
pozwalała, Krzyżacy jednak nie założyli uniwersytetu; nie powstał również uniwersytet we Wrocławiu 

Czasu panowania Kazimierza Wielkiego – kodyfikacja prawa; reformy prawne; mnóstwo zmian itd. 

UNIWERSYTET KRAKOWSKI 

 

Trudne początki; Lata 50. XIV wieku – Kazimierz Wielki rozpoczął przygotowania do 
założenia uniwersytetu; właściwe starania o utworzenie – rok 1363 

 

12.V.1364 – wydanie przez króla wielkiego przywileju stanowiącego powstanie UK; w 
drugim przywileju władcy Krakowa zrzekli się władzy nad studentami; 

 

Miał 4 katedry: sztuk wyzwolonych, prawa kanonicznego, prawa rzym. i medycyny 

 

Nie wiadomo gdzie była siedziba (hipoteza: miasto Kazimierz) 

 

Udało się wypromować bakałarzy 

 

Nie wiadomo kiedy nastąpił upadek (hipoteza: śmierć K. Wielkiego) i dlaczego 
nastąpił (hipoteza: brak wydziału teologii; kwestie finansowe) 

 

XII 1390 – mowa Bartłomieja z Jasła, I mowa z okazji odnowienia uczelni : „…by 
pocieszyć żaków czerpiących radość z nauki…” 

 

1390-1400 – odnowienie życia uniwersyteckiego w Krakowie 

Mateusz z Krakowa – rola trudno uchwytna, ale silna, wykształcony wrócił 
do Krakowa z nadzieją, że znajdzie pracę na UK 

Bartłomiej z Jasła 

Stanisław ze Skarbimierza – 1396r, został spowiednikiem Królowej Jadwigi; 
pierwszy rektor UK; związany z wydziałem prawa, 1385 – mgr sztuk 
wyzwolonych na u. w Pradze, autor traktatów antyhusyckich, doktor prawa 
kan, wygłosił wiele kazań poświęconych sprawom państwa (bardzo różnym) 

Mikołaj z Gorzkowa 

Mikołaj Wigandi z Krakowa 

Mikołaj z Błonia – 1414 – 1427 studia na UK, najwybitniejszy polski 
kaznodzieja XV wieku, autor zbioru kazań i podręcznika dla duszpasterzy, z 
którego bardzo często i chętnie oni korzystali 

 

1397 r. – bulla Bonifacego IX zezwalająca na utworzenie wydz teol. na UK 

 

1397 r. – bursa dla studentów litewskich w Pradze ufundowana przez Jadwigę na 
przekór krakowianom, którzy nie starali się wystarczająco dobrze o wskrzeszenie UK 

 

26.VII.1400 – odnowienie UK; przyczyniła się śmierć Jadwigi, która w testamencie 
przekazała na ten cel wiele kosztowności 

 

Profesorowie – większość duchownych kanoników kapituły krakowskiej; od XV wieku 
zaczęli pojawiać się świeccy profesorowie medycyny 

 

Najważniejsza osoba – rektor, pierwszym był Stanisław ze Skarbimierza; dużym 
wydarzeniem było wybieranie nowego rektora; czasem zostawał nim człowiek 

zupełnie niewykształcony – krewny osoby wpływowej, od 1406 roku rektorami 
zostawali wykwalifikowani profesorowie UK 

 

FORMY KSZTAŁCENIA: ćwiczenia, wykłady – omówienie lektury z autorskim 
komentarzem oraz dysputy – raz w tygodniu, nie było wtedy innych zajęć, bakałarze 
chcący uzyskać tytuł magistra musieli uczęszczać i minimum 3x/semestr zabrać głos 

 

Najbardziej uroczysty dzień –  nadanie licencji nowym mistrzom, Dzień Arystotelesa 

 

WYDZIAŁ SZTUK WYZWOLONYCH  

Aby uzyskać najniższy stopień uczeń musiał wysłuchać 11 lektur („Ars 
minor” Donata, „Doctrinale Puerorum Aleksandra de Villa Dei, podręcznika 
o budowie kalendarza kościelnego, „Summuale logicales” Piotra Hiszpana 
oraz dzieł Arystotelesa, na które przeznaczone było 14 miesięcy i 2 tyg) 

Najniższy stopień = 2 lata (prymusi), 3-4 lata (przeciętni( 

Wyższy stopień – mistrz sztuk wyzwolonych: 9 dzieł Arystotelesa (38 
miesięcy), Theorica Planetarum (podręcznik astronomii), podręcznik do 
arytmetyki i geometrii Euklides 

Jan z Dąbrówki – autor kom do Kroniki W. Kadłubka, wtedy weszła do lektur 

Koniec I połowy XV wieku – zainteresowani językiem polskim; 

 

Jakub Parkosz z Żurawic napisał pierwszą pracę o ort jęz pol; 

 

1405 r – fund katedry astronomii Jana Stobnera, KRAKOWSKA SZKOŁA ASTRONOMII 

 

WYDZIAŁ PRAWA: Dekret Gracjana, Liber Extra, Liber Sextus, Klementyna 

 

WYDZIAŁ MEDYCYNY:  

w Krakowie zaraza dżumy i cholery – przyczyna zainteresowania wydziałem 

profesorowie powiązani z europejskimi uniwersytetami 

rozkwit nastąpił w II połowie XV wieku 

profesorowie blisko powiązani z dworem królewskim; leczyli władców 

 

WYDZIAŁ TEOLOGII (najbardziej elitarny!) 

Tylko 3 profesorów, wykładali oni PŚ i „Sentencje” Piotra Lombarda 

Zdobycie stopnie trudniejsze niż na innych wydziałach – studia około 8lat 

Benedykt Hesse – naj przedstawiciel WT, 6xrektor UK, autor komentarzy do 
dzieł Arystotelesa, Lombarda i Ewangelii Św. Mateusza; autor traktatu 
dowodzącego wyższość soboru nad papieżem i o obrocie rentą feudalną 

 

KRAKOWSKA SZKOŁA TEOLOGII 

Ojciec duchowy: Mateusz z Krakowa 

Doktryna koncyliarystyczna  - idea wyższości soboru nad papieżem 

Augustianizm nominalizujący – pojęcia abstrakcyjne nie mają 
odpowiedników tak jak pojęcia jednostkowe 

Devotio moderna – indywidualna modlitwa i odejście od hucznych rytuałów 

 

STUDENT 

Z różnych rejonów, z różnych środowisk 

Elita: synowie możnowładców (wąska grupa) 

Szersze środowisko – mieszkańcy Krakowa (różne grupy społ.) 

Ok 40% studentów zza granicy 

60-80% studentów z miast średnich, małych i wsi 

Wszyscy mieli problemy finansowe 

Zarabiali w różny sposób – jako służba, korepetytorzy, pracownicy fizyczni, 
artyści, żebracy, wróżbici itd. 

16.10 – dzień Św. Gawła – walki kogutów (nielegalne), koguty w prezencie 

dla wykładowców, doktoratów i mistrzów, zabawy studenckie 

background image

WYKŁAD IV 

KSIĄŻKI I BIBLIOTEKI 

Ośrodki produkcji książki rękopiśmiennej: 

1.  Klasztory 

a.  w późnym średniowieczu punkt ciężkości produkcji książek przenosi się do miast 
b.  klasztor w Tyńcu – od początku jego istnienia gromadzona jest liczna biblioteka, 

opaci, których było na to stać wchodzili w posiadanie literatury przez kupno jej w 
Krakowskich Warsztatach Rękopiśmiennych 

2.  Miasto: uniwersytety i szkoły 

a.  Najczęściej – książka brzydka, kopiowana na własne potrzeby 
b.  Przepisywali ją wszyscy – profesorowie i studenci 
c. 

Rozwinął się obyczaj przepisywania ksiąg za pieniądze – biedniejsi dla bogatszych 

d.  Jakie teksty kopiowano? Podręczniki, psałterze, kazania, poradniki spowiednictwa i 

inne przydatne w pracy duszpasterzy , teksty prawnicze 

e.  Zaczęto kopiować tekst pod dyktando 

3.  Kopiowanie ksiąg za opłatą 

a.  Wszyscy którzy kopiowali księgi za opłatą, mający jeszcze inne źródło dochodu i nie 

będący katedralisami 

4.  Zawodowi producenci książki rękopiśmiennej luksusowej – katedralisi 

a.  Książki świecie lub kościelne, 
b.  Na działalność zezwalał biskup 
c. 

Tworzono na potrzeby bardzo różnych klasztorów  

d.  1420 – Karta Praw Miejskich Głubczyc w warsztacie Mikołaja Brevis’a w Krakowie 

Odbiorcy książki: 

1.  Dwór królewski, kancelaria królewska 

a.  Dar dla kościołów i klasztorów 
b.  fachowy podręcznik w kancelarii królewskiej 
c. 

modlitewnik 

2.  Kościoły i klasztory 
3.  Miasta i mieszczenie 

a.  Kancelarie miejskie – przy nich powstawały biblioteki zawierające literaturę fachową 
b.  Kościoły miejskie – w ich bibliotekach przeważa literatura sakralna, ale jest też inna 
c. 

Patrycjat – fund ksiąg dla kościołów miejskich, prowadzi własne, b.małe biblioteki 

d.  Ludzie wiedzy – lekarze, aptekarze, gromadzą książki głównie ze swoich dziedzin 
e.  „bibliofile” – pojedynczy ludzie interesujący się książką, „miasteczkowi intelektualiści” 

Biblioteki w późnym średniowieczu: 

 

Katedralne 

 

Uniwersyteckie (w Polsce tylko jedna – Kraków) 

 

Parafialne 

 

Ratuszowe 

 

Prywatne (posiadali je intelektualiści (profesorowie uniwersyteccy)  

Jan z Dąbrówka – około 200 ksiąg: 

 

Podręczniki 

 

Literatura fachowa – prawnicza 

 

Literatura religijna 

 

Teksty biblijne 

Apokryfy (niekanoniczne księgi biblijne i żywoty święych) 

Zbiory kazań („Złota Legenda” Jakub de Voragine) 

Modlitewniki 

Poradniki spowiednicze i dobrej śmierci 

Inne poradniki 

Ze wszystkich władców polskich największe zamiłowania do literatury miała Królowa Jadwiga 
Andygaweńska; z jej osobą związany jest psałterz floriański (pisany po łacinie, niemiecku i polsku); 
zaczęto tworzyć go gdy dowiedziano się, że królowa jest w ciąży, prace zarzucono w momencie śmierci 
dziecka (po trzech dniach od urodzenia zmarła królowa) 

Około 1500 r-  Graduał Jana Olbrachta – dar dla Katedry Wawelskiej 

Elbląska Księga Gruntowa – 1421 

Kodeks Baltazara Behema, pocz. XVI wieku – Księga Praw i Przywilejów Miasta Krakowa 

WYKŁAD V 

KULTURA PRAWNA – czasy panowania K. Wielkiego to okres kształtowania się fundamentów prawa 

Systemy prawne: prawo kościelne – nie tylko dla księży, ale dla większości społeczeństwa (np. prawo 
małżeńskie), prawo ziemskie, prawo niemieckie miejskie i wiejskie 

PRAWO KOŚCIELNE 

 

XII w. – dekret Gracjana, zbiór orzeczeń papieży i kościołów; podstawy prawa kościelnego, 

Hierarchia kościelna 

Przepisy procesowe 

Prawo małżeńskie, np. kiedy można unieważnić małżeństwo 

Sprawy sakramentów i liturgii 

 

I próba uporządkowania prawa kościelnego – I poł. XV wieku – statusy Mikołaja Trąby, 
kodyfikowały ono prawo kościelne obowiązujące w Polsce  

 

Obowiązywało ludzi mających niższe(brak celibatu)  i wyższe (starsi księża) święcenia kapłańskie  

 

Sądy kościelne – sprawy herezji, sprawy unieważniania małżeństwa 

PRAWO ZIEMSKIE 

 

Wywodzi się z prawa zwyczajowego, stanowił je obyczaj obowiązujący przez wiele lat oraz 
kodeksy 

 

„Księga Elbląska – Najstarszy Zwód Prawa Polskiego” – tekst spisany w XIII wieku na Terenia 
państwa krzyżackiego; spisane prawo ziemi chełmińskiej 

background image

 

W XIII wieku zaczyna kształtować się prawo rycerskie (przywileje dla rycerzy, np. nagroda za 
męstwo, pieniądze za walkę, później wykorzystane będzie przez szlachtę, która będzie chciała 
mieć te same przywileje) 

 

Statuty Kazimierza Wielkiego: 

Odpowiedzi na postulaty o równym prawie 

Małopolski – 25 artykułów 

Wielkopolski – 134 artykuły 

Największą uwagę zwracano na aspekty prawa karnego 

Nie obowiązywały na wszystkich terenach, osobne prawo obowiązywało np. na 
Mazowszu (na podstawie statusu płockiego i czersko-warszawskiego), na ziemiach 
ruskich obowiązywało prawo ruskie 

 

1506 r. – Statut Łaskiego 

I cz. – zbiór praw ziemskich 

II cz. – prawo miejskie 

Źródła o tym jak funkcjonowało prawo: Metryka Koronna – księgi polskiej kancelarii królewskiej 

SĄDY: królewski (najwyższej instancji), ziemskie – poł. XV wieku przejęły obowiązki sądów odprawianych 
przez książąt dzielnicowych, podległa im cała szlachta posiadła w danej ziemi, co 2 tygodnie; grodzkie – 
odprawiane przez wysłannika królewskiego, głównie dla szlachty nieosiadłej, codziennie 

PRAWO MIEJSKIE 

 

1257 r. – dokument lokacyjny Krakowa 

 

Prawo miejskie magdeburskie  

Podstawą jest zwyczajowe prawo saski 

Eike Von Repkow – „Zwierciadło saskie” – zbiór norm z prawa karnego, zwyczajowego 

„Weichbild magdeburski” – wzór norm i praw obowiązujących na ziemiach 
magdeburskich 

Prawo miejskie chełmińskie – odmiana prawa magdeburskiego 

Prawo miejskie średzkie – odmiana prawa magdeburskiego 

WYKŁAD VI 

P

IŚMIENNOŚĆ MIESZCZAŃSKA W PÓŹNOŚREDNIOWIECZNEJ 

P

OLSCE

 

Kultura pisma – istotny element kultury „jako-takiej” 

Piśmienność miejsca – w dużej mierze pragmatyczna – w celach użytkowych, pisma związane z 
praktyczną działalnością człowieka 

Spis ludności – I forma piśmiennictwa; niewiele po niej zostało, bo rzeczy były spisywane na tabliczkach 
woskowych (powszechnie używane w szkołach) 

Początki kancelarii nie do końca jasne, budzą wśród badaczy ogromną dyskusję 

Koniec XIII wieku, początek XIV – najstarsze zachowane polskie dokumenty i księgi polskich miast 

Produkcja piśmienna kancelarii miejskiej: listy i dokumenty, księgi radzieckie, księgi ławnicze i wójtowskie 

Funkcje kancelarii: wystawianie dokumentów, prowadzenie korespondencji, protokowanie czynności 
urzędowych, prowadzenie rachunkowości, urząd wiary publicznej – uwierzytelnianie dokumentów i 
czynności prywatno-prawnych, archiwum i biblioteka 

Dokumenty: 1403r – dokument ławników krakowskich; ustawy, statusy, dokumenty poświadczające 
testament, listy dobrego urodzenia – dowód w sprawach oświadczenia o moralności 

FORMY PIŚMIENNICTWA: 

1300 r. – I wpis w księdze miejskiej Krakowa; księgi zachowane w złym stanie; 
księgi radzieckie – dokumentacja o działalności rady miejskiej (k.r. Krakowa, k.r. Czchowa)  
 

serie ksiąg radzieckich:  

Acta civilla – sprawy mieszczańskie 

 

 

 

 

rachunkowe (potem przychodówi rozchodów) 

 

 

 

 

przyjęć do prawa miejskiego 

 

 

 

 

proskrypcji – pozbawienia prawa miejskiego 

Księgi testamentów 
księgi kryminalne – w formie szczątkowej 
księgi gruntowe 
kodeksy prawnicze  
kroniki miejskie 
 

Mieszczańska piśmienność prywatna, zasięg: 
 

zaangażowanie w handel dalekosiężny 

 

elity urzędnicze 

 

ludzie wiedzy w mieście: pisarze z kancelarii, nauczyciele, zawodowi obrońcy sądowi, lekarze i 

                 aptekarze, studenci i uczniowie 

1379 r. – dokument Władysława Opolczyka dla mieszczanina Iwowskiego Grzegorza 

Książka w polskim mieście: podręcznik szkolny, dar kościoła, poradnik zawodowy, modlitewnik, lokata 
kapitału, prywatna lektura 

Prywatne listy i dokumenty: korespondencja w sprawach zawodowych, prośba o pomoc, oferty pracy, 
listy miłosne 

Książka w mieście: biblioteki ratuszowe, parafialne, prywatne stanowiące własność ludzi wiedzy i elit 
kupieckich 

WYKŁAD VII 

PIŚMIENNOŚĆ MIEJSKA I WIEJSKA 

Najnowsze kierunki w badaniach nad kulturą pisma w miastach późnośredniowiecznych: 

 

-Pismo a gest w procesie prawnym, 

 

-relacja łaciny z językami wernakularnymi 

 

-wpływ piśmienności miejskiej na wiejską 

background image

Języki wernakularne w kancelariach miejskich do 1312 roku – zapiski krakowskie w języku niemieckim, 
zmiana nastąpiła po buncie wójta Alberta, który został krwawo stłumiony prze Łokietka, „rzeź” 
niemieckojęzycznych mieszkańców, była to radykalna zmiana niemiecki  łacina 

KULTURA PISMA NA WSI: 

Środowisko wiejskie: 
 

chłopi 

 

szlachta (jednowioskowa i zagrodowa) 

 

wiejscy księża 

wiejskie elity: szlachta, sołtysi, ławnicy, młynarze i karczmarze, bogaci chłopi (mający kontakt z miastem), 
rzemieślnicy 

Czynniki rozwoju pisma na wsi: 
Piśmienność sakralna : kościół, szkoły parafialne 
Piśmienność pragmatyczna: kontakt z miastem, prawo niemieckie 

WYKŁAD VIII 

KULTURYA POLITYCZNA ( elitarna) 

Środowiska kształtowania się kultury politycznej: Uniwersytet Krakowski, Kancelaria Królewska 

Potrzeba współpracy środowisk uczonych z dworem królewskim: 
-procesy polsko-krzyżackie 
-sobór w Konstancji 1414-1418 
-sobór w Bazylei 1431-1439 

Doktryna koncyliarystyczna – prymat soboru nad papieżem 

5 zasad, którymi powinno się kierować państwo (Stanisław ze Skarbimierza): 
-sprawiedliwość 
-zgoda i jednomyślność 
-wspólny cel działania 
-wzajemna pomoc obywateli 
-rządy wsparte na grupie mądrych doradców 

Jus naturalne – prawo niezmienne i wspólne dla wszystkich ludzi 

Polska szkoła prawa narodów: Stanisław ze Skarbimierza, Paweł Włodkowic (warunki wojny 
sprawiedliwej) 

Doktryna suwerenności prawa – nadrzędność prawa wobec monarchy 

Pojęcia „państwa”, kładące nacisk na inny aspekt:  

Corona Regui Poloniae – królestwo niezwiązane z władcą 
Regnum Poloniae – terytorium państwa 
Republica – charakter państwa jako wspólnoty obywateli 

NARODZINY POLSKIEGO PARLAMENTARYZMU: 

1454 – przywileje nieszawskie Kazimierza Jagiellończyka 
1493 – obradujący regularnie dwuizbowy sejm 

WYKŁAD IX 

WIEDZA I KULTURA RELIGIJNA 

Religijność: 

 

Zespół praktyk religijnych 

Rytuał 

 

Mentalność religijna 

Przekonanie i uczucia religijne 

Wewnętrzne postawy 

Wiedza 

Wyobrażenia o życiu pozagrobowym 

Kler parafialny: 

-Pleban 
-prebendarze – czerpali dochody z mszy odprawianych w oznaczonych dniach i godzinach (jak ktoś sobie 
zamówił) 
-altarzyści – dochody za mszę przy konkretnym ołtarzu 
-gracjonaliści – zyski doraźne z odprawianych nabożeństw 
-lektorzy - zyski za pojedyncze msz 
-mansjonarze – regularnie odprawiali nabożeństwa maryjne 

Klasztory zakonów żebraczych: dominikanie (1222 Kraków), franciszkanie (1236, Wrocław), franciszkanie 
(1453 Kraków) 

Msze: matutina (pryma) I msza o wschodzie słońca, missa magna (summa) – msza główna, 9-10 
warunki określone: światło dzienne!! 

Kalendarz kościelny: 90-100 dni świątecznych: 

 

Niedziele 

 

Święta chrystologiczne: BN, WN, Wniebowstąpienie, Zielone Świątki, Boże Ciało) 

 

Święta maryjne: WNMP, Narodzenie NMP 

 

Dni dedykowane świętym apostołom i męczennikom 

 

Dni dedykowane lokalnym patronom (Wojciech, Florian, Stanisław) 

Formy ewangelizacji: kazania 

Wiedza religijna – dekalog 

background image

Nowe formy ewangelizacji: 
1) piśmiennictwo „Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa” (Rozmyślanie Przemyskie) 
2) spowiedź uszna (sobór laterański IV) 

Relikwie – maryjne, chrystologiczne 

Pielgrzymki: Rzym, Ziemia Święta, Santiago de Compostela; 
Polskie pielgrzymki Jagiellonów: klasztor na Łysej Górze (relikwie drzewa św. Krzyża), klasztor na Jasnej 
Górze – cudowny obraz, Wawel i Skałka (relikwie św. Stanisława), Kościół i klasztor Bożego Ciała w 
Poznaniu (cud eucharystyczny). 

WYKŁAD X 

CZAS I JEGO RACHUBA 

Definicja czasu wg Le Goldda i Gusiewicza:  
Badanie stosunku człowieka do czasu powinno odbywać się na 3 płąszczyznach: 

1.  Rachuba 
2.  Rytm życia i formy użytkowania czasu 
3.  Wyobraźnia czasowa 

Czas i jego rachuba, a także stosunek do czasu determinują: 

 

Czas agrarny – odwieczny rytm natury (bardziej na wsi niż w mieście) 

 

Kalendarz kościelny – podstawa rachuby czasu 

Początek roku kalendarzowego 

 

Styl bożonarodzeniowy (25.XII) 

 

Styl obrzezania Jezusa (1.01) 

Rok i jego podziały: 

 

Na kwartały: 

Pory roku – realne zmiany astronomiczne 

Suche dni – 3 dni postu środa, piątek i sobota – I tydzień WP i po zielonych świątkach; 
wtedy w miastach płacono pensje kwartalne;  

 

Miesiąc – prawie nieużywany, ale był; powtarzający się motyw 12 prac miesięcy; polskie nazwy miesięcy: 

Prosinech 

Strompacz 

Marzec 

Łżykwiat 

Maj 

Ugornik 

Lipiec 

Czerwień 

Pajęcznik 

Październik 

Listopad 

Prosień 

 

Tydzień 

 

Dzień 

Datacja w dokumentach i aktach: nazwa dnia i jego położenia względem święta 

Niebieskie poniedziałki – czeladnicy wymagali wymusić rozpoczynanie pracy w poniedziałek dopiero po 
obiedzie (bo w niedziele po kościele były uczty) 

Zdarzeniowe miary czasu: 

 

Wojny, pożary, epidemie chorób zakaźnych 

 

Wydarzenia w rodzinie królewskiej 

 

Wydarzenia z życia prywatnego w poszczególnych rodzinach (małżeństwo, śmierć, 
pełnoletniość) 

 

Działania związane z pracą na roli (zasiew, orka) 

 

Terminy z działalności handlowej (jarmark) 

 

Terminy sądów wyższych (wyrok podawany w jeden dzień): 5.02; 26.06; akt świętego Marcina 

 

Położenie słońca 

 

Posiłki 

Pomoce ułatwiające rachubę czasu: 

 

Duchowni informujący o świętach 

 

Kalendarze liturgiczne 

 

Cyzjojan – kalendarz sylabiczny pomagający zapamiętać daty świąt stałych 

Godziny kanoniczne – dzielą dobę na 8 odcinków czasowych 

Czas postrzeganie cyklicznie i punktowo, ale też linearnie 

WYKŁAD XI 

LITERATURA I SZTUKI PRZEDSTAWIAJĄCE (gł. malarstwo) 

 

Biblia królowej Zofii – przekład biblii na język polski 1453 – 1455 

 

Psałterz floriański – iluminowany rękopis w końcu XIV q. psalmy w 3 językach: polski, niemiecki, 
łacina 

 

Psałterz Puławski – polski przekład Księgi Psalmów wykonany w II połowie XV wieku 

 

Pieśń o świętym Jopie 

 

Ucieczka do Egiptu – obraz, retabulum dominikańskie po 1462 r. 

 

Przemyślanie przemyskie; „Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa” – utwór apokryficzny w 
połowie XV wieku opisujący życie Jezusa, Józefa i Maryi 

 

Tryptyk jerozolimski ufundowany około 1500 roku przez bractwo kapłańskie dla gdańskiego 
kościoła mariackiego 

 

Osiołek palmowy – wszędzie taki sam 

 

Wit Stwosz „Chrystus w ogrodzie oliwnym” 

 

Władysław (Ładysław) z Gielniowa – żyjący w II poł XV wieku kaznodzieje (zm 1505) bernardyn, 
autor pieśni religijnych w języku polskim, łacińskim