2013-12-20

1

ZASADY DOBORU

ZABEZPIECZEŃ

OBWODÓW INSTALACJI

ELEKTRYCZNYCH

Tok postępowania przy projektowaniu obwodu elektrycznego

Podczas projektowania dowolnego obwodu elektrycznego

należy wykonywać obliczenia i sprawdzenia w podanej poniżej

kolejności:

1.

Obliczyć (wyznaczyć) szczytową moc obciążenia obwodu.

2.

Obliczyć szczytową wartość prądu obciążenia I

B

.

3.

Dobrać zabezpieczenie nadprądowe o odpowiednim prądzie I

n

.

4.

Dobrać przewód (kabel) o odpowiedniej obciążalności prądowej

długotrwałej I

z

i wyznaczyć przekrój S (csa – cross-section area)

dobranego przewodu.

5.

Sprawdzić odporność dobranego przewodu na przeciążenie.

6.

Sprawdzić odporność dobranego przewodu na zwarcie.

7.

Sprawdzić odporność mechaniczną dobranego przewodu.

8.

Sprawdzić spadek napięcia w obwodzie.

9.

Sprawdzić skuteczność działania ochrony przy uszkodzeniu – przez

spełnienie warunku samowyłączenia.

Dobór zabezpieczeń i przewodów dla obciążenia długotrwałego

Urządzenia nadprądowe zabezpieczające przewody powinny być tak

dobrane, aby umożliwione było długotrwałe obciążenie przewodów

największym spodziewanym prądem obciążenia IB. Dobór przekroju

przewodów ze względu na obciążalność prądową długotrwałą powinien

uwzględniać wymagania opisane następującymi wzorami [6]:

I

B

≤ In,

oraz In ≤ I

Z

,

czyli I

B

≤ In ≤ I

Z

, (1)

w którym:
•

I

B

– prąd obliczeniowy w obwodzie elektrycznym,

•

In -

prąd znamionowy urządzenia zabezpieczającego nadprądowego,

•

I

Z

-

obciążalność prądowa długotrwała przewodu.

•

Uwaga

: W urządzeniach zabezpieczających z możliwością regulowania

wartości prądu, prąd

In jest prądem nastawionym.

Dobór zabezpieczeń i przewodów dla obciążenia długotrwałego

Obciążalność prądowa długotrwała przewodów I

Z

zależy głównie od:

• przekroju przewodu,
• rodzaju materiału, z którego wykonana jest izolacja

robocza żyły,

• rodzaju materiału przewodzącego żyły (miedź lub

aluminium),

• liczby żył obciążonych prądem w przewodzie

wielożyłowym (dwie – w obwodzie jednofazowym i trzy –

w obwodzie trójfazowym),

• sposobu ułożenia przewodu (mającego znaczący wpływ

na warunki nagrzewania żył przewodu prądem

obciążenia).

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

przeciążeń

Urządzenia nadprądowe zabezpieczające przewody powinny być tak

dobrane, aby następowało przerwanie przepływu prądu przeciążeniowego,

zanim wystąpi niebezpieczeństwo uszkodzenia izolacji przewodów,

zacisków oraz otoczenia przewodów na skutek nadmiernego wzrostu

temperatury. Dla ochrony przewodów przed skutkami przeciążeń musi być

spełniony warunek [6]:

I

2

<= 1,45 I

Z

, (2)

w którym:

I

Z

-

obciążalność prądowa długotrwała przewodu,

I

2

-

prąd zadziałania urządzenia zabezpieczającego.

•

Uwaga 1: W normie PN-IEC 60364-4-

43 podano, że prąd I2 zapewniający

właściwe działanie urządzeń zabezpieczających jest określony w normie

wyrobu lub może być określony przez producenta.

•

Uwaga 2: W normie SEP-E-

002 podano, że jako prąd I2 bezpieczników

topikowych można przyjmować wartość ich prądu probierczego górnego.

Wartości prądów probierczych górnych są różne dla różnych typów

bezpieczników (tablica 3.11)..Wartości prądów probierczych górnych dla

wkładek topikowych typu gG zestawiono w tablicy 1.

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed

skutkami przeciążeń

Tablica 1. Wartości prądów probierczych górnych dla wkładek topikowych typu gG .

Lp.

Prąd znamionowy
bezpiecznika w A

Czas

próby

w h

Prąd probierczy górny I

f

wg normy []
publikacji []

wg normy IEC-

60269 [ ]

1.

4

1

2,1

a)

2.

6 ≤ I

n

≤ 16

1

1,9

a)

3.

16 < I

n

≤ 63

1

1,6

1,6

4.

16 < I

n

≤ 63

1

-

1,6

5.

63 < I

n

≤ 160

2

1,6

1,6

6.

160 < I

n

≤ 400

3

1,6

1,6

7.

400 < I

n

4

1,6

1,6

a)

w rozważaniu

Uwaga: Dla

wyłączników instalacyjnych wszystkich typów, których stosowanie do zabezpieczeń nowych obwodów

odbiorczych (jako ostatnie zabezpieczenie przed odbiornikiem) jest w Polsce od 1995 r.

obowiązkowe, prąd I

2

jest

równy 1,45 I

n

.

Wyłączniki te zapewniają lepszą ochronę przewodów instalacji odbiorczych przed skutkami

przeciążeń niż bezpieczniki topikowe.

2013-12-20

2

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

Po sprawdzeniu poprawności ochrony

przewodu przed skutkami przeciążeń

należy sprawdzić ochronę przewodu przed

skutkami zwarć. Przy prawidłowym

doborze urządzeń zabezpieczających do

przekroju stosowanych przewodów czas

przepływu prądu zwarciowego powinien

być tak krótki, by temperatura przewodów

nie przekraczała wartości temperatury
granicznej dopuszczalnej przy zwarciu.

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed

skutkami zwarć

Dla czasów trwania zwarcia do 5 sekund maksymalny (dopuszczalny) czas trwania zwarcia jest

równy:

I

S

k

t

obl



w którym : t

obl

- maksymalny dopuszczalny czas trwania zwarcia w sekundach,

S -

przekrój przewodu w mm

2

,

I -

wartość skuteczna spodziewanego prądu zwarciowego w A, uwzględniająca

ograniczenie prądu zwarciowego przez zabezpieczenie nadprądowe,

k -

współczynnik (równy wartości podanej w tablicy 1) zależny od rezystywności

(materiału przewodzącego żyły), temperaturowego współczynnika zmian

rezystywności i od pojemności cieplnej przewodu, oraz od temperatury

początkowej

i końcowej przewodu.

I

S

k

t

obl



Urządzenie zabezpieczające nadprądowe powinno być tak dobrane, aby jego zdolność wyłączania
prądu zwarciowego była większa od największej spodziewanej wartości prądu zwarciowego, jaki
może wystąpić w miejscu jego zainstalowania.

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

•Tablica 2. Wartość współczynnika k dla przewodów roboczych [6]

Izolacja przewodu

PVC

o przekroju

EPR/

XLPE

Gumowa

Mineralna

≤ 300

mm

2

> 300

mm

2

z PVC

bez

powłoki

Temperatura początkowa ˚C

70

70

90

60

70

105

Temperatura końcowa ˚C

160

140

250

200

160

250

Materiał na przewody:
Miedź
Aluminium
Połączenia przewodów miedzianych
lutowane cyną

115

76

115

103

94

-

143

94

-

141

93

-

115*

-
-

135

-
-

*Wartość ta powinna być stosowana dla dostępnych przewodów gołych

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

Spodziewane

wartości prądów zwarciowych za bezpiecznikiem topikowym zależą od jego zdolności

ograniczania tych

prądów. Wartość prądu ograniczonego ustala się na podstawie charakterystyk, których

przykładowe wartości przedstawiono na rysunku 1.

Rys.1.

Przykładowe charakterystyki prądów ograniczonych wkładek topikowych typu

Bi Wts do wyznaczania spodziewanych

wartości prądu zwarciowego:

I

P

– spodziewana wartość prądu zwarciowego przed bezpiecznikiem

I

o

– wartość prądu ograniczonego za bezpiecznikiem

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

Dla dopuszczalnego, obliczonego według wzoru (3) czasu trwania zwarcia co najmniej równego 0,1s

lub większego, spełnienie warunku prawidłowego zabezpieczenia przewodu należy sprawdzić przez
porównanie obliczonej wartości z wartością odczytaną z charakterystyki czasowo-prądowej
zastosowanego zabezpieczenia. Przykładowe charakterystyki czasowo-prądowe bezpieczników typu
BiWts przedstawiono na rysunku 2. Powinien być spełniony warunek :

)

(

p

obl

I

f

t

t





. w którym: t

obl

– jest to dopuszczalny czas trwania zwarcia obliczony zgodnie ze wzorem (3),

t

– jest to czas trwania zwarcia ustalony na podstawie charakterystyki czasowo-

prądowej zastosowanego urządzenia wyłączającego nadprądowego,

I

P

– jest to spodziewana wartość prądu zwarciowego (przed miejscem zainstalo-

wania urządzenia wyłączającego nadprądowego).

)

(

p

obl

I

f

t

t





.

(4)

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

Rys. 2. Charakterystyki czasowo-

prądowe bezpieczników topikowych typu BiWts

2013-12-20

3

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

Dla dopuszczalnego, obliczonego

według podanego powyżej wzoru, czasu trwania zwarcia mniejszego

niż 0,1 sekundy, spełnienie prawidłowości zabezpieczenia przewodu należy sprawdzić przez porównanie
wartości całki Joul’a dla urządzenia zabezpieczającego (rys.3, 4) z obliczoną dla przewodu wartością

k

2

S

2

.

Powinien

być spełniony warunek :

I

2

t = f (I

p

)

≤ k

2

S

2

. (5)

Rys.

3.

Charakterystyki

największych wartości całek
Joul’a

wyłączania

wkładek

BiWts

Sprawdzenie prawidłowości ochrony przewodu przed skutkami

zwarć

Rys. 4. Charakterystyki całek Joul’a wyłączników instalacyjnych produkcji firmy Legrand

Sprawdzenie odporności mechanicznej dobranego przewodu

Tablica 2. Minimalne przekroje przewodów

Rodzaj

oprzewodowania

Zastosowanie obwodu

Przewód

Materiał

Przekrój mm

2

Instalacja

stała

Kable

i przewody

izolowane

Obwody siłowe
i oświetleniowe

Miedź

Aluminium

1,5

2,5

1)

Obwody sygnalizacyjne

i sterownicze

Miedź

0,5

2)

Przewody

gołe

Obwody siłowe
i oświetleniowe

Miedź

Aluminium

10
16

Obwody sygnalizacyjne

i sterownicze

Miedź

4

Połączenia przewodami

giętkimi

Do specjalnego

zastosowania

Miedź

Jak określono

w odpowiedniej

normie IEC

Do innego

zastosowania

0,75

3)

Obwody bardzo niskiego napięcia do

specjalnego zastosowania.

0,75

Uwagi:
1). Złączki i końcówki stosowane do przewodów aluminiowych powinny być poddane próbom i dopuszczone do tego specjalnego zastosowania.

W Polsce w instalacjach z przewodami ułożonymi na stałe dopuszcza się stosowanie przewodów aluminiowych o przekroju
co najmniej 16 mm

2

[2, 3].

2). W obwodach sygnalizacyjnych i sterowniczych przeznaczonych do urządzeń elektronicznych dopuszcza się stosowanie przekroju 0,1 mm

2

.

3). Do przewodów giętkich zawierających powyżej 6 żył stosuje się uwagę 2.

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

• Ostatnią czynnością przy sprawdzaniu prawidłowości doboru

zabezpieczeń nadprądowych jest sprawdzenie poprawności

działania ochrony przeciwporażeniowej przed dotykiem pośrednim.
W normie PN-IEC 60364-4-

47:2001 dotyczącej budowy instalacji

elektrycznych niskiego napięcia zawarty jest wymóg wyposażenia

każdego obwodu elektrycznego w ochronę przez samoczynne

wyłączenie zasilania (przez zabezpieczenia nadprądowe lub

różnicowoprądowe). Inny środek ochrony przed dotykiem

pośrednim, zamiast ochrony przez samoczynne wyłączenie

zasilania, może być stosowany tylko wówczas, jeżeli zastosowanie

ochrony przez samoczynne wyłączenie zasilania jest niewykonalne
lub zabronione. W normie PN-HD 60363-4-

41 [4] ochronę przez

samoczynne wyłączenie zasilania uznano za środek ochrony przy

uszkodzeniu najczęściej stosowany w instalacjach niskiego

napięcia.

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

Sprawdzenie skuteczności działania ochrony przez samoczynne wyłączenie zasilania na etapie
projektowania instalacji polega na sprawdzeniu spełnienia warunku samowyłączenia opisanego
nierównością:

a

k

I

I



1

"

w którym: I”

k1

– prąd jednofazowego, metalicznego zwarcia do przewodu PE lub do części

przewodzącej dostępnej objętej ochroną przez samoczynne wyłączenie

zasilania,

I

a

– prąd zadziałania urządzenia wyłączającego nadprądowego powodujący wy-

łączenie chronionego obwodu w czasie nie dłuższym od dopuszczalnego.

( 6 )

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

Dla sprawdzenia spełnienia warunku samowyłączenia należy zatem:

•

ustalić spodziewaną wartość prądu I”

k1

metalicznego zwarcia do przewodu

ochronnego PE w rozpatrywanym miejscu zainstalowania odbiornika

– to

jest na zaciskach odbiornika lub w gniazdku wtyczkowym zasilającym
odbiornik,

•

oraz wyznaczyć (na podstawie charakterystyk czasowo-prądowych) wartość

prądu Ia zadziałania w wymaganym czasie (prądu wyłączającego)

urządzenia zabezpieczającego obwód.

2013-12-20

4

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

Maksymalny wymagany czas wyłączenia dla urządzeń
rozdzielczych i odbiorników stacjonarnych wynosi 5 sekund,
natomiast dla odbiorników ręcznych i prowadzonych ręką w czasie
użytkowania jest uzależniony od wartości napięcia zasilania
względem ziemi U

0

i od warunków środowiskowych użytkowania

odbiornika. Dla odbiorników zasilanych napięciem względem ziemi
równym 230 V i użytkowanych w warunkach środowiskowych przy
dopuszczalnym napięciu U

L

równym 50 V, maksymalny czas

wyłączenia wynosi 0,4 s, natomiast dla odbiorników użytkowanych
w warunkach środowiskowych zwiększonego zagrożenia
porażeniowego, przy dopuszczalnym napięciu UL równym 25 V -
wynosi 0,2 s.

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

•

Wartość najmniejszego prądu zadziałania w wymaganym czasie (prądu

wyłączającego Ia) urządzenia nadprądowego zabezpieczającego obwód

norma nakazuje wyznaczyć na podstawie normy lub charakterystyk
czasowo-

prądowych producenta tego urządzenia

•

Należy uwzględnić, że w Polsce w nowych (budowanych od roku 1995)

obwodach odbiorczych urządzeniami nadprądowymi zabezpieczającymi

obwód przed skutkami zwarć (ostatnim zabezpieczeniem zwarciowym

zainstalowanym przed odbiornikiem) muszą być wyłączniki samoczynne

(instalacyjne). Oczywiście wyłączniki te są wykorzystywane również jako

urządzenia wyłączające w ochronie przeciwporażeniowej przez

samoczynne wyłączenie zasilania.

Dla włączników instalacyjnych wartości prądów Ia powodujących

wyłączenie w czasie do 0,1 s są przedmiotem normalizacji

międzynarodowej. Wynoszą one zawsze, niezależnie od producenta

wyłączników:

dla wyłączników instalacyjnych o charakterystyce B - 5 In,
dla wyłączników instalacyjnych o charakterystyce C - 10 In,
dla wyłączników instalacyjnych o charakterystyce D - 20 In.

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

0,005

0,01

0,02

0,04

0,1

1

10

1000

100

0,2

0,4

2

4

20

40

200

400

2000

4000

10

20

50

100

200

500

1000

35

I = 62 A

130 180

5 s

3600 s

[A]

[s]

10000

I

[A]

[A]

[s]

t

a

Rys. 5. Sposób ustalania wartości
prądów wyłączających Ia na podstawie
charakterystyki czasowo-

prądowej

wkładki topikowej typu Bi-Wts o
prądzie znamionowym 20 A

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

Przy projektowaniu obwodu elektrycznego spodziewaną wartość

prądu zwarcia I”

k1

zaleca się obliczać na podstawie wzoru :

S

k

Z

U

I

0

1

8

,

0

"





Wartość impedancji pętli zwarciowej ZS oblicza się na etapie projektowania
zgodnie ze wzorem:

w którym: U

0

– napięcie fazowe względem ziemi rozpatrywanego obwodu,

Z

S

– impedancja pętli zwarcia w rozpatrywanym miejscu.









2

2

)

(

)

(

X

R

Z

S



R



X

w którym:

- jest to suma rezystancji

elementów składowych tworzących pętlę zwarcia,

- jest to suma reaktancji

elementów składowych tworzących pętlę zwarcia.

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

W obliczeniach impedancji pętli zwarcia na przykład przy zwarciu w

odbiorniku (gniazdku wtyczkowym zasilającym odbiornik) należy

uwzględnić:

• impedancję zwarciową systemu zasilającego (obliczoną na

podstawie podanej wartości prądu zwarcia trójfazowego w złączu),

• rezystancje żyły fazowej L i żyły ochronnej PE kabla łączącego

złącze z rozdzielnicą główną budynku,

• rezystancje żyły fazowej L i żyły ochronnej PE przewodu łączącego

rozdzielnicę główną z odbiornikiem (urządzeniem).

Sprawdzanie spełnienia w instalacjach elektrycznych niskiego

napięcia warunku samowyłączenia w ochronie przez samoczynne

wyłączenie zasilania przez zabezpieczenia nadprądowe

W przyypadku, gdy rezystancje

żyły fazowej i żyły ochronnej kabla oraz odpowiednio żyły

fazowej i

żyły ochronnej przewodu są sobie równe, to w obliczeniach przyjmuje się jako

rezystancję kabla podwojoną wartość rezystancji żyły fazowej kabla, a jako rezystancję
przewodu

– podwojoną wartość rezystancji żyły fazowej przewodu. W obliczeniach pętli

zwarcia w instalacji niskiego

napięcia pomija się reaktancje żył kabli i przewodów, ponieważ są

one wielokrotnie mniejsze od ich rezystancji.

Wzór określający impedancję pętli zwarcia

przybierze zatem

postać:

2

2

)

(

)

2

2

(

systemu

przewodu

kabla

systemu

S

X

R

R

R

Z









W przypadku sprawdzania instalacji istniejących wartość prądu zwarcia I”

k1

należy zmierzyć

przy użyciu przyrządu pomiarowego odpowiedniego dla miejsca zainstalowania badanego
urządzenia.

2013-12-20

5

Dobór zabezpieczeń dla obwodów zasilających silniki

W obwodach zasilających silniki dla ochrony przed skutkami zwarć i
przeciążeń należy stosować indywidualne dla każdego silnika
urządzenia zabezpieczające w postaci wyłączników silnikowych lub
układów zabezpieczających składających z bezpiecznika
topikowego, stycznika i wyzwalacza przeciążeniowego. Aparaty te
muszą mieć zdolność wyłączania prądów zwarciowych oraz muszą
zapewniać normalny rozruch zabezpieczanego silnika. Dla
zabezpieczenia obwodów z silnikami o małej mocy dopuszcza się
stosowanie zabezpieczeń grupowych.

Dobór zabezpieczeń dla obwodów zasilających silniki

Najłatwiej, ale zwykle najdrożej, można dobrać zabezpieczenie w postaci
wyłącznika silnikowego, który skutecznie chroni silnik zarówno przed
skutkami zwarć jak i przed przeciążeniem. Dobrany wyłącznik musi być
zbudowany na prąd znamionowy co najmniej równy prądowi
znamionowemu zabezpieczanego silnika i musi być wyposażony w
zabezpieczenie przeciążeniowe o zakresie nastawczym zawierający
wartość nastawionego prądu wynoszącą od 1 do 1,1 prądu znamionowego
silnika.

Dobór zabezpieczeń dla obwodów zasilających silniki

W przypadku zastosowania dla zabezpieczenia przed skutkami zwarć wkładki
topikowej należy odpowiednio dobrać wartość jej prądu znamionowego, która
powinna spełniać warunek:





r

ns

r

n

I

I

k

I







w

którym: I

n

– prąd znamionowy wkładki topikowej,

I

ns

– prąd znamionowy silnika,

k

r

– współczynnik rozruchu zabezpieczanego silnika,

I

r

– prąd rozruchowy silnika równy k

r

∙ I

ns

,



– współczynnik ciężkości rozruchu (wartości podane w tablicy 3)

Dobór zabezpieczeń dla obwodów zasilających silniki

Tablica 3. Wartości współczynnika ciężkości rozruchu

Rodzaj rozruchu

silnika

Wkładka topikowa o działaniu:

szybkim

zwłocznym

lekki

2,0 – 2,5

2,5 – 3,0

średni

1,8 – 2,0

2,0 – 2,5

ciężki

1,5 – 1,8

1,8 – 2,0

Uwaga: Wartości mniejsze należy przyjmować dla silników o dużej częstości rozruchów (większej niż
kilka razy na dobę)

Dobór zabezpieczeń dla obwodów zasilających silniki

Jeżeli urządzeniem zabezpieczającym przed skutkami zwarcia jest wyłącznik
wyposażony w nastawny, działający bezzwłocznie wyzwalacz elektromagnetyczny, to
prąd nastawy I

we

powinien spełniać warunek:

Jeżeli urządzeniem zabezpieczającym przed skutkami zwarcia jest wyłącznik
nadprądowy (instalacyjny) o charakterystyce B, C lub D, to jego prądy muszą spełniać
następujące warunki:
•prąd znamionowy In wyłącznika musi być co najmniej równy prądowi znamionowemu Ins
silnika,
•prąd I4 wyłącznika musi być co najmniej równy prądowi rozruchowemu Ir silnika (prąd I4
jest równy dla wyłącznika B – 3 In , dla wyłącznika C – 5 In , dla wyłącznika D – 10 In.

Spełnienie podanych wyżej warunków zapewnia poprawną ochronę przed skutkami
zwarć, bez zbędnych zadziałań urządzeń zabezpieczających w chwili rozruchu silnika
oraz po obciążeniu silnika pełną mocą znamionową.

I

we

≥ 1,2 · k

r

· I

ns

.

Dobór zabezpieczeń dla obwodów zasilających silniki

Dla poprawnej ochrony silnika przed przeciążeniem wskazane jest

stosowanie, oprócz urządzeń zabezpieczających przed skutkami zwarć

również urządzeń chroniących przed przeciążeniem. Do tego celu używane

są zazwyczaj współpracujące ze stycznikami wyzwalacze termiczne

termobimetalowe lub, coraz częściej, wyzwalacze termiczne elektroniczne.

Wyzwalacze te powinny być dobrane, tak jak wyzwalacze w wyłącznikach

silnikowych na prąd o zakresie odpowiadającym prądowi znamionowemu

silnika. Wartość prądu wyzwalacza należy nastawić jako równą 1,05 – 1,1

prądu znamionowego silnika.

Kolejnym urządzeniem stosowanym dla zapewnienia poprawnej pracy

silnika jest zabezpieczenie przed pracą niepełnofazową. Detektor zaniku

fazy współpracuje zwykle z cewką zanikową stosowanego wyłącznika

silnikowego lub ze stycznikiem. Obydwa te urządzenia stanowią skuteczną

ochronę przed samorozruchem silnika po jego wyłączeniu spowodowanym

na przykład chwilowym zanikiem napięcia.

2013-12-20

6

Spadki napięć

Spadki napięć

Spadki napięć

Spadki napięć

Spadki napięć

Spadki napięć