background image

 

Ćwiczenia 1     

 

 

 

 

WIL, BUDOWNICTWO, semestr 1, 2013/14 

 

Na każde zajęcia proszę przynosić notatki z wykładów! 

1. Rachunek wektorowy  

Przeczytaj uważnie fragment wykładu dotyczący wektorów. Zapamiętaj wzory, które dla 

przypomnienia są podane jeszcze raz poniżej. Następnie zacznij rozwiązywać zadania. 

 

 

Wektor 

 w kartezjańskim układzie współrzędnych prostokątnych: trój- i dwuwymiarowym xy, 

wersory  

 

, ,  .  

Wektor rozłożony jest na 

wektory 

składowe

(rzuty wektora w danym układzie współrzędnych) odpowiednio: 



, 

, 

  oraz 

, 

Iloczyn skalarny

 dwóch wektorów:      

 ·     | | cos   ,   

(wzór 1) 

jest liczbą (nie 

wektorem), jest przemienny, iloczyn wektorów prostopadłych jest równy zeru, 

 ·     

, w 

zależności od wielkości kąta jest dodatni lub ujemny. 

Współrzędną wektora

 na danej osi nazywamy iloczyn skalarny tego wektora i wersora tej osi. 

   ·      cos , 

(wzór 2)

 itd. Współrzędna wektora może być liczbą dodatnią lub ujemną. 

Wartość

 wektora:  

   



  

(wzór 3).

 

Wektor możemy zapisać:  

    

  

  

 

 

  

  .  

(wzór 4)

 

 

 

np.         

   

 

 

 

 

 

 . 

 

 

 

Suma wektorów

       

  

   

  

   

  

   

                                               

 

 

  . 

(wzór 5) 

Różnica wektorów

           .   

(wzór 6) 

Iloczyn skalarny

 : 

 ·      

·  

   

·  

   

·  

   

  . 

(wzór 7) 

Iloczyn wektorowy

 dwóch wektorów: wartość iloczynu 

|    |   | | sin   ,   (wzór 8), a kierunek i zwrot 

    wyznaczamy z reguły śruby prawej.  
       

 

  

 , (wzór 9) 

 

 

 

 

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

 

 

 

wersory 

||   ||   

 1

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒԦ

 

ݒ

 

ݒ

 

α 

background image

 

Zadania 

1.

 Wyprowadź wzory na iloczyny: skalarny (wzór 7) i wektorowy (wzór 9) dwóch wektorów 

 i  . 

Rozwiązanie: Zapisujemy iloczyn skalarny dwóch wektorów: 

 ·     

 

  

 · 

 

 

   

 ·   

 ·   

 ·    

Korzystając z definicji iloczynu skalarnego (wzór 1) obliczamy iloczyny wektorów jednostkowych: 

 

 ·    1 · 1 · cos0°   1 ,  ·    1 · 1 · cos90°   0 ,  ·    1 · 1 · cos 90°   0 , …  

Widzimy, że zostają tylko wyrazy z iloczynami tych samych współrzędnych: 

 ·     



Podobnie postępujemy z iloczynem wektorowym: 

      

 

  

  

 

  

   

    

   

    

Korzystając z definicji iloczynu wektorowego (wzór 8) obliczamy iloczyny wektorów jednostkowych: 

|   |   1 · 1 · sin 0°   0   |   |   |   |, 

    ,

      ,

     ,

     ,

    ,

     .  

Odpowiednio grupując wyrazy iloczynu dostajemy: 

       

 

  

. 

2.

 Praca 

%

஺஻

 wykonana przez stałą siłę & podczas przemieszczenia ciała z punktu A do B, jest dana wzorem: 

%

஺஻

 & · ∆(

஺஻

. Oblicz pracę wykonaną przez siłę 15,0 N podczas przesuwania skrzyni z położenia  

(

 1,0 2,0 m do położenia  (

 4,0 2,0 m, jeśli siła była skierowana pod kątem 30

o

 do poziomu. 

Rozwiązanie: Obliczamy przemieszczenie 

∆(

஺஻

 (

 (

 3,0 4,0m, a następnie pracę 

%

஺஻

 & · ∆(

஺஻

 & · |∆(

஺஻

| cos 30°   15,0 N5,0 m cos30°   65 J. 

 

3.

 Kolejne położenia krążka hokejowego dane są wektorami położenia:  

(

 4,0 3,0 m  i  (

 2,0 

 4,0  0,10 m. a. Oblicz wartość każdego z wektorów (wzór 3). b. Oblicz przemieszczenie krążka (różnicę 
wektorów) 

(wzór 6)

. c. Znajdź kąt α między wektorami 

(wzór 1)

 korzystając ze wzoru na iloczyn skalarny wektorów 

(wzór 7)

. d. Narysuj w układzie kartezjańskim wektor  

(

.  

 

4.

 Dane są dwa wektory siły: 

&

 i &

 (patrz: rys. obok).(a ) Rozłóż te 

wektory na składowe i znajdź ich współrzędne. Zapisz je w postaci 

danej wzorem 4. (b) Narysuj wektory:  

&

 &

,  

&

 

Rozwiązanie: a. Współrzędne wektorów znajdziemy z definicji: 

 

Współrzędną wektora

 na danej osi nazywamy iloczyn skalarny tego 

wektora i wersora tej osi. 

   ·      cos , 

(wzór 2)

 itd.  

&

ଵ௫

 &

·    &

cos

 4,0N cos 120°   2,0N, 

&

ଵ௬

 &

·    &

cos

 90°   4,0N cos 30°   3,5N, 

&

 2,0   3,5 N . 

F

x

 [N] 

&

 

&

 

α

1

=120

α

2

=315

o

 

&

  4,0N 

&

  5,0N 

F

y

 [N] 

background image

 

Analogiczne obliczamy współrzędne drugiego wektora 

&

ଶ௫

 i 

&

ଶ௬

 i zapisujemy wektor w postaci 

&

 …    N . 

Uwaga: Wszystkie wyniki obliczeń zostały zaokrąglone zgodnie z regułami działania na liczbach 
przybli
żonych. 
Uwaga: Wszystkie wyniki oblicze
ń zostały zaokrąglone zgodnie z regułami działania na liczbach 
przybli
żonych. 

1.

 

Sumę zaokrąglamy do miejsca znaczącego odpowiadającego najmniej dokładnemu składnikowi. 

2.

 

W iloczynie lub ilorazie liczb przybliżonych zachowujemy co najwyżej tyle cyfr znaczących, ile 
jest w czynniku który ma ich najmniej. 

 
b. Ró
żnica wektorów:

  

&

 &

 2,0  3,5 N  …   N   ? 

Wektor o zwrocie przeciwnym do 

&

&

 …   N 

 

5.

 Wartość wektora położenia ciała A wynosi  r

A

 =5,0cm, a kąt jaki tworzy z osią 

2 jest równy 240

o

.  a. Znajdź jego 

współrzędne. b. Zapisz ten wektor stosując wersory. c. Narysuj ten wektor.  

Wskazówka: Przeglądnij rozwiązanie poprzedniego zadania.

 

 

 

6.

 Moment siły 

3 punktu materialnego zdefiniowany jest iloczynem wektorowym wektora położenia ( i siły &: 

3   (  &. a. Znajdź moment siły, gdy  (   3,0  2,0 cm i &   4,0 5,0) N.  b. Wykaż, że jeśli siła dana 
jest wyrażeniem postaci  

&   4((, to moment siły jest równy zeru. 

Rozwiązanie: a. Moment siły

 

3   (  &    (

&

 (

&

 (

&

 (

&

  (

&

 (

&

   52,0cm3,0N  1,5cm4,0N6

 12,0 · 10

ିଶ

m · N 

b.

 

3   (  &   (  4((   4((  (   4((( sin 0°   0. 

Zapamiętaj ten przypadek! Siły postaci 

&   4(( noszą nazwę sił centralnych; należy do nich siła 

grawitacji i siła Coulomba: 

&

 7

38

(

(̂,

(̂   :; <=:;( >=?@;A:;<B ; C=(D@D C E<(;FC= <=:;(  ( 

 

2. Różniczkowanie funkcji 

Na wykładzie została podana definicja pochodnej, wzory na pochodne funkcji, z którymi będziemy mieć do 
czynienia w zadaniach. Uważnie przeczytaj ten fragment wykładu, a potem oblicz pochodne następujących 
funkcji:  

a. 

42   52  2

 3, b. 42   √22, c. 42   22  1

,  d. 42   3 sin2

, e. 42   √3  2, 

W fizyce często oblicza się szybkość zmian pewnej wielkości fizycznej w czasie – wówczas traktuje się czas 

: jak 

zmienną (zamiast zmiennej 

2 mamy zmienną :). Jeśli wzór zapisany jest ogólnie, to mogą występować w nim 

stałe parametry, zwykle oznacza się je przez 

,  , … , H, …. Przećwicz obliczanie pochodnych następujących 

funkcji: 

background image

 

a. 

2:    sinH:,  ( , H  A: ł=, b. B:   J  : 


K:

, (J, K,   A: ł=, c. 2:   L  L cos :, 

(

L, H  A: ł=,  

 

7.

 Wyobraźmy sobie sytuację, że w czasie zamieci śnieżnej polarnik traci orientację i błądzi wokół bieguna 

południowego, a jego położenie dane jest wektorem:  

(:     cosH:   F sinH: ,

gdzie ω   1,60rad · h

ିଵ

,

   2,5km, F   3,0km 

a.  Znajdź w tym przypadku przyspieszenie 

 i prędkość polarnika .  

 

8.

 Do swobodnego końca podwieszonej pod sufitem sprężyny przymocowano jabłko, a następnie pociągnięto go 

w dół. Jabłko zaczęło wykonywać ruch drgający z częstością 

H H 

ଶగ

, V  okres drgań, a jego chwilowe 

położenie względem punktu równowagi opisane było funkcją 

B:   B

cos H:, B

- amplituda drgań. a. Zapisz 

wektor położenia jabłka przyjmując, że oś 

B jest skierowana pionowo w dół. b. Znajdź wektor prędkości jabłka  

oraz przyspieszenia 

. c. Oblicz położenie, prędkość i przyspieszenie po czasie :   V/4. 

 

 

Literatura 
 

D.Halliday,R.Resnick,J.Walker: Podstawy fizyki, t.1.  

B.Oleś: Wykłady z fizyki , Wydawnictwo PK. 
A.Januszajtis: Fizyka dla politechnik, t.1.