I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUN

Instrukcja do cwiczenia nr 52

Badanie ukladów prostujacych.

Instrukcje wykonal Sebastian Soberski

I. Cel cwiczenia:

Celem zadania jest poznanie problemów prostowania pradu zmiennego, dzialania
pólprzewodnikowej diody prostujacej oraz zbadanie charakterystyk ukladów prostujacych.

II. Zagadnienia do przygotowania:

W opisie:

•

Pólprzewodniki, podac rodzaje pólprzewodników.

•

Zlacze p-n , charakterystyki.

•

Dzialanie diody pólprzewodnikowej.

•

Uklady prostujace.

•

Napiecia skuteczne i maksymalne..

•

Rola elementów czynnych w ukladach prostujacych.

.

III. Przyrzady pomiarowe.

•

oscyloskop,

•

woltomierz.

Zestaw do badania ukladów prostujacych zbudowany jest z uniwersalnej plyty (Rys.2), na której
zamontowane sa wszystkie elementy umozliwiajace budowe poszczególnych ukladów. Odpowiednie
polaczenia buduje sie laczac zaciski wybranych elementów przewodami. Do obserwacji zmian
napiecia w doswiadczeniu wykorzystuje sie oscyloskop. Zestaw pomiarowy przedstawia Rys.1 .

Rys.1

2

Rys.2

IV. Przebieg cwiczenia.

1. Zbudowac kolejno uklady przy uzyciu elementów wskazanych na Rys.3 ( D1,D2,D3,D4 – diody;
R – opornik; C – kondensator; L – cewka indukcyjna ) wedlug schematów przedstawionych na
Rys.4_a,b,c,d,e,f .
2. Wlaczyc zasilanie ukladu po sprawdzeniu przez opiekuna zadania.
3. Okreslic polaryzacje i zbadac napiecie wejsciowe i wyjsciowe za pomoca oscyloskopu oraz
miernika uniwersalnego.

(a) U

0

– wskazuje woltomierz pradu stalego.

(b) U

max

– odczytujemy z oscyloskopu.

4. Przy uzyciu kalki technicznej przerysowac przebiegi napiecia z obrazu oscylografu.

Rys.3 Zestawienie elementów elektronicznych uzywanych do budowy obwodów wedlug
schematów na Rys.4_a,b,c,d,e,f.

3

Rys.4a

Rys.4b

Rys.4c

4

Rys.4d

Rys.4e

Rys.4f

5

V. Opracowanie wyników.

1. Przerysowac otrzymane wykresy z kalki technicznej na papier milimetrowy.
2. Obliczyc wspólczynniki tetnien dla poszczególnych ukladów ze wzoru:

g = U

max

/ U

0

gdzie:

(a) U

0

– napiecie odczytane z woltomierza pradu stalego.

(b) U

max

– napiecie maksymalne odczytane z oscyloskopu.

(c) g – tetnienie pradu.

3. Przedyskutowac otrzymane wyniki.

VI. Ocena wyników pomiarów.

Przeprowadzic analize bledów wyznaczenia wspólczynników tetnien pamietajac, ze na ten blad
sklada sie blad maksymalny pomiarów napiec

oraz blad graficzny odczytu napiec z oscyloskopu.

VII. Literatura:

J. Orear, Fizyka, WNT, Warszawa 1998.
H. Szydlowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa, 1999.
A. Zawadzki, H. Hofmokl, Laboratorium Fizyczne, PWN, Warszawa, 1968.