background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

            NARODOWEJ  

 

 

 

 

 

Barbara Olech 

 

 

Montaż budynków wielokondygnacyjnych 
712[04].Z1.08 

 

 

 

 

 

 

 

Poradnik dla nauczyciela 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom  2006 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 

mgr inż. Halina Darecka 

mgr inż. Anna Kusina 

 

 

Opracowanie redakcyjne: 

mgr inż. Barbara Olech 

 

 

Konsultacja: 

mgr inż. Krzysztof Wojewoda 

 

 

Korekta: 

 

 

 

Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  712[04].Z1.08

 

„Montaż budynków wielokondygnacyjnych” zawartego w modułowym programie  nauczania 
dla zawodu monter konstrukcji budowlanych. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom  2006 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI 
 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5. Ćwiczenia  

11 

5.1. Systemy konstrukcyjne budynków wielokondygnacyjnych 

11 

5.1.1. Ćwiczenia 

11 

5.2. Elementy konstrukcyjne budynków szkieletowych o konstrukcji stalowej 

13 

5.2.1. Ćwiczenia 

13 

5.3. Prace montażowe przy wznoszeniu budynków wielokondygnacyjnych 

16 

5.3.1. Ćwiczenia 

16 

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia  

19 

7. Literatura 

38 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1. WPROWADZENIE 

 

 

Przekazujemy 

Państwu 

Poradnik 

dla 

nauczyciela 

„Montaż 

budynków 

wielokondygnacyjnych”,  który  będzie  pomocny  w  prowadzeniu  zajęć  dydaktycznych 
w szkole kształcącej w zawodzie monter konstrukcji budowlanych 712[04]. 

W poradniku zamieszczono: 

  wymagania wstępne, 

  wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć, 

  przykładowe scenariusze zajęć, 

  propozycje  ćwiczeń,  które  mają  na  celu  ukształtowanie  u  uczniów  umiejętności 

praktycznych, 

  wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki. 

Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem: 

  pokazu z objaśnieniem, 

  tekstu przewodniego, 

  metody projektów, 

 

ćwiczeń praktycznych. 

Formy  organizacyjne  pracy  uczniów  mogą  być  zróżnicowane,  począwszy  od 

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej. 

W  celu  przeprowadzenia  sprawdzianu  wiadomości  i  umiejętności  ucznia,  nauczyciel 

może  posłużyć  się  zamieszczonym  w rozdziale  6  zestawem  zadań  testowych,  zawierającym 
różnego rodzaju zadania. 

W tym rozdziale podano również: 

  plan testu w formie tabelarycznej, 

  punktacje zadań, 

  propozycje norm wymagań, 

  instrukcję dla nauczyciela, 

  instrukcję dla ucznia, 

  kartę odpowiedzi, 

  zestaw zadań testowych. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Schemat układu jednostek modułowych 

712[04].Z1/2.03 

Wykonywanie rusztowań do robót budowlanych 

712[04].Z1 

Technologia montażu konstrukcji metalowych 

712[04].Z1/2.01 

Dobieranie narzędzi, sprzętu i maszyn do robót montażowych 

712[04].Z1/2.02 

Wykonywanie podstawowych pomiarów w robotach 

budowlanych 

712[04].Z1.04 

Łączenie elementów konstrukcji w stykach montażowych 

712[04].Z1.06 

Montaż zbiorników cylindrycznych 

712[04].Z1.07 

Montaż kominów stalowych 

712[04].Z1.08 

Montaż budynków wielokondygnacyjnych 

712[04].Z1.09 

 Montaż wież i masztów 

 

712[04].Z1.10 

Montaż zbiorników kulistych 

712[04].Z1.05 

Montaż hal 

712[04].Z1.11 

Wykonywanie konserwacji i napraw uszkodzonych 

elementów konstrukcji metalowych 

712[04].Z1.12 

Rozliczanie robót montażowych 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2. WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując  do  realizacji  programu  jednostki  modułowej  „Montaż  budynków 

wielokondygnacyjnych” uczeń powinien umieć: 

  stosować terminologię budowlaną, 

  odczytywać i interpretować rysunki budowlane, 

  posługiwać się dokumentacją budowlaną, 

  organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i przepisami bhp, 

  transportować materiały budowlane, 

  korzystać z różnych źródeł informacji, 

  dobierać narzędzia i sprzęt do robót montażowych, 

  wykonywać podstawowe pomiary w robotach budowlanych, 

  wykonywać rusztowania do robót budowlanych, 

 

łączyć elementy konstrukcji w stykach montażowych. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3. CELE KSZTAŁCENIA 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

  scharakteryzować konstrukcje budynków wielokondygnacyjnych, 

  dobrać materiały do montażu, 

  dobrać narzędzia i sprzęt do montażu, 

  wykonać montaż słupów, 

  wykonać montaż belek i stężeń, 

  wykonać montaż stropów, 

  wykonać montaż ścian osłonowych, 

  zmontować ściany działowe o szkielecie stalowym, 

  wykonać roboty montażowe zgodnie z zasadami bhp, 

  wykorzystać dokumentację techniczną. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

 
Osoba prowadząca ………………………………………………. 
Modułowy program nauczania: Monter konstrukcji budowlanych 712[04] 
Moduł: Technologia montażu konstrukcji stalowych 712[04].Z1. 
Jednostka modułowa: Montaż budynków wielokondygnacyjnych 712[04].Z1.08 
Temat: Montowanie ściany działowej w budynku o konstrukcji z profili zimnogiętych. 

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności montażu ścian działowych. 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi: 

  dobrać materiały i sprzęt do montażu ściany działowej, 

  zorganizować stanowisko do wykonywania montażu zgodnie z zasadami bhp, 

  wykonać montaż ściany działowej, 

  ocenić wykonaną przez siebie pracę. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

  zespołowa. 

 
Czas:  135 min. 
 
Środki dydaktyczne: 
–  profile zimnogięte , 
–  płyty gipsowo-kartonowe, 
–  płyty z wełny mineralnej, 
–  łączniki do łączenia profili, 
–  łączniki do łączenia płyt z profilami, 
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu, 
–  podstawowy sprzęt mierniczy, 
–  taśma izolacyjna, 
–  wkrętarka, 
–  instrukcje bhp, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Przebieg zajęć: 

1.  Sprawy organizacyjne. 
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć. 
3.  Instruktaż bhp. 
4.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia. 
5.  Realizacja tematu: 

uczniowie w trzyosobowych grupach: 

  zapoznają się z dokumentację techniczną montażu, 

  pobierają z przygotowanego podręcznego magazynu narzędzia do wykonania ćwiczenia, 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

  przytwierdzają do podłoża  i ścian profile zimnogięte z izolacją, 

  ustawiają słupki profili i łączą  z przymocowanymi profilami, 

  przytwierdzają z jednej strony płyty gipsowo-kartonowe, 

  wypełniają przestrzeń ścianki płytami z wełny mineralnej, 

  przytwierdzają z drugiej strony płyty gipsowo-kartonowe, 

  nauczyciel nadzoruje pracę uczniów. 

6.  Po wykonaniu montażu uczniowie próbują dokonać analizy wykonanego ćwiczenia. 
 

Zakończenie zajęć 

1.  Każdy z uczniów wskazuje mocne i słabe strony swojej pracy. 
2.  Nauczyciel  analizuje prace uczniów i stwierdza, czy praca przebiega prawidłowo. 
3.  Uczniowie prezentują swoje prace według kolejności wykonanych prac. 
4.  Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny pracy. 
 

Praca domowa 

Odszukaj  informacje  (z  dowolnych  źródeł)  na  temat  warunków,  jakie  są  stawiane 

ścianom działowym. Zdobyte materiały przynieś i przedstaw  na zajęciach. 

 

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  zdobytych 
umiejętności. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Scenariusz zajęć  2 

 
Osoba prowadząca ………………………………………………. 
Modułowy program nauczania: Monter konstrukcji budowlanych 712[04] 
Moduł: Technologia montażu konstrukcji stalowych 712[04].Z1. 
Jednostka modułowa: Montaż budynków wielokondygnacyjnych 712[04].Z1.08 
Temat: Konstrukcje stropów stosowane w budynkach wielokondygnacyjnych. 
Cel  ogólny
:  Poznanie  rozwiązań  materiałowo-konstrukcyjnych  stropów  w  budynkach 
wielokondygnacyjnych. 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi: 

  określić, jakie materiały  stosuje się na stropy w budynkach wielokondygnacyjnych, 

  określić,  jakie  rozróżnia  się  konstrukcje  stropów  stosowanych  w  budynkach 

wielokondygnacyjnych , 

  wyjaśnić, jak są zbudowane stropy o konstrukcji stalowej, 

  wyjaśnić, jak są zbudowane stropy wykonane z zastosowaniem płyty żelbetowej, 

  wyjaśnić, jak są zbudowane stropy o konstrukcji zespolonej, 

 

Metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenia praktyczne, 

  metoda przewodniego tekstu. 

Formy organizacyjne pracy uczniów: 

  indywidualna, 

  grupowa. 

 

Środki dydaktyczne: 
–  zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla każdego zespołu uczniów, 
–  instrukcja pracy metodą przewodniego tekstu, 
–  zadanie, 
–  blok rysunkowy formatu A 4, 
–  przybory kreślarskie. 
 
Czas:
  180 min. 
 
Przebieg zajęć: 
Zadanie dla ucznia 
Przedmiotem  zadania  jest  określenie  rozwiązań  konstrukcyjnych  stropów  budynków 
wielokondygnacyjnych.  
 
FAZA WSTĘPNA 
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji, zaznajomienie uczniów z pracą 
metodą przewodniego tekstu. 
 
FAZA WŁAŚCIWA 
ZDOBYWANIE INFORMACJI 
1.  Jakie materiały stosuje się na stropy budynków wielokondygnacyjnych? 
2.  Jakie rozróżnia się konstrukcje stopów stosowane w budynkach wielokondygnacyjnych? 
3.  Jakie są rozwiązania stropów o konstrukcji stalowej? 
4.  Jakie są rozwiązania stropów wykonanych z zastosowaniem płyt żelbetowych? 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

5.  Jakie są rozwiązania stropów o konstrukcji zespolonej? 
 
PLANOWANIE 
1.  Ustal, w jakim czasie należy wykonać ćwiczenie. 
2.  Ustal,  gdzie  możesz  znaleźć  informacje  dotyczące  konstrukcji  stropów  w  budynkach 

wielokondygnacyjnych. 

 
USTALANIE 
1.  Nauczyciel ustala z uczniami kolejność czynności. 
2.  Uczniowie otrzymują materiały niezbędne do wykonania zadania. 
3.  Nauczyciel ustala kryteria wykonanej pracy. 
 
WYKONANIE 
1.  Wypisz materiały stosowane na konstrukcje stropów. 
2.  Narysuj przykładowy przekrój stropu o konstrukcji stalowej. 
3.  Narysuj przykładowy przekrój stropu wykonanego z zastosowaniem płyty żelbetowej, 
4.  Narysuj przykładowy przekrój stropu o konstrukcji zespolonej. 
 
SPRAWDZANIE 

 

1.  Czy  poprawnie  zostały  wykonane  rysunki  przedstawiające  elementy  konstrukcji  stropów 

stosowanych w budynkach wielokondygnacyjnych? 

2.  Czy prawidłowo zostały wypisane materiały stosowane na konstrukcje stropów? 
 
FAZA KOŃCOWA 

Uczniowie  wraz z  nauczycielem  wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły  im  najwięcej 

trudności.  Nauczyciel  podsumowuje  całe  ćwiczenie,  wskazuje  jakie  nowe,  ważne 
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości. 
 
Praca domowa 

Korzystając z dostępnych źródeł odszukaj informacje o innych rozwiązaniach konstrukcji 

stropów w budynkach wielokondygnacyjnych, których  nie rysowałeś  na  zajęciach . Zdobyte 
materiały przynieś i przedstaw  na zajęciach . 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

  anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć,  trudności 

podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności. 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

5. ĆWICZENIA 

 

5.1. Systemy konstrukcyjne budynków wielokondygnacyjnych 

 

5.1.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Przedstaw  na  rysunkach  rodzaje  i  rozmieszczenie  stężeń  w  ścianach  z  otworami 

okiennymi i drzwiowymi. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z  systemami konstrukcyjnymi budynków wielokondygnacyjnych, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  narysować schematy stężeń w ścianach z otworami, 
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia się 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  metoda tekstu przewodniego.  

 

Środki dydaktyczne: 

–  blok techniczny formatu A4, 
–  przybory kreślarskie, 
–  literatura z rozdziału 7. 
 
Ćwiczenie 2 

Podpisz prawidłowo konstrukcje ustrojów trzonowych przedstawionych Ci  na rysunkach 

przez nauczyciela. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Nauczyciel  przedstawi  uczniowi  rysunki  rozwiązań  ustrojów  trzonowych.  Zadaniem 

ucznia  jest  podpisanie  tych  konstrukcji  na  rysunkach,  naklejenie  na  arkusz  papieru 
i przedstawienie nauczycielowi oraz kolegom z grupy. 

 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

Zalecane metody nauczania-uczenia się:  

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  metoda tekstu przewodniego. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  literatura z rozdziału 7, 
–  przybory kreślarskie, 
–  arkusz formatu A 2, 
–  rysunki ustrojów trzonowych, 
–  klej. 
 
Ćwiczenie 3 

Przedstaw 

na 

rysunkach 

dwa 

typy 

ustrojów 

powłokowych 

budynków 

wielokondygnacyjnych. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z konstrukcją budynków wielokondygnacyjnych, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  rysować  schematy  przekrojów  poprzecznych  budynku  o  konstrukcji  ramowo-

powłokowej i dwupowłokowej, 

4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania-uczenia się 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  metoda tekstu przewodniego. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  blok techniczny formatu A4, 
–  przybory kreślarskie, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

5.2.  Elementy 

konstrukcyjne 

budynków 

szkieletowych 

o konstrukcji stalowej 

 

5.2.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj  na  elementach  modelowych  montaż  ścianki  działowej  z  profili  zimnogiętych 

i płyt  gipsowo  kartonowych  z  wypełnieniem  wełną  mineralną  zgodnie  z  dokumentacją 
techniczną.

 

 

Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  należy  realizować  w  grupie  2-3  osobowej  w  pracowni  wyposażonej 

w rozbieralny  model  ścian  działowych  z  profili  zimnogiętych  i  płyt  gipsowo-kartonowych, 
oraz narzędzia i sprzęt niezbędny do wykonania montażu. Przed przystąpieniem do ćwiczenia 
nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres  i  technikę  wykonania.  Należy  zwracać  uwagę  na 
organizację  pracy    oraz  współdziałanie  uczniów  w  zespole.  Przed  przystąpieniem  do 
realizacji ćwiczenia konieczne jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na 
stanowisku pracy. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną, 
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania ścianki działowej, 
4)  przytwierdzić do podłoża  i ścian profile zimnogięte z izolacją,   
5)  ustawić słupki profili i połączyć  z przymocowanymi profilami, 
6)  przytwierdzić z jednej strony płyty gipsowo-kartonowe, 
7)  wypełnić przestrzeń ścianki płytami z wełny mineralnej, 
8)  przytwierdzić z drugiej strony płyty gipsowo-kartonowe, 
9)  stosować przepisy bhp, 
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia  się: 

–  ćwiczenia praktyczne. 

 
Środki dydaktyczne: 

–  profile zimnogięte , 
–  płyty gipsowo-kartonowe, 
–  płyty z wełny mineralnej, 
–  łączniki do łączenia profili, 
–  łączniki do łączenia płyt z profilami, 
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu, 
–  podstawowy sprzęt mierniczy, 
–  taśma izolacyjna, 
–  wkrętarka, 
–  instrukcje bhp, 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

–  literatura z rozdziału 7. 
 
Ćwiczenie 2 

Dokonaj  klasyfikacji  według  konstrukcji  stosowanych  stropów  w  budynkach 

wielokondygnacyjnych przedstawionych przez nauczyciela. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
Nauczyciel  przedstawi  uczniowi  rysunki  stropów  stosowanych  w  budynkach 

wielokondygnacyjnych.  Zadaniem  ucznia  jest zakwalifikowanie  poszczególnych  stropów  do 
odpowiedniej  grupy  według  konstrukcji.(I  –  stropy  stalowe,  II  –  stropy  z  płytami 
żelbetowymi,  III  –  stropy  zespolone).  Każdą  grupę  uczeń  powinien  przedstawić  osobno  na 
arkuszu  A-4  przypinając  rysunki.  Swoją  pracę  uczeń  zaprezentuje  nauczycielowi  oraz 
kolegom z grupy. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  metoda tekstu przewodniego. 

 
Środki dydaktyczne: 

–  blok techniczny formatu A4, 
–  literatura z rozdziału 7, 
–  spinacze, 
–  zdjęcia lub rysunki stropów stosowanych w budynkach wielokondygnacyjnych. 
 
Ćwiczenie 3 

Przedstaw  na  rysunkach  sposoby  przegubowego  połączenia  śrubowego  słupa  z  belką, 

stosowane w budynkach  wielokondygnacyjnych. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z  elementami konstrukcyjnymi budynków wielokondygnacyjnych, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  narysować przekroje ścianek działowych, 
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

metoda tekstu przewodniego. 

 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

Środki dydaktyczne: 

–  blok techniczny formatu A4, 
–  przybory kreślarskie, 
–  gumka, 
–  literatura z rozdziału 7. 
 
Ćwiczenie 4 

Wykonaj  na  elementach  modelowych  montaż  płyty  z  blachy  fałdowej  wraz ociepleniem 

płytami  z  wełny  mineralnej  na  ruszcie  ściany  osłonowej  budynku  wykończonej  suchym 
tynkiem, zgodnie z dokumentacją techniczną. 

 

 

Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  należy  realizować  w  grupie  2-3  osobowej  w  pracowni  wyposażonej 

w modelową  konstrukcję  kondygnacji  budynku    oraz  narzędzia  i  sprzęt  niezbędny  do 
wykonania  montażu.  Przed  przystąpieniem  do  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego 
zakres  i  technikę  wykonania.  Należy  zwracać  uwagę  na  organizację  pracy    oraz 
współdziałanie  uczniów  w  zespole.  Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  konieczne 
jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną, 
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu, 
4)  ułożyć płyty z wełny mineralnej mijankowo i łącznikami przytwierdzić do ściany,   
5)  ustawić  płyty  z  blachy  fałdowej  i  przytwierdzić  do  konstrukcji  ściany  łącznikami 

samogwintującymi, 

6)  nałożyć na łby śrub osłony z tworzywa sztucznego, 
7)  stosować przepisy bhp, 
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
9)  dokonać oceny wykonanego ćwiczenia. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia  się: 

–  ćwiczenia praktyczne. 

 
Środki dydaktyczne: 

–  modelowy szkielet konstrukcji kondygnacji budynku , 
–  płyty z blachy fałdowej, 
–  płyty z wełny mineralnej, 
–  łączniki do łączenia płyt z wełny mineralnej, 
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu, 
–  podstawowy sprzęt mierniczy, 
–  plastikowe zaślepki na łby śrub, 
–  wkrętarka, 
–  zestaw kluczy, 
–  zestaw śrub samogwintujących, 
–  młotki, 
–  instrukcje bhp, 
–  literatura z rozdziału 7. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

5.3.  Prace montażowe przy wznoszeniu budynków  

wielokondygnacyjnych 

 

5.3.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj  montaż  na  elementach  modelowych  słupów  pierwszej  kondygnacji  budynku 

zgodnie z dokumentacją techniczną. Ćwiczenie wykonaj razem z kolegami z grupy.

 

 

Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  należy  realizować  w  grupie  3-5  osobowej  w  pracowni  wyposażonej 

w rozbieralny  stalowy  model  konstrukcji  kondygnacji  budynku  oraz  narzędzia  i  sprzęt 
niezbędny  do  wykonania  montażu.  Przed  przystąpieniem  do  ćwiczenia  nauczyciel powinien 
omówić jego zakres i technikę wykonania. Należy zwracać uwagę na organizację pracy  oraz 
współdziałanie  uczniów  w  zespole.  Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  konieczne 
jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną, 
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu, 
4)  zamocować zawiesia do transportu pionowego słupów, 
5)  wciągnąć  słupy  doprowadzając  je  do  pionu,  z  wykorzystaniem  dostępnego  sprzętu  do 

transportu pionowego, 

6)  naprowadzić słupy do połączenia z fundamentem, 
7)  złączyć elementy konstrukcyjne wykonują  połączenia śrubowe, 
8)  dokonać regulacji połączenia, 
9)  stosować przepisy bhp, 
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia  się: 

–  ćwiczenia praktyczne. 
 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

rozbieralny model kondygnacji budynku o konstrukcji stalowej, 

– 

sprzęt  do  transportu  pionowego  –  suwnica,  maszt  montażowy  z  wciągarką  lub 
elektrowciąg, 

– 

zawiesia, 

– 

dokumentacja techniczna do wykonania montażu, 

– 

podstawowy sprzęt mierniczy  

– 

młotki, 

– 

śruby, 

– 

komplet kluczy, 

– 

instrukcje bhp, 

– 

literatura z rozdziału 7. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

Ćwiczenie 2 

Przedstaw  na  rysunkach  sposoby  montażu  budynków  wielokondygnacyjnych 

o konstrukcji trzonowo-wieszarowej. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się ze sposobami montażu budynków wielokondygnacyjnych, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  narysować schematy przedstawiające montaż za pomocą wciągarek i za pomocą żurawia, 
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia  się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  metoda tekstu przewodniego. 

 
Środki dydaktyczne: 

–  blok techniczny formatu A4, 
–  przybory kreślarskie, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 3 

Wykonaj  montaż  na  elementach  modelowych,  płyty  stropowej  prefabrykowanej 

konstrukcji stalowej, zgodnie z dokumentacją techniczną.

 

 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  należy  realizować  w  grupie  3-5  osobowej  w  pracowni  wyposażonej 

w rozbieralny  stalowy  model  konstrukcji  kondygnacji  budynku  oraz  narzędzia  i  sprzęt 
niezbędny  do  wykonania  montażu.  Przed  przystąpieniem  do  ćwiczenia  nauczyciel  powinien 
omówić jego zakres i technikę wykonania. Należy zwracać uwagę na organizację pracy  oraz 
współdziałanie  uczniów  w  zespole.  Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  konieczne 
jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną, 
3)  pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu, 
4)  zamocować zawiesia, 
5)  wciągnąć płytę stropową na wysokość wbudowania, 
6)  naprowadzić płytę stropu do połączenia z ryglami konstrukcji budynku, 
7)  dokonać regulacji połączenia, 
8)  stosować przepisy bhp, 
9)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

10) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia  się: 

–  ćwiczenia praktyczne. 
 

Środki dydaktyczne: 

–  rozbieralny model kondygnacji budynku o konstrukcji stalowej, 
–  sprzęt  do  transportu  pionowego  –  suwnica,  maszt  montażowy  z  wciągarką  lub 

elektrowciąg, 

–  zawiesia, 
–  dokumentacja techniczna do wykonania montażu, 
–  podstawowy sprzęt mierniczy, 
–  młotki, 
–  śruby, 
–  komplet kluczy, 
–  instrukcje bhp, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 4 

Przedstaw  na  rysunkach  sposoby  montażu  budynków  wielokondygnacyjnych 

o konstrukcji trzonowo-linowej. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i technikę wykonania. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się ze sposobami montażu budynków wielokondygnacyjnych, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  narysować schematy przedstawiające montaż budynków o konstrukcji trzonowo-linowej, 
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania-uczenia  się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  metoda tekstu przewodniego. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  blok techniczny formatu A4, 
–  przybory kreślarskie, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 

 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 
TEST 1 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Montaż  budynków 
wielokondygnacyjnych” 
 

Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności: 

  zadania 1 – 13 są z  poziomu podstawowego, 

  zadania 14 – 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt 

 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

-

  dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,  

-

  dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

-

  dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego, 

-

  bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  16  zadań,  w  tym  co  najmniej  4  z  poziomu 

ponadpodstawowego. 

Plan testu 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Klucz odpowiedzi 

N

za

d

a

n

ia

 

Cel operacyjny (mierzone osiągnięcia ucznia) 

K

at

egor

ia 

ce

lu

 

P

o

zi

om

 

w

ym

a

ga

ń 

Poprawna 

odpowiedź 

1.  Rozpoznać podciąg na rysunku stropu 

2. 

Określić grubość ścian pełniących funkcje 
pionowych stężeń poprzecznych 

3. 

Wypisać rodzaje systemów statyczno 
konstrukcyjnych budynków 
wielokondygnacyjnych 

a) system przegubowy z tężnikami 

pionowymi w postaci ścian,           

b) system ram płaskich, c) system 

ram z płaskimi tężnikami 

pionowymi, d) system przegubowy 

z płaskimi tężnikami pionowymi,   

e) ustroje trzonowe, f) system 
przegubowy z usztywnieniem        
w postaci złożonych układów 

kratowych, g) ustroje powłokowe. 

4. 

Określić, na jakich podkładach najczęściej 
wylewane są stropy w budynkach 
wielokondygnacyjnych  

z blach 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

5.  Rozpoznać na rysunku konstrukcję stropu 

6. 

Wymień trzy najczęściej stosowane typy 
sprzętu montażowego używanego przy 
wznoszeniu budynków wielokondygnacyjnych 

a) samowznoszące się żurawie 

wieżowe, b) żurawie przyścienne, 

kotwione w konstrukcji dachu,      

c) dźwigniki hydrauliczne. 

7. 

Narysować schemat podnoszenia stropów       
w budynkach o szkielecie trzonowo-
wieszarowym wciągarkami umieszczonymi na 
konstrukcji wsporczej 

 

1-wciągarka

 

8. 

Rozpoznać na rysunku rodzaj ustroju 
trzonowego 

9. 

Rozpoznać na rysunku rodzaj połączenia słupa 
z belką 

10. 

Wymienić rozwiązania konstrukcyjne 
ustrojów trzonowych 

a. Stropy wspornikowo 

zamocowane w trzonie. 

b. Główny wspornik zamocowany 

w dolnej części trzonu, 

podtrzymujący system słupów         

z opartymi na nich stropami. 

c. Główny wspornik zamocowany 

w górnej części centralnego trzonu, 

podtrzymujący system stropów za 

pomocą wieszaków. 

d. Stropy swobodnie oparte w 

jednym końcu na centralnym 

trzonie i w drugim na linach. Liny 

przewieszone są w połowie swej 

długości przez wieszak trzonu i po 

przejściu przez łożyska ślizgowe na 

zewnętrznych krawędziach stropu 

dachowego zwisają pionowo w dół.

 

11. 

Określić, w jakich odległościach nad stropem 
wykonuje się styki słupów w budynkach 
wielokondygnacyjnych 

12. 

Określić, czy w budynku o konstrukcji 
ramowo-powłokowej sztywność przestrzenną 
zapewnia układ czterech ram płaskich 
zamkniętych na obwodzie budynku 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

13. 

Określić najmniejszą grubość blach stykowych 
w słupach 

14. 

Określić grubość ścianek żelbetowych, które 
można wykonać zamiast tężników kratowych 
w przypadku konstrukcji ram płaskich z 
tężnikami 

PP 

15. 

Określić, co zapewnia największą sztywność 
w płaszczyźnie stropów, potrzebną do 
spełnienia przez nie funkcji tężników 
poziomych 

PP 

monolityczna płyta żelbetowa 

16. 

Określić, do jakiej wysokości stosowany jest 
system przegubowy z płaskimi tężnikami 

PP 

17. 

Narysować schemat ustroju trzonowo-
linowego 

PP 

 

18. 

Określić, czy ściana kurtynowa jest to osobna 
ściana zewnętrzna zawieszona do konstrukcji 
nośnej budynku 

PP 

19. 

Napisać, na czym polega montaż stropów w 
budynku trzonowo-linowym sposobem „od 
góry” 

PP 

Montaż sposobem „od góry” polega 

na tym, że po wykonaniu 

fundamentów i podstawy trzonu 

układa się scalone segmenty 

stropów jeden na drugim. Pomiędzy 

podstawą trzonu i jego głowicą 

ustawia się dźwigniki hydrauliczne, 

które w miarę wznoszenia trzonu 

podnoszą kolejno stropy budynku. 

20. 

Określić maksymalną odległość między 
zakotwieniami do konstrukcji budynku 
żurawia samowznoszącego  

PP 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

Przebieg testowania 
 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustalić 

uczniami 

termin 

przeprowadzenia 

sprawdzianu 

co 

najmniej 

jednotygodniowym wyprzedzeniem. 

2.  Omówić z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznać uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przeprowadzić  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 

jakie będą w teście. 

5.  Omówić z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
6.  Zapewnić uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
7.  Rozdać uczniom zestawy zadań testowych  i karty odpowiedzi, podać czas przeznaczony 

na udzielanie odpowiedzi. 

8.  Stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru  dydaktycznego 

(rozładować niepokój, zachęcać do sprawdzenia swoich możliwości). 

9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnieć  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10. Zebrać karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
11. Sprawdzić wyniki i wpisać do arkusza zbiorczego. 
12. Przeprowadzić  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybrać  te  zadania,  które  

sprawiły uczniom największe trudności. 

13. Ustalić przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 
14. Opracować wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 
Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test  zawiera  20  zadań  o  różnym  stopniu  trudności.  Są  to  zadania:  otwarte,  z  luką  

i wielokrotnego wyboru, prawda – fałsz. 

5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej 

rubryce  znak  X  lub  wpisując  prawidłową  odpowiedź.  W  przypadku  pomyłki  należy 
błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie  ponownie  zakreślić  odpowiedź 
prawidłową. 

6.  Test  składa  się  z  dwóch  części  o  różnym  stopniu  trudności:  I  część  –  poziom 

podstawowy, II część - poziom ponadpodstawowy. 

7.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
8.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  jego 

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

9.  Na rozwiązanie testu masz 90 min. 

      Powodzenia ! 

 
Materiały dla ucznia:

 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

Część I 

1.  Numerem 6 na poniższym rysunku oznaczono:  

 

a)  belkę stropową, 

b)  łącznik, 

c)  podciąg, 

d)  sufit podwieszony. 

 

2.  W  budynkach  o  wysokości  do  6  kondygnacji  funkcję  pionowych  stężeń  poprzecznych 

mogą  spełniać  ściany  szczytowe    murowane,  betonowe  lub  ryglowe,  wypełnione  cegłą 
lub betonem o grubości co najmniej: 

a)  15 cm, 

b)  20 cm, 

c)  25 cm, 

d)  30 cm. 

 

3.  Wypisz, 

jakie 

rozróżnia 

się 

systemy 

statyczno 

konstrukcyjne 

budynków 

wielokondygnacyjnych. 

 

4.  Stropy o konstrukcji stalowej w budynkach wielokondygnacyjnych to przede wszystkim  

stropy wylewane na podkładach z ………………..…… i prefabrykowane stropy stalowe. 

 

5.  Poniższy rysunek przedstawia konstrukcje stropu: 

 

a)  zespolonego, 

b)  żelbetowego, 

c)  stalowego, 

d)  typu „filigran”. 

 

6.  Wymień  trzy  najczęściej  stosowane  typy  sprzętu  montażowego  używanego  przy 

wznoszeniu budynków wielokondygnacyjnych. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

7.  Narysuj schemat podnoszenia stropów w budynkach o szkielecie trzonowo-wieszarowym 

wciągarkami umieszczonymi na konstrukcji wsporczej. 

 
8.  Poniższy rysunek przedstawia ustrój:  

 

a)  trzonowy ze stropami wspornikowo zamocowanymi w trzonie, 

b)  trzonowy z głównym wspornikiem, 

c)  trzonowy z głównym wspornikiem zamocowanym w górnej części trzonu, 

d)  trzonowo-linowy. 

 

9.  Poniższy  rysunek  przedstawia  przegubowe  połączenie  słupa  stalowego  z  belką  za 

pomocą śrub. 

 

a)  tak 

b)  nie 

 

10.  Wymień rozwiązania konstrukcyjne ustrojów trzonowych. 

 

11.  Styki  słupów  w  konstrukcjach  budynków  wielokondygnacyjnych  wykonuje  się 

w odległości ponad stropem: 

a)  10 – 50 cm, 

b)  20 – 60 cm, 

c)  30 – 80 cm, 

d)  40 – 100 cm. 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

12.  W  budynku  o  konstrukcji  ramowo-powłokowej  sztywność  przestrzenną  zapewnia układ 

czterech ram płaskich zamkniętych na obwodzie budynku. 

a)  tak 

b)  nie 

 

13.  Grubość  blach  stykowych  zależy  od  wielkości  kształtowników  zastosowanych  na  słupy 

i nie powinna być mniejsza niż: 

a)  15 mm, 

b)  10 mm, 

c)  8 mm, 

d)  6 mm. 

 

Część II 

14.  W  przypadku  gdy  pozwala  na  to  użytkowanie  budynku,  w  systemie  ram  z  płaskimi 

tężnikami,  zamiast  tężników  kratowych  między  słupami  można  wykonać  ścianki 
żelbetowe o grubości: 

a)  8 – 10 cm, 

b)  10 – 12 cm, 

c)  12 – 14 cm, 

d)  14 – 20 cm. 

 

15.  Największą sztywność w płaszczyźnie stropów, potrzebną do spełnienia przez nie funkcji 

tężników poziomych, zapewnia …………………………………………………. . 

 

16.  System przegubowy z płaskimi tężnikami stosowany jest do wysokości: 

a)  10 kondygnacji, 

b)  20 kondygnacji, 

c)  30 kondygnacji, 

d)  40 kondygnacji. 

 

17.  Narysuj schemat ustroju trzonowo-linowego. 

 

18.  Ściana  kurtynowa  jest  to  osobna  ściana  zewnętrzna  zawieszona  do  konstrukcji  nośnej 

budynku. 

a)  tak 

b)  nie 

 

19.  Napisz  na  czym  polega  montaż  stropów  w  budynku trzonowo-linowym  sposobem  „  od 

góry”. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

20.  Odległość  między  zakotwieniami konstrukcji  żurawia samowznoszącego  do  konstrukcji 

budynku nie powinna przekraczać: 

a)  10 m, 

b)  20 m, 

c)  30 m, 

d)  40 m. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

KARTA ODPOWIEDZI 

 
 

Imię i nazwisko …………………………………………………….. 

 
Montaż budynków wielokondygnacyjnych 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź lub wpisz odpowiedzi. 

 

Numer 
pytania 

Odpowiedzi 

Punktacja 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

 

 

10 

 

 

11 

 

12 

 

13 

 

 

14 

 

15 

 

 

16 

 

17 

 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem   

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

TEST 2 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Montaż  budynków 
wielokondygnacyjnych”. 
 

Test składa się z  20  zadań, z których: 

  zadania 1–13 są z poziomu podstawowego, 

  zadania 14–20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 
Punktacja zadań 0 lub 1 punkt
 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

-

  dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,  

-

  dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

-

  dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego, 

-

  bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  16  zadań,  w  tym  co  najmniej  4  z  poziomu 

ponadpodstawowego. 

 

Plan testu 

 

 

          

 

 

 

 

 

 

  Klucz odpowiedzi 

N

zad

a

n

ia

 

Cel operacyjny (mierzone osiągnięcia ucznia) 

K

at

egor

ia 

ce

lu

 

P

o

zi

om

 

w

ym

a

ga

ń 

Poprawna 

odpowiedź 

1. 

Rozpoznać na rysunku element nośny stropu 
stalowego 

2. 

Określić, czy obetonowanie słupa stalowego 
zwiększa jego nośność 

3. 

Określić, czym zakończone są końce słupów 
przeznaczone do wykonania ich styku na 
montażu 

blachami stykowymi 

4. 

Wymienić rodzaje konstrukcji stropów 
stosowanych w konstrukcjach budynków 
wielokondygnacyjnych 

stropy o konstrukcji stalowej, stropy 

z zastosowaniem płyty żelbetowej, 

stropy zespolone 

5. 

Wymienić podstawowe elementy słupa 
stalowego 

trzon, głowica, podstawa (stopa) 

6. 

Rozpoznać na rysunku rodzaj ustroju 
trzonowego budynku 

7. 

Określić, czy trzon żelbetowy w ustrojach 
trzonowych powstaje przez obetonowanie 
dźwigów i klatek schodowych płytami 
żelbetowymi 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

8. 

Rozpoznać rodzaj połączenia słupa stalowego 
z belką 

9. 

Określić, co mają zapewniać w budynku 
stężenia pionowe 

stateczność 

10. 

Określić, w jakich odległościach od stropu 
wykonuje się styki słupów 

11. 

Określić, jakie stropy wykonuje się najczęściej 
w szkieletach z trzonami 

monolityczne 

12. 

Rozpoznać na rysunku konstrukcję nośną 
sufitu podwieszonego 

13. 

Określić, co pełni funkcję powłoki 
wewnętrznej w ustrojach dwupowłokowych 

trzon żelbetowy 

14. 

Określić, czy stalowa ścianka pełna, może 
zastąpić tężniki kratowe w systemach ram          
z płaskimi tężnikami pionowymi 

PP 

15. 

Określić, jaką korzyść między innymi 
uzyskuje się dzięki obetonowaniu słupa 

PP 

ochrony przed korozją 

16. 

Określić, przy jakiej wysokości właściwe jest 
stosowanie układów ramowych 
współpracujących z tężnikami kratowymi lub 
ścianami 

PP 

17. 

Narysować schemat podnoszenia stropów       
w ustroju trzonowo-wieszarowym za pomocą 
żurawia umieszczonego na szczycie trzonu  

PP 

    

2-żuraw

 

18. 

Narysować schemat konstrukcji budynku 
trzonowego ze stropami wspornikowo 
zamocowanymi w trzonie 

PP 

 

19. 

Określić, czy największą sztywność 
przestrzenną można uzyskać dzięki 
zastosowaniu nośnych ustrojów powłokowych 

PP 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

20. 

Wyjaśnić, z jakich układów składa się system 
szkieletu przegubowego z płaskimi tężnikami 
pionowymi 

PP 

a)konstrukcji szkieletu przenoszącej 

obciążenia pionowe, złożonej          

z regularnych siatek belek 

stropowych połączonych 

przegubowo ze słupami, 

b) konstrukcji przenoszącej 

obciążenia poziome, złożonej ze 

sztywnych tarcz stropów 

przekazujących te obciążenia na 

płaskie tężniki pionowe w postaci 

wsporników kratowych lub 

pełnych. 

 
Przebieg testowania 
  

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustalić 

uczniami 

termin 

przeprowadzenia 

sprawdzianu 

co 

najmniej 

jednotygodniowym wyprzedzeniem. 

2.  Omówić z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznać uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przeprowadzić  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 

jakie będą w teście. 

5.  Omówić z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
6.  Zapewnić uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
7.  Rozdać uczniom zestawy zadań testowych  i karty odpowiedzi, podać czas przeznaczony 

na udzielanie odpowiedzi. 

8.  Stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru  dydaktycznego 

(rozładować niepokój, zachęcać do sprawdzenia swoich możliwości). 

9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnieć  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10. Zebrać karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
11. Sprawdzić wyniki i wpisać do arkusza zbiorczego. 
12. Przeprowadzić  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybrać  te  zadania,  które  

sprawiły uczniom największe trudności. 

13. Ustalić przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 
14. Opracować wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 
 

Instrukcja dla ucznia

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 

2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test  zawiera  20  zadań  o  różnym  stopniu  trudności.  Są  to  zadania:  otwarte,  z  luką  

i wielokrotnego wyboru, prawda – fałsz, 

5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej 

rubryce  znak  X  lub  wpisując  prawidłową  odpowiedź.  W  przypadku  pomyłki  należy 
błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie  ponownie  zakreślić  odpowiedź 
prawidłową. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

6.  Test  składa  się  z  dwóch  części  o  różnym  stopniu  trudności:  I  część  –  poziom 

podstawowy, II część - poziom ponadpodstawowy. 

7.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
8.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  jego 

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

9.  Na rozwiązanie testu masz 90 min. 

      Powodzenia ! 

 
Materiały dla ucznia: 
– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 

 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

Część I 
 
1.  Numerem 1 na poniższym rysunku stropu stalowego zaznaczono: 

 

a)  blachę, 

b)  zamek, 

c)  konstrukcję podwieszonego sufitu, 

d)  pustaki stropowe. 

 

2.  Zwiększenie  nośności  słupów  stalowych  w  budynkach  można  uzyskać  przez  ich 

wypełnienie betonem lub obetonowanie. 

a)  tak 
b)  nie 

 

3.  Gdy nie przewiduje  się spawania  słupów na montażu, oba końce  słupów zakończone  są 

…………………………………………….. , które łączy się ze sobą na budowie śrubami.  

 

4.  Wymień 

trzy 

rodzaje 

konstrukcji 

stropów 

stosowanych 

budynkach  

wielokondygnacyjnych. 

 

5.  Wymień trzy podstawowe elementy słupa stalowego. 

 

6.  Poniższy rysunek przedstawia ustrój:  

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

 

a)  trzonowy ze stropami wspornikowo zamocowanymi w trzonie, 

b)  trzonowy z głównym wspornikiem zamocowanym w dolnej części trzonu, 

c)  trzonowy z głównym wspornikiem zamocowanym w górnej części trzonu, 

d)  trzonowo-linowy. 

7.  Trzon  żelbetowy  w  ustrojach  trzonowych  powstaje  przez  obudowanie  najczęściej 

ścianami żelbetowymi dźwigów i klatek schodowych. 

a)  tak 

b)  nie 

 

8.  Poniższy rysunek przedstawia przegubowe połączenie słupa z belką:  

 

a)  tak 

b)  nie 

 

9.  Stężenia 

pionowe 

muszą 

być 

rozmieszczone 

sposób 

zapewniający 

…………………….. budynku  zarówno w czasie montażu, jak i po jego wybudowaniu. 

 

10.  Styki  słupów  w  budynkach  wielokondygnacyjnych  wykonuje  się  w  odległości  40  -100 

cm ponad stropem. 

a)  tak 
b)  nie 

 

11.  W  szkieletach  z  trzonami  stosuje  się  najczęściej……………………..  stropy  w  celu 

zapewnienia im dostatecznej sztywności w ich płaszczyznach. 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

12.  Numerem 3 na poniższym rysunku oznaczono: 

 

a)  belkę stropową, 

b)  konstrukcję nośną sufitu, 

c)  nośny podkład stalowy konstrukcji stropu, 

d)  podciąg. 

13.  Funkcję powłoki wewnętrznej w ustrojach dwupowłokowych pełni najczęściej………. 

……………………………….,w którym mieści się komunikacja pionowa. 

 

 

Część II 

14.  W  systemach  ram  z  płaskimi  tężnikami  pionowymi  tężniki  kratowe  mogą  być  również 

zastąpione ścianką pełną, stalową. 

 

a)  tak 

b)  nie 

 

15.  Korzystnym 

efektem 

obetonowania 

słupa 

jest 

uzyskanie 

dobrej 

ochrony 

przed…………… …………………….. i pożarem.

 

 

 

16.  Układy  ramowe  współpracujące  z  tężnikami  kratowymi  lub  ścianami  są  właściwe  dla 

budynków o wysokości: 

a)  10 – 30 kondygnacji, 

b)  20 – 40 kondygnacji, 

c)  30 – 50 kondygnacji, 

d)  40 – 60 kondygnacji. 

 

17.  Narysuj  schemat  podnoszenia  stropów  w  ustroju  trzonowo-wieszarowym  za  pomocą 

żurawia umieszczonego na szczycie trzonu.  

 

18.  Narysuj  schemat  konstrukcji  budynku  trzonowego  ze  stropami  wspornikowo 

zamocowanymi w trzonie. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35 

19.  Największą  sztywność  przestrzenną  można  uzyskać  dzięki  zastosowaniu  nośnych 

ustrojów powłokowych. 
a)  tak 

b)  nie 

 

20.  Napisz z jakich układów składa się system szkieletu przegubowego z płaskimi tężnikami 

pionowymi.

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36 

KARTA ODPOWIEDZI

 

 

Imię i nazwisko …………………………………………………….. 

 
Montaż budynków wielokondygnacyjnych 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania lub wpisz odpowiedź . 
 

Numer 
pytania 

Odpowiedź

 

Punktacja 

1. 

 

2. 

 

3. 

 

 

4. 

 

 

5. 

 

 

6. 

 

7. 

 

8. 

 

9. 

 

 

10. 

 

11. 

 
 

 
 

12. 

 

13 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37 

14. 

 

15. 

 

 

16. 

 

17. 

 

 

18. 

 

 

19. 

 

20. 

 

 

Razem   

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38 

7. LITERATURA 
 

1.  Ciesielski  R.:  Poradnik  projektanta  konstrukcji  metalowych  T.  II.  Arkady,  Warszawa 

1982 

2.  Kettler K.: Murarstwo cz. II. Rea, Warszawa 2002 
3.  Łubiński  M.,  Filipowicz  M.,  Żółtowski  W.:  Konstrukcje  metalowe  cz.  II.  Arkady, 

Warszawa 2003 

4.  Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe cz. II. Arkady, Warszawa 2004 
5.  Włodarczyk  W.:  Konstrukcje  stalowe  cz.  1.  Podstawy  projektowania.  WSiP,  Warszawa 

1997 

6.  Ziółko J., Orlik G.: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa 1980 
7.  Ziółko J.: Konstrukcje stalowe cz.2. Wytwarzanie i montaż. WSiP, Warszawa 1995