background image

 

 brzmienie pierwotne (od 2006-03-18) 

 

Konwencja o ujednoliceniu niektórych prawideł dotycz

ą

cych 

mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego

 

z dnia 28 maja 1999 r. (Dz.U. 2007 Nr 37, poz. 235) 

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej 

 PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 

 podaje do powszechnej wiadomo

ś

ci: 

 W dniu 28 maja 1999 r. została sporz

ą

dzona w Montrealu Konwencja o ujednoliceniu niektórych prawideł 

dotycz

ą

cych mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego, w nast

ę

puj

ą

cym brzmieniu: 

 Przekład 

 KONWENCJA 

 o ujednoliceniu niektórych prawideł dotycz

ą

cych mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego 

 Pa

ń

stwa b

ę

d

ą

ce stronami niniejszej konwencji, 

 UZNAJ

Ą

znaczny 

wkład 

Konwencji 

ujednostajnieniu 

niektórych 

prawideł 

dotycz

ą

cych 

mi

ę

dzynarodowego przewozu  lotniczego, podpisanej  w Warszawie  dnia  12  pa

ź

dziernika 1929  r.,  zwanej 

dalej  "konwencj

ą

  warszawsk

ą

",  oraz  innych  zwi

ą

zanych  z  ni

ą

  dokumentów  w  harmonizacj

ę

  prywatnego 

prawa mi

ę

dzynarodowego, 

 UZNAJ

Ą

C  potrzeb

ę

  unowocze

ś

nienia  i  skonsolidowania  konwencji  warszawskiej  i  zwi

ą

zanych  z  ni

ą

 

dokumentów, 
 UZNAJ

Ą

C  znaczenie  zapewnienia  ochrony  interesów  konsumentów  w  mi

ę

dzynarodowym  przewozie 

lotniczym oraz potrzeb

ę

 sprawiedliwego odszkodowania na zasadzie wyrównania szkody, 

 POTWIERDZAJ

Ą

C  d

ąŜ

enie  do  prawidłowego  rozwoju  działalno

ś

ci  mi

ę

dzynarodowego  transportu 

lotniczego  i  niezakłóconego  przewozu  pasa

Ŝ

erów,  baga

Ŝ

u  i  towarów  zgodnie  z  zasadami  i  celami 

Konwencji o mi

ę

dzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporz

ą

dzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r., 

 B

Ę

D

Ą

C  PRZEKONANE, 

Ŝ

e  wspólne  działanie  pa

ń

stw  w  celu  dalszego  zharmonizowania  i 

skodyfikowania niektórych prawideł rz

ą

dz

ą

cych mi

ę

dzynarodowym przewozem lotniczym w postaci nowej 

konwencji jest najbardziej odpowiednim 

ś

rodkiem osi

ą

gni

ę

cia sprawiedliwej równowagi interesów, 

 uzgodniły, co nast

ę

puje: 

   

Rozdział I. Ogólne postanowienia 

 

  

Artykuł 1.  
Zakres stosowania 
 
  
 1.  Konwencja  niniejsza  ma  zastosowanie  do  ka

Ŝ

dego  przewozu  mi

ę

dzynarodowego  osób,  baga

Ŝ

u  lub 

towarów  wykonywanego  statkiem  powietrznym  za  wynagrodzeniem.  Ma  ona  równie

Ŝ

  zastosowanie  do 

przewozu  bezpłatnego  wykonywanego  statkiem  powietrznym  przez  przedsi

ę

biorstwo  transportu 

lotniczego.  
 2. Za "przewóz mi

ę

dzynarodowy" w rozumieniu niniejszej konwencji uwa

Ŝ

a si

ę

 ka

Ŝ

dy przewóz, w którym, 

zgodnie  z  umow

ą

  stron,  miejsce  rozpocz

ę

cia  i  miejsce  przeznaczenia,  niezale

Ŝ

nie  od  tego,  czy  b

ę

dzie 

miała  miejsce  przerwa  w  przewozie  lub  zmiana  statku  powietrznego  czy  nie,  s

ą

  poło

Ŝ

one  b

ą

d

ź

  na 

terytorium  dwóch  pa

ń

stw  stron,  b

ą

d

ź

  na  terytorium  jednego  tylko  pa

ń

stwa  strony,  je

Ŝ

eli  w  umowie 

przewidziano  l

ą

dowanie  na  terytorium  innego  pa

ń

stwa  nawet  nieb

ę

d

ą

cego  pa

ń

stwem  stron

ą

.  Przewóz 

bez  takiego  l

ą

dowania  mi

ę

dzy  dwoma  punktami  poło

Ŝ

onymi  na  terytorium  jednego  tylko  pa

ń

stwa  strony 

nie jest uwa

Ŝ

any za przewóz mi

ę

dzynarodowy w rozumieniu niniejszej konwencji.  

 3.  Przewóz,  który  ma  by

ć

  wykonany  przez  dwóch  lub  wi

ę

cej  kolejnych  przewo

ź

ników,  uwa

Ŝ

a  si

ę

  przy 

stosowaniu  niniejszej  konwencji  za  jeden  przewóz,  je

Ŝ

eli  uwa

Ŝ

any  był  przez  strony  za  jedn

ą

  czynno

ść

niezale

Ŝ

nie  od  tego,  czy  został  umówiony  w  formie  jednej  umowy  czy  te

Ŝ

  szeregu  umów,  i  nie  traci 

charakteru mi

ę

dzynarodowego przez to, 

Ŝ

e  jedna  umowa lub szereg umów  maj

ą

 podlega

ć

  wykonaniu  w 

cało

ś

ci w granicach terytorium tego samego pa

ń

stwa.  

 4.  Konwencja  niniejsza  ma  równie

Ŝ

  zastosowanie  do  przewozu  okre

ś

lonego  w  rozdziale  V,  z 

zachowaniem postanowie

ń

 w nim zawartych.  

background image

  

Artykuł 2.  
Przewóz wykonywany przez pa

ń

stwo i przewóz przesyłek pocztowych 

 
  
 1.  Konwencja  niniejsza  ma  zastosowanie  do  przewozu  wykonywanego  przez  pa

ń

stwo  lub  przez  osoby 

prawne prawa publicznego, je

Ŝ

eli spełnia on warunki okre

ś

lone w artykule 1.  

 2.  Przy  przewozie  przesyłek  pocztowych  przewo

ź

nik  ponosi  odpowiedzialno

ść

  jedynie  wobec  zarz

ą

du 

pocztowego  według  zasad  maj

ą

cych  zastosowanie  w  stosunkach  mi

ę

dzy  przewo

ź

nikami  a  zarz

ą

dami 

pocztowymi.  
 3. Postanowienia konwencji niniejszej, z wyj

ą

tkiem postanowienia ust

ę

pu 2 niniejszego artykułu, nie maj

ą

 

zastosowania do przewozu przesyłek pocztowych.  

  

Rozdział II. Dokumenty i obowi

ą

zki stron dotycz

ą

ce przewozu pasa

Ŝ

erów, baga

Ŝ

u i 

towarów 

 

  

Artykuł 3.  
Pasa

Ŝ

erowie i baga

Ŝ

 

 
  
1.  Przy  przewozie  pasa

Ŝ

erów  nale

Ŝ

y  wystawi

ć

  indywidualny  lub  zbiorowy  dokument  przewozowy 

zawieraj

ą

cy:  

 a)  oznaczenie miejsc rozpocz

ę

cia i przeznaczenia przewozu,  

 b)  je

Ŝ

eli miejsca rozpocz

ę

cia i przeznaczenia s

ą

 poło

Ŝ

one na terytorium jednego pa

ń

stwa strony, a 

jedno lub wi

ę

cej umówionych miejsc l

ą

dowania znajduje si

ę

 na terytorium innego pa

ń

stwa, 

oznaczenie przynajmniej jednego takiego miejsca l

ą

dowania.  

 
 2. Zamiast wystawienia  dokumentu, o którym  mowa  w ust

ę

pie 1, mo

Ŝ

na  u

Ŝ

y

ć

 ka

Ŝ

dego  innego sposobu 

zabezpieczenia  informacji  okre

ś

lonych  w  tym

Ŝ

e  ust

ę

pie.  W  razie  u

Ŝ

ycia  takiego  innego  sposobu 

przewo

ź

nik  powinien  zaoferowa

ć

  wydanie  pasa

Ŝ

erowi  pisemnego  potwierdzenia  tre

ś

ci  informacji  tak 

zabezpieczonych.  
 
 3.  Przewo

ź

nik  powinien  wyda

ć

  pasa

Ŝ

erowi  kupon  identyfikacyjny  na  ka

Ŝ

d

ą

  sztuk

ę

  zarejestrowanego 

baga

Ŝ

u.  

 4. Pasa

Ŝ

er powinien otrzyma

ć

 pisemn

ą

 informacj

ę

 o tym, 

Ŝ

e je

Ŝ

eli niniejsza konwencja ma zastosowanie, 

normuje  ona  i  mo

Ŝ

e  ograniczy

ć

  odpowiedzialno

ść

  przewo

ź

ników  w  razie 

ś

mierci,  uszkodzenia  ciała  lub 

rozstroju zdrowia i w razie zniszczenia, zagini

ę

cia lub uszkodzenia baga

Ŝ

y oraz w razie opó

ź

nienia.  

 5. Niewypełnienie postanowie

ń

 ust

ę

pów poprzedzaj

ą

cych nie narusza ani istnienia, ani wa

Ŝ

no

ś

ci umowy 

przewozu,  która  niemniej  jednak  b

ę

dzie  podlega

ć

  zasadom  niniejszej  konwencji,  ł

ą

cznie  z  zasadami 

dotycz

ą

cymi ograniczenia odpowiedzialno

ś

ci.  

  

Artykuł 4.  
Towary 
 
  
 1. Przy przewozie towarów nale

Ŝ

y wystawi

ć

 lotniczy list przewozowy.  

 2.  Zamiast  wystawienia  lotniczego  listu  przewozowego  mo

Ŝ

na  u

Ŝ

y

ć

  ka

Ŝ

dego  innego  sposobu 

zabezpieczenia informacji dotycz

ą

cych zamierzonego przewozu. W razie u

Ŝ

ycia  takiego  innego sposobu 

przewo

ź

nik  powinien,  je

Ŝ

eli  za

Ŝą

da  tego  nadawca,  wyda

ć

  nadawcy  po

ś

wiadczenie  przyj

ę

cia  towaru 

pozwalaj

ą

ce na ustalenie to

Ŝ

samo

ś

ci przesyłki i dost

ę

p do informacji zabezpieczonych w taki inny sposób.  

  

Artykuł 5.  
Tre

ść

 lotniczego listu przewozowego i po

ś

wiadczenia przyj

ę

cia towaru 

 
Lotniczy list przewozowy lub potwierdzenie przyj

ę

cia towaru powinny zawiera

ć

:  

 a)  oznaczenie miejsc rozpocz

ę

cia i przeznaczenia przewozu,  

background image

 b)  je

Ŝ

eli miejsca rozpocz

ę

cia i przeznaczenia znajduj

ą

 si

ę

 na terytorium jednego pa

ń

stwa strony, a 

jedno lub wi

ę

cej umówionych miejsc l

ą

dowania znajduje si

ę

 na terytorium innego pa

ń

stwa, 

oznaczenie przynajmniej jednego takiego miejsca l

ą

dowania oraz  

 c)  oznaczenie wagi przesyłki.  

 

  

Artykuł 6.  
Dokument dotycz

ą

cy rodzaju towaru 

 
Nadawca  mo

Ŝ

e  by

ć

  zobowi

ą

zany  do  wystawienia  dokumentu  wskazuj

ą

cego  na  rodzaj  towaru,  je

Ŝ

eli  jest 

to potrzebne w celu wypełnienia formalno

ś

ci celnych, policyjnych i podobnych innych wymaganych przez 

władze publiczne. Postanowienie to nie stwarza dla przewo

ź

nika 

Ŝ

adnych wynikaj

ą

cych st

ą

d powinno

ś

ci, 

zobowi

ą

za

ń

 ani odpowiedzialno

ś

ci.  

  

Artykuł 7.  
Opis lotniczego listu przewozowego 
 
  
 1. Lotniczy list przewozowy sporz

ą

dza nadawca w trzech oryginalnych egzemplarzach.  

 2. Pierwszy egzemplarz oznacza si

ę

 uwag

ą

 "dla przewo

ź

nika"; podpisuje go nadawca. Drugi egzemplarz 

oznacza  si

ę

  uwag

ą

  "dla  odbiorcy";  podpisuj

ą

  go  nadawca  i  przewo

ź

nik.  Trzeci  egzemplarz  podpisuje 

przewo

ź

nik i przekazuje go nadawcy po przyj

ę

ciu towaru.  

 3. Podpis przewo

ź

nika, jak równie

Ŝ

 nadawcy, mo

Ŝ

e by

ć

 wydrukowany lub zast

ą

piony piecz

ą

tk

ą

.  

 4. Je

Ŝ

eli na 

Ŝą

danie nadawcy przewo

ź

nik sporz

ą

dza lotniczy list przewozowy, przewo

ź

nika uwa

Ŝ

a si

ę

, do 

chwili przedstawienia dowodu przeciwnego, za działaj

ą

cego w imieniu nadawcy.  

  

Artykuł 8.  
Dokumenty dotycz

ą

ce wi

ę

cej ni

Ŝ

 jednego pakunku 

 
W przypadku wi

ę

cej ni

Ŝ

 jednego pakunku:  

 a)  przewo

ź

nik towaru ma prawo 

Ŝą

da

ć

 od nadawcy wystawienia oddzielnych lotniczych listów 

przewozowych,  

 b)  nadawca ma prawo 

Ŝą

da

ć

 od przewo

ź

nika wystawienia odr

ę

bnych po

ś

wiadcze

ń

 przyj

ę

cia 

towaru, je

Ŝ

eli u

Ŝ

yto innych sposobów przewidzianych w ust

ę

pie 2 artykułu 4.  

 

  

Artykuł 9.  
Niespełnienie wymaga

ń

 dotycz

ą

cych dokumentów 

 
Niewypełnienie  postanowie

ń

  artykułów  4  do  8  nie  narusza  ani  istnienia,  ani  wa

Ŝ

no

ś

ci  umowy  przewozu, 

która  niemniej  jednak  b

ę

dzie  podlega

ć

  zasadom  niniejszej  konwencji,  ł

ą

cznie  z  zasadami  dotycz

ą

cymi 

ograniczenia odpowiedzialno

ś

ci.  

  

Artykuł 10.  
Odpowiedzialno

ść

 za dane zawarte w dokumentach 

 
  
 1.  Nadawca  jest  odpowiedzialny  za  prawidłowo

ść

  danych  i  deklaracji  dotycz

ą

cych  towaru, 

zamieszczonych  przez  niego  lub  w  jego  imieniu  w  lotniczym  li

ś

cie  przewozowym  albo  podanych  przez 

niego lub w jego imieniu przewo

ź

nikowi do wpisania w po

ś

wiadczeniu przyj

ę

cia towaru lub w informacjach 

zabezpieczonych przy u

Ŝ

yciu innych sposobów przewidzianych w ust

ę

pie 2 artykułu 4. Postanowienia te 

stosuje  si

ę

  tak

Ŝ

e  w  przypadku,  gdy  osoba  działaj

ą

ca  w  imieniu  nadawcy  jest  równie

Ŝ

  agentem 

przewo

ź

nika.  

 2.  Nadawca  ponosi  odpowiedzialno

ść

  za  wszelk

ą

  szkod

ę

  poniesion

ą

  przez  przewo

ź

nika  lub  przez 

jak

ą

kolwiek  inn

ą

  osob

ę

,  wobec  której  odpowiedzialny  jest  przewo

ź

nik,  z  powodu  nieprawidłowo

ś

ci, 

niedokładno

ś

ci lub niekompletno

ś

ci danych i deklaracji podanych przez nadawc

ę

 lub w jego imieniu.  

background image

 3. Z zastrze

Ŝ

eniem postanowie

ń

 ust

ę

pów 1 i 2 niniejszego artykułu przewo

ź

nik ponosi odpowiedzialno

ść

 

za  wszelk

ą

  szkod

ę

  poniesion

ą

  przez  nadawc

ę

  lub  przez  jak

ą

kolwiek  inn

ą

  osob

ę

,  wobec  której 

odpowiedzialny  jest  nadawca,  z  powodu  nieprawidłowo

ś

ci,  niedokładno

ś

ci  lub  niekompletno

ś

ci  danych  i 

deklaracji zamieszczonych przez przewo

ź

nika lub w jego imieniu w po

ś

wiadczeniu przyj

ę

cia towarów lub 

w danych zabezpieczonych przy u

Ŝ

yciu innych sposobów, o których mowa w ust

ę

pie 2 artykułu 4.  

 

  

Artykuł 11.  
Moc dowodowa dokumentów 
 
  
 1.  Lotniczy  list  przewozowy  lub  po

ś

wiadczenie  przyj

ę

cia  towarów  stanowi,  do  czasu  przedstawienia 

dowodu  przeciwnego,  dowód  zawarcia  umowy,  przyj

ę

cia  towaru  oraz  wymienionych  w  nim  warunków 

przewozu.  
 2. Dane lotniczego listu przewozowego lub po

ś

wiadczenia przyj

ę

cia towarów dotycz

ą

ce wagi, rozmiarów i 

opakowania  towarów  oraz  liczby  pakunków  stanowi

ą

,  do  czasu  przedstawienia  dowodu  przeciwnego, 

dowód  podanych  w  nich  faktów;  dane  dotycz

ą

ce  ilo

ś

ci,  obj

ę

to

ś

ci  i  stanu  towarów  stanowi

ą

  dowód 

przeciwko  przewo

ź

nikowi  tylko  o  tyle,  o  ile  ich  sprawdzenie  zostało  dokonane  przez  niego  w  obecno

ś

ci 

nadawcy  i  stwierdzone  w  lotniczym  li

ś

cie  przewozowym  lub  potwierdzeniu  przyj

ę

cia  towarów,  albo  o  ile 

dotyczy zewn

ę

trznego stanu towaru.  

  

Artykuł 12.  
Prawo dysponowania towarem 
 
  
 1.  Nadawca  ma  prawo,  pod  warunkiem  wypełnienia  wszystkich  swoich  obowi

ą

zków  wynikaj

ą

cych  z 

umowy przewozu, dysponowa

ć

 towarem, b

ą

d

ź

 wycofuj

ą

c go w porcie lotniczym odlotu lub przeznaczenia, 

b

ą

d

ź

  zatrzymuj

ą

c  go  w  miejscu  l

ą

dowania  po

ś

redniego,  b

ą

d

ź

  polecaj

ą

c  jego  wydanie  w  miejscu 

przeznaczenia  lub  w  miejscu  l

ą

dowania  po

ś

redniego  osobie  innej  ni

Ŝ

  pierwotnie  wyznaczony  odbiorca, 

b

ą

d

ź

 

Ŝą

daj

ą

c  jego  zawrócenia  do  portu  lotniczego  odlotu.  Nadawca  nie  mo

Ŝ

e  korzysta

ć

  z  tego  prawa  w 

sposób  przynosz

ą

cy  szkod

ę

  przewo

ź

nikowi  lub  innym  nadawcom  i  zobowi

ą

zany  jest  zwróci

ć

  wszystkie 

koszty wynikaj

ą

ce z wykonania tego prawa.  

 2.  Je

Ŝ

eli  wykonanie  dyspozycji  nadawcy  jest  niemo

Ŝ

liwe,  przewo

ź

nik  obowi

ą

zany  jest  natychmiast 

zawiadomi

ć

 o tym nadawc

ę

.  

 3.  Je

Ŝ

eli  przewo

ź

nik  wykonuje  dyspozycje  nadawcy,  nie 

Ŝą

daj

ą

c  okazania  egzemplarza  lotniczego  listu 

przewozowego  lub  potwierdzenia  przyj

ę

cia  towaru,  który  był  dor

ę

czony  nadawcy,  przewo

ź

nik  jest 

odpowiedzialny, z zachowaniem roszczenia zwrotnego do nadawcy, za wszelkie szkody, jakie mog

ą

 st

ą

wynikn

ąć

  dla  tego,  kto  jest  w  prawnym  posiadaniu  tego  egzemplarza  lotniczego  listu  przewozowego  lub 

po

ś

wiadczenia przyj

ę

cia towaru.  

 4.  Prawo  nadawcy  wygasa  z  chwil

ą

  powstania  prawa  odbiorcy  zgodnie  z  artykułem  13.  Je

Ŝ

eli  jednak 

odbiorca  uchyla  si

ę

  od  przyj

ę

cia  towaru  albo  je

Ŝ

eli  nie  mo

Ŝ

na  si

ę

  z  nim  skomunikowa

ć

,  nadawca 

odzyskuje prawo dysponowania.  

  

Artykuł 13.  
Wydanie towaru 
 
  
 1. Z wyj

ą

tkiem przypadków, gdy nadawca wykonał prawo przysługuj

ą

ce mu według artykułu 12, odbiorca 

ma  prawo,  z  chwil

ą

  nadej

ś

cia  towaru  do  miejsca  przeznaczenia, 

Ŝą

da

ć

  od  przewo

ź

nika  wydania  mu 

towaru po zapłaceniu nale

Ŝ

nych kwot i wypełnieniu warunków przewozu.  

 2. Je

Ŝ

eli nie umówiono si

ę

 inaczej, przewo

ź

nik obowi

ą

zany jest powiadomi

ć

 odbiorc

ę

 z chwil

ą

 nadej

ś

cia 

towaru.  
 3. Je

Ŝ

eli  zagini

ę

cie towaru zostało przyznane przez  przewo

ź

nika  lub  je

Ŝ

eli towar nie  przybył po upływie 

siedmiu  dni  od  dnia,  w  którym  powinien  był  przyby

ć

,  odbiorca  mo

Ŝ

e  dochodzi

ć

  w  stosunku  do 

przewo

ź

nika praw wynikaj

ą

cych z umowy przewozu.  

  

background image

Artykuł 14.  
Dochodzenie praw nadawcy i odbiorcy 
 
Nadawca  i  odbiorca,  ka

Ŝ

dy  w  swoim  własnym  imieniu,  mog

ą

  dochodzi

ć

  wszelkich  praw  przyznanych  im 

odpowiednio  w  artykułach  12 i  13  niezale

Ŝ

nie  od  tego, czy działaj

ą

  w interesie  własnym, czy  w interesie 

innej osoby, pod warunkiem wypełnienia obowi

ą

zków nało

Ŝ

onych przez umow

ę

 przewozu.  

  

Artykuł 15.  
Stosunki mi

ę

dzy nadawc

ą

 i odbiorc

ą

 oraz mi

ę

dzy trzecimi stronami 

 
  
 1. Artykuły 12, 13 i 14 w niczym nie przes

ą

dzaj

ą

 ani wzajemnych stosunków mi

ę

dzy nadawc

ą

 i odbiorc

ą

ani wzajemnych stosunków trzecich stron, których prawa pochodz

ą

 b

ą

d

ź

 od nadawcy, b

ą

d

ź

 od odbiorcy.  

 2. Wszelkie warunki odbiegaj

ą

ce od postanowie

ń

 artykułów 12, 13 i 14 powinny by

ć

 zapisane w lotniczym 

li

ś

cie przewozowym lub w po

ś

wiadczeniu przyj

ę

cia towaru.  

  

Artykuł 16.  
Formalno

ś

ci celne, policyjne i innych władz publicznych 

 
  
 1.  Nadawca  powinien  dostarczy

ć

  informacje  i  dokumenty,  które  s

ą

  potrzebne  przed  wydaniem  towaru 

odbiorcy  do  wypełnienia  formalno

ś

ci  celnych,  policyjnych  i  wymaganych  przez  inne  władze  publiczne. 

Nadawca jest odpowiedzialny w stosunku do przewo

ź

nika za wszelkie szkody, które mogłyby wynikn

ąć

 z 

braku,  niewystarczalno

ś

ci  lub  nieprawidłowo

ś

ci  takich  informacji  lub  dokumentów,  chyba 

Ŝ

e  szkoda 

została spowodowana z winy przewo

ź

nika lub osób za niego działaj

ą

cych.  

 2.  Przewo

ź

nik  nie  jest  obowi

ą

zany  bada

ć

,  czy  takie  informacje  i  dokumenty  s

ą

  prawidłowe  lub 

wystarczaj

ą

ce.  

  

Rozdział III. Odpowiedzialno

ść

 przewo

ź

nika i zakres wyrównania szkód 

 

 
  

Artykuł 17.  

Ś

mier

ć

, uszkodzenie ciała i rozstrój zdrowia pasa

Ŝ

era oraz szkody dotycz

ą

ce baga

Ŝ

u 

 
  
 1.  Przewo

ź

nik  ponosi  odpowiedzialno

ść

  za  szkod

ę

  wynikł

ą

  w  razie 

ś

mierci  albo  uszkodzenia  ciała  lub 

rozstroju  zdrowia  pasa

Ŝ

era,  je

Ŝ

eli  tylko  wydarzenie,  które  spowodowało 

ś

mier

ć

,  uszkodzenie  ciała  lub 

rozstrój  zdrowia,  miało  miejsce  na  pokładzie  statku  powietrznego  lub  podczas  wszelkich  czynno

ś

ci 

zwi

ą

zanych z wsiadaniem lub wysiadaniem.  

 2.  Przewo

ź

nik  ponosi  odpowiedzialno

ść

  za  szkod

ę

  wynikł

ą

  w  razie  zniszczenia,  zagini

ę

cia  lub 

uszkodzenia  baga

Ŝ

u  zarejestrowanego,  je

Ŝ

eli  tylko  wydarzenie,  które  spowodowało  zniszczenie, 

zagini

ę

cie  lub  uszkodzenie,  miało  miejsce  na  pokładzie  statku  powietrznego  lub  w  czasie,  gdy 

zarejestrowany baga

Ŝ

 pozostawał pod opiek

ą

 przewo

ź

nika. Jednak

Ŝ

e przewo

ź

nik nie jest odpowiedzialny 

w  przypadku  i  w  zakresie,  w  jakim  szkoda  wynikła  z  naturalnych  wła

ś

ciwo

ś

ci,  jako

ś

ci  lub  wad  własnych 

baga

Ŝ

u.  W  przypadku  baga

Ŝ

u  niezarejestrowanego,  ł

ą

cznie  z  przedmiotami  osobistymi,  przewo

ź

nik 

ponosi odpowiedzialno

ść

, je

Ŝ

eli szkoda powstała z jego winy albo z winy osób za niego działaj

ą

cych.  

 3. Je

Ŝ

eli zagini

ę

cie zarejestrowanego baga

Ŝ

u zostało przyznane przez przewo

ź

nika albo zarejestrowany 

baga

Ŝ

  nie  przybył  z  upływem  dwudziestu  jeden  dni  od  dnia,  w  którym  powinien  przyby

ć

,  pasa

Ŝ

er  mo

Ŝ

dochodzi

ć

 swoich praw wynikaj

ą

cych z umowy przewozu.  

 4.  U

Ŝ

ywane  w  niniejszej  konwencji  słowo  "baga

Ŝ

"  oznacza,  o  ile  nie  postanowiono  inaczej,  zarówno 

baga

Ŝ

 zarejestrowany, jak i baga

Ŝ

 niezarejestrowany.  

  

Artykuł 18.  
Szkody dotycz

ą

ce towaru 

 
  

background image

 1.  Przewo

ź

nik  ponosi  odpowiedzialno

ść

  za  szkod

ę

  wynikł

ą

  w  razie  zniszczenia,  zagini

ę

cia  lub 

uszkodzenia  towaru,  je

Ŝ

eli  tylko  wydarzenie,  które  spowodowało  tak

ą

  szkod

ę

,  miało  miejsce  w  czasie 

przewozu lotniczego.  
2.  Jednak

Ŝ

e  przewo

ź

nik  nie  ponosi  odpowiedzialno

ś

ci  w  przypadku  i  w  zakresie,  w  jakim  udowodni, 

Ŝ

zniszczenie,  zagini

ę

cie  lub  uszkodzenie  towaru  zostało  spowodowane  przez  jedn

ą

  lub  wi

ę

cej  spo

ś

ród 

nast

ę

puj

ą

cych okoliczno

ś

ci:  

 a)  naturalne wła

ś

ciwo

ś

ci, jako

ść

 lub wada własna towaru,  

 b)  wadliwe opakowanie towaru wykonane przez osob

ę

 inn

ą

 ni

Ŝ

 przewo

ź

nik lub osoby za niego 

działaj

ą

ce,  

 c)  działania wojenne lub konflikt zbrojny,  
 d)  działanie władz publicznych zwi

ą

zane z wwozem, wywozem lub tranzytem towaru.  

 
 3. Przewóz lotniczy w rozumieniu ust

ę

pu 1 niniejszego artykułu obejmuje okres, w którym towar znajduje 

si

ę

 pod opiek

ą

 przewo

ź

nika.  

 4.  Okres  przewozu  lotniczego  nie  obejmuje  przewozu  l

ą

dowego,  morskiego  lub  wodami 

ś

ródl

ą

dowymi, 

wykonywanego poza portem lotniczym. Je

Ŝ

eli jednak taki przewóz jest wykonywany w wypełnieniu umowy 

przewozu  lotniczego  w  celu  załadowania,  dostawy  lub  przeładunku,  istnieje  domniemanie,  z 
dopuszczeniem  dowodu  przeciwnego, 

Ŝ

e  wszelka  szkoda  powstała  ze  zdarzenia,  które  miało  miejsce  w 

czasie  przewozu  lotniczego.  Je

Ŝ

eli  przewo

ź

nik  bez  zgody  nadawcy  zast

ę

puje  w  cało

ś

ci  lub  cz

ęś

ci 

przewóz,  który  zgodnie  z  umow

ą

  stron  miał  by

ć

  wykonywany  jako  przewóz  lotniczy,  przewozem 

wykonywanym  innym 

ś

rodkiem  transportu,  taki  przewóz  innym 

ś

rodkiem  transportu  uwa

Ŝ

a  si

ę

  za 

odbywaj

ą

cy si

ę

 w czasie przewozu lotniczego.  

  

Artykuł 19.  
Opó

ź

nienie 

 
Przewo

ź

nik  ponosi  odpowiedzialno

ść

  za  szkod

ę

  spowodowan

ą

  opó

ź

nieniem  w  przewozie  pasa

Ŝ

erów, 

baga

Ŝ

u  lub  towarów.  Jednak

Ŝ

e  przewo

ź

nik  nie  ponosi  odpowiedzialno

ś

ci  za  szkod

ę

  spowodowan

ą

 

opó

ź

nieniem,  je

Ŝ

eli  udowodnił, 

Ŝ

e  on  sam  i  osoby  za  niego  działaj

ą

ce  podj

ę

li  wszelkie 

ś

rodki,  jakich 

mo

Ŝ

na  było  oczekiwa

ć

,  w  celu  unikni

ę

cia  szkody,  albo 

Ŝ

e  podj

ę

cie  takich 

ś

rodków  było  dla  nich 

niemo

Ŝ

liwe.  

  

Artykuł 20.  
Uwolnienie od odpowiedzialno

ś

ci 

 
Je

Ŝ

eli  przewo

ź

nik  udowodnił, 

Ŝ

e  szkod

ę

  spowodowało  lub  przyczyniło  si

ę

  do  niej  niedbalstwo  albo  inne 

niewła

ś

ciwe  działanie  lub  zaniechanie  osoby  dochodz

ą

cej  odszkodowania  lub  osoby,  od  której  wywodzi 

ona swe prawa, przewo

ź

nik jest zwolniony od odpowiedzialno

ś

ci wobec tej osoby w cało

ś

ci lub w cz

ęś

ci w 

zakresie, w jakim takie niedbalstwo albo inne niewła

ś

ciwe działanie lub zaniechanie spowodowało szkod

ę

 

lub  przyczyniło  si

ę

  do  niej.  Je

Ŝ

eli  odszkodowania  z  powodu 

ś

mierci,  uszkodzenia  ciała  lub  rozstroju 

zdrowia  pasa

Ŝ

era  dochodzi  osoba  inna  ni

Ŝ

  pasa

Ŝ

er,  przewo

ź

nik  jest  tak  samo  zwolniony  od 

odpowiedzialno

ś

ci  w  cało

ś

ci  lub  cz

ęś

ci  w  zakresie,  w  jakim  udowodnił, 

Ŝ

e  szkod

ę

  spowodowało  lub 

przyczyniło si

ę

 do niej niedbalstwo albo inne niewła

ś

ciwe działanie lub zaniechanie pasa

Ŝ

era. Artykuł ten 

stosuje  si

ę

  do  wszystkich  postanowie

ń

  konwencji  dotycz

ą

cych  odpowiedzialno

ś

ci,  ł

ą

cznie  z  ust

ę

pem  1 

artykułu 21.  

  

Artykuł 21.  
Odszkodowanie w razie 

ś

mierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pasa

Ŝ

era 

 
  
 1.  Przewo

ź

nik  nie  mo

Ŝ

e  wył

ą

czy

ć

  ani  ograniczy

ć

  swojej  odpowiedzialno

ś

ci  za  szkody  przewidziane  w 

ust

ę

pie 1 artykułu 17, a nieprzewy

Ŝ

szaj

ą

ce 100 000 Specjalnych Praw Ci

ą

gnienia na ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era.  

2. W  zakresie, w  jakim  szkody  przewidziane  w ust

ę

pie 1 artykułu 17  przewy

Ŝ

szaj

ą

  100  000  Specjalnych 

Praw Ci

ą

gnienia na ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era, przewo

ź

nik nie ponosi odpowiedzialno

ś

ci, je

Ŝ

eli udowodni, 

Ŝ

e:  

 a)  szkody takiej nie spowodowało niedbalstwo albo inne niewła

ś

ciwe działanie lub zaniechanie 

przewo

ź

nika albo osób za niego działaj

ą

cych, albo  

background image

 b)  szkoda taka została spowodowana wył

ą

cznie niedbalstwem albo innym niewła

ś

ciwym 

działaniem lub zaniechaniem osoby trzeciej.  

 

  

Artykuł 22.  
Ograniczenia odpowiedzialno

ś

ci dotycz

ą

cej opó

ź

nie

ń

, baga

Ŝ

u i towaru 

 
  
 1.  W  przypadku  szkody  spowodowanej  wskutek  opó

ź

nienia  w  przewozie  pasa

Ŝ

erów,  okre

ś

lonej  w 

artykule 19, odpowiedzialno

ść

 przewo

ź

nika  w stosunku do ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era  jest  ograniczona do  4 150 

Specjalnych Praw Ci

ą

gnienia.  

 2.  Przy  przewozie  baga

Ŝ

u  odpowiedzialno

ść

  przewo

ź

nika  w  razie  zniszczenia,  zagubienia,  uszkodzenia 

lub opó

ź

nienia jest ograniczona do 1 000 Specjalnych Praw Ci

ą

gnienia na ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era, z wyj

ą

tkiem 

przypadku,  gdy  pasa

Ŝ

er  w  czasie  oddawania  zarejestrowanego  baga

Ŝ

u  przewo

ź

nikowi  zło

Ŝ

ył  specjaln

ą

 

deklaracj

ę

  interesu  w  dostawie  i  ui

ś

cił  dodatkow

ą

  opłat

ę

,  je

Ŝ

eli  jest  ona  wymagana. W  takim  przypadku 

przewo

ź

nik  jest  obowi

ą

zany  zapłaci

ć

  kwot

ę

  nieprzewy

Ŝ

szaj

ą

c

ą

  kwoty  zadeklarowanej,  chyba 

Ŝ

udowodnił, 

Ŝ

e ta ostatnia przewy

Ŝ

sza rzeczywisty interes pasa

Ŝ

era w dostawie.  

 3. Przy przewozie towarów  odpowiedzialno

ść

  przewo

ź

nika  w razie  zniszczenia, zagini

ę

cia, uszkodzenia 

lub  opó

ź

nienia  jest  ograniczona  do  kwoty  17  Specjalnych  Praw  Ci

ą

gnienia  za  kilogram,  z  wyj

ą

tkiem 

przypadku, gdy nadawca  w czasie oddawania towaru przewo

ź

nikowi zło

Ŝ

ył specjaln

ą

 deklaracj

ę

 interesu 

w  dostawie  i  ui

ś

cił  dodatkow

ą

  opłat

ę

,  je

Ŝ

eli  jest  ona  wymagana.  W  takim  przypadku  przewo

ź

nik 

obowi

ą

zany  jest  zapłaci

ć

  kwot

ę

  nieprzewy

Ŝ

szaj

ą

c

ą

  kwoty  zadeklarowanej,  chyba 

Ŝ

e  udowodnił, 

Ŝ

e  ta 

ostatnia przewy

Ŝ

sza rzeczywisty interes nadawcy w dostawie.,  

 4.  W  razie  zniszczenia,  zagini

ę

cia,  uszkodzenia  lub  opó

ź

nienia  cz

ęś

ci  towaru  lub  jakiegokolwiek 

przedmiotu stanowi

ą

cego jego cz

ęść

, za podstaw

ę

 do okre

ś

lenia kwoty ograniczaj

ą

cej odpowiedzialno

ść

 

przewo

ź

nika  przyjmuje  si

ę

  tylko  całkowit

ą

  wag

ę

  pakunku  lub  pakunków,  których  szkoda  dotyczy.  Je

Ŝ

eli 

jednak zniszczenie, zagini

ę

cie, uszkodzenie lub opó

ź

nienie cz

ęś

ci towaru albo przedmiotu stanowi

ą

cego 

jego  cz

ęść

  ma  wpływ  na  warto

ść

  innych  pakunków  obj

ę

tych  tym  samym  lotniczym  listem  przewozowym 

lub  po

ś

wiadczeniem  nadania  towaru  albo  -  w  razie  ich  niewystawienia  -  tym  samym  zapisem 

zabezpieczonym  innym  sposobem  przewidzianym  w  ust

ę

pie  2  artykułu  4,  całkowit

ą

  wag

ę

  takich 

pakunków bierze si

ę

 równie

Ŝ

 pod uwag

ę

 przy okre

ś

laniu ograniczenia odpowiedzialno

ś

ci.  

 5. Postanowie

ń

 ust

ę

pów 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje si

ę

, je

Ŝ

eli udowodniono, 

Ŝ

e szkoda została 

spowodowana  przez działanie lub  zaniechanie przewo

ź

nika  lub osób  za niego  działaj

ą

cych, dokonane  z 

zamiarem  wyrz

ą

dzenia  szkody  lub przez nierozwag

ę

 i ze 

ś

wiadomo

ś

ci

ą

  prawdopodobie

ń

stwa powstania 

szkody,  przy  czym  w  przypadku  działania  lub  zaniechania  osób  działaj

ą

cych  za  przewo

ź

nika  musi  by

ć

 

tak

Ŝ

e udowodnione, 

Ŝ

e działały w zakresie powierzonych im funkcji.  

 6.  Ograniczenia  przewidziane  w  artykule  21  i  w  niniejszym  artykule  nie  stoj

ą

  na  przeszkodzie 

dodatkowemu  zas

ą

dzeniu  przez  s

ą

d,  zgodnie  z  jego  własnym  prawem,  kosztów  s

ą

dowych  i  innych 

kosztów  procesu  poniesionych  przez  powoda,  ł

ą

cznie  z  odsetkami.  Postanowienia  tego  nie  stosuje  si

ę

je

Ŝ

eli  kwota  zas

ą

dzonego  odszkodowania,  z  wył

ą

czeniem  kosztów  s

ą

dowych  i  innych  kosztów  procesu, 

nie  przekracza  kwoty,  jak

ą

  przewo

ź

nik  zaofiarował  powodowi  na  pi

ś

mie  w  okresie  sze

ś

ciu  miesi

ę

cy  od 

daty  zdarzenia,  które  spowodowało  szkod

ę

  albo  przed  wszcz

ę

ciem  post

ę

powania  s

ą

dowego,  je

Ŝ

eli 

nast

ą

piło pó

ź

niej.  

  

Artykuł 23.  
Przeliczenie jednostek monetarnych 
 
  
 1.  Kwoty  wyra

Ŝ

one  w  niniejszej  konwencji  w  Specjalnych  Prawach  Ci

ą

gnienia  odnosz

ą

  si

ę

  do 

Specjalnych  Praw  Ci

ą

gnienia  okre

ś

lonych  przez  Mi

ę

dzynarodowy  Fundusz  Walutowy.  Przeliczenia  tych 

kwot na krajowe jednostki monetarne w sprawach rozpatrywanych przez s

ą

dy nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 według 

warto

ś

ci tych jednostek monetarnych w Specjalnych Prawach Ci

ą

gnienia w dniu wydania wyroku. Warto

ść

 

krajowej  jednostki  monetarnej  pa

ń

stwa  strony  b

ę

d

ą

cego  członkiem  Mi

ę

dzynarodowego  Funduszu 

Walutowego  w  Specjalnych  Prawach  Ci

ą

gnienia  oblicza  si

ę

  według  metody  przeliczania  waluty 

stosowanej  przez  Mi

ę

dzynarodowy  Fundusz  Walutowy  dla  jego  operacji  i  transakcji  w  dniu  wydania 

wyroku. 

Warto

ść

 

krajowej 

jednostki 

monetarnej 

pa

ń

stwa 

strony 

nieb

ę

d

ą

cego 

członkiem 

background image

Mi

ę

dzynarodowego  Funduszu  Walutowego  w  Specjalnych  Prawach  Ci

ą

gnienia  oblicza  si

ę

  w  sposób 

okre

ś

lony przez to pa

ń

stwo.  

 2.  Jednak

Ŝ

e  pa

ń

stwa  strony  nieb

ę

d

ą

ce  członkami  Mi

ę

dzynarodowego  Funduszu  Walutowego,  których 

prawo  nie  pozwala  na  zastosowanie  postanowie

ń

  ust

ę

pu  1,  mog

ą

  w  czasie  ratyfikacji  lub  przyst

ą

pienia 

albo  w  ka

Ŝ

dym  pó

ź

niejszym  czasie  o

ś

wiadczy

ć

Ŝ

e  w  sprawach  rozpatrywanych  przez  s

ą

dy  na  jego 

terytorium ograniczenie odpowiedzialno

ś

ci przewo

ź

nika okre

ś

lone w artykule 21 ustala si

ę

 w kwocie 1 500 

000 jednostek monetarnych na ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era; 62 500 jednostek monetarnych na ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era 

w przypadku okre

ś

lonym w ust

ę

pie 1 artykułu 22; 15 000 jednostek monetarnych na ka

Ŝ

dego pasa

Ŝ

era w 

przypadku okre

ś

lonym w ust

ę

pie 2 artykułu 22; oraz 250 jednostek monetarnych za kilogram w przypadku 

okre

ś

lonym  w  ust

ę

pie  3  artykułu  22.  Ka

Ŝ

da  taka  jednostka  monetarna  odpowiada  warto

ś

ci 

sze

ść

dziesi

ę

ciu  pi

ę

ciu  i  pół  miligrama  złota  dziewi

ęć

setnej  próby.  Przeliczenie  tych  kwot  na  krajow

ą

 

jednostk

ę

 walutow

ą

 jest dokonywane zgodnie z prawem zainteresowanego pa

ń

stwa.  

 3.  Obliczenie  przewidziane  w  ostatnim  zdaniu  ust

ę

pu  1  niniejszego  artykułu  oraz  przeliczenie 

przewidziane  w  ust

ę

pie  2  tego

Ŝ

  artykułu  jest  dokonywane  w  taki  sposób,  aby  wyrazi

ć

  w  jednostkach 

monetarnych  pa

ń

stwa  strony  w  miar

ę

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  tak

ą

  sam

ą

  rzeczywist

ą

  warto

ść

  kwot  okre

ś

lonych  w 

artykułach 21 i 22, jaka wynikałaby z zastosowania pierwszych trzech zda

ń

 ust

ę

pu 1 niniejszego artykułu. 

Pa

ń

stwa  strony  przy  składaniu  dokumentów  ratyfikacji,  przyj

ę

cia,  zatwierdzenia  niniejszej  konwencji  lub 

przyst

ą

pienia do niej podaj

ą

 do wiadomo

ś

ci depozytariusza sposób obliczania przewidzianego w ust

ę

pie 

1  niniejszego  artykułu  albo  wynik  przeliczania  przewidzianego  w  ust

ę

pie  2  tego

Ŝ

  artykułu,  zale

Ŝ

nie  od 

przypadku, oraz zmiany w tym zakresie, gdy tylko maj

ą

 miejsce.  

 

  

Artykuł 24.  
Rewizja ogranicze

ń

 

 
  
 1.  Z  zachowaniem  postanowie

ń

  artykułu  25  niniejszej  konwencji  i  z  zastrze

Ŝ

eniem  ust

ę

pu  2  poni

Ŝ

ej, 

ograniczenia odszkodowa

ń

 przewidziane w artykułach 21, 22 i 23 s

ą

 rewidowane przez depozytariusza co 

pi

ęć

  lat,  przy  czym  pierwsza  rewizja  nast

ą

pi  z  ko

ń

cem  pi

ą

tego  roku  po  wej

ś

ciu  w 

Ŝ

ycie  niniejszej 

konwencji albo - gdyby konwencja nie  weszła w 

Ŝ

ycie w okresie pi

ę

ciu lat od pierwszego dnia, w którym 

została otwarta do podpisania  - w  ci

ą

gu  pierwszego  roku od dnia  jej  wej

ś

cia  w 

Ŝ

ycie, przy  zastosowaniu 

wska

ź

nika inflacji odpowiadaj

ą

cego stopie inflacji od poprzedniej rewizji lub za pierwszym razem od dnia 

wej

ś

cia  konwencji  w 

Ŝ

ycie.  Podstaw

ą

  do  okre

ś

lenia  stopy  inflacji  w  celu  ustalenia  wska

ź

nika  inflacji  jest 

ś

rednia  wa

Ŝ

ona  warto

ść

  rocznych  stóp  wzrostu  lub  spadku  indeksów  cen  konsumpcyjnych  pa

ń

stw, 

których waluty wchodz

ą

 w skład Specjalnego Prawa Ci

ą

gnienia, o którym mowa w ust

ę

pie 1 artykułu 23.  

 2. Je

Ŝ

eli wynik rewizji, o której mowa w ust

ę

pie poprzedzaj

ą

cym, pokazuje wska

ź

nik inflacji wy

Ŝ

szy ni

Ŝ

 10 

procent,  depozytariusz  notyfikuje  pa

ń

stwom  stronom  rewizj

ę

  ogranicze

ń

  odpowiedzialno

ś

ci.  Ka

Ŝ

da  taka 

rewizja zaczyna wywiera

ć

 skutki po sze

ś

ciu miesi

ą

cach od jej notyfikowania pa

ń

stwom stronom. Je

Ŝ

eli w 

ci

ą

gu trzech miesi

ę

cy od jej notyfikowania pa

ń

stwom  stronom wi

ę

kszo

ść

 pa

ń

stw stron zgłosi brak swojej 

zgody, rewizja nie zaczyna wywiera

ć

 skutków, a depozytariusz przekazuje spraw

ę

 zgromadzeniu pa

ń

stw 

stron.  Wej

ś

cie  w 

Ŝ

ycie  ka

Ŝ

dej  rewizji  jest  niezwłocznie  przez  depozytariusza  notyfikowane  pa

ń

stwom 

stronom.  
 3.  Niezale

Ŝ

nie  od  ust

ę

pu  1  niniejszego  artykułu,  procedur

ę

  przewidzian

ą

  w  ust

ę

pie  2  tego  artykułu 

stosuje  si

ę

  w  ka

Ŝ

dym  czasie  pod  warunkiem, 

Ŝ

e  jedna  trzecia  pa

ń

stw  stron  wyra

Ŝ

a  takie 

Ŝ

yczenie  i  pod 

warunkiem, 

Ŝ

e wska

ź

nik inflacji, o którym mowa w ust

ę

pie 1 przekroczył 30 procent od czasu poprzedniej 

rewizji  albo  od  dnia  wej

ś

cia  w 

Ŝ

ycie  niniejszej  konwencji,  je

Ŝ

eli  wcze

ś

niejszej  rewizji  nie  było.  Nast

ę

pne 

rewizje przy zastosowaniu procedury opisanej w ust

ę

pie 1 niniejszego artykułu maj

ą

 miejsce w odst

ę

pach 

pi

ę

cioletnich  pocz

ą

wszy  od  ko

ń

ca  pi

ą

tego  roku  nast

ę

puj

ą

cego  po  dniu  rewizji  dokonanej  na  podstawie 

niniejszego ust

ę

pu.  

  

Artykuł 25.  
Postanowienia umowne dotycz

ą

ce ogranicze

ń

 odpowiedzialno

ś

ci 

 
Przewo

ź

nik  mo

Ŝ

e  umówi

ć

  si

ę

Ŝ

e  w  odniesieniu  do  umowy  przewozu  stosuje  si

ę

  ograniczenia 

odpowiedzialno

ś

ci  wy

Ŝ

sze  od  przewidzianych  w  niniejszej  konwencji  albo  nie  stosuje  si

ę

 

Ŝ

adnych 

ogranicze

ń

 odpowiedzialno

ś

ci.  

background image

  

Artykuł 26.  
Niewa

Ŝ

no

ść

 postanowie

ń

 umownych 

 
Jakiekolwiek postanowienie umowne zmierzaj

ą

ce do uwolnienia przewo

ź

nika od odpowiedzialno

ś

ci lub do 

ustalenia ogranicze

ń

 odpowiedzialno

ś

ci ni

Ŝ

szych od przewidzianych  w niniejszej konwencji uwa

Ŝ

a si

ę

 za 

nieistniej

ą

ce  i  niemaj

ą

ce  skutków  prawnych,  jednak  niewa

Ŝ

no

ść

  takiego  postanowienia  nie  powoduje 

niewa

Ŝ

no

ś

ci całej umowy, która nadal podlega postanowieniom niniejszej konwencji.  

  

Artykuł 27.  
Wolno

ść

 umów 

 
Nic  w  niniejszej  konwencji  nie  zabrania  przewo

ź

nikowi  odmówienia  zawarcia  umowy,  zrzeczenia  si

ę

 

ś

rodków obrony dopuszczalnych według tej konwencji lub ustanowienia warunków, które nie s

ą

 sprzeczne 

z postanowieniami tej konwencji.  

  

Artykuł 28.  
Wypłata zaliczek 
 
W razie wypadku lotniczego powoduj

ą

cego 

ś

mier

ć

 albo uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pasa

Ŝ

erów 

przewo

ź

nik,  je

Ŝ

eli  wymaga  tego  jego  prawo  krajowe,  powinien  bez  zwłoki  wypłaci

ć

  zaliczk

ę

  osobie 

fizycznej  lub  osobom  fizycznym,  uprawnionym  do  dochodzenia  odszkodowania,  w  celu  zaspokojenia 
pilnych  potrzeb  ekonomicznych  tych  osób.  Wypłata  takich  zaliczek  nie  stanowi  uznania 
odpowiedzialno

ś

ci,  mog

ą

  te

Ŝ

  one  by

ć

  potr

ą

cone  z  kwot  wypłacanych  przez  przewo

ź

nika  z  tytułu 

odszkodowania.  

  

Artykuł 29.  
Podstawa roszcze

ń

 

 
Przy  przewozie  pasa

Ŝ

erów,  baga

Ŝ

u  i  towarów  wszelkie  dochodzenie  roszcze

ń

  odszkodowawczych  z 

jakiegokolwiek tytułu, na podstawie niniejszej konwencji, z tytułu umowy, z tytułu czynu niedozwolonego, 
czy  te

Ŝ

  na  jakiejkolwiek  innej  podstawie,  mo

Ŝ

e  mie

ć

  miejsce  tylko  na  warunkach  i  w  granicach 

odpowiedzialno

ś

ci  okre

ś

lonych  w  tej  konwencji,  co  nie  przes

ą

dza  okre

ś

lenia  osób  maj

ą

cych  prawo  do 

wniesienia powództwa ani uprawnie

ń

 ka

Ŝ

dej z nich. W przypadku wszelkich takich roszcze

ń

 nie nale

Ŝą

 si

ę

 

odszkodowania  o  charakterze  karnym,  nawi

ą

zki  ani  inne  niepolegaj

ą

ce  na  naprawieniu  rzeczywistej 

szkody.  

  

Artykuł 30.  
Osoby działaj

ą

ce za przewo

ź

nika i ł

ą

czna wysoko

ść

 roszcze

ń

 

 
  
 1.  W  razie  dochodzenia  roszcze

ń

  przeciwko  osobie  działaj

ą

cej  za  przewo

ź

nika,  w  nast

ę

pstwie  szkody 

przewidzianej w  niniejszej konwencji, osoba taka, o ile udowodni, 

Ŝ

e działała w  wykonaniu powierzonych 

jej  funkcji,  mo

Ŝ

e  powoływa

ć

  si

ę

  na  warunki  i  ograniczenia  odpowiedzialno

ś

ci,  na  które  zgodnie  z  t

ą

 

konwencj

ą

 mo

Ŝ

e si

ę

 powoływa

ć

 przewo

ź

nik.  

 2.  Ł

ą

czna  kwota  odszkodowania,  któr

ą

  w  takim  przypadku  mo

Ŝ

na  uzyska

ć

  od  przewo

ź

nika  i  osób  za 

niego działaj

ą

cych, nie mo

Ŝ

e przekroczy

ć

 wspomnianych ogranicze

ń

.  

 3. Z wyj

ą

tkiem przypadku przewozu towarów, postanowie

ń

 ust

ę

pów 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje 

si

ę

, o ile zostało udowodnione, 

Ŝ

e szkoda powstała w wyniku działania lub zaniechania osoby działaj

ą

cej 

za  przewo

ź

nika,  dokonanego  z  zamiarem  wyrz

ą

dzenia  szkody  lub  przez  nierozwag

ę

  i  ze 

ś

wiadomo

ś

ci

ą

 

prawdopodobie

ń

stwa powstania szkody.  

 

  

Artykuł 31.  
Terminy na zgłoszenie szkody 
 

background image

  
 1. Przyj

ę

cie  zarejestrowanego  baga

Ŝ

u lub towaru  bez zastrze

Ŝ

enia przez  osob

ę

 uprawnion

ą

  do  odbioru 

stanowi  domniemanie,  z  dopuszczeniem  dowodu  przeciwnego, 

Ŝ

e  baga

Ŝ

  i  towar  zostały  dostarczone  w 

dobrym  stanie  i  zgodnie  z  dokumentem  przewozowym  lub  z  zapisem  zabezpieczonym  w  inny  sposób 
przewidziany w ust

ę

pie 2 artykułu 3 i ust

ę

pie 2 artykułu 4.  

 2.  Osoba  uprawniona  do  odbioru  powinna  w  razie  uszkodzenia  zgłosi

ć

  przewo

ź

nikowi  zastrze

Ŝ

enie 

natychmiast  po  jego  wykryciu  i  nie  pó

ź

niej  ni

Ŝ

  w  ci

ą

gu  siedmiu  dni  od  dnia  odbioru  w  przypadku 

zarejestrowanego  baga

Ŝ

u  i  czternastu  dni  od  dnia  odbioru  w  przypadku  towarów.  W  razie  opó

ź

nienia 

zastrze

Ŝ

enie  nale

Ŝ

y  zgłosi

ć

  nie  pó

ź

niej  ni

Ŝ

  w  ci

ą

gu  dwudziestu  jeden  dni  od  dnia,  w  którym  baga

Ŝ

  lub 

towar został oddany do dyspozycji tej osoby.  
 3.  Ka

Ŝ

de  zastrze

Ŝ

enie  powinno  by

ć

  dokonane  pisemnie  i  dor

ę

czone  lub  wysłane  w  odpowiednim 

wymienionym wy

Ŝ

ej terminie.  

 4. Je

Ŝ

eli nie wniesiono zastrze

Ŝ

e

ń

 w wy

Ŝ

ej wymienionych terminach, 

Ŝ

adne post

ę

powanie nie mo

Ŝ

e by

ć

 

podj

ę

te przeciwko przewo

ź

nikowi z wyj

ą

tkiem przypadku oszustwa z jego strony.  

  

Artykuł 32.  

Ś

mier

ć

 osoby odpowiedzialnej 

 
W  razie  zgonu  osoby  odpowiedzialnej  mo

Ŝ

na  dochodzi

ć

  roszcze

ń

  odszkodowawczych  zgodnie  z 

postanowieniami niniejszej konwencji w stosunku do jej nast

ę

pców prawnych.  

  

Artykuł 33.  
Wła

ś

ciwo

ść

 s

ą

dów 

 
  
 1. Powództwo w sprawie odszkodowania nale

Ŝ

y wnie

ść

, według wyboru powoda, na terytorium jednego z 

pa

ń

stw stron b

ą

d

ź

 do s

ą

du miejsca zamieszkania przewo

ź

nika lub głównej siedziby jego przedsi

ę

biorstwa 

albo miejsca, gdzie posiada on placówk

ę

, za po

ś

rednictwem której została zawarta umowa, b

ą

d

ź

 do s

ą

du 

miejsca przeznaczenia przewozu.  
 2.  W  odniesieniu  do  szkody  spowodowanej  przez 

ś

mier

ć

  albo  uszkodzenie  ciała  lub  rozstrój  zdrowia 

pasa

Ŝ

era  powództwo  mo

Ŝ

na  wnie

ść

  do  jednego  z  s

ą

dów  okre

ś

lonych  w  ust

ę

pie  1  niniejszego  artykułu 

albo  na  terytorium  jednego  z  pa

ń

stw  stron,  w  którym  w  czasie  wypadku  pasa

Ŝ

er  miał  główne  i  stałe 

miejsce  zamieszkania  i  do  którego  lub  z  którego  przewo

ź

nik  wykonuje  loty  b

ą

d

ź

  własnymi  statkami 

powietrznymi,  b

ą

d

ź

  zgodnie  z  umow

ą

  handlow

ą

  statkami  powietrznymi  innego  przewo

ź

nika,  a  w  którym 

przewo

ź

nik prowadzi działalno

ść

 w zakresie przewozu lotniczego pasa

Ŝ

erów, korzystaj

ą

c z pomieszcze

ń

 

wynajmowanych  lub  posiadanych  przez  niego  lub  przez  innego  przewo

ź

nika,  z  którym  ma  umow

ę

 

handlow

ą

.  

3. W rozumieniu ust

ę

pu 2:  

 a)  "umowa handlowa" oznacza umow

ę

 inn

ą

 ni

Ŝ

 umowa agencyjna, zawart

ą

 mi

ę

dzy przewo

ź

nikami 

i dotycz

ą

c

ą

 ich wspólnych usług przewozu lotniczego pasa

Ŝ

erów,  

 b)  "główne lub stałe miejsce zamieszkania" oznacza jedno okre

ś

lone i stałe miejsce pobytu 

pasa

Ŝ

era w czasie wypadku. Obywatelstwo pasa

Ŝ

era nie stanowi przy tym czynnika 

decyduj

ą

cego.  

 
 4. Procedura podlega prawu s

ą

du, do którego wniesiono spraw

ę

.  

  

Artykuł 34.  
Arbitra

Ŝ

 

 
  
 1.  Z  zachowaniem  postanowie

ń

  niniejszego  artykułu  strony  umowy  przewozu  towarów  mog

ą

  ustali

ć

  w 

umowie, 

Ŝ

e  ka

Ŝ

dy  spór  dotycz

ą

cy  odpowiedzialno

ś

ci  przewo

ź

nika  przewidzianej  w  niniejszej  konwencji 

b

ę

dzie rozstrzygni

ę

ty w drodze arbitra

Ŝ

u. Takie ustalenie powinno by

ć

 dokonane na pi

ś

mie.  

 2. Post

ę

powanie arbitra

Ŝ

owe toczy si

ę

 według wyboru powoda w jednym z miejsc obj

ę

tych wła

ś

ciwo

ś

ci

ą

 

s

ą

dów przewidzian

ą

 w artykule 33.  

 3. Arbiter lub s

ą

d arbitra

Ŝ

owy stosowa

ć

 b

ę

dzie postanowienia niniejszej konwencji.  

background image

 4.  Postanowienia  ust

ę

pów  2  i  3  niniejszego  artykułu  uwa

Ŝ

a

ć

  si

ę

  b

ę

dzie  za  stanowi

ą

ce  cz

ęść

  ka

Ŝ

dej 

klauzuli arbitra

Ŝ

owej lub porozumienia arbitra

Ŝ

owego, a wszelkie warunki takiej klauzuli lub porozumienia 

niezgodne z tymi postanowieniami uwa

Ŝ

ane b

ę

d

ą

 za nieistniej

ą

ce i niemaj

ą

ce skutków prawnych.  

  

Artykuł 35.  
Termin wyga

ś

ni

ę

cia roszcze

ń

 

 
  
 1. Prawo dochodzenia odszkodowania wygasa, je

Ŝ

eli powództwo nie zostało wniesione w okresie dwóch 

lat, licz

ą

c od dnia przybycia do miejsca przeznaczenia lub od dnia,  w którym statek powietrzny powinien 

był przyby

ć

, albo od dnia, w którym przewóz został zatrzymany.  

 2. Sposób liczenia tego okresu okre

ś

la si

ę

 według prawa s

ą

du, do którego wniesiono spraw

ę

.  

  

Artykuł 36.  
Kolejni przewo

ź

nicy 

 
  
 1.  W  przypadku  przewozu,  który  ma  by

ć

  wykonywany  przez  ró

Ŝ

nych  kolejnych  przewo

ź

ników,  a 

odpowiada  warunkom  okre

ś

lonym  w  ust

ę

pie  3  artykułu  1,  ka

Ŝ

dy  przewo

ź

nik  przyjmuj

ą

cy  pasa

Ŝ

erów, 

baga

Ŝ

 lub towary podlega zasadom ustanowionym w niniejszej konwencji i jest uwa

Ŝ

any za jedn

ą

 ze stron 

umowy  przewozu  w  zakresie,  w  jakim  umowa  odnosi  si

ę

  do  cz

ęś

ci  przewozu  wykonywanej  pod  jego 

kontrol

ą

.  

 
 2.  W  przypadku  takiego  przewozu  pasa

Ŝ

er  i  ka

Ŝ

da  osoba  uprawniona  do  odszkodowania  dotycz

ą

cego 

pasa

Ŝ

era mo

Ŝ

e skierowa

ć

 powództwo tylko przeciwko przewo

ź

nikowi, który wykonywał przewóz, podczas 

którego miał miejsce wypadek lub nast

ą

piło opó

ź

nienie, chyba 

Ŝ

e na podstawie wyra

ź

nego postanowienia 

umowy pierwszy przewo

ź

nik wzi

ą

ł na siebie odpowiedzialno

ść

 za cały przewóz.  

 3.  W  odniesieniu  do  baga

Ŝ

u  i  towarów  pasa

Ŝ

er  lub  nadawca  mo

Ŝ

e  wnie

ść

  powództwo  przeciwko 

pierwszemu  przewo

ź

nikowi,  a  pasa

Ŝ

er  i  odbiorca  uprawniony  do  odbioru  mo

Ŝ

e  wnie

ść

  powództwo 

przeciwko  ostatniemu  przewo

ź

nikowi,  za

ś

  ka

Ŝ

dy  z  nich  mo

Ŝ

e  ponadto  wnie

ść

  powództwo  przeciwko 

przewo

ź

nikowi,  który  wykonywał  przewóz,  podczas  którego  miało  miejsce  zniszczenie,  zagini

ę

cie, 

uszkodzenie  lub  opó

ź

nienie.  Przewo

ź

nicy  ci  odpowiadaj

ą

  solidarnie  w  stosunku  do  pasa

Ŝ

era,  nadawcy 

lub odbiorcy.  

  

Artykuł 37.  
Roszczenie zwrotne 
 
Niniejsza konwencja w niczym nie przes

ą

dza kwestii, czy osobie ponosz

ą

cej odpowiedzialno

ść

 za szkod

ę

 

zgodnie  z  postanowieniami  tej  konwencji  przysługuje  roszczenie  zwrotne  w  stosunku  do  jakiejkolwiek 
innej osoby.  

  

Rozdział IV. Przewóz mieszany 

 

  

Artykuł 38.  
Przewóz mieszany 
 
  
 1.  W  przypadku  przewozu  mieszanego,  wykonywanego  cz

ęś

ciowo  drog

ą

  powietrzn

ą

,  a  cz

ęś

ciowo 

jakimkolwiek innym 

ś

rodkiem przewozu,  postanowienia  niniejszej  konwencji stosuje si

ę

, z zastrze

Ŝ

eniem 

ust

ę

pu 4 artykułu 18, tylko do przewozu lotniczego, je

Ŝ

eli przy tym odpowiada on warunkom okre

ś

lonym w 

artykule 1.  
 2. Nic w niniejszej konwencji nie zabrania stronom, w przypadku przewozu mieszanego, zamieszczenia w 
dokumencie  przewozu  lotniczego  warunków  odnosz

ą

cych  si

ę

  do  innych 

ś

rodków  przewozu,  pod 

warunkiem zachowania postanowie

ń

 niniejszej konwencji w odniesieniu do przewozu lotniczego.  

  

Rozdział V. Przewóz lotniczy wykonywany przez osob

ę

 inn

ą

 ni

Ŝ

 przewo

ź

nik 

background image

umowny 

 

  

Artykuł 39.  
Przewo

ź

nik umowny i przewo

ź

nik faktyczny 

 
Postanowienia  niniejszego  rozdziału  stosuje  si

ę

  w  przypadku,  gdy  jedna  osoba  (nazywana  dalej 

"przewo

ź

nikiem umownym") zawiera umow

ę

 przewozu podlegaj

ą

c

ą

 niniejszej konwencji z pasa

Ŝ

erem lub 

nadawc

ą

  albo  osob

ą

  działaj

ą

c

ą

  w  ich  imieniu,  a  inna  osoba  (zwana  dalej  "przewo

ź

nikiem  faktycznym") 

wykonuje  cało

ść

  lub  cz

ęść

  przewozu  na  podstawie  upowa

Ŝ

nienia  udzielonego  przez  przewo

ź

nika 

umownego,  jednak  nie  jest  w  odniesieniu  do  tej  cz

ęś

ci  przewozu  przewo

ź

nikiem  kolejnym  w  rozumieniu 

niniejszej  konwencji.  Domniemywa  si

ę

,  z  mo

Ŝ

liwo

ś

ci

ą

  dowodu  przeciwnego,  istnienie  wspomnianego 

upowa

Ŝ

nienia.  

  

Artykuł 40.  
Odpowiedzialno

ść

 przewo

ź

nika umownego i przewo

ź

nika faktycznego 

 
Je

Ŝ

eli przewo

ź

nik faktyczny wykonuje cało

ść

 lub cz

ęść

 przewozu, który zgodnie z umow

ą

, o której mowa 

w  artykule  39,  podlega  zasadom  niniejszej  konwencji,  zarówno  przewo

ź

nik  umowny,  jak  i  przewo

ź

nik 

faktyczny  podlegaj

ą

,  o  ile  w  rozdziale  niniejszym  nie  postanowiono  inaczej,  postanowieniom  niniejszej 

konwencji  -  pierwszy  w  odniesieniu  do  całego  przewozu  przewidzianego  w  umowie,  drugi  jedynie  do 
przewozu, który wykonuje.  

  

Artykuł 41.  
Wspólna odpowiedzialno

ść

 

 
  
 1.  Działania  i  zaniechania  przewo

ź

nika  faktycznego  oraz  osób  za  niego  działaj

ą

cych  w  wykonywaniu 

swoich funkcji traktuje si

ę

 w odniesieniu do przewozu wykonywanego przez przewo

ź

nika faktycznego tak, 

jak gdyby były równie

Ŝ

 działaniami i zaniechaniem przewo

ź

nika umownego.  

 2.  Działania  i  zaniechania  przewo

ź

nika  umownego  oraz  osób  za  niego  działaj

ą

cych  w  wykonywaniu 

swoich funkcji traktuje si

ę

 w odniesieniu do przewozu wykonywanego przez przewo

ź

nika faktycznego tak, 

jak  gdyby  były  równie

Ŝ

  działaniami  i  zaniechaniem  przewo

ź

nika  faktycznego.  Jednak

Ŝ

Ŝ

adne  takie 

działania  lub  zaniechania  nie  mog

ą

  obci

ąŜ

a

ć

  przewo

ź

nika  faktycznego  odpowiedzialno

ś

ci

ą

 

przekraczaj

ą

c

ą

 kwoty przewidziane w artykułach 21, 22, 23 i 24. 

ś

adne specjalne umowy, w my

ś

l których 

przewo

ź

nik  umowny  przyjmuje  obowi

ą

zki  nienało

Ŝ

one  przez  niniejsz

ą

  konwencj

ę

,  ani  zrzeczenie  si

ę

 

przyznanych  przez  t

ę

  konwencj

ę

  praw  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  obrony,  ani  te

Ŝ

  specjalne  deklaracje  interesu  w 

dostawie  przewidziane  w  artykule  22  nie  b

ę

d

ą

  mie

ć

  skutków  wobec  przewo

ź

nika  faktycznego,  o  ile  nie 

wyraził na nie zgody.  

  

Artykuł 42.  
Adresowanie polece

ń

 i zastrze

Ŝ

e

ń

 

 
Wszelkie  polecenia  i  zastrze

Ŝ

enia  kierowane  zgodnie  z  niniejsz

ą

  konwencj

ą

  do  przewo

ź

nika  s

ą

 

jednakowo  skuteczne  niezale

Ŝ

nie  od  tego,  czy  s

ą

  skierowane  do  przewo

ź

nika  umownego,  czy  do 

przewo

ź

nika  faktycznego.  Jednak

Ŝ

e  polecenia  przewidziane  w  artykule  12  s

ą

  skuteczne  tylko,  je

Ŝ

eli 

zostały skierowane do przewo

ź

nika umownego.  

  

Artykuł 43.  
Osoby działaj

ą

ce za przewo

ź

nika 

 
W przypadku przewozu wykonywanego przez przewo

ź

nika faktycznego, ka

Ŝ

da osoba za niego działaj

ą

ca, 

je

Ŝ

eli  udowodni, 

Ŝ

e  działała  w  zakresie  powierzonych  jej  funkcji,  mo

Ŝ

e  powoływa

ć

  si

ę

  na  warunki  i 

ograniczenia odpowiedzialno

ś

ci maj

ą

ce zastosowanie zgodnie z niniejsz

ą

 konwencj

ą

 do przewo

ź

nika, za 

którego  działaj

ą

,  chyba 

Ŝ

e  zostało  udowodnione, 

Ŝ

e  działała  w  sposób  wył

ą

czaj

ą

cy  mo

Ŝ

liwo

ść

 

powoływania si

ę

 na ograniczenia odpowiedzialno

ś

ci w my

ś

l tej konwencji.  

 

background image

  

Artykuł 44.  
Ł

ą

czna kwota odszkodowa

ń

 

 
W odniesieniu do przewozu wykonywanego przez przewo

ź

nika faktycznego ł

ą

czna kwota odszkodowania, 

której  mo

Ŝ

na  dochodzi

ć

  od  przewo

ź

nika  umownego,  przewo

ź

nika  faktycznego  oraz  od  osób  za  nich 

działaj

ą

cych w zakresie powierzonych im funkcji, nie mo

Ŝ

e przekroczy

ć

 najwy

Ŝ

szej kwoty, jak

ą

 mo

Ŝ

na by 

uzyska

ć

  zgodnie  z  niniejsz

ą

  konwencj

ą

  b

ą

d

ź

  od  przewo

ź

nika  umownego,  b

ą

d

ź

  od  przewo

ź

nika 

faktycznego,  jednak 

Ŝ

adna  z  osób  wymienionych  w  niniejszym  artykule  nie  ponosi  odpowiedzialno

ś

ci  w 

kwocie przewy

Ŝ

szaj

ą

cej ograniczenia wła

ś

ciwe dla tej osoby.  

  

Artykuł 45.  
Kierowanie powództwa 
 
W  odniesieniu  do  przewozu  wykonywanego  przez  przewo

ź

nika  faktycznego  powództwo  w  sprawie 

odszkodowania mo

Ŝ

na skierowa

ć

, według wyboru powoda, przeciwko temu przewo

ź

nikowi lub przeciwko 

przewo

ź

nikowi  umownemu,  albo  przeciwko  ka

Ŝ

demu  z  tych  przewo

ź

ników  ł

ą

cznie  lub  oddzielnie.  Je

Ŝ

eli 

powództwo  skierowano  tylko  przeciwko  jednemu  z  tych  przewo

ź

ników,  przewo

ź

nik  ten  ma  prawo 

przypozwa

ć

  drugiego  przewo

ź

nika  do  s

ą

du,  do  którego  wniesiono  spraw

ę

,  przy  czym  post

ę

powanie  i 

skutki przypozwania okre

ś

la si

ę

 według prawa tego s

ą

du.  

  

Artykuł 46.  
Dodatkowa wła

ś

ciwo

ść

 s

ą

du 

 
Ka

Ŝ

de  powództwo  w sprawie  odszkodowania przewidziane  w artykule  45 nale

Ŝ

y  wnie

ść

, według  wyboru 

powoda,  na  terytorium  pa

ń

stwa  strony  b

ą

d

ź

  do  jednego  z  s

ą

dów,  do  których  zgodnie  z  artykułem  33 

mo

Ŝ

na pozwa

ć

 przewo

ź

nika umownego, b

ą

d

ź

 do s

ą

du wła

ś

ciwego dla miejsca zamieszkania lub głównej 

siedziby przedsi

ę

biorstwa przewo

ź

nika faktycznego.  

  

Artykuł 47.  
Niewa

Ŝ

no

ść

 postanowie

ń

 umownych 

 
Jakiekolwiek postanowienie umowne zmierzaj

ą

ce do uwolnienia przewo

ź

nika umownego lub przewo

ź

nika 

faktycznego  od  odpowiedzialno

ś

ci  przewidzianej  w  niniejszym  rozdziale  lub  do  ustalenia  ogranicze

ń

 

odpowiedzialno

ś

ci  ni

Ŝ

szych  od  zastosowanych  zgodnie  z  tym  rozdziałem  uwa

Ŝ

a  si

ę

  za  nieistniej

ą

ce  i 

niemaj

ą

ce skutków prawnych, jednak niewa

Ŝ

no

ść

 takiego postanowienia nie powoduje niewa

Ŝ

no

ś

ci całej 

umowy, która nadal podlega postanowieniom niniejszego rozdziału.  

  

Artykuł 48.  
Wzajemne stosunki przewo

ź

ników umownego i faktycznego 

 
Z zastrze

Ŝ

eniem artykułu 45, 

Ŝ

adne z postanowie

ń

 niniejszego rozdziału nie narusza wzajemnych praw i 

obowi

ą

zków  mi

ę

dzy  samymi  przewo

ź

nikami,  w  tym  równie

Ŝ

  dotycz

ą

cych  roszcze

ń

  zwrotnych  lub 

dotycz

ą

cych pokrycia odszkodowania.  

  

Rozdział VI. Inne postanowienia 

 

  

Artykuł 49.  
Bezwzgl

ę

dne obowi

ą

zywanie 

 
Niewa

Ŝ

ne  s

ą

  wszelkie  klauzule  umowy  przewozu  i  wszelkie  zawarte  przed  powstaniem  szkody  umowy 

szczególne,  w  których  strony  uchylałyby  zastosowanie  zasad  ustalonych  w  niniejszej  konwencji  b

ą

d

ź

 

przez okre

ś

lenie prawa, które ma by

ć

 zastosowane, b

ą

d

ź

 przez zmian

ę

 zasad wła

ś

ciwo

ś

ci s

ą

dów.  

  

Artykuł 50.  
Ubezpieczenie 

background image

 
Pa

ń

stwa  strony  zobowi

ąŜą

  swoich  przewo

ź

ników  do  zawarcia  umów  ubezpieczeniowych  pokrywaj

ą

cych 

odpowiedzialno

ść

  przewo

ź

ników  przewidzian

ą

  w  niniejszej  konwencji.  Pa

ń

stwo  strona,  do  którego 

przewo

ź

nik  wykonuje  loty,  mo

Ŝ

e  zobowi

ą

za

ć

  przewo

ź

nika  do  przedstawienia  dowodu  posiadania 

odpowiedniej polisy ubezpieczeniowej pokrywaj

ą

cej odpowiedzialno

ść

 przewidzian

ą

 w tej konwencji.  

  

Artykuł 51.  
Przewóz wykonywany w nadzwyczajnych okoliczno

ś

ciach 

 
Postanowie

ń

 artykułów od 3 do 5, 7 i 8 dotycz

ą

cych dokumentacji przewozu nie stosuje si

ę

 w przypadku 

przewozu  wykonywanego  w  nadzwyczajnych  okoliczno

ś

ciach  poza  zakresem  normalnej  działalno

ś

ci 

przewo

ź

nika lotniczego.  

  

Artykuł 52.  
Okre

ś

lenie dni 

 
Wyra

Ŝ

enie "dni" u

Ŝ

yte w niniejszej konwencji odnosi si

ę

 do dni kalendarzowych, a nie do dni roboczych.  

  

Rozdział VII. Postanowienia ko

ń

cowe 

 

  

Artykuł 53.  
Podpisanie, ratyfikacja i wej

ś

cie w 

Ŝ

ycie 

 
  
 1.  Niniejsza  konwencja  jest  otwarta  w  Montrealu  w  dniu  28  maja  1999  r.  do  podpisania  przez  pa

ń

stwa 

uczestnicz

ą

ce w Mi

ę

dzynarodowej Konferencji Prawa Lotniczego, która odbyła si

ę

 w Montrealu w dniach 

od  10  do  28  maja  1999  r.  Po  dniu  28  maja  1999  r.  konwencja  b

ę

dzie  otwarta  do  podpisania  przez 

wszystkie pa

ń

stwa w głównej siedzibie Organizacji Mi

ę

dzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w Montrealu, 

a

Ŝ

 do jej wej

ś

cia w 

Ŝ

ycie zgodnie z ust

ę

pem 6 niniejszego artykułu.  

 2.  Podobnie  konwencja  niniejsza  b

ę

dzie  otwarta  do  podpisu  przez  regionalne  organizacje  integracji 

ekonomicznej.  Zgodnie  z  zastosowaniem  niniejszej  konwencji  za  "regionaln

ą

  organizacj

ę

  integracji 

ekonomicznej" uwa

Ŝ

a si

ę

 ka

Ŝ

d

ą

 organizacj

ę

 ustanowion

ą

 przez suwerenne pa

ń

stwa okre

ś

lonego regionu, 

która  posiada  kompetencje  w  niektórych  sprawach  unormowanych  przez  t

ę

  konwencj

ę

  i  została  w 

nale

Ŝ

yty sposób upowa

Ŝ

niona do podpisania, ratyfikowania, przyj

ę

cia, zatwierdzenia tej konwencji lub do 

przyst

ą

pienia do niej. Z wyj

ą

tkiem postanowie

ń

 ust

ę

pu 2 artykułu 1, punktu b) ust

ę

pu 1 artykułu 3, punktu 

b) artykułu 5, artykułów 23, 33 i 46 oraz punktu b) artykułu 57, ka

Ŝ

de postanowienie dotycz

ą

ce "pa

ń

stwa 

strony"  lub  "pa

ń

stw  stron"  niniejszej  konwencji  stosuje  si

ę

  tak

Ŝ

e  do  regionalnej  organizacji  integracji 

ekonomicznej.  Zgodnie  z  artykułem  24  postanowie

ń

  dotycz

ą

cych  "wi

ę

kszo

ś

ci  pa

ń

stw  stron"  i  "jednej 

trzeciej pa

ń

stw stron" nie stosuje si

ę

 do regionalnych organizacji integracji ekonomicznej.  

 
 3.  Konwencja  niniejsza  podlega  ratyfikacji  przez  pa

ń

stwa  i  regionalne  organizacje  integracji 

ekonomicznej, które j

ą

 podpisały.  

 4.  Ka

Ŝ

de  pa

ń

stwo  lub  regionalna  organizacja  integracji  ekonomicznej,  które  nie  podpisały  niniejszej 

konwencji, mog

ą

 j

ą

 przyj

ąć

, zatwierdzi

ć

 lub przyst

ą

pi

ć

 do niej w ka

Ŝ

dym czasie.  

 5.  Dokumenty  dotycz

ą

ce  ratyfikacji,  przyj

ę

cia,  zatwierdzenia  lub  przyst

ą

pienia  powinny  by

ć

  zło

Ŝ

one  w 

Organizacji Mi

ę

dzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, któr

ą

 niniejszym wyznacza si

ę

 na depozytariusza.  

 6.  Konwencja  niniejsza  wejdzie  w 

Ŝ

ycie  w  sze

ść

dziesi

ą

tym  dniu  po  zło

Ŝ

eniu  depozytariuszowi 

trzydziestego  dokumentu  dotycz

ą

cego  ratyfikacji,  przyj

ę

cia,  zatwierdzenia  lub  przyst

ą

pienia  mi

ę

dzy 

pa

ń

stwami, które zło

Ŝ

yły takie dokumenty. Przy stosowaniu niniejszego ust

ę

pu nie liczy si

ę

 dokumentów 

zło

Ŝ

onych przez regionalne organizacje integracji ekonomicznej.  

 7. W odniesieniu  do  innych  pa

ń

stw i  innych regionalnych  organizacji integracji  ekonomicznej konwencja 

niniejsza b

ę

dzie miała zastosowanie od sze

ść

dziesi

ą

tego dnia po dniu zło

Ŝ

enia dokumentu dotycz

ą

cego 

ratyfikacji, przyj

ę

cia, zatwierdzenia lub przyst

ą

pienia.  

8. Depozytariusz notyfikuje niezwłocznie wszystkim sygnatariuszom i pa

ń

stwom stronom:  

 a)  ka

Ŝ

de podpisanie niniejszej konwencji i jego dat

ę

,  

 b)  ka

Ŝ

de zło

Ŝ

enie dokumentu dotycz

ą

cego ratyfikacji, przyj

ę

cia, zatwierdzenia lub przyst

ą

pienia 

background image

oraz jego dat

ę

,  

 c)  dat

ę

 wej

ś

cia w 

Ŝ

ycie niniejszej konwencji,  

 d)  dat

ę

 wej

ś

cia w 

Ŝ

ycie ka

Ŝ

dej rewizji ogranicze

ń

 odpowiedzialno

ś

ci ustalonych zgodnie z niniejsz

ą

 

konwencj

ą

,  

 e)  ka

Ŝ

de wypowiedzenie na podstawie artykułu 54.  

 

  

Artykuł 54.  
Wypowiedzenie 
 
  
 1.  Ka

Ŝ

de  pa

ń

stwo  strona  mo

Ŝ

e  wypowiedzie

ć

  niniejsz

ą

  konwencj

ę

  w  drodze  pisemnej  notyfikacji 

skierowanej do depozytariusza.  
 2.  Wypowiedzenie  jest  skuteczne  po  stu  osiemdziesi

ę

ciu  dniach  od  dnia,  w  którym  depozytariusz 

otrzymał notyfikacj

ę

.  

  

Artykuł 55.  
Stosunek do innych dokumentów konwencji warszawskiej 
 
Konwencja  niniejsza  ma  pierwsze

ń

stwo  stosowania  przed  wszelkimi  przepisami  stosowanymi  do 

mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego:  

 1)  mi

ę

dzy pa

ń

stwami stronami tej konwencji z tego tytułu, 

Ŝ

e s

ą

 one równocze

ś

nie 

stronami:  a)  Konwencji o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotycz

ą

cych mi

ę

dzy na 

rodowego przewozu lotniczego, podpisanej w Warszawie dnia 12 pa

ź

dziernika 1929 r. 

(zwanej dalej konwencj

ą

 warszawsk

ą

),  

 b)  Protokołu zmieniaj

ą

cego Konwencj

ę

 o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotycz

ą

cych 

mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego, podpisan

ą

 w Warszawie dnia 12 pa

ź

dziernika 

1929 r., sporz

ą

dzonego w Hadze dnia 28 wrze

ś

nia 1955 r. (zwanego dalej protokołem 

haskim),  

 c)  Konwencji uzupełniaj

ą

cej konwencj

ę

 warszawsk

ą

 o ujednostajnieniu niektórych prawideł 

dotycz

ą

cych mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego wykonywanego przez osob

ę

 inn

ą

 

ni

Ŝ

 przewo

ź

nik umowny, podpisanej w Guadalajarze dnia 18 wrze

ś

nia 1961 r. (zwanej 

dalej konwencj

ą

 guadalajarsk

ą

),  

 d)  Protokołu zmieniaj

ą

cego Konwencj

ę

 o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotycz

ą

cych 

mi

ę

dzynarodowego przewozu lotniczego, podpisan

ą

 w Warszawie dnia 12 pa

ź

dziernika 

1929 r., zmienion

ą

 protokołem sporz

ą

dzonym w Hadze dnia 28 wrze

ś

nia 1955 r., 

podpisanego w Gwatemali dnia 8 marca 1971 r. (zwanego dalej protokołem 
gwatemalskim);  

 e)  Protokołów dodatkowych nr 1 do 3 oraz Protokołu montrealskiego nr 4 zmieniaj

ą

cego 

konwencj

ę

 warszawsk

ą

 zmienion

ą

 protokołem haskim lub konwencj

ę

 warszawsk

ą

 

zmienion

ą

 protokołami haskim i gwatemalskim, popisanych w Montrealu dnia 25 wrze

ś

nia 

1975 r. (zwanych dalej protokołami montrealskimi), albo  

 
 2)  na terytorium któregokolwiek pa

ń

stwa strony niniejszej konwencji z tego tytułu, 

Ŝ

e pa

ń

stwo to 

jest stron

ą

 jednego lub wi

ę

cej dokumentów, o których mowa wy

Ŝ

ej w punktach od a) do e).  

 

  

Artykuł 56.  
Pa

ń

stwa o wi

ę

cej ni

Ŝ

 jednym systemie prawa 

 
  
 1. Je

Ŝ

eli pa

ń

stwo ma wi

ę

cej ni

Ŝ

 jedn

ą

 jednostk

ę

 terytorialn

ą

 z ró

Ŝ

nymi systemami prawa stosowanego w 

sprawach  unormowanych  w  niniejszej  konwencji,  mo

Ŝ

e  ono  w  czasie  podpisania,  ratyfikacji,  przyj

ę

cia, 

zatwierdzenia  lub  przyst

ą

pienia  o

ś

wiadczy

ć

Ŝ

e  niniejsz

ą

  konwencj

ę

  stosuje  si

ę

  w  odniesieniu  do 

wszystkich jego jednostek terytorialnych albo tylko do jednej lub niektórych z tych jednostek, oraz mo

Ŝ

e w 

ka

Ŝ

dym czasie zmieni

ć

 to o

ś

wiadczenie przez zło

Ŝ

enie innego o

ś

wiadczenia.  

background image

 2.  Ka

Ŝ

de  takie  o

ś

wiadczenie  powinno  by

ć

  notyfikowane  depozytariuszowi  i  powinno  wyra

ź

nie  okre

ś

li

ć

 

jednostki terytorialne, do których si

ę

 odnosi.  

3. W odniesieniu do pa

ń

stwa strony, które zło

Ŝ

yło takie o

ś

wiadczenie:  

 a)  postanowienia artykułu 23 dotycz

ą

ce "waluty krajowej" b

ę

d

ą

 interpretowane jako odnosz

ą

ce si

ę

 

do waluty wła

ś

ciwej jednostki terytorialnej tego pa

ń

stwa oraz  

 b)  postanowienia artykułu 28 dotycz

ą

ce "prawa krajowego" b

ę

d

ą

 interpretowane jako odnosz

ą

ce 

si

ę

 do prawa wła

ś

ciwej jednostki terytorialnej tego pa

ń

stwa.  

 

  

Artykuł 57.  
Zastrze

Ŝ

enia 

 
Nie  dopuszcza  si

ę

  jakichkolwiek  zastrze

Ŝ

e

ń

  do  niniejszej  konwencji  z  tym  wyj

ą

tkiem, 

Ŝ

e  ka

Ŝ

de  pa

ń

stwo 

strona  mo

Ŝ

e  w  ka

Ŝ

dym  czasie  o

ś

wiadczy

ć

  w  drodze  notyfikacji  skierowanej  do  depozytariusza, 

Ŝ

niniejsza konwencja nie ma zastosowania do:  

 a)  mi

ę

dzynarodowego przewozu wykonywanego bezpo

ś

rednio przez to pa

ń

stwo stron

ę

 w celach 

niehandlowych w zwi

ą

zku z wykonywaniem jego funkcji i obowi

ą

zków suwerennego pa

ń

stwa,  

 b)  przewozu osób, towarów i baga

Ŝ

u wykonywanego dla jego władz wojskowych statkami 

powietrznymi zarejestrowanymi w tym pa

ń

stwie stronie lub przez nie naj

ę

tymi, których pojemno

ść

 

została zarezerwowana w cało

ś

ci przez te władze lub w ich imieniu.  

 

  
 

  
NA  DOWÓD  CZEGO  ni

Ŝ

ej  podpisani  pełnomocnicy,  nale

Ŝ

ycie  do  tego  upowa

Ŝ

nieni,  podpisali  niniejsz

ą

 

konwencj

ę

 SPORZ

Ą

DZONO  w  Montrealu  dnia  28  maja  tysi

ą

c  dziewi

ęć

set  dziewi

ęć

dziesi

ą

tego  dziewi

ą

tego  roku  w 

j

ę

zykach angielskim, arabskim, chi

ń

skim, francuskim, hiszpa

ń

skim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty 

s

ą

  jednakowo  autentyczne.  Niniejsza  konwencja  zostanie  zdeponowana  w  archiwach  Organizacji 

Mi

ę

dzynarodowego  Lotnictwa  Cywilnego,  a  jej  uwierzytelnione  odpisy  b

ę

d

ą

  przekazane  przez 

depozytariusza  wszystkim  pa

ń

stwom  stronom  tej  konwencji,  jak  równie

Ŝ

  wszystkim  pa

ń

stwom  stronom 

konwencji  warszawskiej,  protokołu  haskiego,  konwencji  guadalajarskiej,  protokołu  gwatemalskiego  i 
protokołów montrealskich. 
 Po zaznajomieniu si

ę

 z powy

Ŝ

sz

ą

 konwencj

ą

, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej o

ś

wiadczam, 

Ŝ

e: 

  -  została ona uznana za słuszn

ą

 zarówno w cało

ś

ci, jak i ka

Ŝ

de z postanowie

ń

 w niej zawartych,  

 -  jest przyj

ę

ta, ratyfikowana i potwierdzona,  

 -  b

ę

dzie niezmiennie zachowywana.  

 
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony piecz

ę

ci

ą

 Rzeczypospolitej Polskiej. 

 Dano w Warszawie dnia 6 pa

ź

dziernika 2005 r.