background image

B

B

a

a

d

d

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

s

s

t

t

r

r

u

u

k

k

t

t

u

u

r

r

y

y

 

 

s

s

t

t

a

a

l

l

i

i

 

 

w

w

 

 

s

s

t

t

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

w

w

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

o

o

n

n

y

y

m

m

 

 

 

O

O

b

b

r

r

ó

ó

b

b

k

k

a

a

 

 

c

c

i

i

e

e

p

p

l

l

n

n

a

a jest to zespół odpowiednio dobranych zabiegów cieplnych 

prowadz

ą

cych do zmiany wła

ś

ciwo

ś

ci stali poprzez zmiany struktury w stanie stałym 

w wyniku zmian temperatury i czasu. 
 
Ze  wzgl

ę

du  na  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  kształtowanie  struktury  oraz  wła

ś

ciwo

ś

ci 

metali i stopów mo

ż

na wyró

ż

ni

ć

 nast

ę

puj

ą

ce rodzaje obróbki cieplnej: 

 

• 

obróbk

ę

 ciepln

ą

 zwykł

ą

 

• 

obróbk

ę

 cieplno-chemiczn

ą

 

• 

obróbk

ę

 cieplno-mechaniczn

ą

 (zwan

ą

 tak

ż

e obróbk

ą

 cieplno-plastyczn

ą

), 

 

• 

obróbk

ę

 cieplno-magnetyczn

ą

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e  -  oznacza  grup

ę

  operacji  obróbki  cieplnej  zwykłej,  w 

wyniku  których  uzyskuje  si

ę

  w  obrabianym  materiale  struktur

ę

  zbli

ż

on

ą

  do  stanu 

równowagi.  Głównym  parametrem  wy

ż

arzania  jest  temperatura,  któr

ą

  dobiera  si

ę

  w 

zale

ż

no

ś

ci  od  celu  wy

ż

arzania  i  składu  chemicznego  materiału.  Zakres  temperatur 

wy

ż

arzania  jest  bardzo  szeroki  (od  temperatury  otoczenia  do  temperatury  bliskiej 

solidusu). Zale

ż

nie od warunków uzyskania struktury ko

ń

cowej obrabianego cieplnie 

materiału metalowego wyró

ż

nia si

ę

 operacje wy

ż

arzania: 

 

• 

bez przemiany alotropowej 

 

• 

z przemian

ą

 alotropow

ą

 

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

b

b

e

e

z

z

 

 

p

p

r

r

z

z

e

e

m

m

i

i

a

a

n

n

y

y

 

 

a

a

l

l

o

o

t

t

r

r

o

o

p

p

o

o

w

w

e

e

j

j

:

:

 

 

 

• 

ujednorodnienie, 

 

• 

rekrystalizowanie, 

 

• 

odpr

ęż

anie, 

 

• 

stabilizowanie. 

 

background image

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

z

z

 

 

p

p

r

r

z

z

e

e

m

m

i

i

a

a

n

n

ą

ą

 

 

a

a

l

l

o

o

t

t

r

r

o

o

p

p

o

o

w

w

ą

ą

:

:

 

 

 

• 

normalizuj

ą

ce, 

 

• 

zupełne, 

 

• 

izotermiczne, 

 

• 

grafityzuj

ą

ce.

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

,

,

 

 

k

k

t

t

ó

ó

r

r

e

e

 

 

m

m

o

o

ż

ż

e

e

 

 

b

b

y

y

ć

ć

 

 

r

r

e

e

a

a

l

l

i

i

z

z

o

o

w

w

a

a

n

n

a

a

 

 

z

z

a

a

r

r

ó

ó

w

w

n

n

o

o

 

 

z

z

 

 

u

u

d

d

z

z

i

i

a

a

ł

ł

e

e

m

m

,

,

 

 

j

j

a

a

k

k

 

 

i

i

 

 

b

b

e

e

z

z

 

 

u

u

d

d

z

z

i

i

a

a

ł

ł

u

u

 

 

p

p

r

r

z

z

e

e

m

m

i

i

a

a

n

n

y

y

 

 

f

f

a

a

z

z

o

o

w

w

e

e

j

j

:

:

 

• 

wy

ż

arzanie sferoidyzuj

ą

ce.

 

 

 
Zastosowanie operacji wy

ż

arzania jest okre

ś

lone stanem technologicznym 

obrabianego cieplnie materiału metalowego. Operacje wy

ż

arzania bez udziału 

przemian fazowych znajduj

ą

 stosuje si

ę

 dla 

ż

elaza i jego stopów i dla metali 

nie

ż

elaznych i ich stopów. Grupa operacji obróbki cieplnej z udziałem przemiany 

fazowej w zasadzie jest do stopów 

ż

elaza z w

ę

glem. Operacj

ą

 wy

ż

arzania, maj

ą

c

ą

 

zastosowanie jedynie do 

ż

eliw, jest wy

ż

arzanie grafityzuj

ą

ce. 

 

Zakresy

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

u

u

j

j

e

e

d

d

n

n

o

o

r

r

o

o

d

d

n

n

i

i

a

a

j

j

ą

ą

c

c

e

e

 

 

(

(

u

u

j

j

e

e

d

d

n

n

o

o

r

r

o

o

d

d

n

n

i

i

e

e

n

n

i

i

e

e

,

,

 

 

h

h

o

o

m

m

o

o

g

g

e

e

n

n

i

i

z

z

o

o

w

w

a

a

n

n

i

i

e

e

)

)

 

  

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Zmniejszenie niejednorodno

ś

ci składu chemicznego. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Nagrzanie  stali  do  temperatury  1050

÷

1250C,  (ok.  100

÷

200C  poni

ż

ej 

temperatury pocz

ą

tku nadtopie

ń

, czyli linii solidus), wygrzanie i nast

ę

pne studzenie. 

 

 

Zastosowanie: 

 

 

Odlewy  staliwne,  elementy  spawane  oraz  utwardzone  przez  odkształcenia 

plastyczne. 

 

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

r

r

e

e

k

k

r

r

y

y

s

s

t

t

a

a

l

l

i

i

z

z

u

u

j

j

ą

ą

c

c

e

e

.

.

 

 

 

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Spowodowanie rekrystalizacji. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Nagrzanie  stali  do  temperatury  wy

ż

szej  od  temperatury  rekrystalizacji, 

wygrzanie i nast

ę

pne chłodzenie z dowoln

ą

 szybko

ś

ci

ą

 

 

Zastosowanie: 

 

 

Stale odkształcone plastycznie.

 

 

 

Struktura stali 

niskow

ę

glowej po 

odkształceniu 

plastycznym na zimno 

 

wy

ż

arzaniu 

rekrystalizuj

ą

cym, w 

obr

ę

bie obszarów o 

krytycznym stopniu 

 

odkształcenia. Du

ż

zrekrystalizowanie ziarna 

oraz małe w obszarach 

 

o stopniu odkształcenia 
wy

ż

szym ni

ż

 krytyczne. 

Powi

ę

kszenie 500x 

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

o

o

d

d

p

p

r

r

ę

ę

ż

ż

a

a

j

j

ą

ą

c

c

e

e

 

 

i

i

 

 

s

s

t

t

a

a

b

b

i

i

l

l

i

i

z

z

u

u

j

j

ą

ą

c

c

e

e

.

.

 

 

 

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Usuni

ę

cie 

napr

ęż

e

ń

 

odlewniczych, 

spawalniczych, 

cieplnych 

oraz 

spowodowanych  przeróbk

ą

  plastyczn

ą

  na  zimno.                  Nie  wi

ąż

e  si

ę

  ze  zmianami 

struktury stali. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Nagrzanie stali do temperatury ni

ż

szej od Ac1, wygrzanie i nast

ę

pne powolne 

studzenie. 

 

 

Zastosowanie: 

 

 

Cz

ęś

ci spawane, odlewy, materiały po obróbce plastycznej. 

 

 
 
 

background image

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

n

n

o

o

r

r

m

m

a

a

l

l

i

i

z

z

u

u

j

j

ą

ą

c

c

e

e

.

.

 

  

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Uzyskanie  jednorodnej  struktury  drobnoziarnistej,  a  przez  to  polepszenie 

własno

ś

ci mechanicznych. Stosowane głównie dla stali podeutektoidalnych. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Nagrzanie  stali  do  temperatury  30

÷

50oC  powy

ż

ej  linii  Ac3,  wygrzanie 

studzenie  w  spokojnym  powietrzu.  Dla  stali  nadeutektoidalnych  stosuje  si

ę

  czasami 

tzw.  Normalizowanie  niezupełne  (temperatury  wygrzewania  znajduj

ą

  si

ę

  w  zakresie 

A1

÷

Accm).

 

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

z

z

 

 

p

p

r

r

z

z

e

e

m

m

i

i

a

a

n

n

ą

ą

 

 

i

i

z

z

o

o

t

t

e

e

r

r

m

m

i

i

c

c

z

z

n

n

ą

ą

 

  

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Zmniejszenie twardo

ś

ci. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Nagrzanie  stali  do  temperatury  30

÷

50C  powy

ż

ej  Ac1,  wygrzanie,  szybkie 

ochłodzenie do temperatury pomi

ę

dzy Ar1 

÷

550C, wytrzymanie izotermiczne przy tej 

temperaturze  a

ż

  do  zako

ń

czenia  przemiany  perlitycznej  i  nast

ę

pne  chłodzenie  w 

powietrzu. Stosowane jest cz

ę

sto jako wy

ż

arzanie zmi

ę

kczaj

ą

ce. 

 

 

Zastosowanie: 

 

 

Stale  stopowe,  które  po  wy

ż

arzaniu  normalizuj

ą

cym  maj

ą

  za  wysok

ą

 

twardo

ść

 

 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

s

s

f

f

e

e

r

r

o

o

i

i

d

d

y

y

z

z

u

u

j

j

ą

ą

c

c

e

e

 

  

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Zmniejszenie twardo

ś

ci wskutek zmiany kształtu wydziele

ń

 

 

 

cementytu na sferoidalny. Wy

ż

arzanie to nazywane jest równie

ż

 wy

ż

arzaniem 

zmi

ę

kczaj

ą

cym. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Nagrzanie stali do temperatury zbli

ż

onej do Ac1, wygrzanie i 

 

 

nast

ę

pne  bardzo  wolne  chłodzenie  do  600C.  Dalsze  studzenie  mo

ż

e  by

ć

 

dowolne. Wygrzewanie mo

ż

e równie

ż

 by

ć

  wykonane wahadłowo wokół temperatury 

Ac1  (ok. 

±

20C).  Wy

ż

arzanie  sferoidyzuj

ą

ce  mo

ż

na  równie

ż

  wykona

ć

  stosuj

ą

wy

ż

arzanie z przemian

ą

 izotermiczn

ą

.

 

 
 

W

W

y

y

ż

ż

a

a

r

r

z

z

a

a

n

n

i

i

e

e

 

 

g

g

r

r

a

a

f

f

i

i

t

t

y

y

z

z

u

u

j

j

ą

ą

c

c

e

e

.

.

 

 

Cel wy

ż

arzania: 

 

 

Rozkład cementytu. 

 

 

Sposób wykonania: 

 

 

Wy

ż

arzanie grafityzuj

ą

ce polega na nagrzaniu wsadu do temperatury powy

ż

ej 

Ac3,  wygrzaniu  w  tej  temperaturze  przez  do  rozkładu  cementytu  a  pó

ź

niej 

chłodzeniu. 

 

 

Zastosowanie: 

 

 

Ż

eliwa

 

 
 
 
 

background image

B

B

a

a

d

d

a

a

n

n

i

i

a

a

 

 

s

s

t

t

r

r

u

u

k

k

t

t

u

u

r

r

a

a

l

l

n

n

e

e

.

.

 

 

B

B

a

a

d

d

a

a

n

n

i

i

a

a

 

 

m

m

a

a

k

k

r

r

o

o

s

s

k

k

o

o

p

p

o

o

w

w

e

e

.

.

 

 

 

 

Wykonuj

ą

c badania makroskopowe (zaliczane do bada

ń

 

metalograficznych) przeprowadza si

ę

 o ocen

ę

 jako

ś

ci gotowych wyrobów. Celem 

tych bada

ń

 jest wykrycie nieci

ą

gło

ś

ci materiału w postaci p

ę

kni

ęć

, p

ę

cherzy, jam 

skurczowych oraz niejednorodno

ś

ci chemicznych i mikrostrukturalnych, a wi

ę

czynników, które obni

ż

aj

ą

 jako

ść

 gotowych produktów. Badania te przeprowadza si

ę

 

poddaj

ą

c obserwacji nieuzbrojonym okiem lub stosuj

ą

c powi

ę

kszenie do około 30 

razy powierzchni, odpowiednio przygotowanych przełomów lub powierzchni 
wyszlifowanych, które mog

ą

 by

ć

 wytrawione odpowiednimi odczynnikami. 

 

 

B

B

a

a

d

d

a

a

n

n

i

i

a

a

 

 

m

m

i

i

k

k

r

r

o

o

s

s

k

k

o

o

p

p

o

o

w

w

e

e

.

.

 

 

 

 

Okre

ś

lenie cech mikrostruktury przeprowadza si

ę

 przy zastosowaniu 

mikroskopowych bada

ń

 metalograficznych wykorzystuj

ą

c metalograficzny mikroskop 

optyczny lub elektronowy.

 

 

 

 

B

B

u

u

d

d

o

o

w

w

a

a

 

 

m

m

i

i

k

k

r

r

o

o

s

s

k

k

o

o

p

p

u

u

 

 

i

i

 

 

j

j

e

e

g

g

o

o

 

 

z

z

d

d

o

o

l

l

n

n

o

o

ś

ś

ć

ć

 

 

r

r

o

o

z

z

d

d

z

z

i

i

e

e

l

l

c

c

z

z

a

a

.

.

 

 

 

 

 

 

 

M

M

i

i

k

k

r

r

o

o

s

s

k

k

o

o

p

p

 

 

m

m

e

e

t

t

a

a

l

l

o

o

g

g

r

r

a

a

f

f

i

i

c

c

z

z

n

n

y

y

 

 

ś

ś

w

w

i

i

e

e

t

t

l

l

n

n

y

y  jest  zbudowany  jest  tak, 

ż

obraz  obserwowanej  próbki  tworz

ą

  promienie  odbite  od  jej  powierzchni,  dlatego 

ka

ż

dy  mikroskop  metalograficzny  wyposa

ż

ony  jest  w  odpowiedni  o

ś

wietlacz.  Układ 

optyczny  najprostszego  mikroskopu 

ś

wietlnego  składa  si

ę

  z  dwóch  podstawowych 

zespołów soczewek – obiektywu i okularu. Soczewki te umieszczone s

ą

 współosiowo 

na  przeciwległych  ko

ń

cach  tubusu.  Obiektyw  mikroskopu  daje  obraz  powi

ę

kszony, 

rzeczywisty  i  odwrócony  obraz  przedmiotu,  który  jest  powtórnie  powi

ę

kszony  przez 

okular  i  jest  obrazem  pozornym  prostym  w  stosunku  do  po

ś

redniego,  ale 

odwróconym wzgl

ę

dem obserwowanego przedmiotu.

 

------------ 

Przydatno

ść

  mikroskopu  do  celów  metalograficznych  ocenia  si

ę

  na  podstawie: 

powi

ę

kszeniu  całkowitego,  zdolno

ś

ci  rozdzielczej,  gł

ę

bi  ostro

ś

ci  i  kontrastu  obrazu. 

 

 

 

 

Powi

ę

kszenie  całkowite  jest  to  iloczyn  powi

ę

kszenia  obiektywu  i 

okularu;  obiektyw  posiada  zdolno

ść

  rozró

ż

niania  szczegółów  na  obserwowanej 

powierzchni  zgładu,  a  okular    powi

ę

ksza  obraz  utworzony  przez  obiektyw  nie 

uwidaczniaj

ą

c  jego nowych szczegółów. 

 

 

T

T

e

e

c

c

h

h

n

n

i

i

k

k

i

i

 

 

o

o

b

b

s

s

e

e

r

r

w

w

a

a

c

c

j

j

i

i

 

 

m

m

i

i

k

k

r

r

o

o

s

s

k

k

o

o

p

p

o

o

w

w

y

y

c

c

h

h

.

. 

• 

 

 

 

O

O

b

b

s

s

e

e

r

r

w

w

a

a

c

c

j

j

a

a

 

 

w

w

 

 

p

p

o

o

l

l

u

u

 

 

j

j

a

a

s

s

n

n

y

y

m

m

.

. 

 

 

 

Promienie  po  przej

ś

ciu  przez  obiektyw  padaj

ą

  na  płaszczyzn

ę

  próbki 

prostopadle do osi optycznej mikroskopu, a promienie odbite wpadaj

ą

 z powrotem do 

obiektywu. 

 

 

 

 

 

O

O

b

b

s

s

e

e

r

r

w

w

a

a

c

c

j

j

a

a

 

 

w

w

 

 

p

p

o

o

l

l

u

u

 

 

c

c

i

i

e

e

m

m

n

n

y

y

m

m

.

. 

 

 

 

Polega  na  skierowaniu  promieni 

ś

wietlnych  na  powierzchnie  zgładu  z 

pomini

ę

ciem  obiektywu  –  promienie  przechodz

ą

  przez  pier

ś

cieniow

ą

  przysłon

ę

  i 

odbijaj

ą

  si

ę

  od  płaskiego  zwierciadła  i  padaj

ą

  na  próbk

ę

.  Obraz  uzyskany  w  polu 

ciemnym jest negatywem obrazu obserwowanego w polu jasnym.