Mech.pojazd.samoch_723[04].Z2.05

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Budowa i zadania mechanizmów nośnych

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Sprawdzanie zuŜycia elementów układu nośnego

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Sposoby naprawy elementów układu nośnego

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Geometria ustawienia kół

5.4.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazuje Państwu poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych
723 [04].

W poradniku zamieszczono:

–

wymagania wstępne, czyli wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien posiadać aby bez
problemów mógł przyswoić sobie wiedzę zawartą w poradniku,

–

cele kształcenia tj. wykaz umiejętności jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

–

przykładowe scenariusze zajęć,

–

wiczenia, które pomogą zweryfikować wiedzę teoretyczną ucznia oraz wykształcić

umiejętności praktyczne,

–

literaturę dodatkową.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel

moŜe posłuŜyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym
róŜnego rodzaju zadania.

W tym rozdziale podano równieŜ:

−

plan testu w formie tabelarycznej,

−

punktacje zadań i uczenia się,

−

propozycje norm wymagań,

−

instrukcję dla nauczyciela,

−

instrukcję dla ucznia,

−

kartę odpowiedzi,

−

zestaw zadań testowych.
Jednostka modułowa: Wykonywanie napraw podzespołów układu nośnego samochodu

zawarta jest w module 723[04]Z2 i zaznaczona na schemacie na stronie 4.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

723[04].Z2.01

Wykonywanie naprawy silników

samochodowych

723[04].Z2.02

Wykonywanie naprawy zespołów

napędowych

723[04].Z2

Obsługa i naprawa pojazdów

samochodowych

723[04].Z2.03

Wykonywanie naprawy układów

kierowniczych

723[04].Z2.07

Wykonywanie pomiarów

diagnostycznych silnika

723[04].Z2.04

Wykonywanie naprawy układów

hamulcowych

723[04].Z2.06

Wykonywanie naprawy układów

chłodzenia, ogrzewania

i klimatyzacji

723[04].Z2.05

Wykonywanie naprawy

podzespołów układu nośnego

samochodów

723[04].Z2.08

Wykonywanie naprawy elementów

nadwozi pojazdów samochodowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

rozróŜniać metalowe i niemetalowe materiały konstrukcyjne oraz materiały
eksploatacyjne,

−

dobierać przyrządy pomiarowe,

−

dokonywać pomiarów podstawowych wielkości fizycznych i geometrycznych oraz
interpretować ich wyniki,

−

rozróŜniać części maszyn,

−

stosować zasady bezpiecznej obsługi maszyn i urządzeń elektrycznych,

−

charakteryzować podstawowe procesy starzenia się i zuŜycia materiałów oraz części
maszyn,

−

posługiwać się dokumentacją techniczną i serwisową, Dokumentacją Techniczno-
Ruchową, Polskimi Normami i katalogami,

−

rozróŜniać pojazdy samochodowe ze względu na ich przeznaczenie i rozwiązania
konstrukcyjne,

−

charakteryzować właściwości materiałów konstrukcyjnych stosowanych w budowie
pojazdów samochodowych,

−

kontrolować jakość wykonywanych prac,

−

rozpoznawać zagroŜenia występujące podczas uŜytkowania narzędzi, maszyn i urządzeń
zasilanych energią elektryczną, spręŜonym powietrzem oraz działaniem spalin i wysokich
temperatur, organizować stanowisko do wykonywanej pracy,

−

stosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej i ochrony
ś

rodowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

określić funkcje układu nośnego samochodu i jego części,

–

wyjaśnić budowę układu nośnego: zawieszeń zaleŜnych i niezaleŜnych,

–

zdemontować układ nośny samochodu,

–

zweryfikować elementy układu nośnego samochodu,

–

naprawić i zamontować układ nośny samochodu,

–

dokonać regulacji elementów ustawienia układu nośnego samochodu,

–

ocenić jakość wykonywanych prac,

–

skorzystać z instrukcji serwisowej i dokumentacji technicznej,

–

zastosować przepisy bhp i ochrony ppoŜ. obowiązujące na stanowisku pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

SCENARIUSZ ZAJĘĆ 1

Osoba prowadząca:

..............................................................................................

Modułowy program nauczania:

Mechanik pojazdów samochodowych 723[04]

Moduł:

723[04] Obsługa i naprawa pojazdów samochodowych

Jednostka modułowa:

723[04].Z2.05 Wykonywanie naprawy podzespołów
układu nośnego samochodów.

Temat: Obsługa układu kierowniczego.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności wykrywania usterek układu nośnego.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zaplanować kolejność operacji,

−

zgromadzić niezbędne narzędzia i urządzenia,

−

przygotować stanowisko pracy,

−

przeprowadzić pomiar luzów w układzie nośnym i zinterpretować jego wynik,

−

zastosować zasady bhp.

Metody nauczania–uczenia się:

−

mini wykład,

−

pokaz z instruktaŜem,

−

wiczenia praktyczne,

−

metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

−

pojazd ćwiczebny lub model układu nośnego pojazdu,

−

podnośnik najazdowy z przyrządem do kontroli luzów

(

szarpak) lub podnośnik

dwukolumnowy

(

sprawdzenie ręczne),

−

zestaw kluczy płaskich,

−

zestaw kluczy nasadowych,

−

łyŜka do sprawdzania elementów metalowo-gumowych,

−

zeszyt do ćwiczeń.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w grupach 2–3 osobowych.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Przebieg zajęć:

Zadanie dla ucznia
Sprawdź zamocowanie do nadwozia elementów układu nośnego i ich połączenia przegubowe.

Faza wstępna
Czynności organizacyjno-porządkowe, wyjaśnienie tematu zajęć.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Faza właściwa

Informacje
1.  Czy potrafisz przygotować stanowisko do sprawdzenia układu nośnego?
2.  Czy potrafisz zabezpieczyć stanowisko kontrolne?
3.  Za pomocą, jakich urządzeń moŜesz sprawdzić luzy w układzie nośnym?
4.  Czy moŜesz sprawdzić luzy w układzie nośnym bez uŜycia przyrządów?
5.  Czy potrafisz zgromadzić odpowiednie narzędzia do sprawdzenia układu nośnego?
6.  Czy potrafisz samodzielnie sprawdzić sprawność układu nośnego?

Planowanie
1.  Określ sposób wykonania ćwiczenia.
2.  Ustal elementy podlegające kontroli.
3.  Zaplanuj kolejność wykonywania czynności.
4.  Zaplanuj narzędzia do wykonania ćwiczenia.
5.  Zaplanuj zabezpieczenie stanowiska pracy pod kątem bezpieczeństwa i higieny pracy.

Uzgodnienie
1.  Omówienie wszystkie punkty z fazy planowania z nauczycielem.
2.  Odniesienie się do uwag i propozycji nauczyciela.

Wykonanie
1.  Przygotowanie stanowiska pracy.
2.  Zabezpieczenie pojazdu przed przemieszczeniem.
3.  Sprawdzenie bez urządzeń luzu w połączeniach elementów układu nośnego i ocena stanu

układu.

4. Podniesienie sprawdzanego pojazdu na odpowiednią wysokość.
5. Sprawdzenie zamocowania do nadwozia elementów układu nośnego i ich połączeń nie

uŜywając przyrządów:

−

chwycić dłońmi za oponę i poruszać nią energicznie w płaszczyźnie pionowej
i poziomej,

−

wykorzystać łyŜkę w celu dokładnego sprawdzenia poszczególnych połączeń.

6. Sprawdzenie zamocowania do nadwozia elementów układu zawieszenia i ich połączeń

przegubowych przy uŜyciu detektora luzów

(

szarpaka).

7.  Zanotowanie wykrytych usterek.
8.  Przygotowanie się uczniów do zaprezentowania swojej pracy.

Sprawdzanie
1.  Czy poprawnie zostało przygotowane stanowisko pracy i odpowiednio zabezpieczone?
2.  Czy  poprawnie  zostały  sprawdzone:  zamocowanie  do  nadwozia  elementów  układu

nośnego i ich połączenia przegubowe bez przyrządów?

3. Czy poprawnie zostały sprawdzone: zamocowanie do nadwozia elementów układu

nośnego i ich połączenia przegubowe z uŜyciem detektora luzów?

4.  Czy poprawnie zostały zapisane elementy zuŜyte układu nośnego?

Analiza
Uczniowie  wskazują,  które  etapy  ćwiczenia  sprawiły  im  najwięcej  trudności.  Nauczyciel
podsumowuje  całe  ćwiczenie,  określa,  jakie  nowe  umiejętności  zostały  ukształtowane,  jakie
wystąpiły nieprawidłowości i sposoby ich unikania w przyszłości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SCENARIUSZ ZAJĘĆ 2

Osoba prowadząca:

..............................................................................................

Modułowy program nauczania:

Mechanik pojazdów samochodowych 723[04]

Moduł:

723[04] Obsługa i naprawa pojazdów samochodowych

Jednostka modułowa:

723[04].Z2.03 Wykonywanie naprawy układów
kierowniczych

Temat: Przeprowadzenie regulacji geometrii kół.

Cel ogólny: Umiejętność dokonywania sprawdzenia i regulacji geometrii kół.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zaplanować kolejność operacji podczas sprawdzenia i regulacji geometrii kół,

−

dobrać narzędzia i przyrządy do przygotowania i pomiarów,

−

posłuŜyć się narzędziami i urządzeniami do przygotowania i pomiarów geometrii kół,

−

zorganizować stanowisko do pomiarów geometrii kół,

−

posłuŜyć się urządzeniami pomiarowymi do kontroli geometrii kół,

−

dokonać pomiarów geometrii kół,

−

dokonać regulacji geometrii kół,

−

zaprezentować wykonaną pracę.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z instruktaŜem,

−

wiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

model lub pojazd ćwiczebny,

−

stanowisko pomiarowe,

−

instrukcje do wykonania ćwiczenia i stanowiskowa,

−

dane regulacyjne,

−

zestaw kluczy płaskich,

−

zestaw kluczy nasadowych,

−

zestaw narzędzi monterskich,

−

przyrządy pomiarowe,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

karta pomiarowa,

−

przybory do pisania.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Strategia: uczenie się przez doświadczenie.

Przebieg zajęć:
1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów i przebiegu zajęć.
3.  Omówienie zasad przeprowadzania pomiarów i regulacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
5. Realizacja tematu:

−

uczeń ma do dyspozycji pojazd ćwiczebny lub model, zestaw narzędzi i przyrządy
pomiarowe,

−

uczeń po przeczytaniu instrukcji przystępuje do załoŜenia na koła: uchwytów, głowic
pomiarowych,

−

następnie dokonuje kompensacji bicia koła,

−

sprawdzenia wartości na przyrządach pomiarowych,

−

dokonuje regulacji geometrii kół kierowanych (w razie trudności korzysta z pomocy
nauczyciela),

−

na przygotowanym druku – karcie pomiarowej uczeń notuje wyniki pomiarów,

−

nauczyciel nadzoruje pracę uczniów i pomaga w poprawnym wypełnieniu druku.

6.  Po wykonaniu pracy uczeń analizuje wykonane ćwiczenie.
7.  Uczeń wskazuje swoje mocne i słabe strony.
8.  Nauczyciel analizuje pracę ucznia i stwierdza, czy została poprawnie wykonana.
9.  Uczniowie prezentują pracę w kolejności wykonywania.
10.  Grupa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny prac.

Zakończenie zajęć

Praca domowa
1

Na podstawie ćwiczenia wykonanego w pracowni sporządź spis wykonywanych
czynności.

Odszukaj w literaturze wiadomości dotyczące sprawdzenia i regulacji geometrii kół na
innych przyrządach.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności
podczas realizowania zadania i nabytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Budowa i zadania mechanizmów nośnych

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

WskaŜ i nazwij w modelu poszczególne elementy układu nośnego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  wskazać elementy budowy układu nośnego,
2)  wykonać opis elementów w zeszycie przedmiotowym,
3)  zaprezentować wykonanie ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko do wykonania ćwiczenia,

−

model układu nośnego lub pojazd ćwiczebny,

−

kliny pod koła samochodowe,

−

rodki ochrony osobistej,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 2

Określ rodzaj zastosowanego układu zawieszenia w pojeździe i opisz róŜnicę w budowie

całego układu w zaleŜności od tego czy jest to układ zaleŜny, czy niezaleŜny.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać materiał nauczania zawarty w poradniku,
2)  zgromadzić narzędzia i urządzenia niezbędne do wykonania ćwiczenia,
3)  sporządzić plan działania,
4)  przygotować stanowisko pracy,
5)  wykonać ćwiczenie zgodnie ze sporządzonym planem działania,
6)  uporządkować stanowisko pracy,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7) zapisać wnioski i spostrzeŜenia z wykonanego ćwiczenia,
8) zaprezentować efekt wykonanego zadania.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko do wykonania ćwiczenia,

−

model układu nośnego lub pojazd ćwiczebny,

−

zgromadzić narzędzia i urządzenia niezbędne do wykonania ćwiczenia,

−

kliny samochodowe,

−

rodki ochrony osobistej,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 3

WskaŜ w pojeździe masy resorowane i nieresorowne oraz zaleŜności między nimi.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać materiał nauczania zawarty w poradniku,
2)  zgromadzić narzędzia i urządzenia niezbędne do wykonania ćwiczenia,
3)  sporządzić plan działania,
4)  przygotować stanowisko pracy,
5)  wykonać ćwiczenie zgodnie z sporządzonym planem działania,
6)  uporządkować stanowisko pracy,
7)  zapisać wnioski i spostrzeŜenia z wykonanego ćwiczenia,
8)  zaprezentować efekt wykonanego zadania.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko do wykonania ćwiczenia,

−

model układu nośnego lub pojazd ćwiczebny,

−

instrukcje stanowiskowe dla urządzeń i narzędzi,

−

zestaw narzędzi monterskich,

−

kliny samochodowe,

−

rodki ochrony osobistej,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Sprawdzanie zuŜycia elementów układu nośnego

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

WskaŜ punkty w układzie nośnym, w których moŜe powstawać luz między

współpracującymi elementami.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować instrukcje, poznać przyrządy i wyposaŜenie stanowiska,
2)  wymienić punkty połączeń w układzie nośnym, w których moŜe powstawać luz,
3)  odnotować w zeszycie,
4)  zaprezentować przebieg ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko do wykonania ćwiczenia,

−

model układu nośnego lub pojazd ćwiczebny,

−

instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy,

−

przybory do pisania,

−

zeszyt do ćwiczeń.

Ćwiczenie 2

Sprawdź układ nośny metodą bezprzyrządową.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia,
2)  przeczytać instrukcje przyrządów,
3)  dokonać sprawdzenia układu nośnego bez uŜycia przyrządów,
4)  wyniki odnotuj w zeszycie ćwiczeniowym,
5)  zaprezentować wykonanie ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

rodki dydaktyczne:

−

model układu nośnego lub pojazd ćwiczebny,

−

podnośnik stanowiskowy,

−

instrukcje stanowiskowe dla urządzeń i przyrządów,

−

narzędzia i przyrządy pomiarowe,

−

przybory do pisania, zeszyt ćwiczeń.

−

zeszyt do ćwiczeń.

Ćwiczenie 3

Określ stan sprawności układu nośnego.

Wskazówki do realizacji
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia,
2)  przeanalizować instrukcje stanowiskowe,
3)  poznać przyrządy i wyposaŜenie stanowiska,
4)  sprawdzić sprawność układu nośnego,
5)  wyniki odnotować w zeszycie,
6)  zaprezentować przebieg ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

–

instrukcje stanowiskowe dla urządzeń i przyrządów,

–

instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy,

–

model układu nośnego lub pojazd ćwiczebny,

–

podnośnik stanowiskowy,

–

przybory do pisania, zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Sposoby naprawy elementów układu nośnego

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wymień drąŜek stabilizacyjny i jego połączenia przegubowe.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia,
2)  przeanalizować instrukcje stanowiskowe,
3)  wykonać demontaŜ drąŜka stabilizacyjnego i jego połączeń przegubowych,
4)  dobrać odpowiednie narzędzia i przyrządy,
5)  zapisać w zeszycie ćwiczeń sposób wymiany i swoje wnioski,
6)  zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

model lub pojazd ćwiczebny,

−

instrukcja stanowiskowa,

−

zestaw narzędzi monterskich,

−

przyrządy pomiarowe,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 2

Wymień sworzeń kulisty i tuleje metalowo-gumowe wahacza.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia,
2)  przeanalizować instrukcje stanowiskowe,
3)  dobrać odpowiednie narzędzia,
4)  zdemontować sworzeń kulisty wahacza oraz tuleje metalowo-gumowe,
5)  zapisać w zeszycie ćwiczeń swoje wnioski,
6)  zaprezentować efekty swojej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

model lub pojazd ćwiczebny,

−

ciągacze sworzni kulistych oraz przyrządy do demontaŜu tulei metalowo-gumowych,

−

instrukcja stanowiskowa,

−

zestaw narzędzi monterskich,

−

przyrządy pomiarowe,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 3

Wymień amortyzatory.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia,
2)  dobrać odpowiednie narzędzia,
3)  zdemontować amortyzatory,
4)  zamontować amortyzatory,
5)  zapisać w zeszycie ćwiczeń swoje wnioski,
6)  zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

model lub pojazd ćwiczebny,

−

nowe amortyzatory,

−

instrukcja stanowiskowa,

−

zestaw narzędzi monterskich,

−

przyrządy pomiarowe,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Regulacja geometrii kół

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przeprowadź kontrolę luzów w układzie jezdnym i uzupełnij ciśnienie w ogumieniu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zabezpieczyć pojazd przed przetoczeniem,
2)  podnieść kolejno osie pojazdu,
3)  sprawdzić luzy w kładzie kierowniczym i zawieszenia,
4)  sprawdzić ciśnienie w ogumieniu,
5)  zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

pojazd ćwiczebny,

−

zestaw narzędzi monterskich,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 2

Dokonaj regulacji geometrii kół.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeczytać instrukcję do przeprowadzenia ćwiczenia,
2)  dobrać odpowiednie narzędzia i przyrządy pomiarowe,
3)  dokonać pomiaru wskazanych wielkości,
4)  zapisać w zeszycie ćwiczeń lub protokole badań wyniki pomiarów i swoje wnioski,
5)  zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

TEST 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie naprawy
podzespołów układu nośnego samochodów”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1–16 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 17–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 1 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. b, 4. a, 5. b, 6. c, 7. b, 8. a, 9. a, 10. a, 11. a,

12. c, 13. c, 14. c, 15. d, 16. c, 17. b, 18. b, 19. a, 20. c.

Plan testu

zadania

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić elementy składowe układu nośnego

Określić funkcję elementów układu nośnego

RozróŜnić funkcję elementów układu nośnego

Określić kolejność operacji podczas regulacji
geometrii kół

Określić parametry sprawdzania geometrii kół

Ocenić stan układu nośnego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scharakteryzować zastosowanie podzespołów

RozróŜnić funkcję podzespołów

Określić zadania układu nośnego

Ustalić jednostki pomiaru geometrii kół

Określić parametry wpływające na pracę
układu nośnego

Określić zaleŜności układów w samochodzie

Określić

własności

konstrukcji

układu

nośnego

RozróŜnić zastosowanie przyrządów

Rozpoznać elementy układu nośnego

Określić sposób naprawy elementów układu
nośnego

Scharakteryzować sposoby naprawy układu

Określić niedomagania układu nośnego

Wyjaśnić sposób działania układu

RozróŜnić parametry ustawienia kół

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych,

jakie będą w teście.

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6.  Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy.
7.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8.  Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru.
9.  dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości).
10.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliŜającym  się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

11.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
12.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
13.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które

sprawiły uczniom największe trudności.

14. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
15. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
4.  Test zawiera 20 pytań o róŜnym stopniu trudności. Są to pytania wielokrotnego wyboru.
5.  Za kaŜdą poprawną odpowiedź moŜesz uzyskać 1 punkt.
6.  Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla kaŜdego zadania podane

są cztery moŜliwe odpowiedzi: A, B, C, D. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna;
wybierz ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. JeŜeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz

odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uwaŜasz za poprawną.

8. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
9. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

10. Po rozwiązaniu testu sprawdź, czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na karcie odpowiedzi.
11. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Elementem układu nośnego nie jest

a)  wahacz.
b)  drąŜek stabilizacyjny.
c)  zwrotnica.
d)  drąŜek skrętny.

2. DrąŜek Panharda w zawieszeniu jest

a)  poprzecznym drąŜkiem skrętnym.
b)  poprzecznym drąŜkiem reakcyjnym.
c)  podłuŜnym drąŜkiem reakcyjnym.
d)  poprzecznym drąŜkiem stabilizatora.

3. Zawieszenie z tzw. belką skrętną, szeroko stosowane jako zawieszenie tylne

samochodów osobowych z przednim napędem
a)  naleŜy do zawieszeń niezaleŜnych.
b)  naleŜy do zawieszeń półniezaleŜnych.
c)  naleŜy do zawieszeń zaleŜnych.
d)  nie naleŜy do Ŝadnej z podanych grup.

4. Przy regulacji ustawienia kół przednich samochodu, w którym istnieje moŜliwość

regulacji wszystkich kątów ustawienia
a) najpierw ustawia się wyprzedzenie sworznia zwrotnicy i pochylenie kaŜdego koła,

a potem zbieŜność kół.

b) najpierw ustawia się zbieŜność kół i pochylenie kaŜdego koła, a potem wyprzedzenie

sworznia zwrotnicy kaŜdego koła.

c) najpierw ustawia się wyprzedzenie sworznia zwrotnicy kaŜdego koła, potem

zbieŜność kół i pochylenie kaŜdego koła.

d) najpierw ustawia się pochylenie kaŜdego koła, potem wyprzedzenie sworznia

zwrotnicy kaŜdego koła, a na końcu zbieŜność kół.

5. Kontrolny kąt skrętu kół to kąt skrętu koła

a) zewnętrznego występujący podczas skręcenia koła wewnętrznego o kąt 20

b) wewnętrznego występujący podczas skręcenia koła zewnętrznego o kąt 20

c) zewnętrznego występujący podczas skręcenia koła wewnętrznego o kąt 30

d) wewnętrznego występujący podczas skręcenia koła zewnętrznego o kąt 30

6. Na rysunku pokazano nieprawidłowe zuŜycie opony spowodowane przez

a)  zbyt duŜą zbieŜność kół.
b)  zbyt duŜą rozbieŜność kół lub pochylenie koła.
c)  zbyt wysokie ciśnienie powietrza w oponie.
d)  zbyt niskie ciśnienie powietrza w oponie.

7. Zadaniem stabilizatora umieszczonego w zawieszeniu pojazdu jest

a)  zabezpieczenie nadwozia pojazdu przed zjawiskiem tzw. nurkowania.
b)  ograniczenie przechyłów bocznych nadwozia.
c)  zmiana charakterystyki tłumienia zawieszenia.
d)  ograniczenie przechyłów wzdłuŜnych nadwozia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Amortyzator w zawieszeniu pojazdu pozwala na

a)  tłumienie drgań elementów zawieszenia.
b)  zwiększenie sztywności zawieszenia.
c)  ograniczenie ugięcia elementów spręŜystych zawieszenia.
d)  zwiększenie ugięcia elementów spręŜystych zawieszenia.

9. Układ nośny słuŜy do

a)  prowadzenie kół.
b)  kierowanie kół.
c)  pochylenie kół.
d)  wywaŜenie kół.

10. Prawidłowa jednostka, za pomocą, której moŜna wyrazić zbieŜność połówkową kół osi

przedniej samochodu, to
a)  1/mm.
b)  mm.
c)  km/m.
d)  10/mm.

11. Kąt pochylenia koła to kąt zawarty pomiędzy

a)  płaszczyzną symetrii koła i płaszczyzną prostopadłą do nawierzchni.
b)  płaszczyzną symetrii koła i płaszczyzną równoległą do nawierzchni.
c)  płaszczyzną symetrii koła i prostą prostopadłą do osi piasty koła.
d)  płaszczyzną symetrii koła i osią piasty koła.

12. Konstrukcja zawieszenia kół zaleŜy od

a)  przekładni głównej.
b)  mechanizmu wspomagania układu kierowniczego.
c)  układu napędowego.
d)  układu kierowniczego.

13. Zadaniem zawieszeń aktywnych jest

a)  korygowanie jazdy przy duŜych prędkościach.
b)  zmianę kierunku jazdy na zakrętach.
c)  podniesienie komfortu i bezpieczeństwa jazdy.
d)  łatwiejsze pokonywanie wzniesień.

14. Przedstawiony na rysunku przyrząd słuŜy do

a)  demontaŜu tulei metalowo-gumowych.
b)  zdejmowania łoŜysk.
c)  zdejmowania sworzni kulistych.
d)  demontaŜu półosi napędowych.

15. Elementem układu nośnego jest

a)  kolumna kierownicza.
b)  przeguby krzyŜakowe.
c)  zwrotnice wraz z ramionami.
d)  wahacz.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Nnaprawę sworznia kulistego wykonuje się

a)  poprzez regenerację.
b)  poprzez wymianę spręŜyny.
c)  poprzez wymianę na nowy.
d)  poprzez wymianę wkładek ciernych.

17. Obsługa układu nośnego polega na

a)  sprawdzenie kąta wychylenia.
b)  sprawdzenie połączeń przegubowych i śrub mocujących elementy układu nośnego.
c)  sprawdzenie połączeń gumowych.
d)  naprawę zuŜytych elementów.

18. Niedomagania układu nośnego podczas jazdy objawiają się

a)  stukami pochodzącymi z tyłu samochodu.
b)  stukami pochodzącymi z podwozia samochodu podczas jazdy po nierównościach.
c)  przestawieniem koła kierownicy.
d)  kołysaniem poprzecznym pojazdu.

19. Stabilność pojazdu podczas jazdy jest uwarunkowana

a)  prawidłowością ustawienia kół.
b)  prawidłowym doborem opon samochodowych.
c)  właściwym obciąŜeniem pojazdu.
d)  prawidłowym doborem zawieszenia.

20. Geometryczna oś jazdy to

a) prosta łącząca środki osi przedniej i tylnej.
b) prosta łącząca środek osi tylnej i wierzchołek dwusiecznej kąta zbieŜności całkowitej

kół przednich.

c) dwusieczna kąta zbieŜności całkowitej kół tylnych.
d) dwusieczna kąta zbieŜności całkowitej kół przednich.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Wykonywanie naprawy podzespołów układu nośnego samochodów

Zgodnie z instrukcją zakreśl poprawną odpowiedź.

Numer

pytania

ODPOWIEDŹ

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie naprawy
podzespołów układu nośnego samochodów”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1–14 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 15–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. b, 3. b, 4. c, 5. a, 6. a, 7. a, 8. b, 9. c, 10. c, 11. c,

12. b, 13. b, 14. c, 15. a, 16. c, 17. b, 18. a, 19. c, 20. d.

Plan testu

zadania

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić elementy składowe układu nośnego

Określić funkcję elementów układu nośnego

Określić metody badań amortyzatorów

Określić przeznaczenie przyrządów

Określić parametry ruchu pojazdu

Ocena stanu układu nośnego

Scharakteryzować zastosowanie podzespołów
układu nośnego

Określić charakterystykę pracy elementów
układu nośnego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Określić zadania układu nośnego

Określić niedomagania układu nośnego

Określić funkcję elementów układu nośnego

RozróŜnić przyrządy do naprawy układu
nośnego

RozróŜnić

rozwiązania

konstrukcyjne

zawieszeń

Określić niedomagania układu nośnego

Określić parametry wpływające na pracę
układu nośnego

RozróŜniać i rozumieć sposób działania
układu nośnego

Określić parametry układu nośnego

RozróŜniać i rozumieć sposób działania
układu nośnego

RozróŜnić parametry ustawienia kół jezdnych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

jakie będą w teście.

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliŜającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

są cztery moŜliwe odpowiedzi: A, B, C, D. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna;
wybierz ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. JeŜeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz

odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uwaŜasz za poprawną.

8. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
9. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

10. Po rozwiązaniu testu sprawdź, czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na karcie odpowiedzi.
11. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. DrąŜek skrętny w zawieszeniu samochodu spełnia rolę elementu

a)  prowadzącego.
b)  spręŜystego.
c)  spręŜystego i prowadzącego.
d)  tłumiącego.

2. Zawieszenie na podwójnych wahaczach poprzecznych nierównej długości jest zawieszeniem

a)  zaleŜnym.
b)  niezaleŜnym.
c)  półniezaleŜnym.
d)  niezaleŜnym przy małych i zaleŜnym przy duŜych wychyleniach kół samochodu.

3. Metoda EUSAMA dotyczy badania skuteczności działania

a)  układu hamulcowego.
b)  amortyzatorów zawieszenia.
c)  układu kierowniczego.
d)  półosi napędowych.

4. Szarpaki słuŜą do

a)  sprawdzania luzu w przekładni głównej.
b)  sprawdzania luzu przekładni w przekładni kierowniczej.
c)  sprawdzania luzów zawieszenia i układu kierowniczego.
d)  sprawdzania równoległości osi.

5. ZbieŜność kół

a)  zapewnia samosterowność pojazdu.
b)  ogranicza zuŜycie bieŜnika.
c)  ułatwia pokonywanie zakrętów.
d)  ułatwia powrót kół do jazdy na wprost.

6. Podstawową przyczyną zuŜycia środka bieŜnika opony na jej całym obwodzie moŜe być

a)  zbyt wysokie ciśnienie w ogumieniu.
b)  zbyt niskie ciśnienie w ogumieniu.
c)  nieprawidłowa wartość zbieŜności kół.
d)  nadmierne luzy łoŜysk kół.

7. Stabilizator stosuje się w zawieszeniu samochodu w celu

a)  ograniczenia przechyłów bocznych nadwozia.
b)  ograniczenia sił przenoszonych na nadwozie.
c)  ograniczenia sił przenoszonych na koła.
d)  zwiększenia trwałości elementów zawieszenia.

8. Na skutek zwiększenia temperatury pracy samochodowego amortyzatora hydraulicznego,

rozwijana przez niego siła tłumienia
a)  wzrośnie.
b)  zmniejszy się.
c)  pozostanie bez zmian.
d)  temperatura nie zwiększa się.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Samoczynne powracanie kół do połoŜenia jazdy na wprost uzyskuje się przez

a)  odpowiedni kąt pochylenia sworzni zwrotnic.
b)  odpowiedni kąt pochylenia koła.
c)  odpowiedni kąt wyprzedzenia sworzni zwrotnic.
d)  właściwą oś geometryczną pojazdu.

10. Podstawową przyczyną zuŜycia obydwu bocznych krawędzi bieŜnika opony na jej całym

obwodzie moŜe być
a)  blokowanie hamulców.
b)  luzy łoŜysk kół.
c)  zbyt niskie ciśnienie powietrza.
d)  zbyt wysokie ciśnienie powietrza.

11. Który z podanych niŜej elementów nie jest elementem spręŜystym zawieszenia

a)  resor piórowy.
b)  drąŜek skrętny.
c)  drąŜek kierowniczy.
d)  spręŜyna śrubowa.

12. Przedstawiony na rysunku przyrząd słuŜy do

a)  demontaŜu wahacza.
b)  demontaŜu tulei metalowo-gumowych.
c)  demontaŜu sworzni kulistych.
d)  demontaŜu spręŜyny śrubowej.

13. Przedstawiony na rysunku z prawej strony przyrząd słuŜy do

a)  wymiany amortyzatorów.
b)  napinania spręŜyn.
c)  zdejmowania wahacza.
d)  demontaŜu tulei metalowo-gumowych.

14. Zawieszenie przednie typu Mcphersona to

a)  układ podwójnych wahaczy ze spręŜynami śrubowymi.
b)  układ pojedynczych wahaczy poprzecznych z poprzecznym resorem piórowym.
c)  układ  pojedynczych  wahaczy  poprzecznych  lub  skośnych  i  amortyzatorów

teleskopowych zintegrowanych ze spręŜynami śrubowymi.

d) układ pojedynczych wahaczy poprzecznych z wzdłuŜnym resorem piórowym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Niesprawność amortyzatora moŜe objawiać się

a)  wydłuŜona droga hamowania.
b)  zmniejszeniem prześwitu miedzy nawierzchnią, a podwoziem samochodu.
c)  większymi przechyłami na boki nadwozia samochodu.
d)  znoszeniem pojazdu podczas jazy z góry.

16. Która z wymienionych wartości wpływa na poprawę kierowania samochodu powodując

zmniejszenie siły potrzebnej do skręcania kół
a)  wyprzedzenie sworznia zwrotnicy.
b)  pochylenie sworznia zwrotnicy.
c)  pochylenie koła.
d)  zbieŜność połówkowa.

17. Podczas obsługi klasycznego układu nośnego jest dokonywana regulacja kąta wyprzedzenia

sworznia zwrotnicy i zbieŜność kół, kolejność czynności jest
a)  obojętna.
b)  najpierw reguluje się kąt wyprzedzenia sworznia zwrotnicy, a następnie zbieŜność.
c)  najpierw reguluje się zbieŜność, a następnie kąt wyprzedzenia sworznia zwrotnicy.
d)  oba parametry reguluje się razem.

18. ZbieŜność kół zapewnia nam

a)  równoległe ustawienie kół względem siebie w czasie jazdy.
b)  łatwość kierowania pojazdem.
c)  nie występuje boczny poślizg kół na zakrętach.
d)  powracanie kół do jazdy na wprost.

19. Przy ujemnej wartości kąta wyprzedzeniu osi sworznia zwrotnicy punkt przecięcia jezdni

przez tę oś leŜy
a)  przed pionową płaszczyzną przechodzącą przez oś kół przednich.
b)  w pionowej płaszczyźnie przechodzącej przez oś kół przednich.
c)  za pionową płaszczyzną przechodzącą przez oś kół przednich.
d)  w pionowej płaszczyźnie przechodzącej przez oś kół tylnych.

20. Kąt pochylenia koła to kąt zawarty pomiędzy

a)  płaszczyzną symetrii koła i płaszczyzną równoległą do nawierzchni.
b)  płaszczyzną symetrii koła i prostą prostopadłą do osi piasty koła.
c)  płaszczyzną symetrii koła i osią piasty koła.
d)  płaszczyzną symetrii koła i płaszczyzną prostopadłą do nawierzchni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Wykonywanie naprawy podzespołów układu nośnego samochodów

Zgodnie z instrukcją zakreśl poprawną odpowiedź.

Numer

pytania

ODPOWIEDŹ

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Grzybek S. (red.): Budowa pojazdów samochodowych. Część II. REA, Warszawa 2003
2. Kozłowski M. (red.): Mechanik pojazdów samochodowych. Budowa i eksploatacja

pojazdów. Część I. Vogel, Wrocław 2003

3. Kozłowski M. (red.): Mechanik pojazdów samochodowych. Budowa i eksploatacja

pojazdów. Część II. Vogel, Wrocław 2003

4. Kozłowski M. (red.): Mechanik pojazdów samochodowych. Budowa i eksploatacja

pojazdów. Część III. Vogel, Wrocław 2003

5. Reimpell J., Betzler J.: Podwozia samochodowe, Podstawy konstrukcji. WKiŁ,

Warszawa 2001

6.  Reński A.: Układy hamulcowe i kierownicze oraz zawieszenia. OWPW, Warszawa 1997
7.  Rychter T.: Mechanik pojazdów samochodowych. WSiP, Warszawa 1996
8.  Sikorski J.: Układy kierownicze. WKŁ, Warszawa 1974
9.  Sitek K.: Diagnostyka samochodowa. Auto, Warszawa 1999
10.  Trzeciak  K.:  Diagnostyka  samochodów  osobowych.  WKŁ  Wyd.  6 uaktualnione.  WKiŁ,

Warszawa 2005

Literatura metodyczna

1.  Niemierko B.: Ocenianie szkolne bez tajemnic. WSiP, Warszawa 2002
2.  Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000
3.  Szlosek F.: Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych. ITeE, Radom 1995