Formatowanie komórek
Podstawy formatowania
Z pewnym przymrużeniem oka można powiedzieć, że formatowanie skoroszytu Excela wygląda nieco jak nakładanie
na niego makijażu. Mimo, że zawartość samego arkusza danych może być perfekcyjnie poprawna, to jednak dobranie
odpowiedniego sposobu formatowania może zdecydowanie zwiększyć wrażenie, jakie arkusz zrobi na osobach go
przeglądających (rysunek 6.1 oraz 6.2).
Excel oferuje cały szereg opcji formatowania, które możesz zastosować w swoich skoroszytach:
Formatowanie liczb
— pozwala na modyfikację sposobu wyświetlania liczb, dat i czasu.
Wyrównywanie
— pozwala na zmianę sposobu wyrównywania danych wyświetlanych w poszczególnych
komórkach.
Formatowanie czcionek
— pozwala na zmianę wyglądu czcionek, za pomocą których są prezentowane teksty i
liczby.
•
Obramowania
— pozwalają na tworzenie obramowań dookoła poszczególnych komórek
•
Kreskowania
— pozwalają na wypełnianie tła komórek kolorami, cieniowanie komórek oraz dodawanie
różnego rodzaju kreskowania
•
Formatowanie kolumn i wierszy
— pozwala na zmianę szerokości kolumn oraz wysokości wierszy co
umożliwia dopasowanie rozmiarów komórek do rozmiarów zapisanych w nich informacji.
Istnieje wiele sposobów formatowania komórek: możesz skorzystać z przycisków paska narzędzi formatowania,
klawiszy skrótów, poleceń menu lub też mechanizmów formatowania warunkowego lub autoformatowania.
Rady
W zależności od rodzaju wprowadzanych do komórek informacji Excel może automatycznie nadawać
komórkom określone sposoby formatowania. Przykładowo, jeżeli użyjesz w danej komórce funkcji daty, to
Excel automatycznie formatuje wynik działania funkcji do wyświetlania jako data. W każdej chwili możesz
zmienić sposób formatowania tak, aby najlepiej odpowiadał Twoim potrzebom.
Większość sposobów formatowania dotyczy samych komórek a nie zawartości komórek. Jeżeli do usunięcia
zawartości komórki wykorzystasz polecenie
Edycja Wyczyść Zawartość
, to format, który został jej
wcześniej nadany pozostanie nienaruszony i zostanie wykorzystany do zmiany sposobu wyświetlania danych,
które następnym razem zostaną wprowadzone do takiej komórki.
Rysunek 6.1.
Pomimo, że zawartość arkusza powinna być zdecydowanie ważniejsza od jego wyglądu, to jednak arkusz
przedstawiony na rysunku z pewnością zwróci mniejszą uwagę potencjalnego czytelnika…
Rysunek 6.2.
…niż ten, który został odpowiednio sformatowany.
Formatowanie liczb
Domyślnie Excel nadaje wszystkim komórkom arkusza format
Ogólny
, który powoduje wyświetlanie liczb w
komórkach w taki sposób, w jaki zostały wprowadzone (rysunek 6.3).
Excel oferuje cały szereg predefiniowanych rodzajów formatowania liczb, przeznaczonych do różnych zastosowań:
Liczbowe
— przeznaczone ogólnie do wyświetlania liczb
Walutowe
— przeznaczone do wyświetlania ogólnych wartości pieniężnych
Księgowe
— zastosowanie formatu księgowego powoduje, że symbole waluty i przecinek dziesiętny są
wyrównywane w jednej kolumnie
Data
— przeznaczony do wyświetlania dat
Czas
— przeznaczony do wyświetlania czasu
Procentowe
— przeznaczone do wyświetlania wartości procentowych
Ułamkowe
— przeznaczone do wyświetlania wartości dziesiętnych jako ułamków
Naukowe
— przeznaczone do wyświetlania liczb w formacie naukowym
Tekstowe
— przeznaczone do wyświetlania zawartości komórek w postaci tekstu, niezależnie od tego jaki
rodzaj danych zawierają
Specjalne
— udostępnia kilka specjalnych opcji formatowania
Niestandardowe
— pozwala na utworzenie swojego własnego sposobu formatowania
Sposób formatowania komórek możesz zmienić za pomocą opcji dostępnych na pasku narzędzi formatowania (rysunek
6.5) bądź za pomocą opcji zlokalizowanych za zakładce
Liczby
okna dialogowego
Formatuj komórki
(rysunki 6.9 do
6.12).
Rady
Jeżeli część całkowita liczby jest większa niż szerokość komórki bądź dłuższa niż 11 cyfr, to Excel
automatycznie zmienia format komórki z ogólnego na
Naukowy
(rysunek 6.3).
Formatowanie liczb modyfikuje jedynie sposób wyświetlania samej liczby. Mimo, że można ustawić np. taki
sposób formatowania, który wyświetla mniejszą liczbę miejsc po przecinku, to liczba w żaden sposób nie
zostaje zaokrąglona. Zasada ta została zilustrowana na rysunku 6.4. Aby naprawdę zaokrąglić daną liczbę
powinieneś skorzystać z funkcji
ZAOKR()
, która została omówiona w rozdziale 5.
Jeżeli do liczby wpisywanej w komórce dodasz symbol waluty, albo znak procentu to Excel automatycznie
nada takiej komórce odpowiedni sposób formatowania.
Rysunek 6.3.
Ogólny sposób formatowania powoduje wyświetlanie liczb w taki sposób, w jaki zostały one
wprowadzone do komórki.
Rysunek 6.4.
Dwie kolumny zawierają identyczne wartości, ale kolumnie po prawej stronie został nadany format
Walutowy
. Ponieważ Excel wykonuje obliczenia na rzeczywistych, zapisanych w komórkach wartościach a nie
wartościach, które są wyświetlane to wyniki obliczeń wydają się być nieprawidłowe!
Aby sformatować komórki korzystając z paska narzędzi
formatowania
Aby nadać wybranym komórkom jeden z predefiniowanych formatów liczbowych udostępnionych na pasku narzędzi
formatowania (rysunek 6.5) wystarczy po prostu kliknąć na ikonie reprezentującej dany format:
Przycisk
Waluta
— powoduje wyświetlenie liczby w zapisie walutowym; w zależności od ustawień, przed
lub po liczbie dodawany jest symbol waluty; liczba jest wyświetlana z dwoma miejscami dziesiętnymi.
Przycisk
Zapis procentowy
— przedstawia liczbę w zapisie procentowym; obok liczby wyświetlany jest
znak procentu; liczba jest wyświetlana z dwoma miejscami dziesiętnymi.
Przycisk
Zapis dziesiętny
— powoduje wyświetlenie liczby w zapisie dziesiętnym, z dwoma miejscami po
przecinku.
Na rysunku 6.6 przedstawiono przykłady takiego formatowania.
Aby zmienić liczbę miejsc dziesiętnych
Naciśnij jeden z przycisków
Zwiększ dziesiętne
lub
Zmniejsz dziesiętne
znajdujących się na pasku narzędzi
formatowania (rysunek 6.5):
Przycisk
Zwiększ dziesiętne
— powoduje zwiększanie liczby wyświetlanych miejsc dziesiętnych.
Przycisk
Zmniejsz dziesiętne
— powoduje zmniejszenie liczby wyświetlanych miejsc dziesiętnych.
Rysunek 6.5.
Pasek narzędzi formatowania oferuje wiele narzędzi pozwalających zmieniać wygląd formatowanych
komórek skoroszytu.
Rysunek 6.6.
Rysunek przedstawia trzy różne liczby sformatowane za pomocą paska narzędzi formatowania na trzy
różne sposoby.
Aby sformatować komórki korzystając z okna dialogowego
Formatuj komórki
1. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Liczby
(rysunek 6.8).
3. Z
listy
Kategoria
wybierz żądany sposób formatowania.
4. Jeżeli to konieczne, ustaw dodatkowe opcje formatowania. Dostępne opcje różnią się w zależności od
wybranej kategorii — przykłady zostały przedstawione na rysunkach od 6.9 do 6.12. W polu
Przykład
wyświetlany jest wygląd aktywnej komórki po wybraniu danego sposobu formatowania.
5. Naciśnij przycisk
OK
.
Rysunek 6.7.
Większość opisanych w niniejszym rozdziale poleceń formatujących komórki możesz odnaleźć w menu
Format
.
Rysunki 6.8, 6.9, 6.10, 6.11 i 6.12.
Przykłady różnych sposobów formatowania wartości liczbowych, dostępne w oknie
dialogowym
Formatuj komórki
.
Wyrównywanie
Excel oferuje szereg opcji umożliwiających zmianę sposobu wyrównywania danych zapisanych w komórkach (rysunek
6.13):
Opcje wyrównywania tekstu
pozwalają na zmianę położenia tekstu w obrębie komórki.
Opcje orientacji
pozwalają na modyfikację kąta, o jaki obrócony będzie tekst wyświetlany w komórkach.
Opcje kontroli
wyświetlania
pozwalają na modyfikację sposobu wyświetlania tekstu w komórce.
Opcje kierunku tekstu
pozwalają na zmianę kierunku wyświetlania tekstu (opcje te są szczególnie użytecznie w
przypadku używania języków, w których słowa zapisywane są od prawej do lewej).
Sposób wyrównywania dla zaznaczonych komórek może być modyfikowany za pomocą paska narzędzi formatowania
(rysunek 6.5) , bądź opcji zlokalizowanych na zakładce
Wyrównanie
okna dialogowego
Formatuj komórki
(rysunek
6.15).
Rady
Domyślnie Excel wyrównuje wpisywane teksty do lewego marginesu, a wpisywane liczby do prawego
marginesu. Jest to tzw.
Ogólny
sposób formatowania.
Pomimo, że zazwyczaj nagłówki kolumn są centrowane na środku kolumny, to jednak w niektórych
przypadkach będą wyglądać lepiej, jeżeli zostaną wyrównane do prawego marginesu (patrz rysunek 6.14).
Rysunek 6.13.
Przykłady komórek sformatowanych przy użyciu różnych opcji wyrównywania.
Rysunek 6.14.
Pomimo, że zazwyczaj nagłówki kolumn są centrowane na środku kolumny, to jednak w niektórych
przypadkach będą wyglądać lepiej, jeżeli zostaną wyrównane do prawego marginesu.
Aby zmienić sposób wyrównywania komórki za pomocą paska
narzędzi formatowania
Aby nadać wybranym komórkom jeden z predefiniowanych sposobów wyrównywania udostępnionych na pasku
narzędzi formatowania wystarczy po prostu kliknąć na ikonie reprezentującej dany format:
Przycisk
Wyrównaj do lewej
powoduje wyrównanie zawartości komórki do lewego marginesu.
Przycisk
Wyśrodkuj
ustawia zawartość dokładnie po środku komórki.
Przycisk
Wyrównaj do prawej
powoduje wyrównanie zawartości komórki do prawego marginesu.
Aby zmienić sposób formatowania komórki za pomocą opcji
okna dialogowego Formatuj komórki
1. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub po prostu naciśnij kombinację
klawiszy
CTRL-1
.
2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Wyrównanie
(rysunek 6.15).
3. Wybierz odpowiednie opcje z listy rozwijanej
Wyrównanie tekstu: Poziomo
(rysunek 6.16):
• Opcja
Ogólne
— nadaje komórce format ogólny
• Opcja
Lewa (Wcięcie)
— wyrównuje zawartość komórki do lewego marginesu, jak również pozwala na
dokonywanie wcięć tekstu.
• Opcja
Środek
— ustawia zawartość dokładnie po środku komórki.
• Opcja
Prawa (Wcięcie)
— wyrównuje zawartość komórki do prawego marginesu, jak również pozwala na
dokonywanie wcięć tekstu.
• Opcja
Wypełnienie
— powiela zawartość danej komórki aż do jej całkowitego wypełnienia
• Opcja
Wyjustuj
— powoduje takie formatowanie komórki, aby wpisana zawartość z wyjątkiem ostatniego
wiersza została wyrównana do obydwu marginesów.
• Opcja
Wyrównaj
— zaznaczenie do środka centruje zawartość aktywnej komórki w całym obszarze
zaznaczonych komórek.
• Opcja
Rozłożone (Wcięcie)
— rozmieszcza tekst poziomo w komórce.
4. Wybierz odpowiednie opcje z listy rozwijanej
Wyrównanie tekstu: Pionowo
(rysunek 6.17):
• Opcja
Górne
— wyrównuje zawartość do górnej krawędzi komórki
• Opcja
Środek
— wyrównuje zawartość na środku komórki pomiędzy jej górną i dolną krawędzią.
• Opcja
Dolne
— wyrównuje zawartość do dolnej krawędzi komórki
• Opcja
Wyjustuj
— wyrównuje zawartość do środka komórki
• Opcja
Rozłożone
— wyrównuje zawartość komórki w pionie symetrycznie w całej komórce.
5. Naciśnij przycisk
OK
.
Rysunek 6.15.
Zakładka
Wyrównanie
okna dialogowego
Formatuj komórki
.
Rysunek 6.16.
Opcje listy rozwijanej
Wyrównanie tekstu: Poziomo
.
Rysunek 6.17.
Opcje listy rozwijanej
Wyrównanie tekstu: Pionowo
.
Aby zdefiniować wcięcie zawartości komórki za pomocą paska
narzędzi formatowania
Aby nadać wybranym komórkom żądane wcięcie wystarczy po prostu kliknąć na przycisku reprezentującym dany
rodzaj wcięcia:
Przycisk
Zmniejsz wcięcie
— zmniejsza wielkość wcięcia zawartości komórki.
Przycisk
Zwiększ wcięcie
— zwiększa wielkość wcięcia zawartości komórki.
Aby zdefiniować wcięcie zawartości komórki za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki
1. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Wyrównanie
(rysunek 6.15).
3. Z listy rozwijanej
Wyrównanie tekstu: Poziomo
wybierz opcję
Lewa (Wcięcie)
(rysunek 6.16).
4. W
polu
Wcięcie
wpisz żądaną wielkość wcięcia (rysunek 6.19).
5. Naciśnij przycisk
OK
.
Aby ustawić opcje sterowania tekstem za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki
1. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Wyrównanie
(rysunek 6.15).
3. Ustaw
żądane opcje z grupy
Sterowanie tekstem
.
4. Naciśnij przycisk
OK
.
Rada
Jak to zostało zilustrowane na rysunkach 6.20, 6.21 i 6.22, opcje
Zawijaj tekst
oraz
Zmniejszaj, aby dopasować
mogą być użyte do dopasowywania zawartości do rozmiarów komórki.
Rysunek 6.18.
Wcięcie tej komórki zostało ustawione poprzez dwukrotne naciśnięcie przycisku
Zwiększ wcięcie
.
Rysunek 6.19.
Aby zdefiniować wcięcie wystarczy ustawić opcje wcięcia w podany na rysunku sposób.
Rysunek 6.20.
Zaznacz komórkę, w której nie mieści się zawartość.
Rysunek 6.21.
Wygląd komórki z rysunku 6.20 po wybraniu opcji
Zawijaj tekst
.
Rysunek 6.22.
Wygląd komórki z rysunku 6.20 po wybraniu opcji
Zmniejszaj, aby dopasować
.
Aby scalić i wyśrodkować komórki za pomocą paska narzędzi
formatowania
1. Zaznacz
komórkę(ki), której zawartość chcesz wyśrodkować, łącznie z sąsiednimi komórkami (rysunek 6.23).
2. Naciśnij przycisk
Scal i wyśrodkuj
znajdujący się na pasku narzędzi formatowania.
Zawartość zaznaczonej komórki zostanie przesunięta i umieszczona pośrodku zaznaczonego obszaru (rysunek
6.24).
Aby scalić i wyśrodkować komórki za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki
1. Zaznacz
komórkę(ki), której zawartość chcesz wyśrodkować, łącznie z sąsiednimi komórkami (rysunek 6.23).
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Wyrównanie
(rysunek 6.15).
4. Z listy rozwijanej
Wyrównanie tekstu: Poziomo
wybierz opcję
Środek
(rysunek 6.16).
5. Zaznacz
opcję
Scalaj komórki
.
6. Naciśnij przycisk
OK
.
Zawartość zaznaczonej komórki zostanie przesunięta i umieszczona pośrodku zaznaczonego obszaru (rysunek
6.24).
Rady
Opisana technika jest szczególnie przydatna podczas tworzenia nagłówków różnego rodzaju zestawień.
Podobne rezultaty możesz osiągnąć wybierając w kroku 4 opcję
Wyrównaj zaznaczenie do środka
(rysunek
6.16) i następnie pomijając krok 5. W takiej sytuacji zaznaczone komórki nie zostaną jednak scalone i ich
zawartość może mieć wpływ na formatowanie.
Rysunek 6.23.
Zaznacz komórki, które chcesz scalić i wyśrodkować.
Rysunek 6.24.
Komórki zostają scalone a ich zawartość wyśrodkowana.
Aby zmienić orientację komórki za pomocą okna dialogowego
Formatuj komórki
1. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Wyrównanie
(rysunek 6.15).
3. Ustaw odpowiednie opcje w obszarze
Orientacja
(rysunek 6.25), używając jednej z poniższych metod:
• Aby zawartość komórki była wyświetlana w pionie powinieneś nacisnąć przycisk
Orientacja pionowa
.
• Aby zawartość komórki była obrócona o określony kąt przeciągnij ramię oznaczone czerwonym rombem
tak, aby ustawić żądany kąt obrotu tekstu.
• Aby zawartość komórki była obrócona o określony kąt wpisz wartość wybranego kąta w polu
Stopnie
.
4. Naciśnij przycisk
OK
.
Rady
Opcje orientacji tekstu nie są dostępne, jeżeli z listy
Wyrównanie tekstu: Poziomo
zostanie wybrana opcja
Wyrównaj zaznaczenie do środka
(rysunek 6.16). Aby opcje orientacji były dostępne, musisz z tej listy wybrać
inną opcję.
W polu
Stopnie
możesz podać zarówno dodatnie jak i ujemne wartości kąta obrotu (rysunek 6.25)
Obrócona zawartość komórki wygląda znacznie lepiej na wydruku niż na ekranie (rysunek 6.25).
Zmiana orientacji komórki może pociągnąć za sobą zmianę wysokości wiersza, w której dana komórka się
znajduje (rysunek 6.26).
Zmiana orientacji tekstu w nagłówkach kolumn często pozwala na uzyskanie mniejszej szerokości takich
kolumn, co z kolei umożliwia umieszczenie na stronie wydruku (bądź na ekranie) większej ilości danych.
Więcej informacji na temat zmiany szerokości kolumn znajdziesz w dalszej części tego rozdziału.
Rysunek 6.25.
Za pomocą opcji
Orientacja
możesz zmienić sposób wyświetlania zawartości komórki.
Rysunek 6.26.
Za pomocą opcji umieszczonych na zakładce
Wyrównanie
okna dialogowego
Formatuj komórki
możesz
osiągnąć całą gamę różnorodnych efektów.
Formatowanie czcionek
Domyślną czcionką używaną przez program Excel jest Arial o rozmiarze 10 punktów. Oczywiście w każdej chwili
możesz zmienić sposób formatowania wielu opcji czcionek w dowolnym obszarze arkusza, tak jak to przedstawiono na
rysunku 6.27:
Czcionka
— jest to inaczej mówiąc krój pisma, używany do wyświetlania znaków na ekranie. Excel umożliwia
korzystanie ze wszystkich, prawidłowo zainstalowanych w systemie czcionek.
Styl czcionki
— określa tzw. wagę oraz kąt ustawienia znaków czcionki. Zazwyczaj do wyboru masz
następujące style: Normalny, Pogrubiony,
Kursywa
i
Pogrubiona kursywa
.
Rozmiar czcionki
— określa rozmiar czcionki wyrażony w punktach
*)
.
Podkreślenie
— określa sposób podkreślenia znaków czcionki. Nie należy mylić podkreślenia czcionki z
obramowaniem komórki (np. na dolnej krawędzi) — te dwa elementy nie mają ze sobą nic wspólnego.
Kolor
— określa kolor, w jakim czcionka jest wyświetlana na ekranie (drukowana na drukarce).
Efekty
— różnego rodzaju dodatkowe efekty specjalne mające wpływ na sposób wyświetlania czcionki.
Zmiany formatowania czcionek możesz dokonać za pomocą paska narzędzi formatowania, skrótów klawiszowych oraz
okna dialogowego
Formatuj komórki
.
Rada
Zmianom formatowania czcionki mogą podlegać nawet pojedyncze znaki. Aby zmienić sposób formatowania
pojedynczego znaku powinieneś dwukrotnie kliknąć na wybranej komórce, zaznaczyć znak (znaki), których
formatowanie chcesz zmodyfikować (rysunek 6.28) a następnie zastosować wybrane opcje formatowania
(rysunek 6.29).
Rysunek 6.27.
Przykład zmiany sposobu formatowania czcionek, obejmujący zmianę kroju, rozmiaru oraz stylu użytych
czcionek.
Rysunek 6.28.
W komórce możesz zaznaczyć nawet pojedyncze znaki…
Rysunek 6.29.
… a następnie zmienić sposób formatowania czcionki.
Aby zmienić sposób formatowania czcionki za pomocą paska
narzędzi formatowania lub klawiszy skrótu
1. Zaznacz komórki lub znaki, w których chcesz zmienić sposób formatowania czcionki.
2. Aby zmienić krój czcionki wybierz odpowiedni krój z listy rozwijanej
Czcionka
(rysunek 6.30).
lub
Kliknij w polu
Czcionka
(jego zawartość zostanie zaznaczona) (rysunek 6.31), a następnie wpisz nazwę
wybranej czcionki (rysunek 6.32) i naciśnij klawisz
Enter
.
3. Aby
zmienić rozmiar czcionki wybierz odpowiednią opcję z listy rozwijanej
Rozmiar czcionki
(rysunek 6.33).
lub
*)
1 punkt = 1/72cala — (przyp. tłum.)
Kliknij w polu
Rozmiar czcionki
(jego zawartość zostanie zaznaczona), a następnie wpisz wybrany rozmiar
czcionki i naciśnij klawisz
Enter
.
4. Aby zmienić styl czcionki naciśnij dowolną kombinację przycisków stylów czcionki lub naciśnij
odpowiadające im kombinacje klawiszy:
• Przycisk
Pogrubienie
lub kombinacja klawiszy
CTRL-B
— powoduje pogrubienie zaznaczonego tekstu
• Przycisk
Kursywa
lub kombinacja klawiszy
CTRL-I
— powoduje pochylenie zaznaczonego tekstu.
• Przycisk
Podkreślenie
lub kombinacja klawiszy
CTRL-U
— powoduje podkreślenie zaznaczonego
tekstu.
5. Aby
zmienić kolor zaznaczonych znaków, wybierz odpowiednią opcję z menu podręcznego
Kolor czcionki
(rysunek 6.34).
Rady
Rozmiar czcionki może być zmieniany w zakresie od 1 do 409 punktów z krokiem co pół punktu (tak dla
porównania, czcionka o rozmiarze 72 punkty ma wysokość 1 cala).
Wybranie opcji
Automatyczny
w menu podręcznym
Kolor czcionki
powoduje, że Excel sam dobiera kolor
czcionki w oparciu o wybrane inne opcje formatowania.
Rysunek 6.30.
Na liście rozwijanej
Czcionka
znajdziesz wszystkie czcionki, które są aktualnie zainstalowane na Twoim
komputerze.
Rysunek 6.31.
Kliknij w polu
Czcionka
(jego zawartość zostanie zaznaczona)…
Rysunek 6.32.
…a następnie wpisz nazwę czcionki, którą chcesz zastosować.
Rysunek 6.33.
Rozmiar czcionki możesz wybrać z wygodnego menu rozwijanego.
Rysunek 6.34.
Menu podręczne
Kolor czcionki
pozwala na szybką zmianę koloru zaznaczonych znaków.
Aby zmienić sposób formatowania czcionki za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki
1. Zaznacz komórki lub znaki, dla których chcesz zmienić sposób formatowania czcionki.
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Czcionka
(rysunek 6.35).
4. Wybierz odpowiednie opcje:
• Wybierz krój czcionki z listy
Czcionka
lub wpisz nazwę wybranej czcionki w polu tekstowym
powyżej listy czcionek
• Wybierz styl czcionki z listy
Styl czcionki
lub wpisz nazwę wybranego stylu w polu tekstowym
powyżej listy stylów
• Wybierz rozmiar czcionki z listy
Rozmiar
lub wpisz wybrany rozmiar czcionki w polu tekstowym
powyżej listy rozmiarów czcionek
• Wybierz sposób podkreślenia z listy rozwijanej
Podkreślenie
(rysunek 6.36)
• Wybierz kolor czcionki z listy rozwijanej
Kolor
(rysunek 6.37)
• Zaznacz wybrane opcje z grupy
Efekty
.
5. Kiedy tekst w polu
Podgląd
będzie odpowiadał Twoim potrzebom, naciśnij przycisk
OK
.
Rady
Aby przywrócić domyślną czcionkę wystarczy w oknie dialogowym
Formatuj komórki
zaznaczyć opcję
Normalna czcionka
(rysunek 6.35).
Jeżeli wybierzesz dowolny z księgowych rodzajów podkreślenia (lista rozwijana
Podkreślenie
, rysunek 6.36),
to w przypadku, gdy w komórce znajduje się tekst, podkreśleniu podlega niemal cała szerokość komórki.
Wybranie opcji
Automatyczny
z listy rozwijanej
Kolor
powoduje, że Excel sam dobiera kolor czcionki w
oparciu o wybrane inne opcje formatowania.
Rysunek 6.35.
Zakładka
Czcionka
okna dialogowego
Formatuj komórki
.
Rysunek 6.36.
Excel udostępnia kilka sposobów podkreślenia.
Rysunek 6.37.
Lista rozwijana
Kolor
.
Obramowania
Excel oferuje wiele różnych stylów obramowań, które możesz stosować zarówno do pojedynczych komórek jak i
całych grup komórek (rysunek 6.38).
Do zmiany obramowania komórek możesz wykorzystać pasek narzędzi formatowania bądź odpowiednie opcje okna
dialogowego
Formatuj komórki
.
Aby dodać obramowanie za pomocą paska narzędzi
formatowania
1. Zaznacz
komórkę(ki), do których chcesz dodać obramowanie.
2. Z menu podręcznego przycisku
Obramowanie
wybierz odpowiednią opcję (rysunek 6.39).
Rady
Aby usunąć obramowanie z zaznaczonego obszaru komórek z menu podręcznego przycisku
Obramowanie
wybierz opcję
Brak krawędzi
(lewa, górna opcja menu). Jeżeli mimo to obramowanie nie zniknie, to powtórz
tą operację również w sąsiednich komórkach.
Podkreślenia księgowe dostępne w liście rozwijanej
Podkreślenie
okna dialogowego
Formatuj komórki
(rysunek 6.36) nie są równoznaczne z obramowaniami komórki — nie rozciągają się na całą szerokość
komórki oraz znikają, gdy komórka jest pusta.
Rysunek 6.38.
Odpowiednie zastosowanie obramowań zwiększa czytelność arkusza (na naszym przykładzie w celu
lepszego zilustrowania zagadnienia wyłączone zostały linie siatki; jak to zrobić dowiesz się w rozdziale 15).
Rysunek 6.39.
Menu podręczne przycisku
Obramowanie
, znajdującego się na pasku narzędzi formatowania.
Aby dodać obramowanie za pomocą okna dialogowego
Formatuj komórki
1. Zaznacz
komórkę(ki), do których chcesz dodać obramowanie.
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Obramowanie
(rysunek
6.40).
4. W grupie opcji
Linia
wybierz odpowiedni styli linii obramowania.
5. Jeżeli to konieczne, z listy rozwijanej
Kolor
wybierz odpowiedni kolor linii obramowania.
6. Ustaw rodzaj obramowania korzystając z jednej z poniższych metod:
• Aby wybrać jeden z predefiniowanych rodzajów obramowania naciśnij wybrany przycisk z grupy
Ustawienia wstępne
(naciśnięcie przycisku
Brak
spowoduje usunięcie obramowania).
• Aby dodać obramowanie wybranej krawędzi naciśnij odpowiadający jej przycisk z grupy
Obramowanie
.
7. Powtarzaj kroki 4, 5 i 6 aż do uzyskania żądanego wyglądu obramowania.
8. Naciśnij przycisk
OK
.
Rada
Aby uzyskać pożądany wygląd obramowania komórek arkusza będziesz zapewne musiał wielokrotnie
powtarzać opisaną powyżej procedurę.
Rysunek 6.40.
Zakładka
Obramowanie
okna dialogowego
Formatuj komórki
.
Cieniowanie komórek
Mechanizm cieniowania komórek pozwala na wypełnianie tła komórek wybranym kolorem i/lub deseniem. Operacji
takiej możesz dokonać za pomocą paska narzędzi formatowania bądź opcji okna dialogowego
Formatuj komórki
.
Rady
Za pomocą kombinacji dwóch kolorów i odpowiedniego deseniu możesz utworzyć bardzo ciekawe wzory
wypełnienia tła komórek arkusza.
Dodając wypełnienie tła komórek powinieneś zachować umiar — wybranie zbyt ciemnego tła może
spowodować, że zawartość komórki stanie się mało czytelna.
Aby poprawić czytelność zawartości komórki możesz wypróbować pogrubioną czcionkę.
Aby poprawić czytelność zawartości komórek powinieneś stosować zasadę „ciemne tło – jasna czcionka”.
Aby dodać cieniowanie komórek za pomocą paska narzędzi
formatowania
1. Zaznacz
komórkę(ki), do których chcesz dodać cieniowanie.
2. Wybierz odpowiedni kolor z menu podręcznego przycisku
Kolor wypełnienia
(rysunek 6.42).
Rada
Aby usunąć cieniowanie z komórki wybierz z menu podręcznego przycisku
Kolor wypełnienia
opcję
Brak
wypełnienia
.
Rysunek 6.41.
Mechanizm cieniowania pozwala na zwiększenie atrakcyjności tworzonego arkusza.
Rysunek 6.42.
Menu podręczne przycisku
Kolor wypełnienia
, znajdującego się na pasku narzędzi formatowania.
Aby dodać cieniowanie za pomocą okna dialogowego Formatuj
komórki
1. Zaznacz
komórkę(ki), do których chcesz dodać cieniowanie.
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format
Komórki
(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy
CTRL-1
.
3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe
Formatuj komórki
— przejdź na zakładkę
Desenie
(rysunek 6.43).
4. Wybierz odpowiedni kolor z palety kolorów w obszarze
Cieniowanie komórki: Kolor
— opcja ta odpowiada
za kolor tła komórki.
5. Jeżeli to konieczne, z listy rozwijanej
Deseń
wybierz deseń, który zostanie nałożony na komórkę (rysunek
6.44).
6. Kiedy rezultat widoczny w polu
Przykład
jest zadowalający, naciśnij przycisk
OK
.
Style
Po zdefiniowaniu wyglądu komórki przy pomocy opisanych wcześniej opcji formatowania, możesz zapisać sposób
formatowania jako nowy styl komórki. Jest to dosyć zaawansowany mechanizm Excela, którego szczegółowe
omówienie wykracza już poza ramy tej książki. Definiowanie stylów polega w uproszczeniu mówiąc, na powiązaniu
wybranego sposobu formatowania komórki z określoną nazwą, dzięki czemu możesz później w łatwy sposób nakładać
wybrany sposób formatowania bez konieczności przedzierania się przez kolejne opcje i menu. Takie rozwiązanie
pozwala na znaczne zaoszczędzenie czasu projektowania arkusza i zapewnia spójność sposobów formatowania
komórek (zwłaszcza podczas edycji bardzo rozbudowanych arkuszy).
Rady
Mechanizm stylów w programie Excel jest bardzo zbliżony do mechanizmów stylów znanego z popularnego
edytora Microsoft Word.
Aby skorzystać ze stylów powinieneś z menu głównego wybrać polecenie
Format Styl
(rysunek 6.7).
Rysunek 6.43.
Zakładka
Desenie
okna dialogowego
Formatuj komórki
.
Rysunek 6.44.
Za pomocą listy rozwijanej
Deseń
możesz zmienić wygląd formatowanej komórki.
Formatowanie warunkowe
Excel udostępnia bardzo interesujący mechanizm formatowania warunkowego, który pozwala na automatyczne
nadawania poszczególnym komórkom określonych sposobów formatowania w zależności od zawartości tych komórek.
Przykładowo, załóżmy, że posiadasz arkusz zawierający dane o wysokości obrotów uzyskanych przez poszczególnych
sprzedawców Twojej sieci sklepów. Chciałbyś teraz aby komórki zawierające dane sprzedawców, którzy uzyskali
obroty powyżej 5000,-zł były wyróżnione niebieskim kolorem, pogrubioną czcionką i czarnym obramowaniem. Do
prostego przeprowadzenia takiej operacji możesz użyć wspomnianego mechanizmu formatowania warunkowego
(rysunek 6.45).
Aby skorzystać z mechanizmu formatowania warunkowego
1. Zaznacz
komórkę(ki), w których chcesz zastosować formatowanie warunkowe.
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format Formatowanie warunkowe
(rysunek 6.7). Na ekranie pojawi
się okno dialogowe
Formatowanie warunkowe
(rysunek 6.46).
3. Korzystając z pól tekstowych i list rozwijanych ustaw kryteria pierwszego warunku formatowania — patrz
rysunek 6.47.
4. Naciśnij przycisk
Formatuj
. Na ekranie pojawi się specjalna wersja okna dialogowego
Formatuj komórki
,
zawierająca tylko zakładki
Czcionka
,
Obramowanie
i
Desenie
(rysunek 6.48). Użyj opcji tego okna do
ustawienia żądanego formatowania komórek spełniających kryteria pierwszego warunku formatowania.
5. Aby
dodać kolejny warunek formatowania naciśnij przycisk
Dodaj
. Okno dialogowe zostanie rozszerzone o
kolejny zestaw opcji umożliwiający wprowadzenie nowych kryteriów formatowania (rysunek 6.49). Powtórz
operacje z punktów 3 i 4.
6. Aby
wprowadzić kolejny warunek formatowania powtórz krok 5
*)
.
7. Po
zakończeniu naciśnij przycisk
OK
.
Rysunek 6.45.
Mechanizm formatowania warunkowego pozwala na automatyczne nadawania poszczególnym
komórkom określonych sposobów formatowania w zależności od zawartości tych komórek.
Rysunek 6.46.
Okno dialogowe
Formatowanie warunkowe
.
Rysunek 6.47.
Po ustawieniu powyższego warunku sformatowane zostaną tylko komórki, których wartość przekracza
5000.
Rysunek 6.48.
Okno
Formatuj komórki
dla formatowania warunkowego udostępnia nieco ograniczony zestaw opcji.
*)
Możesz ustawić maksymalnie trzy kryteria formatowania warunkowego dla jednego zakresu komórek — (przyp. tłum.)
Rysunek 6.49.
Mechanizm formatowania warunkowego pozwala na zdefiniowanie kilku niezależnych warunków
jednocześnie.
Malarz formatów
Malarz formatów pozwala na szybkie kopiowanie sposobu formatowania danej komórki do innych komórek —dzięki
temu proces formatowania arkusza może ulec znacznemu przyspieszeniu i jednocześnie rozwiązanie takie zapewnia
spójność sposobów formatowania poszczególnych zakresów komórek.
Aby skorzystać z malarza formatów
1. Zaznacz
komórkę, której sposób formatowania chcesz przenieść do innej komórki.
2. Naciśnij przycisk
Malarz formatów
znajdujący się na pasku narzędzi formatowania. Wskaźnik myszki zmieni
kształt na coś w rodzaju pędzla a dookoła zaznaczonej komórki pojawi się animowane obramowanie (rysunek
6.50).
3. Korzystając z myszki zaznacz komórki, do których chcesz skopiować sposób formatowania komórki
źródłowej (rysunek 6.51). Po zwolnieniu przycisku myszki wybrane komórki zostaną sformatowane na wzór
komórki źródłowej (rysunek 6.52).
Rady
Aby mieć możliwość zastosowania kopiowanego formatu w kilku różnych zakresach komórek powinieneś po
zaznaczeniu komórki źródłowej dwukrotnie kliknąć na ikonie
Malarza formatów
. Aby zakończyć kopiowanie
formatowania możesz ponownie kliknąć na ikonie
Malarza formatów
bądź po prostu nacisnąć klawisz
ESC
.
Do kopiowania formatów między komórkami możesz również wykorzystać polecenia
Edycja
Kopiuj
i
Edycja Wklej specjalnie
(rysunek 6.53).
Rysunek 6.50.
Po naciśnięciu ikony
Malarza formatów
wskaźnik myszki zmieni kształt na coś w rodzaju pędzla a
dookoła zaznaczonej komórki pojawi się animowane obramowanie
Rysunek 6.51.
Przy użyciu myszki zaznacz komórki, do których chcesz skopiować format komórki źródłowej.
Rysunek 6.52.
Po zwolnieniu przycisku myszki wybrane komórki zostaną sformatowane na wzór komórki źródłowej.
Rysunek 6.53.
Do kopiowania formatów między komórkami możesz również wykorzystać polecenia
Edycja Kopiuj
i
Edycja Wklej specjalnie
.
Dobierania szerokości kolumn i wysokości wierszy
Jeżeli wprowadzone do komórki dane przekraczają jej rozmiar, to możesz tak powiększyć szerokość kolumny, aby
odpowiednio dopasować rozmiar komórki. Oczywiście w razie potrzeby możesz zmniejszać szerokość kolumn — masz
wtedy możliwość umieszczenia na ekranie/wydruku większej ilości danych. Wysokość wierszy jest dobierana
automatycznie, aczkolwiek w razie potrzeby możesz również ręcznie wprowadzić niezbędne modyfikacje. Excel
oferuje dwa sposoby modyfikacji szerokości kolumn i wysokości wierszy: za pomocą myszki bądź przy użyciu poleceń
menu
Format
.
Rady
Jeżeli wprowadzisz do komórki zbyt dużo tekstu, to nałoży on się na sąsiednie komórki (rysunek 6.54). Mimo,
że wygląda to tak jakby tekst zajmował więcej niż jedną komórkę, to w rzeczywistości cały tekst jest zapisany
tylko w tej komórce, w której rozpocząłeś wpisywanie (możesz to bardzo łatwo sprawdzić klikając w
kolejnych komórkach i sprawdzając co się pojawia na pasku formuły — sąsiednie komórki naprawdę są
puste!). Jeżeli sąsiednie komórki również posiadały swoją zawartość, to taki tekst będzie wyglądał jak obcięty
(rysunek 6.55). Nie powinieneś się tym przejmować — cały tekst jest zapamiętany w komórce, w której został
wpisany, a brakująca część jest po prostu przykryta zawartością kolejnych komórek.
Jeżeli w komórce znajduje się liczba, która przekracza rozmiar komórki, to Excel wypełnia całą komórkę
znakami
#
(rysunek 6.56). Aby wyświetlić taką liczbę na ekranie powinieneś zwiększyć szerokość kolumny
(rysunek 6.57) lub zmienić sposób formatowania liczby (np. zmniejszyć ilość wyświetlanych miejsc
dziesiętnych – patrz rysunek 6.58). Jak zmienić szerokość kolumny dowiesz się w następnym podrozdziale.
Ustawienie szerokości kolumny lub wysokości wiersza na 0 spowoduje ukrycie takiej kolumny/wiersza.
Rysunek 6.54.
Jeżeli wprowadzisz do komórki zbyt dużo tekstu, to nałoży on się na sąsiednie komórki…
Rysunek 6.55.
… chyba, że nie są one puste.
Rysunek 6.56.
Jeżeli w komórce znajduje się liczba, która przekracza rozmiar komórki, to Excel wypełnia całą komórkę
znakami
#
.
Rysunek 6.57.
Aby wyświetlić taką liczbę na ekranie powinieneś zwiększyć szerokość kolumny…
Rysunek 6.58.
…albo zmienić sposób formatowania liczby (np. zmniejszyć ilość wyświetlanych miejsc dziesiętnych).
Aby zmienić szerokość kolumny lub wysokość wiersza przy
użyciu myszki
1. Ustaw
wskaźnik myszki na linii dzielącej nagłówki kolumn (rysunek 6.59) lub wierszy (rysunek 6.60), których
szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować. Wskaźnik myszki zmieni kształt na czarną belkę z dwiema
małymi strzałkami.
2. Wciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszki i przeciągnij:
• aby zmniejszyć szerokość kolumny przeciągnij myszkę w lewo
• aby zwiększyć szerokość kolumny przeciągnij myszkę w prawo
• aby zmniejszyć wysokość wiersza przeciągnij myszkę w górę
• aby zwiększyć wysokość wiersza przeciągnij myszkę w dół
W trakcie przeciągania razem ze wskaźnikiem myszki przesuwa się szara, kropkowana linia a obok
wskaźnika pojawia się żółta etykietka z informacją o bieżącej szerokości/wysokości kolumny/wiersza
(rysunek 6.61).
3. Zwolnij przycisk myszki szerokość kolumny/wysokość wiersza zostanie zmodyfikowana.
Rady
Zmieniając szerokość kolumny/wysokość wiersza dokonujesz modyfikacji dla całej kolumny/wiersza a nie
tylko dla wybranych komórek.
Aby zmienić szerokość kilku kolumn/wysokość kilku wierszy jednocześnie powinieneś zaznaczyć takie
elementy i przeciągnąć za krawędź jednego z nich.
Jeżeli przeciągając ustawisz szerokość kolumny/wysokość wiersza na 0 to taki element zostanie ukryty. Więcej
informacji na temat ukrywania kolumn/wierszy znajdziesz w jednym z następnych podrozdziałów.
Aby szybko ustawić szerokość kolumny/wysokość wiersza tak, aby dopasowała się do szerokości/wysokości
zawartości wystarczy dwukrotnie kliknąć na krawędzi nagłówka danej kolumny/wiersza. Więcej informacji na
temat
Autodopasowania
znajdziesz w jednym z następnych podrozdziałów.
Rysunek 6.59.
Ustaw wskaźnik myszki na linii dzielącej nagłówki kolumn …
Rysunek 6.60.
… lub wierszy, których szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować.
Rysunek 6.61.
Wciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszki a następnie przeciągnij w wybraną stronę.
Aby zmienić szerokość kolumny lub wysokość wiersza przy
pomocy polecenia Format
1. Zaznacz kolumny/wiersze, których szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować.
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format Kolumna Szerokość
(rysunek 6.62) lub
Format Wiersz
Wysokość
(rysunek 6.63).
3. W
oknie
dialogowym
Szerokość kolumn
(rysunek 6.64) lub
Wysokość wierszy
(rysunek 6.65) wprowadź nowe
wartości. Jednostką szerokości kolumny jest rozmiar standardowej czcionki Excela, natomiast wysokość
wiersza jest mierzona w punktach (1 punkt = 1/72 cala).
4. Naciśnij przycisk
OK
.
Aby ukryć kolumnę lub wiersz
1. Zaznacz
kolumnę (rysunek 6.66) lub wiersz, który chcesz ukryć.
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format Kolumna Ukryj
(rysunek 6.62) lub
Format Wiersz
Ukryj
(rysunek 6.63).
Zaznaczone kolumny/wiersze znikną z ekranu (rysunek 6.67).
Rada
Ukrycie kolumny/wiersza nie jest równoznaczne z jego usunięciem. Dane umieszczone w ukrytych
kolumnach/wierszach nadal istnieją w arkuszu i formuły mogą się do nich odwoływać.
Aby odkryć kolumnę lub wiersz
1. Zaznacz
sąsiednie kolumny/wiersze ukrytej kolumny/wiersza (rysunek 6.68).
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format Kolumna Odkryj
(rysunek 6.62) lub
Format Wiersz
Odkryj
(rysunek 6.63).
Ukryte do tej pory kolumny ponownie pojawią się na ekranie (rysunek 6.69).
Rysunek 6.62.
Podmenu
Kolumna
menu
Format
.
Rysunek 6.63.
Podmenu
Wiersz
menu
Format
.
Rysunki 6.64. i 6.65.
Okna dialogowe
Szerokość kolumn
i
Wysokość wierszy
.
Rysunek 6.66.
Zaznacz kolumnę, którą chcesz ukryć.
Rysunek 6.67.
Po wybraniu polecenia
Ukryj
kolumna zniknie z ekranu.
Rysunek 6.68.
Zaznacz wiersze sąsiadujące z wierszem ukrytym.
Rysunek 6.69.
Po wybraniu polecenia
Odkryj
ukryty do tej pory wiersz pojawi się na ekranie.
Autodopasowanie
Mechanizm
Autodopasowania
pozwala na automatyczne dobranie szerokości kolumny/wysokości wiersza do rozmiaru
zapisanych w nich danych. Jest to znakomity sposób na efektywne gospodarowanie miejscem na arkuszu.
Aby skorzystać z mechanizmu Autodopasowania
1. Zaznacz kolumny/wiersze, których szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować (rysunek 6.70).
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format Kolumna Autodopasowanie obszaru
(rysunek 6.62) lub
Format Wiersz Autodopasowanie
(rysunek 6.63).
lub
Dwukrotnie kliknij na prawej krawędzi nagłówka danej kolumny (rysunek 6.59) lub dolnej krawędzi nagłówka
wiersza (rysunek 6.60).
Rozmiary kolumny/wiersza zostaną automatycznie dopasowane do zawartości (rysunek 6.71).
Rady
Jeżeli chcesz dopasować szerokość kolumny/wysokość wiersza do zawartości tylko wybranych komórek, bez
zwracania uwagi na pozostałe, to wystarczy zaznaczyć takie komórki a dopiero potem wybrać polecenie
Format Kolumna Autodopasowanie obszaru
(rysunek 6.62) lub
Format Wiersz Autodopasowanie
(rysunek 6.63).
Aby zmniejszyć wymaganą szerokość kolumny powinieneś jak najczęściej korzystać z opcji
Zawijanie tekstu
oraz
Autodopasowanie
.
Rysunek 6.70.
Zaznacz kolumny, których szerokość chcesz zmodyfikować.
Rysunek 6.71.
Po zastosowaniu
Autodopasowania
szerokość kolumn zostanie dobrana do ich zawartości.
Rysunek 6.72.
Zaznacz komórki, które Excel powinien brać pod uwagę przy
Autodopasowaniu
.
Rysunek 6.73.
Po zastosowaniu
Autodopasowania
Excel zmienia automatycznie szerokość kolumny bazując na
zawartości zaznaczonych komórek.
Autoformatowanie
Mechanizm
Autoformatowania
umożliwia szybkie nadanie tworzonemu arkuszowi bardziej atrakcyjnego i
przejrzystego wyglądu. Jeżeli tak jak ja nie lubisz „dłubaniny” i uważasz, że „projektowanie jest dla projektantów”, to z
pewnością polubisz tą funkcję.
Aby skorzystać z Autoformatowania
1. Zaznacz obszar arkusza, który chcesz sformatować (rysunek 6.74).
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Format Autoformatowanie
(rysunek 6.7). Na ekranie pojawi się okno
dialogowe
Autoformatowanie
(rysunek 6.75).
3. Wybierz z listy odpowiadający Ci styl formatowania arkusza.
4. Naciśnij przycisk
OK
. Gotowe! (rysunek 6.76).
Rada
Aby mieć jakiś wpływ na sposób formatowania i wybrać, które z elementów zostaną automatycznie
sformatowane możesz skorzystać z przycisku
Opcje
, znajdującego się w prawej części okna dialogowego
Autoformatowanie
. Jego naciśnięcie spowoduje wyświetlenie ukrytej do tej pory części okna
Autoformatowanie
, w którym możesz wybrać opcje dotyczące poszczególnych formatowanych elementów
(rysunek 6.77). Aby wyłączyć formatowanie danego elementu po prostu usuń zaznaczenie reprezentującej go
opcji.
Rysunek 6.74.
Zaznacz obszar arkusza, który chcesz sformatować.
Rysunek 6.75.
Okno dialogowe
Autoformatowanie
.
Rysunek 6.76.
Arkusz z rysunku 6.74 sformatowany za pomocą
Autoformatowania
.
Rysunek 6.77.
Aby mieć jakiś wpływ na sposób formatowania i wybrać, które z elementów zostaną automatycznie
sformatowane możesz skorzystać z przycisku
Opcje
, znajdującego się w prawej części okna dialogowego
Autoformatowanie
.
Usuwanie formatowania z komórek
Aby całkowicie usunąć formatowanie z komórek arkusza nie naruszając przy tym ich zawartości powinieneś skorzystać
z polecenia
Edycja Wyczyść Formaty
(rysunek 6.79).
Rady
Po usunięciu formatowania przywracana jest domyślna czcionka arkusza a wszystkim komórkom nadawany
jest format
Ogólny
. Usunięcie formatowania powoduje również usunięcie wszelkich obramowań i wypełnień.
Usunięcie formatowania nie ma wpływu na szerokość kolumn ani wysokość wierszy.
Aby usunąć formatowanie z komórek
1. Zaznacz komórki, z których chcesz usunąć formatowanie (rysunek 6.78).
2. Z menu głównego wybierz polecenie
Edycja
Wyczyść
Formaty
(rysunek 6.79).
Formatowanie zostaje usunięte, ale zawartość komórek pozostaje nienaruszona (rysunek 6.80).
Rysunek 6.78.
Zaznacz komórki, z których chcesz usunąć formatowanie.
Rysunek 6.79.
Z menu głównego wybierz polecenie
Edycja Wyczyść Formaty
.
Rysunek 6.80.
Formatowanie zostanie usunięte, ale zawartość komórek pozostaje nienaruszona.
Document Outline