background image

 

5. Ocena procesu przetwarzania energii 

W  poprzednich  rozdziałach  rozwaŜano  przetworniki  o  dwóch  cewkach  umieszczonych  we 

wspólnym  obwodzie  magnetycznym.  Przetworniki  takie  mogą  przetwarzać  energię  mechaniczną  na 
elektryczną lub odwrotnie, lecz aby było to uŜyteczne muszą być spełnione pewne warunki. Zostaną 
one  wyjaśnione  na  przykładzie  najprostszego  przetwornika  o  dwóch  cewkach  oraz  cylindrycznym 
obwodzie  magnetycznym,  przedstawionego  schematycznie  na  Rys.  3.2.  Dla  jasności  tych  analiz 
załoŜono,  Ŝe  indukcyjność  wzajemna  tych  cewek  zmienia  się  zgodnie  z  funkcją 

ϕ

=

ϕ

cos

M

)

(

M

która stanowi najprostszą aproksymację właściwości indukcyjności wzajemnej przedstawionej na Rys. 
3.4. Równania takiego przetwornika mają postać 

 

(

)

1

1

1

2

1

1

 

R

 

cos

M

 

L

d

d

u

i

i

i

t

=

+

ϕ

+

 

 

 

(5.1a) 

 

(

)

2

2

2

2

2

1

 

R

 

L

 

cos

M

d

d

u

i

i

i

t

=

+

+

ϕ

   

 

(5.1b) 

 

ϕ

=

ϕ

+

ϕ

sin

 

M

d

d

D

d

d

J

2

1

z

2

2

i

i

m

t

t

 

 

 

(5.1c) 

 
Aby  objaśnić  moŜliwie  prosto  efekty  przetwarzania  energii  rozpatrzony  zostanie  najprostszy 
przypadek gdy przez cewki ‘1’ oraz ‘2’ płyną prądy stałe w czasie 

1

1

I

)

(

=

t

i

 oraz 

2

2

I

)

(

=

t

i

. Wówczas 

przetwornik wytworzy moment elektromagnetyczny stały w czasie 
 

ϕ

=

sin

I

 

I

M

2

1

em

m

 

 
To  spowoduje,  Ŝe  część  obrotowa  przetwornika  ustawi  się  w  takim  połoŜeniu 

0

ϕ

,  aby  spełnić 

równanie równowagi statycznej 
 

0

em

z

=

+

m

m

  czyli 

0

sin

I

 

I

M

0

2

1

z

=

ϕ

m

   

(5.2) 

 
tj.  aby  moment  elektromagnetyczny  zrównowaŜył  zewnętrzny  moment  mechaniczny.  Dla  dodatnich 
kątów 

0

ϕ

 moment elektromagnetyczny będzie działał przeciwnie do kąta obrotu i będzie równowaŜył 

dodatni  moment  mechaniczny,  a  dla  kątów  ujemnych  moment  elektromagnetyczny  będzie  działał 
zgodnie  z  kątem  obrotu  i  równowaŜył  ujemny  moment  mechaniczny.  Na  Rys.  5.1.  przedstawiono 
wykres  zmian  momentu  elektromagnetycznego  w  funkcji  kąta 

ϕ

,  z  którego  wynika,  ze  są  moŜliwe 

dwa  połoŜenia  równowagi 

1

,

0

ϕ

  oraz 

2

,

0

ϕ

,  które  zaznaczono  na  rysunku  dla  ujemnego  momentu 

mechanicznego,  czyli  dla  przypadku,  gdy  przetwornik  ma  pokonać  pewien  mechaniczny  moment 
obrotowy. (Dla przypomnienia, gdy wartość momentu mechanicznego jest dodatnia działa on zgodnie 
z kątem obrotu, gdy jego wartość jest ujemna działa przeciwnie do kąta obrotu) 

background image


 

em

m

1

,

0

ϕ

2

,

0

ϕ

π

/2

π

/2

π

/2

π

2

ϕ

 

Rys.5.1. ZaleŜność momentu elektromagnetycznego przetwornika od kąta obrotu

ϕ

 

 
NaleŜy  rozstrzygnąć,  które  z  tych  dwóch  połoŜeń  jest  połoŜeniem  stabilnym,  tj.  takim,  gdy  część 
obrotowa z niego wytrącona powróci w to połoŜenie, a które połoŜeniem niestabilnym, tj. takim, gdy 
część obrotowa z niego wytrącona nie powróci do tego połoŜenia. W tym celu naleŜy załoŜyć, Ŝe kąt 

0

ϕ

  moŜe  zmienić  się  o  pewną  małą  wartość 

)

(

0

t

ϕ

+

ϕ

.  Wówczas  równanie  ruchu  mechanicznego 

przyjmuje postać 
 

)

sin(

 

M

d

d

D

d

d

J

0

2

1

z

2

2

ϕ

+

ϕ

=

ϕ

+

ϕ

i

i

m

t

t

   

(5.3) 

 
WyraŜenie 

)

sin(

0

ϕ

+

ϕ

 moŜna dla małych wartości wahań 

)

(t

ϕ

 aproksymować następująco   

 

ϕ

ϕ

+

ϕ

ϕ

ϕ

+

ϕ

ϕ

=

ϕ

+

ϕ

0

0

0

0

0

cos

sin

sin

cos

cos

sin

)

sin(

 

 
co pozwala rozdzielić równanie ruchu na równanie dla zaburzeń kąta 

)

(t

ϕ

  

 

0

)

cos

I

 

I

M

(

d

d

D

d

d

J

0

2

1

2

2

=

ϕ

ϕ

+

ϕ

+

ϕ

t

t

 

 

(5.4a) 

 

oraz na równanie równowagi statycznej określające kąt 

0

ϕ

 

 

0

sin

I

 

I

M

0

2

1

z

=

ϕ

m

 

 

 

(5.4b) 

 
Warunkiem zanikania zaburzenia 

)

(t

ϕ

 jest, aby pierwiastki równania charakterystycznego  

 

0

)

cos

I

 

I

M

(

D

J

0

2

1

2

=

ϕ

+

+

r

r

 

 
miały ujemne części rzeczywiste, gdyŜ wówczas zaburzenia kąta 

)

(t

ϕ

 będą zanikały w czasie  

 

2J

cos

I

 

I

M

J

4

D

D

0

2

1

2

2

,

1

ϕ

±

=

r

 

 
Pomijając człon 

0

D

2

 (tłumienie ruchu obrotowego jest przewaŜnie bardzo małe) w wyraŜeniu pod 

pierwiastkiem  moŜna  dość  do  wniosku,  Ŝe  warunkiem  zanikania  zaburzeń  kątowych  jest  aby 

0

cos

0

>

ϕ

, gdyŜ wówczas  

 

background image

 

J

cos

I

 

I

M

j

2J

D

0

2

1

2

,

1

ϕ

±

=

r

 

 

(5.5) 

 
co  oznacza,  Ŝe  przebiegi  przejściowe  mają  charakter  zanikających  oscylacji.  Zatem,  dla 
rozpatrywanego przetwornika stabilne połoŜenia równowagi statycznej będą dla kątów z przedziału  
 

2

π

2

π

0

<

ϕ

<

 

 
Ten  prosty  przykład  pozwolił  wyjaśnić  pojęcie  punktu  równowagi  statycznej  oraz  jego  stabilności. 
Taki  sposób  realizacji  procesu  przetwarzania  energii  nie  jest  jednak  uŜyteczny  technicznie,  gdyŜ 
przetwornik  zasilany  prądami  stałymi  obróci  się  jedynie  o  stały  kąt,  lecz  nie  moŜe  zostać 
wprowadzony w ruch obrotowy, aby wydawać energię mechaniczną. 
 

*****************************************************************↓ 

Nieco ogólniejsze rozwaŜania pozwalają określić warunek stabilności połoŜenia równowagi statycznej 
dla równania o postaci  
 

)

(

)

(

d

d

D

d

d

J

em

z

2

2

ϕ

+

ϕ

=

ϕ

+

ϕ

m

m

t

t

 

 
W  tym  celu  naleŜy  aproksymować  wyraŜenia  na  momenty  mechaniczny  oraz  elektromagnetyczny 
funkcjami liniowymi 
  

ϕ

ϕ

ϕ

+

ϕ

=

ϕ

ϕ

=

ϕ

0

)

(

)

(

)

(

z

0

z

z

m

m

m

ϕ

ϕ

ϕ

+

ϕ

=

ϕ

ϕ

=

ϕ

0

)

(

)

(

)

(

em

0

em

em

m

m

m

 

 
W efekcie uzyskuje się warunek o postaci 
 

0

)

(

)

(

0

0

em

z

<

ϕ

ϕ

+

ϕ

ϕ

ϕ

=

ϕ

ϕ

=

ϕ

m

m

 

 

*****************************************************************↑ 

 

Proces  uŜytecznego  przetwarzania  energii  elektrycznej  na  mechaniczną  moŜna  zrealizować 

następująco.  Niech  cewka  ‘1’  będzie  zasilana  ze  źródła  prądu  przemiennego,  a  cewka  ‘2’  ze  źródła 
prądu stałego.  
 

)

(

cos

I

e

1

1

t

i

=

2

2

I

=

i

   

 

 

(5.6) 

 
Wówczas,  nie  pytając  o  napięcia  na  tych  cewkach,  moŜna  określić  moment  elektromagnetyczny 
wytworzony przez przetwornik. Będzie on wyraŜony wzorem  
 

ϕ

=

sin

)

(

cos

I

I

M

e

2

1

em

t

m

 

 

 

(5.7) 

 
Aby otrzymać uŜyteczną energię ruchu obrotowego moment elektromagnetyczny  musi  mieć wartość 
stałą w czasie, gdyŜ tylko wówczas przetwornik moŜe wirować ze stałą prędkością kątową. ZaleŜność 
powyŜsza zapisana w postaci 

background image


 

 

=

ϕ

=

sin

)

(

cos

I

I

M

e

2

1

em

t

m

 

(

)

)

sin(

)

sin(

2

1

I

I

M

e

e

2

1

t

t

ϕ

+

+

ϕ

=

 

 
pozwala zauwaŜyć, Ŝe warunek ten moŜe zostać spełniony, gdy  
 

0

e

ϕ

+

=

ϕ

t

    

lub  

 

0

e

ϕ

+

=

ϕ

t

 

 

(5.8) 

 
Wówczas moment elektromagnetyczny określają odpowiednio zaleŜności  
 

(

)

0

0

e

2

1

em

sin

)

2

sin(

I

I

M

2

1

ϕ

+

ϕ

+

=

t

m

   

(5.9a) 

lub   

(

)

)

2

sin(

sin

I

I

M

2

1

0

e

0

2

1

em

ϕ

ϕ

=

t

m

   

(5.9b) 

 

W kaŜdym z tych dwóch przypadków moment elektromagnetyczny posiada składową stałą w czasie  
 

0

2

1

em,0

sin

I

I

M

2

1

ϕ

=

m

 

 

 

(5.10) 

 
oraz  składową  przemienną  o  amplitudzie 

2

1

2

1

I

I

M

  oraz  pulsacji 

e

2

.  Przebieg  zmienności 

momentu elektromagnetycznego w funkcji czasu przedstawiono na Rys. 5.2. RozwaŜany przetwornik 
moŜe trwale przetwarzać energię przy dwóch prędkościach kątowych 

e

m

=

 lub 

e

m

=

, gdyŜ 

składowa  stała  momentu  elektromagnetycznego  moŜe  równowaŜyć  stały  zewnętrzny  obrotowy 
moment  mechaniczny.  Wartość  średnia  momentu  elektromagnetycznego  za  okres  jego  zmienności 
zaleŜy od kąta 

0

ϕ

, który określa połoŜenie kątowe części obrotowej przetwornika w chwili, gdy prąd 

w  pierwszej  cewce  osiąga  wartość  maksymalną.  Na  Rys.  5.3  przedstawiono  zmienność  wartości 
ś

redniej momentu elektromagnetycznego w funkcji kąta 

0

ϕ

.

 

 

em

m

0

em,

m

t

e

e

2

T

π

=

e

T

2

/

T

e

 

Rys. 5.2. Moment elektromagnetyczny przetwornika w funkcji czasu  

przy prędkości kątowej 

e

m

=

 

 

background image

 

em

m

1

,

0

ϕ

2

,

0

ϕ

π

/2

π

/2

π

/2

π

2

0

ϕ

 

Rys. 5.3. ZaleŜność średniej wartości moment elektromagnetyczny w funkcji kąta 

0

ϕ

 

 
Porównując zmienność momentu elektromagnetycznego na Rys. 5.1 oraz Rys. 5.3 moŜna zauwaŜyć, 
Ŝ

e  są  one  jakościowo  identyczne,  zatem  rozwaŜania  o  punktach  równowagi  statycznej  oraz  ich 

stabilności przeprowadzone dla przetwornika zasilanego prądami stałymi przenoszą się na przypadek 
zasilania  cewki  ‘1’  prądem  przemiennym,  lecz  w  tym  drugim  przypadku  równowaga  statyczna  jest 
osiągana przy ruchu obrotowym o stałej prędkości kątowej, a kąt 

0

ϕ

 wynika z równania 

 

0

2

1

z

m

sin

I

 

I

M

D

ϕ

=

m

   

 

(5.11) 

 
Jednak  moment  elektromagnetyczny  zawiera  takŜe  składową  przemienną,  która  będzie  zaburzać 
proces przetwarzania energii, powodując wahania prędkości kątowej. Układy mechaniczne są bardzo 
wraŜliwe na obrotowe  momenty  przemienne i  proces  przetwarzania  energii  uwaŜa  się  za  tym  lepszy 
im mniejsza jest składowa przemienna momentu elektromagnetycznego. Jakość procesu przetwarzania 
moŜna  określić  za  pomocą  współczynnika  wyraŜającego  stosunek  amplitudy  momentu  składowej 
przemiennej momentu elektromagnetycznego do wartości jego składowej stałej. 
 

ś

rednia

 

wartośa

j

przemienne

 

skłkładow

 

amplituda

K

p

=

  

 

(5.12) 

 
który  dla  idealnego  przetwarzania  powinien  mieć  wartość  zero.  Dla  rozpatrywanego  procesu 
przetwarzania współczynnik ten wynosi 
 

 

 

sin

1

 

sin

I

I

M

2

1

I

I

M

2

1

K

0

0

2

1

2

1

p

ϕ

=

ϕ

=

 

 
Jego minimalna wartość wynosi 1.0, co pozwala stwierdzić, Ŝe proces przetwarzania energii przez ten 
przetwornik nie naleŜy do efektywnych. 
 

Proces  przetwarzania  energii  mechanicznej  ruchu  obrotowego  na  energię  elektryczną  przez  ten 

przetwornik moŜna zrealizować w następujący sposób. Niech część obrotowa przetwornika wykonuje 
ruch  obrotowy  ze  stała  prędkością  kątową 

m

,  co  oznacza,  Ŝe  kąt  obrotu  narasta  liniowo  w  czasie 

zgodnie z funkcją 

α

m

+

=

ϕ

t

. Gdy przez cewkę ‘2’ umieszczoną na części nieruchomej popłynie 

prąd stały w czasie 

2

2

I

=

i

, a cewka ‘1’ umieszczona na części stałej będzie rozwarta, (tj. nie będzie 

przez nią płynął prąd, czyli 

0

1

i

), wówczas napięcie na cewce ‘1’ moŜna wyliczyć z pierwszego z 

trzech równań przedstawionych powyŜej i wynosi ono 
 

(

)

α

)

(

sin

I

M

I

α

)

cos(

M

d

d

m

m

2

2

m

1

+

=

+

=

t

t

t

u

 

background image


 

 
Aby  osiągnąć  taki  stan  część  obrotowa  musi  być  napędzana  momentem  obrotowym 

z

m

D

m

=

,  a 

cewka ‘2’ musi być zasilana napięciem 

2

2

2

I

 

R

=

u

. W tych warunkach cewka ‘1’ stała się źródłem 

napięcia przemiennego o amplitudzie 

m

2

I

 

M

U

=

, zaleŜnej od prądu cewki ’2’ oraz od prędkości 

kątowej.  W  takich  warunkach  nie  następuje  jeszcze  uŜyteczne  przetwarzanie  energii,  gdyŜ  energia 
dostarczona  do  układu  mechanicznego  pokrywa  straty  konieczne,  aby  utrzymać  stałą  prędkość 
obrotową, a energia dostarczona do cewki’2’ pokrywa starty mocy na jej rezystancji. Gdy do cewki ‘1’ 
przyłączymy  odbiornik  energii  elektrycznej  (np.  rezystancję)  wówczas  w  cewce  ‘1’  zacznie  płynąć 
prąd  
 

)

cos(

I

(t)

1

1

β

+

=

t

i

m

 
Cewka  stanie  się  źródłem  energii  elektrycznej.  JeŜeli  utrzymywać  prąd  stały  w  cewce  ‘2’  (

2

2

I

=

i

wówczas przetwornik wytworzy moment elektromagnetyczny 
 

α

)

sin(

)

cos(

I

I

M

m

2

1

em

+

β

+

=

t

t

m

m

 

 
który  w  istocie  jest  taki  sam  jak  dla  rozpatrywanego  powyŜej  przypadku  przetwarzania  energii 
elektrycznej  na  mechaniczną.  Aby  utrzymać  stałą  prędkość  obrotową  naleŜy  zwiększyć  moment 
obrotowy,  który  zrównowaŜy  ten  moment  elektromagnetyczny.  Ta  dodatkowa  energia  mechaniczna 
dostarczona do układu mechanicznego pojawi się jako energia elektryczna wydawana z cewki ’1’.  
 

W  rzeczywistości  procesy  przetwarzania  w  obydwóch  opisanych  powyŜej  przypadkach  są  nieco 

bardzie  skomplikowane,  gdyŜ  cewki  są  przewaŜnie  zasilane  ze  źródeł  napięciowych,  a  nie,  jak 
zakładano, prądowych. W celu analizy procesu przetwarzania energii naleŜy rozwiązać układ równań 
zapisanych  na  początku  tego  rozdziału,  który  –  niestety  –  jest  nieliniowy  i  moŜna  go  rozwiązać 
jedynie metodami numerycznymi przy zastosowaniu specjalnych pakietów programowych.  

 
Jak  wspomniano  powyŜej,  proces  przetwarzania  energii  przez  w  przetworniku  o  dwóch  cewkach 

nie  jest  idealny,  gdyŜ  generowana  jest  składowa  przemienna  momentu  elektromagnetycznego,  która 
zaburza  jednostajny  ruch  obrotowy.  Występują  takŜe  niekorzystne  zjawiska  elektromagnetyczne 
wynikające  z  magnetycznego  sprzęŜenia  cewek.  PoniŜej  pokazano  dwa  przetworniki,  które 
umoŜliwiają  zrealizować  proces  przetwarzania  energii  idealnie.  Na  Rys.  5.4.  przedstawiono 
schematycznie  przetwornik,  który  moŜe  poprawnie  realizować  proces  przetwarzania  energii.  Ma  on 
dwie identyczne cewki na części nieruchomej, oznaczone jako ‘1’ i ‘2’, umieszczone prostopadle oraz 
jedną cewkę na części obrotowej, oznaczona jako ’3’.  
 

ϕ

 

 

Rys. 5.4. Przetwornik o trzech cewkach 

background image

 

 
Równania takiego przetwornika mają postać 
 

=

+

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

3

2

1

3

2

1

3

3

2

1

3

3

2

3

1

3

2

3

1

R

0

0

0

R

0

0

0

R

L

)

(

)

(

)

(

L

0

)

(

0

L

d

d

u

u

u

i

i

i

i

i

i

M

M

M

M

t

,

,

,

,

 

(5.13a) 

 





ϕ

ϕ

+

ϕ

ϕ

+

=

ϕ

+

ϕ

)

(

)

(

d

d

D

d

d

J

3

,

2

2

3

,

1

1

3

z

2

2

M

i

M

i

i

m

t

t

  (5.13b) 

 
w których uwzględniono wyróŜnione powyŜej jego cechy. Z identyczności cewek ‘1’ oraz ‘2’ wynika, 
Ŝ

e  ich  indukcyjności  oraz  rezystancje  mają  te  same  wartości 

L

L

L

1

1

=

=

oraz 

R

R

R

2

1

=

=

,  a  ich 

prostopadłe  usytuowanie  powoduje,  Ŝe  nie  są  one  sprzęŜone  magnetycznie 

0

M

M

2,1

1,2

=

=

.  JeŜeli, 

analogicznie  jak  dla  przetwornika  o  dwóch  cewkach,  załoŜyć,  Ŝe  indukcyjność  wzajemną 

)

(

3

1

ϕ

,

M

 

określa funkcja  

 

ϕ

=

ϕ

cos

M

)

(

3

1

,

M

 

 

 

(5.14a) 

 
to indukcyjność wzajemna 

)

(

3

2

ϕ

,

M

 będzie określona funkcją  

 

ϕ

=

ϕ

=

ϕ

sin

M

)

2

π

cos(

M

)

(

3

2

,

M

 

 

(5.14b) 

 

gdyŜ  cewka  ‘2’  jest  przesunięta  o  kąt  π/2 względem  cewki  ‘1’.    Uwzględniając  powyŜsze  uwagi, 
wyraŜenie określające moment elektromagnetyczny przetwornika moŜna zapisać w postaci  
 

(

)

ϕ

+

ϕ

=

cos

sin

M

2

1

3

em

i

i

i

m

 

 

(5.15) 

 
JeŜeli w takim przetworniku wymusimy przepływ prądów 
 

)

(

cos

I

e

1

t

i

=

)

(

sin

I

e

2

t

i

=

3

3

I

=

i

 

 
to wzór na moment elektromagnetyczny przyjmie postać 
 

(

)

=

ϕ

+

ϕ

=

cos

)

(

sin

sin

)

(

cos

I

I

M

e

e

3

em

t

t

m

 

)

sin(

I

I

M

e

3

ϕ

=

t

 

 
Wynika  za  niego,  Ŝe  gdy 

0

e

ϕ

+

=

ϕ

t

,  tj.  przy  prędkości  kątowej 

e

m

=

,  moment 

elektromagnetyczny będzie miał wartość stałą w czasie 
  

0

3

em

sin

I

I

M

ϕ

=

m

  

 

(5.16) 

 
Interpretację  kąta 

0

ϕ

  podano  juŜ  poprzednio.  Określa  on  połoŜenie  kątowe  osi  magnetycznej  cewki 

‘3’    w  stosunku  do  osi  magnetycznej  cewki  ‘1’  w  chwili  gdy  prąd  w  cewce  ‘1’  osiąga  wartość 
maksymalną.  NaleŜy  zauwaŜyć,  Ŝe  w  tych  warunkach  zasilania  moment  elektromagnetyczny  nie  ma 
składowej  przemiennej,  czyli,  Ŝe  przetwarzanie  energii jest  poprawne. Warunek  stabilności  punktów 
równowagi  statycznej  dla  tego  przypadku  jest  analogiczny  jak  dla  przetwornika  analizowanego 
poprzednio,  gdyŜ  wzór  na  moment  elektromagnetyczny  jest  z  matematycznego  punku  widzenia 
identyczny. 

background image


 

 

JeŜeli zamienimy prądy zasilające cewek ‘1’ oraz ‘2’, tj. gdy  

 

)

sin(

I

e

1

t

i

=

)

(

cos

I

e

2

t

i

=

3

3

I

=

i

 

 
wówczas wyraŜenie na moment elektromagnetyczny przyjmie postać 

 

(

)

=

ϕ

+

ϕ

=

cos

)

(

cos

sin

)

(

sin

I

I

M

e

e

3

em

t

t

m

 

)

cos(

I

I

M

e

3

ϕ

+

=

t

 

 

co oznacza, Ŝe moment elektromagnetyczny będzie stały w czasie przy przeciwnej prędkości kątowej 

e

m

=

, tj. gdy 

0

e

ϕ

+

=

ϕ

t

 i będzie wynosił 

 

0

3

em

cos

I

I

M

ϕ

=

m

   

 

(5.17) 

 
Zamiana prądów w cewkach spowodowała zmianę kierunku obrotów, przy których moŜe się pojawić 
moment  elektromagnetyczny  o  wartości  średniej  róŜnej  od  zera,  lecz  przetwarzanie  energii  będzie 
takŜe poprawne, gdyŜ nie wystąpi składowa przemienna momentu elektromagnetycznego. 
 

NaleŜy  jednak  zauwaŜyć,  Ŝe  przy  wyliczaniu  momenty  elektromagnetycznego  przyjęto,  Ŝe 

indukcyjności  wzajemne  cewek  na  części  stałej  i  cewki  na  części  obrotowej  zmieniają  się 
sinusoidalnie.  MoŜna  łatwo  prześledzić,  Ŝe  gdyby  te  indukcyjności  nie  zmieniały  się  dokładnie 
sinusoidalnie  lub  prądy  cewek  nie  spełniałyby  podanych  powyŜej  warunków,  wówczas  na  pewno 
pojawiłaby  się  w  momencie  elektromagnetycznym  składowa  przemienna  i  przetwarzanie  nie  byłoby 
idealne.  Z  tego  naleŜy  wysnuć  bardzo  waŜny  wniosek,  Ŝe  w  celu  idealnego  przetwarzania  energii 
przez ten przetwornik naleŜy spełnić dwie zasdy: 

 

cewki  przetwornika  powinny  być  rozłoŜone  w  Ŝłobkach  tak,  aby  ich  indukcyjności  wzajemne 
zmieniały  się  w  funkcji  kąta  połoŜenia  jak  w  macierzy  indukcyjności  przyjętej  do  obliczeń 
momentu, 

 

prądy cewek powinny spełniać ściśle określone warunki.  

 

Podobne  właściwości  procesu  przetwarzania  energii  moŜna  osiągnąć  w  przetworniku  o  czterech 

cewkach: dwóch jednakowych na części nieruchomej umieszczonych magnetycznie prostopadle oraz 
dwóch jednakowych na części obrotowej, takŜe umieszczonych prostopadle, tj. tak, aby nie sprzęgały 
się magnetycznie.   

ϕ

1

2'

3

4'

1'

2

3'

4

 

 

Rys. 5.5. Przetwornik o czterech cewkach 

 

background image

 

Równania takiego przetwornika mają postać 
 

+

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

r2

r1

s2

s1

r

r

s

s

L

0

cos

M

sin

M

0

L

sin

M

cos

M

cos

M

sin

M

L

0

sin

M

cos

M

0

L

d

d

i

i

i

i

t

=

r2

r1

s2

s1

r2

r1

s2

s1

r

r

s

s

R

0

0

0

0

R

0

0

0

0

R

0

0

0

0

R

u

u

u

u

i

i

i

i

 (5.18a) 

 

[

]

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

+

=

ϕ

+

ϕ

r2

r1

s2

s1

z

2

2

sin

M

cos

M

cos

M

sin

M

d

d

D

d

d

J

i

i

i

i

m

t

t

 

(5.18b) 

 
ZałoŜono  w  nich  sinusoidalny  charakter  zmienności  pary  cewek  ‘1’  i  ‘3’  oraz  uwzględniono  relacje 
między pozostałymi indukcyjnościami wzajemnymi.  Moment elektromagnetyczny tego przetwornika 
moŜna przedstawić w postaci  
 

(

)

(

)

(

)

ϕ

+

ϕ

=

sin

cos

M

r2

s2

r1

s1

s1

r2

s2

r1

em

i

i

i

i

i

i

i

i

m

 

(5.19) 

 
JeŜeli w tym przetworniku wymusimy przepływ prądów 
 

)

(

cos

I

s

s

s1

t

i

=

 

)

(

sin

I

s

s

s2

t

i

=

 

)

(

cos

I

r

r

r1

t

i

=

 

)

(

sin

I

r

r

r2

t

i

=

 

 
wówczas wyraŜenie na moment elektromagnetyczny przyjmie postać 
 

(

)

)

)

(

sin

I

I

M

r

s

r

s

em

ϕ

=

t

m

   

(5.20) 

 
Z  tego  wyraŜenia  wynika,  Ŝe  moment  elektromagnetyczny  będzie  miał  wartość  stałą  w  czasie,  gdy 

0

r

s

)

(

ϕ

+

=

ϕ

t

, tj. przy prędkości kątowej 

r

s

m

=

 

 

0

r

s

em

sin

I

I

M

ϕ

=

m

   

 

 

(5.21) 

 
Są to warunki, przy których przetwornik z Rys. 5.4 moŜe idealnie przetwarzać energię.  
 

MoŜna wykazać, Ŝe takŜe dla poniŜszych zbiorów par prądów: 

 

)

(

sin

I

s

s

s1

t

i

=

,  

)

(

cos

I

s

s

s2

t

i

=

 

)

(

sin

I

r

r

r1

t

i

=

)

(

cos

I

r

r

r2

t

i

=

 

 

)

(

cos

I

s

s

s1

t

i

=

)

(

sin

I

s

s

s2

t

i

=

 

)

(

sin

I

r

r

r1

t

i

=

)

(

cos

I

r

r

r2

t

i

=

 

 

)

(

sin

I

s

s

s1

t

i

=

)

(

cos

I

s

s

s2

t

i

=

 

)

(

cos

I

r

r

r1

t

i

=

)

(

sin

I

r

r

r2

t

i

=

 

 
przetwarzanie energii jest idealne przy odpowiednich prędkościach kątowych.   
 

PowyŜsze  dwa  przykłady  ilustrują  ideę  budowy  przetworników  oraz  tworzenia  warunków  dla 

idealnego  przetwarzania  energii.  Istnieje  cała  klasa  takich  przetworników,  które  są  powszechnie 
stosowane zarówno do generacji energii elektrycznej jak i jej przetwarzania na energię mechaniczną.  

 

background image

10 
 

Przykłady 

P. 5.1/. Dla  przetwornika  wydatno  biegunowego  2-fazowego  zapisać  formę  kwadratową  ko-energii. 

Podać  zaleŜność  na  moment  elektromagnetyczny  oraz  wyznaczyć  wartość  średnią  momentu 
elektromagnetycznego  przy  zasilaniu  prądowym  w  postaci: 

t

I

i

s

m

=

cos

1

t

I

i

s

m

=

sin

2

gdy 

0

ϕ

+

=

ϕ

t

r

.  Określić  relacje  pomiędzy  prędkością  obrotową 

r

 

a pulsacją  zasilania 

s

, aby mogło zachodzić przetwarzania energii. 

 

 

 
Forma kwadratowa ko-energii uzwojeń zapisana zgodnie z wcześniejszymi rozwaŜaniami 
 

[

]

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

=

2

1

2

,

2

,1

2

,2

1

,1

1

2

1

ko

)

(

L

)

(

L

)

(

L

)

(

L

2

1

i

i

i

i

E

 

 
gdzie indukcyjności 
 

)

cos(2

L

L

)

(

L

0

1,1

ϕ

+

=

ϕ

;          

)

cos(2

L

L

)

(

L

0

2,2

ϕ

=

ϕ

;  

)

(2

sin

L

)

(

L

)

(

L

2,1

1,2

ϕ

=

ϕ

=

ϕ

 

 
WyraŜenie przedstawiające moment elektromagnetyczny 
 

[

]

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

ϕ

=

ϕ

=

2

1

2

,

2

,1

2

,2

1

,1

1

2

1

ko

em

)

)

(

L

)

(

L

)

(

L

)

(

L

(

2

1

i

i

i

i

E

m

 

 
Po wykonaniu formalnych przekształceń matematycznych  
 

)

2

cos(

L

2

)

2

sin(

L

)

(

)

2

sin(

L

)

(

)

(

L

)

(

)

(

L

)

(

)

(

L

2

1

2

2

2

1

2

1

,2

1

2

2

,2

2

2

1

2

1

,1

1

2

1

em

ϕ

+

ϕ

+

ϕ

=

=

ϕ

ϕ

+

ϕ

ϕ

+

ϕ

ϕ

=

i

i

i

i

i

i

i

i

m

 

 
Podstawiając  załoŜone  zaleŜności  opisujące  wymuszenia  prądowe  oraz  prędkość  obrotową  oraz 
wykorzystując 

zaleŜność 

trygonometryczną 

)]

sin(

)

[sin(

cos

sin

2

1

2

1

2

1

2

1

α

α

+

α

α

=

α

α

 

otrzymujemy 
 

background image

11 

 

]

2

)

(

2

sin[

L

)}

2

2

2

sin(

)

2

2

2

sin(

)

2

2

2

sin(

)

2

2

2

sin(

-

{

L

}

)

2

2

cos(

)

2

sin(

)

2

cos(

)

2

2

sin(

L{-

}

)

2

2

cos(

)

cos(

)

sin(

2

]

)

(cos

)

)[(sin

2

2

sin(

L{

)

2

2

cos(

L

)

sin(

)

cos(

2

)

2

2

sin(

L

)

sin

(

)

2

2

sin(

L

)

cos

(

0

2

0

0

0

0

2

1

2

0

0

2

0

2

2

0

2

0

0

2

0

2

em

ϕ

+

=

=

ϕ

+

+

+

ϕ

+

+

+

ϕ

+

ϕ

+

=

=

ϕ

+

+

ϕ

+

=

=

ϕ

+

+

+

ϕ

+

=

=

ϕ

+

+

+

ϕ

+

+

ϕ

+

=

t

I

t

t

t

t

t

t

t

t

I

t

t

t

t

I

t

t

t

t

t

t

I

t

t

I

t

I

t

t

I

t

t

I

m

s

r

m

r

s

r

s

s

r

s

r

m

r

s

s

r

m

r

s

s

s

s

r

m

r

s

m

s

m

r

s

m

r

s

m

 

 
Aby 

mogło 

dochodzić 

do 

przetwarzania 

energii 

wartość 

wytwarzanego 

momentu 

elektromagnetycznego średniego 

)

(

sredni

em

m

 musi byś róŜna od zera. Sytuacja taka moŜe mieć miejsce 

jedynie w przypadku, gdy 

s

r

=

 i wówczas 

 

)

2

sin(

L

0

2

em

ϕ

=

m

I

m

 

 
 
P. 5.2/. Zapisać  wyraŜenie  na  moment  elektromagnetyczny  dla  przetwornika  z  komutatorami  przy 

zasilaniu  prądowym 

)

cos(

1

α

+

=

t

I

i

s

t

I

i

r

=

cos

2

.  Określić  kąt  przesunięcia  fazowego 

α



,  dla  którego  wartość  wytwarzanego  momentu  elektromagnetycznego  średniego 

)

(

sredni

em

m

 

jest maksymalna przy załoŜeniu, Ŝe ustawienie szczotek jest w strefie neutralnej 

2

/

π

=

η

 

 

 
Moment elektromagnetyczny przetwornika z komutatorem dla ustawienia szczotek w strefie neutralnej 

2

/

π

=

η

  przy  przyjętym  zgodnie  z  powyŜszym  rysunkiem  zastrzałkowaniu  kierunków  prądów  ma 

postać 
 

2

1

M

i

i

m

em

=

 

 
Po podstawieniu załoŜonych wymuszeń prądowych oraz wykorzystaniu zaleŜność trygonometrycznej  

)]

cos(

)

[cos(

cos

cos

2

1

2

1

2

1

2

1

α

α

+

α

α

=

α

α

   

otrzymamy  

 

)

2

cos(

M

)

cos(

M

)]

2

cos(

)

[cos(

M

cos

)

cos(

M

2

1

2

1

2

1

α

+

+

α

=

=

α

+

+

α

=

α

+

=

t

I

I

I

I

t

I

I

t

t

I

I

m

r

s

r

s

r

s

r

s

em

 

background image

12 
 

 
PowyŜsze  wyraŜenie  opisujące  moment  elektromagnetyczne  posiada  dwie  składowe:  stałą  oraz 
zmienną z tym, Ŝe wartość składowej stałej jest maksymalna dla kąta przesunięcia fazowego pomiędzy 
prądami 

0

=

α

. Wynika z tego, Ŝe uzwojenia naleŜy połączyć szeregowo i wymusić płynące prądy z 

jednego  wspólnego  źródła.  Płynący  prąd  przez  uzwojenia  będzie  wówczas  równy 

m

r

s

I

I

I

=

=

  a 

moment elektromagnetyczny 
 

)

2

cos(

M

M

2

1

2

2

1

t

I

I

I

m

r

s

m

em

+

=

 

 

Wartość średnia momentu elektromagnetycznego wynosi wtedy 

2

2

1

)

(

M

m

sredni

em

I

m

=

Zadania 

Zad. 5.1/.  Dla  przetwornika  zapisać  zaleŜności  momentu  elektromagnetycznego  od  kąta 

ϕ

,  przy 

załoŜeniu, Ŝe 

I

i

=

= const. Określić stabilne połoŜenia równowagi statycznej dla obciąŜenia 

momentem  zewnętrznym 

z

m

=const.  (działającym  zgodnie  z 

ϕ

).  Określić  strefy  stabilnych 

połoŜeń równowagi trwałej. 

 

 

Zad. 5.2/.  Dla  przetwornika  zapisać  zaleŜności  momentu  elektromagnetycznego  od  kąta 

ϕ

,  przy 

załoŜeniu,  Ŝe 

s

I

i

=

1

=  const.; 

r

I

i

=

2

=  const.  Określić  stabilne  połoŜenia  równowagi 

statycznej  dla  obciąŜenia  momentem  zewnętrznym 

z

m

=const.  (działającym  zgodnie  z 

ϕ

). 

Określić strefy stabilnych połoŜeń równowagi trwałej. 

 

 

background image

13 

 

Zad.  5.3/.  Wiedząc,  Ŝe  moment  elektromagnetyczny  przetwornika  o  ruchu  obrotowym  jest  dany 

wzorem 

ϕ

=

2

sin

2

2

L

i

m

em

,  wyznaczyć  wartość  średnią  momentu,  gdy 

t

I

i

=

cos

 

,  a 

prędkość kątowa jest stała (

0

ϕ

+

=

ϕ

t

). Narysować przekrój takiego przetwornika. 

 

Zad.  5.4/.  Dla  przetwornika  zapisać  formę  kwadratową  ko-energii.  Podać  zaleŜność  na  moment 

elektromagnetyczny  oraz  wyznaczyć  wartość  średnią  momentu  elektromagnetycznego  przy 
zasilaniu prądowym w postaci:  

t

I

i

s

m

=

cos

1

)

cos(

2

α

+

=

t

I

i

s

m

r

I

i

=

3

=  const,  gdy   

0

ϕ

+

=

ϕ

t

r

.  Określić  relacje 

pomiędzy  prędkością  obrotową 

r

a  pulsacją  zasilania 

s

,  aby  mogło  zachodzić 

przetwarzania  energii  oraz  podać  wartość  kąta  przesunięcia  fazowego 

α

  dla  którego 

)

(sredni

em

m

 jest największy. 

 

 
Zad.  5.5/.  Dla  przetwornika  zapisać  formę  kwadratową  ko-energii.  Podać  zaleŜność  na  moment 

elektromagnetyczny  oraz  wyznaczyć  wartość  średnią  momentu  elektromagnetycznego  przy 
zasilaniu prądowym w postaci:  

t

I

i

s

m

=

cos

1

t

I

i

s

m

=

sin

2

;  gdy   

0

ϕ

+

=

ϕ

t

r

.  Określić  relacje  pomiędzy  prędkością 

obrotową 

r

a pulsacją zasilania 

s

, aby mogło zachodzić przetwarzania energii. 

 

 
Zad.  5.6/.  Moment  elektromagnetyczny  przetwornika  jest  dany  zaleŜnością 

ϕ

=

2

sin

2

1

i

i

M

m

em

Wyznaczyć  wartość  średnią  momentu,  gdy 

t

I

i

=

cos

1

1

const

I

i

=

=

2

2

,  a  prędkość 

kątowa jest stała (

0

ϕ

+

=

ϕ

t

). Narysować przekrój takiego przetwornika. 

 

background image

14 
 

Zad. 5.7/. Wyznaczyć składową stałą oraz zmienną momentu elektromagnetycznego dla przetwornika 

z  komutatorami  przy  zasilaniu  prądowym 

)

cos(

α

+

=

t

I

i

s

k

.  Określić  kąty  ustawienia 

szczotek 

η



 dla których wartości wytwarzanego momentu elektromagnetycznego średniego 

(

)

(sredni

em

m

) są maksymalne. 

   

 

 
Zad. 5.8/. Wyznaczyć wartość średnią momentu elektromagnetycznego 

)

sredni

em

m

 dla przetwornika z 

komutatorem 

wzbudzanego 

magnesami 

trwałymi 

przy 

zasilaniu 

prądowym 

)

cos(

α

+

=

t

I

i

s

k

 zakładając, Ŝe ustawienie szczotek 

η



 jest w strefie neutralnej 

2

/

π

=

η