background image

2012-10-20

1

BADANIE PŁYNU 

MÓZGOWO-RDZENIOWEGO

Analityka ogólna i techniki pobierania materiału

P

ŁYN MÓZGOWO RDZENIOWY

-

WIADOMOŚCI OGÓLNE

Jasna, klarowna cieć, wypełniająca przestrzeń podpajęczynówkową , 
chroniąc ośrodkowy układ nerwowy.

Powstaje głównie w splotach naczyniówki komór mózgu (głównie bocznych), 
które stanowią tkankę bogato unaczynioną (70%)

PMR powstaje na drodze:

-

wybiórczej sekrecji składników osocza przez komórki nabłonkowe splotu;

(BARIERA KREW-MÓZG)

-

Przenikania komórek z krwi

-

Wydzielania składników przez komórki OUN.

Dobowa synteza PMR u dorosłego człowieka wynosi ok. 500 ml, ale 
pojemność przestrzeni płynowych wynosi zaledwie 85-150 ml, co oznacza 3 
krotną wymianę płynu w ciągu doby (u noworodków: 10-60 ml).

background image

2012-10-20

2

F

UNKCJE

PMR

Ochronna dla mózgowia

Wydalnicza

Eliminacja zbędnych produktów przemiany materii 

oraz substancji toksycznych

Transportowa

Transport substancji do miejsc docelowych OUN z 

odległych miejsc syntezy

WSKAZANIA DO BADANIA

PMR

m.in.:

Zakaźne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowego

Aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Ropień OUN

Krwawienie podpajęczynówkowe

Choroby demielinizacyjne

Polineuropatie zapalne

Przerzuty nowotworowe do opon mózgowych

Guzy mózgu

Toczeń układowy

Choroby otępienne (Alzheimera, Creutzfeldta-Jakoba)

background image

2012-10-20

3

P

RZECIWWSKAZANIA DO POBRANIA

PMR

podwyższone ciśnienie śródczaszkowe

miejscowe zakażenie skóry w miejscu punkcji

sepsa

zaburzenia krzepliwości krwi 

(ryzyko krwawienia po punkcji)

ciężka niewydolność krążeniowo-oddechowa u 
noworodków

P

OBRANIE PŁYNU DO BADANIA

Miejsca pobrania:

-

punkcja lędźwiowa  (L3-L4/ L4-L5)(najczęstsza)

-

punkcja podpotyliczna 

(zmiany zapalne skóry okolicy lędźwiowej)

-

punkcja komór bocznych przez ciemiączko 

(tylko u niemowląt)

* PMR pobiera lekarz!

U dorosłego człowieka pobiera się jednorazowo maks. do 9 ml 
PMR, w kilku porcjach po 2-3 ml, do suchej próbówki; U dzieci 
do 2 ml [Guder WG, 2009]

Jednocześnie z próbką PMR należy zawsze pobrać próbkę krwi 
na skrzep, pozwalającą uzyskać ok. 2 ml surowicy!!!

Badanie płynu wymaga porównania oznaczanych parametrów 
we krwi!

Różnica czasu może wynosić do 12 godz.

PMR i krew pobierać do próbówek polipropylenowych

Badanie w PMR i krwi należy wykonać w tym samym cyklu 
pomiarowym, przez tego samego analityka.

background image

2012-10-20

4

KOLEJNOŚĆ BADANIA PRÓBEK PMR

1.

Testy chemiczne i immunologiczne

2.

Badanie mikrobiologiczne

3.

Badanie cytologiczne

TRANSPORT PŁYNU

Płyn wraz z krwią pacjenta należy dostarczyć do laboratorium 
w możliwie jak najkrótszym czasie od pobrania 

(autoliza elementów morfotycznych – po kilkunastu minutach)

Badanie powinno być wykonane do 30-45 min (maks. do 2 
godz.) od pobrania 

(CIT0)

Do badań mikrobiologicznych (podłoże transportowe, 37°C)

W przypadku oznaczeń białka płyn może być przechowywaniu 
w temp. pokojowej do 2-3 dni lub w temp. 4°C do 2 miesięcy.

Istnieje możliwość zamrożenia płynu w – 20°C nawet do kilku 
lat, w objętości powyżej 0,5 ml.

Nie dopuszcza się wielokrotnego zamrażania i rozmrażania 

PMR!

background image

2012-10-20

5

B

ADANIE

PMR

Próbkę delikatnie wymieszać

Badanie cytologiczne 

(cytoza metodą komorową + rozmaz)

Badanie właściwości fizycznych (przed i po wirowaniu 1500 rpm, 10min)

• barwa 

• przejrzystość

Badanie właściwości chemicznych (płyn odwirowany):

RUTYNOWO:                                                                   DODATKOWO:

białko (próby białkowe + oznaczenie ilościowe)                           * chlorki (jony)    

* glukoza                                                                                           * albumina

* mleczany                                                                                        * IgG

T

RZY

PROGRAMY BADANIA

PMR 

(

WG

REIBER I PETER

, 2001)

background image

2012-10-20

6

W

YGLĄD

PMR

Prawidłowy PMR jest cieczą bezbarwną i klarowną, pH= 7,3-7,4

Informacja o zmianie wyglądu płynu powinna być umieszczona na skierowaniu do 
laboratorium!!!

Badanie:

Oceny klarowności należy dokonać w przeźroczystej próbówce, na ciemnym tle.

Oceny barwy- w świetle dziennym, na białym tle.

PŁYN KRWISTY:

- krwawienie podpajeczynówkowe lub sródmózgowe

- „krwawienie sztuczne” (uszkodzenie naczyń żylnych podczas punkcji)

Różnicowanie I:

w przypadku krwawienia wywołanego podczas nakłucia lędźwiowego, płyn 

pobierany do kolejnych 3 próbówek ulega stopniowemu przejaśnieniu w każdej kolejnej próbówce. 

Płyn w krwawieniu podpajęczynówkowym jest jednolicie krwisty w każdej próbówce.

Ważne!!!: obserwować wygląd płynu podczas pobrania. Informacja powinna być umieszczona na  

skierowaniu do laboratorium.

Różnicowanie II

:

płyn skrwawiony odwirować. Jeśli po wirowaniu płyn jest klarowny, 

bezbarwny i wykazuje ujemną próbę benzydynową, można wnioskować, iż krew pochodziła z 

nakłucia.

W

YGLĄD

PMR

PŁYN KSANTOCHROMICZNY 

(żółty, pomarańczowy,  różowy)

przebyte krwawienie podpajeczynówkowe  lub sródmózgowe (

rozpad Hb)

żółtaczki ze stężeniem bilirubiny w surowicy w granicach 10-15 mg/dl

oksyhemoglobina

stężenie białka w płynie powyżej 150 mg/dl

karoten

PŁYN MĘTNY 

[0 (przejrzysty) do +4 (bardzo mętny)]

zwiększenie liczby komórek krwi (leukocyty > 200/µl i erytrocyty > 400/µl)- widoczne 
zmętnienie

obecność bakterii (opalescencja)

wysokie stężenie białka

-

Różnicowane

jeśli po odwirowaniu  PMR zmętnienie zanikło, oznacza, iż pochodziło od wysokiej pleocytozy. 

Zmętnienie od bakterii i/lub białka nie zanika po odwirowaniu.

PŁYN ULEGAJĄCY WYKRZEPIANIU

Aktywacja czynników krzepnięcia w PMR na skutek wolniejszego  przepływu płynu 
(zespół Froina- blok kanału kręgowego)

płyn skrwawiony lub mętny należy odwirować i umieścić informację o jego wyglądzie 
również po odwirowaniu.

background image

2012-10-20

7

C

YTODIAGNOSTYKA

PMR-

OCENA PLEOCYTOZY

PLEOCYTOZA- liczba komórek jądrzastych powyżej 5/1µl płynu

Cytoza prawidłowa: < 5/µl u dorosłych, < 30/µl u noworodków

Prawidłowy układ odsetkowy w PMR:

Komórki

DOROŚLI

NOWORODKI

Limfocyty
Monocyty
Neutrofile

40-80%

15-45%

0-6%

5-35%

50-90%

0-8%

C

YTODIAGNOSTYKA

PMR-

OCENA PLEOCYTOZY

Ocena pleocytozy

komora Fuscha-Rosentala (3,2 µl), Neubauera lub inna

Płyn bezbarwny klarowny nie wymaga rozcieńczania; w przypadku zmętnienia lub 
wysokiej pleocytozy należy płyn rozcieńczyć odpowiednio od 1:10 nawet do 1:10 000 
solą fizjologiczną; 

W celu lepszej wizualizacji, płyny wymagające rozcieńczenia można podbarwić odcz. 
Samsona

lub Türka (100 µl PMR i 10 µl płynu) (5-30 min)  (liza erytrocytów, 

zabarwienie jąder pleocytów) 

Ocena liczby komórek na całej siatce (16 mm

2

) podzielona przez 3 (liczba komórek/ µl)

Podajemy liczbę komórek/µl lub w L

background image

2012-10-20

8

C

YTODIAGNOSTYKA

PMR-

OCENA PLEOCYTOZY

-

Należy zwrócić uwagę na występowanie  erytrocytów   (przed barwieniem). 

-

Opisać ich ilość  jako (pojedyncze, nieliczne, dość liczne, liczne, 
świeże/wyługowane)  lub policzyć na komorze Bürkera (kom/µl).

w PMR znacznie zanieczyszczonym krwią zaleca się ocenę liczby leukocytów 
i erytrocytów  na analizatorze hematologicznym (zaznaczyć na wyniku)!

Ze względu na utrudnione odróżnienie erytrocytów  (obkurczonych) od 
niebarwionych leukocytów,  można korzystać z różnicy pomiędzy liczbą 
całkowitą komórek w PMR a liczba wybarwionych  leukocytów.

L

ICZENIE W ZALEŻNOŚCI OD PLEOCYTOZY

Pleocytoza niska (5-10/µl):

-

liczenie na całej siatce (16 mm

2

)/3

Pleocytoza średnia (10-25/µl):

-

Liczba komórek na 5 kwadratach (5 mm

2

)

Pleocytoza wysoka (> 50/ /µl): 

-

Liczba komórek na 1 kwadracie (1 mm

2

) x 5

background image

2012-10-20

9

PREPARATY CYTOLOGICZNE

(

CYTOGRAMY

)

Jeśli pleocytoza jest nieprawidłowa, należy bezwzględnie wykonać 

preparat cytologiczny! 

Przed wykonaniem preparatu cytologiczneg PMR należy go zagęścić

Zagęszczanie poprzez wirowanie w „zwykłej” wirówce prowadzi do 
zniszczenia komórek, głównie monocytów i makrofagów

Metody zagęszczania PMR:

1.

Wirowanie w zwyklej wirówce (zniszczenie elementów morfotycznych, niski odzysk) 
NIEZALECANE!!!

2.

Metoda swobodnej sedymentacji na szkiełku (mały odzysk)

3.

Sączenie płynu przez błony półprzepuszczalne (kosztowne, czasochłonne)

4.

Cytowirowanie (najczęściej stosowane)

WYKONANIE PREPARATU

-

CYTOSPIN

Do przygotowania cytospinu potrzebne są:

-

cytowirówka lub specjalny rotor do cytospinów

-

podstawka na preparat (saneczki)

-

szkiełko podstawowe

-

bibuła

-

nakładka

-

odpowiednia objętość płynu

-

1000-1500 rpm /8 -10 min

Objętość PMR do przygotowania preparatu:

cytoza < 500/µl: 200 µl płynu

cytoza 500-1000/µl: 100 µl płynu

cytoza > 1000/µl: płyn rozcieńczyć solą fizjologiczną do 1000/µl i nanieść 
100 µl

Należy wykonać co najmniej 2 preparaty PMR!

background image

2012-10-20

10

Po wyciągnięciu preparatu z cytowirówki, należy zdjąć bibułę i 
wysuszyć preparat w temp. pok. przez co najmniej 60 min.
Po wyschnięciu preparat zabarwić MGG lub metodą Wrighta.

Barwienie metodą MGG

-

Po wyschnięciu i/lub utrwaleniu preparatów należy je wybarwić wg. 
procedury:

1)

Odczynnik May-Grünwalda (alkoholowy r-ór eozyny i błękitu 
metylenowego)– 3 min

2)

Woda destylowana- 2 min

3)

Odczynnik Giemsy- 8 min 

(10% r-r Giemsy)

4)

Płukanie woda bieżącą 

5)

Suszenie w temp. pokojowej, pod kątem 45°

Oglądać preparat pod imersją (powiększenie 1000x) na całej 
powierzchni preparatu (przy niskich cytozach) lub do 200 kolejnych 
krwinek białych. Podać wartość odsetkową.

PREPARATY CYTOLOGICZNE

O

CENA ODSETKOWA

Granulocyty (obojętnochłonne i kwasochłonne)

Komórki limfoidalne

Komórki limfocytowe

Komórki monocytowe

Makrofagi

Fibrocyty

Komórki wyściółki opon

Komórki splotu naczyniówkowego

Komórki atypowe

background image

2012-10-20

11

E

LEMENTY MORFORTYCZNE

PMR

GRUPA LIMFOCYTOWO-PLAZMOCYTOWA

Limfocyty (T)

-

Komórki małe, jednojądrzaste, z okrągłym, silnie barwiącym się jądrem i 
wąskim pasmem cytoplazmy.

-

Limfocyty małe występują w prawidłowym PMR i stanowią 40-80% 
komórek jądrzastych w PMR

Limfocyty (B i Null)

-

Komórki średnie i duże, z okrągłym, silnie barwiącym jądrem, błękitną 
cytoplazmą. Limfocyty „aktywowane” mają większą obwódkę silnie 
niebieskiej cytoplazmy często z wypustkami, jądro  z gruboziarnistą 
chromatyną, widoczne jąderka, przejaśnienie wokół jądra. 

Plazmocyt

-

Małe i średnie kom. jednojądrzaste, podobne do małych limfocytów, jądro 

ułożone mimośrodkowo, obfita i ciemnoniebieska cytoplazma z 
przejaśnieniem wokół jądra. Chromatyna jądrowa wykazuje 
szprychowate ułożenie

GRUPA LIMFOCYTOWO-PLAZMOCYTOWA

LIMFOCYTY

KOMÓRKI PLAZMATYCZNE

Infekcyjne zapalenie OMR
-Wirusowe
-Grzybicze
-Gruźlicze
-Kiłowe
- Późna faza zakażenia bakteryjnego
 Choroby demielinizacyjne
 Naużywanie narkotyków

 Gruźlicze i kiłowe zapalenie OMR (obok  

limfocytozy)

 Choroby demielinizacyjne

background image

2012-10-20

12

E

LEMENTY MORFOTYCZNE

PMR

GRUPA MONOCYTOWA-MAKROFAGOWA

(monocyty, monocyty aktywowane, makrofagi)

-

Mało trwałe w warunkach ex vivo, autoliza

-

Komórki fagocytujące (

kompleksy immunologiczne, obumarłe komórki, zdenaturowane 

białka)

Monocyty

-

kom. jednojądrzaste, zróżnicowany kształt jądra, często nerkowaty, 
niebieskawa cytoplazma. Liczne wodniczki w cytoplazmie w czasie 
pobudzenia komórki

Makrofagi

-

kom. o nieregularnych konturach, szaroniebieska cytoplazma, 

wakuole w cytoplazmie. Jedno lub dwa jądra

Erytrocytofagi (makrofagi ze sfagocytowanymi erytrocytami, zawierające 
kryształy pośrednich przemian Hb, np., hemosyderyny, bilirubiny, 
hematoidyny)

-

występują w stanach patologii (krwawienie do przestrzeni płynowych)

E

LEMENTY MORFOTYCZNE

PMR

MONOCYTY/MAKROFAGI

ERYTROFAGI

 Gruźlicze zapalenie OMR
 Grzybicze zapalenie OMR
 Fagocytoza w następstwie obecności:
- erytrocytów
- lipidów
- bilirubiny
- stłuczenia mózgu
- zniszczenia komórek
 Środki cieniujące

 Krwawienie do przestrzeni płynowych

background image

2012-10-20

13

I

NNE KOMÓRKI

Granulocyty obojętnochłonne

Erytrocyty

Blasty
(młode formy 
komórkowe)

 Infekcyjne zapalenie OMR  (faza wczesna)
-Bakteryjne (zwykle 90%)
-Wirusowe
-Grzybicze
-Gruźlicze
-Amebowe
 Ropień mózgu
 Krwawienie podpajęczynówkowe/  sródmózgowe
 Podaż środków kontrastowych

Krwawienie do przestrzeni 
płynowych lub punkcja 
lędźwiowa

-komórki białaczkowe”
-Polimorfizm jądra i 
cytoplazmy

L

IMFOCYTY I PLAZMOCYTY

Ryc. Limfocyty małe, średnie i duże w PMR             Ryc. Odczyn limfocytowo-plazmocytowy  

w przebiegu wirusowego zapalenie OMR

background image

2012-10-20

14

O

DCZYN LIMFOCYTOWY

Ryc. PMR z domieszką erytrocytów.                 Ryc. Odczyn limfocytowo-makrofagowy.

Odczyn limfocytowy, makrofag.                         Limfocyty, monocyty reaktywne

M

ONOCYTY I MAKROFAGI

Ryc. Makrofag, limfocyt i dwa monocyty.      Ryc. Prolimfocyty, limfocyty aktywowane

Wakuolizacja cytoplazmy

background image

2012-10-20

15

O

DCZYNY KOMÓRKOWE

Ryc. Odczyn limfocytowo-plazmocytowy.           Ryc. Odczyn granulocytowy w zapaleniu

Erytrocyty o zmienionej morfologii                     o etiologii bakteryjnej. Granulocyty

zalegające PMR                                                    obojetnochlonne

E

LEMENTY MORFOTYCZNE

Ryc. Makrofagi ze złogami hemosyderyny                     Ryc. Makrofag z żółtymi kryształami 

i kryształami bilirubiny, otoczone erytrocytami            bilirubiny i złogami ciemnobrunatnej 

hemosyderyny. 

Późne stadium po krwotoku

background image

2012-10-20

16

LITERATURA

1.

Mantur M, Lewczuk P. Płyn mózgowo-rdzeniowy. Badanie i 
interpretacja wyników. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, 
Białystok, 2002.

2.

Dembinska-Kieć A, Naskalski JW. Diagnostyka laboratoryjna z 
elementami biochemii klinicznej. Urban & Partner, Wrocław, 2010.

3.

Uszyński M (red.). Płyny z jam ciała. Powstawanie i badania 
laboratoryjne. PZWL, Warszawa, 1998.

4.

Guder WG i wsp. Próbki: od pacjenta do laboratorium. MedPharm 
Polska, Wrocław, 2009.

5.

Angielski S (red.). Biochemia kliniczna i analityka. PZWL, Warszawa, 
1980.

6.

Brunzel NA. Diagnostyka laboratoryjna. Płyn mózgowo-rdzeniowy i 
inne płyny ustrojowe. Kemona H, Mantur M (red.). Elsevier U&P, 
Wroclaw, 2010.