background image

 
 

I.  WSTĘP 

 

Nie  ulega  wątpliwości,  że  rzeczywistość  gospodarcza  ulega  ciągłym 

przeobrażeniom.  Wraz z nią zmienia się oblicze przedsiębiorstw, ich otoczenie staje się 
coraz  bardziej  złożone.  Wywołane  jest  to  wieloma  czynnikami  takimi  jak  globalizacja 
rynków,  coraz  krótszy  cykl  życia  produktów  a  także  ogromny  postęp  techniczny. 
Wszystko  to  powoduje,  iż  przedsiębiorstwom  coraz  trudniej  jest  utrzymać  się  na 
wymagającym  rynku.  Aby  tego  dokonać  konieczne  jest  zastosowanie  takich  narzędzi, 
dzięki  którym  będzie  możliwe  zwiększenie  efektywności  procesów,  obniżenie  kosztów 
produkcji oraz zwiększenie zadowolenia klientów. 
Jednym z takich narzędzi jest bezsprzecznie jakość. Zwrócono na nią uwagę już w latach 
60.  w  Japonii.  Ponieważ  jakość  okazała  się  właściwym  sposobem  na  zdobycie 
decydującego  udziału  w  rynku,  zainteresowanie  nią  znacznie  wzrosło.  W  efekcie  w 
ostatnim  dziesięcioleciu  jakość  stała  się  przedmiotem  ostrego  współzawodnictwa. 
Uświadomiono  sobie,  że  myślenie  jakościowe    może  służyć    do  głębszego  i 
obszerniejszego wykorzystania zasobów i możliwości przedsiębiorstwa.  
Stąd też powstanie TQM czyli Total Quality Management- filozofii dającej szansę sukcesu 
rynkowego między innymi poprzez zaangażowanie w jakość i w jej wartości, spełnianie– 
a nawet przewyższanie- oczekiwań klienta oraz zapobieganie wadom.  
Pierwszy rozdział poniższej pracy poświęcony jest pojęciu „jakość’ i różnym jego ujęciom. 
W  drugim  rozdziale  przedstawiłam  krótką  historię  jakości  a  następnie-  w  trzecim  
rozdziale – poglądy czterech wybitnych specjalistów z tego zakresu.    
Przedostatni  rozdział    zawiera  omówienie  filozofii  TQM  ,  jej  podstawowych  koncepcji, 
narzędzi i zasad, zaś ostatni stanowi zakończenie. 

 

II. POJĘCIE JAKOŚCI 

 

 

Jakość  wyrobów  (i  nie  tylko  wyrobów)  stała  się  dzisiaj  strategią  konkurencji. 

Wiele  firm  już  z  tego  skorzystało  stając  się  „przedsiębiorstwami  wysokiej  jakości”. 
Dążenie do wysokiej jakości stało się metodą zarządzania. Wiele lat temu tą metodą była 
kontrola finansowa, potem marketing, a obecnie jest nią totalna jakość. Dzisiaj jest ona 
zadaniem  wszystkich  członków  naczelnego  kierownictwa,  a  nie  tylko  osób 
odpowiedzialnych za produkcję 

1

Czym jednak jest jakość? Jak jest definiowana? Co przez nią rozumiemy? 
Jako  się  okazuje  definicji  jakości  jest  wiele.  Wszystkie  są  dobre  i  nawzajem  się 
uzupełniają.  Analiza  występujących  w  literaturze  definicji  jakości  pozwala  na  dokonanie 
następującej klasyfikacji sposobów charakteryzowania tegoż pojęcia: 

                                                           

1

 Józef Penc, Leksykon biznesu, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1997 

background image

1.  definicja ogólna- doskonałość produktu zwana wysoką jakością jako przeciwieństwo 

niskiej  jakości.  jakość  jest  z  jednej  strony  osiągnięciem  przez  produkt  wyższych 
standardów, z drugiej strony zaś jest to istota zadowolenia klienta. 

2.  definicja produktowa-  jakość odnosi się do sumy ocenionych atrybutów produktu. 
3.  definicja użytkowa- zdolność użytkowa. 
4.  definicja produkcyjna-  dostosowanie do wymagań ( definicja  ta wskazuje na to, że 

jakość produktu jest podstawą preferencji klientów i wyznacznikiem ich oczekiwań) 

Przedstawione  powyżej  definicje  to  tylko  niektóre  z  wielu  istniejących.    Nie  ma  jednak 
potrzeby  prezentowania  większej  ich  ilości.  Powyższe  cztery  mają  nam  uświadomić,  że 
jakość  nie  jest  pojęciem  jednoznacznym,  można  na  nią  patrzeć  z  różnych  pozycji-  np. 
klienta  bądź  producenta.  Najważniejsze  jest  jednak  to,  aby  zrozumieć  czym  w 
rzeczywistości jest jakość i nam nadzieję, że ukazane definicje w tym pomogą. 
 

 

III.  ZARYS HISTORII JAKOŚCI 

 

Idea jakości produktu czy usługi nie jest nowa. Jej początek miał miejsce wieki 

temu, kiedy to kupujący i sprzedający spotykali się w celu najpierw wymiany dóbr (towar 
za  towar),  by  potem  dokonywać  aktu  kupna-  sprzedaży  za  pośrednictwem  pieniądza 
(najpierw  w  postaci  kruszcu,  potem-  monet).  Bez  względu  na  to  w  jakiej  formie 
następowało  nabywanie  produktów,  sprawdzana  była  ich  jakość.  Nigdy  potem  nabywcy 
dóbr nie mieli takich warunków do bezpośredniej oceny produktów przed nabyciem. 
  Przed  erą  rewolucji  przemysłowej  jakość  wytwarzanych  produktów  uzależniona  była 
przede wszystkim od umiejętności bezpośredniego wytwórcy- rzemieślnika, który skupiał 
w jednej osobie funkcje projektowe, wykonawcze i kontrolne.  Była ona mierzona chęcią 
zakupu i oceną produktów rzemieślnika dokonywaną przez klientów. 
  Wynikiem uprzemysłowienia oraz rozwoju sił wytwórczych był między innymi wzrost i 
umasowienie  metod  wytwarzania.  Bezpowrotnie    zatracił  się  więc  związek  pomiędzy 
bezpośrednim wytwórcą, jego wyrobem a klientem. 
Rozwój  przemysłu,  automatyzacja,  specjalizacja  produkcji,  wzrost  wydajności  pracy,  to 
tylko niektóre zjawiska powodujące, że jakość wytwarzanych produktów poddawana była 
we  wczesnych  latach  20.  inspekcji,  by  na  początku  lat  40.  zastąpiła  ją  statystyczna 
kontrola  jakości  produkowanych  wyrobów.  Jednakże  wysokie  koszty  produkcji,  duża 
liczba braków, niska niezawodność produktów, niewłaściwa organizacja procesów, liczne 
przestoje  produkcyjne  powodowały,  że  na  zagadnienie  jakości  zaczęto  patrzeć  szerzej 
aniżeli na wąsko rozumianą jakość wyrobu finalnego.

2

 

Powoli zaczęto oddzielać funkcje kontrolne od funkcji produkcyjnych i tworzyć oddzielne 
komórki organizacyjne- działy kontroli jakości.  
Stopniowo wprowadzano planowanie działań kontrolnych i ustalono mechanizmy działań 
korekcyjnych.  

                                                           

2

 Szczepańska, Kompleksowe zarządzanie jakością – TQM , Wydawnictwa Normalizacyjne Alfa- Wero, 

Warszawa 1998 

background image

Kontrola  jakości  stała  się  niezbędnym  narzędziem  producenta  dla  stwierdzenia  cech 
wyrobu  i  zapewnienia  zgodności  wyrobu  z  wcześniej  ustalonymi  wymaganiami.  Nie 
spełnia ona jednak stawianych jej zadań. Dlaczego? Otóż dlatego, że poza stwierdzeniem 
wadliwości danego wyrobu nie  doskonali jego jakości. W dzisiejszych czasach działania 
mające  zapobiec  niezgodności  wyrobu  z  wymaganiami  ustalonymi  między  klientem  a 
dostawcą określa się jako zapewnienie jakości. Poniższy rysunek ilustruje różne podejścia 
do zagadnienia jakości w różnych okresach czasu.  

 

 
 
 
 
 
 

 

 
 
                     
 
                                                -obowiązek 
menedżera 
                                                -wciąganie do tego  
                                                    procesu  
pracowników 
                        -kontrola w procesie projektowym       -wszystkie 
procesy handlowe 
                          i wytwórczym             -orientacja na klienta 
                        -początki zorientowania na proces 

                      -działalność specjalistów 

                         
                                                             
                                                             
    -kontrola końcowa                                             
      -poprawa jakości poprzez zawężanie  

   wymagań kontrolnych                                         

      - orientacja na produkt                                     
                                                           
              1950       1960       1970         1980        
  1990        lata                                   

Rys.1 Rozwój koncepcji jakości 

Źródło : Adam Hernas, Lesław Gajda, Leszek Mazur, Artur Mazurkiewicz,  Podstawy 

inżynierii jakości, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1996 

         
 
 
 
Współczesna filozofia rozwiązywania problemów jakości nastawiona jest na opracowanie 
takiego  zespołu  działań,  który  zapobiegałby  powstawaniu  wad  poprzez  zaplanowanie  i 
systematyczne działania w obszarach mogących mieć wpływ na jakość.  

Jakość wyrobu kształtowana jest począwszy od marketingu poprzez projektowanie, 

konstruowanie,  wykonanie,  montowanie  i  instalowanie,  eksploatowanie,  kończąc  na 

Kontrola jakości 

  Zapewnienie                     
 

jakości 

Pełna 

koncepcja  

jakości 

background image

likwidacji  wyrobu  (neutralizacja,  utylizacja,  czy  ponowne  wykorzystanie-  recycling).  W 
osiągnięciu  jakości  wyrobu  uczestniczą  wszyscy    pracownicy  i  komórki  organizacyjne 
biorące udział w powstawaniu wyrobu.  

Bardzo  ważne  jest  aby  odchodzić  od  stereotypowego  utożsamiania  jakości  z 

kontrolą jakości i uświadomić sobie, że jakość to nie tylko zgodność z wymaganiami, ale 
przede  wszystkim  zdolność  dostawcy  do  nieustannego  spełniania  formułowanych  oraz 
potencjalnych potrzeb klienta. Wymaga tego od nas chociażby poniższa zasada, na której 
opierają się liczna koncepcje jakości: 

 

ZAPOBIEGANIE PRZYCZYNOM POWSTAWANIA 

WAD JEST KORZYSTNIEJSZE   OD   ICH 

WYKRYWANIA   I    KOREKCJI 

 

 

  

 

   

 

 

 

 

 

background image

IV.  POGLĄDY AUTORYTETÓW Z 

ZAKRESU JAKOŚCI 

 

1.  W.  EDWARDS    DEMING  -  zwany  jest  liderem  japońskiej  rewolucji;  był 

pierwszym  amerykańskim  specjalistą,  który  w  sposób  metodyczny  przekazywał 
japońskim menedżerom wiedzę na temat jakości. Zanim wyjechał do Japonii, pracował w 
amerykańskim  Biurze  Spisów  Ludności.  Uczył  tamtejszych  pracowników  dokonywania 
prób i kontroli statystycznej, a podczas spisu ludności w 1940 roku  udało u się uzyskać 
zdumiewający  wzrost  wydajności  i  obniżyć  koszty  prac  statystycznych.  Po  tym  sukcesie 
poproszono go o przeprowadzenie podobnych szkoleń dla amerykańskich firm, jednakże 
tutaj  nie  udało  mu  się  osiągnąć  tak  znaczących  rezultatów.  Powodem  tego  był  brak 
zaangażowania  kierownictwa  w  stosowanie  nowych  metod.  Kilka  lat  później  wiedzę  i 
doświadczenie  Deminga  docenili  Japończycy,  którzy  poprosili  go,  aby  pomógł  im 
wprowadzić  statystyczną  kontrolę  jakości  w  firmach,  takich  jak  Sony,  Mitsubishi  czy 
Toyota.  Tam  Deming  odniósł  prawdziwy  sukces,  doceniono  jego  pracę  i  jego  imieniem 
nazwano prestiżową nagrodę przyznawaną za osiągnięcia w dziedzinie jakości.  
 

Jeśli chodzi o jakość, Deming był przekonany, że aby dążyć do niej pod każdym 

względem,  potrzebna  jest  zmiana  filozofii  przedsiębiorstwa.    Podstawowym  nakazem, 
leżącym  u  podstaw  proponowanej  przez  Deminga  metody  przekształcenia  organizacji, 
jest nauczyć się żyć bez wrogów.  
 

Deming  odrzuca  przekonanie,  że  wysoka  jakość  to    wysokie    wyższe  ceny  i 

stwierdza,  że  wytrwałość  w  dążeniach 

3

      połączona  ze  statystyczną  kontrolą  jakości  i 

„radością pracy” prowadzi do nieustannej poprawy jakości i obniżenia kosztów.

4

 

Jednocześnie  specjalista  ten  podkreśla,  że  aby  osiągnąć  poprawę  produktywności, 
konieczne  jest  zaangażowanie  kadry  kierowniczej  najwyższego  szczebla  zarządzania  w 
procesy jakościowe.  
Jak  twierdzi,  kadra  kierownicza  jest  odpowiedzialna  za  85%  problemów  jakościowych, 
dlatego  to  ona  musi  przewodzić  zmianom  w  systemie  i  procesach  tworzących  te 
problemy.  Ponad  to  konieczne  jest  aby  kadra  ta  zmieniła  swoją  orientację  z      „dzisiaj”   
na      „jutro”    ,  aby  stale  wprowadzała  zmiany,  innowacje,  aby  zapewniała  środki  ich 
realizacji  w  celu  stymulowania  procesu  poprawy.  Dotychczasowy  styl  zarządzania  musi 
ulec  modyfikacjom  polegającym  na  decentralizacji  władzy  i  kompetencji,  dlatego  też 
konieczna  jest  samokontrola  wykonywanych  czynności  przez  pracowników.  Oprócz  tego 
konieczne jest spełnienie następujących warunków :  

pełne zaangażowanie  

konsekwencja w działaniu 

wyższy poziom umiejętności pracowników 

motywacja 

dążenie jednostek do poprawy własnej pracy, a przez to i procesów w firmie 

Filozofia Deminga oparta jest na trzech podstawowych  zasadach: 

- zorientowanie na klienta 

                                                           

3

 wytrwałość w dążeniach oznacza niezmienne skupianie uwagi  na misji organizacji, nastawionej na nieustanne 

doskonalenie jakości wyrobów i usług 

4

James A.F. Stoner, Charles Wankel, Kierowanie,Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1994  

background image

- ciągłe doskonalenie 
- jakość określona przez system 

      Krótko  mówiąc  Deming  stwierdza,  że  konkurencyjność  jest  zależna  od 
zadowolenia  klienta.  Zadowolenie  to  powstaje  przez  uwzględnienie  jego  potrzeb  i 
poglądów  w  połączeniu  z  ciągłym  doskonaleniem  produkcji  i  usług.  Podstawowym 
wymaganiem  klienta  jest  jakość,  a  uzyskać  ją  można  nie  przez  nawoływanie  ludzi  do 
cięższej pracy czy groźbami zwolnienia, lecz  dzięki odpowiedniemu systemowi. System 
zdefiniowany  jest  przez  czynniki  wejściowe    oraz  sposób  w  jaki  są  one  przetwarzane  w 
czynniki wyjściowe

5

Podstawowe  założenia  swej  filozofii  ujął  Deming  w  14  wskazań,  które  lansują 

jakość oraz doskonalenie procesów wytwórczych  (tab. 1). 

 

 

 

 

 

Tabela 1.  Program poprawy jakości według  W.E.Deminga. 

wskazanie 

treść 

Spraw,  by  ulepszanie  produktu  i  obsługi  (konsumenta)  było  stałym 
celem działań pozwalających przedsiębiorstwu być konkurencyjnym  

Przyjmij nową filozofię we wszystkich obszarach firmy. 

Nie polegaj na masowej kontroli jakości 
 

Skończ  z  praktyką  kooperowania  z  najtańszymi  dostawcami.  Wybieraj 
dostawców  z  myślą  o  dłuższej  współpracy  opartej  na  zaufaniu  i 
lojalności. 
 

Stale doskonal proces produkcji i obsługi. 
 

Ustal  nowoczesne  metody  szkolenia;  szkolenie  musi  być  stale 
unowocześnianie i oparte na jasno zdefiniowanych zasadach. 
 

Wprowadź przywództwo jako metodę zarządzania.  
 

Wyeliminuj atmosferę strachu, wspieraj wzajemne komunikowanie się , 
aby ludzie nie obawiali się zadawać pytań, definiować problemów. 
 

Usuń  bariery  między  wydziałami    w  przedsiębiorstwie,  aby  współpraca 
między nimi nabrała charakteru pracy zespołowej. 
 

10 

Zrezygnuj z haseł i sloganów adresowanych do pracowników. 
 

                                                           

5

 Helga  Drummond, W pogoni za jakością – Total Quality Management, Dom Wydawniczy ABC,                   

Warszawa 1998 

background image

11 

Zrezygnuj z ilościowych norm pracy. 
 

12 

Usuń przeszkody na drodze do dumy z jakości pracy 
 

13 

Wprowadź intensywny program oświaty i szkolenia 
 

14 

Stwórz  taką  strukturę  kadry  zarządzającej,  aby  mgła  ona  realizować 
każdego dnia powyższe 13 punktów. 
 

 

Źródło : Andrzej Iwasiewicz, Zarządzanie jakością , Wydawnictwo Naukowe PWN , 

Kraków 1999 

 

 
 

2. JOSEPH  M. JURAN – był drugim człowiekiem, który zajmował się w Japonii 

problemami jakości.  W 1950 roku wydał obszerne dzieło „ The Quality Control Handbok” 
(  Podręcznik  kontroli  jakości),  dzięki  któremu  zyskał  ogromne  uznanie.  Wkrótce  po 
opublikowaniu  tejże  książki  Juran  wyjechał  do  Japonii,  by  tam  kontynuować  dzieło 
Deminga. Teorie i techniki przekazywane przez Jurana na wykładach były opracowywane 
w  formie  podręczników  sprzedawanych  później  w  kioskach  z  gazetami;  stały  się  także 
tematem audycji radiowych. 
Juran  pojęcie  jakości  utożsamia  z  przydatnością  użytkową,  co  prowadzi  do  ulokowania    
klienta w  centrum   procesu    kształtowania  jakości   produktów. Wyraźnie rozróżnia 
pojęcie  jakości  projektowej  i  jakości  wykonania,  z  uwzględnieniem  kosztów  jakości. 
Zajmuje  się  on  organizacją  i  planowaniem  kształtowania  jakości,  obejmującego  całość 
działań  tzw.  spirali  jakości.  Koncepcja  tej  spirali  zakłada  rozpoczęcie  prac  od  badania  
potrzeb  i  wymagań  użytkownika,  poprzez  projektowanie    produktu  i  technologii, 
zaopatrzenie,  produkcję,  sprzedaż,  aż  po  obsługę  posprzedażną,  a  następnie 
kontynuowanie spirali na wyższym poziomie. 
Juran  dostrzega  i  rozwija  problem  zapewnienia  jakości,  a  całość  działań  w  obszarze 
jakości dzieli na dwie grupy : 
-  działania  o  charakterze  kierowniczym  i  ekonomicznym  (ogólna  polityka,  planowanie, 

organizowanie, dobór personelu itd.) 

-  działania o charakterze technicznym (projektowanie, specyfikacja wymagań, procesy 

produkcji itd.). 

Syntetyczne  zestawienie  funkcji  zarządzania  znajduje  odzwierciedlenie  w  postaci  tzw. 
„trylogii Jurana”, prezentowanej w układzie : 
 

PLANOWANIE JAKOŚCI      KONTROLA JAKOŚCI      POPRAWA JAKOŚCI 

6

 

 
 
 
                                                           

6

  Adam Hamrol, Władysław Mantura, Zarządzanie jakością – teoria  i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN,  

Warszawa – Poznań 1998 

background image

 
Planowanie  odnosi  się    do  procesu  przygotowania  tych  działań,  które  są  wymagane  do 
osiągnięcia pożądanej jakości wyrobu. 
Kontrola  jakości  to  proces,  umożliwiający  osiągnięcie  jakości  w  bieżącej  działalności, 
wykonywanych operacjach czy czynnościach w przedsiębiorstwie. 
Poprawa  jakości  to  proces,  w  którym  dąży  się  do  osiągnięcia  lepszych  niż    przeszłości 
wyników przedsiębiorstwa w obszarze jakości. 

Ponieważ  Juran  szczególną  uwagę  przywiązuje  do  planowania  i  koordynacji 

podejmowanych działań, ważne jest utworzenie w przedsiębiorstwie grupy specjalistów – 
inżynierów kontroli jakości, których zadaniem między innymi byłoby : 

-  nadanie wyższej rangi planowaniu jakościowemu 
-  koordynacja działań innych wydziałów 
-   określenie standardów jakości 
-  mierzenie jakości w przedsiębiorstwie 

Nauki  Jurana  przetrwały  po  dziś  dzień  w  postaci  różnego  rodzaju  szkoleń, 

seminariów i wykładów poświęconych jakości.   

 
3.  KAORU ISHIKAWA -  roli jaką odegrał w japońskim ruchu poprawy jakości 

w latach 60.  zawdzięcza przydomek  Ojca Kół Jakości 

7

W swojej  książce zatytułowanej „What is  Total Quality Control?”  Ishikawa stwierdza, że 
istnieje siedem instrumentów „niezbędnych w kontroli jakości”. Te instrumenty to analiza 
Pareto,  diagramy  ryby,  stratyfikacja,  wykresy  ilościowe,  histogramy,  diagramy 
rozproszone  i  wykresy  kontrolne.  Zdaniem  Ishikawy  posiadając  takie  instrumenty, 
menedżerowie  i  załoga  są  w  stanie  rozwiązać  nękające  ich  problemy  związane  z 
jakością

8

.  

Ishikawa  akcentował  też  skupianie  całego  wysiłku  na  klientach  w  dążeniu  do 
kompleksowej  jakości.  szedł  nawet  tak  daleko,  że  proponował  traktowanie  następnego  
wydziału,  do  którego  przekazuje  się  produkcję  własnego  działu,  jako  klienta.  Takie 
podejście  sprzyjało  lepszemu  komunikowaniu  się  i  służebnej  postawie  jednego  działu 
wobec  drugiego,  zamiast  biurokratycznego  dążenia  do  wywyższania  własnego  działu 
kosztem innych

9

.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 

                                                           

7

 koło jakości to grupa robocza zbierająca się, aby omówić sposoby poprawy jakości i rozwiązywania 

problemów występujących w produkcji. 

8

 John Bank, Zarządzanie przez jakość , Wydawnictwo Gebethner & Ska, Wrszawa 1996 

9

 James A.F. Stoner, Charles Wankel, op. cit. 

background image

4PHILIP B. CROSBY – znany praktyk, doradca i autor kilku książek z zakresu 

jakości.  Jego  koncepcja  zarządzania  jakością  opiera  się  na  idei  systemu  pracy 
bezusterkowej  (zasada  „zera  defektów”),  nowej  kulturze  przedsiębiorstwa  oraz 
pojmowaniu jakości jako zgodności z wymogami. Założenia jego koncepcji zawarte są w 
czterech następujących zasadach : 

-  jakość  jest  rozumiana  jako  spełnienie  przez  produkt  określonych  wymagań,  w  tym 

głównie wymagań nabywców 

-  pierwszorzędne  jest  znaczenie  profilaktyki  w  osiąganiu  jakości,  a  nie  procesów 

kontroli i oceny 

-  standardem jakości oraz wzorcem działań powinno być „zero błędów” 
-  jakość należy mierzyć i oceniać wielkością kosztów braku zgodności ze specyfikacją 

wymagań. 

Crosby podkreśla, że tworzenie jakości produktu to nie jedna czy wiele akcji, lecz 

ciągły  proces  wymagający  nowej  kultury,  opartej  na  rzetelności,  profesjonalizmie, 
współpracy i etyce wszystkich pracowników 

10

                                                           

10

  Adam Hamrol, Władysław Mantura,  op.  cit.