METODA MAGNETYCZNO - PROSZKOWA

Umo¿liwia wykrywanie wad
powierzchniowych i
podpowierzchniowych. Przy jej
wykorzystaniu mog¹ byæ wykrywane
stosunkowo du¿e, po³o¿one blisko
powierzchni wady podpowierzchniowe
o g³êbokoœæ zalegania do 5mm.

Umo¿liwia kontrolê obiektów,
wykonanych z materia³ów
ferromagnetycznych miêkkich oraz
twardych (np. stali ferrytycznych,
¿eliwa oraz staliwa).
Obiekty ze stali austenitycznych nie
mog¹ byæ badane.

Prowadzenie badañ obiektów przy wykorzystaniu metody magnetycznej polega na:

magnesowaniu obiektów,

detekcji magnetycznego pola rozproszenia,

wystêpuj¹cego w miejscach wystêpowania
powierzchniowych i podpowierzchniowych
nieci¹g³oœci materia³owych namagnesowanych
obiektów

1

2

Jeœli strumieñ magnetyczny napotyka w obiekcie

nieci¹g³oœæ

powierzchniow¹ lub podpowierzchniow¹, po³o¿on¹ prostopadle lub ukoœnie wzglêdem linii
si³ pola magnetycznego,

magnetyczne pole rozproszenia. Magnetyczne pole rozproszenia jest wywo³ane jedynie

przez sk³adow¹ pola magnetycznego wzbudzaj¹cego, prostopad³¹ do nieci¹g³oœci

na miejsce o znacznie zwiêkszonej reluktancji

(opornoœci) magnetycznej, t. j. na stanowi¹c¹ szczelinê

(np. pêkniêcie)

to czêœæ linii si³ tego pola ze wzglêdu na zmniejszenie przekroju o

nominalnej reluktancji okr¹¿a nieci¹g³oœæ i wychodzi na zewn¹trz obiektu. Efekt ten okreœlany jest
jako

.

Ö

S

Najlepsza wykrywalnoœæ wad uzyskiwana jest, jeœli kierunek pola magnetycznego,

wzbudzonego w obiekcie, jest prostopad³y do wykrywanych wad.

Wykrywanie wad jest mo¿liwe, jeœli pole jest skierowane pod k¹tem minimum =45° do wad.

á