PRAWO PUBLICZNE 

PRAWO KONSTYTUCYJNE
Dotyczy zasad funkcjonowania centralnych organów państwowych.

Władza państwowa w Polsce jest podzielona na 3 części:

1. władzę ustawodawczą (legislatywę)
2. władzę wykonawczą (egzekutywę)
3. władzę sądowniczą (judykaturę)

WŁADZA USTAWODAWCZA

 

ma za zadanie tworzenie przepisów prawa. Składa się ona z SEJMU i SENATU. 

Prawo przedłożenia SEJMOWI projektu ustawy (prawo inicjatywy ustawodawczej) przysługuje w 
Polsce   grupie   100   tysięcy   OBYWATELI,   grupie   15   POSŁÓW,   PREZYDENTOWI,   RADZIE 
MINISTRÓW oraz SENATOWI.

Po przedłożeniu projektu ustawy, jest on rozpatrywany w SEJMIE w trzech czytaniach, pomiędzy 
którymi posłowie w KOMISJACH SEJMOWYCH pracują nad udoskonalaniem projektów. 

Po   uchwaleniu   projektu   przez   SEJM,   jest   on   przesyłany   do   SENATU,   który   ma   prawo 
przedstawienia własnych poprawek do projektu. 

Po przestawieniu tych poprawek projekt przesyłany jest ponownie do SEJMU, który ma prawo 
przyjąć lub odrzucić poprawki senatu. 

Następnie projekt przesyłany jest do PREZYDENTA, który może ustawę podpisać, zawetować lub 
skierować do TRYBUNAŁU KONSTYTYCYJNEGO. 

Jeżeli PREZYDENT ustawę zawetował, wówczas jest ona ponownie rozpatrywana przez SEJM, 
przy czym dla odrzucenia weta prezydenta potrzebne jest przegłosowanie ustawy WIĘKSZOŚCIĄ 
3/5 GŁOSÓW.

- Jeżeli weto prezydenta zostanie odrzucone, prezydent ma obowiązek podpisania ustawy.
- Jeżeli jednak weto nie zostanie odrzucone, ustawa nie może wejść w życie.
- Jeżeli prezydent zadecyduje odesłać ustawę do TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO,  
wówczas jest on  związany stanowiskiem TK, co oznacza, że jeżeli TK uzna ustawę za  
zgodną z KONSTYTUCJĄ, wówczas prezydent musi ją podpisać, a jeżeli TK uzna ją za  
niezgodną z KONSTYTUCJĄ, wówczas prezydent ustawy podpisać nie może.

Po podpisaniu ustawy przez prezydenta, jest ona publikowana w DZIENNIKU USTAW. Ustawa 
wchodzi   w   życie   w   chwili   określonej   przez   nią   samą,   zaś   jeżeli   w   ustawie   został   wskazany 
określony czas pomiędzy opublikowaniem ustawy a wejściem jej w życie, to okres ten nazywamy 
VACATIO LEGIS.

WŁADZA WYKONAWCZA

Jest w Polsce sprawowana przez PREZYDENTA oraz RADĘ MINISTRÓW (RZĄD).

Na czele RADY MINISTRÓW stoi PREZES RADY MINISTRÓW (PREMIER).

RADA   MINISTRÓW   jest   odpowiedzialna   za   przygotowywanie   projektów   ustaw   oraz 
wykonywanie ustaw uchwalonych przez PARLAMENT.

Przedstawicielami RZĄDU w terenie są WOJEWODOWIE.

WŁADZA SĄDOWNICZA
zajmuje się stwierdzaniem czy ustawy są wykonywane 
oraz osądzaniem osób, które złamały prawo.

Najniższy szczebel sądowy w Polsce to SĄDY REJONOWE. Zajmują się one rozpatrywaniem w 
pierwszej instancji spraw o mniejszym znaczeniu.

Odwołania od wyroków SĄDÓW REJONOWYCH są rozpatrywane przez SĄDY OKRĘGOWE. Te 
zajmują się również rozpatrywaniem w pierwszej instancji spraw poważniejszych.

Odwołania od wyroków SĄDÓW OKRĘGOWYCH działających jako sądy pierwszej instancji są 
rozpatrywane przez SĄDY APELACYJNE. 

Odwołania od wyroków sądów drugiej instancji oparte na zarzucie naruszenia prawa, tzw. kasacje 
są rozpatrywane przez SĄD NAJWYŻSZY.

Legalność   decyzji   administracyjnych   jest   rozstrzygana   przez   WOJEWÓDZKI   SĄD 
ADMINISTRACYJNY oraz NACZELNY SĄD ADMINISTRACYJNY.

Badaniem   zgodności   ustaw   z   Konstytucją   zajmuje   się   TRYBUNAŁ   KONSTYTUCYJNY,   zaś 
sądzeniem najważniejszych urzędników państwowych – TRYBUNAŁ STANU.