background image

Projekt 3 

Modelowanie dynamiki mobilnej maszyny roboczej  

Ładowarka kołowa  – wersja 16.12.2015 

0.  Wstęp 

W  ramach  projektu  przeprowadzone  zostaną  symulacje  mające  na  celu  określenie  nastaw  układu 
stabilizującego  drgania  ładowarki  najkorzystniejszych  z  punktu  widzenia  wysokiego  komfortu  pracy 
operatora oraz małego ubytku urobku łyżki. Na podstawie symulacji, w ograniczonym zakresie, prze-
dyskutowany  zostanie  wpływ  struktury  układu  podwoziowego  na  komfort  pracy  operatora,  ubytek 
urobku z łyżki w trakcie jazdy po nierównościach oraz stateczność wywrotną maszyny. 

 

Rys. 1. Schemat uproszczonego modelu symulacyjnego ładowarki łyżkowej wraz z wymiarami 

Poniżej kilka najistotniejszych informacji dot. modelu udostępnionego do zajęć: 

 

Modelowana jest ładowarka zgodna ze schematem rys. 1. 

 

Układ jednostek modelu: kg, m, s, N, Pa, stopień. 

 

Model wymaga doposażenia w koła, co zostanie omówione na w trakcie zajęć, a także szcze-
gółowo opisane w instrukcji. 

background image

 

Po doposażeniu modelu w koła, należy zamodelować pojazd z napędem na 4 koła, 

Kamienie milowe projektu: 

 

Modelowanie sprężyn odwzorowujących siłowniki podnoszenia wysięgnika z układem stabili-
zacji drgań ładunku, 

 

Modelowanie kół oponowych, napędów itd., 

 

Określenie  nastaw  układu  stabilizacji  drgań  ładunku  minimalizujących  wysyp  urobku  z  łyżki 
podczas jazdy po nierównościach oraz najkorzystniejszych z punktu widzenia komfortu pracy 
operatora. 

 

Określenie struktury układu podwoziowego najkorzystniejszej z punktu widzenia minimaliza-
cji wysypu urobku z łyżki i maksymalizacji komfortu pracy operatora 

 

Określenie  układu  podwoziowego  najkorzystniejszego  z  punktu  widzenia  stateczności  wy-
wrotnej pojazdu 

 

1.  Modelowanie  

Model bryłowy z połączonymi członami proszę uzupełnić o koła i sprężyny modelujące siłowniki pod-
noszenia wysięgnika wraz z układem stabilizacji drgań ładunku. 

1.1. 

Siłowniki wysięgnika i układ stabilizacji drgań 

Układ  stabilizujący  drgania  ładunku  w  układach  hydraulicznych  ładowarek  realizować  można  przez 
połączenie jednej z komór siłownika podnoszenia wysięgnika z akumulatorem przez dławik, jak poka-
zano na rys. 2. Akumulator pełni rolę elementu sprężystego, zaś dławik – tłumika. 

 

Rys. 2. Schemat ideowy hydraulicznego, pasywnego stabilizatora drgań wzdłużnych ładowarki 

background image

W  zadaniu  projektowym  siłowniki  wraz  z  układem  stabilizacji  drgań  modelujemy  sprężynami  z  tłu-
mieniem (podobnie jak w przypadku projektu nr 2 modelowane były liny dźwignicy). Sprężyny wsta-
wiamy pomiędzy istniejącymi markerami, zgodnie z rys. 3, po obu stronach ładowarki.  

UWAGA: Na tym etapie prac wygodnym jest utworzenie zmiennych projektowych (Design variables) 
umożliwiających szybką modyfikację sztywności i tłumienia obydwu sprężyn w trakcie poszukiwania 
optymalnych nastaw stabilizatora drgań pojazdu. 

 

Rys. 3. Markery, pomiędzy którymi należy rozpiąć sprężyny modelujące siłowniki wysięgnika ładowar-

ki wraz z układem stabilizacji drgań nadwozia 

1.2. 

Koła  

Koła  wraz  z  oponami  do  modelu  wprowadza  się 
następująco: 

 

Na  wstążce  w  zakładce  Forces,  z  palety 
Special forces wybieramy ikonkę opony, 

 

W oknie podajemy: 

N

AZWĘ

, 

jaką  będziemy  identyfiko-

wać koło w trakcie dalszej pracy, 

o  I

NFORMACJĘ

,

  CZY  KOŁO  JEST  LEWE  CZY 

PRAWE

 

 

UWAGA:  Jest  to  bardzo ważne,  jeśli 
koła  prawe  i  lewe  mają  jechać  po 
nawierzchni o innym zarysie. 

 

M

ASĘ

:

 230 kg, 

M

OMENTY  BEZWŁADNOŚCI 

Ixx  i  Iyy

 

(wokół  osi  leżących  w  płaszczyźnie 
koła): 36.6 kg m

2

,  

M

OMENT  BEZWŁADNOŚCI

  Izz

  (w  osi 

obrotu koła): 61.1 kg m

2

o  Ś

CIEŻKĘ DO PLIKU Z PARAMETRAMI OPONY

background image

 

Wybieramy  dołączony  plik  mdi_fiala01.tir.  Zawiera  on  parametry  opony  potrzebne  do 
obliczeń ugięcia opon oraz składowych siły działającej w styku koła z nawierzchnią zgod-
nie z modelem Fiali. Parametry modelu, które  należy zmodyfikować w pliku  (z użyciem 
notatnika), zestawiono w tabeli 1. 

Tabela 1. Parametry modelu Fiali wprowadzane do programu ADAMS 

 

Wymiary geometryczne 

[DIMENSION] 

 

 

Promień swobodny koła 

  UNLOADED_RADIUS 

mm 

675 

Szerokość opony

 

  WIDTH 

mm 

400 

Wysokość profilu opony / szerokość opony

 

  ASPECT_RATIO 

0.7 

Parametry mechaniczne 

[PARAMETERS] 

 

 

Sztywność promieniowa 

  VERTICAL_STIFFNESS 

N/mm 

550 

Tłumienie promieniowe 

  VERTICAL_DAMPING 

N/(mm/s) 

5.69 

Współczynnik oporu toczenia 

  ROLLING_RESISTANCE 

mm 

0.0 

Sztywność wzdłużna opony 

  CSLIP 

4000 

Sztywność poprzeczna opony odniesiona do 
kąta znoszenia 

  CALPHA 

N/rad 

350 

Wsp. przyczepności przy poślizgu 100% 

  UMIN 

0.9 

Max.  wsp.  przyczepności,  przy  poślizgu  
ok. 15 … 25 % 

  UMAX 

1.0 

*Definicje i jednostki parametrów za: Blundell M. and Harty D.; The multibody Systems 
Approach to Vehicle Dynamics; Elsevier Butterworth-Heinemann 2004, s. 306

 

 

UWAGA: Powyższy plik oraz pliki z innymi modelami opon można znaleźć w lokalizacji: 
C/(…)/MSC.Software/Adams_x64/2013/acar/shared_car_database.cdb/tires

 

o  Ś

CIEŻKĘ PLIKU ZAWIERAJĄCEGO WSPÓŁRZĘDNE PROFILU NAWIERZCHNI

 

Do  pierwszych  testów  wybieramy  plik  mdi_2d_flat.rdf  (płaska  droga).  W  dalszej  fazie 
pracy plik mdi_2d_flat.rdf należy podmienić na plik z nierównościami. Profil nawierzchni 
definiują współrzędne podane w sekcji XZ_DATA (patrz załączony plik mdi_2d_poly.rdf). 
W każdym wierszu podane są kolejno:  

 

współrzędna x drogi, czyli odległość punktu drogi od punktu startu,  

 

wysokość nierówności w punkcie drogi pod kołem lewym,  

 

wysokość nierówności pod kołem prawym,  

 

UWAGA:  Do  stworzenia  własnego  pliku  z  nierównościami,  jako  punkt  wyjścia,  proszę 
wykorzystać plik mdi_2d_poly.rdf. W trakcie modyfikacji pliku mdi_2d_poly.rdf proszę 
zachować ścisły porządek, aby droga została skutecznie wczytana do ADAMS-a:  

 

liczba  miejsc  dziesiętnych  poszczególnych  współrzędnych  w  każdej  linijce  
musi być identyczna,  

 

miejsca dziesiętne w kolejnych kolumnach muszą leżeć dokładnie pod sobą,  

 

każdą linię zaczyna co najmniej 1 znak spacji, 

 

każdą linię kończy cyfra, bezpośrednio po niej pojawia się znak nowej linii, 
niedopuszczalna jest spacja na końcu linii,
 

 

na końcu pliku nie dopuszcza się nadmiernej liczby białych znaków (maks. 1 
znak nowej linii – 2, 3, …, 10 „enterów” na końcu pliku powoduje kłopoty z 
wczytaniem drogi)
 

 

UWAGA  2:    Inne  pliki  z  profilami  drogi  dostępne  są  w  lokalizacji  C/(…)/MSC.Software/  
Adams_x64/2013/acar/shared_car_database.cdb/roads
.  

background image

P

OŁOŻENIE ŚRODKA KOŁA

 

 

w okienku Location klikamy prawym przyciskiem myszy,  

 

wybieramy  opcję Pick location,  

 

wskazujemy środek podstawy walca modelującego most,  

 

modyfikujemy współrzędną y do wartości +/- 0.93 m (w zależności od koła), 
pozostałe współrzędne pozostawiamy bez zmian. 

O

RIENTACJĘ KĄTOWĄ KOŁA

 –

 w naszym przypadku: 0, 90, 0. 

Po wprowadzeniu do modelu kół należy je połączyć obrotowo z mostami, po czym w parach obroto-
wych zainstalować napędy umożliwiające ruch maszyny z prędkością ok. 3.5 m/s. 

PODPOWIEDŹ: Do wymuszenia ruchu maszyny z zadaną prędkością wykorzystać można funkcję:  

IF(time - 1: 0, 0, IF(time - 4: (time - 1)*6/3, 6, 6))  

2.  Jazda po nierównościach 

Celem  niniejszej  części  projektu  jest  znalezienie  takich  parametrów  układu  stabilizującego  drgania 
łyżki  ładowarki  –  sprężystości  i  tłumienia  sprężyny modelującej  siłowniki  podnoszenia  wysięgnika  – 
przy których: 

 

komfort  pracy  operatora  jest  największy  –  warunek  ten  zachodzi,  gdy  zależność  (1)  osiąga 
minimum: 

𝑎

𝑧𝑎𝑠

= √𝑎

𝑅𝑀𝑆𝑧

2

+ 1,4𝑎

𝑅𝑀𝑆𝑧

2

+ 1,4𝑎

𝑅𝑀𝑆𝑧

2

 (1) 

 

UWAGA: Wartości przyspieszeń odczytujemy na markerze modelującym pozycję kierowcy. 

 

utrata  urobku  z  łyżki  ładowarki  jest  najmniejsza  –  warunek  ten  zachodzi,  gdy  wartość  sku-
teczna przyspieszenia w kierunku prostopadłym do nawierzchni jest minimalna (2) 

𝑎

𝑧

̂ = 𝑎

𝑅𝑀𝑆𝑧

 (2) 

UWAGA: Wartość przyspieszenia odczytujemy na jednym z markerów należących do walca 
modelującego łyżkę ładowarki. 

Jako obszar poszukiwań optymalnych nastaw stabilizatora drgań proponuje się przyjąć: 

 

dla  współczynnika  sprężystości:  1.0E+006  …  4.0E+006  N/m  (z  krokiem  0.75E+006,  
vide tabela 2), 

 

dla  współczynnika  tłumienia:  0.25E+004  …  2.5E+004  Ns/m  (z  krokiem  0.75E+004,  
vide tabela 2), 

Tabela 2. Przykładowy sposób organizacji wyników symulacji, aaa …. ttt – odczytane w trak-

cie symuacji wartości przyspieszeń działających na ładunek i kierowcę ładowarki 

tłumienie 

 

 

 

 

 

 

2.50E+04 

aaa 

bbb 

ccc 

ddd 

eee 

 

1.75E+04 

fff 

ggg 

hhh 

iii 

jjj 

 

1.00E+04 

kkk 

lll 

mmm 

nnn 

ooo 

 

2.50E+03 

ppp 

qqq 

rrr 

sss 

ttt 

 

  

1.00E+06  1.75E+06  2.50E+06  3.25E+06  4.00E+06  sztywnosc 

background image

Łącznie  dla  jednej  konfiguracji  podwozia  należy  przeprowadzić  20  symulacji.  Sposób  usprawnienia 
pracy zostanie przedstawiony w trakcie zajęć. Próby proszę wykonać dla co najmniej dwóch wskaza-
nych,  z  czterech  dających się zrealizować  przy pomocy modelu, konfiguracji układu podwoziowego, 
tj.:  

 

podwozia sztywnego, 

 

podwozia z wahliwym mostem, 

 

podwozia z poziomą osią wahań, 

 

podwozia z osią wahań nachyloną pod kątem 15 stopni. 

Warunki symulacji: 

 

Prędkość jazdy: ok. 3.5 m/s (ok. 10 km/h) 

 

Profil  nawierzchni  drogi:  dowolny  zarys  nierówności,  określony  indywidualnie  przez  każdą 
grupę, w tabeli 3 zestawiono proponowane przykłady 

Tabela 3. Propozycje par wymuszeń działających w trakcie symulacji na lewe i prawe koła pojazdu 

 

Koła lewe 

Koła prawe 

K

sz

ta

łt 

fu

n

kc

ji 

o

p

is

u

ce

j z

ar

ys

 

d

ro

gi

 

Sinus – jedna harmoniczna,  

faza początkowa 0

O

 

Płaska nawierzchnia 

Sinus – dowolna liczba harmonicznych,  

faza początkowa 0

O

 

Płaska nawierzchnia 

Sinus – dowolna liczba harmonicznych,  

faza początkowa 0

O

 

Sinus – dowolna liczba harmonicznych, 

faza początkowa 180

O

 

Szum biały 

Szum biały 

 

NA ZALICZENIE (do raportu):  

 

Proszę przedstawić, w formie wzoru funkcji lub jej wykresu, przyjęty w symulacjach zarys pro-
filu nawierzchni drogi. 

 

Proszę sporządzić mapy przedstawiające wartości wskaźników opisanych zależnościami (1) i 
(2) w funkcji sprężystości i tłumienia układu stabilizacji drgań – przykładowe rysunki poniżej. 

 

2.50E+03

1.75E+04

0

2

4

6

tłumienie 
[N/(m/s)] 

sztywność [N/m] 

a

z

 vs. k

s

 vs. c

background image

 

 

Na podstawie map (względnie tabel stworzonych w celu ich opracowania, vide tabela 2) dla 
każdego  przebadanego  układu  podwoziowego  proszę  wskazać  nastawy  stabilizatora  najlep-
sze (spośród sprawdzonych) z punktu widzenia kryterium komfortu operatora i wysypu urob-
ku z łyżki. Czy parametry optymalne z punktu widzenia obu kryteriów są identyczne? Jeśli nie, 
proszę określić, które nastawy korzystniej jest przyjąć regulując układ stabilizacji drgań w rze-
czywistej ładowarce. 
PYTANIE POMOCNICZE: Proszę dla każdego kryterium określić jak duży jest wpływ wprowa-
dzenia układu stabilizacji na poprawę zachowania ładowarki. Jako wskaźnik opisujący popra-
wę komfortu pracy operatora i redukcji wysypu ładunku z łyżki należy przyjąć ilorazy: 

𝑊

𝑚𝑖𝑛

=

𝑤

𝑠𝑡𝑎𝑏𝑚𝑖𝑛

𝑤

𝑛𝑠𝑡

 

𝑊

𝑚𝑎𝑥

=

𝑤

𝑠𝑡𝑎𝑏𝑚𝑎𝑥

𝑤

𝑛𝑠𝑡

 

w

stabmin

 – najmniejsza odnotowana wartość wskaźnika (1) lub (2) przy zastosowaniu układu stabi-

lizacji drgań 

w

stabmax

 – największa odnotowana wartość wskaźnika (1) lub (2) przy zastosowaniu układu stabi-

lizacji drgań 

w

nst

 – wartość wskaźnika dla przejazdu maszyną po nierównościach z zablokowaną łyżką 

 

Proszę przedyskutować wpływ struktury układu podwoziowego na wartości wskaźników 
(1) i (2). 

3.  Stateczność wywrotna 

Celem  zadania  jest  wytypowanie  układu  podwoziowego  najkorzystniejszego  z  punktu  widzenia  sta-
teczności wywrotnej modelowanego pojazdu.  

W  zadaniu należy  przeprowadzić  4 symulacje  polegające  na najeździe jedną stroną pojazdu na nie-
równość w postaci rampy. Symulacje należy przeprowadzić dla każdego spośród dających się realizo-
wać przy pomocy modelu układu podwoziowego, tj.: 

 

podwozia sztywnego, 

 

podwozia z wahliwym mostem, 

 

podwozia z poziomą osią wahań, 

2.50E+03

1.75E+04

4.2

4.3

4.4

4.5

tłumienie 
[N/(m/s)] 

sztywność [N/m] 

a

zas

 vs. k

s

 vs. c

background image

 

podwozia z osią wahań nachyloną pod kątem 15 stopni. 

Plik z profilem drogi zostanie dostarczony.  

Na podstawie symulacji należy określić jaki jest przybliżony maksymalny kąt nachylenia nierówności, 
poprzecznej,  po której  pojazd  może  się  poruszać  bez  utraty  stateczności.  Jako  moment  utraty sta-
teczności należy przyjąć chwilę, w której reakcja pod przednim lewym kołem jest równa 0.
 

NA ZALICZENIE (do raportu):  

 

Przedstawić  wykresy  zależności  siły  reakcji  pionowej  pod  przednim  lewym  kołem  oraz 
położenia środka ciężkości przedniego członu maszyny względem chwili początkowej ruchu  

 

 

Na  podstawie  odczytanej  początkowej  i  maksymalnej  wysokości  środka  ciężkości  członu 
przedniego (vide wykres powyżej) i wymiarów geometrycznych maszyny obliczyć w przybli-
żeniu
 maksymalny kąt nachylenia nierówności poprzecznej, po której pojazd może poruszać 
się  bez  utraty  stateczności.  Jako  podpowiedź,  w  obliczeniach  uproszczonych  wykorzystać 
można poniższy rysunek. Proszę zwrócić uwagę, że w rzeczywistych warunkach krawędź wy-
wrotu będzie lokować się nie w środku powierzchni styku koła z nawierzchnią, lecz bliżej ze-
wnętrznej krawędzi koła. 

 

 

Określić, który z układów podwoziowych jest najkorzystniejszy z punktu widzenia stateczno-
ści wywrotnej maszyny o modelowanych gabarytach i masie.