plik

HISTORIA PRACY SOCJALNEJ

1. Główne myśli Arystotelesa:



Człowiek to zoon politykon



Społeczeństwo jest wspólnotą samowystarczalną – może zaspokajac potrzeby



Elementarnym składnikiem jest rodzina



Jednostka może się realizowac nawet w relacji zalezności pan – niewolnik



Szczęśliwi „polis” i jednostki są tożsame



Im doskonalsze państwo tym pełniejszy sposób zaspokajania potrzeb



Życie społeczne okresla zasady działania mającego za przedmiot innych obywateli



Wzajemna sympatia jako podstawa więzi



Człowiekowi sama wiedza nie wystarcza



Przezwyciężanie pogladów jest druga naturą człowieka



Człowiek musi również chcieć



Głosił zasadę powszechnego wychowania państwowego i jego kontrole

2. Myśl społeczna Seneki:



Idea: „ natura zrodziła ludzi jako krewnych z tego samego a nie to samo”



Postępowniem człowieka musi kierowac wzajemna miłośc



Z rozumu płynie powinnośc wobec bliźnich



Należy nieśc pomoc każdemu potrzebującemu,



Należy realizowac czyn miłosierdzia wobec bliskich sercu oraz nieprzyjaciół



Szacunek należy się każdemu



„człowiek rzecz święta dla drugiego człowieka”



Bliźnim jest barbarzyńca jak i człowiek stojący najniżej w spolecznosci czyli niewolnik



Filantropia utożsamian była z pomocą, dobrodziejstwem i szczodrobliwością

3. Formy starożytnej filantropii:



Filantropijnośc sędziów (wyrozumiałośc, litośc, życzliwośc, sprawiedliwośc)



Filantropijne działania na rzecz ludzi (łożenie na flote, chóry teatralne, daniny majątkowe, wykup jeńców
wojennych)



Propagowanie filantropii wśród władców



Zdobywanie miast nie przemocą lecz filantropią



Szerzenie ideii pokoju i braterstwa



Szerzenie ideii gottowości do służby politycznej



Filozofowie nie będąc sami filantropami jednak tworzyli filantropów – podpowiadając im czyny

4. Idee humanizmu w Rzymie:



Humanizm był cnotą umysłu i łączył się z człowiekiem



Humanizm stał się ideą doskonalenia jednostki ludzkiej



Uprawa duszy oznacza doskonalenie umysłu



Działanie humanitarne jest działaniem cywilizacyjnym, kulturalnym



Humanizm przejawia się ogładzie i uprzejmości



Humanizm miał się realizowac w życiu społ. i politycznym



U rzymian humanizm wiazał się z zajmowaną pozycją spoleczną



Humanizm był raczej etykietą niż życzliwym działaniem

5. Poglądy św. Tomasza na świat społeczny:



Człowiek jest istotą społeczno – polityczną, spoleczeństwo stanowi wspólnotę, świat społeczny jest
zróżnicowany



Każdy byt musi się skladac ze zróżnicowanych elementów, jest hierarhia pozycji



W każdej wspólnocie jest różnośc elementów



Akceptacja struktury patrymonialnej średniowiecza



Wspólnota nie może być wspólnotą równych, gdyż niezróżnicowana nie byłyby całoscią



Struktura społeczna wiąże się ze stanem posiadania, czyli z własnoscią



Własnośc nie może być traktowana w kategoriach dobra i zła



Stan posiadania winien być wykorzystany zgodnie z pozycją w spoleczeństwie



Nie należy ani korzystac nadmiernie z bogactwa ani pozbawiac się dóbr z uczerbkiemdla swego stanu

6. Idea braterstwa w poglądach św. Franciszka:



Idea braterstwa między ludzkiego



Nikt nie ma prawa wywyższac się ponad Boga, należy zrównac się ze wszystkimi głównie najsłabszymi i
najbiedniejszymi ludźmi



Współżycie braterskie powinno być służbą



„współżycie braterskie powinno opierac się na posłuszeństwie połączonym z miłością”



Słuchac to nasłuchiwac głosu bożego



Wzajemnie wsłuchiwanie się jednostek to podstawa społeczności ludzkiej



„słuchanie to służba osamotnionemu”



Posłuszeństwo to siostra miłości



Słuchanie to pomoc w przezwyciężaniu samotności



Słuchanie to zaspokojenie głodu miłości



Braterstwo to miłośc do ludzi i do całej przyrody

7. Rzymskie formy pomocy:



Święto saturnaliów – okazja do okazywania dobroci dla ludzi niższych warstw społecznych, akcentowanie
równości społecznej



Instytucja klienteli: (obowiązki klientów):
- Udzielanie poparcia dla patrycjusza,
- witanie codzienne patrycjusza,
- towarzyszenie mu w orszakach,
+ klienci otrzymywali:
- zaproszenia na uczty,
- wsparcia finansowe,
- obronę w sądzie,
- podarki w formie odzieży,



Państwowe zapomogi jako alimentacje:
- wprowadził cesarz Nerva (30 – 98)
- przeznaczone były dla biednych rodziców,
- dla dziewcząt do 15 roku życia,
- dla chłopców do 18 roku życia,
- obowiązkiem alimentacji obciążeni byli władcy ziemscy,
- instrumentalny charakter alimentacji ale też charytatywny,



Furmentacje – rozdawnictwo zboża
- na te formę przeznaczono 20% dochodów państwowych
- korzystało z niej kilkaset tysięcy osob,
- uprawnieni do furmentacji byli obywatele Rzym i nie trzeba było wykazywac ubóstwa



Okazjonalne dary:
- w formie wina, oliwek
- w czasie wydarzeń państwowych
- wszyscy urzędnicy wystawiali uczty dla ludu

8. Średniowieczne formy braterstwa w kosciołach i zakonach:



Od XII wieku następuje rozwój szpitalnictwa zakonnego dzięki fundacjom biskupim i rycerskim



Kościół inicjował dobroczynnośc



Wyprawy krzyżowe, tworzenie zakonów, szerzenie ideii braterstwa, opieki, pomocy biednym, rannym i
chorym



Rycerstwo nabrało charakter bractwa



Pasowanie na rycerza miało charakter religijny



Zakon rycerski miał w swej regule: krzewienie wiary, walkę z niewiernymi, opieke nad chorymi



Sławne zakony rycerskie gloryfikujące ideały obrony słabych i pokrzywdzonych
(zakon templariuszy, zakon rycerzy chrystusowych)

9. Cechy gminy miejskiej oraz bractw:



Wspólnotowy charakter gminy, w skład której wchodziły: cechy, glidie, organizacje cechowe



Cechy były rodzajem bractwa religijnego, skupiały majstrów, czeladników i terminatorów



Bractwa – związki przejawiające różną pożyteczną dla miasta działalnośc (podobna do działalności
cechowej)
  Bractwo kurkowe – dla obrony miasta
  Bractwo Męki Pańskiej – o charakterze teatralnym
  Bractwo Męczenników Miłości – sekta ascetyczna



Każde bractwo posiadało patrona i kaplicę mu poświęconą



Podstawą działalności bractwa była „skrzynka” zasilana składkami członkowskimi, opłat pobieranychz
kandydatów na mistrza grzywien



Pomoc bractwa: pieniężna dla ubogich, chorych, starych członków bractwa



Zamożniejsze bractwa pomagały mniej zamożnym bractwom w mieście

10. Leprozoria – cechy i zasady funkcjonowania:



Pojawiły się w początkach XII w. 1124 w Saint – Lazare w Paryżu



W XII w. są przywiązane do klasztorów i kolegiat, sa umieszczane za miastem



Warunki przyjęcia do leprozorium były ściśle określone



Miejsca rezerwowano dla miejscowej ludności lub mieszkańców wsi



Ścisłe reguły dla trendowatych w obrębie leprozorium



Problemy z prowadzeniem leprozoriów (zwierzchnictwo, finanse, kontrola)



Ograniczenia swobody poruszania się trendowatych i kwestowania



Urzędy miejskie same zakładają leprozoria, mają prawa nadzoru wizytowania, sprawdzania wydatków,
przyjmowania chorych

11. Problemy społeczne powstałe w XIV wieku w Europie:
TRUDNOŚCI WIEKU XIV-XV:



spustoszenie wywołane epidemią dżumy w zachodniej Europie (Francja , Niemcy)



straty demograficzne



upadek miast



rygory oszczędnościowe w miastach



brak rąk do pracy na polach



wzrost wynagrodzeń



klęska głodu w miastach



brak pomocy lekarskiej

*bezsilność medycyny wobec chorób zakaźnych



napady rabunkowe organizowane przez nędarzy



konieczność udzielania pomocy przez władze miejskie



podejrzliwość w postawach wobec ubogich



stosowanie kwarantanny wobec wędrowców i podróżnych (od 1380 roku)



wypędxzanie choprych poza miasto



wypędzanie żebraków od miasta (budowanie baraków - 1504 rok)



udzielanie pomocy ubogim w ich domach (od 1481 roku)

12. Dobroczynność królestwa w XIV wieku na przykładzie Francji:



ze skarbca królewskiego wydawano pieniądze na ubogich zakonników domów Bożych (szpitali przytułków
oraz leprozoriów - ze skarba królewskiego wydawano dużą część pieniędzy, które w pewnym sensie
pełnomocnik mógł rozdawac)



królewska dobroczynność obejmuje również klasztory żeńskie i męskie oraz żebraków



królowie we Francji mają patronat nad szpitalami i leprozoriami



skarb królewski przekazuje pieniądze zastępcy jałmużnika królewskiego na wydatki dobroczynne (od 1380
roku), w tym 30% na okrag paryski



faworyzowanie zakładów dobroczynnych w miastach



konkurowanie króla w obsadzaniu stanowisk na wakujące beneficja z kościołem



jałmużnik królewski nie zawsze był zgodny z biskupami w kwestii mianowania rektorów szpitalnych

13. Poglądy Tomasa More'a na organizację opieki dla chorych:



miłość bliźniego jako wartość



biedny utożsamiany jest z Chrystusem



nakaz moralny przeciwstawiania się współczesnemu społeczeństwu



obraz społeczeństwa zamarł w I cześci utopii (Anglia XVI wiek)

*bezrobotni
*ubodzy
*nędzarze
*żebracy
*złodzieje
(wszyscy wymienieni ludzie powyżej to ludzie LUŹNI SPOŁECZNIE)



Kategorie te są pokrzywdzone, ale pełne życia i gotowości do pracy, w tych kategoriach nie tkwi zło w
społeczeństwie



główne zasady społecznej naprawy (rehabilitacji) zawarł w drugiej części utopii. Idea stworzenia szczęśliwej
wyspy dzięki rządom króla UTOPUSA.

14. Manufaktury jako formy polityki społecznej w XVII wieku:



Zarządzenie Landgrafa Herskiego kierujące luźny element do pracy w kopalniach (opłaconej);



Manufaktury- zakłady produkujące wraz z przytułkami, sierocińcami, szpitalami dla umysłowo chorych wraz z
więźniami.



Manufaktury scentralizowane zatrudniały złoczyńców, doroślych bezrobotnych, chorych, wyjętych spod
prawa, również dzieci.



Manufaktury były narzędziem polityki społecznej , poddane państwu , ale dające zysk i "przemysł krajowy"



Manufaktura - miejsce pracy oraz domem pracy przymusowej ;



powstały w Niemczech



Świadome działania państwa wobec ludzi marginesu - Francja.



Hospital Generale to państwowy dom pracy dla Paryżan wykluczonych.



Główna idea- człowieka siłę należy wykorzystać, a nie niszczyć.

15. Główne myśli św. Wincentego a Paulo:



odkrył konieczność nowej misji kościoła, misja główna - ratowania wieśniaków rówwnież poprzez pomoc
materialną



początek misji - jako wędrowny , kaznodziej, zakończenie misji - BRACTWA MIŁOSIERDZIA



stowarzyszenie przyjmowały kobiety z wyższych stanów, niosły wsparcie duchowne, materialne



MĘSKIE BRACTWA- zakładały warsztaty dla nauki zawodów



do opieki nad chorymi w szpitalach włączone były dziewczęta z ludu, które wyodrębniły się jako nowa
organizacja STOWARZYSZENIE SIÓSTR MIŁOSIERDZIA



św. Wincenty stworzył stowarzyszenie misjonarzy (misje , rekolekcje, prowadzenie szpitali, przytułki)



stworzenie katolickiego systemu opieki:

          *placówki misji
          *stowarzyszenie pań miłosierdzia
         *stowarzyszenie sióstr miłosierdzia

16. Działania socjalne Jana Henryka Pestalloziego:



szwajcar, zwolennik Rosseau, idei wykazywania naturalnego



kreował nowe metody pedagogiki i resocjalizacji



założył wzorowe gospodarstwo rolne w Neuhaf, jako ośrodek promujący kulturę rolną (niepowodzenie tej
misji)



1775 - wydał powieść o miłości braterskiej uzdrawiającej zepsutą społeczność wiejską - wyłożył w tej
powieści zasadę wychowania domowego



Pestallozi otrzymał honorowe obywatelstwo Francji, stał sie sławny, potem Szwajcaria zawierzyła mu
zarżadzanie zakładem sierot (80 dzieci)



stworzył metodę pracy pedagogicznej:

            *wzbudzanie uczuć jako podstawa
            *wyrabianie skłonności do dobra
            *wywoływanie morlanych popędów

17. Poglądy Andrzeja Frycza Modrzewskiego na problemy społeczne:
( w dziele o naprawach RP)



ustawy winny bronić ubogich



ustawy powinny bronić ich przed złem



interwencje państwa w sprawy społeczne



indywidualna charytatywność



zrównoważenie upośledzenia stanowego przez pomoc zewnętrzną



stworzenie zasady pomocy od szlachty



poglądy wyrażone w dziele "o obyczajach":

* pomagać bezdomnym i uczicwym
* karanie "hultajów i pijanic"
* tępić próżniactwo
*każdy przypadek biedy należy rozpatrywać indywidualnie
*państwo ma obowiązek opieki na bezdomnymi
*wspierać zorganizowaną opiekę społeczną

18. Działalnośc Piotra Skargi na rzecz ubogich:



wiek XVIII - , poprzez barki pobożne i skrzynki św. Mikołaja



świadczenia pomocy w formie zapoczątkowanej przez Piotra Skargę



arcybractwo miłosierdzia - założył je jezuita Piotr Skarga, autor żywotó świętych, kazań sejmowych



1584 - na skutek kazań o miłosierdziu głoszonych przez Piotra Skargę powstało arcybratcwo, które miłowało
niesienie pomocy ubogim wstydzącym się żebrać

19. Instytucje opiekuńcze w XVII wieku (alumnaty i przytuliska):



wiek XII - tworzenie przytulisk dla weteranów wojenych, dla ludzi starych; słynny dom stworzony dla tych
ludzi : przytulisko w Takainie zwane Allumnatem tykańskim (zapewnieł opiekę 12 weteranom)



alumnaty - powstały z inicjatywy magnatów polskich dla własnej chwały fundamentów, później jako forma
opieki dla wiernych żołnierzy



alumnaty - miejsce dla żołnierzy okaleczonych labo ułomnego rycerstwa - pierwszy powstał w Warszawie
ufundowany przez Stefana Batorego



Alumnaty - ich rozwój nie był zbyt szybki, gdyż szlachta mogła liczyć na opiekę rodziny, wynagrodzenie od
króla, zatem powstawały tylko dla szczególnych żołnierzy

20.Formy opieki dla sierot w XVIII wieku w Polsce:



Gabriel Boudeuin: założył przytułek - dom dla podrzutków- dla sierot porzuconych, niemowląt, dzieci
mających rodziców chorych umysłowo oraz dla dzieci rodziców przebywających w więzieniach



dzieci w wieku poniemowlęcym oddawane były do wiejskich małżeństw na "odpłatny garnuszek"



wracały po osiągnieciu wieku szkolnego do przytułku, aby sie uczyć

21.Działania filantropijne w Szwajcarii w XIX wieku:

22. Francuski system pomocy oparty na idei wspólnoty rodzinnej:



W systemie pomocy społecznej istotne są działania uwzględniające potrzeby osób i rodzin znajdujących się
w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi tu o rodziny dotknięte chorobą, niepełnosprawnością,
rodziny niepełne, wielodzietne, czy patologiczne. W niektórych z nich współwystępują czynniki negatywne,
takie jak niedostatek, bezrobocie, niewydolność opiekuńczo-wychowawcza, niepełnosprawność
psychofizyczna.

23. Działalnośc Adolf Kolpinga na rzecz młodzieży:



opieka nad młodzieżą rzemieślniczą poprzez założenie w 1846 roku stowarzyszenia czeladników



rozumiał trudną sytuację młodzieży napływowej, która terminowała w roli czeladników, była
wykorzystywana poprzez majstrów, nie potrafiła dbać o pieniądze, często popadając w alkoholizm



STOWARZYSZENIE CZELADNIKÓW: upowszechniło się w Nadrenii, Bawarii, Austrii (przez 10 lat skupiły około
18 tys. członków)



stowarzyszenia miały tworzyć hamulce moralne, krzewić dobre formy rozrywki, pobudzać do zdobywania
wiedzy, organizować swoje środowisko, prowadzić do pogłebiania wiary religijnej



największa aktywność stowarzyszenia przypada na lata 50- te XX wieku



idea stowarzyszenia czeladników była skierowana do najbardziej zainteresowanych swoją przyszłością

24. Działania społeczne Hammerla we Francji:



był realizatorem patronializmu (głoszony wcześniej przez Perina)



we własnym przedsiębiorstwie w Od des BOLS stworzył rozbudowany samorząd trojackiego rodzaju:



zawodowy - obejmował rady ubezpieczeń technicznych, ochrony pracy kursy zawodowe, stowarzyszenia
długoletnich pracowników



gospodarczy - gromadził fundusze samorządu oszczędności, fundusz szkolny, fundusz posagowy, dbał o
spółdzielnie rolnicze, a także prowadził akcję ogródków działkowych



społeczny - patronował działalności straży ogniowej i sanitarnej, stowarzyszeniom sportowym,
artystycznym, a także szkolnictwu ogólnemu na poziome elementarnym



Inicjatywa Hamerla spowodowała , że fabryka nabrała charaktery samodzielnej wspólnoty, skupionej wokół
przedsiebiorstwa przemysłowego, opartej na parlamentarnej zimie(?) pracowników

25. Działania socjalne w Warszawie w XVIII wieku:



Przełom w opiece szpitalnej.



Budowa w 1762 roku hospicjum Dzieciątka Jezus jako kontynuacja formy działań Baudouina.



Budynek mieścił 10 sal dla 300 chorych, 100 łóżek dla matek i niemowląt. Komórki dla obłąkanych, izby dla
personelu, kuchnie , magazyny.



Hospicjum Dzieciątka Jezus było pierwszą placówką typowo szpitalną.



W 1775 roku powstaje komisja nad szpitalami w Koronie i Wielkim Księstwie Litewskim - centralny organ
nadzoru nad dobroczynnością. Trwała 5 lat.



Powstała też policja lekarska, która zajmowała się kontrolą szpitala.



W 1765 roku Stanisław August ustanowił komisję dobrego porządku (Boni Ordins), do uporządkowania
dochodów miejskich i nowej organizacji życia w mieście (oczyszczenie miasta z włóczęgów, żebraków,
ladacznic, dzieci ulicy)



Umieszczanie ich w prowizorycznych domach pracy przymusowej za niską opłatę za wykonywaną pracę,
również chałupniczą.

26. Ideały krzewione przez Stanisława Staszica:



Ideały pracy organicznej zostały zawarte w kontrakcie towarzystwa rolniczego rubieszowskiego, aby
doskonalić rolnictwo i przemysł i aby ratować się w nieszczęściach.



pomaganie pogorzelcom w postawieniu zabudowań



w przypadku nieurodzaju lub gradobicia należy wspólnie pomagać wszytskim gospodarstwom wg wielkości
gruntu



dochody z propinacji (?), młynów, stawów winny być przekazywane na doskonalenie rolnictwa, zakładanie
fabryk, rzemiosła, na prowadzenie kupiectwa, na murowanie domów

27.Zasady pomocy zawarte w założeniach Towarzystwa Hrubieszowskiego:

28.Poglądy Fryderyka Skarbka na ubogich i przyczyny obóstwa:



Fryderyk Skarbek był kontynuatorem idei Staszica i wykonawcą jego testamentu, był ekonomistą i
profesorem uniwersytetu warszawskiego, prezesem rady głównej zakładów dobroczynnych, autorem idei:

Poglądy Fryderyka Skarbka na ubogich i ubóstwo:



„ubogim jest każdy, który nie ma sposobu zaspokojenia niezbędnych potrzeb swoich, który pozbawiony jest
własnych zasiłków, kosztem towarzystwa żyje”



„prawodawstwo i administracja losem ubogich wcale zajmować się nie powinny, lepiej to starannie
prywatnej dobroczynności zostawić”



"dobroczynnośc wtedy tylko z duchem chrześcijańskim jest zgodą, gdy dary jej nie według chwilowych
natchnień i upodobania płyną, lecz według stałych zasad udzielane bywają"

29. Działalnośc społeczna Karola Marcinkowskiego:



Stworzył hasło pracy organicznej



Namawiał do prostych czynów zmaiast romantycznych haseł



„rzucac granity pod tęczę” – motto naczelne pracy konkretnej



Praca dla podniesienia handlu, rzemiosła i przemysłu zamiast czynszów narodowych



Oświecenie ludu, poprawa bytu ludności



Aktywnośc oświatowa i gospodarcza



Walka z ciemnotą i zacofaniem



Założył Towarzystwo Pomocy Naukowej



Zainicjował powstanie bazaru w Poznaniu

30. Działalnośc opiekuńcza Henryka Jordana:



Założył park nazwany jego imieniem



Zainicjował rozwój ogródków jordanowskich



W parku Jordana była pływalnia, kilka boisk sportowych oraz instruktorzy gier i zabaw rozwoju ciała

31. Zgromadzenia zakonne w XIXw. W Polsce i ich cele dzialania:



1850 – zgromadzenie sióstr służebniczek Bogurodzicy Dziewicy (cel działania: praca oświatowa z ludem,
opieka nad sierotami, zakładnanie ochronek)



1855 – zgromadzenie kobiet w zgromadzeniu felicjanek( cel działania: wychowywanie dzieci z ubogich warst
społ., prowadzenie ochronek, zakładano szkoły ludowe)



1873 – zgromadzenie sióstr nazaretek (cel działania: organizacje dla Polonii



1886 – zgromadzenie braci i sióstr założone przez Adama Chmielowskiego (św. Brat Albert)



1880 – Towarzystwo przyjaciół dzieci



1884 – towarzystwo opieki nad ubogimi matkami i ich dziecmi



1898 – towarzystwo założone przez dr Pawlaka w Warszawie. Warszawskie towarzystwo higieniczne



1888 – pierwszy ogród dla dzieci założony przez Henryka Jordana w Krakowie

32. Pomoc i opieka podczas I wojny światowej:

33. Kategorie osób objętych opieką społeczną w ustawie o Opiece społ. z 1923r:

34. Pomoc w okresie II wojny światowej:



Od września 1939 – marzec 1941 – działał społeczny komitet samopomocy społ.



Komitet sprawował opiekę nad 400 placówkami opiekuńczymi, z komitetem współdziałało 2700
pracowników etatowych i 500 pracowników honorowych



Funkcjonowanie Rady Głównej Opiekuńczej (RGO) – na terenie generalnej guberni



RGO – jedyna legalna ogranizacja



RGO – od stycznia 1941 do czerwca 1944 udzieliła w formie finansowej i w naturze



1939 – powstanie Robotniczego Komitetu pomocy społ. (z inicjatywy PPS)



Działalośc PCK i Caritas w W-wie podczas całego okresu działań wojennych

35. Pomoc w okresie powojennym w okresie ratownictwa (1945 – 1947):



Objęto pomocą 26,5% ludności, czyli 6,1 mln osób



Działały społeczne komitety opieki społ.



Działała komisja do walki ze skutkami biologicznego wyniszczenia narodu działania tej komisji wspierały
organizacje polonijne, towarzystwa filantropijne
 Zadanie ratownicze pełniły:
- polski czerwony krzyż(PCK)
- towarzystwo przyjaciół dzieci(TPD)
- centralny komitet opieki społ.
- związek uczestników walk zbrojnej o niepodległości i demokracj

36. Studium pracy społeczno – oświatowej. Zasady kształcenia:



Do studium mogły uczęszczac osoby z wyższym wykształceniem, albo z rozpoczętymi studiami, obowiązek
posiadania rocznej praktyki zawodowej



Słuchacz musiał przygotowac rozprawę dyplomową



Studia kończyły się egzaminem i obroną pracy dyplomowej



1930 – wprowadzono kurs 2-letni (kończący się uzyskaniem świadectwa) oraz 4-letni (uzyskanie dyplomu)



1935 – Studium zmienia nazwę na Sekcja pracy społ. – oświatowej wydziału pedagogicznego
 Cele kształcenia:

- wyposażenie słuchaczy w odpowiednie umiejetności zawodowe
- kształcenie kultury osobistej
- orientacja w różnych dziedzinach nauki
- szerokie zainteresowania słuchaczy

37. Helena Radlińska i jej ideały kształcenia do służby społecznej:



1893 - Działalośc e tajnych kółkach uczniowskich



1897 – świadectwo nauczycielki prywatnej



1902 – 1905 – pracuje jako nauczycielka polskiego i historii



1903 – 1905 – działalnośc w tajnych stowarzyszeniach oświatowych



1906 – 1907 – studiuje na UJ



1912 – artykuł „początki pracy oświatowej w Polsce”



1913 – „praca oświatowa i jej metody , zadania, org.”



1918 – wstępuje do PSL – wyzwolenie



1922 – włącza się do nich pedagog międzynarodowy



1925 – habilitacja



1925 – 1939 – kierownik Studium Pracy Społ. – Oświatowej pry wydziale Pedag. Wolnej Wszechnicy Polskiej



1935 – syntetyczny zarys koncepcji pedagogiki społ. „stosunek wychowawcy do środowiska społecznego”



1937 – książka „społeczne przyczyny powodzeń i niepowodzeń szkolnych”