background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/1 

   piwicki@pg.gda.pl 

Wykład nr 6.   
 

 

 

 Linie wpływu w układach statycznie niewyznaczalnych  

 

Linią wpływu pewnej wielkości statycznej Z (reakcja, moment zginający, siła tnąca, 
siła normalna) nazywamy wykres przedstawiający zależność pomiędzy wartością Z a 
położeniem poruszającej się po układzie siły jednostkowej o określonym kierunku.  

 

L i n i a   w p ł y w u   s i ł y   t n ą c e j   M a

- 0 . 4

- 0 . 3

- 0 . 2

- 0 . 1

0 . 0

0 . 1

0 . 2

0 . 3

0 . 4

0 . 5

0 . 6

0 . 0

1 . 0

2 . 0

3 . 0

4 . 0

5 . 0

6 . 0

7 . 0

8 . 0

9 . 0

1 0 .

1 1 .

1 2 .

P=1

P=1

P=1

P=1

P=1

A

A

A

A

A

C

C

C

C

C

D

D

D

D

D

B      -  

α

B      -  

α

B      -  

α

B      -  

α

B      -  

α

Linia wpływu momentu M 

α

L i n i a   w p ł y w u   s i ł y   t n ą c e j   M a

- 0 . 4

- 0 . 3

- 0 . 2

- 0 . 1

0 . 0

0 . 1

0 . 2

0 . 3

0 . 4

0 . 5

0 . 6

0 . 0

1 . 0

2 . 0

3 . 0

4 . 0

5 . 0

6 . 0

7 . 0

8 . 0

9 . 0

1 0 .

1 1 .

1 2 .

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/2 

   piwicki@pg.gda.pl 

Linie wpływu mają zastosowanie do ustalania najbardziej niekorzystnych dla 
konstrukcji położeń obciążeń zmiennych takich jak na przykład obciążenie pojazdem, 
obciążenie tłumem ludzi, obciążenie zmienne użytkowe. Projektant powinien tak 
zaplanować ustawienie obciążenia zmiennego aby wynikające z niego siły i 
przemieszczenia były maksymalne. Bez znajomości linii wpływu trudno jest to 
określić. 

X

Y

Z

123456

123456

3

23

123

23

13

3

94.

94.

6.

6.

14.

14.

86.

86. 34.

34.

66.

66.

26.

26.

74.

74.

6.

6.

94.

94.

14.

14.

86.

86. 66.

66.

34.

34.

26.

26.

74.

74.

6.

6.

14.

14.

86.

86.

94.

94.

74.

74.

26.

26.

34.

34.

66.

66.

6.

6.

14.

14.

94.

94.

86.

86.

74.

74.

26.

26.

34.

34.

66.

66.

6.

6.94.

94.

14.

14.

86.

86.

74.

74.

26.

26.

34.

34.

66.

66.

6.

6.

14.

14.

86.

86.

74.

74.

26.

26.

34.

34.

66.

66.

94.

94.

6.

6.

14.

14.

94.

94.

86.

86. 66.

66.

34.

34.

26.

26.

74.

74.

6.94.

14.

86.74.

26.

34.

66.

66.

34.

26.

74.86.

14.

14.

14.

86.

86.

74.

74.

26.

26.

34.

34.

66.

66.

6.

94.

V11
L21
C2

 

Na przykład które położenie obciążenia samochodem jest najbardziej niekorzystne dla 
wyznaczenia sił wewnętrznych w łuku, poprzecznicach i podłużnicach mostu? 
Czasami problem ten można rozwiązać ustawiając obciążenie w wielu różnych 
pozycjach i analizując wszystkie uzyskane wyniki. Jest to jednak podejście bardzo 
pracochłonne i wydłuża czas obliczeń. 

 

X

Y

Z

123456

123456

3

23

123

23

13

3

6.

6.

14.

14.

94.

94.

86.

86.

74.

74.

26.

26.

34.

34.

66.

66.

0.00728

0.00395

0.000632

-0.00269

-0.00601

-0.00933

-0.0127

-0.016

-0.0193

-0.0226

-0.0259

-0.0293

-0.0326

-0.0359

-0.0392

-0.0426

-0.0459

V11
L16
C2

Output Set: MSC/ NASTRAN Case 16
Deformed(0.0472): Total Translation
Contour: T3 Translation

 

 
 
 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/3 

   piwicki@pg.gda.pl 

•  Linie wpływu można wyznaczać wprost z definicji. W tym celu należy   

wyrazić wielkości statyczne w funkcji położenia siły jednostkowej (x, x’).    

 

L

P=1

A

C

D

B      -  

α

 

 

•  Drugi sposób wyznaczania linii wpływu sił wewnętrznych lub reakcji polega na 

wykorzystaniu twierdzenia o wzajemności  reakcji i przemieszczeń. 

 

Z twierdzenia o wzajemności prac Betti-Maxwell’a wiemy, że: 

 

=

I

ki

II

k

II

ik

I

i

P

P

δ

δ

 

 

zakładając, że w I układzie działa siła P a podpory nie ulegają przemieszczeniom, a w 
drugim układzie mamy przemieszczenia a siły są równe zeru 

0

II

I

k

ki

P

δ

=

otrzymamy:    

 

0

=

Δ

II

k

I

k

II

ik

I

i

R

P

δ

 

 

zakładając ponadto, że: 

1

,

1

=

Δ

=

II

k

I

i

P

 

 

otrzymujemy twierdzenie Mullera Breslaua:   

II

ik

I

k

R

δ

=

 

 

L

i n

i a

w

p

ł y w

u

r e

a

k

c j i

R

A

- 0

. 2

0

. 0

0

. 2

0

. 4

0

. 6

0

. 8

1

. 0

1

. 2

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

1

0

1

1

1

2

P =1

i

I

R

k

I

Δ

k

II

=1

  −− δ

ik

II

Układ “I”

Układ “II”

 

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/4 

   piwicki@pg.gda.pl 

Reakcja na podporze k  od obciążenia jednostkowego w punkcje i jest 
równa liczbowo przemieszczeniu punktu i (w kierunku tego obciążenia) 
wywołanemu jednostkowym przemieszczeniem podpory k przeciwnie do 
zwrotu reakcji. (zasada Mullera-Breslau’a).  
Twierdzenie to może służyć do kinematycznego wyznaczania linii 
wpływu. Linia wpływu danej wielkości statycznej Z pokrywa się z linią 
ugięcia części konstrukcji (po których porusza się siła jednostkowa) 
wywołaną odpowiednim jednostkowym wymuszeniem  kinematycznym   
skierowanym przeciwnie do wielkości Z

 
Wymuszenia kinematyczne nałożone na konstrukcję zależą od tego jakiej 
linii wpływu szukamy. 

 

• 

Wyznaczanie linii wpływu momentu zginającego

W celu wyznaczenia linii wpływu momentu zginającego wprowadzamy 
jednostkowe wymuszenie kinematyczne na kącie obrotu przekrojów.  

 

L i n i a

w

p ł y w

u

s i ł y

t n ą c e j M

a

- 0 . 4

- 0 . 3

- 0 . 2

- 0 . 1

0 . 0

0 . 1

0 . 2

0 . 3

0 . 4

0 . 5

0 . 6

0 . 0

1 . 0

2 . 0

3 . 0

4 . 0

5 . 0

6 . 0

7 . 0

8 . 0

9 . 0

1 0 .

1 1 .

1 2 .

 

 
 

• 

Linia wpływu siły normalnej 

W celu wyznaczenia linii wpływu siły normalnej wprowadzamy 
jednostkowe rozsunięcie przekrojów. 
 
 

N

N

Δ=1

 

 

M

M

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/5 

   piwicki@pg.gda.pl 

• 

Wyznaczanie linii wpływu siły tnącej:  

Wprowadzamy wymuszenie kinematyczne w postaci rozsunięcia 
przekrojów pręta w kierunku siły tnącej.  

T

T

Δ=1

 

Δ

k

II

=1

L i n i a

w p ł y w u

s i ł y

t n ą c e j T a

- 0 . 8

- 0 . 6

- 0 . 4

- 0 . 2

0 . 0

0 . 2

0 . 4

0 . 6

0 . 8

1 . 0

0 . 0

1 . 0

2 . 0

3 . 0

4 . 0

5 . 0

6 . 0

7 . 0

8 . 0

9 . 0

1 0 .

1 1 .

1 2 .

Δ

k

II

=1

 

• 

Linia wpływu reakcji: przesunięcie podpory o 1 przeciwnie 
skierowane do zwrotu reakcji. 

 

• 

Linia wpływu momentu podporowego : obrót podpory o kąt 
jednostkowy przeciwnie skierowany do działającego momentu. 

 

Własności linii wpływu: 

 

• 

Tam gdzie kierunek przemieszczenia powstałego przy wymuszeniu 
kinematycznym jest zgodny z kierunkiem działania siły jednostkowej 
znak linii wpływu jest dodatni. 

 

• 

W układzie statycznie niewyznaczalnym linie wpływu są liniami 
gładkimi (nie mają załamań i nieciągłości) za wyjątkiem przekroju w 
którym nastąpiło wymuszenie oraz  przegubów. 

 

• 

W obrębie wspornika linia wpływu jest linią prostą 

 

• 

W układach statycznie wyznaczalnych również można wyznaczać 
linię wpływu w sposób kinematyczny.  W układach statycznie 
wyznaczalnych linia wpływu jest linią prostą lub składa się z linii 
prostych. 

 

• 

Przy podporach kształt linii wpływu jest zgodny z warunkami 
brzegowymi (na przykład w utwierdzeniu styczna pozioma) 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/6 

   piwicki@pg.gda.pl 

Przykład.  
Wyznaczanie linii wpływu metodą bezpośrednią – wprost z definicji. 
Wyznaczyć za pomocą metoda sił linie wpływu: R

A

 R

B

 M

A

 M

α

 T

α. 

 

6m

4m

1m

2m

P=1

I

I

I

A

C

D

B      -  

α

 

X

1

X

2

X

2

A

C

D

B      -  

α

 

 
Dla podanego schematu podstawowego metody sił obliczamy: 
 

EJ

EJ

2

1

)

3

1

6

1

(

11

=

×

×

×

=

δ

 

 

EJ

EJ

3

10

1

)

3

1

4

1

3

1

6

1

(

22

=

×

×

×

+

×

×

=

δ

 

 

EJ

EJ

1

1

)

6

1

6

1

(

12

=

×

×

×

=

δ

 

 
Powyższe współczynniki równania zgodności przemieszczeń metody sił nie zależą od 
obciążenia zewnętrznego. Równanie zgodności przemieszczeń ma postać: 
 

,

3

10

1

1

2

1

20

10

2

1

2

1

=

×

=

×



δ

δ

X

X

F

X

X

EJ

 

 
Z powyższego równania możemy wyznaczyć równania linii wpływu nadliczbowych 
metody sił. W tym celu wyznaczamy wartości współczynników 

20

10

,

δ

δ

w zależności 

od położenia siły P, zakładając że siła ta znajduje się w kolejnych przęsłach belki 
ciągłej. 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/7 

   piwicki@pg.gda.pl 

 

•  Siła P znajduje się w przedziale AB. 

 

Wprowadzamy oznaczenia: 

3

)

(

ξ

ξ

ξ

ω

=

T

3

)

(

ξ

ξ

ξ

ω

=

T

Współczynniki 

20

10

,

δ

δ

możemy zapisać następującymi wzorami: 

EJ

EJ

l

T

T

)

(

6

1

6

1

)

(

2

1

10

ξ

ω

ξ

ω

δ

=

×

×

×

=

 

EJ

EJ

l

T

T

)

(

6

1

6

1

)

(

2

1

20

ξ

ω

ξ

ω

δ

=

×

×

×

=

 

 
Następnie możemy wyznaczyć równania linii wpływu nadliczbowych: 

+

=

×

=

17

18

)

(

17

36

)

(

17

60

)

(

17

18

)

(

20

10

1

2

1

ξ

ω

ξ

ω

ξ

ω

ξ

ω

δ

δ

T

T

T

T

F

X

X

 

 

•  Siła w przedziale BC. 

 

10

0

δ

=

 

2

20

2

8

( )

1

1

( )

6

3

T

T

l

EJ

EJ

ω ξ

δ

ω ξ

=

× × ×

=

 

 

równania linii wpływu nadliczbowych 

=

×

×

=

17

16

)

(

17

8

)

(

20

10

1

2

1

ξ

ω

ξ

ω

δ

δ

T

T

F

EJ

X

X

 

 

•  Siła w przedziale CD 

 

0

10

=

δ

 

EJ

EJ

l

l

3

4

1

6

1

2

3

20

ξ

ξ

δ

=

×

×

×

×

=

 

 

równania linii wpływu nadliczbowych: 

⎡−

=

×

×

=

ξ

ξ

δ

δ

17

8

17

4

20

10

1

2

1

F

EJ

X

X

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/8 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
Wyznaczenie linii wpływu sił wewnętrznych i reakcji odbywa się przez zsumowanie 
odpowiednich linii wpływu nadliczbowych oraz linii wpływu danej wielkości 
statycznej dla układu podstawowego – statycznie wyznaczalnego. 

 
 
 

X

1

X

2

X

2

 

 
 
 

⎟⎟

⎜⎜

+

+

=

2

1

2

1

1

1

1

]

[

l

l

X

l

X

R

R

B

B

 

 

 

2

2

]

[

l

X

T

T

=

α

α

 

 

2

]

[

X

M

M

+

=

α

α

α

ξ

 

 
 

Dla przekroju 

β

znajdującego się w pierwszym przęśle: 

 

1

2

1

2

[ ]

X

X

T

T

l

l

α

β

=

+

 

 

1

2

[

]

M

M

X

X

β

β

β

β

ξ

ξ

=

+

+

 

 
Na podstawie przedstawionych zależności wyznaczono wykresy  poszczególnych linii 
wpływu.  

 

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/9 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
 

   

6m

4m

1m

2m

P=1

I

I

I

A

C

D

B      -  

α

 

 

Linia wpływu reakcji RA

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0.8

1.0

1.2

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

 

linia wpływu R

A

 

 
 

Linia wpływu reakcji RB

-1.0

-0.8

-0.6

-0.4

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0.8

1.0

1.2

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

 

linia wpływu R

B

 

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/10 

   piwicki@pg.gda.pl 

 

   

6m

4m

1m

2m

P=1

I

I

I

A

C

D

B      -  

α

 

 
 

Linia wpływu reakcji Ma

-1.2

-1.0

-0.8

-0.6

-0.4

-0.2

0.0

0.2

0.4

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

 

Linia wpływu nadliczbowej X

1

 = linia wpływu momentu M

A

.

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/11 

   piwicki@pg.gda.pl 

 

      

6m

4m

1m

2m

P=1

I

I

I

A

C

D

B      -  

α

 

 

Linia wpływu siły tnącej Ta

-0.8

-0.6

-0.4

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0.8

1.0

0.0

1.0

2.0

3.0

4.0

5.0

6.0

7.0

8.0

9.0

10.

11.

12.

 

Linia wpływu momentu Ma

-0.4

-0.3

-0.2

-0.1

0.0

0.1

0.2

0.3

0.4

0.5

0.6

0.0

1.0

2.0

3.0

4.0

5.0

6.0

7.0

8.0

9.0

10.

11.

12.

 

 
 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl    

 

wykład 

6/12 

   piwicki@pg.gda.pl 

Obciążanie linii wpływu. 

 
Linia wpływu danej wielkości statycznej Z przedstawia wartość tej 
wielkości w zależności od położenia jednostkowej siły poruszającej się po 
konstrukcji. Jeżeli na  konstrukcję działają inne obciążenia to linia wpływu 
może być wykorzystana do wyznaczenia danej wielkości statycznej Z od 
tych obciążeń.  

 

 

P

1

P

2

P

i

 q

1

 

η

Rzędna: 

1

 

η

Rzędna: 

2

 

η

Rzędna: 

i

Pole: A

 

 

Linia wpływu wielkości statycznej Z

 
 
Jeżeli na układ działają siły skupione P, i obciążenie ciągłe q to wielkość 
statyczną Z możemy wyznaczyć z następującego wzoru: 

 
 

dx

x

x

q

P

Z

n

i

i

b

a

i

i

)

(

)

(

1

η

η

=

=

×

+

×

=

 

 

 
Jeżeli obciążenie q jest stałe na pewnym odcinku konstrukcji to powyższy 
wzór przyjmie postać: 

 
 

=

=

×

+

×

=

n

i

i

i

i

x

q

A

P

Z

1

)

(

η

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl    

 

wykład 

6/13 

   piwicki@pg.gda.pl 

Przykład 
Sprawdzić rozwiązanie belki za pomocą obciążania linii wpływu.  Dla podanego 
obciążenia obliczyć wartość M

α

, T

α

, R

A

, R

B

, M

6m

4m

1m

1m

3m

2m

12kN

10kN

8kN

2kN/m

HE140A

A

C

D

B      -  

α

 

geometria układu 

 

wykres momentów zginających M [kNm] 

 

wykres sił tnących T [kN] 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl    

 

wykład 

6/14 

   piwicki@pg.gda.pl 

x[m]

Linia wpływu 

reakcji R

B

1

0.000

2

0.076

3

0.266

4

0.511

5

0.754

6

0.936

7

1.000

8

0.904

9

0.677

10

0.360

11

0.000

12

-0.368

13

-0.735

Wartości sił wewnętrznych uzyskane z rozwiązania statyki belki:  
M

α 

= 3.20kNm,  T

α 

L

  

=12.93kN,  R

A  

= 5.820 kN,  R

B  

= 19.12 kN,  M

A

 =  8.63 kNm  

Sprawdzenie reakcji R

B

 

6m

4m

1m

1m

3m

2m

12kN

10kN

8kN

2kN/m

HE140A

A

C

D

B      -  

α

 

Linia wpływu reakcji RB

-1.0

-0.8

-0.6

-0.4

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0.8

1.0

1.2

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

 

Przyjeto, że reakcja jest dodatnia gdy jest skierowana w  
górę. Dodatnie rzędne linii wpływu dla sił skupionych 
świadczą, że siły te wywołują reakcję dodatnią,  
obciążenie ciągłe natomiast powoduje reakcję ujemną 
- odrywanie belki od podpory. Poprzez obciążenie linii 
 wpływu uzyskano tą samą reakcję co z rozwiązania statyki belki. 

rzędne linii wpływu 

η

siła P [kN] P x 

η

0.5110

12

6.1

0.9044

10

9.0

0.6765

8

5.4

pole pod linią wpływu

-0.7353

2

-1.5

reakcja R

B

19.1

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl    

 

wykład 

6/15 

   piwicki@pg.gda.pl 

x[m]

Linia 

wpływu 

reakcji RA

0

1

1

0.9423

2

0.793

3

0.5882

4

0.3638

5

0.1558

6

0

7

-0.0772

8

-0.0882

9

-0.0551

10

0

11

0.0588

12

0.1176

Sprawdzenie reakcji R

B

 

6m

4m

1m

1m

3m

2m

12kN

10kN

8kN

2kN/m

HE140A

A

C

D

B      -  

α

 

Linia wpływu reakcji RB

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0.8

1.0

1.2

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

 

 
Przyjeto, że reakcja jest dodatnia gdy jest skierowana w  
górę. Dodatnie rzędne linii wpływu dla siły 12kN  
i obciążenia ciągłego świadczą, że siły te wywołują 
 reakcję dodatnią, obciążenie środkowego przęsła, 
 natomiast powoduje reakcję ujemną - odrywanie belki 
od podpory. Poprzez obciążenie linii  wpływu  
uzyskano tą samą reakcję co z rozwiązania statyki belki. 

rzędne linii wpływu 

η

siła P [kN] P x 

η

0.5882

12

7.1

-0.0772

10

-0.8

-0.0882

8

-0.7

pole pod linią wpływu

0.1176

2

0.2

reakcja R

A

5.82

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl    

 

wykład 

6/16 

   piwicki@pg.gda.pl 

x[m]

Linia wpływu 

reakcji MA

0

0

1

-0.7271

2

-0.9935

3

-0.9265

4

-0.6536

5

-0.3023

6

0

7

0.1544

8

0.1765

9

0.1103

10

0

11

-0.1176

12

-0.2353

Sprawdzenie momentu M

A

 

6m

4m

1m

1m

3m

2m

12kN

10kN

8kN

2kN/m

HE140A

A

C

D

B      -  

α

 

 

Linia wpływu reakcji Ma

-1.2

-1.0

-0.8

-0.6

-0.4

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

pole pod obciążeniem ciągłym
linia kątów obrotu
rzędne pod siłami skupionymi
Linia wpływu reakcji RB

 

 
założono, że moment M

jest dodatni gdy działa w prawo,  

siła 12kN wywołuje ujemny moment przy podporze A,  
podobnie obciążenie ciągłe, siły z przęsła środkowego 
wywołują moment dodatni.  Na rysunku przedstawiono  
również linię kątów obrotu. Na tej linii występuje skok o 1, 
przy podporze A co odpowiada zakładanemu wymuszeniu 
kinematycznemu-obrotowi podpory. 

rzędne linii wpływu 

η

siła P [kN] P x 

η

-0.9265

12

-11.1

0.1544

10

1.5

0.1765

8

1.4

pole pod linią wpływu

-0.2353

2

-0.5

reakcja M

A

-8.63

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl    

 

wykład 

6/17 

   piwicki@pg.gda.pl 

Sprawdzenie momentu T

α

 

 

Linia wpływu siły tnącej Ta

-0.8

-0.6

-0.4

-0.2

0.0

0.2

0.4

0.6

0.8

1.0

0.0

1.0

2.0

3.0

4.0

5.0

6.0

7.0

8.0

9.0

10.

11.

12.

pole pod obciążeniem ciągłym
linia wpływu Ta
rzędne pod siłami skupionymi
linia wpływu Ta

 

 
Sprawdzenie momentu M

α

 

Obliczamy siłę M

α

 =3.2kNm 

Obliczamy siłę 

T

α

L

 =12.93kN 

 

Linia wpływu siły tnącej Ta

-0.3

-0.2

-0.1

0.0

0.1

0.2

0.3

0.4

0.5

0.0

1.0

2.0

3.0

4.0

5.0

6.0

7.0

8.0

9.0

10.

11.

12.

pole pod obciążeniem ciągłym
linia wpływu Ta
rzędne pod siłami skupionymi
linia wpływu Ta

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/18 

   piwicki@pg.gda.pl 

Ekstremalne obciążanie linii wpływowych. 
Obwiednie wielkości statycznych. 

 
Obciążenia konstrukcji możemy podzielić na obciążenia stałe i obciążenia 
zmienne. Do obciążeń stałych możemy zaliczyć na przykład obciążenie 
ciężarem własnym. Obciążenie zmienne to obciążenia śniegiem, wiatrem, 
obciążenia użytkowe, obciążenia pojazdami, suwnicami. Przy analizie 
konstrukcji często powtaje problem takiego ustawienia obciążeń 
zmiennych aby uzyskać ekstremalne wielkości sił wewnętrznych, które są 
najbardziej niekorzystne dla konstrukcji. Przy poszukiwaniu takich 
ekstremalnych położeń sił wewnętrznych przydatna jest znajomość linii 
wpływu.  
Dla pojedynczej siły skupionej najbardziej niekorzystna wartość wielkości 
statycznej Z powstanie przy ustawieniu siły w ekstremalnych miejscach 
linii wpływu:  

  

P

 

η

Rzędna: 

max

 

 

max

max

η

×

=

i

P

Z

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

P

 

η

Rzędna: 

max

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/19 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
W przypadku obciążenia ciągłego o skończonej długości wartość Z jest równa: 

 

)

(x

q

A

Z

×

=

 

 
 
 

 q

a

 dx

dx

η

Rzędna: 

1

 

η

Rzędna: 

2

Pole: A

 

 
 
 

jeżeli założymy przesunięcie odcinka obciążenia o dx to nastąpi zmiana 
wielkości Z: 
 

)

(

2

1

dx

z

dx

z

q

q

dA

dZ

×

+

×

×

=

×

=

 

 
 

ponieważ poszukujemy takiego położenia obciążenia aby Z osiągało 
ekstremum z warunku zerowania się pochodnej możemy wyznaczyć: 

 
 

2

1

2

1

0

)

(

z

z

z

z

q

dx

dZ

=

=

+

×

=

 

 
 

ekstremalna wielkość Z będzie wtedy gdy rzędne z

1

 = z

2

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/20 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
W przypadku obciążeń o dowolnej długości ekstremalną wartość wielkości 
statycznej wyznaczymy przyjmując długość obciążenia tak aby się ona 
pokrywała z dodatnnią częścią linii wpływu 
 

q

Z

max

+

_

 

 
Aby uzyskać minimalne wartości danej wielkości statycznej możemy ustawić 
obciążenie tak aby pokrywało się z ujemną częścią linii wpływu wielkości Z. 
 

q

Z

min

+

 

 
Jeżeli we wszystkich przekrojach poprzecznych wyznaczymy wartość 
maksymalną danej wielkości statycznej i wartość minimalną tej wielkości 
od zadanego obciążenia to uzyskany wykres wielkości ekstremalnych 
nazywamy obwiednią Z

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/21 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
Przykład  
Wyznaczyć obwiednię momentów zginających M dla belki obciążonej ciężarem 
własnym i obciążeniem zmiennym o dowolnej długości

 

 
 

      

6m

4m

3m

4kN/m=q

2kN/m=p

HE160A

D

B         

β

C      

γ

A                   

α

 

 
Przypadek 1. Momenty zginające od obciążeń stałych. 
 

 

 
 
 
 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/22 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
Przypadek 2. obciążenie zmienne w przęśle AB i CD (max moment przęsłowy w przęśle 
AB  i CD przęśle, maksymalny moment na podporze A, minimalny moment w  przęśle 
BC. 

 

 
Przypadek 3. obciążenie zmienne w  przęśle BC (max moment przęsłowy w  przęśle BC, 
minimalny moment na  podporze A, w  przęśle AB i CD 
 

 

 
Przypadek 4. obciążenie zmienne w przęśle  AB i BC przęśle (min moment nad podporą 
B) 

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/23 

   piwicki@pg.gda.pl 

 
Przypadek 5. Obciążenie zmienne w przęśle  CD  (max moment nad podporą B) 

 

 
Przypadek 6. Obciążenie zmienne w przęśle  BC i CD  (min moment nad podporą C) 

 

 

Przypadek 7. Obciążenie zmienne w przęśle  AB  (max moment nad podporą C) 

 

background image

Mechanika Budowli (C16)  

 

Piotr  Iwicki

 

http://www.okno.pg.gda.pl 

 

   

wykład 

6/24 

   piwicki@pg.gda.pl 

OBWIEDNIA MOMENTÓW ZGINAJĄCYCH OD OBCIĄŻEŃ ZMIENNYCH- 

NA JEDNYM RYSUNKU WYKRESY Z PRZYPADKÓW 2-7 

 

OBWIEDNIA MOMENTÓW ZGINAJĄCYCH OD OBCIĄŻEŃ STAŁYCH I 

ZMIENNYCH – NA JEDNYM RYSUNKU WYKRESY 1-7 

 


Document Outline