background image

 

 

Biały®  

Polityka Gospodarcza 

 

Wykład nr 6 

Niedziela 7 grudnia 2003 

 
 

Polityka rolna 

 

Jest czę ścią składową całej polityki gospodarczej. Jej podmiotami są władze pań stwowe i 
władze samorządowe. Na szczeblu centralnym z ramienia władzy wykonawczej (rządu) 
reprezentantem jest minister rolnictwa. Rolnictwo to nie tylko czę ść gospodarki, ale waż ny 
sektor z punktu widzenia ekologii. Przedmiotem polityki rolnej jest tworzenie warunków do 
efektywnego, dobrego rozwoju rolnictwa. 
 
Moż na wyróż nić 2 podstawowe typy polityki rolnej: 

  Politykę  bezpośrednią (polega na tym, że to władze pań stwowe ustalają w sposób 

odgórny ile, gdzie. Po jakich kosztach produkować. Taka polityka jest właściwa dla 
gospodarek centralnie kierowanych np. byłych gospodarek socjalistycznych) 

  Politykę  pośrednią (polega na tym, ż e władze tworzą tylko warunki prawne, finansowe 

i czę ść warunków organizacyjnych dla produkcji rolnej. Ten typ polityki stosowany 
jest w gospodarkach rynkowych, dominujących obecnie na całym świecie) 

 
Instrumenty polityki rolnej: 
Wyróż niamy 3 grupy instrumentów polityki rolnej: 

1.  Informacje ze strony władz o tym, co zamierza władza zrobić (w danym roku czy 5-

leciu) 

2.  Wszelkie przepisy prawne ustalające to, co wolno, a czego nie wolno w dziedzinie 

omawianej. 

3.  Bodźce finansowe (instrumenty) – podatki, opłaty oraz dopłaty dla gospodarstw. 

 
Struktura agrarna w Polsce 
Struktura – układ całościowy, w którym wystę pują poszczególne elementy (agrarna = rolna) 
 

1.  Struktura agrarna z punktu widzenia rodzaju własności 
2.  Struktura wielkości gospodarstw rolnych z punktu widzenia ich wielkości 
3.  Struktura upraw 

 
Ad. 1)  
Wystę pują 3 typy własności: 

  Prywatna (reprezentowana głównie przez rodzinne gospodarstwa rolne – ok. 88-87% 

uż ytków rolnych) 

  Pań stwowa (7-8% areału prawnego) 

  Samorządowa i spółdzielcza (na tę  formę  własność przypada 3-4% wszystkich 

gruntów uprawnych) 

Ad. 2) 
W 2002 roku w Polsce było około 1850 tysię cy indywidualnych gospodarstw rolnych. W 
Polsce 56,2% gospodarstw to gospodarstwa nieprzekraczające 5 ha. Około 20% stanowią 
gospodarstwa powyż ej 10 ha. Tylko 1/5 gospodarstw ma obszarowe warunki do 
samodzielnego rządzenia, aby produkcja była opłacalna. Około 80% gospodarstw stanowią 

background image

 

 

Biały®  

gospodarstwa, które nie mają szans na samodzielny byt. Średnia wielkość gospodarstw 
rolnych wynosi około 8 ha. 
 
Na tle Unii Europejskiej, gdzie średnia wielkość gospodarstw wynosi ok. 18 ha. Polska należ y 
do krajów o małej wielkości gospodarstw, jednakż e już  teraz w UE są kraje o zbliż onej 
strukturze gospodarstw do polskiej. Są to Portugalia, Włochy, Grecja. Średnia cena 1 ha ziemi 
(w €) wynosi: Holandia – 24 tys. €, Włochy 12 tys. €, Niemcy 9 tys. €, Francja 3 tys. €, 
Polska 1-1,1 tys. €. 
 
 

Zagraniczna polityka gospodarcza 

 

Zagraniczna polityka gospodarcza jest czę ścią składową polityki gospodarczej danego kraju. 
Jej podmiotami są władze pań stwowe. W ramach władzy wykonawczej (rządu) tę  politykę  
prowadzą minister spraw zagranicznych łącznie z ministrem gospodarki. Przedmiotem tej 
polityki jest tworzenie warunków dla korzystnego przepływu mię dzynarodowego towarów, 
kapitału i ludzi. W gospodarkach centralnie kierowanych władze odgórnie ustalają, co 
eksportować, importować, do jakich krajów i po jakiej cenie (polityka bezpośrednia). W 
gospodarkach rynkowych wystę puje polityka pośrednia i polega tylko na tworzeniu 
warunków do przepływu towarów, kapitału i ludzi. Władze te na ogół nie ustalają warunków 
eksportu. 
Każ dy raj zainteresowany jest tym, aby jego eksport był najwię kszy, bowiem z tego tytułu 
eksporterzy otrzymują dochody, a z tego płacą podatki na rzecz pań stwa. 
Generalnie wyróż niamy 2 typy gospodarek gospodarek punktu widzenia ich powiązań  ze 
światem zewnę trznym: 

  Gospodarki autarkiczne (zamknię te) – w czystej postaci wystę pują bardzo rzadko np. 

w okresie wojen, blokady pań stwa. 

  Gospodarki otwarte – powszechne na całym świecie z tym, że stopień  otwartości jest 

róż ny. Mierzy się  go przez udział eksportu w PKB danego kraju. W Polsce udział 
eksportu w PKB waha się  mię dzy 20-30%, a np. w USA około 14%, w Belgii 60%. 

 
Jeż eli import = eksportowi to wówczas mówimy, ż e dany kraj ma zrównoważ ony bilans 
handlowy. Gdy eksport > import – nadwyż ka handlowa, a gdy eksport < import – deficyt 
handlowy. 
 
Zadaniem zagranicznej polityki gospodarczej jest dąż enie do tego, by bilansować import z 
eksportem, albo osiągnąć nadwyż kę  eksportu (np. w Japonii). W Polsce od połowy lat 90-tych 
do obecnej jest wię kszy import niż  eksport i ujemne saldo handlowe. Wszystkie kraje Europy 
środkowo-wschodniej mają także ujemne saldo handlowe. Wynika to z tego, że kraje te 
przeprowadzają intensywną modernizację  swoich gospodarek (importują maszyny, a takż e 
gotowe produkty konsumpcyjne, których wytworzyć nie są w stanie). Wszystkie kraje te 
pokrywają ujemne saldo handlowe dzię ki pozyskiwaniu środków finansowych ze źródeł poza 
eksportowych (poż yczki w bankach). Pozyskują te środki finansowe dzię ki sprzedaż y 
rządowych, krajowych papierów wartościowych, sprzedaż y majątku narodowego 
(istniejących przedsię biorstw hurtowni). Napływ pieniądza z tytułu emisji rządowych 
papierów wartościowych nazywa się  zagranicznymi inwestycjami portwelowymi. Natomiast 
napływ pieniądza z tytułu zakupu w danym kraju już  istniejących przedsię biorstw, hurtowni 
nazywa się  zagranicznymi inwestycjami bezpośrednimi. Jeśli napływ zagranicznego 
pieniądza jest dostatecznie duż y to są pieniądze, aby finansować wię kszy import niż  eksport 
w kraju. 

background image

 

 

Biały®  

Bilans płatniczy kraju jest zestawieniem wszystkich transakcji danego kraju ze światem 
zewnę trznym. W ramach tego bilansu wystę pują 3 waż ne pozycje: 

  Import i eksport towarów 

  Import usług i eksport usług 

  Przepływ kapitału (import i eksport kapitału) 

 
Wśród instrumentów zagranicznej polityki gospodarczej waż ną rolę  odgrywają cła oraz kurs 
dewizowy. 
Cła – opłaty z tytułu importu jakiś towarów (jeśli wystę pują to utrudniają import) 
Kurs dewizowy – cena waluty jednego kraju wyraż ona w walucie innego kraju. Jeśli jedna 
waluta traci na wartości to jest to korzystne dla eksporterów, jeśli zyskuje to korzystne dla 
importerów.