background image

Nadczynność tarczycy

background image

Nadczynność tarczycy to stan nadmiernego 

wydzielania hormonów przez tarczycę. Termin 

ten nie obejmuje skutków nadmiaru 

hormonów tarczycy, co określamy mianem 

tyreotoksykozy. Nieleczona nadczynność 

tarczycy może doprowadzić do 

tyreotoksykozy. Ale również podanie 

nadmiernej ilości hormonów tarczycy, które 

stosuje się w niedoczynności, może wywołać 

tyreotoksykozę (a nie nadczynność, jak to 

często błędnie jest interpretowane).

Nadczynność tarczycy

background image

gruczoł wydzielania dokrewnego, ważący ok 20g, o 
kształcie motylowatym, zlokalizowany w przedniej 
części szyi. Składa się z dwóch płatów, które w 
centrum połączone są przez tzw. cieśń tarczycy

 

background image

guzki toksyczne (produkujące hormony), a dokładniej 

obecność autonomicznej tkanki tarczycowej 

(produkującej hormony bez stymulacji TSH)

zapalenia tarczycy (najczęściej typu Graves-Basedowa)

rzadko hormon produkowany przez łożysko czasie ciąży

niezwykle rzadko choroby przysadki i inne choroby

   Obecnie coraz częściej obserwuje się nadczynność 

tarczycy u osób z guzkami obojętnymi, które pod 

wpływem leków zawierających jod przechodzą w guzki 

toksyczne.

Przyczyny 

background image

Hormony tarczycy kontrolują funkcje organizmu, takie jak:
- tempo metabolizmu
- tętno
- temperatura ciała
- wzrost i rozwój
Mają też wpływ na:
- masę ciała
- sprawność umysłową
- cykl miesiączkowy
- płodność

Do tworzenia hormonów w tarczycy niezbędny jest jod
dostarczany do organizmu głównie z pokarmami

Hormony Tarczycy

background image

Skóra: 

uczucie stałego gorąca;

skóra ciepła, wilgotna, często przekrwiona;  

tkanka podskórna przy dłuższej nadczynności 

jest ścieńczała; 

chorym wypadają włosy;

paznokcie są łamliwe;

hiperpigmentacja;

bielactwo – przy autoimmunologicznym 

podłożu nadczynności tarczycy;

Nadczynność tarczycy- objawy

background image

Układ nerwowy i narząd ruchu 

Zaburzenia neuropsychiatryczne;

Drażliwość;

Niepokój;

Nerwowość;

Zaburzenia emocjonalne;

Zaburzenia snu;

Drobnofaliste drżenia rąk;

Wzmożenie odruchów ścięgnistych;

Osłabienie siły mięśniowej;

Zmniejszenie masy mięśniowej.

Nadczynność tarczycy- objawy

background image

Układ pokarmowy: 

Wzmożone łaknienie;

Wzmożone pragnienie;

Zwiększona liczba oddawanych stolców;

Biegunki. 

Nadczynność tarczycy- objawy

background image

Nadczynność tarczycy to problem dotyczący ok. 0,5% 

ciężarnych. Nieleczona nadczynność tarczycy może 

negatywnie wpływać na przebieg ciąży. Choroba może 

skutkować porodem przedwczesnym. Urodzone przed 

terminem dziecko jest mniejsze i mniej dojrzałe. Im 

wcześniej przyszło na świat tym większe ryzyko rozmaitych 

powikłań.

Nieleczona nadczynność tarczycy stwarza też ryzyko 

wystąpienia przełomu tarczycowego podczas porodu. 

Powikłanie objawia się gorączką, nudnościami, wymiotami, 

biegunką, przyspieszeniem czynności serca. Często dochodzi 

do zaburzeń świadomości. Przełom 

tarczycowy bezpośrednio zagraża życiu matki i dziecka.

Wpływ nadczynności tarczycy na 

ciążę

background image

W chorobie Graves-Basedowa może też dojść do 

rozwojunadczynności tarczycy i powstania wola u dziecka. Jest to 

spowodowane przechodzeniem przez łożysko przeciwciał 

przeciwko receptorowi TSH. Krążące we krwi płodu przeciwciała 

powodują pobudzenie komórek tarczycy oraz zwiększone 

wytwarzanie i wydzielanie hormonów tarczycy.

Przygotowanie do ciąży:

Z uwagi na zwiększone ryzyko powikłań ciążowych nie zaleca się 

zachodzenia w ciążę w czasie aktywnej nadczynności tarczycy. 

Chore powinny wcześniej zaplanować ciążę i o swoich planach 

poinformować lekarza. Pozwoli to na optymalne przygotowanie 

do tego szczególnego okresu i zminimalizowanie ryzyka powikłań 

dla matki i dziecka.

Wskazane jest zachodzenie w ciążę po uregulowaniu czynności 

tarczycy, gdy poziomy hormonówmieszczą się w normie. Najlepiej 

więc przed ciążą zakończyć leczenie. Jeśli chora leczona była 

radiojodem zalecane jest zachowanie odstępu ok. 6 – 12 miesięcy 

od zakończenia terapii do zajścia w ciążę. W przypadku leczenia 

farmakologicznego czy operacyjnego taka przerwa nie jest 

konieczna.

 

background image

Do schorzeń tarczycy zaliczamy:

niedoczynność tarczycy

nadczynność tarczycy

wole

guzy tarczycy

Choroby tarczycy 

background image

 Jeśli tarczyca nie otrzymuje 

wystarczającej ilości jodu, 

zaburzone zostaje jej 

wytwarzanie hormonów. 

Wtedy zaczyna ona 

zwiększać swoje rozmiary, 

bo zrekompensować te 

niedobory. Powiększanie się 

tarczycy, widoczne nawet z 

zewnątrz określa się 

mianem wola. Do jego 

powstania dochodzi, kiedy 

zwiększa się liczba i 

objętość tyreocytów w 

tarczycy. 

Wole

background image

Jest to autoimmunologiczna choroba tarczycy w której 

dochodzi do nadczynności tarczycy wywołanej działaniem 

przeciwciał stymulujących rec. TSH .W wyniku działania 

przeciwciał dochodzi do zwiększonej syntezy i uwalniania T3 i 

T4.

Choroby tarczycy należą do najczęściej występujących schorzeń 

na świecie. Ocenia się, że u prawie 20% ludności Polski 

występują zaburzenia funkcji tarczycy, a chorobą Gravesa - 

Basedowa dotkniętych jest 0,14% Polaków. Choroba Gravesa - 

Basedowa ujawnia się u osób w każdym wieku, aczkolwiek w 

okresie do 10 roku życia występuje rzadko (częstość 

występowania u osób dorosłych, w stosunku do występowania 

u dzieci, wynosi około 12:1). Pomiędzy 20 a 40 rokiem życia, 

kobiety chorują pięciokrotnie częściej niż mężczyźni. 

Choroba 

Gravesa - Basedowa

background image

Choroba Gravesa - Basedowa ujawnia się u osób 

predysponowanych genetycznie, często pod wpływem 

niekorzystnych czynników zewnętrznych, takich jak stres, 

nadmierna podaż jodu czy infekcje – zarówno wirusowe jak i 

bakteryjne. Za uwarunkowaniem genetycznym omawianego 

schorzenia przemawiają: występowanie rodzinne, 

współistnienie z innymi chorobami autoimmunologicznymi, 

takimi jak cukrzyca typu 1, niedokrwistość Addisona - 

Biermera, bielactwo, a także częste występowanie u chorych, 

posiadających antygeny zgodności tkankowej HLA-DRw3, 

HLA-DRw5, HLA-B8, HLA-Bw35.

Przyczyny

background image

Badania hormonalne 

  TSH, fT3 i fT 4

Przeciwciała przeciwtarczycowe 

anty-TPO –podstawowy marker chorób autoimmunologicznych tarczycy 

najlepsze badanie  przesiewowe.

TSI- test ten ocenia obecność w surowicy  stymulujących tarczyce p.ciał 

skierowanych przeciwko TSH-R . + u 90% chorych z cGB

TBII ocenia obecność p.cial skierowanych przeciwko TSH-R

Anty –TG marker bardziej czuły dla ch. Hashimoto

Badania obrazowe

USG tarczycy

Scyntygrafia tarczycy (najczęściej s. z izotopem jodu- ocena jodochwytności)

MRI –głowy , ocena orbitopatii

Diagnostyka

background image

Chora - 60 lat 

Dane  z wywiadu:

Pierwsze objawy:

Obrzęk tkanek okołooczodołowych

Zaparcia

Uczucie kołatania serca

Podenerwowanie i uczucie niepokoju

Zła tolerancja wysokiej temperatury otoczenia

Dotychczasowy przebieg choroby

Dolegliwości ze strony innych narządów i układów

NT

Cukrzyca typu II

Wywiad rodzinny 

Siostra - stan po stumektomi 

Córka - p.podobnie niedoczynność tarczycy 

Prezentacja przypadku klinicznego 

cz.1 

background image

Badanie przedmiotowe :

Objawy oczne 

Obrzęk bocznych części brwi 

Wytrzeszcz obustronny

Obj. Stellwaga (-)

Obj. darlympley’a (-)

Obj. Graefego(-)

Obj. moebiusa (-)

Tarczyca powiększona o wzmożonej 

spoistości 

Osłuchiwaniem –nieznaczny szmer 

naczyniowy

Serce- czynność. serca miarowa ,tony 

dźwięczne , bez szmerów patologicznych 

Wątroba , śledziona -nie powiększona 

Obrzęk przedgoleniowy – (-) 

Palce pałeczkowate =akropatia (-) 

Prezentacja przypadku klinicznego 

cz.2 


Document Outline