untitled

BUDUJEMY DOM

3/2010

Stropy

BUDUJEMY BEZ

B}DÓW – B

¥ciany dziaïowe

Budowa stropu to zadanie dla specjalistów – konstruktora i do

Ăwiadczonych

wykonawców. W tym przypadku nie wolno eksperymentowa

Ê – jeĂli chcemy

zastosowa

Ê inne rozwiÈzania niĝ proponowane w projekcie, to trzeba to

uzgodni

Ê z konstruktorem. Dotyczy to nie tylko zmiany rodzaju stropu,

ale równie

ĝ zmiany ukïadu Ăcian wewnÚtrznych – to one sÈ dla niego podporÈ

(

Ăciany noĂne), lub przeciwnie – obciÈĝeniem (Ăciany dziaïowe).

Zmian nie mo

ĝna wiÚc dokonywaÊ pochopnie na placu budowy, wierzÈc

zapewnieniom wykonawców,

ĝe wszystko bÚdzie w porzÈdku.

Stropy ró

ĝniÈ siÚ pod wieloma wzglÚdami, np. zdolnoĂciÈ do tïumienia děwiÚków,

izolacyjno

ĂciÈ termicznÈ, trudnoĂciÈ uïoĝenia czy masÈ. Warto wiÚc juĝ na etapie

projektowania wybra

Ê rodzaj stropu najlepiej dostosowany do naszych potrzeb.

Jaros

ïaw Antkiewicz

Budowa stropu to zadanie dla specjalistów – konstruktora i do

Ăwiadczonych

wykonawców. W tym przypadku nie wolno eksperymentowa

Ê – jeĂli chcemy

zastosowa

Ê inne rozwiÈzania niĝ proponowane w projekcie, to trzeba to

Jaros

ïaw Antkiewicz

Pomi

Údzy

kondygnacjami

¥ i

d i

Schody wewn

Útrzne

fot. T

echbud

Stropy

BD3_stropy.indd 35

2010-02-15 20:46:11

BUDUJEMY BEZ B

}DÓW – B

Stropy g

Ústoĝebrowe

Najpopularniejsze w domach jednorodzinnych s

È obecnie stropy ge-

sto

ĝebrowe. WystÚpujÈ w wielu odmianach (np. Teriva, Fert), ale za-

wsze sk

ïadajÈ siÚ z gÚsto rozstawionych, lekkich stalowo-betonowych

lub stalowo-ceramicznych belek. Przestrze

ñ pomiÚdzy belkami, zwy-

kle szeroko

Ăci 60 cm, wypeïnia siÚ pustakami – najczÚĂciej ceramicz-

nymi lub z betonu lekkiego. Materia

ï, ksztaït i wymiary pustaków sÈ

odmienne w „systemach” ró

ĝnych producentów.

ñce belek kotwi siÚ w wieñcu stropowym (ïÈczÈc ze sobÈ zbroje-

nie belek i wie

ñca). NastÚpnie mieszankÈ betonowÈ pokrywa siÚ gór-

È powierzchniÚ stropu oraz wypeïnia niÈ wieniec. Na stropie to tzw.

nadbeton – jego klasa oraz grubo

ĂÊ okreĂlona jest w projekcie.

W stropach, których rozpi

ÚtoĂÊ przekracza 4–4,5 m, wykonuje siÚ

tzw.

ĝebra rozdzielcze, czyli dodatkowe belki usytuowane prostopa-

dle do belek stropowych.

¿ebra rozdzielcze zapobiegajÈ niezaleĝne-

mu uginaniu si

Ú belek pod obciÈĝeniem. Takie niezaleĝne ugiÚcia,

zwane „klawiszowaniem”, prowadz

È bowiem do pÚkania tynku na

spodzie stropu. Zjawisko klawiszowania zmniejsza te

ĝ warstwa nad-

betonu, gdy

ĝ wiÈĝe ze sobÈ zbrojenie poszczególnych belek i usztyw-

nia konstrukcj

Ú.

W miejscu oparcia murowanych

Ăcian dziaïowych, biegnÈcych

równolegle do belek, konieczne jest usztywnienie stropu przez u

ïoĝe-

nie dwóch belek obok siebie.
Zalety:

ïatwo dostÚpne prefabrykaty, które produkuje wiele firm, w tym

tak

ĝe niewielkie lokalne zakïady;

znana wykonawcom technologia (ró

ĝnice pomiÚdzy wariantami

stropów oferowanych przez ró

ĝnych producentów sÈ niewielkie);

stosunkowo

ïatwy montaĝ, niewymagajÈcy uĝycia ciÚĝkiego sprzÚtu.

Wady:

trudno

ĂÊ wykonania stropów o skomplikowanych ksztaïtach;

spora pracoch

ïonnoĂÊ, takĝe ze wzglÚdu na wymagane podparcie

do czasu osi

ÈgniÚcia przez strop peïnej wytrzymaïoĂci;

podatno

ĂÊ na klawiszowanie;

izolacyjno

ĂÊ akustyczna gorsza niĝ betonowych stropów monoli-

tycznych oraz prefabrykowanych z p

ïyt kanaïowych.

Stropy monolityczne

Monolitycznymi nazywa si

Ú stropy z betonu zbrojonego (ĝelbetu), be-

tonowane na pe

ïnym deskowaniu bezpoĂrednio na miejscu budowy.

Musz

È byÊ zaprojektowane dla konkretnego budynku: w projekcie

okre

Ăla siÚ ukïad zbrojenia (jedno- lub dwukierunkowy, czyli krzyĝo-

Strop g

Ústoĝebrowy

wieniec stropowy, czyli

ĝelbetowa belka biegnÈca wzdïuĝ Ăcian

zewn

Útrznych i wewnÚtrznych Ăcian noĂnych; rozkïada nacisk

belek stropowych równomiernie na powierzchni

Ú muru

nadbeton – warstwa betonu
pokrywaj

Èca pustaki oraz

wype

ïniajÈca puste przestrzenie

Údzy nimi a belkami. Jest wiÚc

elementem konstrukcyjnym,
pozwala osi

ÈgnÈÊ zamierzonÈ

grubo

ĂÊ stropu i tworzy równÈ

warstw

Ú podïogi

Belki stropu g

Ústoĝebrowego. Ich dolna czÚĂÊ tworzy tzw. stopkÚ – zapewnia

ona oparcie dla odpowiednio ukszta

ïtowanych pustaków stropowych

fot. T

echbud

¿ebro rozdzielcze w stropie

fot. W

ienerberger

Schemat

ĝelbetowego stropu monolitycznego

pustaki stropowe z ceramiki
lub betonu lekkiego (np.
keramzytobetonowe)

prefabrykowana
belka stropowa

warstwa betonu

warstwa
izolacji akustycznej

zbrojenie

jastrych

posadzka

wieniec

stropowy

zbrojenie z pr

Útów stalowych

deskowanie

ĝebra

beton

BD3_stropy.indd 36

2010-02-15 20:50:13

BUDUJEMY DOM

3/2010

Stropy

wy), a tak

ĝe sposób oparcia na Ăcianach. Od

decyzji konstruktora zale

ĝy noĂnoĂÊ stropu,

dlatego bez uzgodnienia z nim nie wolno do-
konywa

Ê ĝadnych zmian w stosunku do pro-

jektu, które mog

ïyby zmieniÊ przyjÚte do ob-

licze

ñ obciÈĝenia – na przykïad przesuwaÊ

Ăcian dziaïowych. Strop monolityczny wy-
maga solidnie podpartego deskowania.
Obecnie zamiast tradycyjnego deskowania
drewnianego u

ĝywa siÚ zazwyczaj deskowañ

przeznaczonych do wielokrotnego u

ĝycia,

wykonanych z p

ïyt ze sklejki szalunkowej.

Zbrojenie stropu to zadanie dla do

Ăwiad-

czonego zbrojarza. Do betonowania najlepiej
u

ĝywaÊ gotowej mieszanki z betoniarni: za-

pewni to utrzymanie odpowiedniej klasy be-
tonu, a dzi

Úki pompowaniu mieszanki z be-

tonowozu wprost na miejsce – u

ïatwi roboty

betoniarskie.
Zalety:

potrzebne materia

ïy moĝna bez trudu ku-

Ê u wielu dostawców;

kszta

ït stropów monolitycznych moĝe byÊ

nietypowy;

maj

È niewielkÈ wysokoĂÊ (gruboĂÊ);

nie wyst

Úpuje w nich zjawisko klawiszo-

wania;

u do

ïu tworzy równÈ jednolitÈ powierzch-

Ú, co uïatwia tynkowanie;

zapewniaj

È dobrÈ izolacjÚ děwiÚkowÈ

(szczególnie od d

ěwiÚków powietrznych);

do monta

ĝu nie potrzeba ciÚĝkiego sprzÚtu.

Wady:

pracoch

ïonnoĂÊ robót na budowie;

skomplikowane zbrojenie, wymagaj

Èce

wykonawcy o wysokich kwalifikacjach;

praco- i czasoch

ïonne deskowanie oraz

stemplowanie, wymagaj

Èce znacznej iloĂci

drewna (t

Ú wadÚ moĝna w znacznym stopniu

zredukowa

Ê dziÚki zastosowaniu elementów

deskowa

ñ z wypoĝyczalni sprzÚtu budowla-

nego).

Stropy typu filigran

Tego rodzaju stropy s

È w zasadzie odmianÈ

ĝelbetowych stropów monolitycznych wyko-
nywanych bezpo

Ărednio na budowie, jednak

przygotowanie cz

ÚĂci ich konstrukcji odbywa

Ú w zakïadzie betoniarskim – sÈ wiÚc prefa-

brykowane.

Stropy filigran sk

ïadajÈ siÚ z wykonanych

wed

ïug indywidualnego projektu, stosunko-

wo cienkich (5–7 cm) p

ïyt betonowych

z u

ïoĝonym zbrojeniem. Wymiary pïyt mogÈ

Ê róĝne i zaleĝÈ od moĝliwoĂci transpor-

towych. Po przewiezieniu na plac budowy
opiera si

Ú je na Ăcianach i podporach mon-

ĝowych, wykonuje zbrojenie wieñca stro-

powego oraz uk

ïada dodatkowe zbrojenie

stropu – zale

ĝnie od projektu moĝe to byÊ

zasadnicze zbrojenie konstrukcji lub jedy-
nie dodatkowe zbrojenie w miejscach

ïÈcze-

nia p

ïyt. NastÚpnie ukïada siÚ po prostu

warstw

Ú nadbetonu, a rolÚ szalunku peïniÈ

prefabrykowane p

ïyty.

Zalety:

ĝïiwoĂÊ dowolnego ksztaïtowania;

niewielka wysoko

ĂÊ;

dobra izolacyjno

ĂÊ děwiÚkowa

Wady:

niewielka dost

ÚpnoĂÊ, bo firm produkujÈ-

cych takie stropy jest niewiele, a transport
elementów ze znacznej odleg

ïoĂci jest kosz-

towny;

wysokie kwalifikacje wymagane od wyko-

nawców;

monta

ĝ wymagajÈcy uĝycia děwigu.

Stropy z p

ïyt

prefabrykowanych

Prefabrykowane

ĝelbetowe pïyty stropowe

znacznie przyspieszaj

È wykonanie stropów,

bo po przywiezieniu na budow

Ú wymagajÈ

tylko oparcia na

Ăcianach, wykonania wieñ-

ców stropowych i wype

ïnienia betonem

szczelin na z

ïÈczach, co jest uïatwione dziÚ-

ki odpowiedniemu ukszta

ïtowaniu brzegów

ïyt. Stropy z takich prefabrykatów nie wy-

magaj

È ani deskowania, ani podpór montaĝo-

wych i mo

ĝna je uĝytkowaÊ bezpoĂrednio po

ïoĝeniu. Prefabrykatami sÈ najczÚĂciej pïyty

kana

ïowe, czasem teĝ zbrojone pïyty z beto-

nu komórkowego.

Betonowanie stropu mieszank

È pompowanÈ

wprost z betonowozu

Zbrojenie stropu. Uk

ïada siÚ je ĂciĂle wedïug projektu – z prÚtów okreĂlonej Ărednicy z konkretnego gatun-

ku stali

fot. Xella

fot. Stalexport

Strop typu filigran.

Ma podobne w

ïaĂciwoĂci

do typowego monolitycznego
stropu

ĝelbetowego, jednak dziÚki prefabrykacji na

budowie wykonuje si

Ú znacznie mniej prac i nie jest

potrzebne deskowanie

fot. Leier

BD3_stropy.indd 37

2010-02-15 20:50:31

BUDUJEMY DOM

3/2010

BUDUJEMY BEZ B

}DÓW – B

Monta

ĝ stropu wymaga bardzo dobrej orga-

nizacji: najlepiej je

Ăli děwig podnosi pïyty od

razu z samochodu ci

Úĝarowego, wówczas

wszystkie czynno

Ăci zwiÈzane z wykonaniem

stropu trwaj

È zaledwie kilka godzin.

Stropy prefabrykowane nie s

È zbyt popu-

larne, prawdopodobnie przez z

ïe skojarzenia

z „wielk

È pïytÈ”.

Zalety:

szybko

ĂÊ wykonania;

ĝliwoĂÊ obciÈĝenia tuĝ po uïoĝeniu;

dobra izolacyjno

ĂÊ akustyczna;

równa powierzchnia u

ïatwiajÈca tynkowa-

nie;

ĝliwoĂÊ wykorzystania kanaïów w pïy-

tach do prowadzenia instalacji.
Wady:

problemy z dost

ÚpnoĂciÈ (produkcjÈ prefa-

brykatów zajmuje si

Ú niewiele firm);

monta

ĝ wymagajÈcy ciÚĝkiego sprzÚtu.

Stropy drewniane

Zarówno w domach drewnianych, jak i mu-
rowanych mo

ĝna stosowaÊ stropy drewnia-

ne. Tradycyjne sk

ïadajÈ siÚ z grubych belek

rozstawionych co 100–150 cm. Cz

ÚĂciej jed-

nak stosuje si

Ú cieñsze elementy, za to zdecy-

dowanie g

ÚĂciej rozstawione (40 lub 60 cm),

a od spodu maskuje je p

ïytami gipsowo-kar-

tonowymi. Takie stropy drewniane bywaj

nazywane „deskowymi” lub „

ĝebrowymi”, sÈ

one bardzo popularne w domach szkieleto-
wych.

W domach murowanych stropy drewniane

stosuje si

Ú rzadko – zwykle jako strop nad

ostatni

È kondygnacjÈ mieszkalnÈ (wówczas

funkcj

Ú belek stropowych moĝe peïniÊ takĝe

Tradycyjny strop z widocznymi belkami

stropowymi, zwany „stropem nagim”

Strop prefabrykowany z p

ïyt kanaïowych

Szczegó

ïy wykonania stropu z pïyt kanaïowych:

(a) wieniec stropowy na

Ăcianie zewnÚtrznej; (b) wieniec stropowy na

wewn

Útrznej Ăcianie noĂnej; (c) poïÈczenie dwóch pïyt stropowych

Strop drewniany z dodatkow

È izolacjÈ akustycznÈ – podïogÈ pïywajÈcÈ i sufitem podwieszanym

izolacja akustyczna
z we

ïny mineralnej

ïyta wiórowa

ïyta g-k

ïna

mineralna

ïyty OSB

posadzka

fot. Ciep

ïo,

wiat

ïo i Styl

wype

ïnienie betonowe

ïyty nie mogÈ siÚ stykaÊ!)

izolacja cieplna

beton

zbrojenie

beton

belka stropowa

ruszt no

Ăny dla sufitu

podwieszanego

wieniec

ïyta kanaïowa

BD3_stropy.indd 38

2010-02-15 20:51:39

BUDUJEMY DOM

3/2010

Stropy

dolny pas wi

Èzarów dachowych). NiechÚÊ do

tych stropów wynika przede wszystkim
z trudno

Ăci ich skutecznego wyciszenia.

Wykonanie stropu drewnianego o dobrej izo-
lacyjno

Ăci akustycznej jest wprawdzie moĝli-

we, ale ich konstrukcja jest wówczas skom-
plikowana, wymaga dba

ïoĂci o szczegóïy

i niewielu wykonawców potrafi je zrobi

ïaĂciwie.

Zalety:

lekko

ĂÊ (a zatem takĝe mniejsze obciÈĝenia

elementów no

Ănych budynku);

szybko

ĂÊ montaĝu;

wyeliminowanie prac mokrych, dzi

Úki cze-

mu stropy takie mo

ĝna wykonywaÊ takĝe

zim

È;

bardzo dobra izolacyjno

ĂÊ termiczna, jeĂli

przestrze

ñ pomiÚdzy belkami sÈ wypeïnione

materia

ïem ciepïochronnym.

Wady:

ïaba zdolnoĂÊ do tïumienia děwiÚków;

podatno

ĂÊ na korozjÚ biologicznÈ;

palno

ĂÊ;

skrzypienie wskutek niefachowego wyko-

nania.

Jaki strop wybra

Charakter kondygnacji
Je

Ăli strop ma oddzielaÊ kondygnacje miesz-

kalne, np. parter i poddasze u

ĝytkowe, to

powinien zapewnia

Ê dobrÈ izolacyjnoĂÊ aku-

styczn

È. Najlepsze sÈ pod tym wzglÚdem

stropy z p

ïyt kanaïowych oraz monolityczne,

które bardzo dobrze t

ïumiÈ děwiÚki po-

wietrzne, np. muzyk

Ú czy odgïosy rozmowy.

Jako wykonane z materia

ïów o duĝej gÚstoĂci

pozwalaj

È teĝ doĂÊ dobrze wytïumiÊ děwiÚki

uderzeniowe. Zdolno

ĂÊ do tïumienia děwiÚ-

ków uderzeniowych mo

ĝna znacznie popra-

Ê, jeĂli na stropie uïoĝy siÚ tzw. podïogÚ

ïywajÈcÈ, czyli takÈ, której wierzchnie war-

stwy nie b

ÚdÈ miaïy sztywnych poïÈczeñ

z konstrukcj

È stropu.

Izolacyjno

ĂÊ cieplna stropu miÚdzy dwie-

ma kondygnacjami mieszkalnymi nie ma
znaczenia, bo na obu panuje podobna tempe-
ratura.

Ăli strop oddziela kondygnacjÚ ogrzewa-

È od nieogrzewanej, np. strychu lub piwni-

cy, to wa

ĝna jest jego izolacyjnoĂÊ termiczna.

Ocieplenie powinno si

Ú uïoĝyÊ od strony

ïodniejszej kondygnacji (w stropach desko-

wych wype

ïnia przekrój stropu).

Jako

ĝe te chïodne pomieszczenia nie sÈ

ĝytkowane stale, moĝemy nie martwiÊ siÚ

zdolno

ĂciÈ stropu do tïumienia děwiÚku.

Wymagana rozpi

ÚtoĂÊ

Rozpi

ÚtoĂÊ stropów w budynkach jednoro-

dzinnych nie przekracza zazwyczaj 6 m, tak

ĝe mieÊ strop o dowolnej konstrukcji. Do

przekrycia du

ĝych jednoprzestrzennych

Útrz moĝna zaĂ wybraÊ stropy gÚstoĝebro-

we (rozpi

ÚtoĂÊ do 7,5 m) albo monolityczne,

w tym filigran (nawet 12 m rozpi

ÚtoĂci).

Wobec upowszechnienia si

Ú mody na duĝe

otwarte przestrzenie, np. po

ïÈczenia kuchni

z salonem, wykonanie stropów o du

ĝej roz-

ÚtoĂci moĝe byÊ wiÚc konieczne. Jednak po-

woduje to problemy konstrukcyjne, dlatego
cz

Ústo lepszym rozwiÈzaniem jest wykonanie

dodatkowego podparcia w postaci podci

Ègu.

Dopuszczalne obci

Èĝenie

To podstawowy parametr, okre

ĂlajÈcy, jak bar-

dzo mo

ĝna obciÈĝyÊ strop. Za typowe w do-

mach jednorodzinnych uznaje si

Ú obciÈĝenie

ok. 1,5 kN/m

(150 kg/m

). Dopuszczalne ob-

Èĝenie stropu moĝe byÊ jednak znacznie

Úksze (np. w stropach z pïyt kanaïowych

lub stropach monolitycznych), co przydaje
si

Ú najczÚĂciej, gdy chcemy zmieniÊ poïoĝe-

nie murowanych

Ăcian dziaïowych.

Grubo

ĂÊ stropu

Czyli jego wysoko

ĂÊ konstrukcyjna moĝe wy-

nosi

Ê od 12 do 30 cm. W typowych sytu-

acjach du

ĝa wysokoĂÊ stropu postrzegana jest

jako wada, bo np. oznacza konieczno

ĂÊ wy-

konania dodatkowego stopnia schodów. Je

Ăli

jednak strop rozdziela tak

ĝe wykusz na dol-

nej kondygnacji od tarasu na pi

Útrze, to prak-

tyczniejszy b

Údzie grubszy strop, bo wów-

czas nad samym wykuszem mo

ĝna wykonaÊ

ïytÚ gruboĂci 12–15 cm, a pozostaïÈ wyso-

ĂÊ stropu wykorzystaÊ do uïoĝenia nie-

Údnego ocieplenia.

Strop oddzielaj

Ècy nieuĝytkowe poddasze od reszty domu musi skutecznie chroniÊ przed stratami

ciep

ïa

fot. European Owens

Koszty

Koszty stropu zale

ĝÈ w duĝym stopniu od jego rozpiÚtoĂci, nawet przy tej samej

technologii. Tak

ĝe ceny materiaïów pochodzÈcych od róĝnych wytwórców mogÈ

znacz

Èco siÚ róĝniÊ, nawet jeĂli majÈ zbliĝone wïaĂciwoĂci.

Orientacyjnie mo

ĝna przyjÈÊ nastÚpujÈce ceny:

rodzaj stropu

materia

ïy

ï/m

]

robocizna

ï/m

]

uwagi

Ústoĝebrowy

120–150

20–30

monolityczny

100–140

40–50

+ koszt deskowania

typu ﬁ ligran

150–200

20–30

+ koszt pracy d

ěwigu 100 zï/h

z p

ïyt kanaïowych

100–130

5–6

drewniany

60–80

10–15

bez poszycia z p

ïyt g-k

BD3_stropy.indd 39

2010-02-15 20:53:13