background image

Zarządzanie kapitałem 
intelektualnym

dr in

Ŝ

. Andrzej Szuwarzy

ń

ski

Katedra Zarz

ą

dzania Wiedz

ą

i Informacj

ą

PIERWSZA CZĘŚĆ

Program przedmiotu



Wprowadzenie do problematyki kapitału 
intelektualnego



Struktura kapitału intelektualnego – kapitał ludzki i 
kapitał strukturalny



Historia



Kontekst rozwa

Ŝ

a

ń

nad kapitałem intelektualnym



Strategia Lizbo

ń

ska



Gospodarka Oparta na Wiedzy



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

– wiedza jako czynnik przemian 

organizacyjnych



Lifelong Learning



Zarz

ą

dzanie ró

Ŝ

norodno

ś

ci

ą

, w tym zarz

ą

dzanie 

wiekiem



Znaczenie kapitału intelektualnego we współczesnej 
organizacji – interesariusze informacji o zasobach 
wiedzy

Program przedmiotu



Kapitał intelektualny a rachunkowo

ść



Modele zarz

ą

dzania kapitałem intelektualnym 



Nawigator Skandii 



Pomiar i wycena kapitału intelektualnego



Kreowanie kapitału intelektualnego 



Zarz

ą

dzanie kapitałem intelektualnym



Funkcje zarz

ą

dzania



Kompetencje i role mened

Ŝ

erów



Przedsi

ę

biorczy styl zarz

ą

dzania



Elastyczne zarz

ą

dzanie kapitałem ludzkim



Strategia zarz

ą

dzania kapitałem ludzkim



Rozwój kompetencji w organizacji wiedzy

background image

Program przedmiotu



Działania zwi

ą

zane z zarz

ą

dzaniem kapitałem 

intelektualnym w firmie:



coaching



mentoring



flexicurity



Raport o kapitale intelektualnym Polski



Przykłady zarz

ą

dzania kapitałem intelektualnym –

MSP, uczelnie wy

Ŝ

sze



Programy europejskie wspomagaj

ą

ce zarz

ą

dzanie 

kapitałem intelektualnym – EQUAL, PO KL



Inne zagadnienia

Literatura



L. Edvinsson, M.S. Malone, Kapitał intelektualny, Wydawnictwo 
Naukowe PWN, Warszawa 2001



M. Juchnowicz (red.), Elastyczne zarz

ą

dzanie kapitałem 

ludzkim, Difin, Warszawa 2007



M. Mroziewski, Kapitał intelektualny współczesnego 
przedsi

ę

biorstwa, Difin, Warszawa 2008



D. Jemielniak, A. Ko

ź

mi

ń

ski, Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

, Wydawnictwa 

Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008



W. Grudzewski, I. Hejduk, Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

przedsi

ę

biorstwach, Difin, Warszawa 2004



S.Kasiewicz, W. Rogowski, M. Kici

ń

ska, Kapitał intelektualny, 

Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2006



M. Holliday, Coaching, mentoring i zarz

ą

dzanie, Helion, Gliwice 

2006



Dokumenty UE i krajowe



Artykuły 

Zaliczenie



Przedmiot ko

ń

czy si

ę

egzaminem



Test – cz

ęść

pytania zamkni

ę

te, cz

ęść

pytania otwarte



Ocena ko

ń

cowa jest sum

ą

punktów z testu 

(70%) i oceny aktywno

ś

ci na zaj

ę

ciach (30%)



Trzy nieusprawiedliwione nieobecno

ś

ci 

dyskwalifikuj

ą



Za ka

Ŝ

d

ą

nieobecno

ść

nieusprawiedliwion

ą

(poni

Ŝ

ej 3) - 5 punktów

Organizacja zajęć - ćwiczenia



Tematy omawiane na 

ć

wiczeniach:



System kształcenia ustawicznego w Polsce i UE 



Zarz

ą

dzanie wiekiem



Mentoring i coaching



Innowacje



Działalno

ść

badawczo-rozwojowa



Wykorzystywanie wiedzy



Mechanizmy wspomagaj

ą

ce – finansowanie ze 

ś

rodków UE



Raport o kapitale intelektualnym Polski

background image

Organizacja zajęć



Sposób prowadzenia 

ć

wicze

ń



moderowana dyskusja



Materiały do przygotowania 

ć

wicze

ń

b

ę

d

ą

udost

ę

pnione



Na stronie www.zie.pg.gda.pl/zwi

Wprowadzenie



Wg Leif Edvinsson, Michael S. Malone, 
Kapitał intelektualny, Wydawnictwo Naukowe 
PWN, Warszawa 2001

Wprowadzenie



W 1993 roku Rich Karlgaard stwierdził:



Jako wska

ź

nik, warto

ść

ksi

ę

gowa jest martwa, jest 

artefaktem ery przemysłowej. 



My 

Ŝ

yjemy w erze informacji, cho

ć

bardzo niewiele 

osób zauwa

Ŝ

yło ten fakt. Dowodem na to jest brak 

zrozumienia spadaj

ą

cego znaczenia warto

ś

ci 

ksi

ę

gowej. 



Wiedza człowieka i zasoby intelektualne s

ą

obecnie 

najbardziej warto

ś

ciowymi aktywami ka

Ŝ

dej spółki.

artefakt to produkt działa

ń

człowieka, nastawiony na realizacj

ę

jakiego

ś

celu, który ma fizyczny charakter

Wprowadzenie – korzenie wartości



By

ć

mo

Ŝ

e najlepszym sposobem docenienia warto

ś

ci 

kapitału intelektualnego jest u

Ŝ

ycie metafory. 



Je

Ŝ

eli narysujemy przedsi

ę

biorstwo jako 

Ŝ

ywy 

organizm, na przykład drzewo, wówczas tym, co jest 
opisywane w strukturze organizacyjnej, raporcie 
rocznym, raportach kwartalnych, broszurach 
korporacyjnych i innych dokumentach, s

ą

pie

ń

gał

ę

zie i li

ś

cie. 



M

ą

dry inwestor dokładnie zbada owo drzewo w 

poszukiwaniu dojrzałych owoców, które mo

Ŝ

zerwa

ć

background image

Wprowadzenie – korzenie wartości



Ale zało

Ŝ

enie, 

Ŝ

e jest to całe drzewo, jako i

Ŝ

reprezentuje wszystko, co jest od razu widoczne, jest 
oczywi

ś

cie bł

ę

dem. 



Połowa lub wi

ę

cej tego drzewa znajduje si

ę

pod 

ziemi

ą

: jest to system korzeniowy. 



I podczas gdy smak owoców i kolor li

ś

ci s

ą

dowodami na to, jak zdrowe jest obecnie drzewo, to 
zrozumienie, co si

ę

dzieje z korzeniami, jest 

znacznie bardziej efektywnym sposobem na 
stwierdzenie, jak zdrowe b

ę

dzie drzewo w 

nast

ę

pnych latach.



Zgnilizna i paso

Ŝ

yty wła

ś

nie pojawiaj

ą

ce si

ę

trzydzie

ś

ci stóp pod ziemi

ą

mog

ą

nawet zabi

ć

drzewo, które dzi

ś

wygl

ą

da na okaz zdrowia. 

Wprowadzenie – korzenie wartości



Oto czym jest kapitał intelektualny –
studiowaniem korzeni warto

ś

ci 

przedsi

ę

biorstwa. 



Pomiarem ukrytych dynamicznych 
czynników, które le

Ŝą

u podstaw widocznego 

przedsi

ę

biorstwa, budynków i produktów. 



Co to s

ą

za czynniki? 

Wprowadzenie – korzenie wartości

Aktywa

Przepływ

Relacje&
Kultura

Przyszło

ść

Tera

ź

niejszo

ść

Przeszło

ść

Struktura kapitału intelektualnego



Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi 
przez szwedzki zakład ubezpiecze

ń

Skandia, 

czynniki te maj

ą

zwykle dwie formy: 

kapitał ludzki + kapitał strukturalny = 

kapitał intelektualny



Leif Edvinsson - Nawigator Skandii

background image

Kapitał ludzki



Poł

ą

czona wiedza, umiej

ę

tno

ś

ci, 

innowacyjno

ść

i zdolno

ść

poszczególnych 

pracowników przedsi

ę

biorstwa do sprawnego 

wykonywania zada

ń



Zawiera równie

Ŝ

warto

ś

ci przedsi

ę

biorstwa, 

kultur

ę

organizacyjn

ą

i filozofi

ę



Kapitał ludzki nie mo

Ŝ

e by

ć

własno

ś

ci

ą

przedsi

ę

biorstwa

Kapitał strukturalny



Sprz

ę

t komputerowy, oprogramowanie, bazy danych, 

struktura organizacyjna, patenty, znaki handlowe i 
wszystko co jest własno

ś

ci

ą

przedsi

ę

biorstwa i 

wspiera produktywno

ść

pracowników – słowem 

wszystko to, co zostaje w biurze, gdy pracownicy id

ą

do domu. 



Kapitał strukturalny tworz

ą

równie

Ŝ

kapitał klientów

relacje z głównymi klientami. 



W przeciwie

ń

stwie do kapitału ludzkiego, kapitał

strukturalny mo

Ŝ

e by

ć

własno

ś

ci

ą

przedsi

ę

biorstwa, a tym samym mo

Ŝ

e by

ć

sprzedany

Struktura kapitału intelektualnego



Łatwo jest zauwa

Ŝ

y

ć

, dlaczego kapitał

intelektualny nie pasuje do tradycyjnego 
modelu rachunkowo

ś

ci



W szczególno

ś

ci kapitał intelektualny wycenia 

działania, takie jak budowanie lojalno

ś

ci 

klientów czy kompetencji pracowników
które mog

ą

przez wiele lat wpływa

ć

na zyski 

przedsi

ę

biorstwa. 



Nie docenia natomiast krótkoterminowych 
sukcesów, które nie wpływaj

ą

na pozycj

ę

przedsi

ę

biorstwa w przyszło

ś

ci. 

Kapitał intelektualny - wprowadzenie



Kapitał intelektualny jest by

ć

mo

Ŝ

e now

ą

teori

ą

, ale w praktyce funkcjonuje ju

Ŝ

od wielu 

lat – zdroworozs

ą

dkowo. 



Zawsze był ukryty w 

Ŝ

nicy mi

ę

dzy 

rynkow

ą

i ksi

ę

gow

ą

warto

ś

ci

ą

przedsi

ę

biorstwa (ró

Ŝ

nica ta została 

zauwa

Ŝ

ona dekady temu przez Jamesa 

Tobina i Johna Kennetha Albrighta).



Badania Tobina doprowadziły do stworzenia 
tzw. zmiennej Tobina q, która jest równa 
ilorazowi warto

ś

ci rynkowej do warto

ś

ci 

ksi

ę

gowej. 

background image

Kapitał intelektualny - wprowadzenie



Do niedawna zakładano, 

Ŝ

Ŝ

nica ta jest 

całkowicie subiektywna, wynikaj

ą

ca z plotek, 

wewn

ę

trznych informacji o nowych produktach i 

przeczucia co do perspektyw przedsi

ę

biorstwa, które 

nigdy nie mogły zosta

ć

empirycznie zmierzone. 



Co wi

ę

cej, zakładano równie

Ŝ

Ŝ

e luka ta była 

czasowym odchyleniem, nieempiryczn

ą

warto

ś

ci

ą

dodan

ą

, która w swoim czasie przejawiłaby si

ę

formie np. zwi

ę

kszonych przychodów, zmniejszonych 

kosztów ogólnych, polepszonej produktywno

ś

ci lub 

zwi

ę

kszonego udziału w rynkuktóra mogłaby by

ć

zmierzona w tradycyjny sposób

Kapitał intelektualny - wprowadzenie



Najnowsza historia biznesu udowodniła jednak, 

Ŝ

Ŝ

adne z tych zało

Ŝ

e

ń

nie było prawdziwe. 



Rdzeniem tzw. gospodarki opartej na wiedzy s

ą

olbrzymie nakłady zarówno na kapitał ludzki, jak i 
na technologi

ę

informacyjn

ą



W tradycyjnej rachunkowo

ś

ci nie s

ą

to warto

ś

ci 

pozytywne. 



Cz

ęś

ciej jest odwrotnie. 



A inwestycje te s

ą

podstawowymi narz

ę

dziami kreacji 

nowej warto

ś

ci. 

Kapitał intelektualny - wprowadzenie



W jaki

ś

sposób, cho

ć

by przez domysły i intuicj

ę

rynek wycenia owe niematerialne aktywa



Niektóre z tych aktywów zdaj

ą

si

ę

by

ć

niemal

Ŝ

nieokre

ś

lone, zamieniaj

ą

c si

ę

w pozycje bilansu 

po wielu latach od momentu, gdy rynek je ju

Ŝ

wycenił. 



Uznanie tej nowej rzeczywisto

ś

ci biznesowej narzuca 

konieczno

ść

zbudowania nowego bilansu, w którym 

przeszło

ść

jest bilansowana z przyszło

ś

ci

ą

, a 

czynniki finansowe – niefinansowymi, czyli 
kapitałem intelektualnym

Kapitał intelektualny - wprowadzenie

Kapitał intelektualny = warto

ść

rynkowa – warto

ść

ksi

ę

gowa



Odnalezienie nowego sposobu pomiaru warto

ś

ci 

przedsi

ę

biorstw jest wi

ę

c niezwykle istotne, 

konieczne jest zdefiniowanie wska

ź

ników. 



Wa

Ŝ

ne jest aby wska

ź

niki potrafiły wykaza

ć

trendy 

zmian gospodarki (zarówno wznosz

ą

ce jak i 

malej

ą

ce). 



Dla ka

Ŝ

dego inwestora, mened

Ŝ

era czy polityka jest 

istotne poszukiwanie efektywnych sposobów 
pomiaru 
i piel

ę

gnowania kapitału intelektualnego.

background image

Kapitał intelektualny – podstawowe 
pytania



Czy funkcjonuj

ą

cy obecnie j

ę

zyk zarz

ą

dzania 

wycenia wiedz

ę

, jako podstawowy zasób 

niezb

ę

dny do tworzenia warto

ś

ci?



Jakie s

ą

najistotniejsze czynniki wskazuj

ą

ce 

przyszły sukces przedsi

ę

biorstwa?



W jaki sposób powinni

ś

my wycenia

ć

mierzy

ć

kapitał intelektualny?

Kapitał intelektualny



Wiedza jest niematerialna, ale nie oznacza to, 

Ŝ

e nie 

mo

Ŝ

na jej zmierzy

ć



Czyni to rynek. Wall Street wycenia akcje spółek 
high-tech ze znacznie wy

Ŝ

sz

ą

premi

ą

ponad warto

ść

ksi

ę

gow

ą

ni

Ŝ

w przypadku akcji w tych bran

Ŝ

ach, 

gdzie technologia jest ju

Ŝ

dojrzała. 



Reaguje zwykle wy

Ŝ

szymi cenami, na ogłoszenia o 

wy

Ŝ

szych nakładach na badania i rozwój



Rynek pracy równie

Ŝ

wycenia wiedz

ę

– dla 

wi

ę

kszo

ś

ci ludzi dochody s

ą

w wy

Ŝ

szym stopniu 

skorelowane z ilorazem inteligencji ni

Ŝ

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

robienia pomyłek. 

Kapitał intelektualny



Istnieje ryzyko, 

Ŝ

e opracowane wska

ź

niki nie 

b

ę

d

ą

w pełni odzwierciedla

ć

warto

ś

ci 

poszczególnych czynników kapitału 
intelektualnego . 



„Stra

Ŝ

nicy” standardów rachunkowo

ś

ci 

słusznie martwi

ą

si

ę

o wstawienie do 

raportów przedsi

ę

biorstw niesprawdzonych i 

niepewnych danych. 



Ale dane te s

ą

bardzo istotne. 

Historia



Wg. Marek Kunasz, Teoria kapitału ludzkiego 
na tle dorobku my

ś

li ekonomicznej, 

Uniwersytet Szczeci

ń

ski

background image

Kapitał intelektualny – historia 



Po raz pierwszy jednostka ludzka 
potraktowana została jako element kapitału 
trwałego przez W. Petty’ego (1623-1687), 
który przedstawiał t

ę

kwesti

ę

nast

ę

puj

ą

co: 

tak na kapitał, jak i na człowieka ponosi si

ę

pewne wydatki, a z nich pochodzi zdolno

ść

do 

ś

wiadczenia usług, którymi spłaca te 

wydatki z zyskiem



Od tego momentu datuje si

ę

ą

czanie przez 

wielu ekonomistów przy szacunkach 
bogactwa warto

ś

ci 

Ŝ

ywego kapitału.

Kapitał intelektualny – historia



W wyniku bada

ń

stwierdził, 

Ŝ

e pod koniec XVII wieku, 

warto

ść

kapitału zgromadzonego w ludziach w Anglii 

była wy

Ŝ

sza o około 70% od warto

ś

ci nieruchomego 

maj

ą

tku materialnego Anglii.



Wyniki swoich bada

ń

skomentował nast

ę

puj

ą

co: 

st

ą

d mo

Ŝ

emy wiedzie

ć

, jak obliczy

ć

straty, jakich 

doznajemy przez epidemie, straty wojenne i przez 
wysyłanie ludzi za granic

ę

na słu

Ŝ

b

ę

obcym 

ksi

ę

ciom”. 



W kontek

ś

cie wojny Anglii z Irlandi

ą

sugerował, i

Ŝ

lepiej byłoby zamiast odwetu na buntownikach 
zatopi

ć

cał

ą

wysp

ę

, a ludno

ść

uratowa

ć

i przewie

źć

do pracy w Anglii. 

Kapitał intelektualny – historia



Adam Smith (1723-1790) podzielał pogl

ą

dy 

Petty’ego, 

Ŝ

praca jest 

ź

ródłem powi

ę

kszenia 

bogactwa, podstaw

ą

za

ś

zwi

ę

kszenie jej ilo

ś

ci –

akumulacja kapitału.



Smith kwesti

ę

t

ę

uj

ą

ł w „Bogactwie narodów” w 

sposób nast

ę

puj

ą

cy: 



„Na kapitał trwały, którego cech

ą

jest przynoszenie 

dochodu lub zysku bez obrotu, tzn. bez zmiany 
wła

ś

ciciela, składaj

ą

si

ę

mi

ę

dzy innymi umiej

ę

tno

ś

ci 

nabyte przez członków społecze

ń

stwaBy naby

ć

takie kwalifikacje, człowiek musi przez czas 
kształcenia, nauki lub terminowania otrzymywa

ć

ś

rodki utrzymania, co zawsze jest rzeczywistym 

wydatkiem, który jest kapitałem trwałym jakby 
zawartym w danym człowieku. Te umiej

ę

tno

ś

ci s

ą

cz

ęś

ci

ą

jego maj

ą

tku, jednocze

ś

nie maj

ą

tku 

społecze

ń

stwa, do którego ten człowiek nale

Ŝ

y.    

Historia



Wg Leif Edvinsson, Michael S. Malone, 
Kapitał intelektualny, Wydawnictwo Naukowe 
PWN, Warszawa 2001

background image

Kapitał intelektualny – historia



Prawdziwy przełom w badaniach nad 
kapitałem intelektualnym nast

ą

pił w maju 

roku 1995, gdy Skandia, najwi

ę

kszy 

ubezpieczyciel w Skandynawii, po kilku latach 
wewn

ę

trznych pionierskich prac, wydała 

pierwszy na 

ś

wiecie publiczny raport roczny 

dotycz

ą

cy kapitału intelektualnego

stanowi

ą

cy dodatek do raportu finansowego. 

Kapitał intelektualny – historia



Przez cztery lata Skandia prowadziła badania nad 
kapitałem intelektualnym, pod przywództwem Leifa
Edvinssona. 



Edvinsson, posiadaj

ą

cy jako pierwszy na 

ś

wiecie 

tytuł dyrektora do spraw kapitału intelektualnego
był równie

Ŝ

organizatorem pionierskiej grupy, która 

poczynaj

ą

c od roku 1991 prowadziła prace nad 

stworzeniem dla najszybciej rozwijaj

ą

cej si

ę

jednostki 

Skandii ASF, 

ś

wiadcz

ą

cej usługi ubezpieczeniowe i 

finansowe, pierwszej w historii struktury 
organizacyjnej – nowej „taksonomii 
rachunkowo

ś

ci”, jak j

ą

nazwali – która miała 

prezentowa

ć

kapitał ludzki, kapitał strukturalny i 

inne komponenty kapitału intelektualnego

Skandia



Sercem modelu kapitału intelektualnego 
Skandii była idea, 

Ŝ

prawdziwa warto

ść

przedsi

ę

biorstwa le

Ŝ

y w jego zdolno

ś

ci do 

generowania stałej warto

ś

ci poprzez 

wdra

Ŝ

anie wizji i wynikaj

ą

cej z niej 

strategii



Ze strategii tej mo

Ŝ

na wyznaczy

ć

okre

ś

lone 

czynniki sukcesu, które musz

ą

by

ć

maksymalizowane. 

Skandia



Czynniki te mog

ą

by

ć

z kolei pogrupowane w 

cztery odr

ę

bne obszary zainteresowania: 



finanse



klienci



procesy



odnowienie i rozwój



jak równie

Ŝ

w jeden wspólny obszar:



ludzie

background image

Skandia



Wreszcie, w ka

Ŝ

dym z powy

Ŝ

szych obszarów 

zainteresowania mo

Ŝ

na zidentyfikowa

ć

szereg podstawowych wska

ź

ników, 

słu

Ŝą

cych pomiarowi wyników 

działalno

ś

ci



Owych pi

ęć

obszarów w poł

ą

czeniu stworzyło 

nowy holistyczny i dynamiczny model 
sprawozdawczo

ś

ci, który Skandia nazwała 

Nawigatorem

Skandia



Pomiar kapitału intelektualnego i 
zbilansowana sprawozdawczo

ść

stanowi

ą

wa

Ŝ

ny kamie

ń

milowy w przechodzeniu od 

ery przemysłowej do gospodarki opartej 
na wiedzy.



Ów poszerzony, zbilansowany model 
rachunkowo

ś

ci i sprawozdawczo

ś

ci skutkuje 

bardziej systematycznym opisem zdolno

ś

ci 

przedsi

ę

biorstwa i jego potencjału do 

przekształcania kapitału intelektualnego w 
kapitał finansowy
.

Kontekst



Na podstawie wcze

ś

niejszych informacji mo

Ŝ

na 

stwierdzi

ć

Ŝ

problematyka kapitału 

intelektualnego powinna by

ć

rozwa

Ŝ

ana 

uwzgl

ę

dniaj

ą

c takie zagadnienia, jak:



wiedza, gospodarka oparta na wiedzy,



pomiar i ocena kapitału intelektualnego,



kształcenie, kwalifikacje i kompetencje,



technologie informacyjne,



Uwzgl

ę

dnione musz

ą

by

ć

równie

Ŝ

podstawowe 

dokumenty UE zajmuj

ą

ce si

ę

problematyk

ą

kapitału intelektualnego (głównie kapitału 
ludzkiego).

Strategia Lizbońska



Wg Strategia lizbo

ń

ska – droga do sukcesu 

zjednoczonej Europy



Urz

ą

d Komitetu Integracji Europejskiej



Warszawa 2002



Sekretarz Komitetu Integracji Europejskiej



Prof. dr hab. Danuta Hubner

background image

Strategia Lizbońska



Przyj

ę

ta w 23-24 marca 2000 roku podczas posiedzenia Rady 

Europejskiej.



Głównym celem strategii lizbo

ń

skiej jest stworzenie opartej na 

wiedzy, a zarazem najbardziej konkurencyjnej i 
dynamicznej gospodarki na 

ś

wiecie, zdolnej do 

systematycznego wzrostu gospodarczego, zapewniaj

ą

cej 

wi

ę

ksz

ą

liczb

ę

lepszych miejsc pracy w warunkach wi

ę

kszej 

spójno

ś

ci społecznej



Strategia skupia si

ę

na czterech podstawowych celach 

szczegółowych:



Innowacyjno

ść

– gospodarka oparta na wiedzy,



Liberalizacja – rynki telekomunikacji, energii, transportu i 
rynki finansowe,



Przedsi

ę

biorczo

ść

– ułatwianie zakładania i prowadzenia 

działalno

ś

ci gospodarczej,



Spójno

ść

społeczna – kształtowanie nowego modelu 

aktywnego pa

ń

stwa socjalnego.

Strategia Lizbońska



Zdecydowana wi

ę

kszo

ść

działa

ń

podejmowanych w zakresie strategii 
lizbo

ń

skiej zwi

ą

zana jest z modernizacj

ą

polityki zatrudnienia oraz kreowania 
pozytywnych zmian na rynku pracy.



Podstawowym przesłaniem jest ułatwienie 
prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej, 

szczególnie w sektorze MSP, w którym 
powstaje najwi

ę

cej miejsc pracy (i najwi

ę

cej 

ginie)

Strategia Lizbońska



Zgodnie z wytycznymi strategii lizbo

ń

skiej konieczne 

jest równie

Ŝ

przemodelowanie systemu 

kształcenia w pa

ń

stwach członkowskich UE w taki 

sposób, aby promowa

ć

rozwój gospodarki opartej 

na wiedzy.



W strategii zwraca si

ę

uwag

ę

na to, 

Ŝ

e jej wdro

Ŝ

enie 

uzale

Ŝ

nione jest nie tylko od urz

ę

dów i ministerstw 

kreuj

ą

cych polityk

ę

gospodarcz

ą

, ale równie

Ŝ

od 

partnerów społecznych – organizacji 
zwi

ą

zkowych i organizacji pracodawców (w 

warunkach polskich Komisja Trójstronna).   

Strategia Lizbońska



W ramach sformułowanych celów wyró

Ŝ

niono 

nast

ę

puj

ą

ce działania o charakterze priorytetowym:



stworzenie sprzyjaj

ą

cych warunków umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

powstawanie i rozwój firm innowacyjnych, szczególnie 
w grupie MSP oraz stymulowanie przedsi

ę

biorczo

ś

ci,



rozwój aktywnej polityki zatrudnienia,



poprawa jako

ś

ci pracy,



mobilno

ść

pracowników – otwarcie europejskich 

rynków pracy,



inwestowanie w zasoby ludzkie,



zabezpieczenia społeczne i promowanie integracji 
społecznej.

background image

Strategia Lizbońska



Wyró

Ŝ

niono cztery dziedziny, które wymagaj

ą

podj

ę

cia dalszych intensywnych działa

ń

:



poprawa zdolno

ś

ci do zatrudnienia 

(zatrudnialno

ść

),



poło

Ŝ

enie wi

ę

kszego nacisku na 

kształcenie ustawiczne,



wzrost zatrudnienia w sektorze usług,



wspieranie realizacji polityki 
równouprawnienia, m.in. poprzez tworzenie 
korzystnych warunków do ł

ą

czenia pracy 

zawodowej z 

Ŝ

yciem rodzinnym (gender). 

Strategia Lizbońska



Inwestowanie w zasoby ludzkie



Europejskie systemy edukacji i kształcenia 
musz

ą

zosta

ć

dostosowane do potrzeb 

społecze

ń

stwa opartego na wiedzy, jak 

równie

Ŝ

zapewni

ć

popraw

ę

poziomu i 

standardów zatrudnienia. 



W tej dziedzinie do priorytetów nale

Ŝ

rozwijanie systemów edukacyjno-
szkoleniowych, które byłyby 

ś

ci

ś

le 

dopasowane do potrzeb poszczególnych 
grup społecznych i zawodowych

Strategia Lizbońska



Konieczne jest podj

ę

cie działa

ń

na rzecz:



zwi

ę

kszenia nakładów w dziedzinie inwestycji w zasoby ludzkie 

(liczba młodych ludzi w wieku 18-24 lata tylko ze 

ś

rednim 

wykształceniem powinna si

ę

do roku 2010 zmniejszy

ć

połow

ę

),



przekształcania szkół i o

ś

rodków szkoleniowych w 

nowoczesne, ogólnodost

ę

pne centra edukacyjne o 

wielofunkcyjnym charakterze,



wprowadzenia europejskiego certyfikatu potwierdzaj

ą

cego 

posiadanie podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci informatycznych,



zdefiniowanie 

ś

rodków na rzecz zwi

ę

kszenia mobilno

ś

ci 

studentów oraz kadry nauczycielskiej i instruktorskiej m.in. 
poprzez znoszenie barier w uznawaniu kwalifikacji i okresów 
nauki (Erazmus)



Do priorytetów w tej dziedzinie wł

ą

czono równie

Ŝ

rozwój 

kształcenia ustawicznego i pokonywanie deficytu kadr w

ś

ród 

pracowników nauki i techniki. 

Strategia Lizbońska



Aby unikn

ąć

stale powi

ę

kszaj

ą

cej si

ę

przepa

ś

ci mi

ę

dzy tymi, którzy maj

ą

dost

ę

p do 

nowej wiedzy, a tymi, którzy s

ą

z niej 

wył

ą

czeni, nale

Ŝ

y podj

ąć

działania na rzecz 

promowania szerszego dost

ę

pu do wiedzy

oraz na rzecz walki z bezrobociem. 

background image

Strategia Lizbońska



Przemiany w zakresie polityki zatrudnienia 
powinny równie

Ŝ

uwzgl

ę

dnia

ć

udział

partnerów społecznych



Rada Europejska wyraziła opini

ę

Ŝ

zdecydowany i aktywny udział partnerów 
społecznych 
jest niezb

ę

dny nie tylko do 

oceny post

ę

pu, lecz tak

Ŝ

e do realizacji 

reform, których powodzenie wymaga 
zaanga

Ŝ

owania zarówno pracowników jak i 

pracodawców

Strategia Lizbońska



Poprawa jako

ś

ci zatrudnienia



Dostosowanie modelu społecznego do zmieniaj

ą

cych 

si

ę

warunków społeczno-ekonomicznych wymaga 

przede wszystkim wzrostu poziomu zatrudnienia



Cel ten mo

Ŝ

e by

ć

osi

ą

gni

ę

ty tylko przez jednoczesne 

zwi

ę

kszanie zarówno liczby, jak i jako

ś

ci miejsc 

pracy



Priorytetowe działania powinny w szczególno

ś

ci 

dotyczy

ć

promowania wła

ś

ciwego otoczenia pracy 

dla wszystkich, w tym równo

ś

ci szans osób 

niepełnosprawnych oraz równo

ś

ci kobiet i m

ęŜ

czyzn, 

elastycznej organizacji pracy, pozwalaj

ą

cej łatwiej 

godzi

ć Ŝ

ycie zawodowe z osobistymedukacji i 

kształcenia ustawicznego, zdrowia i 
bezpiecze

ń

stwa w miejscu pracy. 

Strategia Lizbońska



Nowe podej

ś

cie w zakresie europejskiego wymiaru 

społecznego



zwi

ę

kszenie zaanga

Ŝ

owania pracowników w proces 

zmian i przekształce

ń

, które ich dotycz

ą

(co zrobi

ć

gdy 

w organizacji jest 30 zwi

ą

zków zawodowych?). 



Rada Europejska zaleca rozwi

ą

zywa

ć

problemy 

zwi

ą

zane z restrukturyzacj

ą

poprzez dialog 

społeczny



RE wezwała partnerów społecznych do 
aktywniejszego zaanga

Ŝ

owania na rzecz wymiany 

najlepszych praktyk zwi

ą

zanych z problemem 

restrukturyzacji przemysłu.



wzmocnienie jako

ś

ciowego aspektu polityki 

zatrudnienia, szczególnie w zakresie bhp.

Strategia Lizbońska



Wg Ewa Czerwi

ń

ska



Strategia Lizbo

ń

ska



Informacja Nr 1111



Kancelaria Sejmu, Biuro Studiów i Ekspertyz 



Warszawa, grudzie

ń

2004

background image

Strategia Lizbońska po 4 latach



Gospodarczy wymiar Strategii Lizbo

ń

skiej zawarty jest w 

sformułowanym „podcelu”, jakim jest „przygotowanie przej

ś

cia 

do konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki opartej na 
wiedzy
”. Miało si

ę

to dokona

ć

poprzez:



Tworzenie społecze

ń

stwa informacyjnego.



Tworzenie Europejskiego Obszaru Bada

ń

i Innowacji.



Sprzyjanie tworzeniu i rozwojowi innowacyjnych 
przedsi

ę

biorstw.



Reformy ekonomiczne sprzyjaj

ą

ce tworzeniu funkcjonalnego 

rynku wewn

ę

trznego.



Wydajne i zintegrowane rynki finansowe.



Koordynacj

ę

polityk makroekonomicznych, konsolidacj

ę

fiskaln

ą

i jako

ść

finansów publicznych poszczególnych 

gospodarek UE. 

Strategia Lizbońska po 4 latach



Społeczny wymiar strategii wyra

Ŝ

ał si

ę

„podcelu”: „Modernizacja europejskiego 
modelu społecznego” i miał by

ć

zrealizowany 

poprzez nast

ę

puj

ą

ce programy działa

ń

:



Edukacja dla 

Ŝ

ycia i pracy w społecze

ń

stwie 

opartym na wiedzy.



Rozwój aktywnej polityki zatrudnienia.



Modernizacja opieki społecznej.



Promocja zaanga

Ŝ

owania społecznego.

Strategia Lizbońska po 4 latach



Działania przyj

ę

te na podstawie Strategii mo

Ŝ

na podzieli

ć

na 

pi

ęć

zasadniczych grup:



rozwijanie społecze

ń

stwa informacyjnego i zwi

ę

kszanie 

wydatków na badania i rozwój w celu wzrostu 
innowacyjno

ś

ci gospodarek UE i zniwelowania luki mi

ę

dzy 

tempem rozwoju Europy a tempem rozwoju USA,



zwi

ę

kszenie poziomu zatrudnienia i podniesienie stopy 

zatrudnienia powy

Ŝ

ej obecnych 62% (rok 2004), podniesienie 

wieku emerytalnego i zmiana kosztownego systemu 
emerytalnego
,



rozwój MSP (zwi

ę

kszenie liczby nowych przedsi

ę

biorstw, 

redukcja obci

ąŜ

e

ń

i barier administracyjnych oraz deregulacja 

gospodarki),



wzrost liberalizacji wspólnego rynku, zwłaszcza w odniesieniu 
do sektora energetyki, transportu, telekomunikacji i usług (w 
tym finansowych),



realizacja celów unijnych okre

ś

lonych w protokole z Kioto, 

dotycz

ą

cych ró

Ŝ

norodno

ś

ci biologicznej i innych polityk 

proekologicznych UE (cele dodane w roku 2001).

Strategia Lizbońska po 4 latach



Społecznym problemem numer jeden jest 
niedługo spodziewane w UE załamanie 
demograficzne.



Szacuje si

ę

Ŝ

e ka

Ŝ

d

ą

osob

ę

w wieku 

emerytalnym b

ę

dzie musiało utrzymywa

ć

dwóch pracuj

ą

cych, wobec czterech obecnie 

(przy niezmienionym systemie emerytalnym 
w tych krajach). 

background image

Strategia Lizbońska po 4 latach



Niewykorzystanie potencjału UE w 
najwi

ę

kszym stopniu dotyczy wi

ę

zasobów pracy



St

ą

d postulat zmiany dotychczasowego ładu 

społecznego UE w Strategii Lizbo

ń

skiej, 

polegaj

ą

cego na propagowaniu działa

ń

zakresie np. wydłu

Ŝ

enia wieku 

emerytalnego i aktywizacji zatrudnienia, w 
tym zmniejszenie zasiłków dla 
bezrobotnych oraz reformy systemu 
emerytalnego 
(Solidarno

ść

pokole

ń

50+). 

Strategia Lizbońska po 4 latach



Strategia Lizbo

ń

ska ma zwi

ę

kszy

ć

innowacyjno

ść

krajów UE głównie przez 

stymulowanie sfery bada

ń

i rozwoju, czyli 

oparcie ich gospodarek na wiedzy. 



W celu realizacji zało

Ŝ

e

ń

Strategii Lizbo

ń

skiej 

UE podejmuje szereg inicjatyw 
programowych. 



Podstawowym instrumentem podnosz

ą

cym 

nakłady na B+R oraz koncentruj

ą

cym 

odpowiednie 

ś

rodki finansowe s

ą

programy 

ramowe

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wg 



Luty, 2005



Komunikat na wiosenny szczyt Rady 
Europejskiej



Wspólne działania na rzecz wzrostu 
gospodarczego i zatrudnienia



Nowy pocz

ą

tek strategii lizbo

ń

skiej



Komunikat Barroso i Verhheugena

Odnowiona Strategia Lizbońska



Dokonano w roku 2005 przegl

ą

du realizacji strategii.



Zauwa

Ŝ

ano, 

Ŝ

e post

ę

p w realizacji strategii nie 

zawsze jest jednolity. 



Spełnionych zostało wiele z fundamentalnych 
warunków dla europejskiego odrodzenia, jednak

Ŝ

e w 

dalszym ci

ą

gu, na poziomie europejskim i 

krajowym poziom realizacji nie jest 
wystarczaj

ą

cy



Nie jest to wył

ą

cznie kwesti

ą

trudnych warunków 

ekonomicznych, które pojawiły si

ę

od pocz

ą

tku 

realizacji strategii lizbo

ń

skiej, ale wynika to te

Ŝ

przeładowanego programu polityk, 
niezadowalaj

ą

cej koordynacji i czasami 

przeciwstawnych interesów. 

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



Niektórzy twierdz

ą

Ŝ

e w zwi

ą

zku z tym 

powinni

ś

my porzuci

ć

ambitny program, który 

przygotowali

ś

my pi

ęć

lat temu, ale Komisja si

ę

tym nie zgadza. 



Wyzwania przed którymi stoimy s

ą

jeszcze bardziej 

nagl

ą

ce w obliczu starzej

ą

cego si

ę

społecze

ń

stwa i globalnej konkurencji.



Je

Ŝ

eli nie wzmocnimy naszych wysiłków na rzecz 

sprostania tym wyzwaniom, nie podejmiemy ich z 
wznowion

ą

sił

ą

i koncentracj

ą

, nasz model 

europejskiego społecze

ń

stwa, nasze emerytury, 

nasza jako

ść Ŝ

ycia bardzo szybko zostan

ą

zakwestionowane.  



ś

eby nadrobi

ć

stracony czas, potrzebujemy 

metod lepszego wdra

Ŝ

ania.

Odnowiona Strategia Lizbońska



Staj

ą

c przed tym wyzwaniem, Europa musi poprawi

ć

swoj

ą

produktywno

ść

i zatrudnia

ć

wi

ę

cej ludzi. 



Obecnie produktywno

ść

Europy odbiega od wydajno

ś

ci 

naszych konkurentów w innych cz

ęś

ciach 

ś

wiata. 



Ich produktywno

ść

wzrastała w szybszym tempie, a 

inwestycje w badania i rozwój były równie

Ŝ

wi

ę

ksze



Musimy jeszcze wdro

Ŝ

y

ć

struktury niezb

ę

dne do przewidywania 

lepszego zarz

ą

dzania zmianami w naszej gospodarce i w 

społecze

ń

stwie. 



Wci

ąŜ

potrzebujemy wizji społecze

ń

stwa, które jest zdolne 

integrowa

ć

zarówno osoby starsze, jak i młodzie

Ŝ

szczególnie na rzecz rozwoju naszej siły roboczej, gdzie obecna 
dynamika wci

ąŜ

kładzie si

ę

cieniem zarówno na 

długoterminowym wzro

ś

cie gospodarczym, jak i na 

spójno

ś

ci społecznej

Odnowiona Strategia Lizbońska



Odnowiona strategia lizbo

ń

ska, skupia si

ę

na 

wzro

ś

cie gospodarczym i zatrudnieniu. 



Aby to osi

ą

gn

ąć

, musimy zapewni

ć

Ŝ

e:



Europa b

ę

dzie jeszcze bardziej atrakcyjnym 

miejscem dla inwestowania i pracy.



Wiedza i innowacje b

ę

d

ą

bij

ą

cym sercem 

europejskiego wzrostu gospodarczego.



B

ę

dziemy kształtowa

ć

nasze polityki tak, aby 

umo

Ŝ

liwiły one przedsi

ę

biorstwom tworzenie 

wi

ę

kszej liczby lepszych miejsc pracy.

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wzrost inwestycji w kapitał ludzki poprzez lepsze 
systemy edukacji i zdobywanie umiej

ę

tno

ś

ci



Zaproszenie partnerów społecznych do tworzenia 
wspólnego programu działa

ń



Zwi

ę

kszenie wysiłków na rzecz wzrostu poziomu 

zatrudnienia, szczególnie poprzez prowadzenie 
aktywnych polityk zatrudnienia, które dostarczaj

ą

bod

ź

ce zach

ę

caj

ą

ce ich do nie rezygnowania z 

zatrudnieniatworzenie polityk aktywnego 
starzenia si

ę

, które zniech

ę

caj

ą

pracowników do 

zbyt wczesnego przechodzenia na emerytur

ę

oraz 

poprzez modernizacj

ę

systemów zabezpiecze

ń

socjalnych tak, aby w dalszym ci

ą

gu zapewniały one 

bezpiecze

ń

stwo potrzebne ludziom do radzenia 

sobie ze zmianami. 

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



Przyszło

ść

Europy i przyszło

ść

strategii lizbo

ń

skiej s

ą

ś

ci

ś

le zwi

ą

zane z przyszło

ś

ci

ą

młodzie

Ŝ

y. 



Unia i Pa

ń

stwa Członkowskie musz

ą

zapewni

ć

Ŝ

zaproponowane reformy pomog

ą

w daniu im 

pierwszej szansy w 

Ŝ

yciu dorosłym i wyposa

Ŝą

ich w umiej

ę

tno

ś

ci potrzebne przez całe 

Ŝ

ycie



Pa

ń

stwa Członkowskie oraz partnerzy społeczni

musz

ą

poprawi

ć

zdolno

ść

dostosowania si

ę

siły 

roboczej i przedsi

ę

biorstw, jak równie

Ŝ

elastyczno

ść

rynków pracy, aby pomóc dostosowa

ć

si

ę

do zmian 

restrukturyzacyjnych i rynkowych. 

Odnowiona Strategia Lizbońska



Europa potrzebuje wi

ę

kszej liczby lepszych 

inwestycji w edukacj

ę

i szkolenia



Poprzez skupienie si

ę

na poziomie europejskim i 

krajowym na kształceniu ustawicznym i nauczaniu 
umiej

ę

tno

ś

ci łatwiej b

ę

dzie ludziom przechodzi

ć

na 

nowe stanowiska pracy. 



Europa potrzebuje równie

Ŝ

bardziej mobilnej siły 

roboczej. 



Mobilno

ść

w obr

ę

bie Unii zostanie wsparta przez 

przyj

ę

cie przepisów ramowych dotycz

ą

cych 

wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wi

ę

cej lepszych miejsc pracy



Rynkom pracy nale

Ŝ

y umo

Ŝ

liwi

ć

lepsze 

funkcjonowanie, dostarczaj

ą

c ludziom 

bod

ź

ce do pracy i zach

ę

caj

ą

przedsi

ę

biorstwa do ich zatrudniania oraz 

tworz

ą

c wi

ę

cej lepszych miejsc. 



B

ę

dzie to wymaga

ć

znacznych inwestycji 

w kapitał ludzki oraz wi

ę

kszej 

elastyczno

ś

ci pracowników na bardziej 

zintegrowanych rynkach pracy.

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wi

ę

ksza konkurencyjno

ść

osi

ą

gni

ę

ta dzi

ę

ki 

wzrostowi produktywno

ś

ci



Wzrost produktywno

ś

ci pracy w UE uległ wyra

ź

nemu 

spowolnieniu. 



Odwrócenie tego trendu jest głównym wyzwaniem w 
zakresie konkurencyjno

ś

ci, przed którym stoi Unia. 

Oprócz doskonalenia kwalifikacji pracowników
równie wa

Ŝ

ne dla wzrostu produktywno

ś

ci jest 

nasilenie inwestycji, wykorzystanie technologii 
informacyjno-komunikacyjnych 
w całej 
gospodarce, 

ś

rodowisko zdrowej konkurencji oraz 

wła

ś

ciwe wywa

Ŝ

enie uregulowa

ń

prawnych. 

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



W obszarze „Wzrost inwestycji w kapitał ludzki 
poprzez lepsz

ą

edukacj

ę

i popraw

ę

umiej

ę

tno

ś

ci

kilka 

ś

rodków jest szczególnie ukierunkowanych na 

młodsze pokolenia i ma na celu zapewnienie tej 
grupie kapitału ludzkiego kwalifikacji potrzebnych w 
dynamicznej gospodarce opartej na wiedzy. 



Przykłady tego rodzaju 

ś

rodków s

ą

nast

ę

puj

ą

ce: 

wzrost nakładów na o

ś

wiat

ę

i zwi

ę

kszenie ich 

efektywno

ś

ci, zmniejszenie liczby osób 

przedwcze

ś

nie porzucaj

ą

cych szkoł

ę

oraz osób 

osi

ą

gaj

ą

cych niskie wyniki; zwi

ę

kszenie liczby 

uczniów na kierunkach matematycznych, 
naukowych, technicznych i in

Ŝ

ynierskich

Odnowiona Strategia Lizbońska



Poziom wykształcenia w Europie jest daleki od 
poziomu niezb

ę

dnego do zapewnienia 

dost

ę

pno

ś

ci wszystkich wymaganych 

umiej

ę

tno

ś

ci na rynku pracy, a tak

Ŝ

e tworzenia i 

rozpowszechniania nowej wiedzy w całej 
gospodarce



Podkre

ś

lanie znaczenia kształcenia ustawicznego i 

wiedzy 

Ŝ

yciu gospodarczym jest tak

Ŝ

e dowodem 

na prawdziwo

ść

stwierdzenia, zgodnie z którym 

podniesienie poziomu wykształcenia i 
umiej

ę

tno

ś

ci jest wa

Ŝ

nym czynnikiem 

przyczyniaj

ą

cym si

ę

do spójno

ś

ci społecznej

Odnowiona Strategia Lizbońska



Ustawiczne kształcenie jest priorytetem.



Modernizacja i reforma europejskich systemów 
edukacyjnych i kształcenia zawodowego 
le

Ŝ

głównie w gestii Pa

ń

stw Członkowskich. 



Jednak

Ŝ

e pewne istotne działania powinny by

ć

podj

ę

te na szczeblu europejskim, aby ułatwi

ć

przyczyni

ć

si

ę

do realizacji tego procesu. 



Pa

ń

stwa Członkowskie powinny wypełni

ć

swoje 

zobowi

ą

zanie do wprowadzenia w 

Ŝ

ycie strategii 

kształcenia ustawicznego do 2006 roku. (Strategia 
rozwoju kształcenia ustawicznego do 2010
)

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wsparcie finansowe UE ma tak

Ŝ

e znaczenie.



Wspólnota b

ę

dzie wspiera

ć

realizacj

ę

celu 

stworzenia wi

ę

kszej ilo

ś

ci lepszych miejsc 

pracy poprzez uruchamianie własnych 

ś

rodków. 



Fundusze Strukturalne s

ą

ju

Ŝ

wykorzystywane i 

kierowane na realizacj

ę

tych celów, jednak

Ŝ

post

ę

p ten mo

Ŝ

e by

ć

jeszcze wzmocniony 

poprzez przyj

ę

cie wniosków dotycz

ą

cych 

nowych Ram w odniesieniu do okresu po 2007 
r. (przykład PO KL). 

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wiedza i innowacje na rzecz wzrostu 
gospodarczego.



Inwestycje w wiedz

ę

powinny zwi

ę

kszy

ć

zdolno

ś

ci 

UE w zakresie innowacji, tworzenia i 
wykorzystywania nowych technologii. 



Zwi

ę

kszenie udziału wydatków na badania i rozwój z 

1,9% do 3% PKB (tak jak przewiduje strategia 
lizbo

ń

ska na rok 2010).



Inwestycje w kapitał ludzki s

ą

równie wa

Ŝ

ne, 

poniewa

Ŝ

to wysoko wykwalifikowani pracownicy

najskuteczniej wykorzystuj

ą

najbardziej produktywny 

kapitał oraz potrafi

ą

przeprowadzi

ć

zmiany 

organizacyjne dostosowane do nowych technologii. 

Odnowiona Strategia Lizbońska



Wg



Komunikat Komisji do Rady Europejskiej



Grudzie

ń

2007



Sprawozdanie strategiczne na temat 
odnowionej strategii lizbo

ń

skiej na rzecz 

wzrostu gospodarczego i zatrudnienia: 
rozpocz

ę

cie nowego etapu (2008-2010)



Utrzymanie tempa zmian

Odnowiona Strategia Lizbońska



Osi

ą

gni

ę

to porozumienie w sprawie 

wspólnych zasad stosowania flexicurity
(flexibility-security)
, czyli modelu 
polegaj

ą

cego na elastyczno

ś

ci i pewno

ś

ci 

zatrudnienia. 

Odnowiona Strategia Lizbońska



Około połowa pa

ń

stw członkowskich podj

ę

ła lub 

wła

ś

nie podejmuje działania w oparciu o model 

flexicurity



Trwa proces zmian od pasywnego do aktywnego 
rynku pracy. 



Model flexicurity d

ąŜ

y do równowagi mi

ę

dzy 

elastyczno

ś

ci

ą

i pewno

ś

ci

ą

zatrudnienia na rynku 

pracy. 



Celem tego modelu jest zapewnienie obywatelom 
wysokiego poziomu pewno

ś

ci zatrudnienia, tj. 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci łatwego znalezienia dobrego zatrudnienia 

na ka

Ŝ

dym etapie ich 

Ŝ

ycia zawodowego

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



Tak

Ŝ

e strategia uczenia si

ę

przez całe 

Ŝ

ycie 

jest wdra

Ŝ

ana w du

Ŝ

o mniejszym stopniu

ni

Ŝ

jest to konieczne, w szczególno

ś

ci w

ś

ród 

osób o ni

Ŝ

szym wykształceniu, które 

najbardziej potrzebuj

ą

takich programów. 



Oferta edukacyjna i szkoleniowa nie jest 
jeszcze wystarczaj

ą

co dostosowana do 

rynku pracy. 

Odnowiona Strategia Lizbońska



Zmniejszenie ubóstwa jest centraln

ą

kwesti

ą

odnowionej strategii lizbo

ń

skiej, gdy

Ŝ

podkre

ś

la ona 

znaczenie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia 
oraz przewiduje 

ś

rodki maj

ą

ce na celu 

podwy

Ŝ

szenie kompetencji pracowników, 

przestrzeganie zasady równych szans
odpowiedni

ą

ochron

ę

socjaln

ą

oraz tworzenie 

dobrych miejsc pracy. 



Nale

Ŝ

y zwłaszcza wspiera

ć

pracowników nisko 

wykwalifikowanych oraz osoby niepełnosprawne, 
przede wszystkim poprzez promowanie 
podnoszenia kwalifikacji
.

Odnowiona Strategia Lizbońska



Inwestowanie w kształcenie ogólne i zawodowe
przez całe 

Ŝ

ycie ma nie tylko decyduj

ą

ce znaczenie 

dla sukcesu Europy w dobie globalizacji, lecz jest 
równie

Ŝ

najskuteczniejsz

ą

metod

ą

zwalczania 

nierówno

ś

ci i ubóstwa. 



Ju

Ŝ

w bardzo wczesnym wieku dzieci rozwijaj

ą

wa

Ŝ

n

ą

przez całe 

Ŝ

ycie zdolno

ść

przyswajania 

wiedzy. 



ź

niej w szkole podstawowej i 

ś

redniej umiej

ę

tno

ść

czytania staje si

ę

narz

ę

dziem dalszego rozwoju. 



Jednak jeden na pi

ę

ciu pi

ę

tnastolatków w 

Europie nie potrafi wystarczaj

ą

co dobrze czyta

ć



Co szósty ucze

ń

w wieku od 18 do 24 lat opuszcza 

szkoł

ę

tylko z dyplomem szkoły gimnazjalnej. 

Odnowiona Strategia Lizbońska



Je

ś

li zapewni si

ę

uznawanie w całej 

Europie kwalifikacji uzyskanych w trakcie 
wykonywania pracy, b

ę

dzie to stanowiło du

Ŝą

zach

ę

t

ę

do podnoszenia kwalifikacji przez 

całe 

Ŝ

ycie zawodowe. 



Niedawno przyj

ę

ta europejska struktura 

kwalifikacji pomo

Ŝ

e osi

ą

gn

ąć

ten cel, pod 

warunkiem, 

Ŝ

e pa

ń

stwa europejskie szybko 

dostosuj

ą

do niej swoje krajowe struktury i 

systemy kwalifikacji. 

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



Podnoszenie kwalifikacji i nauka przez całe 

Ŝ

ycie

wspieraj

ą

polityk

ę

flexicurity przez zwi

ę

kszenie 

elastyczno

ś

ci, pewno

ś

ci zatrudnienia oraz mobilno

ś

ci 

Ŝ

yciu zawodowym. 



Nale

Ŝ

y opracowa

ć

intensywniejsz

ą

i lepiej 

ukierunkowan

ą

polityk

ę

kształcenia zawodowego

aby sprosta

ć

wyzwaniu aktywnego starzenia si

ę

oraz przyczyni

ć

si

ę

do wzrostu wydajno

ś

ci i zdolno

ś

ci 

do zatrudnienia (zatrudnialno

ś

ci). 



Europejski Fundusz Społeczny mo

Ŝ

e w znacz

ą

cy 

sposób wspiera

ć

te starania. 

Odnowiona Strategia Lizbońska



Nale

Ŝ

y podj

ąć

wi

ę

cej działa

ń

słu

Ŝą

cych 

prognozowaniu i monitorowaniu, jakie 
kwalifikacje i umiej

ę

tno

ś

ci b

ę

d

ą

konieczne w 

przyszło

ś

ci



Ze wzgl

ę

du na nasilaj

ą

cy si

ę

brak pracowników i 

deficyty wykształcenia, które s

ą

odczuwalne w 

rosn

ą

cej liczbie sektorów, konieczne jest zwi

ę

kszenie 

krajowej i regionalnej mobilno

ś

ci pracowników. 



Przedstawiono propozycje usuni

ę

cia deficytów 

wykształcenia przez popraw

ę

prognozowania i 

monitorowania, jakie kwalifikacje i umiej

ę

tno

ś

ci 

b

ę

d

ą

konieczne w przyszło

ś

ci (obserwatoria rynku 

pracy).

Odnowiona Strategia Lizbońska



Europa potrzebuje „pi

ą

tej swobody” –

swobody przepływu wiedzy, która wzmocni 
cztery podstawowe swobody: przepływu 
towarów, usług, osób i kapitału. 



Ta „pi

ą

ta swoboda” powinna przy

ś

pieszy

ć

transformacj

ę

UE w innowacyjne i kreatywne 

społecze

ń

stwo bazuj

ą

ce na wiedzy.

Odnowiona Strategia Lizbońska



Tworzenie wspólnej przestrzeni 
badawczej. 



Przydzielanie zasobów na konkurencyjnych 
zasadach. 



Współpraca uniwersytetów i sektora 
prywatnego. Uznawanie dyplomów. Wymiana 
naukowców i specjalistów.



Poł

ą

czenie zasobów Europy na budow

ę

infrastruktury badawczej nowej generacji. 



Zasoby potrzebne do jej stworzenia 
przekraczaj

ą

mo

Ŝ

liwo

ś

ci jednego pa

ń

stwa 

członkowskiego. 

background image

Odnowiona Strategia Lizbońska



Technologie informacyjno-telekomunikacyjne 
pracuj

ą

ce w oparciu o szybki internet s

ą

kluczem do podniesienia wydajno

ś

ci i 

wspierania innowacji w Europie. 



Liberalizacja rynków telekomunikacyjnych. 

Zarządzanie wiedzą



Wg



Ashok Jashapara, Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 
Warszawa 2006



GOSPODARKA OPARTA NA WIEDZY –
Stan, diagnoza i wnioski dla Polski, Instytut 
Zarz

ą

dzania Wiedz

ą

, Kraków 2002



D. Jemielniak, A. Ko

ź

mi

ń

ski, Zarz

ą

dzanie 

wiedz

ą

, Wydawnictwa Akademickie i 

Profesjonalne, Warszawa 2008

Wiedza jako zasób



Wiedza jako zasób



Zdaniem Druckera (1993) „… rzeczywistym i 
kontroluj

ą

cym zasoby oraz całkowicie 

rozstrzygaj

ą

cym „czynnikiem produkcji” nie 

jest teraz ani kapitał, ani własno

ść

ziemska, 

ani siła robocza. Jest nim wiedza. Zamiast 
kapitalistów i proletariuszy klasami 
społecze

ń

stwa pokapitalistycznego s

ą

wykwalifikowani pracownicy”

Wiedza jako zasób



Wiedza jest zasobem pierwotnym – a to 
oznacza, 

Ŝ

e umo

Ŝ

liwia powstawanie i 

pozyskiwanie wszelkich innych zasobów. 



Ma równie

Ŝ

inn

ą

, całkowicie wyj

ą

tkow

ą

cech

ę

– w miar

ę

jej wykorzystywania nie tylko 

si

ę

nie zu

Ŝ

ywa, ale wr

ę

cz jej przybywa



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

zakłada, 

Ŝ

kontrolowanie zasobów wiedzy jest kluczowe 
dla tworzenia długotrwałej przewagi 
konkurencyjnej. 

background image

Co to jest wiedza?



Wiedza jest terminem bardzo ulotnym. 



Z jednej strony funkcjonuje w j

ę

zyku 

potocznym, z drugiej jest jednak trudno 
definiowalna. 



Platon okre

ś

lał j

ą

jako „uzasadnione i 

prawdziwe przekonanie”.



Współcze

ś

nie mo

Ŝ

na przyj

ąć

Ŝ

wiedza to 

zorganizowany zbiór informacji wraz z 
regułami ich interpretowania

Hierarchia pojęć

„3”, „4”, „0”, „...”

ciąg znaków

3,40

3,40 zł/l  paliwa

kontekst

Mechanizmy

zmian cen paliw

składnia

struktura

znaki

dane

informacje

wiedza

Dane



Zgodnie ze słownikow

ą

definicj

ą

dane to: „rzeczy, 

fakty, na których mo

Ŝ

na si

ę

oprze

ć

w wywodach”. 



Definicja danych zale

Ŝ

y od kontekstu. 



Człowiek za po

ś

rednictwem zmysłów pobiera dane z 

zewn

ę

trznego 

ś

wiata, a nast

ę

pnie, opieraj

ą

c si

ę

na 

swoim do

ś

wiadczeniu, próbuje nada

ć

im jaki

ś

sens. 



W ten sposób zewn

ę

trzne dane staj

ą

si

ę

przyswojonymi faktami, które z zało

Ŝ

enia s

ą

prawdziwe. 



Człowiek potrafi tak

Ŝ

e w procesie rozumowania czy 

kalkulacji eliminowa

ć

dane okre

ś

lonego typu (szum 

informacyjny). 

Dane



Istniej

ą

pewne ró

Ŝ

nice mi

ę

dzy danymi 

ilo

ś

ciowymi a jako

ś

ciowymi. 



Dane pozbawione kontekstu nie maj

ą

zatem 

Ŝ

adnego sensu – chc

ą

c je zinterpretowa

ć

potrzebny nam jest jaki

ś

punkt odniesienia.



Dane jako

ś

ciowe sprawiaj

ą

problemy, bo w 

du

Ŝ

ej mierze zale

Ŝą

od tego, jak postrzegaj

ą

je nadawcy, po

ś

rednicy i odbiorcy.

background image

Informacje



Informacje mo

Ŝ

na okre

ś

li

ć

jako 

usystematyzowane dane”. 
Usystematyzowanie danych według jakiego

ś

klucza oznacza, 

Ŝ

e na ich podstawie mo

Ŝ

na 

formułowa

ć

wnioski lub przewidywania.



Dane aby pełniły funkcj

ę

informuj

ą

c

ą

, musz

ą

by

ć

uporz

ą

dkowane, np. poprzez ich 

sklasyfikowanie według okre

ś

lonego 

kryterium, a tym samym stworzenie punktu 
odniesienia. 

Informacje



Według innej koncepcji informacja to dane 
wzbogacone o znaczenie, wag

ę

i cel.



Poj

ę

cie znaczenia nie ogranicza si

ę

przy tym 

do sensu naukowego, obejmuje tak

Ŝ

subiektywne znaczenie przepisywane 
wiadomo

ś

ci lub danym przez ich odbiorc

ę

.



Informacja nadaje danym kształt i wpływa na 
ogl

ą

d rzeczywisto

ś

ci, st

ą

d wynika, 

Ŝ

e to od 

odbiorcy zale

Ŝ

y, czy przekaz zawiera dane 

czy informacje. 

Wiedza



W uj

ę

ciu praktycznym wiedz

ę

mo

Ŝ

na okre

ś

li

ć

jako „u

Ŝ

ytkow

ą

informacj

ę

”. 



U

Ŝ

ytkowa informacja pozwala podejmowa

ć

trafniejsze decyzje oraz wnosi

ć

istotny wkład 

w procesy twórczego my

ś

lenia oraz dialogu, 

zachodz

ą

ce w organizacji.



Dzieje si

ę

tak wtedy, kiedy informacja dociera 

na wła

ś

ciwe miejsce o wła

ś

ciwej porze i we 

wła

ś

ciwej formie.

Wiedza



Natura wiedzy wci

ąŜ

pozostaje kwesti

ą

nierozstrzygni

ę

ta – poza tym, 

Ŝ

e kluczow

ą

rol

ę

odgrywa w tym wypadku ludzkie 

postrzeganie, nadaj

ą

ce wiedzy racjonalne 

wytłumaczenie. 



Postrzeganie rzeczywisto

ś

ci zale

Ŝ

y od 

przyj

ę

tych zało

Ŝ

e

ń

ontologicznych i 

epistemologicznych. 



Inaczej, wszyscy nosimy okulary o 

Ŝ

nokolorowych szkłach, cho

ć

nie zawsze 

zdajemy sobie z tego spraw

ę

background image

Wiedza



Te okulary to zało

Ŝ

enia dotycz

ą

ce rzeczywisto

ś

ci, na 

przykład czy jest subiektywna, czy obiektywna 
(ontologia), oraz jej poznawania (epistemologia).



Tak wi

ę

c, wiedza na temat okre

ś

lonego zjawiska 

b

ę

dzie ró

Ŝ

na w zale

Ŝ

no

ś

ci od tego, czy kto

ś

nosi 

Ŝ

owe, niebieskie, czy jeszcze inne okulary



Dlatego, na przykład, nie ma co si

ę

dziwi

ć

Ŝ

kwestia kosztów i korzy

ś

ci zwi

ą

zanych z 

restrukturyzacj

ą

przedsi

ę

biorstwa cz

ę

sto jest 

zupełnie inaczej postrzegana przez kierownictwo, a 
inaczej przez szeregowy personel. 

Cechy danych i wiedzy

DANE



nieuporz

ą

dkowane



wyizolowane



niezale

Ŝ

ne od kontekstu



niezale

Ŝ

ne od 

wykorzystuj

ą

cej je osoby



odzwierciedlane w znakach 
j

ę

zyka



analityczne

WIEDZA



uporz

ą

dkowana



zło

Ŝ

ona



zale

Ŝ

na od kontekstu



zale

Ŝ

na od 

wykorzystuj

ą

cej j

ą

osoby



odzwierciedlana w 
metodach post

ę

powania



syntetyczna

I

N

F

O

R

M

A

C

J

E

Dane, informacje, wiedza, mądrość

ZaleŜy od 

kontekstu

Nie zaleŜ

od kontekstu

Niski stopień zrozumienia

całego zagadnienia

Wysoki stopień zrozumienia

całego zagadnienia

INFORMACJA

DANE

WIEDZA

MĄDROŚĆ

LUDZIE

SYSTEMY IT

Na podstawie: GOSPODARKA OPARTA NA WIEDZY – Stan, diagnoza i wnioski dla Polski, IZW, Kraków 2002

Mądrość



M

ą

dro

ść

to zdolno

ść

do podejmowania w 

okre

ś

lonej sytuacji rozwa

Ŝ

nych i wła

ś

ciwych 

działa

ń



Opiera si

ę

na etycznym rozstrzyganiu problemów 

zgodnie z wyznawanym systemem przekona

ń

.



M

ą

dro

ść

cz

ę

sto przyjmuje posta

ć

cytatów, przysłów i 

powiedze

ń



„Nie mo

Ŝ

na zobaczy

ć

całego nieba, patrz

ą

c przez 

bambusow

ą

rurk

ę

” (japo

ń

skie).



„Ufaj Allachowi, ale uwi

ą

zuj swego wielbł

ą

da”

(arabskie).

background image

Rodzaje wiedzy



Wiedz

ę

mo

Ŝ

na dzieli

ć

według ró

Ŝ

nych 

kryteriów.



Jednym z nich jest rozró

Ŝ

nienie wiedzy 

jawnej (explicit knowledge) oraz wiedzy 
ukrytej 
(tacit knowledge). 



Wiedza jawna jest łatwa do przekazywania, 
ktokolwiek j

ą

posiada mo

Ŝ

e bez problemu 

przekaza

ć

j

ą

dalej.



Wiedzy ukrytej natomiast nie mo

Ŝ

na 

przekaza

ć

w prosty sposób, cz

ę

sto jest wr

ę

cz 

trudna do okre

ś

lenia przez jej posiadacza. 

Rodzaje wiedzy

DOST

Ę

PNA

(explicit knowledge)



j

ę

zyk formalny



j

ę

zyk prosty



uporz

ą

dkowana



organizacja maszyn

ą

od 

przetwarzania informacji



mechanizmy tworzenia wiedzy



tradycja zachodnia

UKRYTA

(tacit knowledge)



indywidualne 
do

ś

wiadczenie



przeczucia 



nieuchwytne cechy



trudno dostrzegalna



subiektywna 



składnik zbiorowego 
działania



tradycja japo

ń

ska

Rodzaje wiedzy



Przykład Erich Fromm (1977) 



Przypu

ść

my, 

Ŝ

e chcesz komu

ś

wskaza

ć

Ŝ

nice 

mi

ę

dzy smakiem białego i czerwonego wina. Wydaje 

ci si

ę

to całkiem proste. Ty znasz ró

Ŝ

nic

ę

bardzo 

dobrze; czemu

Ŝ

wi

ę

c obja

ś

nienie komu

ś

innemu 

miałoby by nie by

ć

łatwe.  Ujmuj

ą

c jednak t

ę

Ŝ

nic

ę

w słowa, natrafisz na ogromne trudno

ś

ci. W ko

ń

cu 

prawdopodobnie powiesz: ”Słuchaj, nie umiem ci 
tego wyja

ś

ni

ć

. Napij si

ę

po prostu czerwonego wina, 

a potem białego i sam poznasz, na czym polega 

Ŝ

nica”. 

Rodzaje wiedzy



Inny podział



Wiedza o (know-what– odpowiada cz

ę

sto 

na pytania: co?, gdzie?, jest to wiedza 
operacyjna, dotyczy np. znajomo

ś

ci 

aktualnych ceł, praw fizyki itp. Jest to wiedza 
łatwa do przekazania.



Wiedza jak (know-how– jest to wiedza 
trudna do przekazania, zdobywa si

ę

j

ą

przez 

do

ś

wiadczenie osobiste, bardzo rzadko jest 

kodyfikowana, dotyczy codziennych praktyk 
danego zawodu. 

background image

Rodzaje wiedzy



Wiedza dlaczego (know-why– jest to 
wiedza zwi

ą

zana z systemem kulturowym i 

strategi

ą

firmy; opiera si

ę

na zrozumieniu 

motywów jej działania. 



Wiedza kto (know-who– jest to swoiste 
rozeznanie wewn

ą

trz i na zewn

ą

trz firmy, 

znajomo

ść

siatki kontaktów, formalnej i 

nieformalnej roli poszczególnych osób.

PomnaŜanie wiedzy



Podstawowym sposobem pomna

Ŝ

ania wiedzy jest interakcja 

mi

ę

dzy wiedz

ą

jawn

ą

a ukryt

ą

. Mo

Ŝ

e mie

ć

ona nast

ę

puj

ą

ce 

formy:



Eksternalizacji wiedzy, czyli formalizacji wiedzy 
nieformalnej, kodyfikacji do

ś

wiadcze

ń

jednostek i grup, by 

inni mogli ich si

ę

nauczy

ć

, a nawet je doskonali

ć

.



Socjalizacji, czyli zdobywania wiedzy przez interakcje z 
tymi, którzy ju

Ŝ

j

ą

posiadaj

ą

, przez podpatrywanie i 

współdziałanie.



Internalizacji wiedzy, czyli wykorzystania wiedzy formalnej i 
przekształcenia jej w wiedz

ę

domy

ś

ln

ą

; nauczenia si

ę

skodyfikowanej wiedzy i wykorzystania jej w działaniu.



Kombinacji, czyli wzbogacenia wiedzy formalnej; analizie 
skodyfikowanej wiedzy i wprowadzenia do niej modyfikacji.

Cechy wiedzy



Dominacja



Dominuj

ą

cy charakter wiedzy wynika bezpo

ś

rednio 

z faktu, 

Ŝ

e od efektywnego jej wykorzystania w 

najwi

ę

kszym stopniu zale

Ŝ

y pozycja konkurencyjna 

przedsi

ę

biorstw w nadchodz

ą

cych latach. 



Twierdzi si

ę

wr

ę

cz, 

Ŝ

e wiedza stanie si

ę

jedynym 

zasobem, podczas gdy wszystkie pozostałe zostan

ą

zdegradowane do roli uzupełniaj

ą

cych j

ą

czynników 

wytwórczych



Kolejnym dowodem dominacji wiedzy nad innymi 
aktywami jest porównanie ceny rynkowej do ceny 
ksi

ę

gowej dla przedsi

ę

biorstw notowanych na 

giełdach papierów warto

ś

ciowych. 



Dominuj

ą

cy charakter wiedzy wynika te

Ŝ

po

ś

rednio z 

wymienionych poni

Ŝ

ej pozostałych jej cech. 

Cechy wiedzy



Niewyczerpywalno

ść



Oznacza, 

Ŝ

e wiedza w przeciwie

ń

stwie do wszystkich innych 

zasobów, nie zu

Ŝ

ywa si

ę

, a wprost przeciwnie, im wi

ę

cej i 

cz

ęś

ciej jest u

Ŝ

ywana tym jej warto

ść

ro

ś

nie. W zarz

ą

dzaniu 

wiedz

ą

mo

Ŝ

na wi

ę

c mówi

ć

efekcie „kuli 

ś

nie

Ŝ

nej“



Przedsi

ę

biorstwa w ci

ą

gu minionych lat przyzwyczaiły si

ę

do 

racjonalnego gospodarowania swoimi ograniczonymi 

ś

rodkami, 

które polegało na takim ł

ą

czeniu czynników wytwórczych w 

procesie produkcyjnym, aby maksymalizowa

ć

efekty i 

minimalizowa

ć

koszty. 



Przedsi

ę

biorstwa działaj

ą

ce w Erze Wiedzy przeciwnie - b

ę

d

ą

działa

ć

racjonalnie, je

Ŝ

eli maksymalizacji produkcji b

ę

dzie 

towarzyszy

ć

maksymalne wykorzystanie posiadanych zasobów 

wiedzy i kapitału intelektualnego. 

background image

Cechy wiedzy



Zmienno

ść

(podatno

ść

na dezaktualizacj

ę



Z niewyczerpywalno

ś

ci

ą ś

ci

ś

le wi

ąŜ

e si

ę

poj

ę

cie 

zmienno

ś

ci wiedzy. 



Dla wiedzy nie istnieje stan stabilizacji. Mo

Ŝ

e ona w 

ka

Ŝ

dej chwili ulec zmianie, aktualizacji lub 

dezaktualizacji. 



Dlatego przedsi

ę

biorstwa, które tworz

ą

rozbudowane 

systemy gromadzenia wiedzy (repozytoria wiedzy), a 
tak

Ŝ

e przedsi

ę

biorstwa, opieraj

ą

ce swoje działania o 

tzw. best practices, stoj

ą

przed powa

Ŝ

nym 

niebezpiecze

ń

stwem ugrz

ęź

ni

ę

cia w pokładach 

nieaktualnej i bezwarto

ś

ciowej wiedzy. 

Cechy wiedzy



Symultaniczno

ść



Zgodnie ze starym powiedzeniem: „wiedza nie zna granic”, 
s
ymultaniczno

ść

oznacza, 

Ŝ

e ta sama wiedza mo

Ŝ

e by

ć

wykorzystywana przez wiele organizacji i/lub osób jednocze

ś

nie 

i w wielu miejscach naraz. 



W przypadku tradycyjnych zasobów było to niemo

Ŝ

liwe. Ta 

sama maszyna nie mogła by

ć

u

Ŝ

yta w dwóch ró

Ŝ

nych miejscach 

w tym samym czasie. 



Kupuj

ą

c j

ą

, przedsi

ę

biorstwo nie musiało si

ę

obawia

ć

Ŝ

zostanie ona u

Ŝ

yta przez konkurenta. W przypadku wiedzy 

takiej pewno

ś

ci mie

ć

nie mo

Ŝ

emy. 



Zawsze istnieje prawdopodobie

ń

stwo, 

Ŝ

e konkurent dysponuje 

podobnymi informacjami i wykorzysta je przed nami. Je

Ŝ

eli wi

ę

organizacja nie jest w stanie ochroni

ć

swojej wiedzy w postaci 

patentów, musi posi

ąść

zdolno

ść

szybkiej jej kapitalizacji. 

Cechy wiedzy



Nieliniowo

ść



Oznacza, 

Ŝ

e nawet niewielka ilo

ść

wiedzy mo

Ŝ

powodowa

ć

niewyobra

Ŝ

alnie wielkie konsekwencje i 

odwrotnie: olbrzymia ilo

ść

wiedzy mo

Ŝ

e si

ę

okaza

ć

bezu

Ŝ

yteczna. 



Brak liniowo

ś

ci wiedzy powoduje te

Ŝ

Ŝ

e ta sama jej 

porcja, wykorzystana w jednym przedsi

ę

biorstwie, 

mo

Ŝ

e przynie

ść

diametralnie ró

Ŝ

ne efekty, ni

Ŝ

innym. 



W przypadku tradycyjnych zasobów, to 
przedsi

ę

biorstwo, które posiadało ich wi

ę

cej, miało 

wyra

ź

n

ą

przewag

ę

nad konkurentami, wynikaj

ą

c

ą

cho

ć

by z korzy

ś

ci skali. 



W przypadku wiedzy korzy

ś

ci skali mog

ą

, ale nie 

musz

ą

wyst

ą

pi

ć

Cechy wiedzy



Niewymierno

ść

(niemierzalno

ść



Wiedza jest zasobem trudnym nie tylko do 
zdefiniowania – ale te

Ŝ

do zmierzenia, gdy

Ŝ

dysponujemy zasobami poj

ę

ciowymi, metodami i 

technikami, wywodz

ą

cymi si

ę

wprost z ery 

przemysłowej. 



Współczesna rachunkowo

ść

nie pozwala dokona

ć

pomiaru warto

ś

ci przedsi

ę

biorstw. 



To, 

Ŝ

e wiedza jest niemierzalna ze swej istoty, nie 

oznacza jednak, 

Ŝ

e z punktu widzenia 

przedsi

ę

biorstwa i jego celów nie mo

Ŝ

na okre

ś

li

ć

pewnych miar, umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych uchwycenie 

kapitału intelektualnego“ firmy. 



Takie próby nie tylko s

ą

podejmowane ju

Ŝ

od 

kilkunastu lat, ale s

ą

wr

ę

cz konieczne do 

efektywnego zarz

ą

dzania wiedz

ą

background image

Cechy wiedzy



„Efekt skali”



Powszechnie uwa

Ŝ

a si

ę

Ŝ

e koszt opracowania nowej 

wiedzy lub technologii jest bardzo powa

Ŝ

nym wydatkiem. 



Nie jest to do ko

ń

ca prawd

ą

. Cz

ę

sto najlepsze pomysły, 

innowacje, rozwi

ą

zania rodz

ą

si

ę

przypadkowo i nie s

ą

zwi

ą

zane z 

Ŝ

adnym kosztem (zasada nieliniowo

ś

ci). 



Zgodnie z efektem skali, nawet je

ś

li koszt opracowania 

nowej wiedzy jest znacz

ą

cy, to sama sprzeda

Ŝ

lub 

wykorzystanie tej wiedzy nie s

ą

obarczone du

Ŝ

ymi 

kosztami. 



Dlatego przedsi

ę

biorstwom zale

Ŝ

y na jak najwi

ę

kszej 

sprzeda

Ŝ

y produktów bogatych w wiedz

ę

(knowledge-rich

products) i w skrajnych przypadkach s

ą

gotowe do 

rozdawania ich za darmo po to tylko, aby przywi

ą

za

ć

klienta do siebie. 

Uczenie się



Poj

ę

cie wiedzy nie ma sensu bez odniesienia 

si

ę

do mo

Ŝ

liwo

ś

ci jej pozyskania, czyli 

procesu uczenia si

ę

.



W teorii zarz

ą

dzania wiedz

ą

jednym z 

najbardziej znanych modeli jest model cyklu 
uczenia si

ę

Kurta Levina. 

Model Levina

Konkretne 

do

ś

wiadczenie

Aktywne 

eksperymenty

Rozumna 

obserwacja

Konceptualizacje, 

tworzenie 
abstrakcji

Model Levina



Podstawowym zało

Ŝ

eniem cyklu jest, 

Ŝ

e wiedz

ę

nabywa si

ę

przez praktyk

ę

. Punktem wyj

ś

cia jest jakie

ś

do

ś

wiadczenie: 

dana osoba prze

Ŝ

ywa jakie

ś

zdarzenie, co z kolei prowadzi j

ą

do zastanowienia, refleksji czyli rozumnej obserwacji.



Je

Ŝ

eli zostanie przekroczona pewna masa krytyczna 

przemy

ś

le

ń

, to obserwacja danego do

ś

wiadczenia, wraz ze 

zgromadzon

ą

wcze

ś

niej wiedz

ą

, mog

ą

by

ć ź

ródłem pewnych 

uogólnionych przemy

ś

le

ń

, pewnych reguł generalnych, które 

mog

ą

słu

Ŝ

y

ć

do interpretowania nie tylko jednego zjawiska, lecz 

tak

Ŝ

e jemu podobnych. W taki sposób powstaje nowa wiedza 

teoretyczna.



Jest ona oczywi

ś

cie nast

ę

pnie sprawdzana i testowana 

praktycznie przez aktywne eksperymenty – czyli wła

ś

nie 

weryfikacj

ę

przemy

ś

le

ń

. W trakcie przeprowadzania tych 

aktywnych eksperymentów dochodzi do powstania nowych 
do

ś

wiadcze

ń

, które ponownie mog

ą

sta

ć

si

ę

przedmiotem 

rozumnej obserwacji.

background image

Zarządzanie wiedzą



Gospodarka wiedzy (knowledge economy) –
gospodarka, w której podstawowym 
czynnikiem produkcji nie jest praca czy 
technologia, lecz wiedza. 



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

– zintegrowane 

podej

ś

cie przedstawia zarz

ą

dzanie wiedz

ą

jako pewien ci

ą

gły proces lub cykl.



Czynno

ś

ci wchodz

ą

ce w zakres zarz

ą

dzania 

wiedz

ą

podzielono na pi

ęć

kategorii: 

odkrywanie wiedzy, generowanie wiedzy, 
warto

ś

ciowanie wiedzy, wykorzystanie wiedzy 

i upowszechnianie wiedzy.  

Cykl zarządzania wiedzą

 

ODKRYWANIE WIEDZY 

Dane, informacje, wiedza 

Historia zarządzania wiedzą 

Filozoficzne koncepcje wiedzy 

 

 
 

 

 

WYKORZYSTYWANIE 

WIEDZY 

Zarządzanie wiedzą w organizacji 

uczącej się 

Kapitał intelektualny 

 

GENEROWANIE WIEDZY 

Organizacyjne uczenie się 

Narzędzia i technologie 

zarządzania wiedzą 

 
 
 
 

CYKL ZARZĄDZANIA 

WIEDZĄ 

 

UPOWSZECHNIANIE 

WIEDZY 

Zarządzanie wiedzą a kultura 

organizacyjna 

Zarządzanie zmianą 

 

WARTOŚCIOWANIE 

WIEDZY 

Systemy zarządzania wiedzą 

RóŜne podejścia do strategii w 

kontekście strategii zarządzania 

wiedzą 

 

Zarządzanie wiedzą



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

to stosunkowo nowa 

dziedzina o bardzo ró

Ŝ

norakich korzeniach, 

która jeszcze nie ma wykrystalizowanej 
metodologii. 



W cz

ęś

ci skupia si

ę

wył

ą

cznie na systemach 

informacyjnych, tak jakby chodziło o nieco 
bardziej rozbudowane zarz

ą

dzanie informacj

ą



Inny punkt widzenia kładzie nacisk na ludzki 
aspekt generowania i przepływu wiedzy, 
sprowadzaj

ą

c zagadnienie do poziomu polityki 

kadrowej.

Zarządzanie wiedzą



S

ą

to dwa najcz

ęś

ciej spotykane punkty 

widzenia, które w dodatku mało kto próbuje 
ze sob

ą

powi

ą

za

ć



Zwolennicy jednego podej

ś

cia nie odwołuj

ą

si

ę

do drugiego, gdy

Ŝ

posługuj

ą

si

ę

zupełnie 

innym j

ę

zykiem i opieraj

ą

na odmiennych 

zało

Ŝ

eniach. 



Tymczasem, aby dziedzina ta wyra

ź

nie 

rozwijała si

ę

, niezb

ę

dne jest przyj

ę

cie 

perspektywy interdyscyplinarnej. 

background image

Zarządzanie wiedzą



Powy

Ŝ

sze dwa punkty widzenia s

ą

dominuj

ą

ce, ale nie jedyne, jakie mo

Ŝ

na 

spotka

ć

w literaturze przedmiotu. 



Do wyboru mamy szeroki wachlarz opcji: od 
zarz

ą

dzania strategicznego po zarz

ą

dzanie 

zmian

ą

kulturow

ą



Jak pokazano na rysunku,  znaczenie i 
zło

Ŝ

ono

ść

zarz

ą

dzania wiedz

ą

wynikaj

ą

jego interdyscyplinarnego charakteru. 

Drzewo zarządzania wiedzą

Zarządzanie wiedzą



Gdyby zarz

ą

dzanie wiedz

ą

było wył

ą

cznie 

kwesti

ą

zbudowania odpowiednich systemów 

informacyjnych, w zupełno

ś

ci wystarczyłyby 

istniej

ą

ce narz

ę

dzia i rozwi

ą

zania. 



Jednak prawda jest taka, 

Ŝ

e wszelkie 

systemy przetwarzania danych, zarz

ą

dzania 

informacjami, analizowania informacji 
strategicznych itp. okazałyby si

ę

nieadekwatne do potrzeb. 

Zarządzanie wiedzą



Komputer jest tylko narz

ę

dziem. Mo

Ŝ

na to 

wyja

ś

ni

ć

w ten sposób, 

Ŝ

e wiedza o tym, jak 

działa maszyna do pisania, nie czyni z 
nikogo pisarza
. Teraz, gdy wiedza zajmuje 
miejsce kapitału jako wiod

ą

ca siła w 

organizacjach na całym 

ś

wiecie, zbyt łatwo 

mylimy dane z wiedz

ą

, a technologie 

informacyjne z informacjami

P. Drucker, 1995

background image

Zarządzanie wiedzą



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

mo

Ŝ

e bowiem przynie

ść

wymierne korzy

ś

ci tylko wtedy, kiedy za 

spraw

ę

wezm

ą

si

ę

ludzie o szerokich 

horyzontach my

ś

lowych, potrafi

ą

cy doceni

ć

efekt synergii, wypływaj

ą

cy ze współpracy 

specjalistów z ró

Ŝ

nych dziedzin. 



Wzi

ą

wszy pod uwag

ę

Ŝ

norodno

ść

dziedzin 

b

ę

d

ą

cych podstaw

ą

zarz

ą

dzania wiedz

ą

, nie 

dziwi mnogo

ść

istniej

ą

cych definicji tego 

terminu. 

Zarządzanie wiedzą



Definicje formułowane s

ą

z ró

Ŝ

nych punktów 

widzenia:



Systemów informacyjnych



Zarz

ą

dzania zasobami ludzkimi



Zarz

ą

dzania strategicznego – budowanie 

przewagi konkurencyjnej



Burzliwo

ś

ci otoczenia konkurencyjnego oraz 

ci

ą

głych innowacji



Z upływem czasu otoczenie mo

Ŝ

e si

ę

ustabilizowa

ć

, a w pewnych okresach o 

sukcesie mo

Ŝ

e decydowa

ć

nie 

innowacyjno

ść

, ale efektywno

ść

.

Zarządzanie wiedzą



Na pewno wiemy tylko tyle, 

Ŝ

Ŝ

yjemy w 

niepewnych czasach i wszelkie zało

Ŝ

enia 

dotycz

ą

ce otoczenia konkurencyjnego oraz 

sposobów dostosowywania organizacji do 
zachodz

ą

cych zmian nale

Ŝ

y formułowa

ć

bardzo ostro

Ŝ

nie. 



Strategicznym celem zarz

ą

dzania wiedz

ą

jest 

pomna

Ŝ

anie kapitału intelektualnego 

zwi

ę

kszanie sprawno

ś

ci organizacji. 

Zarządzanie wiedzą



Rozwijanie wiedzy posiadanej przez 
jednostki, zespoły i organizacje nast

ę

puje 

głównie poprzez rozmaite procesy uczenia 
si

ę

i w du

Ŝ

ej mierze zale

Ŝ

y od człowieka. 



Gdy nabyto ju

Ŝ

wiedz

ę

, podstawowym 

problemem staje si

ę

jej odpowiednie 

upowszechnianie. 



Jako istoty ludzkie potrzebujemy 
wspomagania, aby lepiej zrozumie

ć

wykorzystywa

ć

posiadana wiedz

ę

(ukryt

ą

czyli „wiem, jak”, i jawn

ą

, czyli „wiem co”).

background image

Definicje zarządzania wiedzą



Davenport i Prusak 1998



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

polega na wykorzystywaniu zasobów, które 

organizacja prawdopodobnie ju

Ŝ

posiada – dobrze 

funkcjonuj

ą

cych rozwi

ą

za

ń

w zakresie zarz

ą

dzania systemami 

informacyjnymi, zmianami organizacyjnymi oraz zasobami 
ludzkimi. 



Punkt widzenia – Zintegrowany (systemy informacyjne i 
zarz

ą

dzanie zasobami ludzkimi).



Swan i in. 1999



... wszelkie procesy i czynno

ś

ci zwi

ą

zane z tworzeniem, 

nabywaniem, wyodr

ę

bnianiem, wymian

ą

i wykorzystywaniem 

wiedzy, gdziekolwiek byłaby, w celu zwi

ę

kszenia sprawno

ś

ci, 

skuteczno

ś

ci i zdolno

ś

ci uczenia si

ę

organizacji.



Punkt widzenia – zarz

ą

dzanie zasobami ludzkimi.

Definicje zarządzania wiedzą



Skyrme 1999



Ś

wiadome i systematyczne zarz

ą

dzanie 

fundamentaln

ą

wiedz

ą

oraz procesami jej tworzenia, 

gromadzenia, porz

ą

dkowania, upowszechniania i 

wykorzystywania w ramach osi

ą

gania celów 

organizacji.



Punkt widzenia – zarz

ą

dzanie zasobami ludzkimi.



Mertins 2000



.... wszelkie metody, instrumenty i narz

ę

dzia, które w 

kompleksowym uj

ę

ciu wspomagaj

ą

kluczowe 

procesy w sferze wiedzy.



Punkt widzenia – procesy informacyjne.

Definicje zarządzania wiedzą



uit Beijerse 2000



Osi

ą

ganie celów organizacji poprzez produktywne 

wykorzystywanie czynnika wiedzy.



Punkt widzenia – strategia.



Newell i in. 2002



... doskonalenie sposobów aktywizacji posiadanych 
zasobów wiedzy (czy te

Ŝ

spo

Ŝ

ytkowania aktywów w 

postaci wiedzy) przez organizacj

ę

działaj

ą

c

ą

burzliwym otoczeniu w celu nieustannego 
wprowadzenia kolejnych innowacji.



Punkt widzenia – strategia.

Aspekty zarządzania wiedzą



Wymienione wy

Ŝ

ej rozmaite aspekty zarz

ą

dzania 

wiedz

ą

zespolono w jedn

ą

definicj

ę

Z interdyscyplinarnego punktu widzenia zarz

ą

dzanie 

wiedz

ą

mo

Ŝ

na zdefiniowa

ć

jako:



Efektywny sposób uczenia si

ę

, zwi

ą

zany z 

poszukiwaniem, wykorzystywaniem i 
upowszechnianiem wiedzy (jawnej i ukrytej), 
wykorzystuj

ą

cy odpowiednie technologie i 

ś

rodowisko kulturowe, którego celem jest wzrost 

kapitału intelektualnego oraz sprawno

ś

ci i 

organizacji. 

background image

Aspekty zarządzania wiedzą

Strategia

Kultura

Systemy 

i technologie

Organizacyjne 

uczenie się

ZARZĄDZANIE 

WIEDZĄ

Poszukiwanie 

wiedzy

Upowszechnianie 

wiedzy

Wykorzystanie 

wiedzy

Kapitał

intelektualny

Sprawność i 
skuteczność

organizacyjna

Zarządzanie 

zmianą

WdraŜanie

Gospodarka oparta na wiedzy



Wg



GOSPODARKA OPARTA NA WIEDZY –
Stan, diagnoza i wnioski dla Polski, Instytut 
Zarz

ą

dzania Wiedz

ą

, Kraków 2002



Biała Ksi

ę

ga 2003 – Gospodarka Oparta na 

Wiedzy, Polskie Forum Strategii Lizbo

ń

skiej, 

Gda

ń

sk-Warszawa 2003



J. S. Nowak, Społecze

ń

stwo informacyjne

Gospodarka oparta na wiedzy



Wi

ę

kszo

ść

problemów i zjawisk gospodarczych i 

organizacyjnych, z jakimi mamy obecnie do 
czynienia, jest skutkiem przechodzenia od 
gospodarki przemysłowej do gospodarki wiedzy
(knowledge economy) cz

ęś

ciej okre

ś

lanej w Polsce 

mianem gospodarki opartej na wiedzy – GOW
(knowledge-based economy). 



Gospodarka oparta na wiedzy bazuje na dwóch 
głównych filarach:



Społecze

ń

stwie informacyjnym



Nowoczesnych technologiach

Społeczeństwo informacyjne



W drugiej połowie XX wieku zaobserwowano 
powstawanie nowego typu tworu społecznego 
zwanego potocznie Społecze

ń

stwem 

Informacyjnym



Podstawow

ą

jego cech

ą

jest szybki rozwój 

technologii teleinformatycznych. Zjawiska takie jak, 
telefonia komórkowa czy Internet umo

Ŝ

liwiaj

ą

komunikacj

ę

i dost

ę

p do informacji na bardzo 

szerok

ą

, niespotykan

ą

dotychczas skal

ę



Coraz mniej istotne w porozumiewaniu si

ę

przekazywaniu wiedzy staj

ą

si

ę

czynniki takie jak 

odległo

ść

.



Ś

wiat wkroczył w er

ę

, gdzie najcenniejszym dobrem 

stała si

ę

informacja. 



Brak jest jednak jasnej definicji Społecze

ń

stwa 

Informacyjnego.

background image

Społeczeństwo informacyjne



Intuicyjnie, przeci

ę

tny człowiek okre

ś

li je, jako 

takie społecze

ń

stwo, gdzie u

Ŝ

ywa si

ę

powszechnie komputerów i technik z nimi 
zwi

ą

zanych. 



W wi

ę

kszo

ś

ci definicji kładzie si

ę

du

Ŝ

y nacisk 

na znaczenie informacji.

Przykłady definicji



Definicja Kongresu Informatyki Polskiej z 1994 roku



Społecze

ń

stwo charakteryzuj

ą

ce si

ę

przygotowaniem 

i zdolno

ś

ci

ą

do u

Ŝ

ytkowania systemów 

informatycznych, skomputeryzowane i 
wykorzystuj

ą

ce usługi telekomunikacyjne do 

przesyłania i zdalnego przetwarzania informacji.



M. Bangemann okre

ś

lał Społecze

ń

stwo Informacyjne 

jako:



„rewolucj

ę

opart

ą

na informacji i rozwoju 

technologicznym, który pozwala nam teraz 
przetwarza

ć

, gromadzi

ć

, odzyskiwa

ć

i przekazywa

ć

informacje w dowolnej formie – mówionej, pisanej i 
wizualnej – bez wzgl

ę

du na odległo

ść

, czas i 

wielko

ść

” oraz „rewolucja ta oferuje inteligencji 

ludzkiej nowe, olbrzymie mo

Ŝ

liwo

ś

ci i zmienia 

sposób, w jaki 

Ŝ

yjemy i pracujemy”.

Przykłady definicji



„Poj

ę

cie społecze

ń

stwa informacyjnego 

oznacza formacj

ę

społeczno-gospodarcz

ą

, w 

której produktywne wykorzystanie zasobu
jakim jest informacja oraz intensywna pod 
wzgl

ę

dem wiedzy produkcja odgrywaj

ą

dominuj

ą

c

ą

rol

ę

”.



„Termin społecze

ń

stwo informacyjne jest 

u

Ŝ

ywany do okre

ś

lenia społecze

ń

stwa, w 

którym jednostki – jako konsumenci, czy te

Ŝ

pracownicy – intensywnie wykorzystuj

ą

informacj

ę

”.

Przykłady definicji



OECD uznała, i

Ŝ

gospodarka jutra b

ę

dzie, w 

du

Ŝ

ym stopniu „gospodark

ą

informacyjn

ą

” a 

społecze

ń

stwo b

ę

dzie w rosn

ą

cym stopniu 

„społecze

ń

stwem informacyjnym”. 



Oznacza to, 

Ŝ

e informacja b

ę

dzie stanowiła 

du

Ŝą

cz

ęść

warto

ś

ci dodanej wi

ę

kszo

ś

ci dóbr 

i usług a działalno

ś

ci informacyjne b

ę

d

ą

intensywne w rosn

ą

cym stopniu.

background image

Przykłady definicji



Społecze

ń

stwo informacyjne mo

Ŝ

e zosta

ć

znalezione 

na przeci

ę

ciu, kiedy

ś

odr

ę

bnych, przemysłów; 

telekomunikacyjnego, mediów elektronicznych i 
informatycznego, bazuj

ą

cych na paradygmacie 

cyfrowej informacji. 



Jedn

ą

z wiod

ą

cych sił jest stale rosn

ą

ca moc 

obliczeniowa komputerów oferowanych na rynku, 
której towarzysz

ą

spadaj

ą

ce ceny. Innym elementem 

jest mo

Ŝ

liwo

ść

ł

ą

czenia komputerów w sieci, 

pozwalaj

ą

ca na dzielenie danych, aplikacji a czasami 

samej mocy obliczeniowej, na odległo

ś

ci tak małe jak 

biurko i tak du

Ŝ

e jak planeta. 



Ten podstawowy model rozproszonej mocy 
obliczeniowej i szybkich sieci jest sednem 
społecze

ń

stwa informacyjnego. (OECD

Przykłady definicji



Społecze

ń

stwo informacyjne to społecze

ń

stwo, które 

nie tylko posiada rozwini

ę

te 

ś

rodki przetwarzania 

informacji i komunikowania, lecz 

ś

rodki te s

ą

podstaw

ą

do tworzenia dochodu narodowego i 

dostarczaj

ą ź

ródła utrzymania wi

ę

kszo

ś

ci 

społecze

ń

stwa.



Społecze

ń

stwo informacyjne – nowy system 

społecze

ń

stwa kształtuj

ą

cy si

ę

w krajach o wysokim 

stopniu rozwoju technologicznego, gdzie zarz

ą

dzanie 

informacj

ą

, jej jako

ść

, szybko

ść

przepływu s

ą

zasadniczymi czynnikami konkurencyjno

ś

ci zarówno 

w przemy

ś

le, jak i w usługach, a stopie

ń

rozwoju 

wymaga stosowania nowych technik gromadzenia, 
przetwarzania, przekazywania i u

Ŝ

ytkowania 

informacji. 

Gospodarka oparta na wiedzy



Istnieje wiele poj

ęć

na okre

ś

lenie przemian 

zachodz

ą

cych w gospodarce i sposobie 

Ŝ

ycia 

obecnego pokolenia. 



Peter Drucker mówi o „społecze

ń

stwie 

postkapitalistycznym” (post-capitalist society), 



Daniell Bell o „społecze

ń

stwie postindustrialnym”

(post-industrial society), 



Alvin Toffler o „trzeciej fali” (third wave), 



Manuel Castells o „gospodarce sieciowej” 
„społecze

ń

stwie sieciowym” (network economy, 

network society), 



Don Tapscott o „gospodarce cyfrowej” (digital
economy
), 



Charles Handy o „wieku niepewno

ś

ci” (age of

unreason), 

Gospodarka oparta na wiedzy



Lester Thurow o „gospodarce opartej na wiedzy”
(knowledge-based economy), 



John Naisbitt o „społecze

ń

stwie wiedzy”

(knowledge society), 



Taichi Sakaiya o „społecze

ń

stwie doceniaj

ą

cym 

wiedz

ę

” (knowledge-value society), 



Charles Savage o „erze wiedzy” (knowledge era). 



Inne, równie popularne okre

ś

lenia to: „era 

informacyjna” „społecze

ń

stwo informacyjne”

„wiek technotroniczny” (Zbigniew Brzezi

ń

ski), 

„gospodarka niematerialna”„post-fordyzm”
„post-tayloryzm”„gospodarka poł

ą

cze

ń

(connected economy), „gospodarka nap

ę

dzana 

wiedz

ą

” (knowledge-driven economy). 

background image

Gospodarka oparta na wiedzy



W 1994 roku P.F. Drucker opublikował artykuł w 
magazynie The Atlantic Monthly, b

ę

d

ą

cy manifestem 

nowej, nadchodz

ą

cej ery (gospodarki opartej na 

wiedzy), która według niego jest: „porz

ą

dkiem 

ekonomicznym, w którym wiedza, a nie praca, 
surowce lub kapitał, jest kluczowym zasobem; 
porz

ą

dkiem społecznym, dla którego nierówno

ść

społeczna oparta na wiedzy jest głównym 
wyzwaniem; oraz systemem, w którym rz

ą

d nie 

mo

Ŝ

e rozwi

ą

zywa

ć

społecznych i ekonomicznych 

problemów”

Gospodarka oparta na wiedzy



Czym jest GOW?  



prof. Andrzej Ko

ź

mi

ń

ski stwierdza, 

Ŝ

gospodarka oparta na wiedzy, to jest taka 
gospodarka, w której działa wiele 
przedsi

ę

biorstw, które o wiedz

ę

opieraj

ą

swoj

ą

przewag

ę

konkurencyjn

ą

.

Gospodarka oparta na wiedzy



Wiedza to nieuchwytny i trudny do skopiowania 
zasób firmy, na który si

ę

składaj

ą

wszelkiego rodzaju 

u

Ŝ

yteczne informacje, których inni nie posiadaj

ą

i nie 

potrafi

ą

u

Ŝ

ytkowa

ć



Wiedza jest wynikiem potencjału intelektualnego, a 
zatem przez budowanie gospodarki opartej na 
wiedzy rozumie si

ę

stworzenie warunków, 

sprzyjaj

ą

cych funkcjonowaniu podmiotów, które 

opieraj

ą

swoj

ą

działalno

ść

na wiedzy



Tymi podmiotami mog

ą

by

ć

m.in. pa

ń

stwo, władze 

lokalne, przedsi

ę

biorstwa (zwłaszcza sektora 

finansowego), 

ś

rodowiska intelektualne i 

akademickie. 

Gospodarka oparta na wiedzy



Według Departamentu Handlu i Przemysłu 
Wielkiej Brytanii, GOW powinna by

ć

rozumiana szeroko jako: „gospodarka, w 
której produkcja i wykorzystanie wiedzy 
odgrywa decyduj

ą

c

ą

rol

ę

w tworzeniu 

dobrobytu”

background image

Gospodarka oparta na wiedzy



Według raportu, opracowanego wspólnie 
przez OECD i Bank 

Ś

wiatowy w 2000 roku, 

jest to gospodarka, w której: wiedza jest 
tworzona, przyswajana i wykorzystywana 
bardziej efektywnie przez 
przedsi

ę

biorstwa, organizacje, osoby 

fizyczne i społeczno

ś

ci, sprzyjaj

ą

szybszemu rozwojowi gospodarczemu

Gospodarka oparta na wiedzy



Według definicji Tajwa

ń

skiego Centrum ds. 

Deregulacji Gospodarki i Innowacyjno

ś

ci: 

GOW to rodzaj gospodarki bezpo

ś

rednio 

opartej na produkcji, dystrybucji i 
wykorzystaniu wiedzy i informacji”.

Gospodarka oparta na wiedzy



W projekcie: „ePolska - strategia rozwoju 
społecze

ń

stwa informacyjnego w Polsce lata 

2001-2006”, znajdujemy nast

ę

puj

ą

c

ą

definicj

ę

: „GOW to nowy model gospodarki, 

której funkcjonowanie opiera si

ę

na jak 

najpełniejszym wykorzystaniu zasobów 
wiedzy i innowacyjno

ś

ci oraz rozwój 

technologii, zwi

ą

zanych z szybkim i tanim 

dost

ę

pem do informacji”

Gospodarka oparta na wiedzy



Według Instytutu Zarz

ą

dzania Wiedz

ą

Gospodarka Oparta na Wiedzy nie jest 
tworem, który mo

Ŝ

e funkcjonowa

ć

równolegle 

i niejako obok tradycyjnie pojmowanej 
gospodarki industrialnej. Jest czym

ś

wi

ę

cej: 

GOW to kolejny, po gospodarce 
przemysłowej, nieunikniony etap
w procesie rozwoju ludzko

ś

ci.

background image

Gospodarka oparta na wiedzy



Gospodarka oparta na wiedzy jest nie do 
ko

ń

ca sprecyzowan

ą

wizj

ą

gospodarki -

gospodarki, której istnienie warunkuje 
umiej

ę

tno

ść

efektywnego wykorzystania 

wiedzy na poziomie jednostek, organizacji, 
regionów i całych społecze

ń

stw.

Gospodarka oparta na wiedzy



Powstanie gospodarki wiedzy jest 

ś

ci

ś

le 

zintegrowane z procesem formowania si

ę

Społecze

ń

stwa Wiedzy (Knowledge Society), które 

wła

ś

nie w tworzeniu i wykorzystaniu wiedzy upatruje 

główne 

ź

ródło zaspokajania swoich potrzeb. 



„Społecze

ń

stwo wiedzy – uczy, komunikuje, kreuje 

innowacje, tworzy dobrobyt, kieruje, robi interesy, 
ustala reguły i rozwija si

ę

we wszystkich 

obszarach 

Ŝ

ycia poprzez zastosowanie 

technologii cyfrowej.



Jest to społecze

ń

stwo, posiadaj

ą

ce cyfrowy system 

nerwowy, zapewniaj

ą

cy nieograniczone zasoby 

wiedzy do dalszego rozwoju i tworzenia nowej 
wiedzy”

Wiedza – kluczowy zasób w GOW



Wiedza mo

Ŝ

e by

ć

rozpatrywana jako:



Zasób organizacji o specyficznych cechach m.in.:



odnawialno

ść



symultaniczno

ść



nieliniowo

ść



Zasób integruj

ą

cy inne czynniki wytwórcze



Produkt o specyficznych wła

ś

ciwo

ś

ciach;



Warunek racjonalno

ś

ci, innowacyjno

ś

ci i efektywno

ś

ci oraz 

czynnik decyduj

ą

cy o konkurencyjno

ś

ci;



Czynnik ułatwiaj

ą

cy i optymalizuj

ą

cy adaptacj

ę

organizacji do 

otoczenia zewn

ę

trznego i wewn

ę

trznego (organizacja ucz

ą

ca 

si

ę

i samoucz

ą

ca si

ę

), a tak

Ŝ

e umo

Ŝ

liwiaj

ą

cy aktualizacj

ę

misji 

organizacji;



Czynnik optymalizacji projektowania organizacji i procesów 
społeczno-gospodarczych.

Geneza GOW



P.F. Drucker stwierdził, 

Ŝ

e proces 

transformacji od gospodarki industrialnej do 
gospodarki postindustrialnej, obecnie 
okre

ś

lanej mianem gospodarki wiedzy, 

rozpocz

ą

ł si

ę

zaraz po drugiej wojnie 

ś

wiatowej. 



Jednak

Ŝ

e pierwsze symptomy zmian, 

wskazuj

ą

ce na wyłanianie si

ę

nowego 

modelu społecze

ń

stwa, zostały zauwa

Ŝ

one 

ju

Ŝ

w latach trzydziestych XX wieku. 

background image

Geneza GOW



Na pierwszy plan w gospodarce 
postindustrialnej wysuwa si

ę

wiedza. 



Z tego te

Ŝ

powodu wiedza jest ostatecznym 

substytutem dla pozostałych zasobów



To dzi

ę

ki niej przedsi

ę

biorstwa odnosz

ą

najwi

ę

ksze sukcesy, a ludzie robi

ą

kariery. 



Wiedza, jako specyficzny zasób, nadaje 
ton i kształtuje gospodark

ę

opart

ą

na 

wiedzy.

Gospodarka wiedzy a gospodarka 
przemysłowa

 

Gospodarka Przemysłowa 

 (było) 

Gospodarka Wiedzy 

 (jest lub będzie) 

Podstawowy zasób 

Kapitał 

Wiedza 

Ludzie (pracownicy) 

Źródło kosztów 

inwestycja 

Władza 

ZaleŜy od zajmowanego szczebla w 
organizacji 

ZaleŜy od posiadanych umiejętności, 
wiedzy i reputacji 

Styl zarządzania 

Nakazy i kontrola 

Partycypacyjny 

Struktura organizacyjna 

Hierarchiczna (najczęściej 
zbiurokratyzowana i scentralizowana) 

Sieciowa (wirtualna), płaska, ad-hoc lub 
hipertekstowa. 

Strategia  

Nastawiona na konkurencję 

Nastawiona na kooperację 

Kultura organizacyjna  

Oparta na posłuszeństwie 

Oparta na zaufaniu 

Wartość rynkowa  

ZaleŜy od posiadanych aktywów 
finansowych i rzeczowych 

ZaleŜy od kapitału intelektualnego 
(wszelkich aktywów niematerialnych) 

Motywacja  

Głównie poprzez bodźce finansowe 

Poprzez wewnętrzną satysfakcję 

Relacje z klientami 

Jednokierunkowe poprzez rynek 

Interaktywne poprzez współpracę 

Ciągłe zmiany 

zagroŜenie  

Okazja 

Rozwój 

Liniowy, moŜliwy do przewidzenia 

Chaotyczny, trudny do przewidzenia 

Wykorzystanie 
najnowocześniejszych 
technologii 

WaŜne 

Niezbędne 

Dominujący sektor 

Przemysł cięŜki 

Usługi, przetwarzanie informacji, wiedzy 

 

Metody badania GOW



Metodologia Banku 

Ś

wiatowego opiera si

ę

na 

czterech podstawowych obszarach tematycznych: 



Systemie gospodarczym i instytucjonalnym 
obejmuj

ą

cym polityk

ę

regulacyjn

ą

i otoczenie 

makroekonomiczne, warunkuj

ą

ce swobodny przepływ 

wiedzy, wspieraj

ą

ce inwestycje w ICT oraz 

pobudzaj

ą

ce przedsi

ę

biorczo

ść



Systemie edukacyjnym – obejmuj

ą

cym 

wykształconych ludzi, którzy dodatkowo posiadaj

ą

umiej

ę

tno

ś

ci, niezb

ę

dne do tworzenia, przekazywania i 

wykorzystania wiedzy w praktyce. 

Metody badania GOW



Infrastrukturze informacyjnej - umo

Ŝ

liwiaj

ą

cej 

skuteczn

ą

komunikacj

ę

i przetwarzanie informacji. 

Infrastruktura informacyjna obejmuje swoim zasi

ę

giem 

zarówno tradycyjne technologie, wykorzystywane 
głównie w celach komunikacyjnych jak te

Ŝ

w coraz 

wi

ę

kszym stopniu zaawansowane technologie np. 

Internet. 



Systemie innowacyjnym - obejmuj

ą

cym m.in.: rozwój 

nauki i technologii, działalno

ść

B+R sektora 

prywatnego, o

ś

rodków akademickich oraz polityk

ę

pa

ń

stwa w zakresie tworzenia nowej wiedzy 

i innowacji. Obecno

ść

centrów innowacji warunkuje nie 

tylko efektywn

ą

adaptacj

ę

istniej

ą

cej wiedzy, ale 

przede wszystkim tworzenie nowej wiedzy. 

background image

Metody badania GOW



Knowledge Assessment Methodology (KAM) 2002 



Jest to ocena pa

ń

stwa, składaj

ą

ca si

ę

z 69 wska

ź

ników, 

mierz

ą

cych ró

Ŝ

ne aspekty rozwoju gospodarczo-społecznego 

oraz stopie

ń

konkurencyjno

ś

ci kraju w dobie gospodarek 

opartych na wiedzy. 



KAM powstał głównie po to, by umo

Ŝ

liwi

ć

przeprowadzenie 

porównania dowolnego pa

ń

stwa z konkurentami, lub krajami 

uwa

Ŝ

anymi za wzór do na

ś

ladowania. 



Bank 

Ś

wiatowy wyodr

ę

bnił z wszystkich 69 zmiennych 15, które 

ocenił jako najistotniejsze i stworzył z nich standardowy 
formularz oceny:



Ś

redni roczny wzrost PKB w latach ?? -?? (w procentach)



Wska

ź

nik Rozwoju Społecznego na rok ?? (Human

Development Index)



Wska

ź

nik akumulacji kapitału brutto jako procent PKB –

ś

rednia z lat ?? - ?? 

Metody badania GOW



Bariery celne i pozacelne



Prawa własno

ś

ci



Zasady prawne



Liczba badaczy w pracach badawczych i rozwojowych w 
roku ??



Udział produktów wytworzonych w handlu wyra

Ŝ

ony jako 

procent PKB



Liczba publikacji naukowych na milion osób w roku ??



Wska

ź

nik umiej

ę

tno

ś

ci czytania i pisania w roku ?? (jako % 

populacji powy

Ŝ

ej 15 roku 

Ŝ

ycia)



Wska

ź

nik zapisów do szkół

ś

rednich w roku ??



Wska

ź

nik zapisów do szkół wy

Ŝ

szych w roku ??



Liczba telefonów ogółem na 1000 mieszka

ń

ców w roku ??



Komputery na 1000 osób w roku ??



Liczba podł

ą

cze

ń

do Internetu na 10 000 mieszka

ń

ców w 

roku ??

Metody badania GOW



Do obliczenia syntetycznego miernika Human
Development Index wykorzystywane s

ą

nast

ę

puj

ą

ce mierniki podstawowe:



ś

rednia długo

ść Ŝ

ycia, 



ogólny wska

ź

nik skolaryzacji brutto dla 

wszystkich poziomów nauczania, 



wska

ź

nik umiej

ę

tno

ś

ci czytania ze 

zrozumieniem i pisania, 



PKB per capita w USD.

Metody badania GOW



Wszystkie wska

ź

niki (69) podzielono na 

sze

ść

grup, okre

ś

laj

ą

cych ró

Ŝ

ne obszary 

GOW:



SYTUACJA EKONOMICZNA 



INFRASTRUKTURA INSTYTUCJONALNA



POLITYKA REGULACYJNA



SYSTEM INNOWACYJNY



SYSTEM EDUKACYJNY



INFRASTRUKTURA INFORMACYJNA

background image

Metody badania GOW



Metodologia OECD jest w du

Ŝ

ym stopniu zbli

Ŝ

ona do 

metodologii Banku 

Ś

wiatowego. Najwa

Ŝ

niejsze 

obszary GOW to kolejno:



Tworzenie i dyfuzja wiedzy (creation and diffusion of
knowledge);



Gospodarka informacyjna (information economy);



Globalna integracja działalno

ś

ci gospodarczej (global

integration of economic activities);



Struktura gospodarcza i produktywno

ść

(economic

structure and productivity).

Metody badania GOW



Przykładowe wska

ź

niki



Publikacje naukowe. 



Inwestycje w ICT. 



Kwalifikacje i umiej

ę

tno

ś

ci w gospodarce 

informacyjnej. 



Dost

ę

p i wykorzystanie Internetu przez 

gospodarstwa domowe i obywateli 



Zmiany tempa wzrostu produktywno

ś

ci w 

latach ?? - ??.



Produktywno

ść

pracy w przekroju sektorów.  

Metody badania GOW



Metodologia Unii Europejskiej 



Karta Wyników Innowacyjno

ś

ci (Innovation

Scoreboard) Unii Europejskiej



Pomiar innowacyjno

ś

ci jest wbrew pozorom 

zadaniem trudnym i niewdzi

ę

cznym z tego powodu, 

Ŝ

e innowacyjno

ść

jest poj

ę

ciem subiektywnym. 



Przekonali si

ę

o tym badacze, przeprowadzaj

ą

cy 

pomiar innowacyjno

ś

ci w krajach Unii Europejskiej. 



Najbardziej innowacyjnym regionem w Europie 
okazały si

ę

południowe Włochy.

Metody badania GOW



tzw. Karta Wyników Innowacyjno

ś

ci – The

Innovation Scoreboard - powstała na 
zlecenie Komisji Europejskiej. 



Karta Wyników Innowacyjno

ś

ci polega na 

statystycznej analizie 17 wska

ź

ników w 

czterech obszarach:



zasoby ludzkie



tworzenie wiedzy



przekazywanie i stosowanie nowej wiedzy; 



innowacje finansowe, wyniki i rynek.  

background image

Metody badania GOW



Przykładowe wska

ź

niki



Liczba absolwentów kierunków technicznych w 
przedziale wiekowym 20-29 lat. 



Odsetek ludno

ś

ci z wykształceniem wy

Ŝ

szym (tytuł

licencjata lub wy

Ŝ

szy) w przedziale wieku 25-64 lat. 



Udział w kształceniu ustawicznym (odsetek 
populacji w wieku 25-64). 



Zatrudnienie w przemy

ś

le wysokich i zaawansowanych 

technologii (mid/high oraz high-tech) jako odsetek siły 
roboczej. 



Zatrudnienie w usługach high-tech jako odsetek siły 
roboczej. 

Metody badania GOW



Metodologie oparte na „kapitale intelektualnym”



Potrzeba opracowania mierników i sprawozda

ń

opisuj

ą

cych potencjał intelektualny przedsi

ę

biorstw, 

wynikała ze słabo

ś

ci tradycyjnej rachunkowo

ś

ci, 

która dobrze funkcjonowała w warunkach gospodarki 
przemysłowej, ale w 

Ŝ

aden sposób nie pozwalała 

uchwyci

ć

rzeczywistych 

ź

ródeł tworzenia warto

ś

ci w 

przedsi

ę

biorstwach opartych na wiedzy, których 

głównym, a czasami jedynym aktywem, s

ą

zasoby 

niematerialne. 

GOW w Polsce



Koncepcja GOW wg Instytutu Zarz

ą

dzania Wiedz

ą



Niezb

ę

dne jest stworzenie powszechnej 

ś

wiadomo

ś

ci 

nieuchronno

ś

ci procesu transformacji od gospodarki 

industrialnej do gospodarki opartej na wiedzy. 



Aby to uzyska

ć

potrzebna jest klarowna wizja GOW, 

integruj

ą

ca wszystkich najwa

Ŝ

niejszych uczestników 

Ŝ

ycia społeczno-gospodarczego: Rz

ą

d, regiony, 

przedsi

ę

biorstwa, uczelnie wy

Ŝ

sze i o

ś

rodki 

badawcze oraz opisane poni

Ŝ

ej filary GOW

GOW w Polsce



Główne filary wspieraj

ą

ce formowanie si

ę

GOW w Polsce



Infrastruktura makroekonomiczna, prawna i 
instytucjonalna GOW 



Infrastruktura technologiczna (ICT) GOW 



Kapitał Ludzki czyli Infrastruktura naukowa 
GOW 



Zarz

ą

dzanie wiedz

ą

(knowledge

management) na poziomie organizacyjnym 



Kapitał Społeczny

background image

GOW w Polsce - infrastruktura 
makroekonomiczna …



Rol

ą

infrastruktury makroekonomicznej, prawnej i 

instytucjonalnej  w GOW, jest stworzenie klimatu, 
który z jednej strony b

ę

dzie umo

Ŝ

liwiał prawidłowy 

przebieg procesów zarz

ą

dzania wiedz

ą

, a z drugiej 

tworzył zach

ę

ty do inwestycji w wiedz

ę



Przez „inwestycje w wiedz

ę

” nale

Ŝ

y rozumie

ć

wszelkie inwestycje, maj

ą

ce na celu podnoszenie 

poziomu wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci zarówno jednostek, 

jak i organizacji (w tym zarówno publicznych jak i 
prywatnych). 



Przykłady inwestycji w wiedz

ę

, obejmuj

ą

m.in.: 

podnoszenie kwalifikacji jednostek, nauk

ę

j

ę

zyków obcych, zdobywanie nowych kwalifikacji

wdra

Ŝ

anie systemów zarz

ą

dzania wiedz

ą

GOW w Polsce - infrastruktura 
makroekonomiczna …



Redefinicj

ę

roli Rz

ą

du we współczesnej 

gospodarce;



Stabilny system podatkowy promuj

ą

cy inwestycje w 

sektorach opartych na wiedzy (knowledge-based
industries
);



Nowoczesne prawo ochrony własno

ś

ci 

intelektualnej, chroni

ą

ce autorów 

innowacyjnych rozwi

ą

za

ń

;



Nowe podej

ś

cie do „statystyki działalno

ś

ci 

gospodarczej”;



Elastyczny rynek pracy;



System nadzoru wła

ś

cicielskiego oparty na wiedzy, 

a nie układach politycznych;



System wspierania przedsi

ę

biorczo

ś

ci 

intelektualnej;

GOW w Polsce - infrastruktura 
technologiczna (ICT)



Rol

ą

infrastruktury technologicznej w GOW jest 

dostarczenie narz

ę

dzi, niezb

ę

dnych do efektywnego 

przebiegu procesów zarz

ą

dzania wiedz

ą



Technologia powinna w szczególno

ś

ci wspiera

ć

proces kodyfikacji wiedzy, proces przechowywania 
wiedzy oraz wszelkie procesy zwi

ą

zane z 

udost

ę

pnianiem wiedzy i informacji oraz wzajemnym 

dzieleniem si

ę

nimi. 



Powszechny i tani dost

ę

p do nowoczesnych 

technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) w 
tym: internet, telefonia komórkowa, PC – budowa 
społecze

ń

stwa informacyjnego.

GOW w Polsce - infrastruktura 
technologiczna (ICT)



Rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych 
jest konieczny, ale nie mo

Ŝ

e sta

ć

si

ę

celem samym w 

sobie. 



Powinien by

ć

natomiast elementem składowym 

szerszej strategii, która z kolei jest 
podporz

ą

dkowana wizji budowy gospodarki 

(społecze

ń

stwa) opartego na wiedzy



Główne obszary działa

ń

w zakresie ICT to:



Rozwój sektora informacyjno-komunikacyjnego (ICT)



Promowanie bran

Ŝ

nowoczesnych technologii



Powszechny dost

ę

p do Internetu, telefonów i 

komputerów 

background image

GOW w Polsce - kapitał ludzki



Je

Ŝ

eli gospodark

ę

industrialn

ą

okre

ś

limy 

mianem „gospodarki dla maszyn”, to 
gospodarka wiedzy b

ę

dzie „gospodark

ą

dla 

ludzi”. 



GOW, nawet najlepiej wyposa

Ŝ

ona w 

nowoczesne zdobycze technologii ICT, nie 
stanie si

ę

faktem, dopóki nie b

ę

dzie 

wystarczaj

ą

co licznej grupy osób, 

potrafi

ą

cych te technologie w praktyce 

wykorzysta

ć

GOW w Polsce - kapitał ludzki



Główne obszary działa

ń

w zakresie Kapitału 

ludzkiego powinny obejmowa

ć

:



Edukacj

ę

dostosowan

ą

do wymaga

ń

GOW



Ustawiczne uczenie si

ę



Polityk

ę

naukow

ą

i innowacyjn

ą

pa

ń

stwa



Wspieranie działalno

ś

ci jednostek 

naukowych



Wspieranie działalno

ś

ci B+R sektora 

prywatnego



Komercjalizacj

ę

wiedzy

GOW w Polsce - zarządzanie wiedzą



Metodologia IZW dodatkowo uwzgl

ę

dnia wymiar 

mikroekonomiczny GOW, reprezentowany przez 
organizacje obejmuj

ą

ce, zarówno du

Ŝ

e holdingi i 

koncerny, małe i 

ś

rednie przedsi

ę

biorstwa, 

organizacje non-profit, jak te

Ŝ

jednostki administracji 

pa

ń

stwowej i samorz

ą

dowej. 



Wynika to z faktu, 

Ŝ

e tworzenie nowej wiedzy i jej 

praktyczne zastosowanie ma miejsce na poziomie 
organizacji lub jednostek – a wi

ę

c poziomie 

mikroekonomicznym, a nie makroekonomicznym.



Czynniki makroekonomiczne mog

ą

jedynie proces 

zarz

ą

dzania wiedz

ą

wspiera

ć

(albo hamowa

ć

). 

GOW w Polsce - zarządzanie wiedzą



Najwa

Ŝ

niejsze obszary zainteresowania w ramach tego filaru to 

m.in.:



Edukacja mened

Ŝ

erska w zakresie nowoczesnych metod zarz

ą

dzania 

wiedz

ą

;



Wdra

Ŝ

anie strategii zarz

ą

dzania wiedz

ą

w organizacjach;



Pomiar aktywów niematerialnych;



Powi

ą

zanie procesów biznesowych (organizacyjnych) z procesami 

zarz

ą

dzania wiedz

ą

;



Tworzenie wiedzy w organizacjach;



Kodyfikacja wiedzy na poziomie organizacyjnym;



Ochrona wiedzy (zarz

ą

dzanie własno

ś

ci

ą

intelektualn

ą

);



Metody transferu wiedzy;



Praktyczne zastosowanie wiedzy w działalno

ś

ci gospodarczej;



Tworzenie wspólnot praktyków (communities of practice);



Systemy informatyczne wspieraj

ą

ce zarz

ą

dzanie wiedz

ą

takie, jak: 

Zarz

ą

dzanie relacjami z klientamu (Customer Relationship

Management – CRM), systemy klasy ERP czy Strategiczna karta 
wyników (Balanced Scorecard - BSC
).

background image

GOW w Polsce - kapitał społeczny



Ostatnim filarem GOW jest istnienie odpowiedniego 
klimatu i systemu warto

ś

ci w społecze

ń

stwie –

kapitału społecznego. 



Kapitał społeczny znajduje si

ę

w „sieciach 

zaanga

Ŝ

owania obywatelskiego”, jest „moralnym 

zasobem”. 



Kapitał społeczny nie jest terminem precyzyjnym. 



Lepszym okre

ś

leniem jest kapitał zaufania, lub po 

prostu stan społeczno

ś

ci (narodu, regionu) 

wyra

Ŝ

aj

ą

cy si

ę

w mniejszym lub wi

ę

kszym zaufaniu 

pomi

ę

dzy podmiotami (lud

ź

mi, przedsi

ę

biorstwami). 

GOW w Polsce - kapitał społeczny



Zaufanie rozumiane jest tutaj jako skłonno

ść

do 

dokonywania transakcji. 



W tym znaczeniu mówimy o transakcjach 
ekonomicznych rejestrowanych np. umowa kupna-
sprzeda

Ŝ

y jaki i nierejestrowanych przez prawo, np. 

wymiana informacji



W gospodarce opartej na wiedzy, pozyskanie 
specjalistycznej wiedzy od wiarygodnych 
ekspertów jest niełatwe
, co nadaje znaczenia 
relacjom osobistym. 



Kapitał społeczny jest szczególnie wa

Ŝ

ny w 

społecze

ń

stwie wiedzy, poniewa

Ŝ

uczenie si

ę

wymaga interakcji, w których wzajemny szacunek 
i zaufanie s

ą

niezwykle wa

Ŝ

ne. 

GOW w Polsce - kapitał społeczny



Kapitał społeczny mo

Ŝ

na opisa

ć

w uproszczeniu za 

pomoc

ą

relacji, jakie zachodz

ą

pomi

ę

dzy trzema 

głównymi uczestnikami 

Ŝ

ycia społecznego.



Relacje pomi

ę

dzy władz

ą

a społecze

ń

stwem zale

Ŝą

od stopnia i ch

ę

ci kompromisu, w jakim prowadzony 

jest tzw. dialog społeczny. Społecze

ń

stwa 

charakteryzuj

ą

ce si

ę

wysokim kapitałem społecznym 

s

ą

bardziej skłonne do współpracy.  

Władza

Społecze

ń

stwo

Przedsi

ę

biorstwa

GOW w Polsce - kapitał społeczny



Demokratyczne struktury, przejrzysto

ść

systemu 

finansowania pa

ń

stwa, ordynacja wyborcza, 

reputacja polityków to tylko niektóre składniki, 
składaj

ą

ce si

ę

na t

ę

relacj

ę



Kapitał społeczny na styku przedsi

ę

biorstw 

(pracodawców) i społecze

ń

stwa tworzony jest za 

pomoc

ą

układów zbiorowych, troski o pracownika u 

przedsi

ę

biorców itp. 



Szybkie tempo zmian eliminuje te jednostki, które 
ucz

ą

si

ę

wolniej od pozostałych, co z kolei 

poci

ą

ga polaryzacj

ę

społeczn

ą

background image

GOW w Polsce - kapitał społeczny



Najwa

Ŝ

niejsze obszary zainteresowania w 

ramach kapitału społecznego to m.in.:



Korupcja



Bezpiecze

ń

stwo obywateli



Poziom przest

ę

pczo

ś

ci



Kultura narodowa



Minimalny poziom zabezpiecze

ń

socjalnych



Wizerunek kraju na arenie mi

ę

dzynarodowej



Otwarto

ść

w stosunku do obcokrajowców

GOW w Polsce



Koncepcja GOW wg W. Grudzewskiego
i I. Hejduk

GOSPODARKA 

OPARTA NA 

WIEDZY (GOW)

SYSTEM 

INNOWACYJNO

Ś

CI

SYSTEM 

EDUKACYJNY

OTOCZENIE 

INSTYTUCJONALNO

-BIZNESOWE

ASPEKT 

REGIONALNY

ZARZ

Ą

DZANIE 

WIEDZ

Ą

 NA 

POZIOMIE 

ORGANIZACJI

SYSTEM 

INFORMACYJNO-

KOMUNIKACYJNY

GOW w Polsce - innowacje



Innowacja to najwa

Ŝ

niejszy motor rozwoju 

gospodarki. 



Jest to specyficzna forma przedsi

ę

biorczo

ś

ci, która 

wyra

Ŝ

a si

ę

w ci

ą

głym poszukiwaniu u

Ŝ

ycia 

nowych kombinacji czynników wytwórczych dla 
osi

ą

gni

ę

cia i pomno

Ŝ

enia kapitału, a głównie zysku.



System innowacyjno

ś

ci, czyli całokształt działa

ń

– od 

powstawania pomysłów do wprowadzania gotowych 
produktów lub usług na rynek, jak równie

Ŝ

ich 

udoskonale

ń

– powinien by

ć

odpowiednio 

zaprojektowany i sterowany przez kierownictwo 
ka

Ŝ

dego przedsi

ę

biorstwa, jak równie

Ŝ

przez 

pracowników szczebli po

ś

rednich. 

GOW w Polsce - edukacja



Społecze

ń

stwo tworz

ą

ce gospodark

ę

opart

ą

na 

wiedzy powinno posiada

ć

trzy cechy:



akceptowa

ć

konkurencyjno

ść



by

ć

kreatywne



szanowa

ć

sukces innych



System kształcenia jest najwa

Ŝ

niejszym, 

długoterminowym czynnikiem rozwoju 
społecze

ń

stwa ukierunkowanego na konkurencj

ę

innowacje.



Istnieje konieczno

ść

wprowadzenia w 

przedsi

ę

biorstwie ci

ą

głego systemu kształcenia dla 

pracowników na wszystkich szczeblach organizacji.

background image

GOW w Polsce - informacje



System informacyjno-komunikacyjny tworzy 
kluczow

ą

infrastruktur

ę

GOW. 



Poprzez wspomaganie procesów zwi

ą

zanych z 

warunkami udost

ę

pnienia wiedzy pracownikom 

(lokalizowanie, poszukiwanie, tworzenie, transfer, 
wykorzystywanie i retencja) mo

Ŝ

na katalizowa

ć

zdarzenia gospodarcze. 



W ostatecznym rozrachunku system informacyjno-
komunikacyjny przyczynia si

ę

po

ś

rednio do wzrostu 

efektywno

ś

ci przedsi

ę

biorstw i mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

usprawnienia całej gospodarki.

GOW w Polsce - wiedza



Organizacje w sposób 

ś

wiadomy i 

usystematyzowany zarz

ą

dzaj

ą

wiedz

ą

Poniewa

Ŝ

wiedza jest dla nich zasobem 

strategicznym, d

ąŜą

do mo

Ŝ

liwie najbardziej 

efektywnego gospodarowania nim. 

GOW w Polsce - region



Głównym instrumentem promocji gospodarki opartej 
na wiedzy na poziomie regionalnym jest kreowanie 
Regionalnego Systemu Innowacyjnego. Równie

Ŝ

regionalne aspekty polityki edukacyjnej pa

ń

stwa maj

ą

szczególne znaczenie.



Kraje Unii w dziedzinie edukacji prowadz

ą

zró

Ŝ

nicowan

ą

polityk

ę

wewn

ę

trzn

ą



Kwestie relacji mi

ę

dzy centralnymi a lokalnymi 

aspektami polityki gospodarki opartej na wiedzy 
rozstrzygane s

ą

Ŝ

nie w poszczególnych krajach 

UE. 

GOW w Polsce - biznes



Po

ś

redni wpływ na GOW ma otoczenie instytucjonalno-

biznesowe. 



Wynika to z sił działaj

ą

cych w kilku wymiarach, takich jak 

wymiar polityczny, techniczny, ekonomiczny i kapitałowy oraz 
socjokulturowy. 



Na ekonomiczny ma wpływ inflacja, koszty utrzymania i poda

Ŝ

pieni

ą

dza. 



Wymiar socjokulturowy, zwi

ą

zany bezpo

ś

rednio z warto

ś

ciami 

społecznymi, okre

ś

la jakie produkty i usługi b

ę

d

ą

akceptowane 

przez konsumentów. 



Bardzo istotna jest równie

Ŝ

rola rynku kapitałowego. 

Przedsi

ę

biorstwo oparte na wiedzy jest cz

ę

sto 

przedsi

ę

wzi

ę

ciem o podwy

Ŝ

szonym ryzyku.



Wydaje si

ę

jednak, 

Ŝ

e najwi

ę

kszy wpływ na takie działanie ma 

siła działaj

ą

ca w wymiarze technologicznym – nowe techniki 

produkcyjne i organizacyjne wdra

Ŝ

ane przez przedsi

ę

biorstwo 

wymagaj

ą

stworzenia systemów dostosowawczych.