INSTALACJE WEWNĘTRZNE

Zasady wymiarowania elementów instalacji kanalizacyjnej

ELEMENT INSTALACJI

KANALIZACYJNEJ

ZASADY WYMIAROWANIA

podejścia

bezpośrednie określenie średnicy
na podstawie TABLICY 2 normy PN-
92/B-01707

- piony (przewody spustowe)

dobór średnicy (Ø) na podstawie
obliczonej wartości q

(lub AW

)

- poziomy (przewody

odpływowe)

dobór średnicy (Ø) i spadku (i) dla
zapewnienia odpowiedniej
prędkości przepływu (dla danego q

)

- przykanalik

jak wyżej

Podejścia kanalizacyjne
To przewody łączące urządzenia sanitarne z pionami lub przewodami
odpływowymi. Średnica podejścia nie może być mniejsza od średnicy wylotu z
przyboru sanitarnego.
Średnice podejść pojedynczych przyborów sanitarnych:
- umywalka i bidet

– 0,04m

- zlewozmywak i wanna

– 0,05m

- miska ustępowa

– 0,1m

Długość podejścia mierzona po trasie przewodu nie powinna
przekraczać 3,0 m dla średnic DN 32, 40 i 50 mm oraz 5,0 m dla
średnicy DN 75 mm.
Podejścia do misek ustępowych - średnica DN 110mm - nie powinny
być dłuższe niż 1,0 m.
Różnica wysokości pomiędzy syfonem, a punktem podłączenia do
pionu nie powinna być większa niż 1,0m dla średnic DN 32, 40, 50,
75 mm, zaś dla DN 110 mm nie powinna przekraczać 3,0 m.

Wymiarowanie podejśd

• Dobór średnic podejśd zależy od:

– rodzaju przyboru sanitarnego (podejścia pojedyncze)
– sumy równoważników odpływu (AW

) (podejścia zbiorowe)

– długości podejścia (L) oraz różnicy wysokości pomiędzy

syfonem a punktem podłączenia do pionu (H)

pojedyncze

zbiorowe

Podejścia

Sposoby włączenia miski ustępowej do pionu

Schematy podejśd do pionu: a) zalecane
b) dopuszczalne
Miska ustępowa powinna mied osobne
podejście. Zaleca się, aby było ono
włączone do osobnego trójnika
umieszczonego najniżej spośród wszystkich
podejśd na danej kondygnacji, szczególnie
jeżeli miska ustępowa oddalona jest od
pionu. Dopuszcza się podłączenie
pozostałych przyborów na danej
kondygnacji wspólnym podejściem
włączonym do trójnika na pionie położonym
o 0,7 m poniżej posadzki danej kondygnacji.

Podejścia do misek ustępowych o średnicy
DN 110 mm niewentylowane nie mogą byd
oddalone od pionu więcej niż L = 1,0 m, zaś
różnica wysokości nie może przekraczad H =
3,0 m. Podejścia o większej różnicy
wysokości H niż 3,0 m należy zaopatrzyd w
dodatkową wentylację.

Piony kanalizacyjne

Pion z wentylacją główną

Przewody spustowe są to piony
odprowadzające ścieki z podejść na
poszczególnych kondygnacjach.
Minimalna średnica pionu wynosi DN 75
mm, zaś pionu, do którego podłączona
jest miska ustępowa, minimum DN 110
mm. Średnica pionu na całej wysokości
jest jednakowa. Przewody spustowe
powinny być wyprowadzone jako rury
wentylacyjne nad dach powyżej okien i
wszelkich otworów znajdujących się w
poziomej odległości mniejszej niż 4 m
od tych przewodów.

Pion z wentylacją boczną

W celu zwiększenia przepustowości pionu, a
więc zapewnienia możliwości odprowadzenia
nim większej
ilości ścieków, należy stosować dodatkowy pion
wentylacyjny ustawiony obok pionu
odpływowego - tzw. wentylacja boczna.
W układzie z wentylacją boczną na każdej
kondygnacji oba piony powinny być połączone
za pomocą trójnika z odnogą pod kątem 45

przy czym pod stropem najwyższej kondygnacji
oba piony są podłączone do jednej rury
wywiewnej

Poziomy kanalizacyjne
W piwnicy piony kanalizacyjne przechodzą w przewody odpływowe, czyli
poziomy.
Drugorzędne przewody odpływowe (od pionów) mogą łączyć się w obrębie
budynku w większe przewody odpływowe, spośród których najdłuższy i
najbardziej obciążony stanowi główny przewód odpływowy. Odcinek
przewodu głównego pomiędzy budynkiem i połączeniem do kanału
zewnętrznego nazywa się przykanalikiem.

Na zewnątrz budynku, przy układaniu r

ównoległym, przewody

kanalizacyjne powinny być prowadzone w odległości min.:
– 1,5 m - od przewodów gazowych i wodociągowych,
– 0,8 m - od kabli energetycznych,
– 0,5 m - od kabli telekomunikacyjnych.

Wyróżniamy główny poziom kanalizacyjny, do najbardziej oddalonego pionu
od sieci kanalizacyjnej. Projektujemy go ze spadkiem 2%, (min 1,5%). Mając
daną wysokość rewizji i przewodu ulicznego obliczamy spadek przykanalika.
Następnie wyliczamy spadki drugorzędnych przewodów.
Przechodzenie przez ściany fundamentowe prowadzić w rurze osłonowej z rury
o średnicy większej.
Poziomy kanalizacji deszczowej na zewnątrz budynku prowadzić w odległości
3-5m od najbliższych ścian.

Spadki i średnice przewodów odpływowych i połączeń
kanalizacyjnych
-spadki minimalne:
-Ø0,1m – 2%; Ø0,15m – 1,5%; Ø0,2m – 1%;
- spadki maksymalne: a) dla rur kamionkowych, betonowych i z
tworzyw sztucznych:

≤Ø0,15m – 15%; Ø0,2m – 10%;
≥Ø0,25m – 8%;

a) dla rur żeliwnych:

≤Ø0,15m – 40%; ≥Ø0,2 m – 25%;

Przejście pionu w poziom

- średnica poziomu kanalizacyjnego powinna być większa od
średnicy pionu; wyjątek stanowi podłączenie do pionu tylko
jednego przyboru sanitarnego, wtedy mogą być jednakowe
średnice
- przejście można wykonać za pomocą kolanka redukcyjnego lub
redukcji i 2 kolanek

Syfony kanalizacyjne

To element instalacji, w którym znajduje się zamknięcie wodne, uniemożliwiające
przedostawanie się gazów i przykrych zapachów z instalacji kanalizacyjnej do
otoczenia. Przybory sanitarne powinny być łączone z instalacją kanalizacyjną za
pomocą syfonów.

Wysokośd zamknięcia wodnego h w syfonach pod umywalkami wynosi 50mm, a w
pozostałych syfonach 75mm.
Syfony dzielimy na:
- żeliwne kolankowe pionowe
- żeliwne kolankowe skośne
- butelkowe

Rury wywiewne

Rura wywiewna jest przedłużeniem pionu
kanalizacyjnego ponad najwyżej położonym
podejściem kanalizacyjnym, stanowiące jego
zakończenie i mające połączenie z atmosferą.
Rury wywiewne mogą być wyprowadzane
ponad połać dachową oddzielnie, przy
zastosowaniu odpowiednich kształtek lub ze
wspólnym ciągiem z murowanymi kanałami
wentylacyjnymi. Zależnie od konstrukcji rury
wywiewnej, jej średnica może być równa lub
większa o jeden wymiar od średnicy pionu,
ponieważ na wewnętrznej stronie skrapla się
woda, która zimą zamarza zmniejszając
średnicę. W dachach użytkowanych wywiewka
powinna być ok. 2-3m wyżej.

Rewizje kanalizacyjne (czyszczaki)

Przed wyjściem przewodu odpływowego z budynku montuje się czyszczak dla
umożliwienia przepychania i czyszczenia przewodów. Czyszczak umieszcza się w
studzience zamkniętej włazem żeliwnym. Przewody układane pod podłogami piwnic
budynku muszą mieć wbudowane czyszczaki w odległościach
nie większych niż co 15 m. Główny czyszczak musi być ogólnodostępny, odległy od
ściany o ok. 1-1,5m.

- na prostych odcinkach przewodów odpływowych w zależności od
średnicy: co 15m dla średnicy d=0,1-0,15m oraz co 25m dla d=0,2-
0,3m.
- na przewodach spustowych (pionach) przed przejściem w poziomy
- na podejściach o długości >2,5m, bezpośrednio przed włączeniem
do przewodu spustowego
- na pionach deszczowych na wysokości 0,5m (skrzynki rewizyjne-
czyszczak z osadnikiem)
Nie stosuje się czyszczaków w pomieszczeniach o szczególnych
wymaganiach sanitarno-higienicznych.

Studzienki rewizyjne zewnętrzne

Stosowane są:
- na przykanaliku,możliwie najbardziej granicy nieruchomości (w projekcie
dotyczy to kanalizacji deszczowej)
- przy zmianie kierunku, średnicy lub spadku oraz na połączeniu przewod

ów

odpływowych

- na odcinkach prostych
poziom

ów, w zależności od

średnicy: co 35m dla średnicy
d=0,15m oraz co 50m dla
d>0,15m. Średnice studzienek
wynoszą ≥1,0m (przy
głębokości do 1,5m) oraz 1,2m
(przy głębokości powyzej
1,5m). Dopuszczalne jest
stosowanie studzienek o
mniejszych średnicach