background image

2008-02-21

1

Związki koordynacyjne

Związki koordynacyjne

Kwasy i zasady według Lewisa:

Zasada

– donor pary elektronowej

Kwas

– akceptor pary elektronowej

N

H

H

H

Cząsteczka NH

3

ma wolną parę 

elektronową

N

H

H

H

+ H

+

N

H

H

H

H

+

+

+

+

4

3

NH

H

NH

zasada   kwas       produkt

+

+

+

O

H

H

O

H

3

2

zasada   kwas       produkt

Kwasy i zasady według Lewisa



Zasady

– cząsteczki z wolną parą elektronową 

lub jony ujemne:

NH

3

, H

2

O, OH

-

, Cl

-

, Br

-

, I

-

, SO

4

2-

, itd ...

Kwasy

- cząsteczki z deficytem elektronów lub 

jony dodatnie ...

H

+

, Ag

+

, Me

n+

, BF

3

, SO

3

, itd ...

Wiązanie koordynacyjne

σ

(

π

)

σ

(

π

)*

"zwykłe” wiązanie

nakładają się dwa częściowo 
zapełnione orbitale atomowe

(mogą być zhybrydyzowane)

σ

(

π

)

σ

(

π

)*

wiązanie koordynacyjne

nakładają się orbitale 

atomowe: pusty i zapełniony
(mog
ą być zhybrydyzowane)

Tworzenie się wiązania koordynacyjnego jest  reakcją 

kwasowo 

-

zasadową

(w sensie Lewisa)

Związki kompleksowe

inaczej związki koordynacyjne lub związki zespolone



Związki, w ktorych występuje wiązanie koordynacyjne 
noszą nazwę związków kompleksowych lub 
koordynacyjnych lub zespolonych.



Składają się z atomu centralnego, który jest 

kwasem

Lewisa

i ma wolne orbitale zdolne do wytworzenia 

wiązań. W roztworach jest nim  „prawdziwy” jon, w 
ciałach stałych atom o  odpowiednim stopniu 
utlenienia ...
... oraz ligandów, które są 

zasadami Lewisa

i mają 

pary elektronowe zdolne do wytworzenia wiązań 
(jeden ligand moŜe mieć więcej niŜ jedną parę!).



Liczba koordynacyjna - liczba wiązań w cząsteczce  
(jonie) kompleksowym.      

 L.K.  12

Liczba koordynacyjna



zaleŜy od:

– rozmiarów jonu centralnego;

– ładunku jonu centralnego;

– rozmiarów ligandów, liczby par elektronowych, ładunku



Jak moŜna poznać rozmiary atomów lub jonów ?



Promień atomowy

lub kowalencyjny oblicza się  

biorąc pod uwagę odległości  międzyjądrowe.



Promień jonowy

oblicza się przy załoŜeniu, Ŝe  

„większe” jony (aniony) stykają się z sobą, a 
„mniejsze” (kationy) wypełniają pozostałą przestrzeń.

background image

2008-02-21

2

Promienie atomowe i jonowe

Pierwiastek

r

A

[pm]

r

j

[pm]

Jon

Pierwiastek

r

A

[pm]

r

j

[pm]

Jon

K

196

152

K

+

Na

154

116

Na

+

Sr

192

132

Sr

2+

La

169

117

La

3+

Ag

158

129

Ag

+

Zn

188

131

Zn

2+

Cu

138

91

Cu

2+

~60

Cu

+

O

73

126

O

2-

F

72

119

F

-

S

102

170

S

2-

I

133

206

I

-

Te

135

207

Te

2-

Wiązanie koordynacyjne



Wiązanie koordynacyjne ma na ogół charakter 
częściowo jonowy (jest spolaryzowane)

X

A

A

A

A

M

L

L

L

L

„Zwykłe” wiązanie

Pary elektronowe 

zaznacza się 

kreskami

Wiązanie koordynacyjne

Pary elektronowe zaznacza się 

strzałkami od donora do 

akceptora, choć zwykle nie jest 
to kierunek polaryzacji wi
ązań

Kompleksy chelatowe (kleszczowe)



Niektóre ligandy mają więcej niŜ jedną parę  
elektronową, zdolną do wytworzenia wiązania  
koordynacyjnego ...

N

N

C

C

H

H

H

H

H

H

H

H

etylenodiamina (en) ma dwie 
pary elektronowe przy atomach 
azotu grup aminowych

M

L

L

L

L

M

ML

4

L.K.=4

M(en)

2

L.K.=4

Kształt kompleksu

*

Kształt jonu kompleksowego (cząsteczki z  wiązaniami 
koordynacyjnymi) jest określony przez  liczbę 
koordynacyjną, która wiąŜe się z typem  hybrydyzacji 
atomu centralnego ...

*

Niektóre orbitale atomu centralnego mogą pozostać 
„puste”, niektóre mogą nie tworzyć w ogóle wiązań

L.K. kształt cząsteczki

2      liniowy, trójkątny
3      trójkątny, tetraedryczny
4      tetraedryczny, kwadratowy
5      bipiramida trygonalna, oktaedr
6      oktaedr

Nazwy związków kompleksowych



Związek (jonowy lub o znacznym udziale 
wiązania jonowego) zaliczamy do związków  
kompleksowych, jeśli przynajmniej jeden z 
jonów, które go tworzą zawiera wiązania 
koordynacyjne (ma charakter kompleksu)



Nazwy związków mających charakter soli 
piszemy i czytamy zgodnie z „zasadami 
ogólnymi”:

piszemy wzór:    - kation - anion

czytamy nazwę:  - anion – kation

Nazwy związków kompleksowych (2)



Ligandy piszemy i czytamy w następującej kolejności 
grup:



proste aniony: 

OH

-

O

2-

,I

-

Br

-

itd...



inne aniony nieorganiczne 

SO

4

2-

,  

HSO

4

-

,  

SO

4

2-

,  

PO

4

3-

...



aniony organiczne, np. 

C

2

O

4

2-

, winiany, mleczany ...



H

2

O

(akwa), 

NH

3

(amina)



inne obojętne ligandy nieorganiczne



obojętne ligandy organiczne



Wewnątrz kaŜdej z grup ligandy podajemy w porządku 
alfabetycznym ...



Do podawania ilości ligandów uŜywamy liczebników 
greckich:



1 - (mono); 2 -

di-

(bis); 3 -

tri-

(tris); 4 -

tetra -

(tetrakis);     

5 –

penta -

; 6 –

heksa –



Nie będzie uwaŜane za wielki błąd podawanie ilości 
ligandów przy pomocy liczebników polskich:

background image

2008-02-21

3

Nazwy związków kompleksowych - przykłady

K

4

[Fe(CN)

6

]

heksacyjanoŜelazian (II) potasu

K

3

[Fe(CN)

6

]

heksacyjanoŜelazian (III) potasu

[Co(NH

3

)

6

]Cl

3

chlorek heksaaminakobaltu (III)

[CoCl

2

(H

2

O)

2

]Br

bromek dichlorodiakwakobaltu (III)

Fe(CO)

5

pentakarbonyloŜelazo (0)

Izomeria związków kompleksowych

o

IZOMERIA - występowanie dwóch lub więcej  
związków (izomerów), które mają taki sam 
wzór sumaryczny, a róŜne wzory strukturalne 
(i właściwości)

Izomeria jonowa

[Co(NH

3

)

5

Cl]SO

4

siarczan(VI) chloropenta-

aminakobaltu (III)

[Co(NH

3

)

5

SO

4

]Cl

chlorek siarczano(VI) penta-

aminakobaltu (III)

sfera 

wewnętrzna

sfera 

zewnętrzna

Izomeria związków kompleksowych (2)

Izomeria hydratacyjna

Hydraty

- związki, które zawierają w strukturze krystalicznej 

cząsteczki wody w ilości określonej stechiometrycznie

[Cr(H

2

O)

6

]Cl

3

chlorek heksaakwachromu(III)

[Cr(H

2

O)

5

Cl]Cl

2

H

2

O

monohydrat chlorku chloropentaakwachromu(III)

[Cr(H

2

O)

4

Cl

2

]Cl

2H

2

O

bihydrat chlorku dichlorotetraakwachromu(III)

Izomeria związków kompleksowych (3) 

Izomeria koordynacyjna

Izomeria koordynacyjna

występuje wtedy, gdy anion i 

kation są jonami kompleksowymi i wymieniają się 
ligandami ...

[

Co

(NH

3

)

6

]

3+

[

Cr

(CN)

6

]

3-

heksacyjanochromian(III)

heksaaminakobaltu(III)

[

Cr

(NH

3

)

6

]

3+

[

Co

(CN)

6

]

3-

heksacyjanokobaltan(III)

heksaaminachromu(III)

Izomeria jonowahydratacyjna koordynacyjna

są  

określane wspólną nazwą 

izomerii strukturalnej

Stereoizomeria związków kompleksowych

Izomeria optyczna

Izomeria optyczna polega na występowaniu dwóch 
struktur związku, które stanowią swoje lustrzane odbicia

M

I

F

Cl

Br

Izomer „prawy” - D

M

F

I

Br

Cl

Izomer „lewy” - L



Nie da się otrzymać przez obrót izomeru "prawego"  

izomeru "lewego" i odwrotnie ...



Warunkiem występowania izomerii optycznej jest LK 

≥≥≥≥

4

oraz obecność co najmniej czterech róŜnych ligandów (nie 
dotyczy kompleksów chelatowych)

Stereoizomeria związków kompleksowych

Izomeria geometryczna (cis-trans)



Warunkiem występowania izomerii geometrycznej  
jest  LK

4, obecność co najmniej dwóch rodzajów 

ligandów, w tym dwóch identycznych

M

Br

Br

Cl

I

M

Br

Br

Cl

I

cis

jednakowe ligandy 

znajdują się po tej samej 

stronie 

płaskiego kompleksu

trans

jednakowe ligandy 

znajdują się po 

przeciwnych stronach

płaskiego kompleksu

background image

2008-02-21

4

Stereoizomeria związków kompleksowych

Izomeria optyczna + geometryczna



Oba rodzaje stereoizomerii mogą występować  
równocześnie, np. w oktaedrycznym jonie  
kompleksowym 

[CoCl

2

(en)

2

]

+

Co

3+

Cl

-

Cl

-

en

en

Co

3+

Cl

-

Cl

-

en

en

Co

3+

Cl

-

Cl

-

en

en

CIS

optyczna

TRANS

L

D

G

E

O

M

E

T

R

Y

C

Z

N

A

„Moc” wiązania koordynacyjnego 

Trwałość związków kompleksowych



W zaleŜności od ładunku, rozmiarów i kształtu 
moŜna uszeregować ligandy według malejącej 
energii wiązań koordynacyjnych ...

Aniony: 

CN

-

> SCN

-

> F

-

> Cl

-

> Br 

-

> I

-

...



Cząsteczki obojętne:

NH

3

>  RNH

2

>  RR’NH > RR’R"N >  H

2

O > 

ROH > R

2

O >  R

3

As >  R

3

P >  R

3

S ...

aminy

etery

Czynniki wpływające na trwałość związku 

(jonu) kompleksowego



Pole elektrostatyczne

wokół jonu centralnego:



im wyŜszy ładunek jonu i im mniejszy jego 
promień tym wyŜsza trwałość jonu 
kompleksowego



Rozmieszczenie ładunku:



nie powinno być zbyt duŜego przesunięcia    
ładunku (najwyŜej ±1 e) – „postulat obojętności”    
(Pauling)



Rodzaj ligandów

- np. kompleksy chelatowe są   

trwalsze od „zwykłych”



Pole elektryczne ligandów

działa stablizująco 

na jon kompleksowy

Trwałość związku (jonu) kompleksowego 

Ujęcie ilościowe

Określa się ją przy pomocy tzw. stałej trwałości, która 
jest stałą równowagi reakcji tworzenia kompleksu:

+

+

→

+

n

x

n

MeL

xL

Me

]

[

[

]

x

n

n

x

trw

L

Me

MeL

K

]

[

]

[

]

[

=

+

+

xL

Me

MeL

n

n

x

+

→

+

+

]

[

[

]

+

+

=

n

x

x

n

nietrw

MeL

L

Me

K

]

[

]

[

]

[

Kompleks jest tym trwalszy im wyŜsza jest stała trwałości

MoŜna równieŜ posługiwać się stałą równowagi reakcji 
rozpadu kompleksu, czyli stałą nietrwałości:

Tworzenie się kompleksu

[

]

6

3

2

2

6

3

2

6

3

3

2

]

[

]

[

]

)

(

[

]

)

(

[

6

NH

Co

NH

Co

K

NH

Co

NH

Co

trw

=

→

+

+

+

+

+

W roztworze wodnym zazwyczaj tworzą się akwakompleksy 

(hydratacja), a utworzenie aminakompleksu jest reakcją 

stopniowej wymiany ligandów

Tworzenie się kompleksu 

Wymiana ligandów (1)

[

]

[

]

[

]

[

]

3

2

6

2

2

2

3

5

2

1

NH

]

O)

[Co(H

O

H

)]

(NH

O)

[Co(H

K

=

+

+

O

H

)]

(NH

O)

[Co(H

NH

]

O)

[Co(H

2

2

3

5

2

3

2

6

2

+

→

+

+

+

O

H

]

)

(NH

O)

[Co(H

NH

)]

(NH

O)

[Co(H

2

2

2

3

4

2

3

2

3

5

2

+

→

+

+

+

[

]

[

]

[

]

[

]

3

2

3

5

2

2

2

2

3

4

2

2

NH

)]

(NH

O)

[Co(H

O

H

]

)

(NH

O)

[Co(H

K

=

+

+

background image

2008-02-21

5

Tworzenie się kompleksu 

Wymiana ligandów (2)

[

]

[

]

[

]

[

]

3

2

2

3

4

2

2

2

3

3

3

2

3

NH

]

)

(NH

O)

[Co(H

O

H

]

)

(NH

O)

[Co(H

K

=

+

+

O

H

]

)

(NH

O)

[Co(H

NH

]

)

(NH

O)

[Co(H

2

2

3

3

3

2

3

2

2

3

4

2

+

→

+

+

+

O

H

]

)

(NH

O)

[Co(H

NH

]

)

(NH

O)

[Co(H

2

2

4

3

2

2

3

2

3

3

3

2

+

→

+

+

+

[

]

[

]

[

]

[

]

3

2

3

3

3

2

2

2

4

3

2

2

4

NH

]

)

(NH

O)

[Co(H

O

H

]

)

(NH

O)

[Co(H

K

=

+

+

Tworzenie się kompleksu 

Wymiana ligandów (3)

[

]

[

]

[

]

[

]

3

2

4

3

2

2

2

2

5

3

2

5

NH

]

)

(NH

O)

[Co(H

O

H

]

)

O)(NH

[Co(H

K

=

+

+

O

H

]

)

O)(NH

[Co(H

NH

]

)

(NH

O)

[Co(H

2

2

5

3

2

3

2

4

3

2

2

+

→

+

+

+

O

H

]

)

[Co(NH

NH

]

)

O)(NH

[Co(H

2

2

6

3

3

2

5

3

2

+

→

+

+

+

[

]

[

]

[

]

[

]

3

2

5

3

2

2

2

6

3

6

NH

]

)

O)(NH

[Co(H

O

H

]

)

[Co(NH

K

=

+

+

Tworzenie się kompleksu 

Wymiana ligandów (4)

[

]

[

]

[

]

[

]

6

3

2

6

2

6

2

2

6

3

6

5

4

3

2

1

trw

NH

]

O)

[Co(H

O

H

]

)

[Co(NH

K

K

K

K

K

K

K

=

=

+

+

O

H

6

]

)

[Co(NH

NH

6

]

O)

[Co(H

2

2

6

3

3

2

6

2

+

→

+

+

+

Sumaryczna reakcja jest sumą reakcji 1-6, a stała trwałości 
jest iloczynem wszystkich kolejnych stałych

Mechanizmy wymiany ligandów



Wysoka lub niska trwałość kompleksu nie jest
równoznaczna z szybkością jego tworzenia lub 
rozpadu (wymiany ligandów);



Kompleksy bierne

reagują powoli, a 

kompleksy 

labilne

szybko (< 1 min.);



ZaleŜność szybkości reakcji wymiany ligandów od 
stęŜeń reagentów moŜe dostarczać informacji na 
temat mechanizmu tej wymiany;



Wymiana ligandów jest procesem wieloetapowym;



Za sumaryczną szybkość reakcji wieloetapowej  
odpowiada etap najwolniejszy ...

X

Y

ML

Y

X

ML

+

→

+

]

[

]

[

5

5

S

N

1

- Substytucja Nukleofilowa 

jednocząsteczkowa

X

ML

X

ML

k

+

→

]

[

]

[

5

5

1

ETAP 1

powolny

]

[

]

[

5

5

2

Y

ML

Y

ML

k

→

+

ETAP 2

szybki

X

Me

L

L

L

L

L

Me

L

L

L

L

L

Y

]}

{[

v

5

1

X

ML

=

w tym przypadku szybkość reakcji 

nie zaleŜy

od  stęŜenia 

wprowadzanych „nowych” ligandów Y

S

N

2

- Substytucja Nukleofilowa 

dwucząsteczkowa

]

[

]

[

5

5

1

XY

ML

Y

X

ML

k

→

+

ETAP 1

powolny

X

Y

ML

XY

ML

k

+

→

]

[

]

[

5

5

2

ETAP 2

szybki

Me

L

L

L

L

L

Y

]

[

]}

{[

v

5

1

Y

X

ML

=

w tym przypadku szybkość reakcji 

zaleŜy takŜe

od  

stęŜenia wprowadzanych ligandów Y

Me

L

L

L

L

L

X