background image

1

Medycyna ratunkowa w wypadkach 

masowych

Wypadek masowy to zdarzenie, w którym 
występuje duŜa liczba ofiar i które generuje 
problemy medyczne niemoŜliwe do rozwiązania w 
pełni przy wykorzystaniu jedynie lokalnych słuŜb 
ratowniczych, w tym równieŜ medycznych. 

Definicja



W celu przeprowadzenia skutecznej akcji 
ratowniczej konieczne jest stosowanie 
specjalnych procedur



Powstaje konieczność korzystania z pomocy 
z zewnątrz



Definicja unika zarówno określenia charakteru i 

przyczyny zdarzenia, jak i liczby ofiar



Definicja zwraca uwagę na dysproporcje 

pomiędzy potrzebami ze strony ofiar, a 
moŜliwościami udzielania pomocy przez słuŜby 

ratownicze



Kilkanaście ofiar wypadku komunikacyjnego w 

duŜym mieście wojewódzkim będzie z pewnością 
zaopatrywane w sposób rutynowy, natomiast w 

małym ośrodku taki sam wypadek moŜe mieć juŜ 
charakter katastrofy



System medycyny ratunkowej opiera się na 
zasadzie tzw. łańcucha przeŜycia



efektywność zaleŜy od



systemu powiadamiania



koordynacji



łączności



zarządzania



segregacji



leczenia



transportu

Pierwsza 
pomoc na 
miejscu 
wypadku

System 
alarmowania

Leczenie 
przed-
szpitalne

Transport 
poszkodo-
wanych

Leczenie 
szpitalne

„Platynowe minuty„ - pierwsza faza akcji 
ratunkowej 



bardzo często najwaŜniejsze minuty w Ŝyciu 
poszkodowanych



wezwać pomoc specjalistyczną oraz wykonać pierwsze 
czynności ratownicze na miejscu zdarzenia



udroŜnienie górnych dróg oddechowych, podjęcie 
czynności resuscytacyjnych, ułoŜenie w pozycji bocznej 
ustalonej, zatamowanie masywnych krwotoków 
zewnętrznych, postępowanie przeciwwstrząsowe



5-10% poszkodowanych moŜna uratować tylko dzięki 
błyskawicznej interwencji na miejscu wypadku lub 
katastrofy

background image

2

Postępowanie ratownicze w miejscu wypadku



Nie ma warunków na wdroŜenie chociaŜ części postępowania 
potrzebnego w kaŜdym indywidualnym przypadku



Całkowita i bezwzględna zmiana sposobu myślenia i odstąpienie 
od powszechnie przyjętych zasad i norm postępowania 
leczniczego



Rezygnacja z przyjętych reguł postępowania (np. złagodzenie 
zasady aseptyki, zaopatrywanie masywnych krwawień 
zewnętrzne zamiast opatrunkiem - opaską uciskową), gdyŜ 

wynikłe z tego powikłania będą mniej groźne w skutkach niŜ 
jakakolwiek zwłoka w ratowaniu jak największej liczby 
poszkodowanych



Nie ma moŜliwości udzielenia pomocy medycznej wszystkim 
potrzebującym jednocześnie



Segregacja medyczna poszkodowanych, aby udzielić pomocy 
najpierw tym, którym jest ona niezbędna w danej chwili

Postępowanie ratownicze w miejscu wypadku



Postępowanie lecznicze naleŜy uzaleŜnić od rokowania



Całokształt działalności ratowniczej musi być skierowany na tych, 

którzy mają największe szanse przeŜycia



Pomocy medycznej nie otrzymają ranni rokujący niepomyślnie, 
którzy najprawdopodobniej zginęliby mimo zastosowania 

najlepszych metod leczenia



Pomocy medycznej nie otrzymają poszkodowani, którzy wymagają 
długotrwałych, pracochłonnych zabiegów



W sytuacji strat masowych konieczne jest ograniczenie pomocy 
medycznej do przypadków mniej czasochłonnych



Doraźną pomoc medyczną naleŜy wykonać w miejscu, w którym 

znajdują się poszkodowani, chyba Ŝe jest ono niebezpieczne, nie 
moŜna go zabezpieczyć i uniemoŜliwia to udzielanie pomocy 

medycznej

Segregacja medyczna



Segregacji medyczna (międzynarodowo uznany termin 

„triage”

) jednym z najwaŜniejszych elementów działań 

medycznych w przypadkach zdarzeń masowych



Podział poszkodowanych na grupy w zaleŜności od 
stopnia cięŜkości obraŜeń, szans na przeŜycie, pilności 
udzielania pomocy i ewakuacji



Triage jest procesem ciągłym, dynamicznym, trwającym 
przez cały czas prowadzenia akcji ratowniczej aŜ do 
momentu opuszczenia miejsca zdarzenia przez ostatnie 
ofiary



Odnalezienie pośród duŜej liczby poszkodowanych ofiar w 
stanie zagroŜenia Ŝycia, i to w jak najkrótszym czasie

Segregacja medyczna

Ocena:



stanu świadomości



droŜności dróg oddechowych



funkcjonowania układu 
oddechowego



czynności układu krąŜenia



rodzaju doznanych obraŜeń



obecności skaŜeń

Segregacja medyczna – system START Simple
Triage and Rapid Treatment - prosta segregacja i 
szybkie leczenie

Określenie kolejno: 



moŜliwość swobodnego poruszania się 
(chodzenia)



stanu świadomości



oddychania



krąŜenia - nawrót kapilarny (lub obecność tętna 
na tętnicach prmieniowych) 

Segregacja medyczna

Pierwszeństwo w udzielaniu pomocy mają 
zawsze poszkodowani z 
zaburzeniami droŜności dróg oddechowych,
niewydolnością oddechową lub/i krąŜeniową 
(wstrząsem),
obniŜoną świadomością.

background image

3

Segregacja medyczna - kody

Ofiary zmarłe w czasie zdarzenia lub w trakcie
udzielania pomocy, bez oddechu po udroŜnieniu 
dróg oddechowych, bez tętna 

-

Czarny

Drobne obraŜenia nie zagraŜające Ŝyciu. Do 
przebadania i zaopatrzenia szpitalnego lub
ambulatoryjnego, często bez konieczności
hospitalizacji

3

Zielony

PowaŜne obraŜenia wymagające pilnego leczenia i 
transportu do szpitala. Poszkodowany stabilny na
miejscu zdarzenia

2

ś

ółty

Stan bezpośredniego zagroŜenia Ŝycia. Wskazane
natychmiastowe leczenie i szybki transport do 
szpitala

1

Czerwony

Stan kliniczny

Priorytety
udzielania

pomocy

Kod



Podjęcie leczenia grupy ofiary, których 

prawdopodobieństwo przeŜycia jest bardzo małe 
mimo zastosowanego leczenia lub u których 
przeŜycie zaleŜy od zastosowania specjalistycznych 

i czasochłonnych procedur leczniczych w 
warunkach znacznego ograniczenia moŜliwości 

terapeutycznych, zmniejsza szanse przeŜycia 
innych ofiar z lŜejszymi obraŜeniami



W pewnych systemach segregacyjnych dla tej grupy 
ofiar proponuje się przydzielenie 

kodu niebieskiego;

poszkodowani z tym kodem planowani są do 

ewakuacji, zaleŜnie od sytuacji przed lub po ofiarach 
z kodem Ŝółtym



Ofiary zmarłe bezpośrednio w zdarzeniu powinny 
być pozostawione na miejscu do czasu zakończenia 

postępowania wyjaśniającego

Katastrofa chemiczna, biologiczna….



Część ofiar moŜe ulec zatruciu lub/i skaŜeniu



Niezbędna jest współpraca ze słuŜbami ratowniczymi 
dysponującymi sprzętem umoŜliwiającym prowadzenie 
odkaŜania (dekontaminacji) w warunkach polowych (np. kabiny 
dekontaminacyjne na wyposaŜeniu PSP)



Ochrona ofiar przed przedłuŜoną ekspozycją na materiały 
niebezpieczne oraz personelu medycznego przed moŜliwością 
zatrucia i skaŜenia



SłuŜby medyczne powinny mieć dostęp do pacjentów dopiero po 
skutecznym przeprowadzeniu zabiegów odkaŜania



Gdy nie jest moŜliwe przeprowadzenie tych zabiegów na miejscu 
zdarzenia powinien być zorganizowany transport „skaŜony” do 
oddziałów ratunkowych dysponujących moŜliwością wykonania 
dekontaminacji z zachowaniem specjalnych środków ostroŜności