background image

Żywienie kliniczne 

22.11.2010r. 

semestr V 

Marskośd wątroby 

Jest to choroba przewlekła, polegająca na zwyrodnieniu i martwicy komórek wątrobowych, w miejsce 
których rozwija się tkanka łączna. 

Główne przyczyny: Dieta uboga w białko, Przebyte WZW, Alkoholizm, Zaburzenia w odpływie żółci, 
Toksyczne zatrucia lekami i innymi środkami toksycznymi, Choroby metaboliczne, zakaźne. 

Objawy początkowe: Choroba początkowo rozwija się skrycie. Obserwuje się objawy takie jak: Brak 
łaknienia,  Osłabienie,  Uczucie  goryczy  w  ustach,  Spadek  masy  ciała,  Sennośd,  Apatia,  Ociężałośd, 
Nietolerancja tłustych pokarmów i alkoholu, Zaparcia na przemian z biegunką. 

Objawy  typowe:  Podżółtaczkowe  zabarwienie  skóry  i  twardówek  oczu,  Pajączki  naczyniowe  na 
skórze, Skłonnośd do krwawieo z błon śluzowych, Płyn w jamie brzusznej.  

Objawy  w  okresie  schyłkowym:  Skaza  krwotoczna,  Śpiączka  wątrobowa,  Obrzęki  na  skutek 
zmniejszonego  przepływu  krwi  przez  wątrobę,  Żylaki  przełyku,  odbytu,  rozszerzenie  żył  powłok 
brzusznych. 

Powikłania: encefalopatia wątrobowa, niewydolnośd wątroby, wodobrzusze, żółtaczka, koagulopatia 
(zaburzenia  krzepnięcia  krwi),  niewydolnośd  nerek,  krwawienie  z  żylaków  przełyku,  zwiększona 
wrażliwośd na zakażenia, rak wątroby. 

Żywienie w przewlekłych chorobach wątroby bez cech encefalopatii 

Energia - U chorych z prawidłową masą ciała 25-30 kcal/kg mc/dobę. Dla chorych niedożywionych 35-
40 kcal/kg mc/dobę (kcal pozabiałkowe). 

Białko  -  W  granicach  1,0-1,2g  kg/mc/dobę  to  jest  około  90  g/dobę.  U  chorych  niedożywionych 
zwiększyd  do  1,5g/kg  mc/dobę.  Stymuluje  odnowę  komórek  wątrobowych.  Zmniejsza  nacieczenia 
tłuszczowe  miąższu  wątroby.  Sprzyja  syntezie  albumin  osocza.  Ponad  połowa  białka  powinna  byd 
pochodzenia  zwierzęcego  GŁÓWNIE  Z  PRODUKTÓW  MLECZNYCH  I  RYB.  Mniej  zaleca  się  białka  z 
mięsa czerwonego, ze względu na dużą ilośd metioniny i aminokwasów aromatycznych 

Tłuszcze  -  W  wyrównanych  chorobach  wątroby,  bez  żółtaczki  tłuszcze  łatwo  strawne  (z  mleka, 
śmietanki,  olejów,  masła)  są  dobrze  tolerowane,  są  źródłem  NNKT,  energii  i  niektórych  witamin. 
Takim pacjentom zaleca się 1 g/kg mc/dobę. U pacjentów z zaburzeniami wydzielania żółci (marskośd 
żółciowa,  objawy  zastoju  żółci,  zaostrzone  przewlekłe  zapalenie  wątroby)  tłuszcze  powinno  się 
ograniczyd poniżej normy fizjologicznej do 30-50g/dobę . 

Węglowodany  -  Zaburzenia  metaboliczne  węglowodanów.  Hiperinsulinizm.  Hipoglikemia 
poposiłkowa.  U  niektórych  chorych  jawna  cukrzyca.    Brak  zdolności  magazynowania  glikogenu  w 
wątrobie,  zaburzenie  glukogenezy-  po  początkowej  hiperglikemii  następuje  hipoglikemia.

 

Węglowodany.  Spożycie  w  ciągu  dnia  powinno  wynosid  200-300g  W  tym  50-70g  cukrów  łatwo 
przyswajalnych.  Nadmiar  prowadzi  do  zwiększonej  syntezy  triglicerydów  w  wątrobie  i  nasilenia 
stłuszczenia narządu. 

background image

Żywienie kliniczne 

22.11.2010r. 

semestr V 

Błonnik - Ze względu na skłonności do wzdęd i biegunek należy unikad potraw bogatych w błonnik. Z 
diety należy wykluczyd także: Pokarmy wzdymające, Ostre przyprawy, Używki (alkohol, kawa, mocna 
herbata, kakao). 

Witaminy  i  minerały  -  W  chorobach  wątroby  ze  względu  na  upośledzone  wchłanianie  często 
dochodzi do niedoborów witamin i soli mineralnych. Potas- 1000-1500mg na 1000kcal. Sód- dobowe 
zapotrzebowanie  pokrywa  5 g soli kuchennej.  Wapo-  1,0-  1,5 g/dobę.  Wit. z gr.B-  do 50g na dobę. 
Czasem konieczna jest suplementacja witamin dożylnie. 

Technologia  przyrządzania  potraw  -  Potrawy  powinny  byd  lekkostrawne,  przyrządzane  metodami: 
gotowania na parze, gotowania tradycyjnego, pieczenia w folii, Smażenie i pieczenie jest zabronione. 

Zaleca się posiłki małe objętościowo, spożywane 5-7 razy w ciągu dnia o temperaturze około 40 st C. 
Z powodu skłonności do hipoglikemii zaleca się posiłek późnym wieczorem. 

Produkty  zalecane  –  Napoje:  Mleko  poniżej  2%  tłuszczu,  kawa  zbożowa  z  mlekiem,  herbata  z 
mlekiem,  herbata  owocowa,  ziołowa,  soki  owocowe  i  warzywne,  woda  niegazowana,  kefir,  jogurt, 
serwatka.  Pieczywo:  Pszenne,  bułko,  biszkopt,  cukiernicze.  Dodatki  do  pieczywa:  Masło,  chudy 
twaróg,  mięso  gotowane,  chude  wędliny.  Zupy  i  sosy:  Rosół  jarski,  jarzynowa,  ziemniaczana,  sosy- 
koperkowy,  cytrynowy,  owocowe.  Dodatki  do  zup:  Bułka,  grzanki,  kasza  manna,  jęczmienna,  ryż, 
ziemniaki,  lane  ciasto,  makaron  nitki.  Mięso,  drób,  ryby:  Chuda  cielęcina,  kurczak,  indyk,  młoda 
wołowina,  chude  ryby  (dorsz,  sola,  sandacz).  Potrawy  półmięsne  i  bezmięsne:  Budynie  z  kasz, 
warzyw, makaronu, mięsa, risotto, kluski biszkoptowe. Tłuszcze: Dodawane na surowo, olej sojowy, 
słonecznikowy, rzepakowy, oliwa, masło. Warzywa: Młode, soczyste, marchew, dyna, seler, pomidor 
bez  skórki,  przetarte.  Ziemniaki:  Gotowane,  pieczone.  Owoce:  Dojrzałe,  soczyste,  jagodowe, 
cytrusowe,  dzikiej  róży,  brzoskwinie,  banany,  jabłka.  Przyprawy:  Sok  z  cytryny,  cukier,  koperek, 
majeranek, melisa. 

Produkty  zabronione  –  Napoje:  Alkohol,  mocna  kawa,  mocna  herbata,  woda  gazowana,  coca-cola. 
Pieczywo:  Żytnie  świeże,  razowe,  z  otrębami.  Dodatki  do  pieczywa:  Tłuste  wędliny,  konserwy, 
salceson,  smalec,  tłuste  sery  dojrzewające.  Zupy  i  sosy:  Tłuste,  zawiesiste,  na  wywarach  mięsnych, 
kostnych, grzybowych, zasmażane, ostre. Dodatki do zup: Kluski kładzione, makarony grube, łazanki, 
jaja gotowane na twardo.  Mięso, drób, ryby:  Tłuste,  wieprzowina, gęsi, kaczki, tłuste  ryby: węgorz, 
łosoś,  sum.  Potrawy  półmięsne  i  bezmięsne:  Smażone-  placki  ziemniaczane,  kotlety  oraz  bigos, 
fasolka.  Tłuszcze:  Smalec,  słonina,  boczek,  łój.  Warzywa:  Kapustne,  cebula,  czosnek,  strączkowe, 
rzepa,  rzodkiewka.  Ziemniaki:  Smażone-  frytki,  talarki.  Owoce:  Daktyle,  czereśnie,  kawon, 
marynowane.  Przyprawy:  Ostre:  ocet,  pieprz,  chilli,  curry,  musztarda,  ziele  angielskie,  liśd  laurowy, 
gałka muszkatołowa. 

Żywienie w okresie niewydolności wątroby- encefalopatia wątrobowa 

Niewydolnośd wątroby, objawy: Nudności, Wymioty, Brak łaknienia, Nadciśnienie wrotne, Puchlina 
brzuszna, Obrzęki, Żółtaczka, Zmniejszone stężenie albumin we krwi, Zwiększone stężenie amoniaku, 
Zmniejszona  synteza  mocznika,  Zwiększona  ilośd  metioniny  i  aminokwasów  aromatycznych 
(fenyloalaniny,  tyrozyny,  tryptofanu)  w  surowicy  krwi,  Zmniejszone  stężenie  argininy,  leucyny, 
izoleucyny waliny. 

Energia:  Zapotrzebowanie kaloryczne wynosi: 25-35 kcal/kg mc/dobę (kcal pozabiałkowe). 

background image

Żywienie kliniczne 

22.11.2010r. 

semestr V 

Tłuszcze  -  Podaż  tłuszczu  zależy  od  indywidualnej  tolerancji  pacjenta.  Można  podawad  masło, 
śmietankę, olej. 

Białko - W miarę nasilenia się objawów maleje tolerancja na białko i zwiększa się stężenie amoniaku 
we  krwi.  Należy  wówczas  stosowad  dietę  niskobiałkową.  Zaleca  się  0,5g/kg  mc/dobę  białka  z 
pożywienia.  Białko  uzupełnia  się  przez  dożylne  podanie  aminokwasów  rozgałęzionych  (leucyna, 
izoleucyna, walina) w ilości 0,25g/kg mc/dobę. Korzystne jest łączenie białek dostarczanych z diety z 
odżywkami przemysłowymi zawierającymi wcześniej wymienione aminokwasy. Ich dodatek zwiększa 
tolerancje  na  białko,  wyrównuje  ujemny  bilans  azotowy  a  także  zmniejsza  stężenie  amoniaku  we 
krwi. Składnik ten powinien znajdowad się w 5-6 posiłkach. Jednorazowe spożycie białka w zbyt dużej 
ilości  spowoduje  zwiększenie  amoniaku  we  krwi  a  także  ciśnienia  wrotnego,  które  zwiększa 
krwawienie z żylaków przełyku które towarzyszą tej chorobie. 

Witaminy  i  minerały  -  Często  zachodzi  koniecznośd  suplementacji  witamin  rozpuszczalnych  w 
wodzie.  W  przypadku  występowania  cholestazy  mogą  też  występowad  niedobory  witamin 
rozpuszczalnych w tłuszczach. Obserwuje się także niedobory cynku i selenu. 

Encefalopatia III i IV stopnia- stany przedśpiączkowe 

Wskazane  jest  żywienie  dojelitowe  przez  sondę  nosowo-żołądkową  lub  dożylne.  W  żywieniu  przez 
sondę  zaleca  się  stosowanie  diet  przemysłowych,  wysokoenergetycznych,  o  zmodyfikowanym 
składzie  aminokwasów,  typu  HEPAR.  W  żywieniu  pozajelitowym  chory  powinien  otrzymad  25-
30kcal/kg mc/dobę (kcal pozabiałkowe), białka 0,5-1,2g kg mc/dobę w postaci roztworu Hepar. Jeżeli 
stan  chorego  nie  wymaga  żywienia  przez  sondę,  przez  kilka  dni  stosujemy  dietę  bez  białkową. 
Podajemy wówczas: słodzone soki owocowe, miód, kisiele, galaretki, ryż z masłem, ziemniaki puree z 
masłem.  Ponieważ  jednak  dieta  bezbiałkowa  prowadzi  do  niedożywienia  w  chwili  poprawy  stanu 
chorego  należy  zwiększyd  podaż  tego  składnika  do  40g/dobę.  W  przypadku  wystąpienia  puchliny 
brzusznej zaleca się zmniejszoną podaż płynów i sodu. Należy zwiększyd ilośd potasu, którego dobrym 
źródłem są soki z owoców i warzyw  czy ziemniaki gotowane w  łupinkach.  Dieta powinna byd łatwo 
strawna, przyrządzona metodą gotowania, mied konsystencję papkowatą. Jest to szczególnie ważne 
jeśli występują żylaki przełyku. 5-6 posiłków na dobę.