background image

Politechnika Wrocławska 

Wydział Inżynierii Środowiska 

 

Studia stacjonarne drugiego stopnia we Wrocławiu 

 
 
 

 
 
 
 
 

ANALIZA CHEMICZNA  

I JAKOŚCIOWA OCENA WYNIKÓW 

 
 
 

Instrukcja laboratoryjna Nr 1 

 

Identyfikacja anionów 

 (analiza jakościowa) 

 
 
 
 

  
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 

 
 
 
 
 

Wrocław, 2013 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

IDENTYFIKACJA ANIONÓW 

 

Najczęściej występujące aniony podzielono na 7 grup analitycznych zgodnie z systematyką 

Bunsena.  Podział  ten  jest  uwarunkowany  różnicami  w  zachowaniu  się  poszczególnych  anionów 
względem  azotanu  (V)  i    chlorku  baru,  jak  również  różnicą  w  stopniu  rozpuszczalności, 
powstających w tych reakcjach osadów, w rozcieńczonym kwasie azotowy (V). 

Tabela1. Podział anionów na grupy analityczne wg Bunsena 

grupa 

anality-

czna 

aniony 

0,1M AgNO

0,25M BaCl

- chlorkowy: Cl

-

 

- bromkowy: Br

-

 

- jodkowy: J

-

 

- cyjankowy: CN

-

 

- tiocyjanianowy: SCN

-

 

- chlorowy (I: ClO

-

 

- heksacyjanożelazianowy (III):   
   [Fe(CN)

6

]

3-

 

- heksacyjanożelazianowy (II): 
   [Fe(CN)

6

]

4-

 

biały lub żółty osad 

nierozpuszczalny  

w 2M HNO

brak osadu 

II 

- siarczkowy: S

2-

 

- azotanowy (IV): NO

2

-

 

- octanowy: CH

3

COO

-

 

czarny lub biały osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3  

(Ag

2

S na gorąco) 

brak osadu 

III 

- siarczanowy (IV): SO

3

2-

 

- węglanowy: CO

3

2-

 

- szczawianowy: C

2

O

4

2-

 

- boranowy: BO

2

-

 

- winianowy: C

4

H

4

O

6

2-

 

- wodorofosforanowy (III): HPO

3

2-

 

- manganowy (VI): MnO

4

2- 

biały osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3

 

biały osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

IV 

- ditionianowy (tiosiarczanowi):   
   S

2

O

3

2-

 

- chromianowy (VI): CrO

4

2-

 

- fosforanowy (V): PO

4

3-

 

- arsenianowi (V): AsO

4

3-

 

- arsenianowi (III): AsO

3

3-

 

- wanadynowy (V): V

2

O

7

4- 

barwny osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3

 

biały osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3

 

- azotanowy (V): NO

3

-

 

- chlorowy (V): ClO

3

-

 

- chlorowy (VII): ClO

4

-

 

- manganowy (VII): MnO

4

-

 

- manganowy (VI): MnO

4

2-

  

brak osadu 

brak osadu 

VI 

- fluorkowy: F

-

 

- siarczanowy (VI): SO

4

2-

 

- heksafluorokrzemianowy: SiF

6

2-

 

brak osadu 

biały osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3

 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

VII 

- krzemianowy: SiO

3

2-

 

- wolframianowi: WO

4

2-

 

ż

ółty  osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3

 

biały osad 

rozpuszczalny  

w 2M HNO

3

 

 

Reakcje jonu chlorkowego Cl

-

 

1.

 

Roztwór azotanu (V) srebra AgNO

3

 wytrąca biały serowy osad chlorku srebra. 

Ag

+

 + Cl

-

 → AgCl

 

              

biały 

Osad ten ciemnieje na świetle dziennym (rozkład na srebro i chlor). Chlorek srebra jest 
nierozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach mineralnych, rozpuszczalny w NH

3

·

H

2

O. 

AgCl + 2 NH

3

·

H

2

O → [Ag(NH

3

)

2

]Cl + 2 H

2

               c

hlorek 

                    diaminosrebra 

Po zakwaszeniu otrzymanego roztworu wytrąca się ponownie osad AgCl. 

[Ag(NH

3

)

2

]Cl + 2 HNO

3

 → AgCl

 + 2 NH

4

NO

3

 

 

2.

 

Roztwór chlorku baru BaCl

2

 nie wytrąca osadu. 

 

3.

 

Roztwór azotanu (V) ołowiu (II) Pb(NO

3

)

2

 wytrąca z niezbyt rozcieńczonych roztworów 

chlorków krystaliczny osad (lub zmętnienie w zależności od stężenia odczynnika) chlorku 
ołowiu (II). 

Pb

2+

 + 2 Cl

-

 → PbCl

2

 

                     biały 

Chlorek ołowiu (II) jest rozpuszczalny w gorącej wodzie. 

 
4.

 

Roztwór manganianu  (VII) (nadmanganianu) potasu KMnO

4

 zostaje w środowisku 

kwaśnym na gorąco odbarwiony przez jony chlorku (słaby reduktor). 

2 MnO

4

-

 + 10 Cl

-

 + 16 H

+

 → 5 Cl

2

 + 2 Mn

2+

 + 8 H

2

 

 

Reakcje jonu azotanowego (V) NO

3

1.

 

Roztwór azotanu (V) srebra AgNO

3

 nie wytrąca osadu. 

 

2.

 

Roztwór chlorku baru BaCl

2

 nie wytrąca osadu. 

 

3.

 

Roztwór siarczanu  (VI) żelaza (II) FeSO

2

 daje z anionami  (V), tzw. „reakcję obrączkową”. 

Polega ona na utlenieniu FeSO

4

 do Fe

2

(SO

4

)

3

 i redukcji azotanów (V) do tlenków azotu NO.  

Powstający tlenek tworzy z nadmiarem FeSO

4

 siarczan nitrozowy żelaza (II) o brunatnym  

zabarwieniu. 

2 NaNO

3

 + 8 FeSO

4

 + 4 H

2

SO

4

 → 2 Fe(NO)SO

4

 + Na

2

SO

4

 + 3 Fe

2

(SO

4

)

3

 + 4 H

2

 

 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

Reakcje jonu siarczanowego (VI) SO

4

2-

 

1.

 

Roztwór azotanu (V) srebra AgNO

3

 wytrąca osad (lub mętnieje roztwór - małe stężenia) 

tylko ze stężonych roztworów siarczanów (VI). 

2 Ag

+

 + SO

4

2-

 → Ag

2

SO

4

 

                   

           biały 

 

2.

 

Roztwór  chlorku  baru  BaCl

2

  wytrąca  krystaliczny  osad  siarczanu  (VI)  baru, 

nierozpuszczalny  w  rozcieńczonych  kwasach  mineralnych,  rozpuszczalny  w  stężonym 
kwasie siarkowym (VI) na gorąco. 

Ba

2+

 + SO

4

2-

 → BaSO

4

 

                   

       biały 

BaSO

4

 + H

2

SO

4

 → Ba(HSO

4

)

2

 

 

3.

 

Roztwór  azotanu    (V)  ołowiu  (II)  Pb(NO

3

)

2

  wytrąca  osad  siarczanu  (VI)  ołowiu  (II), 

rozpuszczalny w stężonych ługach i w stężonym kwasie siarkowym (VI).  

Pb

2+

 + SO

4

2-

 → PbSO

4

 

                  

biały 

PbSO

4

 + 4 OH

-

 → PbO

2

2-

 + SO

4

2-

 + 2 H

2

PbSO

4

 + H

2

SO

4

 → Pb

2+

 + 2 HSO

4

-

 

 
 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

Identyfikacja jonów chlorkowych, azotanowych i siarczanowych 

 

W  trzech  kolbkach  znajdują  się  roztwory  zawierające  jony  chlorkowe,  azotanowe  lub 

siarczanowe. Należy na podstawie reakcji charakterystycznych zidentyfikować jakie jony znajdują 
się w badanym roztworze.  
Identyfikację  jonów  przeprowadzić  zgodnie  z  wiedzą  o  reakcjach  charakterystycznych  
i z poniższymi instrukcjami. Wyniki reakcji przedstawić w raporcie. 
 
 
Reakcje jonu chlorkowego Cl

-

 

 
Zasada  oznaczenia
  polega  na  obserwacji  wyniku  reakcji  próbki  z  roztworami  różnych  substancji 
nieorganicznych – powstawanie lub nie osadów o różnym zabarwieniu i strukturze.  

Materiały: 
- probówki/pipety/kosz grzejny/zlewki/łapa do probówek, 
- tryskawki z wodą destylowaną, 
- roztwór 0,1 M azotanu srebra (AgNO

3

), 

- roztwór 2M kwasu azotowego (HNO

3

), 

- roztwór wodny 2M amoniaku (NH

3

·

H

2

O), 

- roztwór 0,25M chlorku baru (BaCl

2

), 

roztwór azotanu ołowiu (Pb(NO

3

)

2

), 

- stężony nadmanganian potasu (KMnO

4

), 

- stężony 98% kwas siarkowy (H

2

SO

4

). 

Wykonanie: 

 

Do  pierwszej  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,1M 
roztworu AgNO

3

. Obserwować zmiany. Dodać 2-3 krople 2M roztworu HNO

3

Do  drugiej  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,1M 
roztworu AgNO

3

. Obserwować zmiany. Dodać 2-3 krople 2M roztworu NH

3

·

H

2

O. 

 

Do  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,25M  roztworu 
BaCl

2

 

Do  suchej  probówki  wprowadzić  5  krople  badanego  roztworu  i  dodać  10  kropli  roztworu 
Pb(NO

3

)

2

.  

 

Do  probówki  wprowadzić  3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  1  kroplę  stężonego  KMnO

4

  

i 1 kroplę stężonego H

2

SO

4

. Mieszaninę należy ogrzać ok. 2 minuty. 

 
 
Reakcje jonu azotanowego (V) NO

3

 
Zasada  oznaczenia
  polega  na  obserwacji  wyniku  reakcji  próbki  z  roztworami  różnych  substancji 
nieorganicznych – powstawanie lub nie osadów o różnym zabarwieniu i strukturze.  

Materiały: 
- probówki/pipety/zlewki/łapa do probówek, 
- tryskawki z wodą destylowaną, 
- roztwór 0,1M azotanu srebra (AgNO

3

), 

- roztwór 0,25M chlorku baru (BaCl

2

), 

roztwór siarczanu żelaza (FeSO

4

), 

- stężony kwas siarkowy (H

2

SO

4

). 

 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

Wykonanie: 

 

Do  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,1M  roztworu 
AgNO

3

 

Do  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,25M  roztworu 
BaCl

2

 

Do  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  4  krople  stężonego  H

2

SO

4

Mieszaninę  należy  oziębić  zimną  wodą  i  ostrożnie  (po  ściance)  dodać  4  krople  nasyconego 
FeSO

4

. Na granicy zetknięcia obu roztworów powstaje brązowa obrączka.  

UWAGA: dodawane roztwory muszą być zimne, gdyż siarczan nitrozowy żelaza (II) w  
wyższej temperaturze ulega rozkładowi wg reakcji: 

Fe(NO)SO

4

 → FeSO

4

 + NO 

 
 
Reakcje jonu siarczanowego (VI) SO

4

2- 

 
Zasada  oznaczenia
  polega  na  obserwacji  wyniku  reakcji  próbki  z  roztworami  różnych  substancji 
nieorganicznych – powstawanie lub nie osadów o różnym zabarwieniu i strukturze.  

Materiały: 
- probówki/pipety/zlewki/łapa do probówek, 
- tryskawki z wodą destylowaną, 
- roztwór 0,1M azotanu srebra (AgNO

3

), 

- roztwór 2M kwasu azotowego (HNO

3

), 

- roztwór wodny 2M amoniaku (NH

3

·

H

2

O), 

- roztwór 0,25M chlorku baru (BaCl

2

), 

- stężony 98% kwas siarkowy (H

2

SO

4

), 

roztwór azotan ołowiu (Pb(NO

3

)

2

), 

- roztwór 3M wodorotlenku sodu (NaOH). 

Wykonanie: 

 

Do  pierwszej  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,1M 
roztworu AgNO

3

. Obserwować zmiany. Dodać 2M HNO

3

Do  drugiej  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople  0,1M 
roztworu AgNO

3

. Obserwować zmiany. Dodać 2 krople 2M NH

3

·

H

2

O. 

 

Do  probówki  wprowadzić  1  kroplę  badanego  roztworu  i  dodać  1  kroplę  0,25M  roztworu 
BaCl

2

. Obserwować zmiany. Dodać około 1 cm

3

 stężonego H

2

SO

4

 

Do  pierwszej  probówki  wprowadzić  2-3  krople  badanego  roztworu  i  dodać  2-3  krople 
roztworu Pb(NO

3

)

2

. Obserwować zmiany. Dodać ok. 0,5-1 cm

3

 stężonego H

2

SO

4

Do drugiej probówki wprowadzić 2-3 krople badanego roztworu i dodać 2-3 krople roztworu  
Pb(NO

3

)

2

. Obserwować zmiany. Dodać ok. 0,5-1 cm

3

 3M NaOH. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

Imię i nazwisko: …………………………………………   

 

Data:……………………. 

 
Nr albumy:……………….. Grupa:……………………. 

 

 

 

 

 

 

    

 

Raport nr 1

 

 

Analiza anionów (analiza jakościowa) 

 
 

nr próbki 

przebieg analizy 

obserwacje 

wynik 

- próbka + AgNO

3

 

- osad + HNO

3

 

- osad + NH

3

·

H

2

- próbka + BaCl

2

 

- próbka + Pb(NO

3

)

2

 

- osad + gorąca H

2

- próbka + KMnO

4

 (środowisko kwaśne) 

 

reakcje w toku

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

Wnioski 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

background image

Instrukcja laboratoryjna  

                        Analiza chemiczna i jakościowa ocena wyników 

 

nr próbki 

przebieg analizy 

obserwacje 

wynik 

- próbka + AgNO

3

 

- próbka + BaCl

2

 

- próbka + FeSO

 

reakcje w toku

 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

Wnioski 
 
 
 
 
 

 

nr próbki 

przebieg analizy 

obserwacje 

wynik 

- próbka + AgNO

3

 

- osad + HNO

3

 

- osad + NH

3

·

H

2

- próbka + BaCl

2

 

- osad + H

2

SO

- próbka + Pb(NO

3

)

2

 

- osad + stężony H

2

SO

4

 

- osad + NaOH 

 

reakcje w toku

 

 

 
 
 
 
 
 
 

 

 

Wnioski