Monter_sieci_komunalnych_713[03]_Z1_2_05

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Agnieszka Rozwadowska

Montaż rurociągów żeliwnych, kamionkowych i betonowych

713[03].Z1/2.05

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Przepisy bhp i ochrony ppoż. przy wykonywaniu połączeń rur sieciowych

żeliwnych, kamionkowych i betonowych

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Rury i kształtki żeliwne i ich montaż

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Rury i kształtki kamionkowe i ich montaż

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

4.4. Rury betonowe i ich montaż

4.4.1. Materiał nauczania

4.4.2. Pytania sprawdzające

4.4.3. Ćwiczenia

4.4.4. Sprawdzian postępów

4.5. Połączenia rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych z armaturą

i rurociągami z innych materiałów

4.5.1. Materiał nauczania

4.5.2. Pytania sprawdzające

4.5.3. Ćwiczenia

4.5.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o zasadach montażu połączeń rur

sieciowych żeliwnych, kamionkowych i betonowych przy budowie sieci komunalnych.

W poradniku zamieszczono:

−

Wymagania wstępne, stanowiące wykaz niezbędnych wiadomości i umiejętności, które
powinieneś mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej,

−

Cele kształcenia jednostki modułowej, czyli wiadomości i umiejętności, jakie ukształtujesz
podczas pracy z poradnikiem,

−

Materiał  nauczania,  który  obejmuje  niezbędne  wiadomości  teoretyczne  umożliwiające
samodzielne  przygotowanie  się  do  wykonania  ćwiczeń  i  zaliczenia  sprawdzianów.  Chcąc
dobrze  przygotować  się  do  ćwiczeń  wykorzystaj  oprócz  poradnika  wskazaną  literaturę  oraz
inne źródła informacji,

−

Zestaw pytań, który umożliwi Ci sprawdzenie opanowania podanego materiału nauczania,

−

Ćwiczenia, dzięki którym będziesz mógł zweryfikować swoje wiadomości teoretyczne oraz
ukształtować umiejętności praktyczne,

−

Sprawdzian  postępów,  dzięki  któremu  określisz  zakres  posiadanej  wiedzy.  Zaliczenie  tego
sprawdzianu  z  wynikiem  pozytywnym  potwierdzi  Twoją  wiedzę  i  umiejętności  z  zakresu
jednostki  modułowej.  Wynik  negatywny jest wskazaniem do powtórzenia  materiału  nauczania
i poprawienia umiejętności z pomocą nauczyciela,

−

Sprawdzian osiągnięć stanowiący przykładowy zestaw pytań testowych, dzięki któremu
sprawdzisz czy opanowałeś materiał w stopniu umożliwiającym zaliczenie całej jednostki
modułowej,

−

Wykaz literatury uzupełniającej.

Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem materiału nauczania lub ćwiczenia, to poproś

nauczyciela lub instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną
czynność.

Jednostka modułowa: „Montaż rurociągów żeliwnych, kamionkowych i betonowych”, której

treści teraz poznasz jest jednym z modułów koniecznych do zapoznania się z technologią montażu
sieci komunalnych – schemat 1.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bezpieczeństwa

i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac.
Przepisy te poznasz podczas trwania nauki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

713[03].Z1.07

Montaż i instalacja urządzeń

regulujących ciśnienie

wody w sieci

713[03].Z2

Technologia montażu sieci

kanalizacyjnych

713[03].Z2.06

Montaż sieci kanalizacyjnych

713[03].Z2.07

Montaż i instalacja pompowni

kanalizacyjnych

713[03].Z3.05

Montaż sieci gazowej

713[03].Z3

Technologia montażu sieci

gazowych

713[03].Z4.04

Montaż sieci cieplnej

713[03].Z1.06

Montaż sieci wodociągowej

713[03].Z4.05

Montaż i instalacja węzła

cieplnego

713[03].Z1/2/3/4.05

Montaż rurociągów żeliwnych,

kamionkowych i betonowych

713[03].Z1/2/3/4.04

Montaż rurociągów z tworzyw

sztucznych

713[03].Z3.06

Montaż i instalacja stacji

gazowych

Schemat układu jednostek modułowych

713[03].Z1/2/3/4.03

Montaż rurociągów stalowych

Moduł 713[03].Z1

Technologia montażu sieci

wodociągowych

713[03].Z1/2/3/4.01

Prace przygotowawczo –

zakończeniowe przy montażu

sieci komunalnych

713[03].Z1/2/3/4.02

Montaż instalacji z rur stalowych

713[03].Z4

Technologia montażu sieci

cieplnych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

posługiwać się podstawowymi pojęciami z zakresu budownictwa,

−

posługiwać się dokumentacją techniczną,

−

rozróżniać materiały budowlane,

−

rozróżniać sieci komunalne,

−

wykonywać roboty przygotowawczo-zakończeniowe przy montażu sieci komunalnych,

−

wykonywać połączenia rur stalowych i rur z tworzyw sztucznych,

−

wykonywać montaż rurociągów z rur stalowych i rur z tworzyw sztucznych,

−

dobrać sprzęt, narzędzia i materiały do wykonania prac przygotowawczo-zakończeniowych
przy montażu sieci komunalnych oraz do montażu połączeń rur stalowych,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii,

−

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

współpracować w grupie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

zastosować przepisy bhp i ochrony ppoż. przy montażu rur żeliwnych, kamionkowych
i betonowych,

−

zaplanować kolejność wykonywanych robót przy montażu rur żeliwnych, kamionkowych
i betonowych,

−

przygotować materiały potrzebne do montażu rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

−

ocenić stan techniczny rur i łączników żeliwnych, kamionkowych i betonowych do montażu,

−

dostarczyć rury żeliwne, kamionkowe i betonowe na miejsce montażu,

−

przygotować rury do montażu,

−

wykonać połączenia rur żeliwnych,

−

wykonać połączenia rur kamionkowych,

−

wykonać połączenia rur betonowych,

−

wykonać połączenia rurociągów żeliwnych, kamionkowych i betonowych z armaturą sieciową,

−

wykonać odgałęzienia rurociągów żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

−

wykonać przejścia rurociągów żeliwnych, kamionkowych i betonowych na rurociągi wykonane
z innych materiałów,

−

wykorzystać budowlaną dokumentację techniczną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Przepisy bhp i ochrony ppoż. przy wykonywaniu połączeń rur

sieciowych żeliwnych, kamionkowych i betonowych

4.1.1. Materiał nauczania

Przy montażu i eksploatacji sieci i instalacji sanitarnych pracownicy mogą być narażeni na

działanie niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych czynników. Będą do nich należeć: praca na
otwartej przestrzeni w różnych warunkach atmosferycznych, termicznych i oświetleniowych, praca
na różnych poziomach wysokości (nad i pod powierzchnią terenu), zmienne zagospodarowanie
terenu pracy, hałas, pyły, toksyczne substancje chemiczne i substancje wybuchowe. Konieczne jest
więc by pracownicy przestrzegali zasad bhp i ochrony ppoż. oraz byli wyposażeni w środki ochrony
indywidualnej.

Zgodnie z Kodeksem Pracy pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków

ochrony  indywidualnej oraz odzieży  i obuwia roboczego przewidzianych do stosowania  na danym
stanowisku.  Środki  ochrony  indywidualnej,  w  jakie  powinien  być  wyposażony  pracownik  to
przede  wszystkim:  odzież  robocza  –  ubranie  drelichowe,  kurtka  lub  kamizelka  ciepłochronna,
kurtka  przeciwdeszczowa,  kamizelka  z  elementami  odblaskowymi,  trzewiki  skórzano-gumowe,
rękawice ochronne drelichowe, kask ochronny [5, s. 53-57].

Podczas wykonywania czynności montażowych przy budowie rurociągów z rur żeliwnych,

kamionkowych i betonowych należy przestrzegać zasad z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy,
które są następujące:

−

na stanowisku roboczym powinien panować ład i porządek

−

na stanowisku roboczym powinny znajdować się tylko narzędzia niezbędne do zaplanowanej
pracy, ułożone w odpowiednim porządku,

−

w czasie wykonywania prac związanych z obróbką rur przy montażu rurociągów należy
używać odpowiednich i nieuszkodzonych narzędzi,

−

obrabiane elementy powinny być właściwie zamocowane, aby nie mogły się przesuwać w
czasie obróbki,

−

używając elektronarzędzi przed ich uruchomieniem trzeba sprawdzić czy są właściwie
uziemione i sprawne,

−

podczas przecinania rur żeliwnych przecinakiem należy zabezpieczyć oczy przez nałożenie
okularów ochronnych oraz na przecinak należy nałożyć ochraniacz, aby zabezpieczyć dłoń
przed stłuczeniem,

−

ponadto miejsce przy przecinaniu rur żeliwnych powinno być ogrodzone tarczami ochronnymi,
aby nie zaistniała możliwość zranienia pracowników odłamkami lub odpryskami,

−

przy montażu przewodów z rur kołnierzowych nie wolno sprawdzać palcami centryczności
otworów w ustawionych kołnierzach, w tym celu stosuje się stalowe pręty o odpowiedniej
długości i grubości,

−

rury kołnierzowe po założeniu uszczelek między kołnierze należy ściągnąć na stykach śrubami
a następnie należy śruby dokręcać dopasowanym kluczem główkowym lub nastawnym, ramion
klucza nie wolno przedłużać,

−

podczas topienia ołowiu należy wkładać ołów do kociołków cęgami, a jego topienie
przeprowadzić w odpowiedniej odległości od wykopu (co najmniej 3 m od jego krawędzi), aby
nie było możliwości poparzenia pracowników w wykopie i rozlania rozgrzanego metalu,

−

naczynie z roztopionym ołowiem należy opuszczać do wykopu na linie stalowej lub konopnej,
po uprzedzeniu pracowników znajdujących się w wykopie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

pracownicy zatrudnieni przy topieniu ołowiu oraz przy zalewaniu złącz ołowiem powinni być
wyposażeni w okulary, rękawice i odzież ochronną,

−

nie wolno wlewać ołowiu do wilgotnych kielichów, ani też wrzucać wilgotnych kawałków
ołowiu do kociołków,

−

po skończonej pracy stanowiska powinny być uprzątnięte, narzędzia i materiały schowane
w odpowiednich pomieszczeniach [1, s. 56-58, 155; 3, s. 144].

Budowa sieci komunalnych jest związana z prowadzeniem prac w wykopach często o znacznej

głębokości jak w przypadku sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Dlatego wszelkie prace związane
z wykonaniem wykopów, ich zabezpieczeniem przez obudowę i odwodnieniem oraz rozbiórką
obudowy i zasypywaniem należy prowadzić bardzo starannie. A w szczególności:

−

należy starannie wykonać obudowę wykopu przestrzegając wytycznych zawartych
w dokumentacji projektowej i obowiązujących przepisów,

−

należy prawidłowo wykonać odwodnienie wykopu i stale kontrolować jego działanie, gdyż
napływ wód gruntowych może powodować wymywanie ziemi zza obudowy wykopu,
a następnie rozluźnienie rozpór i załamanie obudowy i zawalenie się wykopu,

−

niedopuszczalne jest przebywanie pracowników w obrębie pracującego sprzętu ciężkiego,

−

urobku nie wolno składować w odległości mniejszej niż 0,7 m od krawędzi wykopu,

−

niedopuszczalne jest zrzucanie do wykopu narzędzi oraz materiałów montażowych,

−

narzędzia i materiały montażowe opuszcza się do wykopu ręcznie za pomocą lin,
a przedmioty ciężkie np. rury o średnicach większych od 300 mm na łańcuchach za pomocą
wyciągarek,

−

przed opuszczeniem narzędzi i materiałów montażowych należy sprawdzić stan lin, łańcuchów,
wyciągarek itp.,

−

liny i łańcuchy należy chronić przed przetarciem za pomocą podkładek drewnianych lub
gumowych,

−

każdego dnia przed wejściem do wykopu pracownicy są zobowiązani do sprawdzenia stanu
obudowy, a szczególnie stanu rozpór, podobnie należy postępować po każdym ulewnym lub
długotrwałym deszczu,

−

niedopuszczalne jest wchodzenie do wykopu w przypadku stwierdzenia wadliwego stanu jego
obudowy i możliwości jego zawalenia,

−

należy ustawić bariery ochronne i oznakowania widoczne zarówno w dzień jak
i w nocy,

−

po skończonej pracy wykop należy zabezpieczyć tak, aby uniemożliwić wpadnięcie do wykopu
osobom postronnym [1, s. 155, 312].

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Na jakie niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe czynniki jest narażony pracownik przy budowie

sieci komunalnych?

2. Jakie środki ochrony indywidualnej powinien posiadać pracownik przy montażu rurociągów

sieci komunalnych z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych?

3. Jakie są szczegółowe przepisy bhp przy montażu złącz rurociągów sieci komunalnych z rur

żeliwnych, kamionkowych i betonowych?

4. Jakie są szczegółowe przepisy bhp przy montażu rurociągów w wykopach?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ rodzaj i przeznaczenie środków ochrony indywidualnej, w jakie powinien być

wyposażony pracownik wykonujący prace montażowe przy budowie rurociągów sieci
komunalnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z czynnikami uciążliwymi, szkodliwymi i niebezpiecznymi na jakie są narażeni

pracownicy przy budowie sieci komunalnych oraz z rodzajami środków ochrony
indywidualnej,

2) przeanalizować uzyskane informacje,
3) rozpoznać na ilustracjach, modelach lub w warunkach rzeczywistych poszczególne środki

ochrony indywidualnej,

4) określić przeznaczenie każdego z nich,
5) wyniki swoich spostrzeżeń zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

środki ochrony indywidualnej: odzież i obuwie robocze, kaski ochronne, okulary ochronne itd.

–

zdjęcia i ilustracje przedstawiające środki ochrony indywidualnej,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Określ skutki nieprzestrzegania przepisów bhp związanych z montażem rurociągów z rur

żeliwnych, kamionkowych i betonowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy przy montażu

rurociągów z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

2) obejrzeć film, zdjęcia lub ilustracje przedstawiające montaż rurociągów z rur żeliwnych,

kamionkowych i betonowych oraz stosowanie przepisów bhp,

3) przeanalizować uzyskane informacje,
4) wskazać dlaczego konieczne jest stosowanie przepisów bhp przy montażu rurociągów z rur

żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

5) zapisać wyniki swoich spostrzeżeń w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

film przedstawiający montaż rurociągów z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

–

zdjęcia lub ilustracje z miejsc budowy sieci komunalnych,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej sieci wodociągowej

lub kanalizacyjnej określ przepisy bhp i ochrony ppoż. jakich należy przestrzegać przy montażu
rurociągów z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy przy montażu

rurociągów z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

2)  zapoznać się z dokumentacją techniczną przedstawioną przez nauczyciela,
3)  przeanalizować uzyskane informacje,
4)  określić  przepisy  bhp  i  ochrony  ppoż.  jakich  należy  przestrzegać  przy  montażu  rurociągów

z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych,

5) zapisać wyniki swoich spostrzeżeń w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

dokumentacja techniczna sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej z rur żeliwnych,
kamionkowych lub betonowych,

–

literatura z rozdziału 6.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak Nie

1) podać czynniki uciążliwe, szkodliwe i niebezpieczne na jakie jest narażony

pracownik przy montażu rurociągów sieci komunalnych ?

¨ ¨

2) określić środki ochrony indywidualnej przy montażu rurociągów sieci

komunalnych z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych?

¨ ¨

3) podać szczegółowe przepisy bhp jakich powinni przestrzegać pracownicy przy

montażu rurociągów z rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych?

¨ ¨

4) zastosować przepisy bhp przy wykonywaniu prac montażowych przy budowie

rurociągów rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych?

¨ ¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Rury i kształtki żeliwne i ich montaż

4.2.1. Materiał nauczania

Charakterystyka rur
Żeliwo jest stopem żelaza i węgla oraz innych domieszek np. siarki, krzemu, fosforu, manganu.

Zawartość węgla w żeliwie wynosi 2÷3,6 %.

Tabela 1. Wybrane właściwości fizyczne żeliwa sferoidalnego stosowanego do produkcji rur [2, s. 39].

Właściwości

Jednostka

Wartość

Wytrzymałość na rozciąganie

Wytrzymałość na ściskanie

Moduł sprężystości E

Współczynnik rozszerzalności cieplnej

Współczynnik przewodności cieplnej

Ciepło właściwe

MPa

GPa

1/K

W/(m

⋅

J/(kg

⋅

420

550

170

-6

550

Rury i kształtki żeliwne stosuje się do budowy przewodów sieci wodociągowej oraz

przewodów  instalacji  i  sieci  kanalizacyjnej (głównie  przykanalików).  Zastosowanie  rur  żeliwnych
w  kanalizacji  jest  uwarunkowane  właściwościami  ścieków,  które  nie  mogą  działać  agresywnie  na
materiał  rury.  Rury  i  kształtki  żeliwne  produkuje  się  jako  ciśnieniowe  (kołnierzowe  i  kielichowe)
stosowane  przede  wszystkim  w  układach transportu wody  oraz  bezciśnieniowe  (tylko  kielichowe)
stosowane  do  odprowadzania  ścieków  i  nie  podlegające  próbie  hydraulicznej.  Wymiary  rur
i kształtek żeliwnych są znormalizowane [1, s. 245].

Rury żeliwne są trwałe, szczelne, bardzo wytrzymałe i odporne na ścieranie oraz korozję. Wadą

tych  rur  jest  duży  ciężar,  kruchość  czyli  mała  odporność  na  uderzenia,  mała  wytrzymałość  na
zginanie oraz pracochłonny  montaż. Do produkcji rur żeliwnych  stosuje się dwie odmiany żeliwa:
szare  i  sferoidalne.  Żeliwo  sferoidalne  charakteryzuje  się  znacznie  lepszymi  właściwościami
wytrzymałościowymi w stosunku do żeliwa szarego [2, s. 38].

Rury i kształtki żeliwne ciśnieniowe do budowy przewodów sieci wodociągowej są pokryte

wewnątrz  i  na  zewnątrz  powłoką  przeciwkorozyjną  ze  smoły  pogazowej.  Mogą  to  być  prostki
kołnierzowe  lub  kielichowe  lub  kształtki kołnierzowo  – kielichowe.  Do  kształtek  można  zaliczyć:
kolana, łuki, trójniki, zwężki oraz korki, nasuwki, kołnierze ślepe itd. Kształtki żeliwne dobiera się
w  czasie  montażu  w  zależności  od  ich  przeznaczenia.  Ich  średnice  odpowiadają  średnicom  rur.
Kształtki  umożliwiają  zmianę  średnicy  przewodu  (zwężki)  lub  jego  kierunku  (kolana  i  łuki),
wykonanie odgałęzień (trójniki).

Prostki żeliwne ciśnieniowe produkuje się w dwóch klasach LA i A w zależności od grubości

ścianki rury oraz wykonania. W klasie A ścianka rur jest grubsza o 10% niż w klasie LA. Prostki
klasy LA są kielichowe natomiast produkowane klasie A kołnierzowe. Wymiary produkowanych
rur są następujące:

−

w klasie A prostki mają średnice nominalne 80÷1000 mm, grubości ścianek 8,6÷27,0 mm oraz
długości 3000÷4000 mm,

−

w klasie LA prostki mają średnice nominalne 50÷1200 mm, grubości ścianek 6,7÷22,5 mm
oraz długości 2000÷6000 mm [1, s. 126; 4, s. 298-299].
Obok rur z żeliwa szarego do budowy wodociągów stosuje się również rury z żeliwa

sferoidalnego. Są to rury:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

kielichowe lub kołnierzowe f-my VON ROLL Pipe Division Ltd., o średnicach 80÷700 mm,
wytrzymujące ciśnienie do 8 MPa,

−

kielichowe, kołnierzowe lub łączone na kielichy z dławicami f-my HALBERG GmbH,
o średnicach 80÷1800 mm, wytrzymujące ciśnienie 2,3÷6,4 MPa [2, s. 300].

Rys. 1. Rury żeliwne ciśnieniowe (prostki): a) kielichowa, b) kołnierzowa [4, s. 298].

Kształtki żeliwne bezciśnieniowe podobnie jak ciśnieniowe mają różne przeznaczenie są to:

łuki o kącie 45

lub 70

, trójniki z odgałęzieniem pod kątem 45

, odsadzki o przesunięciu osi o 65,

130, lub 200 mm. Prostki żeliwne SA produkowane o wymiarach:

średnice nominalne 50, 70, 100, 150 lub 200 mm,

grubości ścianek 3,5÷6 mm,

długości 1250÷3000 mm [1, s. 245].

Rys. 2. Kształtki żeliwne kielichowe bezciśnieniowe: a) trójnik, b) łuk c) zwężka [2, s. 40-42].

Oprócz rur i kształtek kielichowych do budowy instalacji kanalizacyjnych stosuje się rury

i kształtki bezkielichowe łączone przy pomocy różnego rodzaju obejm zaciskowych.

Rury i kształtki żeliwne są znakowane na powierzchni zewnętrznej. Oznaczenie powinno

zawierać takie informacje jak: nazwę wyrobu, nazwę lub symbol producenta, datę produkcji,
średnicę nominalną, system połączeń, a w przypadku łuków i trójników również powinna być
podana wartość kąta [2, s. 43].

Połączenia
Rury żeliwne kielichowe są zaopatrzone na jednym końcu w kielich umożliwiający szczelne

i sztywne połączenie rur polegające  na wsunięciu końca bosego jednej rury do kielicha drugiej (aż
do  oporu).  Następnie  należy  wypełnić  pozostałą  wolną  przestrzeń  w  kielichu  materiałem
uszczelniającym.  Do  głębokości  2/3  kielich  uszczelnia  się  sznurem  konopnym  (smołowanym  lub
białym  przy  ostatecznym  uszczelnieniu  połączenia  kielichowego  ołowiem  lub  tylko  smołowanym
przy  zastępczych  materiałach  uszczelniających).  Pozostałą  część  wolnej  przestrzeni  uszczelnia  się
ołowiem  lub  folią  aluminiową.  Jako  materiał  zastępczy  stosuje  się  zaprawę  cementową.
W przypadku rur bezciśnieniowych połączenia kielichowe wykonuje się podobnie. Różnica polega

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

na  zastosowaniu  do  uszczelnienia  połączenia  tylko  sznura  czarnego  (smołowanego)  i  zaprawy
cementowej  o  konsystencji  odpowiedniej  do  ubijania.  Połączenia  kielichowe  wykonuje  się
zazwyczaj  przy  montażu  przewodów  wodociągowych  układanych  bezpośrednio  w  ziemi  oraz
kanalizacyjnych.  Zastosowanie  ołowiu  do  uszczelniania  połączeń  dotyczy  odcinków  przewodów
narażonych  na działanie obciążeń dynamicznych. Natomiast folii aluminiowej  nie wolno stosować
w gruntach alkalicznych [1, s. 84-86; 4, s. 299; 7, s. 29].

Rury żeliwne kołnierzowe łączy się zakładając między kołnierze sąsiednich rur pierścieniową

uszczelkę  gumową  z  przekładką  płócienną o  grubości 3  mm  (lub  klingerytową). Następnie  należy
ściągnąć  równomiernie  kołnierze  śrubami  założonymi  w  ich  otwory.  Liczba  otworów  zależy  od
średnicy kołnierza i jest wielokrotnością 4. Połączenia kołnierzowe to połączenia rozłączne. Stosuje
się  je  wszędzie  tam  gdzie  może  wystąpić  konieczność  wymiany  rury,  kształtki  lub  elementu
uzbrojenia  np.  w  pompowniach,  zbiornikach  i  innych  obiektach  wodociągowych  lub
kanalizacyjnych.  Ze  względu  na  możliwość  skorodowania  śrub  połączenia  te  nie  mogą  być
umieszczone bezpośrednio w gruncie [4, s. 300].

Oprócz połączeń sztywnych: kielichowych i kołnierzowych rury żeliwne można łączyć za

pomocą połączeń elastycznych: gwintowanych dla rur o średnicach 100÷500 mm oraz śrubowych
dla rur o średnicach ponad 500 mm [4, s. 299; 3, s. 113].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 3. Połączenia rur żeliwnych.

a) sztywne rur kielichowych: 1 – sznur smołowany, 2 – zaprawa cementowa, 3 – izolacja bitumiczna [4, s. 299];

b) sztywne rur kołnierzowych: 1 – kołnierz, 2 – pierścieniowa uszczelka gumowa, 3 – otwory na śruby, 4 – śruby
stalowe [1, s. 85]; c) elastyczne gwintowe rur kielichowych [1, s. 148]; d) elastyczne śrubowe rur kielichowych:

1 – kielich, 2 – pierścień gumowy, 3 – dławik, 4 – śruba stalowa [4, s. 299].

Zasady montażu

Przed przystąpieniem do montażu należy przygotować potrzebne materiały tj. sprawdzić ich

jakość, zorganizować właściwy transport na miejsce montażu i odpowiednio je zmagazynować.

Rury i kształtki żeliwne należy przed montażem poddać oględzinom i sprawdzić czy

dostarczone na miejsce budowy materiały z danej partii spełniają następujące warunki:

−

rury powinny być proste, czyste od zewnątrz i od wewnątrz,

−

muszą charakteryzować się gładką powierzchnią bez widocznych wad odlewniczych,

−

żeliwo powinno mieć jednorodną drobnoziarnistą strukturę, bez pęcherzy i zagłębień,

−

dopuszczalne zmniejszenie grubości ścianki wynosi 10% grubości nominalnej,

−

warstwa asfaltowa pokrywająca rury powinna być gładka i błyszcząca oraz nie powinna
odpadać w skutek opukiwania rury młotkiem,

−

kołnierze rur powinny być położone ściśle w płaszczyźnie prostopadłej do osi rury, a ich
powierzchnie powinny być gładkie i mieć nacięte rowki.

Ponadto rury należy opukać metalowym młotkiem o masie ok. 0,25 kg. Rury żeliwne

nieuszkodzone wydają wówczas dźwięk metaliczny, pęknięte – głuchy. Miejsca podejrzane
o uszkodzenia należy obejrzeć po oczyszczeniu szczotką i przemyciu naftą [3, s. 102-103; 7, s. 12].

Materiały doszczelniające połączenia kielichowe rur żeliwnych powinny odpowiadać

następującym wymaganiom:

−

folia aluminiowa powinna mieć kształt długich pasemek i nie powinna być zanieczyszczona,

−

ołów powinien być miękki i ciągliwy, a jego barwa w przekroju powinna być szarosina,

−

zaprawa cementowa powinna mieć konsystencję odpowiednią do ubijania [3, s. 113].

Podczas składowania i transportu rur żeliwnych należy przestrzegać następujących zasad:

−

rury o dużej średnicy należy zabezpieczyć w czasie transportu przed przetaczaniem się przez
podklinowanie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

podczas transportu rury i kształtki nie powinny uderzać o siebie i o inne przedmioty metalowe,

−

nie wolno zrzucać rur podczas wyładunku, lecz przetaczać je po pochylni,

−

rury i kształtki mogą być składowane na wolnym powietrzu, ale na suchym i wyrównanym
terenie, a w okresie zimowym na podkładach,

−

wysokość składowania nie może przekraczać 2,0 m,

−

rury należy układać kielichami na przemian,

−

materiały uszczelniające i pomocnicze należy przechowywać w magazynach lub
pomieszczeniach zamkniętych, w skrzyniach lub pojemnikach [3, s. 103; 7, s. 12].

Do transportu rur żeliwnych stosuje się samochody dostawcze skrzyniowe z otwartą tylną klapą

skrzyni lub ciągniki z przyczepą o odpowiednich wymiarach [3, s.107].

Rys. 4. Przecinanie rury obcinakiem chomontowym [1, s. 36].

Montaż przewodów z rur żeliwnych należy zacząć od odmierzenia odpowiedniej długości rur

i  ich  docięcia.  Po  odmierzeniu  na  całym  obwodzie  rury  należy  zaznaczyć  kredą  linię  cięcia.  Do
ręcznego  cięcia  rur  używa  się  przecinaka  i  młotka.  Lekkimi  uderzeniami  młotka  w  przecinak
wyznacza  się  rysę  na  obwodzie  rury.  Po  wykonaniu  rysy  odcina  się  rurę  silnymi  uderzeniami.  W
czasie  tej  czynności  przecinak  należy  trzymać  prostopadle  do  rury.  Rura  powinna  wówczas
spoczywać  na  miękkim podłożu  np. piasku, które będzie amortyzować uderzenia. Takie obcinanie
rur  żeliwnych  jest  pracochłonne,  stąd  coraz  częściej  stosuje  się  obcinaki  chomontowe.  Przy  ich
użyciu  przecinanie  rury  odbywa  się  pod  wpływem  wahadłowych  ruchów  obcinaka  opasującego
rurę.  Przez  cały  czas  cięcia  noże  obcinaka  prowadzi  się  po  jednej  linii,  a  miejsce  cięcia  smaruje
olejem. Cięcie rur można wykonać również przy użyciu pił mechanicznych [ 1, s. 36-37].

Rury żeliwne przed ich bezpośrednim użyciem do montażu lub układania należy wewnątrz i na

końcach  starannie  oczyścić.  Uszkodzone  powłoki  ochronne  należy  naprawić  przez  usunięcie
uszkodzeń  i  wykonanie  nowej  izolacji.  Opuszczanie  do  wykopu  odcinków  przewodów
zmontowanych  na  powierzchni  ziemi  oraz  rur  do  montażu  należy  wykonać  w  sposób
zabezpieczający  przed  możliwością  uszkodzenia  połączeń  i  izolacji  używając  w  tym  celu
odpowiedniego sprzętu. Rury żeliwne  mogą  być opuszczane do wykopu ręcznie za pomocą  jednej
lub  dwóch  lin,  jeżeli  ich  średnica  nie  jest większa  niż  0,2  m.  Przy  montażu  rurociągów  w  gruncie
suchym  lub  nawodnionym,  ale  z  obniżonym  poziomem  wody  gruntowej  wykonanie  połączeń
kielichowych  można  rozpocząć  po  ułożeniu  w  wykopie  5÷7  rur.  Natomiast  przy  montażu
przewodów  w  gruncie  nawodnionym  (odwodnienie  wykopu  przy  użyciu  pomp)  każde  złącze
ułożonej  rury  powinno  być  natychmiast  uszczelniane.  Rury  należy  układać  osiowo  w  wykopie,
kielichami w kierunku przeciwnym do spadku dna wykopu. [3, s. 115; 7, s. 13,22].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 5. Opuszczanie rur do wykopu bez obudowy i z obudową [3, s. 109].

Wykonanie połączeń kielichowych rozpoczyna się od dokładnego ustawienia łączonych rur

względem  siebie.  Koniec  bosy  jednej  rury  powinien  być  umieszczony  ściśle  osiowo  w  kielichu
drugiej.  Między końcem  bosym rury  a wewnętrznym czołem kielicha  należy pozostawić  szczelinę
3÷5  mm.  Dopuszczalna  jest  lekka  zmiana  kierunku  rury  w  kielichu,  warunkiem  jest,  że  szczelina
między  rurą  a  kielichem  wyniesie  co  najmniej  6  mm.  Wykonanie  uszczelnienia  połączenia
kielichowego powinno przebiegać następująco:

−

W kielichu układa się pierwszą warstwę uszczelniającą ze smołowanego sznura konopnego,
nawijając w tym celu sznur wokół końca bosego rury włożonej w kielich w odcinkach
o długości równej co najmniej 1,25 obwodu rury. Sznur ubija się dobijakiem ręcznym.

−

Układanie drugiej warstwy ze sznura białego należy wykonać podobnie jak warstwę pierwszą,
ale dotyczy to tylko połączeń doszczelnianych ołowiem.

−

Łączna grubość obu warstw nie powinna być większa niż 2/3 długości kielicha.

−

Po ułożeniu i ubiciu sznura konopnego w kielichu układa się warstwę materiału
doszczelniającego czyli folii aluminiowej, ołowiu lub zaprawy cementowej. Sposób ułożenia
zależy od rodzaju materiału.

−

Folię aluminiową splata się lub skręca a po umieszczeniu w kielichu ubija dobijakiem
równomiernie na całym obwodzie, aż do wypełnienia kielicha. Po wykonaniu próby
szczelności folię należy zabezpieczyć przed korozją przez pokrycie lakierem asfaltowym.

−

Doszczelnienie ołowiem polega na wlaniu do przygotowanej wcześniej formy roztopionego
ołowiu i ubiciu go po zastygnięciu. Formę wykonuje się zazwyczaj z tłustej gliny plastycznej,
a przy dużych średnicach rur można użyć specjalnej formy stalowej.

−

Każdą warstwę uszczelnienia ubija się dobijakiem do momentu, kiedy zacznie on odskakiwać
[1, s. 84-85; 3, s. 115; 7, s. 15].

Rys. 6. Ubijanie sznura w kielichu uszczelnianiem

Rys. 7. Forma z gliny do zalewania ołowiem

Z tarczą ochronną i młotkiem: 1- uderzenie właściwe,

szczeliny kielichowej [1, s. 85].

2- uderzenie niewłaściwe [1, s. 84].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wykonanie połączeń kołnierzowych polega na włożeniu między kołnierze sąsiednich rur

uszczelki. Następnie należy równomiernie ściągnąć kołnierze rur przez skręcenie śrub znajdujących
się w ich otworach. Połączenia te należy wykonać natychmiast po ułożeniu rur w wykopie
niezależnie od warunków gruntowych i wodnych. Przy wykonaniu połączeń kołnierzowych należy
przestrzegać następujących zasad:

−

przy połączeniach należy używać śrub o łbach prostokątnych, a gwintowany rdzeń śruby nie
powinien wystawać ponad nakrętkę więcej niż 5 mm,

−

śruby należy dokręcać parami równomiernie na całym obwodzie kołnierza, stosując zasadę
dokręcania kolejnych śrub po przekątnej,

−

kołnierze tak należy ustawić podczas montażu, aby nie było śrub w płaszczyźnie pionowej
i poziomej przechodzącej przez oś rurociągu,

−

do  uszczelnienia  połączenia  należy  między  kołnierzami  umieścić  uszczelkę  gumową
o grubości 3  mm  i  średnicy wewnętrznej większej o 3÷5 mm od średnicy wewnętrznej rury, a
jej  średnica  zewnętrzna  powinna  być  taka  żeby  uszczelka  dotykała  śrub  swoim  zewnętrznym
obwodem,

−

w przypadku konieczności ułożenia rur łączonych kołnierzowo bezpośrednio w ziemi, należy
zabezpieczyć połączenia przed korozją stosując specjalną taśmę izolacyjną lub nakładając
warstwy asfaltu [1, s. 85; 3, s. 117; 7, s. 15].

Rys. 8. Właściwa kolejność przykręcania śrub w kołnierzach [1, s. 65].

Połączenia elastyczne rur żeliwnych należy wykonać bezpośrednio po ułożeniu rur w wykopie

przykręcając odpowiednim kluczem nakrętki w połączeniu gwintowanym lub skręcając śruby
w połączeniu śrubowym. Operacje te przeprowadza się po dokładnym osiowym ustawieniu
łączonych rur i założeniu pierścieni gumowych [3, s. 117].

Połączenia kielichowe rur żeliwnych bezciśnieniowych wykonuje się analogicznie jak dla rur

pracujących pod ciśnieniem, ale do uszczelnienia połączenia używa się tylko sznura czarnego
(smołowanego) i zaprawy cementowej o konsystencji odpowiedniej do ubijania [1, s. 86].

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Z czego wykonuje się rury żeliwne?
2.  Czym się charakteryzują rury żeliwne?
3.  Jakie połączenia stosuje się przy łączeniu rur żeliwnych?
4.  W jaki sposób sprawdza się jakość materiałów do montażu rurociągów z rur żeliwnych?
5.  Jakie są zasady transportu materiałów do montażu rurociągów z rur żeliwnych?
6.  Jakie są zasady składowania materiałów do montażu rurociągów z rur żeliwnych?
7.  W jaki sposób należy wykonać połączenie kielichowe rur żeliwnych?
8.  W jaki sposób należy wykonać połączenie kołnierzowe rur żeliwnych?
9.  W jaki sposób należy wykonać połączenia elastyczne rur żeliwnych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ wymagania techniczne i czynności związane z montażem rurociągów z rur żeliwnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z zasadami montażu rurociągów z rur żeliwnych,
2)  określić rodzaje i zakres stosowania poszczególnych połączeń rur żeliwnych,
3)  określić zasady przygotowania rur żeliwnych do montażu,
4)  określić czynności montażowe przy wykonywaniu rurociągów z rur żeliwnych,
5)  swoje spostrzeżenia zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Określ zasady transportu i składowania materiałów stosowanych do montażu rurociągów z rur

żeliwnych (rur i kształtek żeliwnych, materiałów uszczelniających i pomocniczych).

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z zasadami transportu i składowania materiałów do montażu rurociągów z rur

żeliwnych,

2) obejrzeć film, zdjęcia lub ilustracje przedstawiające zasady transportu oraz składowania

materiałów do montażu rurociągów z rur żeliwnych,

3) określić sposób transportu poszczególnych materiałów w zależności od ich rodzaju,
4) wyniki swojej pracy zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

film, zdjęcia ilustracje przedstawiające zasady transportu materiałów do montażu rurociągów
z rur żeliwnych,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Sprawdź stan i jakość materiałów do montażu rurociągów z rur żeliwnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z zasadami sprawdzania stanu materiałów do montażu rurociągów z rur

żeliwnych,

2)  zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń,
3)  rozpoznać znajdujące się na stanowisku do ćwiczeń materiały,
4)  dokonać  sprawdzenia  stanu  poszczególnych  rur,  kształtek,  materiałów  uszczelniających

i pomocniczych,

5) swoje spostrzeżenia zapisać w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do wykonania ćwiczenia powinno być wyposażone w rury i kształtki żeliwne,
materiały do uszczelnienia połączeń rur żeliwnych oraz materiały pomocnicze – zarówno dobre
jak i wadliwe (najkorzystniej by ćwiczenie zostało wykonane w warunkach rzeczywistych tj.
na miejscu budowy sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej),

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 4

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

połączenia kielichowego rur żeliwnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń rur żeliwnych,
2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń kielichowych rur
żeliwnych,

3)  określić w kolejności czynności związane z montażem,
4)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu,
5)  przygotować potrzebne do montażu materiały,
6)  wykonać montaż połączenia kielichowego.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur żeliwnych,

–

dokumentacja techniczna rurociągu z rur żeliwnych o połączeniach kielichowych,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń kielichowych rur żeliwnych,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu (ręczny dobijak i młotek),

–

materiały potrzebne do montażu (prostki żeliwne kielichowe, materiały uszczelniające itd.).

Ćwiczenie 5

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

połączenia kołnierzowego rur żeliwnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń ciśnieniowych rur żeliwnych,
2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń kołnierzowych rur
żeliwnych,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur żeliwnych,

–

dokumentacja techniczna rurociągu z rur żeliwnych o połączeniach kołnierzowych,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń kołnierzowych rur żeliwnych,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu (klucz do skręcania śrub),

–

materiały potrzebne do montażu (prostki żeliwne kołnierzowe, materiały uszczelniające
i pomocnicze).

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak Nie

1) scharakteryzować rury żeliwne?

¨ ¨

2) określić sposoby połączeń rur żeliwnych?

¨ ¨

3) określić sposoby oceny jakości materiałów do montażu rurociągów z

rur żeliwnych?

¨ ¨

4) określić zasady transportu i magazynowania materiałów do montażu

rurociągów z rur żeliwnych?

¨ ¨

5) wykonać połączenia kielichowe rur żeliwnych?

¨ ¨

6) wykonać połączenia kołnierzowe rur żeliwnych?

¨ ¨

7) wykonać połączenia elastyczne rur żeliwnych?

¨ ¨

8) zastosować przepisy bhp przy montażu połączeń?

¨ ¨

9) wykorzystać zdobyte umiejętności w praktycznym działaniu?

¨ ¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Rury i kształtki kamionkowe i ich montaż

4.3.1. Materiał nauczania

Głównym surowcem do produkcji rur kamionkowych jest glina krzemionkowa zawierająca

domieszkę tlenku glinu. Uformowaną masę wypala się w temperaturze 1300

C w specjalnych

piecach. Po wypaleniu wewnętrzne i zewnętrzne ścianki rury są zazwyczaj szkliwione
(glazurowane). Rury kamionkowe stosuje się w kanalizacji do budowy kanałów i przykanalików
odprowadzających ścieki, szczególnie o agresywnym charakterze [4, s. 166].

Tabela 2. Wybrane właściwości fizyczne kamionki [5, s. 34].

Właściwości

Jednostka

Wartość

Ciężar objętościowy

Wytrzymałość na rozciąganie

Wytrzymałość na ściskanie

Twardość

Moduł sprężystości E

Kwasoodporność

Wytrzymałość na temperatury

Chropowatość ścian rur szkliwionych

Współczynnik rozszerzalności cieplnej

Współczynnik przewodności cieplnej

kN/m

MPa

Wg skali Mohsa

MPa

1/K

W/(m

⋅

10÷20

100÷200

≈

50 000

2÷12

od -10 do +70

0,02÷0,05

-6

≈

1,2

Do zalet rur kamionkowych można zaliczyć: trwałość, odporność na agresywne działanie

substancji chemicznych oraz zmiany temperatury, szczelność, dużą wytrzymałość, małą
chropowatość ścianek rur i odporność na ścieranie przez niesiony w ściekach piasek. Wadą jest
kruchość materiału rury [2, s. 33].

Rury i kształtki kamionkowe mogą występować w wersji szkliwionej, częściowo szkliwionej

(szkliwione  są  tylko  powierzchnie  stykające  się  z  cieczą)  oraz  nieszkliwionej.  Produkowane  rury
i  kształtki  są  przystosowane  do  połączeń  kielichowych:  jeden  koniec  jest  wykonany  w  formie
kielicha  a  drugi  koniec  rury  to  koniec  bosy.  Przy  czym  rura  lub  kształtka  może  mieć  fabrycznie
zamontowaną  uszczelkę  w  kielichu  i  na  końcu  bosym  (typ  U)  lub  nie  mieć  uszczelek.  Rury
i kształtki kamionkowe produkuje się w dwóch gatunkach jakości I i II [2, s. 34].

Rys. 9. Rury kamionkowe [5, s. 34 i 36].

Rury kamionkowe produkuje się jako prostki o wymiarach:

średnice 100÷1000 mm;

grubości ścianek 16÷55 mm;

długości: 600, 1000, 1250, 1500 mm.

Produkcja kształtek obejmuje: trójniki skośne i redukcyjne pojedyncze i podwójne o kącie 45

trójniki proste pojedyncze oraz podwójne normalne i redukcyjne, łuki, kolana i zwężki. Kształtki
umożliwiają zmianę średnicy przewodu lub jego kierunku, wykonanie odgałęzień [1, s. 245].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 10. Kształtki kamionkowe: trójnik skośny, kolano, zwężka, łuk [2, s.35-37].

Rys. 11. Odcinek kanału z rur kamionkowych odgałęzieniem [6, s.303].

Rury kamionkowe o średnicach 100÷300 mm poddaje się próbie hydraulicznej na ciśnienie 0,4

MPa, a rury o średnicach powyżej 300 mm na ciśnienie 0,3 MPa [1, s. 245].

Obecnie na rynku są dostępne rury kamionkowe HEPWORTH produkowane jako:

−

rury bezkielichowe SUPER SLEVE o średnicy 100÷300 mm łączone za pomocą obejm
polipropylenowych,

−

rury bezkielichowe HEP SLEVE o średnicach 200÷300 mm również łączone za pomocą obejm
polipropylenowych,

−

rury kielichowe HEP SEAL o średnicy 250÷600 mm, uszczelnienie kielicha stanowi uszczelka
gumowo – polistyrenowa,

−

rury kielichowe glazurowane GRESALA o średnicy 150÷800 mm, uszczelnienie kielicha
stanowi uszczelka z ciągliwej żywicy poliuretanowej.

Rys. 12. Rury HEPWORT typu SUPER SLEVE i HEP SEAL [4, s.166].

Do rur HEPWORT oferowane są kształtki takie jak: kolana 90

, 45

, 30

i 15

, trójniki 45

, kolana ze stopką, zwężki, wpusty posadzkowe oraz czyszczaki [4, s. 166-167].

Rury i kształtki kamionkowe są znakowane na powierzchni zewnętrznej, a oznaczenie powinno

zawierać: normę wyrobu, nazwę producenta, datę produkcji, średnicę nominalną, wytrzymałość na
zgniatanie, system połączeń [2, s. 37].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Połączenia

Przewody i kształtki kamionkowe łączy się najczęściej przy pomocy złączy kielichowych. Do

niedawna  jako  uszczelnienie  między  kielichem  a  końcem  bosym  stosowano  sznur  konopny  lub
pakuły  impregnowane  materiałami  bitumicznymi  oraz  kit  asfaltowy  lub  zaprawę  cementową.
Obecnie  coraz  częściej  stosuje  się  połączenia  kielichowe  uszczelniane  uszczelkami  z  elastomeru
EPDM  i poliuretanu PU, co zapewnia odpowiednią trwałość  i  szczelność połączeń oraz  jest  mniej
pracochłonne  w  wykonaniu.  Rury  bezkielichowe  łączy  się  za  pomocą  obejm  polipropylenowych
[2, s. 37].

Rys. 13. Połączenie kielichowe rur kamionkowych; 1- zaprawa cementowa, 2- sznur konopny [6, s. 303; 1, s. 86].

Zasady montażu

Przed przystąpieniem do montażu należy przygotować potrzebne materiały tj. sprawdzić ich

jakość, zorganizować właściwy transport na miejsce montażu i odpowiednio je zmagazynować.

Rury i kształtki kamionkowe należy przed montażem poddać oględzinom i sprawdzić czy

dostarczone na miejsce budowy materiały z danej partii spełniają następujące warunki:
-

rury powinny być proste, czyste od zewnątrz i od wewnątrz,

muszą charakteryzować się gładką powierzchnią bez widocznych wad i ubytków,

pokrywająca rury warstwa szkliwna powinna być gładka i błyszcząca oraz nie powinna

odpadać w skutek opukiwania rury młotkiem,

Ponadto rury należy opukać metalowym młotkiem o masie ok. 0,25 kg. Rury kamionkowe

nieuszkodzone wydają wówczas czysty dźwięk metaliczny, pęknięte – głuchy [3, s. 171; 7, s. 12].

Podczas składowania i transportu rur kamionkowych należy przestrzegać następujących

zasad:

−

rury należy transportować w pozycji leżącej podłużnie do kierunku ruchu,

−

podczas transportu rury i kształtki nie powinny uderzać o siebie i o inne przedmioty, stąd
należy je zabezpieczyć przekładając poszczególne warstwy słomą lub deskami,

−

należy zachować szczególną ostrożność przy załadunku i rozładunku - nie wolno zrzucać rur na
ziemię,

−

rury i kształtki mogą być składowane na wolnym powietrzu, ale na suchym i wyrównanym
terenie, na podkładach drewnianych, a nie bezpośrednio na ziemi,

−

rury należy układać poziomo kielichami na przemian, wysokość składowania nie może
przekraczać 2,0 m,

−

materiały uszczelniające i pomocnicze należy przechowywać w magazynach lub
pomieszczeniach zamkniętych, w skrzyniach lub pojemnikach [3, s. 171; 7, s. 12].

Do transportu rur kamionkowych stosuje się samochody dostawcze skrzyniowe o odpowiedniej

ładowności.

Montaż przewodów z rur kamionkowych rozpoczyna się od sprawdzenia stanu rur i kształtek

– czy nie uległy uszkodzeniu w czasie transportu i składowania, oczyszczenia ich oraz opuszczenia
do wykopu. Rury kamionkowe mogą być opuszczane ręcznie za pomocą jednej lub dwóch lin,
jeżeli ich średnica nie jest większa niż 0,4 m. Rury należy układać osiowo w wykopie, kielichami
w kierunku przeciwnym do spadku dna wykopu [7, s. 22].

Wykonanie połączeń kielichowych rozpoczyna się od dokładnego ustawienia łączonych rur

względem siebie. Koniec bosy jednej rury powinien być umieszczony ściśle osiowo w kielichu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

drugiej. Między końcem  bosym rury  a wewnętrznym czołem kielicha  należy pozostawić  szczelinę
3÷5  mm.  Dopuszczalna  jest  lekka  zmiana  kierunku  rury  w  kielichu,  warunkiem  jest,  że  szczelina
między  rurą  a  kielichem  wyniesie  co  najmniej  6  mm.  Wykonanie  uszczelnienia  połączenia
kielichowego powinno przebiegać następująco:

−

w kielichu układa się pierwszą warstwę uszczelniającą z 2 do 3 zwojów sznura konopnego
smołowanego o grubości dostosowanej do średnicy rury, nawijając go w tym celu wokół końca
bosego w momencie układania przewodu,

−

uszczelnienie sznurem konopnym smołowanym po dobiciu go w kielichu powinno zajmować
około 2/3 głębokości kielicha,

−

pozostałą przestrzeń w kielichu należy wypełnić szczeliwem zabezpieczającym tj. asfaltem lub
mieszaniną paku i smoły zalewanymi na gorąco, kitem asfaltowym – na zimno, zaprawą
cementową lub gliną plastyczną,

−

zalewanie uszczelnienia na gorąco należy przeprowadzić bez przerw,

−

zaprawę cementową należy oddzielić od sznura smołowanego jednym zwojem dobitego sznura
niesmołowanego [7, s. 23].

Rys. 14. Rury kamionkowe szkliwione f-my Keramo-Steinzeug: a) widok, b) rodzaje stosowanych uszczelek [2, s.36].

Rury i kształtki kamionkowe kielichowe z uszczelkami poliuretanowymi lub elastomerowymi

montuje się wciskając koniec bosy w kielich z zamontowaną fabrycznie uszczelką. Uszczelka
powinna wypełniać całą przestrzeń, między bosym końcem a mufą kielicha [7, s. 23].

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Z czego wykonuje się rury kamionkowe?
2.  Czym się charakteryzują rury kamionkowe?
3.  Jakie połączenia stosuje się przy łączeniu rur kamionkowych?
4.  W jaki sposób sprawdza się jakość rur i kształtek kamionkowych?
5.  Jakie są zasady transportu i składowania materiałów do montażu rurociągów z rur

kamionkowych?

6. W jaki sposób należy wykonać połączenia kielichowe rur kamionkowych?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ wymagania techniczne i czynności związane z montażem rurociągów z rur

kamionkowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z zasadami montażu rurociągów z rur kamionkowych,
2)  określić sposoby łączenia rur kamionkowych,
3)  określić zasady przygotowania rur kamionkowych do montażu,
4)  określić czynności montażowe przy wykonywaniu rurociągów z rur kamionkowych,
5)  swoje spostrzeżenia zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Określ zasady transportu i składowania materiałów stosowanych do montażu rurociągów z rur

kamionkowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z zasadami transportu i składowania materiałów do montażu rurociągów z rur

kamionkowych,

2) obejrzeć film, zdjęcia lub ilustracje przedstawiające zasady transportu oraz składowania

materiałów do montażu rurociągów z rur kamionkowych,

3) określić sposób transportu poszczególnych materiałów w zależności od ich rodzaju,
4) wyniki swojej pracy zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

film, zdjęcia ilustracje przedstawiające zasady transportu materiałów do montażu rurociągów
z rur kamionkowych,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Sprawdź stan i jakość materiałów do montażu rurociągów z rur kamionkowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z zasadami sprawdzania stanu materiałów do montażu rurociągów z rur

kamionkowych,

i pomocniczych,

5) swoje spostrzeżenia zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do wykonania ćwiczenia powinno być wyposażone w rury i kształtki kamionkowe,
materiały do uszczelnienia połączeń oraz materiały pomocnicze – zarówno dobre jak i wadliwe

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

(najkorzystniej by ćwiczenie zostało wykonane w warunkach rzeczywistych tj. na miejscu
budowy sieci kanalizacyjnej),

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 4

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

odcinka przewodu z odgałęzieniem z rur kamionkowych o połączeniach kielichowych z uszczelką
poliuretanową.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń rur kamionkowych,
2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń rur kamionkowych,

3)  określić w kolejności czynności związane z montażem,
4)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu,
5)  przygotować potrzebne do montażu materiały,
6)  wykonać montaż odcinka przewodu z odgałęzieniem stosując połączenia kielichowe.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur kamionkowych,

–

dokumentacja techniczna rurociągu z rur kamionkowych o połączeniach kielichowych
z uszczelką poliuretanową,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń rur kamionkowych,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu,

–

materiały potrzebne do montażu (prostki kamionkowe kielichowe z uszczelkami
poliuretanowymi, kształtki: trójnik do odgałęzienia, kolana, materiały uszczelniające itd.).

Ćwiczenie 5

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

odcinka przewodu z odgałęzieniem z rur kamionkowych o połączeniach kielichowych
uszczelnianych sznurem konopnym i zaprawą cementową.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń rur kamionkowych,
2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń rur kamionkowych,

3)  określić w kolejności czynności związane z montażem,
4)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu,
5)  przygotować potrzebne do montażu materiały,
6)  wykonać  montaż  odcinka  przewodu  z  odgałęzieniem  stosując  połączenia  kielichowe

uszczelniane sznurem konopnym i zaprawą cementową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur kamionkowych,

–

dokumentacja techniczna rurociągu z rur kamionkowych o połączeniach kielichowych
uszczelnianych sznurem konopnym i zaprawą cementową,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń rur kamionkowych,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu (ręczny dobijak i młotek),

–

materiały potrzebne do montażu (prostki kamionkowe kielichowe, kształtki: trójnik do
odgałęzienia, kolana, materiały uszczelniające i pomocnicze).

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak Nie

1) scharakteryzować rury kamionkowe?

¨ ¨

2) określić sposoby połączeń rur kamionkowych?

¨ ¨

3) określić sposoby oceny jakości materiałów do montażu rurociągów z

rur kamionkowych?

¨ ¨

4) określić zasady transportu i magazynowania materiałów do montażu

rurociągów z rur kamionkowych?

¨ ¨

5) wykonać połączenia rur kamionkowych?

¨ ¨

6) zastosować przepisy bhp przy montażu połączeń?

¨ ¨

7) wykorzystać zdobyte umiejętności w praktycznym działaniu?

¨ ¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4. Rury betonowe i ich montaż

4.4.1. Materiał nauczania

Rury betonowe są w użyciu od ponad 100 lat. Ich historia rozpoczęła się wraz z produkcją

cementu  na  skalę  przemysłową.  W  połowie  XIX  wieku  pojawiły  się  pierwsze  „rury  cementowe”,
a  w  roku  1889  –  betonowe  rury  zbrojone  o  jeszcze  większej  wytrzymałości.  Produkcja  rur
betonowych  i  żelbetowych  powinna  być  szczególnie  staranna.  Wyprodukowane  wyroby  należy
przechowywać w miejscu wilgotnym i zacienionym, przez co najmniej 90 dni po wykonaniu. Okres
ten  może  być  krótszy  (25÷30  dni)  przy  zastosowaniu  do  produkcji  cementu  szybkoschnącego
[4, s. 168].

Rys. 15. Rury betonowe [Strona internetowa SPEBK].

Rury betonowe mają zastosowanie w kanalizacji do budowy kanałów o średnich i dużych

przekrojach,  które  odprowadzają  ścieki  nieagresywne.  Szersze  zastosowanie  tych  rur  wymaga
odpowiedniego  zabezpieczenia  materiału  rury.  Stąd  najczęściej  z  rur  betonowych  wykonuje  się
kanały deszczowe [1, s. 246].

Rury betonowe są tańsze od kamionkowych oraz bardziej wytrzymałe na obciążenia zewnętrzne

szczególnie  przy  większych  średnicach.  Natomiast  ich  odporność  na  ścieranie  dna  piaskiem  jest
mniejsza.  Ich  wewnętrzna  powierzchnia  na  obwodzie  zwilżonym  ściekami  pokrywa  się  śliską,
biologiczną  powłoką  przyścienną.  Stąd  opory  hydrauliczne  przy  przepływie  nie  są  większe  niż  w
rurach  kamionkowych.  Ponadto  rury  betonowe  i  żelbetowe  charakteryzują  się  bardzo  dobrą
wytrzymałością  na obciążenia.  Wadą tych rur  jest ograniczenie w stosowaniu przy odprowadzaniu
kwaśnych  ścieków  przemysłowych.  Mimo,  że  odczyn  ścieków  bytowo  –  gospodarczych  wynosi
pH  =  7,2÷7,8  to  wydzielający  się  z  nich  siarkowodór  może  niszczyć  nie  zanurzoną  część  kanału
(nie  pokrytą  powłoką  przyścienną).  Stąd  zaleca  się  by  rury  betonowe  zabezpieczać  powłoką
bitumiczną.  Rury  stosowane  do  odprowadzania  ścieków  o  charakterze  agresywnym  powinny  być
wykonane z cementu kwasoodpornego [4, s.167-169].

W zależności od cech wytrzymałościowych rury betonowe produkowane są w dwóch klasach:

I i II. Natomiast w zależności od kształtu przekroju poprzecznego i sposobu połączeń rozróżnia się
cztery typy produkowanych rur betonowych:
-

typ A to rury o przekroju kołowym, bez stopki o średnicy wewnętrznej d

= 150÷160 mm

i grubości ścianki g = 24÷58 mm, są to rury łączone na zakład,

typ B to rury o przekroju kołowym, ze stopką o średnicy wewnętrznej d

= 150÷160 mm,

grubości ścianki g = 24÷70 mm i szerokości stopki s = 120÷450 mm, są to rury łączone na
zakład,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

typ C to rury o przekroju jajowym, ze stopką, których wysokość wewnętrzna jest określona

jako 1,5 krotna średnica koła d i wynosi h = 900÷1500 mm, przy średnicy d = 600÷1000 mm, a
grubość ścianki g = 74÷110 mm i szerokość stopki s = 375÷600 mm, są to rury łączone na
zakład,

typ D to rury kielichowe (bez stopki), o średnicy wewnętrznej d

= 150÷1000 mm i grubości

ścianki g = 24÷74 mm, są to rury łączone na kielich [1, s. 246-247].

Niezależnie od typu rury betonowe produkuje się o długościach 750 i 1000 mm.
Obecnie na rynku są dostępne rury kielichowe betonowe i żelbetowe typu WIPROS

produkowane przez PBH INŻBUD wg normy DIN 4032 z betonu B55 o średnicach od Ø 200 mm
do  Ø  3500  mm  i  długości  2500  mm.  Rury  te  są  odporne  na  ekstremalne  obciążenia  statyczno-
dynamiczne  oraz  na  ścieki  agresywne.  Mają  niewspółmiernie  większe  wytrzymałości  od
tradycyjnych rur  betonowych  poprzez  pogrubienie ścianki  przeciętnie  o  3  cm  i  zwiększenie  ilości
wagowej  zbrojenia  obwodowego.  Są  produkowane  w  wersji  żelbetowej  i  żelbetowo-polimerowej.
Zastosowanie  betonu polimerowego umożliwia wykorzystanie tych rur w przemyśle spożywczym,
chemicznym  i petrochemicznym. Rurociąg z rur WIPROS  można układać do głębokości do 10  m,
a  minimalna  nadsypka  wynosi  30  cm.  Rury  WIPROS  są  łączone  na  gumową  uszczelkę  rolowaną
[Katalog producenta].

Rys. 16. Kielichowe rury betonowe: g- grubość ścianki, d

- średnica wewnętrzna [1, s. 247].

Rys. 17. Rury betonowe o przekroju a) kołowym typu A, b) kołowym typu B ze stopką,

c) jajowym; 1- wpust, 2- pióro [4, s. 167].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Odgałęzienia przewodów z rur betonowych oraz zmiany kierunku wykonuje się

w  studzienkach  kanalizacyjnych  połączeniowych  i  rewizyjnych.  Podobnie  postępuje  się
w  przypadku  zmiany  średnicy  przewodu  lub  materiału,  z  jakiego  jest  on  wykonany.  Studzienki
kanalizacyjne wykonuje się równolegle z budową kanałów. Dno studzienki kanalizacyjnej powinno
mieć  wyrobione  koryta  (kinetę)  zgodnie  z  przekrojami  i  kierunkiem  zbiegających  się  kanałów.
Przykanaliki  można  podłączać  do  kanałów  betonowych  przez  osadzenie  na  zaprawie  cementowej
odcinków rur w wybitych otworach przy zachowaniu szczelności połączenia [7, s. 25].

Połączenia
Przewody z rur betonowych łączy się na zakład, czyli na wpust i pióro oraz kielichowo. Jeżeli

rury betonowe są przystosowane do połączeń na zakład, to połączenie polega na nałożeniu zaprawy
cementowej  na  górną  połowę  wpustu  i  dolną  pióra.  Następnie  należy  dosunąć  rury  do  siebie,  aż
zaprawa  wypełni  dokładnie  szczelinę  między  wpustem  i  piórem.  Połączenia  kielichowe  rur
betonowych  uszczelnia  się  jak  połączenia  kielichowe  rur  żeliwnych  i  kamionkowych  przy  użyciu
sznura smołowanego i kitu asfaltowego lub zaprawy cementowej [1, s. 87; 4, s.169].

Rys. 18. Złącza rur betonowych: a) kielichowe, b) na zakład; 1- sznur konopny, 2- kit asfaltowy [1, s. 86].

Zasady montażu

Przed przystąpieniem do montażu należy przygotować potrzebne materiały tj. sprawdzić ich

jakość, zorganizować właściwy transport na miejsce montażu i odpowiednio je zmagazynować.
Rury betonowe przed ich ułożeniem powinny przez około 6 miesięcy pozostawać na otwartym
powietrzu ułożone na podkładach drewnianych [4, s. 169].

Rury betonowe przed montażem należy poddać oględzinom i sprawdzić czy po dostarczeniu

na miejsce budowy spełniają następujące warunki:
-

rury powinny być proste, czyste od zewnątrz i od wewnątrz,

końce rur zarówno do połączeń na kielichy jak również krawędzie połączeniowe do połączeń

na zakład powinny być nieuszkodzone,

powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne powinny być gładkie, bez zbyt widocznych stref

ubijania (przy formowaniu pionowym) oraz rys, pęknięć, skupień żwiru, piasku lub cementu,

pokrywająca rury powłoka bitumiczna powinna być gładka i błyszcząca oraz nie powinna

odpadać od ścianki rury,

Ponadto rura betonowa poddana ciśnieniu wody 1,5–krotnie większemu od ciśnienia roboczego

może wykazywać wilgotną powierzchnię zewnętrzną, ale nie powinny na niej wystąpić krople, co
może świadczyć o obniżonej wytrzymałości na ciśnienie wewnętrzne [1, s. 246].

Podczas składowania i transportu rur betonowych o średnicach do 500 mm należy stosować

te same zasady, co w przypadku rur kamionkowych. Ale rury o większej średnicy transportuje się
i składuje w pozycji pionowej, czyli oparte końcem bosym na podłożu [3, s. 174].

Do transportu rur betonowych stosuje się samochody dostawcze skrzyniowe o odpowiedniej

ładowności.

Rys. 19. Przetaczanie rur betonowych [3, s. 198].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Montaż przewodów z rur betonowych należy rozpocząć od sprawdzenia stanu rur – czy nie

uległy  uszkodzeniu  w  czasie  transportu  i  składowania,  oczyszczenia  ich  oraz  opuszczenia  do
wykopu. Rury betonowe i żelbetowe mogą być opuszczane ręcznie za pomocą jednej lub dwóch lin,
jeżeli  ich  średnica  nie  jest  większa  niż  0,4  m.  Rury  należy  układać  osiowo  w  wykopie,  a  rury
przystosowane  do  połączeń  kielichowych  w  taki  sposób,  aby  ich  kielichy  były  zwrócone
w  kierunku  przeciwnym  do  spadku  dna  wykopu.  Uszczelnienia  kanałów  z  rur  betonowych
i żelbetowych można wykonywać w temperaturze powyżej 0

C, a zaprawa cementowa nie powinna

mieć temperatury niższej niż +16

C [7, s. 22].

Wykonanie połączeń na zakład należy rozpocząć od starannego oczyszczenia wpustu i pióra

oraz od  ich  obfitego  zwilżenia  wodą.  Na  dolną  część  wpustu  należy  nałożyć  warstwę  zaprawy.  Na
rurze  dostawnej  zaprawę  nakłada  się  na  górnej  części  pióra.  Po  silnym  dociśnięciu  rur  do  siebie
usuwa się wyciśniętą zaprawę, wyrównuje  ją w  miejscu połączenia wygładzając  i zacierając spoinę.
Szczelinę  między  rurami  należy  wypełnić  zaprawą  bardzo  dokładnie  i  wykonać  opaskę  z  zaprawy
cementowej o grubości 3÷5 cm i szerokości około 15 cm. Do uszczelniania połączeń należy stosować
zaprawę cementową wykonaną w proporcjach 1:2 lub 1:3 porcji cementu do piasku [7, s. 23].

Rys. 20. Narzędzie do usuwania nadmiaru zaprawy (od wewnątrz) [1, s. 86].

Wykonanie połączeń kielichowych rur betonowych przeprowadza się podobnie jak

w przypadku rur kamionkowych, rozpoczynając od dokładnego ustawienia łączonych rur względem
siebie.  Koniec  bosy  jednej  rury  powinien  być  umieszczony  ściśle  osiowo  w  kielichu  drugiej.
Wykonanie  uszczelnienia  połączenia  kielichowego  polega  na  nawinięciu  wokół  końca  bosego
sznura konopnego i dobiciu go w kielichu. Pozostałą przestrzeń w kielichu wypełnia się szczeliwem
zabezpieczającym – kitem asfaltowym zalewanym na zimno. Najczęściej połączenia kielichowe rur
betonowych  uszczelnia  się  samą  zaprawą  cementową,  z  wyjątkiem  terenów  objętych  szkodami
górniczymi [7, s.23].

Po wykonaniu połączeń oraz przez następne 8 godzin od ukończenia tych prac wykop musi być

odwodniony, aby nie następowało wymywanie cementu. Pokrycie zewnętrznych powierzchni rury
powłokami ochronnymi należy wykonać po stwardnieniu zaprawy. Natomiast zasypywanie wykopu
można rozpocząć po 8 godzinach, czyli po upływie okresu wiązania cementu [7, s. 23].

4.4.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Z czego wykonuje się rury betonowe i żelbetowe?
2.  Czym się charakteryzują rury betonowe?
3.  Jakie połączenia stosuje się przy łączeniu rur betonowych?
4.  W jaki sposób sprawdza się jakość rur betonowych?
5.  Jakie są zasady transportu i składowania rur betonowych?
6.  W jaki sposób należy wykonać połączenie na zakład rur betonowych?
7.  W jaki sposób należy wykonać połączenie kielichowe rur betonowych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ wymagania techniczne i czynności związane z montażem rurociągów z rur betonowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z zasadami montażu rurociągów z rur betonowych,
2)  określić rodzaje połączeń rur betonowych,
3)  określić zasady przygotowania rur betonowych do montażu,
4)  określić czynności montażowe przy wykonywaniu rurociągów z rur betonowych,
5)  swoje spostrzeżenia zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Określ zasady transportu i składowania materiałów stosowanych do montażu rurociągów z rur

betonowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z zasadami transportu i składowania materiałów do montażu rurociągów z rur

betonowych,

2) obejrzeć film, zdjęcia lub ilustracje przedstawiające zasady transportu oraz składowania

materiałów do montażu rurociągów z rur betonowych,

3) określić sposób transportu rur betonowych,
4) wyniki swojej pracy zapisać w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

film, zdjęcia ilustracje przedstawiające zasady transportu materiałów do montażu rurociągów
z rur betonowych,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Sprawdź stan i jakość materiałów do montażu rurociągów z rur betonowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z zasadami sprawdzania stanu materiałów do montażu rurociągów z rur

betonowych,

2)  zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń,
3)  rozpoznać znajdujące się na stanowisku do ćwiczeń materiały,
4)  dokonać sprawdzenia stanu poszczególnych rur betonowych i materiałów uszczelniających,
5)  swoje spostrzeżenia zapisać w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do wykonania ćwiczenia powinno być wyposażone w rury betonowe, materiały do
uszczelnienia połączeń rur – zarówno dobre jak i wadliwe (najkorzystniej by ćwiczenie zostało
wykonane w warunkach rzeczywistych tj. na miejscu budowy sieci kanalizacyjnej),

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 4

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

odcinka przewodu z rur betonowych łączonych na zakład.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń rur betonowych,
2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń rur betonowych,

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur betonowych,

–

dokumentacja techniczna rurociągu z rur betonowych,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń rur betonowych,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu (kielnia, narzędzia do usuwania nadmiaru zaprawy od
wewnątrz),

–

materiały potrzebne do montażu (rury betonowe np. typu A lub B, materiały uszczelniające –
zaprawa cementowa).

4.4.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) scharakteryzować rury betonowe i żelbetowe?

¨ ¨

2) określić sposoby połączeń rur betonowych?

¨ ¨

3) określić sposoby oceny jakości rur betonowych?

¨ ¨

4) określić zasady transportu i magazynowania rur betonowych?

¨ ¨

5) wykonać połączenia rur betonowych na zakład?

¨ ¨

6) wykonać połączenia kielichowe rur betonowych?

¨ ¨

7) zastosować przepisy bhp przy montażu połączeń?

¨ ¨

8) wykorzystać zdobyte umiejętności w praktycznym działaniu?

¨ ¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5. Połączenia rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych

z armaturą i rurociągami z innych materiałów

4.5.1. Materiał nauczania

Sposób połączenia wykonanego przewodu z elementami uzbrojenia jest uzależniony od typu

armatury i rodzaju stosowanych złączy oraz od materiału przewodów.

Przy budowie sieci wodociągowej z rur żeliwnych zasuwy i odwodnienia montuje się w trakcie

wykonywania przewodów. Natomiast hydranty i odpowietrzenia należy montować na przewodzie
po przeprowadzeniu próby szczelności, montując w trakcie budowy przewodu wszelkie niezbędne
kształtki przyłączeniowe [7, s. 34].

Na przewodach wodociągowych stosuje się zasuwy o średnicach do 500 mm, z króćcami

kielichowymi  wyposażone  w  obudowę  i  przeznaczone  do  umieszczenia  bezpośrednio  w  gruncie.
W  przypadku  zasuw  o  większych  średnicach  –  powyżej  500  mm  oraz  zasuw  o  króćcach
kołnierzowych konieczne jest umieszczenie ich w specjalnych komorach lub studzienkach. Obiekty
takie powinny mieć odpowiednie wymiary, a przy przejściu przewodów żeliwnych przez ich ściany
należy  zastosować  specjalne  nasuwki.  Możliwe  jest  wykonanie  przejścia  luźno,  ale  otwór
przejściowy należy wypełnić materiałem trwale plastycznym [4, s.310].

Rys. 21. Obudowa zasuwy kielichowej:

Rys. 22. Studzienka do montażu zasuw o średnicy powyżej 500 mm:

1- skrzynka uliczna z pokrywą, 2- kaptur

1- właz typu kanalizacyjnego, 2- skrzynka do zasuw, 3- uszczelnienie

z rurą ochronną, 3- kwadrat do klucza,

papą na podkładzie asfaltowym, 4- beton, 5- nasuwka [1, s. 133].

nasadowego, 4- sprzęgło, 5- drążek
przedłużający sworzeń, 6- zasuwa
kielichowa [1, s. 132].

Hydranty podziemne i naziemne należy łączyć z żeliwnym przewodem wodociągowym przy

pomocy trójnika wmontowanego w przewód lub odcinka rury prostej i kolana kielichowo –
kołnierzowego ze stopką [7, s. 35].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 23. Trójnik ze stopką i trójnik kołnierzowy do montażu armatury wodociągowej [Katalog producenta].

Odpowietrzniki i napowietrzniki montuje się na odnodze trójnika kielichowego lub

kołnierzowego, skierowanej ku górze. Te elementy umieszcza się w studzienkach podziemnych
[7, s. 35].

Wykonanie połączeń kielichowych i kołnierzowych przy montażu uzbrojenia sieci

wodociągowej przeprowadza się analogicznie jak w przypadku łączenia przewodów. Ale przed
połączeniem z przewodami zasuwy podziemne należy ustawiać na blokach z betonu lub cegieł, aby
nie wprowadzać dodatkowych naprężeń [7, s.34].

Przy budowie sieci kanalizacyjnej z rur kamionkowych i betonowych zmiany kierunku oraz

połączenia i rozgałęzienia kanałów należy wykonywać za pośrednictwem odpowiednich studzienek
kanalizacyjnych i komór. Odgałęzienia kanałów z rur kamionkowych można wykonywać przy
użyciu trójników skośnych. Wówczas przy połączeniach ze skośną odnogą kanału stosuje się łuki
kamionkowe. Osadzenie przewodów w ściankach studzienki należy dokładnie uszczelnić i obrobić
uwzględniając oddzielne osiadanie studzienki i przewodu.

Rys. 24. Hydrant pożarowy naziemny [4, s. 314].

Rys. 25. Wpust uliczny [6, s. 345].

Wpusty deszczowe służące do odprowadzania z ulic i placów wód opadowych należy

podłączać do kanałów za pośrednictwem przykanalików z rur betonowych lub kamionkowych.
Połączenia rur przykanalika ze ścianą wpustu powinny być szczelne, dokładnie obrobione
i umożliwiające oddzielne osiadanie wpustu. Przy wyjściu z syfonu osadnika wpustu deszczowego
stosuje się łuki kamionkowe [7, s. 25-26].

Przy łączeniu ze sobą rur i kształtek z różnych materiałów stosuje się połączenia mieszane.

Takie połączenia występują podczas rozbudowy i remontów istniejących już sieci komunalnych.
Obecnie do budowy sieci wodociągowych stosuje się rury z tworzyw sztucznych, a istniejące sieci
były zazwyczaj wykonywane z rur żeliwnych. Podobne problemy występują w przypadku instalacji

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

kanalizacyjnych  wykonanych  z  rur  kamionkowych  lub  żeliwnych.  W  przypadku  ich  remontu
następuje  konieczność  połączenia  rur  z  tworzyw  sztucznych  z  istniejącymi  przewodami.
W  tradycyjnym  montażu  sieci  lub  instalacji  kanalizacyjnej  podobne  sytuacje  miały  miejsce  przy
połączeniach przewodów z rur żeliwnych z kamionkowymi [1, s. 87].

Rys. 26. Dołączniki: a) do dołączania sieci kanalizacyjnej żeliwnej do kamionkowej, b) do dołączania
sieci kanalizacyjnej kamionkowej do żeliwnej; D

nom

-100, 150 i 200 mm, D – odpowiednio 145, 200

i 255 mm [1, s. 87].

Do wykonania połączenia mieszanego niezbędne są specjalne kształtki, dostosowane swoją

konstrukcją i kształtem do wymiarów i rodzaju połączeń rur z różnych materiałów. Są to dołączniki
umożliwiające połączenie przewodów wykonanych z rur żeliwnych i kamionkowych. Ich
konstrukcja jest stosunkowo prosta, gdyż zarówno rury żeliwne i jak i kamionkowe łączy się
kielichowo, a właściwości tych rur są stosunkowo podobne [1, s. 87].

Kształtki do połączeń rur z tworzyw sztucznych z rurami żeliwnymi, mają bardziej

skomplikowaną konstrukcję. Wynika to ze znacznego zróżnicowania łączonych materiałów. Rury
PVC można połączyć z rurami żeliwnymi przez połączenie kołnierzowe stosując specjalną tulejkę
z PVC [1, s. 89].

Rys. 27. Połączenie rozłączne rur PVC z rurą żeliwną kołnierzową: 1- rura z PVC,
2- rura żeliwna kołnierzowa, 3- tuleja z PVC, 4- uszczelka, 5- śruby stalowe,
6- powierzchnie klejone, 7- kołnierz luźny [6, s. 248].

Przejście z rur betonowych na inny materiał odbywa się w studzienkach kanalizacyjnych

i dotyczy całego odcinka sieci kanalizacyjnej między studzienkami. Również w przypadku
remontów załamanych lub zniszczonych kanałów z rur betonowych wymienia się je lub remontuje
(np. wprowadzając rurę z tworzywa sztucznego w miejsce starego rurociągu) na całej długości
między studzienkami.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. W jaki sposób wykonuje się połączenia rur żeliwnych z uzbrojeniem sieci wodociągowej?
2. Jak wykonuje się połączenia rur kamionkowych i betonowych z elementami uzbrojenia sieci

kanalizacyjnej?

3.  Co to są połączenia mieszane?
4.  Do czego służą dołączniki?
5.  W jaki sposób można wykonać przejście z rury żeliwnej na rurę z tworzywa sztucznego?
6.  Jakie są zasady przejścia z rury betonowej na rurę z innego materiału?

4.5.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

połączenia przewodu z rur żeliwnych z zasuwą wodociągową.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń rur żeliwnych z armaturą,
2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń,

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur żeliwnych,

–

dokumentacja techniczna odcinka rurociągu z rur żeliwnych z zasuwą wodociągową,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu (klucze do skręcania śrub lub ręczny dobijak i
młotek),

–

materiały potrzebne do montażu (zasuwa wodociągowa, prostki żeliwne dostosowane do
rodzaju połączeń, materiały uszczelniające itd.).

Ćwiczenie 2

Na podstawie przedstawionej przez nauczyciela dokumentacji technicznej wykonaj montaż

połączenia przewodu z rur żeliwnych z przewodem z rur kamionkowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z wymaganiami dotyczącymi montażu połączeń rur żeliwnych z rurami z innych

materiałów,

2) zapoznać się z instrukcją zawierającą przepisy bhp na stanowisku do ćwiczeń oraz czynności

związane z przebiegiem i warunkami technicznymi montażu połączeń,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stanowisko do montażu przewodów z rur żeliwnych i kamionkowych,

–

dokumentacja techniczna odcinka rurociągu z rur żeliwnych z przejściem na rurę kamionkową,

–

instrukcja dla ucznia obejmująca przepisy bhp oraz czynności związane z przebiegiem
i warunkami technicznymi montażu połączeń,

–

sprzęt i narzędzia potrzebne do montażu (ręczny dobijak i młotek),

–

materiały potrzebne do montażu (dołącznik, prostki żeliwne i kamionkowe, materiały
uszczelniające itd.).

4.5.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak Nie

1) określić zasady wykonania połączeń rur żeliwnych z armaturą sieci

wodociągowej?

¨ ¨

2) określić zasady wykonania połączeń rur kamionkowych i betonowych

z uzbrojeniem sieci kanalizacyjnej?

¨ ¨

3) wykonać montaż połączeń rur żeliwnych, kamionkowych i betonowych

z uzbrojeniem?

¨ ¨

4) określić zasady montażu połączeń rur żeliwnych, betonowych i kamionkowych

z rurami wykonanymi z innych materiałów?

¨ ¨

5) wykonać montaż połączeń mieszanych rur żeliwnych, betonowych

i kamionkowych?

¨ ¨

6) zastosować przepisy bhp przy montażu połączeń mieszanych i połączeń

z armaturą?

¨ ¨

7) wykorzystać zdobyte wiadomości w praktycznym działaniu?

¨ ¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test zawiera 20 zadań. Do każdego dołączone są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko jedna z nich

jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki błędną odpowiedź należy zakreślić kółkiem a następnie
ponownie zaznaczyć odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Gdy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, odłóż jego rozwiązanie na później

i wróć do tego zadania, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 40 minut.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Żeliwo jest to stop:

a)  żelaza i ołowiu.
b)  żelaza i krzemu.
c)  żelaza i węgla o zawartości węgla 2 ÷ 3,6 %.
d)  żelaza i węgla o zawartości węgla poniżej 2%.

2. Przedstawiony na rysunku fragment sieci kanalizacyjnej jest wykonany z rur:

a)  żeliwnych.
b)  betonowych.
c)  kamionkowych.
d)  z polichlorku winylu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Na powierzchni zewnętrznej rur kamionkowych producent powinien oznaczyć:

a)  nazwę wyrobu i producenta, średnicę nominalną oraz ciśnienie nominalne.
b)  nazwę wyrobu i producenta, średnicę nominalną oraz system połączeń.
c)  nazwę wyrobu, średnicę nominalną oraz system połączeń.
d)  nazwę wyrobu i producenta oraz system połączeń.

4. Przedstawiona na rysunku kształtka kamionkowa to:

a)  łuk.
b)  kolano.
c)  zwężka.
d)  trójnik skośny.

5. Do cięcia rur żeliwnych używa się:

a)  nożyc.
b)  piłki do metalu.
c)  przecinaka i młotka.
d)  obcinaka krążkowego.

6. Rury betonowe łączy się:

a)  na gwint.
b)  na zakład.
c)  na kołnierze.
d)  przez spawanie.

7. Do budowy kanałów odprowadzających ścieki agresywne stosuje się rury:

a)  stalowe.
b)  żeliwne.
c)  betonowe.
d)  kamionkowe.

8. Przedstawione na rysunku oznaczenie graficzne elementów do budowy rurociągów żeliwnych

przedstawia:

a)  dwukielich.
b)  prostkę żeliwną kielichową.
c)  prostkę żeliwną kołnierzową.
d)  króciec żeliwny jednokołnierzowy.

9. Łącząc rury żeliwne z hydrantami podziemnymi należy stosować:

a)  kolano ze stopką.
b)  odwadniak.
c)  zwężkę.
d)  opaskę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10. Aby wykonać węzeł (skrzyżowanie) na sieci wodociągowej z rur żeliwnych należy w miejscu

zaznaczonym strzałką użyć:

a) kolana 90

o średnicy 100 mm.

b) kolana 60

o średnicy 150 mm.

c) łuku 30

o średnicy 100 mm.

d) łuku 30

o średnicy 150 mm.

11. Wykonując połączenia kielichowe materiał uszczelniający ubija się w kielichu:

a)  dobijakiem ręcznym i młotkiem.
b)  metalowym prętem.
c)  ostrym narzędziem.
d)  nie ubija się.

12. Przedstawione na rysunku połączenie to:

a)  połączenie elastyczne rur żeliwnych.
b)  połączenie kołnierzowe rur żeliwnych.
c)  połączenie rozłączne rury PVC z rurą żeliwną.
d)  połączenie rozłączne rury PVC z rurą kamionkową.

13. Przy przecinaniu rur żeliwnych monter musi mieć okulary ochronne:

a)  aby lepiej widzieć.
b)  nie ma wymagań w tym zakresie.
c)  aby chronić oczy przed odpryskami.
d)  aby chronić oczy przed promieniowaniem UV.

14. Opuszczając do wykopu rury kamionkowe o średnicy mniejszej niż 400 mm:

a)  należy użyć żurawia lub dźwigu.
b)  nie ma wymagań w tym zakresie.
c)  trzeba zastosować wyciągarki i łańcuchy  .
d)  należy wykonać to ręcznie przy użyciu lin.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Rury betonowe o dużych średnicach transportuje się i składuje:

a)  w pozycji pionowej.
b)  nie ma wymagań w tym zakresie.
c)  w pozycji poziomej z zabezpieczeniem przed przesuwaniem.
d)  w pozycji poziomej bez zabezpieczenia przed przesuwaniem.

16. Połączenia rur betonowych wykonuje się:

a) jeżeli temperatura otoczenia jest dodatnia i temperatura zaprawy jest większa niż +10

b) jeżeli temperatura otoczenia jest dodatnia i temperatura zaprawy jest większa niż +16

c) jeżeli temperatura otoczenia jest dodatnia.
d) nie ma wymagań w tym zakresie.

17. Przy uszczelnianiu połączeń kielichowych za pomocą roztopionego ołowiu pracownicy

powinni posiadać:
a)  odzież ochronną, rękawice i okulary.
b)  odzież roboczą i półmaski z filtrem.
c)  odzież roboczą i fartuch skórzany.
d)  odzież roboczą i tarczę ochronną.

18. Wadą rur betonowych nie są:

a)  skupienia żwiru, piasku, cementu.
b)  widoczne pęknięcia i rysy.
c)  widoczne strefy ubijania.
d)  plamy wilgoci.

19. Przed wykonaniem połączeń kołnierzowych sprawdzenie centryczności otworów w kołnierzach

należy wykonać:
a)  palcem.
b)  wzrokowo.
c)  przy użyciu drewnianego patyka.
d)  przy użyciu pręta metalowego o odpowiednich wymiarach.

20. Jaki jest tryb postępowania (po odcięciu dopływu prądu) w czasie udzielania pomocy

przedlekarskiej poszkodowanemu, który został powierzchownie poparzony roztopionym
ołowiem:
a) opatrzyć oparzenia, schłodzić je i osłonić jałowym opatrunkiem, podjąć kroki

ograniczające skutki wstrząsu i wezwać pogotowie.

b)  podjąć kroki ograniczające skutki wstrząsu i w razie potrzeby wezwać pomoc.
c)  opatrzyć oparzenia i wezwać pogotowie ratunkowe.
d)  wykonać sztuczne oddychanie i masaż serca.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.......................................................................................................................................

Montaż rurociągów żeliwnych, kamionkowych i betonowych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. LITERATURA

1. Cieślowski S., Krygier K.: Instalacje sanitarne, cz. 1 i 2 Technologia. WSiP, Warszawa 2000.
2. Chudzicki J., Sosnowski S.: Instalacje kanalizacyjne. Projektowanie, wykonanie, eksploatacja.

Wyd. Seidel – Przywecki Sp. z o.o., Warszawa 2004.

3.  Dindorf L.: Technologia robót sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, WSiP, Warszawa 1998.
4.  Heidrich Z.: Wodociągi i Kanalizacja, cz. 1 i 2 WSiP, Warszawa 1998.
5.  Roj-Chodacka  A.:  Przestrzeganie  przepisów  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony

przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. KOWEZ, Warszawa 2002.

6. Szpindor A.: Zaopatrzenie w wodę i kanalizacja wsi. Arkady 1992.
7. Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlano–Montażowych, Tom II.

Instalacje Sanitarne i Przemysłowe. Arkady, 1988

8. Wasilewski Z.: Rysunek zawodowy. Instalacje sanitarne i rurociągi przemysłowe. WSiP,

Warszawa 1999.

Czasopisma:
1.  Gaz, Woda i Technika Sanitarna,
2.  Polski Instalator,
3.  Rynek instalacyjny
4.  Instalacje sanitarne

Obowiązujące normy:
PN-EN 295-1: 1999

Rury i kształtki kamionkowe i ich połączenia w sieci drenażowej
i kanalizacyjnej. Wymagania

PN-EN 295-4: 2000

Rury  i  kształtki  kamionkowe  i  ich  połączenia  w  sieci  drenażowej
i kanalizacyjnej.  Wymagania dotyczące specjalnych  kształtek,  łączników
i zamiennych elementów

PN-EN 295-7: 2001

Rury  i  kształtki  kamionkowe  i  ich  połączenia  w  sieci  drenażowej
i kanalizacyjnej.  Wymagania  dotyczące  kamionkowych  rur  i  złączy
przeznaczonych do przeciskania

PN-EN 476: 2001

Wymagania ogólne dotyczące elementów stosowanych w systemach
kanalizacji grawitacyjnej

PN-EN 545: 2000

Rury, kształtki i wyposażenie z żeliwa sferoidalnego oraz ich połączenia
do rurociągów wody. Wymagania i metody badań

PN-EN 598: 2000

Rury, kształtki i wyposażenie z żeliwa sferoidalnego oraz ich połączenia
do odprowadzania ścieków. Wymagania i metody badań

PN-82/H-74002

Żeliwne rury kanalizacyjne

PN-81/H-74100

Rury żeliwne ciśnieniowe – Wymagania i badania

PN-84/H-74101

Rury żeliwne ciśnieniowe do połączeń sztywnych

PN-84/H-74102

Rury żeliwne ciśnieniowe do połączeń elastycznych śrubowych

BN-83/8971-06

Rury betonowe – Ogólne wymagania i badania

Katalogi techniczne producentów i dystrybutorów: rur żeliwnych, kamionkowych
i betonowych oraz informacje techniczne zawarte na stronach internetowych tych firm.