background image

ZJAWISKO TARCIA 

w-7 

MT_SS - w 7 

Bezpieczeństwo  konstrukcji  budowlanej  jest  zapewnione 
wtedy, gdy spełnione są dwa zasadnicze warunki:  

1. Konstrukcja musi być odpowiednio sztywna; 

  

2. Konstrukcja musi być stateczna, tzn. nie może się ani 

obrócić (przewrócić), ani przesunąć. 

 

Przesunięcie się konstrukcji jest prawie zawsze 

równoznaczne z katastrofą. 

background image

MT_SS - w 7 

background image

MT_SS - w 7 

Przykłady

1. Obciążona rama 

 

• Generowane są siły rozporu 

H

, przekazywane na 

fundament 

• Siły 

H

 musi być zrównoważony siłą 

T

 występującą w 

płaszczyźnie zetknięcia się stopy fundamentowej z 
gruntem. 

Siła 

T

 to sia tarcia. 

background image

MT_SS - w 7 

2. Mur oporowy 

• Obciążony jest parciem wypadkowym 

Z

w

  

• Przesunięciu muru przeciwstawia się siła tarcia 

T

występująca w zetknięcia się muru z podłożem 
gruntowym. 

Z

w

 = Z

x

 – Z

H

 

Z

H

 – parcie wody 

Z

x

 – składowa pozioma parcia ciała sypkiego 

background image

MT_SS - w 7 

• Wartość siły tarcia zależy od 

chropowatości

 stykających 

się powierzchni; 

 

• W  przypadku 

idealnie  gładkich  powierzchni

,  tarcie  nie 

występuje ( 

T

 = 0 ); 

 

• Aby konstrukcje przedstawione w przykładach nie uległy 

zniszczeniu, 

siła 

tarcia 

powinna 

co 

najmniej 

zrównoważyć siłę 

H

 i 

Z

 

T ≥ H T ≥ Z

• Jeśli powyższe warunki nie są spełnione, nastąpi poślizg 

fundamentu i zniszczenie konstrukcji

background image

MT_SS - w 7 

Teoria

• Jeśli ciało o ciężarze spoczywa na podłożu poziomym, 

to wywołuje ono reakcję 

 

N = 

 

      skierowaną przeciwnie i prostopadle do płaszczyzny       

styku

 

Q

N

Q

N

,

background image

MT_SS - w 7 

• Gdy  do  rozważanego  ciała  przyłożymy  siłę  P,  to  w 

płaszczyźnie styku powstanie odpór w postaci siły tarcia

 

P

T

P

T

,

• Przy wzroście siły wzrastać będzie proporcjonalnie siła 

tarcia T, przy czym ciało pozostanie w spoczynku.

 

Tarcie występujące w stanie spoczynku ciała nazywamy 

tarciem spoczynkowym

.

 

background image

MT_SS - w 7 

• Gdy siła osiągnie pewną 

graniczną wartość

, siła tarcia 

osiągnie  swoją  wartość  maksymalną,  przy  której  ciało 
będzie  trwać  jeszcze  w  równowadze,  lecz  po 
przekroczeniu tej wartości nastąpi przesuwanie się ciała 
w kierunku siły P

 

Tarcie występujące podczas ruchu stykających się ciał 

nazywamy 

tarciem kinematycznym

.

 

background image

MT_SS - w 7 

• Wartość siły tarcia zależy od: 

 

• wartości nacisku normalnego na płaszczyznę styku, 

 

• szorstkości  stykających  się  ciał,  charakteryzowanej 

współczynnikiem tarcia. 

oznaczenia: 

 

 

 

f

s

 – współczynnik tarcia statycznego, 

 

 

 

f

k

 – współczynnik tarcia kinetycznego. 

W  zagadnieniach  budowlanych  interesować  nas  będzie 
tylko tarcie statyczne, którego wartość wyrażamy wzorem. 

T = f

s

·

background image

MT_SS - w 7 

10 

współczynnik tarcia – doświadczenie: 

Tarcie nie występuje 

Tarcie statyczne 

Tarcie statyczne – 

równowaga graniczna 

Ruch ciała - tarcie kinetyczne 

background image

MT_SS - w 7 

11 

Wyznaczanie współczynników tarcia – doświadczenie: 

background image

MT_SS - w 7 

12 

1. Zwiększamy kąt nachylenia   

 

płaszczyzny styku obu ciał, 

 

2. W chwili równowagi granicznej kąt      osiąga wartość         

s

s

-  kąt tarcia 

3. Po zwiększeniu wartości kąta    nastąpi poślizg ciał i 

przesuwanie się jednego ciała po drugim, 

 

4. W płaszczyźnie styku wystąpi wówczas tarcie kinetyczne.   

background image

MT_SS - w 7 

13 

Współczynnik tarcia statycznego jest równy tangensowi 

kąta tarcia i jest wielkością niemianowaną. 

s

s

s

s

s

tg

f

f

N

N

f

N

T

tg

czyli 

Współczynnik tarcia zależy od chropowatości współpracujących 
powierzchni. 

 

Smarowanie tych powierzchni zmniejsza współczynnik tarcia. 

background image

MT_SS - w 7 

14 

Współczynniki tarcia posuwistego 

dla materiałów stosowanych w budownictwie 

podłoże 

materiał 

mur z cegły 

beton o powierzchni 

chropowatej  gładkiej 

miękkoplastyczny ił lub glina 

0,20 

0,25 

0,10 

plastyczny ił lub glina 

0,23 

0,35 

0,20 

glina zwarta, piasek gliniasty 

0,30 

0,40 

0,25 

piasek lub żwir 

0,50 

0,55 

0,30 

beton 

0,75 

0,75 

---- 

mur na świeżej zaprawie 

0,50-0,70 

----- 

---- 

izolacja papowa 

0,20 

0,7 

---- 

background image

MT_SS - w 7 

15 

Opór przy toczeniu się ciał 

1. Krążek o ciężarze G spoczywa na poziomej płaszczyźnie 

 

2. Do środka krążka 0 przykładamy siłę P – krążek może się 

toczyć 

 

3. Dopóki wartość siły P będzie mniejsza od pewnej 

wartości granicznej, dopóty krążek będzie pozostawał w 
spoczynku 

background image

MT_SS - w 7 

16 

4. Po przekroczeniu przez siłę P wartości krytycznej krążek 

zaczyna się: 

 

• toczyć, lub 
• ślizgać 

 

Na krążek pozostający jeszcze w spoczynku działają siły

 

1. siła ciężkości (na poniższym rysunku to siła Q)
2. siła pozioma P, 
3. reakcja płaszczyzny, na której krążek spoczywa o 

składowych: 

a) normalną N
b) styczną, czyli siłę tarcia T

background image

MT_SS - w 7 

17 

Równowaga sił działających na krążek 

poślizg krążka

 

N – G = 0, P – T = 0 

stąd:    

N = G,  T = 

background image

MT_SS - w 7 

18 

Aby krążek nie zaczął się 

ślizgać

, musi być spełniony 

warunek wynikający z praw tarcia. 

G

f

N

f

P

s

s

gdzie:   f

s

 – współczynnik tarcia statycznego 

background image

MT_SS - w 7 

19 

Równowaga momentów sił działających na krążek 

toczenie się krążka

uwaga: 

• momenty sił G i T względem tego punktu = 0, zatem 

 

• aby równanie momentów było spełnione, reakcja N musi 

działać na pewnym ramieniu względem punktu A 

 

• linia działania tej reakcji nie przechodzi więc przez 

teoretyczny punkt styku A, lecz w pewnej od niego 
odległości 

 

• w rozpatrywanym przypadku linia działania reakcji musi 

leżeć z prawej strony tego punktu, aby zrównoważyć 
moment siły P

background image

MT_SS - w 7 

20 

Równanie równowagi momentów względem punktu A, w 

którym krążek styka się z podłożem. 

 

 

r

P

N

M

r

P

N

M

A

A

0

gdzie: 
         M

A

(N) – moment reakcji normalnej względem punktu A 

 

 

       r – promień krążka 

background image

MT_SS - w 7 

21 

odkształcone powierzchnie 

stykających się ciał 

Zwiększając wartość 

siły P osiągamy stan 

równowagi granicznej: 

t

A

f

N

N

M

max

gdzie:   f

t

 – ramię działania siły N względem punktu A zwane  

 

 

współczynnikiem oporu przy toczeniu 

background image

MT_SS - w 7 

22 

Aby rozpatrywany krążek nie zaczął się toczyć, musi być 

spełniony następujący warunek: 

t

A

f

N

M

r

P

max

stąd: 

r

f

G

P

t

background image

MT_SS - w 7 

23 

Warunki pozostawania krążka w spoczynku 

Aby krążek pozostał w spoczynku, wartość poziomej siły P 
nie może przekroczyć mniejszej z wartości wynikających z 
warunków: 

Dwa sposoby utraty spoczynku: 

 

1. gdy 

(f

/r) < f

s

 – krążek zacznie najpierw się  

   

 

 

toczyć nim nastąpi poślizg, 

 

2. gdy 

(f

/r) > f

s

 – krążek najpierw wpadnie w  

   

 

 

poślizg nim zacznie się toczyć. 

 

Zwykle 

 

(f

/r) < f

s

  

background image

MT_SS - w 7 

24 

Wartości współczynnika f

t

 dla niektórych przypadków 

Rodzaj stykających się powierzchni 

współczynnik 

oporu 

f

t

 [cm] 

krążek drewniany po podłożu z drewna 

0,05÷0,06 

krążek z miękkiej stali po podłożu miękkiej stali 

0,005 

krążek drewniany po podłożu ze stali 

0,03÷0,04 

kulka z hartowanej stali po podłożu ze stali 

0,001 

background image

MT_SS - w 7 

25 

Przykłady 

Podręczniki wskazane w: 
 
• Sylabusie – e-dziekanat, 
• Karcie informacyjnej przedmiotu – USOS, 
• Wykładzie 1.