aaxis-sk ORP - mat. szkoleniowe

Ochrona radiologiczna

Zapobieganie nara

eniu ludzi i środowiska,

przypadku

braku

przypadku

braku

liwości

zapobie

enia takim sytuacjom – ograniczenie

ich skutków do poziomu tak niskiego, jak

tylko jest to rozs

dnie osi

galne, przy

uwzgl

dnieniu, czynników ekonomicznych,

spo

ecznych i zdrowotnych

Ochrona radiologiczna pacjenta

Zespó

czynności i ogranicze

zmierzaj

cych

do zminimalizowania nara

enia pacjenta na

promieniowanie jonizuj

ce, które nie będzie

nadmiernie utrudniało lub uniemo

liwiało

uzyskania po

danych i uzasadnionych

informacji diagnostycznych lub efektów

leczniczych.

Historię ochrony radiologicznej można podzielić na

zasadnicze okresy, tj.: okres od 1

85 do 1945r i od 1946r do

chwili obecnej.

Okres 1895 – 1945

1895r. - Wilhelm C.Roentgen odkrywa

promieniowanie X,

1896r. - Henry Becquerel odkrywa

promieniowanie uranu,

1897r. - Maria Curie-Skłodowska odkrywa

tzw. naturalną promieniotwórczość

Personel medyczny (częste uszkodzenia skóry i układu

krwiotwórczego) wy

sza umieralność lekarzy radiologów

1913r. Niemcy, 1915r. W.Brytania - pierwsze

zalecenia ochronne,

1913r. - F. Proescher publikuje prace na temat

wykorzystania radu w celach leczniczych,

1925r. - I Kongres Radiologiczny

1928r. - II Kongres Radiologiczny i powołanie

Komisji ICRP,

Zalecenia stosowania osłon zewnętrznych przed

promieniowaniem X i gamma.

Dawka tolerancyjna 60R/rok; 0,2R/dzień, 50 R/rok (1930 r.)

1936r. - John Lawrence – zastosowanie

fosforu-32 do leczenia leukemii,

1938r. - odkrycie izotopu jodu- 131

i kobaltu -60

1940r. - uruchomienie cyklotronu na

potrzeby produkcji radionuklidów

B. Okres 1946 do 2007

1946 – skuteczne leczenie raka tarczycy

izotopem jodu – 131,

1950 – użycie roztworu fizjologicznego z J-131

do obrazowania serca,

1950 – restytucja ICRP

zalecenia 0,3 R/tydz – dla pracowników,

20R/okres płodności, pierwsza wersja ALARA,

narażenie dopuszczalne ludności 1/10 dawki

„zawodowej”, dla gonad 1/30 dawki,

1945r. – Dawid Kuhl wynalaz

sposób na

rejestrowanie promieniowania radionuklidów

w postaci zdj

cia,

1958r. – pierwszy raport ICRP w sprawie

możliwości braku dawki progowej dla zjawisk

stochastycznych,

ICRP proponuje dawki dopuszczalne 15 rem

rocznie przy ograniczeniu dawek dla gonad

i szpiku formu

łę

D< 5 (N-18) rem, zalecana

dawka 3 rem na kwartał, inne narz

dy 0,3

rem/tydz, dawka genetyczna znacz

ca < 5 rem,

ekspozycja medyczna jodu – najni

sza.

Zalecenia

konieczno

Zalecenia

konieczno

dozymetrii

indywidualnej na obszarach kontrolowanych.

Ryzyko radiologiczne rozumiane i definiowane

jako prawdopodobie

stwo

mierci z powodu

nowotworów i nast

pstw dziedzicznych

1958r. – skonstruowanie kamery scyntylacyjnej,

1974r. – ICRP koncepcja dawki narażonej / rodzaj

promieniowania, wrażliwość narządowa,

Pierwsze sformułowanie trzech podstawowych

zasad ochrony radiologicznej:

- uzasadnienie praktyki,

- optymalizacja ochrony,

-ograniczenie dawki osobniczej (50 mSv/rok-

zawodowo, 5 mSv/rok-ogó

ludno

ci),

Zdefiniowanie rocznych limitów wch

oni

ęć

ustroju substancji promieniotwórczych.

1986r – katastrofa elektrowni jądrowej

w Czarnobylu,

1991r. – obniżenie dawek granicznych: 20

mSv/rok- ekspozycja zawodowa,

1 mSv/rok

– populacja.

Nowe

warto

Nowe

warto

czynników

jako

czynników

jako

promieniowania ( w

) i dla narz

dów (w

Ocena działania małych dawek.

W Polsce jest ponad 10 t

s. aparatów

rentgenowskich, które wykorzystywane s

wykonywania ok. 30 milionów bada

rocznie.

kilku

lat

obserwuje

kilku

lat

obserwuje

wzrost

zainteresowania promieniowaniem jonizuj

cym

w celach medycznych, w tym z wykorzystaniem

nowych procedur obci

ąż

cych pacjentów

wysok

dawk

np. tomografia komputerowa,

radiologia zabiegowa.

Ekspozycja na promieniowanie jonizujące,

która ma związek z diagnozowaniem lub terapią

nazywa się

ekspozycją medyczną

Obejmuje ona:

diagnostyk

rentgenowsk

badania radioizotopowe/medycyna nuklearna,

radioterapię, w tym terapię jodem – 131,

gammaterapi

, brachyterapi

Przeciętna dawka efektywna powodowana

badaniami rentgenowskimi w Polsce

w przeliczeniu na jedno badanie wynosi 1,2

mSv, natomiast w przeliczeniu na jednego

mieszkańca 0,8 mSv.

W medycynie nuklearnej przeciętna dawka

efektywna przypadająca na jedno badanie

radioizotopowe In vivo wynosi ok. 10 mSv

z czego ok. 7 mSv stanowią badania

tarczycy jodem i ok. 2mSv badania technetem

– 99m.

Rodzaje i kategorie ekspozycji na

promieniowanie jonizujące.

Jeste

my stale poddani działania promieniowania

jonizuj

cego pochodz

cego z naturalnych sztucznych

źródeł. Mówimy o

nara

eniu zewn

trznym

, gdy źródło

promieniowania znajduje się poza organizmem
i

nara

eniu wewn

trznym

, gdy źródło jest wewn

trz

organizmu. O osobach, które zastały podane działaniu
promieniowania jonizuj

cego , mówimy, że zostały

napromienione.

eli źródło znajduje się na zewn

trz

organizmu, mówimy o

napromienieniu zewn

trznym

a je

eli wewn

trz – o

napromienieniu wewn

trznym.

Natomiast

ska

eniem

promieniotwórczym

nazywamy obecność substancji promieniotwórczej
w

jakimkolwiek

miejscu

poza

źródłem

promieniowania.

Ekspozycja zawodowa

– dotyczy osób pracuj

cych

zawodowo ze

ródłem promieniowania jonizuj

cego.

Ekspozycja

medyczna

–

dotyczy

osób

diagnozowanych lub leczonych promieniowaniem
jonizującym.

Ekspozycja ludno

– dotyczy nara

enia na

promieniowanie ludzi z ogółu ludności.

W medycynie promieniowanie jonizuj

ce stosowane

jest głównie w badaniach diagnostycznych, jak

i w terapii.

W Polsce, lekarze, technicy rtg, piel

gniarki stanowi

najwi

ksz

grup

zawodow

nara

promieniowanie jonizuj

ce emitowane ze

róde

sztucznych

wiecie kontroluje si

nara

enie ponad 1,5 mln

pracowników słu

by zdrowia.

Dawka średnia - 0,6 mSv/rok

Odsetek osób, które otrzymały dawkę

roczną w przedziale [mSv]:

- < 0,1 >

~ 97,9%

- < 1,2 >

~ 1%

- < 2,5 >

~ 0,7%

- < 5 – 15>

~ 0,25%

- < 15 -20>

~ 0,01%

- < 20 -50>

~ 0,02%

- > 50

~ 0,01%

Dawka

rednia ~ 7,8 mSv

Odsetek osób, które otrzymały dawk

roczn

w przedziale [mSv]

- < 0,10 >

~ 86

- / 10,20 >

~ 6,6

- / 20,50 >

~ 3,4

- / 50,150

~ 3,2

- / 150 – 200>

~ 0,4

- / 200, 500 >

~ 0,4

- > 500

~ 0,0

Przybliżone wartości dawek otrzymanych

przez pacjentów podczas robienia zdjęć rtg

kręgosłupa i klatki piersiowej.

Rodzaj badania

Poziom refencyjny( mGy)

Parametry rozkładu

dawek [mGy]

Radiografia klatki

0,3

0,15 – 3,9

piersiowej (PA)

Radiografia

kręgosłupa

lędźwiowego (AP)

2,4 -15

W Polsce nara

enie od źróde

naturalnych

stanowi ok. 74% ca

kowitego nara

enia

radiacyjnego i wyra

one jako dawka

skuteczna wynosi ok. 2,5 mSv/rok.

Najwi

kszy udział w tym nara

eniu ma

radon i produkty jego rozpadu, od których

statystyczny mieszkaniec Polski otrzymuje

dawk

wynosz

ok. 1,36 mSv/rok.

Uzasadnienie konieczności

nara

enia

nara

enie:

proces, w którym organizm ludzki

podlega działaniu promieniowania jonizuj

cego.

Przypadki nara

enia na dzia

anie promieniowania

jonizuj

cego w celach medycznych.

narażenie na działanie promieniowania jonizującego pacjentów

jako części ich własnego rozpoznania medycznego lub leczenia,

narażenie na działanie promieniowania jonizującego osób

fizycznych jako części nadzoru ochrony zdrowia pracowników,

narażenie na działanie promieniowania jonizującego osób

fizycznych jako części pierwotnych badań zdrowia,

narażenie na działanie promieniowania jonizującego zdrowych

osób fizycznych lub pacjentów dobrowolnie uczestniczących w

badawczych programach medycznych lub biomedycznych,

diagnostycznych lub terapeutycznych,

nara

enie na dzia

anie promieniowania jonizuj

cego osób

fizycznych jako cz

ęś

ci procedury medycznej s

dowej

eli nie mo

na uzasadni

nara

enia na działanie

promieniowania jonizuj

cego,

powinno być ono zabronione

Optymalizacja ochrony przed

promieniowaniem.

Wszelkie dawki wynikające z narażenia na działanie

promieniowania jonizującego w celach medycznych

do celów radiologicznych, z wyjątkiem procedur

radioterapeutycznych, są utrzymane na jak

najniższym, racjonalnie osiągalnym poziomie,

zgodnie z uzyskiwaniem wymaganej informacji

diagnostycznej, biorąc pod uwagę czynniki

gospodarcze i społeczne,

W odniesieniu do każdego narażenia na działanie

promieniowania jonizującego w celach medycznych osób

fizycznych do celów radioterapeutycznych, narażenie na

działanie promieniowania jonizującego docelowej powierzchni

jest planowane odrębnie dla każdego przypadku, biorąc pod

uwagę, że dawki dla miejsc i tkanek docelowych są tak niskie, jak

jest to racjonalnie osiągalne oraz zgodnie z zamierzonymi

radioterapeutycznymi

celami

narażenia

działanie

radioterapeutycznymi

celami

narażenia

działanie

promieniowania jonizującego.

Ustanowienie i stosowanie diagnostycznych poziomów

referencyjnych w odniesieniu do badań radiodiagnostycznych,

W programach biomedycznych i medycznych:

zainteresowane osoby fizyczne uczestnicz

w nich

dobrowolnie,

osoby fizyczne s

powiadamiane o zagro

eniu zwi

zanym

z nara

eniem na dzia

anie promieniowania jonizuj

cego

Ustalone jest ograniczenie dawki dla osób

fizycznych, w odniesieniu do których nie oczekuje

adnej bezpośredniej korzyści wynikaj

cej z

nara

enia,

W przypadku pacjentów, którzy dobrowolnie

zgadzaj

na podanie si

doświadczalnym

praktykom diagnostycznym lub terapeutycznym a

którzy oczekuj

, ze wynios

korzyści diagnostyczne

lub lecznicze z tych praktyk, docelowe poziomy

dawek s

planowane indywidualnie przez lekarza

kieruj

cego na badanie i zabieg,

Zapewnienie utrzymania na jak najni

szym

racjonalnie

osi

racjonalnie

osi

galnym

poziomie

dawek

galnym

poziomie

dawek

wynikaj

cych

nara

cych

nara

enia

dzia

enia

dzia

anie

promieniowania jonizuj

cego do celów medycyny

dowej

Proces optymalizacji obejmuje wybór sprz

tu, spójnego

tworzenia odpowiednich informacji diagnostycznych lub

wyników leczenia, jak równie

kontrol

aspektów

praktycznych, zapewnienie jako

ci, kontrol

jako

ci, ocen

i obliczanie dawek pacjenta i zarz

dzanie dzia

aniami,

przy uwzgl

dnieniu czynników ekonomicznych i

spo

ecznych,

W przypadku pacjentów poddanych leczeniu lub

diagnostyce z u

yciem nuklidów promieniotwórczych,

lekarz wykonuj

cy badanie albo zabieg lub posiadacz

urz

dzenia radiologicznego, dostarcza pacjentowi lub jego

prawnemu opiekunowi pisemne instrukcje, w celu

ograniczenia dawek w stosunku do osób maj

cych

kontakt z pacjentem, instrukcje te przekazywane s

przed

opuszczeniem zak

adu opieki zdrowotnej.

Dawki graniczne

Dla pracowników dawka graniczna, wyra

ona

jako dawka skuteczna/efektywna wynosi 20

mSv/rok

Dawka /20 mSv/rok/ mo

e być w danym

roku kalendarzowym przekroczona do

warto

ci 50 mSv, pod warunkiem,

e w ciągu

kolejnych pięciu lat kalendarzowych jej

sumaryczna warto

ść

nie przekroczy 100 mSv.

Dawka graniczna, wyrażona jako dawka

równoważna, wynosi w ciągu roku

kalendarzowego:

150 mSv

dla soczewek oczu,

500 mSv

dla skóry, jako warto

ść

rednia dla

dowolnej powierzchni 1 cm

napromienionej

czę

ci skóry,

500mSv

dla dłoni, przedramion, stóp i

podudzi.

Kobieta, od chwili zawiadomienia przez ni

kierownika jednostki organizacyjnej o ci

ąż

y, nie

e być zatrudniana w warunkach prowadz

cych

do otrzymania przez maj

ce się urodzić dziecko

dawki skutecznej /efektywnej/ przekraczaj

cej

wartości

1 mSv.

Dla uczniów, studentów i praktykantów, w wieku 18

lat i powy

ej wartości dawek granicznych przyjmuje

się tak jak dla pracowników.

Dla uczniów, studentów i praktykantów w wieku od

16 do 18 lat, dawka graniczna wyra

ona jako dawka

skuteczna / efektywna/ z zastrze

eniem / kobieta w

ąż

y/, wynosi 6 mSv/rok, przy czym dawka

graniczna wyra

ona jako dawka równowa

na,

wynosi w ci

gu roku kalendarzowego:

50 mSv dla soczewek oczu,

150 mSv dla skóry, jako wartość średnia dla

dowolnej powierzchni 1cm

napromienionej

ęś

ci skóry,

150 mSv dla d

oni, przedramion, stóp i podudzi

Dla osób z ogółu ludności dawka graniczna

wyra

ona jako dawka skuteczna / efektywna/

wynosi 1mSv/rok, przy czym dawka graniczna,

wyra

ona jako dawka równowa

na, wynosi w ci

roku kalendarzowego:

15 mSv dla soczewek oczu,

50 mSv dla skóry, jako wartość średnia dla

dowolnej powierzchni 1cm

napromienionej

ęś

ci skóry.

Dawka 1 mSv mo

e być w danym roku kalendarzowym

przekroczona, pod warunkiem, że w ci

gu kolejnych 5 lat

kalendarzowych jej sumaryczna wartość nie przekroczy

5 mSv.

Wyznaczaj

c dawki skuteczne, zmniejsza się je o dawki

wynikaj

naturalnego

tła

promieniowania

naturalnego

tła

promieniowania

jonizuj

cego

występuj

cego

występuj

cego

danym

terenie,

cego

danym

terenie,

uwzględniaj

c rzeczywisty czas nara

enia. Jeżeli tło

naturalne nie jest znane, za jego wartość przyjmuje się 2,4

mSv/rok.

Oceny nara

enia pracowników dokonuje się dla ka

dego

roku kalendarzowego w oparciu o dawki wyznaczone na

podstawie pomiarów wykonanych w okresach nie

dłu

szych niż trzy miesiące, po zakończeniu tego okresu.

Dawka skuteczna opisuje nara

enie całego

ciała, natomiast dawka równoważna odnosi

się tylko do wybranej tkanki lub narządu.

na powiedzieć,

e opisuje narażenie

miejscowe

Cel i zakres dyrektywy:

Dyrektywa dotyczy ekspozycji na promieniowanie

jonizuj

ce w zwi

zku z:

diagnostyk

i planowaniem leczenia promieniowaniem

jonizuj

cym,

nara

eniem zawodowym,

programami badań przesiewowych,

dobrowolnym uczestnictwem w badawczych programach

biomedycznych,

diagnostyk

lub terapi

procedurami medyczno-prawnymi.

W art.2. - Definicje, wyja

nia się m.in. nast

pujące

poj

cia: audyt kliniczny, odpowiedzialno

ść

kliniczna,

diagnostyczne poziomy referencyjne, ograniczenie

dawki, szkoda indywidualna, nara

enie na działanie

promieniowania.

Art.5. Odpowiedzialno

ść

, dotyczy odpowiedzialno

za ekspozycj

pacjenta.

Odpowiedzialno

ść

spoczywa na osobie zlecającej jak i

wykonuj

cej badanie z u

yciem promieniowania

jonizuj

cego.

Artykuł 6. Procedury: omawia potrzebę ujednolicenia

standartowych procedur medycznych, stosownie do aparatury

radiologicznej.

Wskazuje się na istotną rolę fizyków medycznych.

y nacisk poło

ony jest na prowadzenie audytów klinicznych

zgodnie z krajowymi procedurami. W przypadku przekroczenia

poziomów referencyjnych należy podejmować działania

naprawcze.

Artykuł 7. Kształcenie: wskazuje na potrzebę szkoleń osób

wykonujących badanie i zabiegi w dziedzinie ochrony przed

promieniowaniem. Zdobyte umiejętności powinny być

potwierdzone dyplomami, certyfikatami i formalnym uznaniem

kwalifikacji.

Zakres szkolenia powinien dotyczyć równie

ochrony radiologicznej pacjenta.

Artykuł 8. Sprzęt radiologiczny: zawiera zalecenia

dotyczące sprzętu radiologicznego. Sprzęt ten powinien

być pod ścisłym nadzorem dotyczącym ochrony przed

promieniowaniem

jonizującym.

Koniecznym

jest

promieniowaniem

jonizującym.

Koniecznym

jest

wprowadzenie systemu zapewnienia jakości i testów

kontrolnych. Ka

dy aparat powinien być poddany testom

akceptacyjnym przed jego pierwszym dopuszczeniem do

działalności klinicznej, a następnie przeprowadzane są

testy specjalistyczne, tak

e po dokonaniu napraw

i procedur konserwacyjnych.

Testy wewnętrzne prowadzi personel zakładów radiologii.

Artykuł 9. Praktyki szczególne: określa zasady

postępowania w obszarach wymagających szczególnych

zabiegów ochronnych, tj. dotyczących dzieci, programów

badań przesiewowych i programów związanych z

nara

eniem na wysokie dawki promieniowania /

radiologia interwencyjna, tomografia komputerowa,

radioterapia/. W w/w procedurach szczególną uwagę

nale

y zwrócić na programy zapewnienia jakości wraz z

oceną dawek dla pacjentów.

Artykuł 10. Ochrona kobiet w cią

y i karmiących piersią:

w przypadku kobiet w wieku rozrodczym, które kieruje się

na badania lub zabiegi z wykorzystaniem promieniowania

jonizującego nale

y dowiedzieć się czy pacjentka jest w

cią

y bądź karmi piersią.

Dyrektywa 96/29/EURATOM z dnia 13 maja 1996r

w sprawie podstawowych norm bezpieczeństwa

dotyczących ochrony zdrowia przed

promieniowaniem jonizującym pracowników i

ogółu ludności

Dyrektywa ma zastosowanie do wszystkich działalności

związanych z zagro

eniem promieniowaniem jonizującym

od sztucznego źródła promieniowania jonizującego.

Ustanawia dawki graniczne dla pracowników, kobiet

w cią

y, praktykantów i studentów oraz osób postronnych.

Określa wymagania dla terenów kontrolowanych

i nadzorowanych oraz monitoring stanowisk pracy.

Zalecenia Międzynarodowej Komisji

Ochrony Radiologicznej (ICRP)

Nie wolno dopu

adnej praktyki związanej z

ekspozycj

, dopóki praktyka ta nie przyniesie

dostatecznej korzyści osobom eksponowanym lub

społeczeństwu, przewy

szając straty w postaci

radiologicznego uszczerbku na zdrowiu, związanego z tą

praktyką.

Ochrona przed promieniowaniem jonizującym obejmuje

tylko te rodzaje źródeł i przypadki, które s

regulowane.

Ochrona radiologiczna jest oparta na dwóch systemach:

- zezwole

i nadzoru,

- ograniczenia dawek.

Zgodnie z wymogami dotyczącymi zezwole

nabywanie, posiadanie, u

ytkowanie i usuwanie

substancji promieniotwórczych dozwolone jest tylko

w ściśle określonych celach, w miejscach

zabezpieczonych i przez osoby do tego

upoważnione.

N/w działalność związana z narażeniem wymaga zezwolenia

albo zgłoszenia:

wytwarzanie, przetwarzanie, przechowywanie, składowanie,

transport lub stosowanie materiałów jądrowych, źródeł

i odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa

jądrowego i obrocie nimi, a także na wzbogacaniu izotopowym,
produkowanie, instalowanie, stosowanie i obsługa urządzeń

zawierających źródła promieniotwórcze oraz obrocie tymi

urządzeniami,
uruchamianie

stosowanie

urządzeń

wytwarzających

promieniowanie jonizujące,
uruchamianie pracowni, w których maja być stosowane źródła

promieniowania jonizującego w tym pracowni rentgenowskich,
zamierzone dodawanie substancji promieniotwórczych ludziom

i zwierzętom w celu medycznej i weterynaryjnej diagnostyki,

leczenia lub badań naukowych



UWAGA:

działalność polegająca na

dodawaniu

substancji

promienio

dodawaniu

substancji

promienio

twórczych do żywności, zabawek,

osobistych ozdób lub kosmetyków

oraz przywozie na terytorium Polski i

wywozie z Polski takich wyrobów jest

zabroniona.



zezwolenia

wydaje

Prezes

Państwowej

Agencji

Atomistyki, a na uruchomienie i stosowanie aparatów

rentgenowskich do celów diagnostyki medycznej,

radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej

i radioterapii schorzeń nienowotworowych oraz

uruchomienie pracowni stosujących takie aparaty wydaje

państwowy wojewódzki inspektor sanitarny.



dla jednostek podległych lub podporządkowanych

Ministrowi Obrony Narodowej – komendant wojskowego

ośrodka medycyny prewencyjnej,



podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych –

państwowy inspektor sanitarny ministerstwa Spraw

Wewnętrznych i Administracji.



wydanie, odmowa wydania oraz cofnięcie zezwolenia

następuje w drodze decyzji administracyjnej.



zezwolenie wydaje się na czas nieoznaczony, chyba, że

jednostka organizacyjna ubiegająca się o wydanie zezwolenia

złoży wniosek o wydanie zezwolenia na czas oznaczony.



kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zgłaszać

organowi wydającemu zezwolenie wszelkie zmiany danych

określonych w zezwoleniu.



za przestrzeganie wymagań ochrony radiologicznej

odpowiedzialny jest kierownik jednostki organizacyjnej

wykonującej działalność związaną z narażeniem.



w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność

wymagającą zezwolenia istnieje obowiązek opracowania i

wdrożenia programu bezpieczeństwa jądrowego i ochrony

radiologicznej.



w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność

wymagającej

zezwolenia

wewnętrzny

nadzór

nad

przestrzeganiem wymagań ochrony radiologicznej sprawuje

osoba, która posiada uprawnienia inspektora ochrony

radiologicznej.



uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej w pracowni

stosującej aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki

medycznej nadaje Główny Inspektor Sanitarny.



kierownik jednostki organizacyjnej zawiadamia pisemnie

organ, który wydał zezwolenie albo przyjął zgłoszenie,

o przewidywanym przekształceniu jednostki organizacyjnej

lub zakończeniu przez nią działalności.



pracownik może być zatrudniony w warunkach narażenia po

orzeczeniu braku przeciwwskazań do takiego zatrudnienia

wydanym przez lekarza posiadającego odpowiednie

kwalifikacje.



kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany

zapewnić prowadzenie wstępnych i okresowych nie

rzadziej niż co 5 lat szkoleń pracowników w zakresie

ochrony radiologicznej zgodnie z opracowanym przez

siebie programem.



programy szkoleń, opracowane przez kierownika jednostki

organizacyjnej działającej na podstawie zezwolenia,

podlegają zatwierdzeniu przez organ, który wydał

zezwolenie.



zaliczenia pracowników zatrudnionych w warunkach

narażenia do kategorii A lub B dokonuje kierownik

jednostki organizacyjnej.



kierownik jednostki organizacyjnej wprowadza podział

lokalizacji miejsc pracy na:

- teren kontrolowany

- teren nadzorowany



kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest

prowadzić rejestr dawek indywidualnych otrzymywanych

przez pracowników zaliczonych do kategorii A na

podstawie wyników pomiarów i ocen.



przed zatrudnieniem pracownika w warunkach narażenia

kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany

wystąpić do Prezesa agencji z wnioskiem o informację z

centralnego rejestru dawek o dawkach otrzymanych przez

tego pracownika w roku kalendarzowym oraz w

okresie czterech poprzednich lat kalendarzowych



za nadzór medyczny nad pracownikiem kategorii

A odpowiedzialny jest kierownik jednostki organizacyjnej

oraz uprawniony lekarz. Okresowe badania lekarskie

przeprowadza się co najmniej raz w roku. Dokumentacja

medyczna jest przechowywana do dnia osiągnięcia przez

pracownika 75 lat, jednak nie krócej niż 30 lat od dnia

zakończenia przez niego pracy w warunkach narażenia.



prowadzenie działalności związanej z nara

eniem na

promieniowanie jonizujące w celach medycznych,

polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych z

zakresu radioterapii onkologicznej, w tym leczeniu

chorób nowotworowych przy użyciu produktów

radiofarmaceutycznych, wymaga zgody Ministra Zdrowia



prowadzenie działalności związanej z nara

eniem na

promieniowanie jonizujące w celach medycznych

polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych

z zakresu badań rentgenodiagnostycznych,

z wykorzystaniem produktów radiofarmaceutycznych

oraz zabiegów z zakresu radiologii zabiegowej wymaga

zgody

państwowego

wojewódzkiego

inspektora

zgody

państwowego

wojewódzkiego

inspektora

sanitarnego / komendant wojskowego ośrodka

medycyny prewencyjnej, państwowy inspektor sanitarny

Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji/.

PODSTAWA PRAWNA:

Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. PRAWO ATOMOWE (Dz. U. nr 3/01) z

późniejszymi zmianami (tekst jednolity - Dz. U. nr 52/12, poz. 264).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek

granicznych promieniowania jonizującego (Dz. U. nr 20/05, poz. 168).

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie

szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi

(Dz. U. nr 180 /06, poz. 1325).

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie

warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla

wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz. U. nr 51/11, poz. 265)

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2007 r. w sprawie

podstawowych wymagań dotyczących terenów kontrolowanych i

nadzorowanych (Dz. U. nr 131 /07, poz. 910).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 marca 2007 r. w sprawie wymagań

dotyczących rejestracji dawek indywidualnych (Dz. U. nr 131/07, poz. 913).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie

dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o wydanie zezwolenia na

wykonywanie działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania

jonizującego albo przy zgłaszaniu wykonywania tej działalności (Dz. U. nr

220/02, poz. 1851), ze zmianami z dnia 27. kwietnia 2004 r. (Dz. U. nr 98/04,

poz. 981)

Document Outline