Apel do Narodu Polskiego 

 
przedstawicieli świata nauki i kultury zebranych w Krakowie 
 
w dniu 3 maja 2003 r. 

 
 

W historycznej stolicy Polski, u stóp Wzgórza Wawelskiego, w dniu 3 maja 2003 
roku, zebrali się przedstawiciele środowisk akademickich i instytutów naukowych, 
świata kultury i sztuki, by przeprowadzid debatę na temat „Odpowiedzialnośd elit 
w trudnych dla Narodu chwilach”. Debata odbyła się z inicjatywy Klubu „Myśl dla 
Polski”, a jej temat nawiązuje do rocznicy Konstytucji 3 Maja. W owym to dniu, 
ponad 200 lat temu, nasi przodkowie próbowali podjąd dzieło naprawy 
Rzeczpospolitej, zagubionej w politycznej niemocy i pogrążonej w moralnym 
chaosie. Analogia z dzisiejszą sytuacją Polski przypomina o tamtym wysiłku, który 
przyszedł zbyt późno i tylko zmobilizował zewnętrznych i wewnętrznych wrogów 
Polski do jeszcze szybszego unicestwienia paostwa polskiego. Dzisiaj, wrogowie nie 
grożą orężem wojennym, bo wypracowali inne, znacznie bardziej wyrafinowane 
metody ubezwłasnowolnienia paostw i narodów. W swojej przebiegłości pragną, 
aby pozbawienie nas wolności odbyło się z naszym udziałem, niejako naszymi 
rękami i umysłami. Takim zrzeczeniem się możliwości decydowania o własnym 
losie ma byd głosowanie na „tak” w referendum akcesyjnym do Unii Europejskiej. 
 
 
 
Są w historii Narodu chwile wyjątkowe, kiedy powszechne jest przekonanie o 
niezwykłej wadze zachodzących wydarzeo. Z najnowszej historii takimi 
wydarzeniami były zryw Solidarności w roku 1980 oraz przemiany roku 1989. 
Niestety, musimy z bólem przypomnied, że nadzieja, jaką przyniósł ruch 
Solidarności została brutalnie zdławiona wprowadzeniem stanu wojennego, zaś 
pokłady społecznego entuzjazmu z roku 1989 zostały pogrzebane haniebnym 
kontraktem okrągłego stołu, którego konsekwencją jest zgubna polityka 
rządzących od tego czasu Polską ekip. Próba wprowadzenia Polski do Unii 
Europejskiej jawi się jako kolejne ogniwo w tym tragicznym łaocuchu wydarzeo. 
Dlatego, w tej prawdziwie trudnej chwili, przekazujemy nasze przesłanie do 
Narodu Polskiego – pragniemy, by głos przestrogi dotarł do wszystkich rodaków w 
Polsce i w szerokim świecie. 
 
 
Najpierw, musimy pokrótce przypomnied jeszcze raz te zasadnicze zagrożenia, 
jakie niesie ze sobą członkostwo Polski w Unii Europejskiej. 
 
 
1) Nastąpi zasadnicze osłabienie pozycji Kościoła Katolickiego i wartości 
chrześcijaoskich w życiu Polski i Polaków, zwłaszcza zaś w życiu publicznym. 
Dotychczasowe doświadczenia oraz deklaracje prominentnych polityków 
Zachodniej Europy pokazują jasno, że dla Kościoła i wartości chrześcijaoskich nie 
ma miejsca w życiu publicznym Unii Europejskiej. W Polsce, będącej członkiem 

Unii Europejskiej będzie to oznaczad utratę zasadniczych elementów tożsamości 
narodowej, dalszy upadek moralności publicznej oraz legalizację aborcji, 
małżeostw jednopłciowych, eutanazji, eksperymentów genetycznych. Nastąpi 
dalsza degradacja modelu wychowania i utrwalenie w polskiej szkole edukacji 
liberalnej, kształtującej w młodzieży postawę obojętności, relatywizm moralny, a 
nawet niechęd wobec religii i kultury naszego Narodu. 
 
 
 
2) Nastąpi stopniowa utrata Ziem Zachodnich i Północnych, głównie na rzecz 
żywiołu niemieckiego. Piastowskie te ziemie Polska odzyskała po II wojnie 
światowej, jako akt sprawiedliwości dziejowej. Musimy byd świadomi, że z winy 
władz Rzeczpospolitej – tych samych władz, które agitują za członkostwem Polski 
w Unii Europejskiej – do dziś sprawy własności na tych terenach nie zostały 
prawnie uregulowane. Już obecnie formułowane są roszczenia rewindykacyjne 
wobec tych ziem, a skala tych roszczeo wzrośnie znacząco po wejściu Polski do 
Unii Europejskiej, kiedy to sprawy rozpatrywane będą przez niepolskie sądy 
unijne. Dodatkowo, nastąpi pełna legalizacja zawartych do tej pory transakcji 
kupna i dzierżawy gruntów ornych i nieruchomości. 
 
 
3) Kryzys ekonomiczny, straszliwie osłabiający Polskę, pogłębi się i przedłuży na 
wiele lat. Wzrośnie i tak już wysokie bezrobocie – przyznają to obecnie otwarcie 
zwolennicy wejścia Polski do Unii Europejskiej. Wobec konieczności 
odprowadzania składek do unijnej kasy, pogłębią się trudności budżetowe 
obejmujące takie dziedziny życia, jak ochrona zdrowia, edukacja i nauka, pomoc 
społeczna. Z powodu kosztów akcesji, wzrosną istniejące obciążenia podatkowe 
oraz pojawi się nowy, grożący wywłaszczeniem Polaków z ziemi i domów podatek 
katastralny. Przy wysokim bezrobociu w Unii Europejskiej (np. w samych 
Niemczech jest ponad 4 miliony bezrobotnych) oraz z tzw. okresami 
przejściowymi, perspektywa zatrudnienia znaczącej liczby Polaków w krajach Unii 
Europejskiej jest obietnicą kłamliwą. 
 
 
 
4) Nastąpi utrwalenie obecnego, patologicznego systemu władzy w Polsce. Do Unii 
Europejskiej wprowadzają nas i za tym wprowadzeniem agitują ci sami, którzy 
brali udział w tłumieniu ruchu Solidarności, zawierali haniebny kontrakt okrągłego 
stołu, a następnie rządzili Polską przez ostatnie 14 lat w ramach wszelkich 
ugrupowao, koalicji i ekip rządowych. W Polsce sytuacja większości obywateli 
może ulec poprawie tylko wtedy, jeśli przywileje tej pasożytniczej grupy zostaną 
zlikwidowane. Środowiska te wielokrotnie wykazały, iż głównym motywem ich 
działalności jest własny, indywidualny bądź grupowy interes, jakże często związany 
ze służbą obcym, nieprzyjaznym Polsce ośrodkom. Dlatego, wejście Polski do UE 
oznacza utrwalenie przywilejów obecnych struktur władzy, które uzyskają mocne 
wsparcie z Brukseli od swoich przedstawicieli w strukturach unijnych. 
 
 

5) Nastąpi zniszczenie indywidualnej polskiej własności, przede wszystkim w 
rolnictwie oraz upadek większości małych i średnich firm. Wbrew wielu 
negatywnym doświadczeniom, prowadzona w Unii Europejskiej tzw. wspólna 
polityka rolna zakłada preferowanie wielkich farm, produkujących żywnośd 
metodami przemysłowymi i w oparciu o najemną siłę roboczą. Dla polskiej wsi 
oznacza to, że gospodarstwa rodzinne stracą rację bytu i zagrożone upadłością 
będą sprzedawad swoją ziemię, która zostanie wykupiona przez ogromne grupy 
kapitałowe. Na tych ziemiach powstaną ogromne latyfundia, z mechanizacją, 
chemizacją i genetycznymi modyfikacjami upraw i hodowli. Upadek wsi znacznie 
zwiększy liczbę bezrobotnych w Polsce. Ze względu na wysokie koszty 
dostosowania do tzw. standardów unijnych, większośd małych i średnich firm nie 
spełni unijnych norm, co doprowadzi do ich eliminacji z rynku. 
 
 
 
Jako przedstawiciele świata nauki i kultury wyrażamy zdecydowaną dezaprobatę 
wobec działao tych przedstawicieli naszych środowisk, którzy już to z naiwności, 
już to z chęci łatwego zysku brali udział w niszczeniu Polski w ciągu ostatnich 
kilkunastu lat. Jesteśmy dumni z przynależności do Narodu Polskiego, z życia na 
polskiej ziemi i z polskiej tożsamości narodowej. Dla Narodu Polskiego chcemy 
pracowad i Narodowi Polskiemu chcemy służyd na miarę swoich sił. Zdajemy sobie 
sprawę, że odrzucenie przez Polaków akcesji do Unii Europejskiej nałoży także na 
nas obowiązek pracy nad politycznym i ekonomicznym programem dla Polski 
suwerennej, na miarę naszych ambicji i oczekiwao. 
 
 
Wobec dramatycznie zafałszowanej propagandy i całkowitego braku uczciwej 
debaty w środkach masowego przekazu, musimy zwrócid się do Was 
bezpośrednio, kochani Rodacy, nasi bracia i nasze siostry, dzieci jednej matki, 
Ojczyzny naszej. Nie wierzcie bałamutnym hasłom propagandowym, w myśl 
których członkostwo Polski w Unii Europejskiej rozwiąże nasze polskie problemy. 
Nie wierzcie, że zrzeczenie się zasadniczych atrybutów suwerenności przyniesie 
poprawę materialnego bytu Polaków. Nie wierzcie w altruizm unijnych struktur, 
które w ciągu ostatnich lat tzw. procesu dostosowawczego oraz w trakcie 
negocjacji ze stroną polską wielokrotnie i boleśnie pokazały, czym jest dla nich 
Polska i Polacy. Zaproponowane Polsce i przyjęte przez polskie władze zapisy 
traktatu akcesyjnego nie pozostawiają złudzeo, że Ojczyźnie naszej przypisana jest 
rola członka Unii Europejskiej całkowicie podrzędnej kategorii. 
 
 
 
Musimy uwierzyd w swoje możliwości, naszą pracą i naszą służbą podjąd 
samodzielnie trud powstrzymania upadku Rzeczpospolitej. Jest to droga trudna i 
nie obiecująca łatwych i szybkich sukcesów. Ale każda obietnica „innej drogi” jest 
podłym kłamstwem, obliczonym na wykorzystanie zniechęcenia i apatii milionów 
umęczonych Polaków. Tylko Naród wolny może mied szansę budowy swojej 
pomyślności w oparciu o własną zaradnośd i własną pracę. Chcemy i możemy 
współpracowad z innymi narodami i innymi paostwami, ale tylko jako „równi 

wśród równych i wolni wśród wolnych”. 
 
 
Pragniemy nawiązad do naszej odpowiedzialności za losy Europy, w której 
jesteśmy jako Naród i jako paostwo od ponad tysiąca lat. Jesteśmy przekonani, że 
jednośd Europy powinna byd budowana na gruncie wspólnych wartości 
duchowych, a nie poprzez brutalną walkę interesów i dążenie do maksymalnego 
poziomu konsumpcji. Europa jest dzisiaj nieprzygotowana do takiego 
zjednoczenia, na jakie zasługują narody europejskie. Odrzucając korzenie 
cywilizacji łacioskiej, wprowadzając etyczny relatywizm, sprzyjając ścieraniu się 
egoistycznych interesów – tworzy Unia Europejska arenę bezwzględnej walki 
ekonomicznej i kulturowej, a nie perspektywę wspólnoty ducha i solidarności, 
która dawałaby szansę na sprawiedliwy i równomierny rozwój całości. Wbrew 
dążeniom europejskich społeczeostw, w Unii Europejskiej wzmacniane są 
tendencje do budowy jednej centralnej struktury ponad paostwowej, z 
rozrastającą się marnotrawną i kosztowną biurokracją, która siecią szczegółowych 
przepisów, nakazów i regulacji oplata coraz szersze dziedziny życia. Europa 
jednocząca się w takim kierunku, jaki nadają jej obecne struktury Unii Europejskiej 
– pozbawiająca się własnych korzeni oraz ubogacającej różnorodności i harmonii, 
opartej na przejrzystym fundamencie etyczno-moralnym – nie daje szans na 
wyzwolenie twórczego potencjału jej mieszkaoców, nie daje żadnej nadziei na 
pozytywne współzawodnictwo ze światem zewnętrznym. 
 
 
Świadomi zatem poważnego zagrożenia, przed jakim stanął Naród Polski, w 
poczuciu odpowiedzialności za trwanie suwerennego Paostwa Polskiego i w trosce 
o zachowanie dóbr materialnych i duchowych naszej Ojczyzny, wzywamy 
wszystkich Polaków do odpowiedzialnego uczestnictwa w czerwcowym 
referendum i do głosowania przeciw wejściu Polski do Unii Europejskiej. 
Odrzucenie członkostwa Polski w Unii Europejskiej będzie pozytywnym wstrząsem 
dla Polski i dla Europy. W Polsce będzie to jasny i mocny werdykt, odrzucający całą 
klasę polityczną odpowiedzialną za zły kierunek przemian po 1989 roku, a to może 
byd początkiem naprawy Rzeczpospolitej. W Europie zaś pojawi się klarowny 
sygnał do poszukiwania nowego modelu jednoczenia, zgodnego z tradycją i 
aspiracjami narodów naszego kontynentu. 

 
 
 
Kraków, 3 maja 2003 r. 
 
 
Sygnatariusze Apelu 
 
1. Mgr inż. Andrzej BABIARZ 
2. Doc. dr Olgierd BAEHR 
3. Dr Carl BEDERMANN 
4. Prof. dr hab. Ryszard BENDER 
5. Inż. Stanisław BIELECKI 
6. Prof. dr hab. Kazimierz BIELENIN 
7. Prof. dr inż. Włodzimierz BOJARSKI 
8. Prof. dr hab. Stanisław BORKACKI 

9. Doc. dr Jan BORKOWSKI 
10. Seweryn BOSEK 
11. Prof. dr hab. Rafał BRODA 
12. Dr hab. Janusz CZYŻ 
13. Dr Jan DZIKOWSKI 
14. Prof. dr inż. Bolesław FLESZAR 
15. Mgr Danuta GŁOBIOSKA 
16. Dr Szczęsny GÓRSKI 
17. Prof. dr hab. Maria GRYNIA 
18. Mgr inż. Elżbieta GUZIKOWSKA-KONOPIOSKA 
19. Prof. dr hab. Zbigniew JACYNA-ONYSZKIEWICZ 
20. Dr inż. Stanisława JELONKIEWICZ-BABIARZ 
21. Dr Hubert JOCHIM 
22. Janusz JÓŹWIAK 
23. Ewa KAMIOSKA 
24. Mgr inż. Jacek KARPIOSKI 
25. Prof. dr hab. inż Janusz KAWECKI 
26. Mgr Jan KĘPIOSKI 
27. Dr Zbigniew KOBYLIOSKI 
28. Dr hab. Jerzy KONIOR 
29. Mgr Genowefa KONOPKA 
30. Prof. dr hab. Edmund KOZAL 
31. Dr Janina KRAUS 
32. Mirosław KRÓL 
33. Prof. dr hab. Aleksander H. KRZYMIOSKI 
34. Red. Jacek KRZYSTEK 
35. Mgr Daniela KRZYŻELEWSKA 
36. Inż. Władysław KUCIA 
37. Mgr Stanisława KUFFEL 
38. Prof. dr hab. Stefan KUROWSKI 
39. Mgr Wiesław KUŹNIACKI 
40. Prof. dr hab. Aleksander LEGATOWICZ 
41. Mgr Krystyna LISIECKA 
42. Mgr Mieczysław ŁABUŚ 
43. Red. Mieczysław ŁAPAJ 
44. Red. Teresa ŁAPAJ 
45. Dr inż. Witold MACHOWSKI 
46. Prof. dr hab. Jerzy MARCINEK 
47. Prof. dr hab. inż. Maciej MAZURKIEWICZ 
48. Dr Elżbieta MORAWIEC 
49. Mgr inż. Aleksander NOWAK 
50. Prof. dr hab. Jerzy Robert NOWAK 
51. Prof. dr hab. Olgierd NOWOSIELSKI 
52. Mgr Olejniczak Sławomir OLEJNICZAK 
53. Mgr Plutecka Maria PLUTECKA 
54. Prof. dr hab. Prus Edward PRUS 
55. Mgr inż. Marek RAWECKI 
56. Prof. dr hab. Anna RAŹNY 
57. Mgr Jadwiga RAŹNY 
58. Mgr Arkadiusz ROBACZEWSKI 
59. Prof. dr hab. inż. Jan RUSEK 
60. Dr Lidia RUTOWICZ 
61. Dr Mieczysław RYBA 
62. Dr inż. Andrzej SKALNY 
63. Ksiądz Jan SMAK 
64. Jadwiga SOBCZYK 
65. Dr inż. Adam STOSZKO 
66. Kpt. ż.w. Zbigniew SULATYCKI 
67. Prof. dr hab. Jan SZARLIOSKI 

68. Prof. dr hab. Henryk SZYDŁOWSKI 
69. Marian TRZASKA 
70. Prof. dr hab. inż. Jacek WALCZEWSKI 
71. Adrian WĘCEL 
72. Elżbieta WĘCEL 
73. Zbigniew WĘCEL 
74. Prof. dr hab. Eugeniusz WIŚNIOWSKI 
75. Dr Adam WOLAK 
76. Bożena WOLNIK 
77. Mgr inż. arch. Anna WÓJCIKOWSKA-HALAMA 
78. Prof. dr hab. Zygmunt ZAGÓRSKI 
79. Dariusz ZALEWSKI 
80. Dr Kazimierz ZUBER 
81. Prof. dr hab. Zbigniew ŻMIGRODZKI 
82. Inż. Stanisław ŻÓŁKIEWICZ 
 
 
Prosimy o rozpowszechnianie poniższego apelu w swoich środowiskach. 
 
Prosimy o nadsyłanie (pocztą elektroniczną, jkonior@kmdp.pl) podpisów poparcia tego apelu przez 
przedstawicieli środowisk akademickich, świata nauki i kultury.