background image

GENETYKA ćwiczenie 2 

DZIEDZICZENIE AUTOSOMALNE DOMINUJĄCE 

Typy dziedziczenia:    Dziedziczenie chromosomowe 4%, wielogenowe 90%, jednogenowe (Mendlowskie) 6%: 

autosomalne (dominujące, recesywne, kodominujące) 

sprzężone z płcią

 

Kryteria dziedziczenia autoso

malnego dominującego: 

pionowy wzór rodowodu 

jednakowa częstość u obu płci 

choroba występuje u heterozygot (Aa) 

50% ryzyko dziedziczenia zmutowanego genu 

wiek rodziców wpływa na mutacje 

 
Cechy specyficzne w chorobach AD 

zmienna ekspresja 

(zróżnicowanie objawów choroby, czasu i nasilenia) 

zmniejszona penetracja 

(wyraża się odsetkiem osób mających zmutowany allel i kliniczne objawy choroby; 

jeżeli częstość ekspresji fenotypowej danego genu jest mniejsza od 100%, to mówi się o zmniejszonej penetracji 
genu; w po

szczególnych chorobach może być obliczona:  

liczba wszystkich osób z objawami choroby

 

      

liczba osób z allelem danej choroby

 

mozaikowość germinalna (obecność zmutowanych genów tylko w części komórek gonad u 1 z rodziców; 
efektem tego może być urodzenie się kolejnych chorych dzieci z małżeństwa klinicznie zdrowych osób) 

 
HIPERCHOLESTEROLEMIA RODZINNA (Familial Hypercholesterolemy = FH) 

charakteryzuje się podwyższonym poziomem w surowicy krwi CH związanego z HDL (HDL-CH) 

częstość występowania:  postać heterozygotyczna 1:500 

postać homozygotyczna 1:1mln (w większości populacji) 

CH → wątroba → VLDL → komórki docelowe → LDL (apoB → receptor LDL) do komórek; gdy nie ma CH w komórkach, to 
endogenna synteza!

 

TG 

 

LDL-CH 

norma 

 

150-250   

75-175 

heterozygota 

250-400   

200-400 

homozygota 

> 500 

 

> 45 

 
 

 

 

Patogeneza 

 
 

mutacja genu LDL-R 

mutacje genu ApoB-100 

 

 

↓ 

 

 

↓ 

 

defekt receptora LDL 

defekt apolipoproteiny B-100 

 
 

    zaburzenie wnikania LDL-

CH do wnętrza komórek 

 
 

 

FH 

 

 

FH-FDP 

(rodzinny defekt apolipoproteiny)

 

 

 

receptor LDL 

glikoproteina występująca na powierzchni komórek, składa się z 839 aminokwasów 

dojrzały receptor składa się z 5 podjednostek: 

domena wiążąca ligand, domena homologiczna z EGF, domena 

trzecia, domena czwarta, domena położona wewnątrz cytoplazmy

 

gen dla receptora LDL 

– LDL-R 

krótkie ramię chromosomu 19 (19p); 

obszar 45 tys. par zasad; podzielony na 18 egzonów i 17 intronów

 

mutacje genu LDL-R: 

dotychczas stwierdzono ponad 200 mutacji 

większość to mutacje punktowe oraz niewielkie delecje i insercje 

są rozproszone we wszystkich egzonach, ale najwięcej → egzon 4 genu LDL-R 

ApoB-100: 

syntetyzowana w wątrobie 

masa cząsteczkowa ok. 550kD 

stanowi rdzeń lipoprotein o niskiej gęstości 

na jej powierzchni znajduje się miejsce wiążące dla LDL-R 

odpowia

da za komórkowy katabolizm LDL 

gen: krótkie ramię chromosomu 2 (2p24-p23) 

mutacje: 

zaburzenia syntezy białek (hipobetalipoproteinemia) 

osłabienie zdolności wiążącej apoB100 z LDL-R (FH-FDP) 

23 różne mutacje: tylko 2 odpowiadają za FH-FDP, pozostałe za hipobetalipoproteinemię: najczęstsza: 
mutacja punktowa ApoB-3500 Arg-Glu 

obraz kliniczny 

postać homozygotyczna 

 

ciężki przebieg 

 

powikłania: IHD, udary mózgu, zaawansowana miażdżyca naczyń obwodowych 
(rozpoznawane we wczesnym dzieciństwie) 

 

obciążeni rzadko dożywają II dekady życia 

postać heterozygotyczna 

 

przedwczesny rozwój miażdżycy związany z podniesionym poziomem CH (II-IV dekada) 

 

złogi CH w ścięgnach (tendon xanthomas), tkance podskórnej, rogówce (corneal arcus) 

diagnoza FH: 

dane rodowodowo-kliniczne 

(homo)

  

wyniki testów biochemicznych 

(homo)

  

testy DNA (LDL-R i ApoB100) 

(hetero)

  

background image

leczenie: 

dieta 

aktywność ruchowa 

leczenie farmakologiczne: 

 

statyny = inhibitory HMG-CoA: Simvastatyna, Pravastatyna (zahamowanie endogennej 
syntezy CH) 

 

żywice jonowymienneCholerystamina (zahamowanie jelitowego wchłaniania CH z 
pokarmu i krążącego w puli wątrobowo-jelitowej; hamowanie zwrotnego wchłaniania 
kwasów żółciowych w jelitach) 

postać homozygotyczna: 

 

inhibitor HMG-CoA 

 

pozaustrojowa plazmofereza LDL → kilkutygodniowe wyrównanie poziomu CH 

 

transplantacja wątroby 

 

w przyszłości → terapia genowa (wprowadzenie do hepatocytów prawidłowego genu receptora LDL)

 

 
WIELOTORBIELOWATOŚĆ NEREK 

postać dziecięca DAR 

postać dorosłych DAD o bardzo znacznej penetracji genu 

częstość 1:1000  

najcz

ęstsza spośród dziedzicznych nefropatii 

IV spośród głównych przyczyn przewlekłej niewydolności nerek (7-15%) 

charakterystyka: 

zmiany torbielowate dotyczące zawsze obu nerek 

mogą występować torbiele wątroby, trzustki, śledziony, płuc 

12% tętniaki tętnic podstawnych mózgu 

(USG)

 

50-

80% nadciśnienie tętnicze 

pierwszy objaw zwykle IV-

V dekada życia 

rokowanie: 

średni okres przeżycia od chwili wystąpienia wczesnych objawów niewydolności nerek = 10 lat 

czynniki przyspieszające rozwój niewydolności nerek: 

 

nawracające zakażenia układu moczowego 

 

źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze 

główna przyczyna zgonu = niewydolność nerek, pęknięcie tętniaka 

heterogenność genetyczna: (te same objawy a różne mutacje): 

86% mutacje genu policystyny (PKD1) w chromosomie 16; drugie locus na chromosomie 4 

 
PLĄSAWICA HUNTINGTONA 

częstość 0,5:1000 

obraz kliniczny: 

hiperkinetyczne zaburzenia ruchu   

 

 

    

zależność między penetracją a wiekiem:

 

postępujący zespół otępienny 

 

 

 

 

wiek 

penetracja

 

zaburzenia psychiczne   

 

 

 

 

30 lat 

10%

 

zaburzenia mowy 

 

 

 

 

 

40 lat 

30%

 

charłactwo fizyczne 

 

 

 

 

 

50 lat 

60%

 

w końcowych stadiach choroby – sztywność pozapiramidowa 

 

70 lat 

95%

 

postać młodzieńcza (Westphala): 

ok. 3% (przed 15 r.ż.) 

od początku dominuje sztywność 

mogą pojawiać się napady padaczkowe 

Przebieg c

horoby postępujący, nieuchronnie prowadzi do śmierci 

postać typowa – 15 lat 
postać młodzieńcza – 10 lat 

badania dodatkowe: TK, MR 

znacznego stopnia zanik jądra ogoniastego z poszerzeniem układu komorowego + zanik kory 

zmiany neuropatologiczne pojawiają się z opóźnieniem w stosunku do objawów klinicznych 

leczenie: 

brak leczenia przyczynowego 

leczenie objawowe: 

neuroleptyki (haloperidol, pimozyd): zmniejszenie objawów ruchowych bez  

  

wpływu na postępujący zespół otepienny 

lewodopa lub antagoniści receptorów dopaminowych (leczenie stanów          

  

terminalnych i postaci młodzieńczej) 

gen: 4p16,3 

– zawiera polimorficzny trójnukleotyd CAG 

błąd genetyczny polega na zwielokrotnieniu replikacji trójnukleotydu CAG: 
 

- zdrowi: 10-

29 powtórzeń (średnio 18) 

 

- chorzy: 36-

120 powtórzeń (średnio 40-55) 

gdy mutacja przekazywana jest przez matkę, to liczba powtórzeń CAG nie ulega większym zmianom  
gdy mutacja przekazywana jest przez ojca, to WZROST liczby powtórzeń tej sekwencji 

 
OTOSKLEROZA 

częstość 3:1000 

penetracja genu 25-40% (niska) 

patogeneza: 

patologiczne kostnienie błędnika (głównie więzadła pierścieniowatego), unieruchomienie podstawy 

strzemiączka w okienku przedsionka 

objawy: 

postępujące upośledzenie słuchu, szumy uszne nasilające się po wysiłku fizycznym 

leczenie: operacyjne 

– jak najszybciej, gdy jedno ucho zajęte i zachowana funkcja ucha wewnętrznego; polega 

na protezie podstawy strzemiączka