background image

16.12.2010

1

Rozwiązania instytucjonalne 

przy monopolu naturalnym

Wykład 13

Ekonomika Przedsiębiorczości 

Prof. Tomasz Mickiewicz

background image

16.12.2010

2

Rozwiązania instytucjonalne 

przy monopolu naturalnym: wstęp

Monopol naturalny [1] 

to sytuacja malejących kosztów 

krańcowych. Jednocześnie, ustalenie ceny na poziomie 
kosztu krańcowego [2] (przy przecięciu z krzywą popytu) 
może nie pokryć całkowitych kosztów inwestycji.

Przy poszukiwaniu efektywnego rozwiązania 

instytucjonalnego, ta niedoskonałość rynku musi być jednak 
porównana z niedoskonałością rządu.

Na świecie, fala deregulacji od lat 80-tych przyniosła 

pozytywne rezultaty w wielu branżach (np. elektryczność, 
gaz, usługi pocztowe, lotnictwo) ale też problemy w 
niektórych innych (np. kolej).

background image

Monopol naturalny

background image

16.12.2010

4

Rozwiązania instytucjonalne przy 

monopolu naturalnym: wstęp c.d.

Kryteria porównania/wyboru rozwiązań ustrojowych:

Koszt oceny i zagregowania preferencji konsumentów przez 
zogniskowaną reprezentację.

Skuteczność sprowadzenia charakterystyk usługi do jednego 

wymiaru (który może podlegać konkursowi ofert)

Stopień rozwoju i zmienność technologii (stadium rozwoju 

danego przemysłu).

Niepewność popytu.

Stopień w jakim wybrany dostarczyciel usług nabierze 
specyficznych kompetencji.

Zakres tego, w jakim potrzebny jest wyspecjalizowany, trwały 
sprzęt.

Podatność procesu politycznego określającego regulacje na 
oportunizm; podatność agencji regulacyjnych na sztuczne 
rozszerzanie swego zakresu.

background image

16.12.2010

5

Rozwiązania przez konkursy ofert

Dwa warianty: 

maksymalizacja ceny za udzielenie licencji, lub 

minimalizacja ceny usługi.

Maksymalizacja ceny oznacza 

kapitalizację przyszłych 

monopolistycznych zysków z dostarczania usługi. Nie wyznaczy 
zatem poziomu podaży, który będzie efektywny ekonomicznie. Z 

drugiej strony może być potencjalnie obarczona niższymi kosztami 
transakcyjnymi w trakcie realizacji.

Kryterium minimalizacji ceny jest bardziej efektywne 

ekonomicznie, bo 

końcowa cena będzie bliższa kosztom 

krańcowym. Jest też bardziej atrakcyjne politycznie. Z drugiej 

strony koszty transakcyjne realizacji umowy mogą być wyższe (bo 
istnieje ryzyko renegocjacji ceny 

– jest ono prawdopodobne, bo 

przy ograniczonej wiedzy ofertodawców, oferujący najniższą cenę 

może źle oszacować rachunek zysków i strat).

Ogólnie, niepewność i prawdopodobieństwo późniejszej potrzeby 

adaptacji mają ważne znaczenie.

background image

16.12.2010

6

Rozwiązania przez konkursy ofert:

warianty okresu umowy

Umowy jednorazowe na czas nieokreślony (Stigler).

Niekompletne umowy zawierana na długi okres (Demsetz).

Powtarzalne krótkookresowe kontrakty (Posner).

background image

16.12.2010

7

Warianty okresu umowy: czas nieokreślony

Kompletne umowy tego typu są niemożliwe do 

wynegocjonowania, spisania i egzekwowania.

Umowy niekompletne określą początkowe warunki podaży 

(w tym cenę) i okoliczności w jakich te warunki będą podlegać 
zmianie. 

Niekompletność w połączeniu z nieokreślonym czasem 

prowadzi do ryzyka oportunizmu.

background image

16.12.2010

8

Warianty okresu umowy: umowa długookresowa

Z jednej strony przewidziane są kary umowne za nieuzasadnione 

odejście od warunków umowy. Z drugie strony, adaptacje do 
nowych okoliczności umożliwione są przez możliwość renegocjacji.

Renegocjacje byłyby niepotrzebne, gdyby można było od 

początku wprowadzić regułę decyzyjną zakładającą dzielenie się 

zyskiem, w tym z nowych adaptacji. Jednak ogólne reguły  typu 
dzielenie zysku rodzą koszty transakcyjne w realizacji, chyba że 
implikacje różnych działań dotyczące zysku są w pełni znane obu 

stronom i mogą być zademonstrowane wobec bezstronnego 
arbitra przy tanim koszcie.

Jeśli występują ograniczenia informacyjne, to istnieje też 

możliwość oportunistycznego zniekształcania informacji.

Ta ostatnia może być z kolei ograniczona przez interes obu stron 

w podtrzymaniu długookresowej relacji i sankcje nieformalne.

background image

16.12.2010

9

Umowa długookresowa: możliwe problemy w 

warunkach negocjacji przy niepewności

Początkowe kryterium przyznania licencji może być 

sztuczne lub niejasne.

Mogą pojawić się problemy egzekwowania umowy w 

odniesieniu do wyników, zwłaszcza w odniesieniu do relacji 
koszty 

– cena.

Prawdopodobnie rozwiną się też uwarunkowania polityczne.

Zachowanie parytetu między aktualnym dostarczycielem a 

rywalami zewnętrznymi w czasie odnawiania umowy będzie 
trudne.

background image

16.12.2010

10

Niejasne bądź sztuczne kryterium przyznawania

Każda obietnica dostarczania po niskiej cenie jest mało 

precyzyjna, o ile nie uda się dokładnie określić wymaganej 
jakości usługi i nie uda znaleźć ograniczonej liczby wskaźników, 
które będą miały decydujące znaczenie dla oceny.

Jednym z proponowanych rozwiązań jest okres wstępny, kiedy 

potencjalni dostarczyciele proponują potencjalnym klientom 
swoje usługi i zbierają subskrypcje [3]. Licencja jest udzielana 
tej firmie, która zbierze najwięcej potencjalnych klientów.

To rozwiązanie zakłada jednak, że klienci będą mogli dobrze 

ocenić wszystkie parametry usługi i będą skłonni zainwestować 
w to swój wysiłek (przykładowo: aspekty techniczne - dla 
elektryczności wahania w napięciu czy częstotliwość przerw, 
modele cen 

– skomplikowane formuły różnicowania cen w 

okresie szczytowym)...

background image

16.12.2010

11

Niejasne bądź sztuczne kryterium przyznawania c.d.

Nie ma dobrego sposobu agregacji preferencji w jednolitą 

funkcję dobrobytu. Przykładowo, firma A obiecuje kombinację 
wysokiej ceny i wysokiej jakości, firmy B, C, D, E proponują 
niższą jakość i cenę. Z kolei firma A ma najwięcej zgłoszeń, 
ale bezwzględną mniejszość zgłoszeń...

Kryteria ostatecznego wyboru muszą być jasne, a więc 

sprowadzone do niewielkiej liczby parametrów ilościowych, w 
tym cen

. Jeśli jednak usługa jest skomplikowana, a nie 

wszystkie warunki określone z góry, przedstawiający oferty 
mogą podejmować ryzyko przedstawiania najbardziej 
atrakcyjnej oferty w odniesieniu do określonych w konkursie 
wymiarów, aby później kompensować to sobie innymi 
istotnymi wymiarami

(przykłady: tv kablowa).

background image

16.12.2010

12

Problemy egzekucji

W stadium egzekucji kontraktu okazuje się, że mimo 

(rynkowego) rozstrzygnięcia w drodze konkursu pojawia się 
nadal 

konieczność struktury regulacyjnej.

Po podpisaniu kontraktu, dostarczyciel znajduje się w 

silniejszej pozycji przetargowej wobec odbiorcy, bo 
ewentualne unieważnienie kontraktu jest obciążone znacznymi 
kosztami prawnymi. Występuje też koszt polityczny ujawnienia 
złego wyboru.

Tam gdzie kontrakt podpisywany jest przy 

niepewności

odnoszącej się do technologii, popytu, podaży czynników 
produkcji i ich cen, pojawi się potrzeba renegocjacji.

Bariera informacyjna będzie prowadzić do dodatkowych 

kosztów audytu [5].

background image

16.12.2010

13

Problemy egzekucji c.d.

W tej sytuacji wyniki finansowe firmy -

dostarczyciela będą 

zależeć nie tylko od jej kompetencji ekonomicznej i 
technologicznej ale również od kompetencji politycznych.

Z tego powodu, mogą wystąpić łączne oferty ze strony firmy 

lokalnej o kompetencjach politycznych i firmy zewnętrznej o 
silniejszych kompetencjach ekonomiczno-technicznych.

Ogólnie bodźce do inwestowania zasobów w działania 

polityczne (w sferze kontroli i wpływu) zamiast w sferę realną 
zależą od tego, do jakiego stopnia firma może uzyskać i 
zabezpieczyć dodatkowe korzyści jakie z tego wynikają 
(koszty wpływu w odniesieniu do regulacji).

background image

16.12.2010

14

Problemy w okresie odnowy kontraktu

Aktualni dostawcy mogą posiadać trzy rodzaje przewagi 

wobec potencjalnych konkurentów: 

Ekonomiczne (związane ze specyficznymi aktywami)

Administracyjne (związane z trudnościami w wycenie 
zasobów i ogólnie z trudnościami z nieprzedłużeniem i 
negocjonowaniem nowego kontraktu przez administrację)

Polityczne (istniejące relacje z podmiotem decydującym o 
wyborze dostawcy)

background image

16.12.2010

15

Ponawiane umowy krótkookresowe

Jednym z typowych problemów jest kwestia odsprzedaży 

aktywów nowemu dostawcy. Pojawiają się tu zarówno problemy 
z wyceną specyficznych aktywów i ich stopnia zużycia (w tym 
technologicznego) jak również kwestia zasobów ludzkich:

Oryginalny koszt urządzeń może być zniekształcony przez 
ustępującego dostawcę.

Reguły dotyczące amortyzacji [6] mogą być przedmiotem 
niezgody.

Nawet jeśli oba te elementy są czytelne, to koszt minus 
amortyzacja

to tylko górny pułap ceny jaką może chcieć 

zaoferować nowy nabywca. Ich dolnym poziomem jest 
rynkowa cena zbycia

. Może dojść do kosztownych 

przetargów.

Możliwość przejęcia majątku z końcem krótkookresowej 
umowy ma również wpływ na bodźce do inwestycji i 
użytkowania poprzedniego użytkownika.

background image

16.12.2010

16

Ponawiane umowy krótkookresowe c.d.

Zapis księgowy dotyczący kosztu urządzeń jest łatwiej 

akceptowalny, jeśli zostały one zakupione na szerszym rynku.

Jednak początkowy dostawca może być zintegrowany w tył w 

kierunku dostawy urządzeń, może też działać w zmowie z 
producentem.

Koszty instalacji obejmują również koszty pracy, a tu koszty 

instalacji i operacji urządzeń mogą być trudne do rozróżnienia.

Wszystkie te problemy mogą spowodować dodatkowy koszt 

arbitrażu.

Rozwiązaniem problemu mógłby być wymóg aby każdy starający 

się o kontrakt przedstawiał jednocześnie swoją ofertę zakupu 
środków trwałych od poprzedniego dostawcy. Jednak sytuację 

komplikuje fakt, że mamy do czynienia z sytuacją trójstronną (stary 
dostawca, nowy dostawca, regulator reprezentujący konsumentów). 

Regulator może kupować urządzenia od starego dostawcy, ale musi 
to nastąpić w porozumieniu z nowym dostawcą.

Parametry ceny i opłaty za urządzenia są ze sobą związane.

background image

16.12.2010

17

Ponawiane umowy krótkookresowe c.d.

Dodatkowo, związane z wyceną aktywów koszty transakcyjne 

są wyższe przy konkursach, niż przy tradycyjnej regulacji:

Przy regulacji, zyski firmy są wyznaczone przez uzgodnioną 
stopę zysku, a ta zależy od podstawy kapitałowej i od przyznanej 
stopy zwrotu. Oznacza to większą elastyczność w negocjacjach, 
bo konserwatywna wycena majątku może być skompensowana 
przyznaniem wyższej stopy zwrotu. 

Również, przy tradycyjnej regulacji, relacja z regulatorem jest 
długookresowa, co stwarza bodźce do efektywnych negocjacji.

background image

16.12.2010

18

Ponawiane umowy krótkookresowe c.d.

Równolegle, problem dotyczy przekazywanego kapitału 

ludzkiego, jeśli występują specyficzne umiejętności nabyte 
poprzez pracę i praktykę.

Dodatkowo, pracownicy mogą opierać się przejęciu przez inną 

firmę z uwagi na niepewność. W szczególności nieformalne 
porozumienia dotyczące bezpieczeństwa zachowania pracy, 
ścieżek promocji i in. są łatwiejsze do wyegzekwowania w 
znajomych warunkach.

Dodatkowa komplikacja wynika z tego, że przejęcie w czasie 

zmiany kontraktu ma charakter nieciągły i natychmiastowy 
(nieprzewidywalny).

background image

16.12.2010

19

Ponawiane umowy krótkookresowe: pozytywy

Krótkookresowe umowy ułatwiają dokonywanie okresowych 

adaptacji, a zatem też początkowe umowy mogą być mniej 
kompletne.

Dodatkowo, perspektywa odnawialności powoduje, że 

dostawca może być bardziej skłonny do współpracy a zatem 
korzyści monopolistyczne łatwiejsze do kontroli (zakładając 
jednak z kolei motywację ciała regulacyjnego do 

reprezentowania interesu konsumenta w sposób wierny).

background image

16.12.2010

20

Warianty okresu umowy: podsumowanie

Umowy na czas nieokreślony które mogą zostać określone w 

sposób pełny są niemożliwe lub/oraz prowadzą do poważnego 
ryzyka w egzekwowaniu.

Niekompletne umowy długookresowe rozwiązują problem 

całościowości, ale potęgują problemy z egzekucją.

Umowy krótkookresowe zmniejszają koszty transakcyjne 

przez stworzenie możliwości okresowych przystosowań, ale 
komplikacja odnosi się do uzyskania parytetu między 

składającymi oferty i zapewnienia ciągłości usługi 
(przejmowanie urządzeń).

Trudności te z kolei mogą zostać zmniejszone przez 

poszerzenie aparatu regulacyjnego

, ale oznacza to, że 

rozróżnienie między konkursem ofert a regulacją staje się tylko 
sprawą stopnia.

background image

16.12.2010

21

Regulacja

Rozwiązanie wyłącznie regulacyjne też może być 

interpretowane jako forma 

niepełnego długotrwałego 

kontraktu

, w ramach którego:

Dostawca ma gwarantowaną zadawalającą stopę zysku

Adaptacje do zmieniających się okoliczności mogą być 
stopniowo wprowadzane bez możliwości strategicznego 
blokowania przez dostawcę.

To czy w danym przypadku rozwiązanie czysto regulacyjne 

ma przewagę zależy od tego, czy negatywne konsekwencje 
(demotywacyjne) pierwszego elementu (gwarantowanego 
zysku)

są równoważone korzyściami z elementu drugiego 

(większej elastyczności). Będzie to zależeć od stopnia
niepewności rynkowej i technologicznej w danej branży 
charakteryzującej się monopolem naturalnym.

background image

16.12.2010

22

Podsumowanie

Odmienne warunki w różnych branżach wskazują na 

odmienną przydatność alternatywnych rozwiązań. 

Deregulacja stała się sukcesem w branżach gdzie zasoby 

mogą być łatwo przemieszczane (mają wartość rynkową), na 
przykład: transport samochodowy, transport lotniczy. Również 
usługi pocztowe, z uwagi na niespecyficzny charakter 
aktywów.

Obecnie, deregulacja poczyniła na świecie znaczące postępy 

w branżach takich jak gaz i elektryczność. 

Ogólnie w przemysłach sieciowych możliwe jest 

wyodrębnienie zarządzania infrastrukturą przepływu przy 
wprowadzeniu konkurencji w odniesieniu do produkcji.

background image

NOTATKI: 1-6

1. Monopol naturalny jest to sytuacja istniejąca na rynku dóbr lub usług gdzie krzywa kosztu średniego

stale opada. Z reguły prowadzi to do tego, że istnieje tylko jeden przedsiębiorca wytwarzający dane
dobro lub usługę - występowanie więcej niż jednego producenta byłoby utrudnione oraz ekonomicznie
nieuzasadnione.

2. Koszt krańcowy (koszt marginalny) – koszt jaki ponosi producent w związku ze zwiększeniem

wielkości produkcji danego dobra o jedną jednostkę. Stanowi przyrost kosztów całkowitych związany
z produkowaniem dodatkowej jednostki dobra.

Przy danej wielkości produkcji danego dobra producent ponosi określone koszty. Jeżeli zwiększy

swoją produkcję o jedną jednostkę, wówczas koszty całkowite produkcji zwiększą się. Różnica w
wielkości kosztów jakie producent ponosił wcześniej i kosztów jakie ponosi po zwiększeniu produkcji
o jednostkę stanowi właśnie koszt krańcowy. Jest to inaczej koszt wyprodukowania dodatkowej
jednostki dobra. Tam gdzie krzywa kosztu całkowitego da się opisać matematycznie jako funkcja

wielkości produkcji, kosztowi krańcowemu odpowiada pierwsza pochodna tej funkcji.

3. Subskrypcja – deklaracja klienta, że jest zainteresowany pewną usługą, która będzie dostarczana w

przyszłości. Na podstawie indywidualnych subskrybcji sporządza się listy z danymi teleadresowe
klientów (np. telefon, e-mail, adres).

4. Egzekwować – w naszym przypadku wymagać wykonanie postanowień kontraktu, sprawdzać czy te

postanowienia są realizują.

5. Koszty audytu – koszty sprawdzania lub kontroli.

6. Amortyzacja – zużywanie się środków trwałych w czasie (utrata ich wartości). Ściśle biorąc

amortyzacja to rachunkowe odzwierciedlenie tego procesu. Sam ekonomiczny proces zużycia
określamy mianem deprecjacji (kapitału).